ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसाम ग्रंथ
पान - 532
ਕਹਿਓ ਫਿਰਿ ਆਪਨ ਬਿਪ ਕੋ ਰੂਪ ਧਰਿਓ ਨਹੀ ਕਾਹੂ ਤੇ ਜਾਤ ਲਹਿਓ ॥੨੩੧੮॥
कहिओ फिरि आपन बिप को रूप धरिओ नही काहू ते जात लहिओ ॥२३१८॥त्याने स्वत: असा पोशाख धारण केला, की तो कोणाला ओळखता येणार नाही.2318.
ਬਾਮਨ ਭੇਖ ਜਬੈ ਧਰਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਸੰਧਿ ਜਰਾ ਕੇ ਗਏ ਨ੍ਰਿਪ ਜਾਨੀ ॥
बामन भेख जबै धरि कै न्रिप संधि जरा के गए न्रिप जानी ॥ब्राह्मणाच्या वेषात राजा जरासंधाकडे गेला तेव्हा राजाने त्याला ओळखले.
ਨੈਨ ਨਿਹਾਰ ਵਡੇ ਭੁਜ ਦੰਡ ਸੁ ਛਤ੍ਰਿਨ ਕੀ ਸਭ ਰੀਤਿ ਪਛਾਨੀ ॥
नैन निहार वडे भुज दंड सु छत्रिन की सभ रीति पछानी ॥ब्राह्मणाचा वेष धारण करून सर्वजण जरासंध राजाकडे गेले, त्याने लांब हात पाहून त्यांना क्षत्रिय म्हणून ओळखले.
ਤੇਈਸ ਬਾਰ ਭਿਰਿਯੋ ਹਮ ਸੋ ਸੋਊ ਹੈ ਜਿਹ ਦੁਆਰਵਤੀ ਰਜਧਾਨੀ ॥
तेईस बार भिरियो हम सो सोऊ है जिह दुआरवती रजधानी ॥हे तीनदा आमच्याशी लढले, तीच ज्याची राजधानी द्वारिका आहे.
ਭੇਦ ਲਹਿਯੋ ਸਭ ਹੀ ਛਲਿ ਕੈ ਇਹ ਆਯੋ ਹੈ ਗੋਕੁਲ ਨਾਥ ਗੁਮਾਨੀ ॥੨੩੧੯॥
भेद लहियो सभ ही छलि कै इह आयो है गोकुल नाथ गुमानी ॥२३१९॥द्वारकेतून तेवीस वेळा त्याच्याशी युद्ध करणारा तोच माणूस आहे आणि तोच कृष्ण त्याला फसवायला आला आहे हेही त्याने ओळखले.2319.
ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਆਪਨ ਹੀ ਉਠ ਕੈ ਇਹ ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥
स्याम जू आपन ही उठ कै इह भूपति को इह भाति सुनायो ॥श्रीकृष्णाने स्वतः उठून त्या राजाला असे (म्हणून) सांगितले.
ਤੇਈਸ ਬੇਰ ਭਜਿਯੋ ਹਰਿ ਸਿਉ ਹਰਿ ਕੌ ਤ੍ਵੈ ਏਕ ਹੀ ਬਾਰ ਭਜਾਯੋ ॥
तेईस बेर भजियो हरि सिउ हरि कौ त्वै एक ही बार भजायो ॥कृष्ण स्वतः उभा राहिला आणि राजाला म्हणाला, “तुम्ही कृष्णासमोर तेवीस वेळा पळून गेलात आणि एकदाच त्याला पळून नेले.
ਏਤੇ ਪੈ ਬੀਰ ਕਹਾਵਤ ਹੈ ਸੁ ਇਹੈ ਹਮਰੇ ਚਿਤ ਪੈ ਅਬ ਆਯੋ ॥
एते पै बीर कहावत है सु इहै हमरे चित पै अब आयो ॥“माझ्या मनात हा विचार आला आहे की, यावर तू स्वतःला हिरो म्हणत आहेस
ਬਾਮਨ ਹੁਇ ਤੁਹਿ ਸੇ ਸੰਗ ਛਤ੍ਰੀ ਕੇ ਚਾਹਤ ਹੈ ਕਰ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥੨੩੨੦॥
बामन हुइ तुहि से संग छत्री के चाहत है कर जुधु मचायो ॥२३२०॥आम्हांला ब्राह्मण असून तुमच्या सारख्या क्षतियाशी लढायचे आहे.2320.
ਬਲਿ ਮਾਪਿ ਕੈ ਦੇਹ ਦਈ ਹਰਿ ਕਉ ਸਭ ਹੋਰ ਰਹੇ ਨ ਬਿਚਾਰ ਕੀਯੋ ॥
बलि मापि कै देह दई हरि कउ सभ होर रहे न बिचार कीयो ॥(राजाने) त्याचे शरीर मोजून विष्णूला दिले.
ਕਹਿਯੋ ਕਾ ਤਨੁ ਹੈ ਭਗਵਾਨ ਸੋ ਭਿਛੁਕ ਮਾਗਤ ਦੇਹ ਬੀਯੋ ਨ ਬੀਯੋ ॥
कहियो का तनु है भगवान सो भिछुक मागत देह बीयो न बीयो ॥“बाली राजाने दुसरा कोणताही विचार न करता आपले शरीर भगवंतांना दिले, हा विचार करून फक्त परमेश्वरच त्याच्या दारात भिकाऱ्यासारखा उभा होता, दुसरे कोणीही नाही.
ਸੁਨਿ ਰਾਮ ਜੂ ਰਾਵਨ ਮਾਰ ਕੈ ਰਾਜੁ ਭਿਭੀਛਨ ਦੇਹਿ ਤਿਹ ਤੇ ਨ ਲੀਯੋ ॥
सुनि राम जू रावन मार कै राजु भिभीछन देहि तिह ते न लीयो ॥रावणाचा वध करून रामाने विभीषणाला राज्य दिले आणि ते त्याच्याकडून परत मिळाले नाही
ਹਮ ਰੇ ਅਬ ਮਾਗਤ ਹੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕਿਉ ਚੁਪ ਠਾਨਿ ਰਹਿਓ ਸੁਕਚਾਤ ਹੀਯੋ ॥੨੩੨੧॥
हम रे अब मागत है न्रिप किउ चुप ठानि रहिओ सुकचात हीयो ॥२३२१॥आता माझे सोबती जे राजे आहेत, ते तुमच्याकडे भीक मागत आहेत आणि तुम्ही तिथे शांतपणे आणि संकोचपणे उभे आहात.2321.
ਦੇਖਿ ਦਯੋ ਬ੍ਰਹਮਾ ਸੁਤ ਸੂਰਜ ਚਿਤ ਬਿਖੈ ਨਹੀ ਤ੍ਰਾਸ ਕੀਯੋ ਹੈ ॥
देखि दयो ब्रहमा सुत सूरज चित बिखै नही त्रास कीयो है ॥“सूर्याने आपली अनोखी शक्ती दिली (कवच-कुंडल ही कवच-अंगठी) आणि तरीही तो घाबरला नाही.
ਦਾਸ ਭਯੋ ਹਰਿ ਚੰਦ ਸੁਨਿਯੋ ਸੁਤ ਕਾਜ ਨ ਲਾਜ ਕੀ ਓਰਿ ਧਯੋ ਹੈ ॥
दास भयो हरि चंद सुनियो सुत काज न लाज की ओरि धयो है ॥राजा हरीशचंद्र नोकर बनला पण त्याच्या मुलाशी (आणि पत्नी) आसक्ती त्याला कमी करू शकली नाही
ਮੂੰਡ ਦਯੋ ਮਧੁ ਕਾਟਿ ਮੁਰਾਰਿ ਰਤੀ ਕੁ ਨ ਸੰਕਤਮਾਨ ਭਯੋ ਹੈ ॥
मूंड दयो मधु काटि मुरारि रती कु न संकतमान भयो है ॥"मग कृष्णाने क्षत्रिय म्हणून निर्भयपणे मुर राक्षसाचा वध केला
ਜੁਧਹਿ ਚਾਹਤ ਹੋ ਤਿਨ ਤੇ ਤੁਮਰੋ ਬਕਹਾ ਬਲ ਘਾਟ ਗਯੋ ਹੈ ॥੨੩੨੨॥
जुधहि चाहत हो तिन ते तुमरो बकहा बल घाट गयो है ॥२३२२॥आता तेच ब्राह्मण तुमच्याशी युद्ध करू इच्छितात, परंतु असे दिसते की तुमची शक्ती कमी झाली आहे.” 2322.
ਪਛਮ ਸੂਰ ਚੜਿਯੋ ਸੁਨੀਯੈ ਉਲਟੀ ਫਿਰਿ ਗੰਗ ਬਹੀ ਅਬ ਆਵੈ ॥
पछम सूर चड़ियो सुनीयै उलटी फिरि गंग बही अब आवै ॥सूर्य पश्चिमेकडून उगवू शकतो, गंगा मागे वाहू शकते.
ਸਤੁ ਟਰਿਓ ਹਰੀ ਚੰਦ ਹੂ ਕੋ ਧਰਨੀ ਧਰ ਤਿਆਗ ਧਰਾ ਤੇ ਪਰਾਵੈ ॥
सतु टरिओ हरी चंद हू को धरनी धर तिआग धरा ते परावै ॥हरीशचंद्र आपल्या सत्यापासून खाली पडू शकतात, पर्वत पळून जाऊ शकतात आणि पृथ्वी सोडू शकतात,
ਸਿੰਘ ਚਲੈ ਮ੍ਰਿਗ ਤੇ ਟਰਿ ਕੈ ਗਜ ਰਾਜ ਉਡਿਯੋ ਨਭ ਮਾਰਗਿ ਜਾਵੈ ॥
सिंघ चलै म्रिग ते टरि कै गज राज उडियो नभ मारगि जावै ॥सिंहाला हरण घाबरू शकते आणि हत्ती उडू शकतो पण अर्जुन म्हणाला,
ਪਾਰਥ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਤਬ ਭੂਪਤਿ ਤ੍ਰਾਸ ਭਰੈ ਨਹਿ ਜੁਧੁ ਮਚਾਵੈ ॥੨੩੨੩॥
पारथ स्याम कहियो तब भूपति त्रास भरै नहि जुधु मचावै ॥२३२३॥"मला वाटतं, जर हे सर्व घडलं तर राजा इतका घाबरला आहे की तो युद्ध करू शकत नाही," 2323.
ਜਰਾਸੰਧਿ ਬਾਚ ॥
जरासंधि बाच ॥जरासंधचे भाषण:
ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥स्वय्या
ਪਾਰਥ ਸੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਜਬੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਬਖਾਨੋ ॥
पारथ सो ब्रिजनाथ जबै कबि स्याम कहै इह भाति बखानो ॥कवी श्याम म्हणतात, जेव्हा श्रीकृष्णाने अर्जनाला असे संबोधित केले,
ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਇਹੀ ਇਹ ਪਾਰਥ ਭੀਮ ਇਹੈ ਤਿਹ ਭੂਪਤਿ ਜਾਨੋ ॥
स्री ब्रिजनाथ इही इह पारथ भीम इहै तिह भूपति जानो ॥अर्जुनाने कृष्णाला असे सांगितले तेव्हा राजाला वाटले की ते खरे तर कृष्ण, अर्जुन आणि भीम आहेत.
ਕਾਨ੍ਰਹ ਭਜਿਯੋ ਹਮ ਤੇ ਇਹ ਬਾਲਕ ਯਾ ਸੰਗ ਹਉ ਲਰਿਹੋ ਸੁ ਬਖਾਨੋ ॥
कान्रह भजियो हम ते इह बालक या संग हउ लरिहो सु बखानो ॥कृष्ण माझ्यापासून पळून गेला आहे, हा (अर्जना) अजून लहान आहे, मी त्याच्याशी (भीम) युद्ध करतो, असे (राजा) म्हणाले.
ਜੁਧੁ ਕੇ ਕਾਰਨ ਠਾਢੋ ਭਯੋ ਉਠਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਛੁ ਤ੍ਰਾਸ ਨ ਮਾਨੋ ॥੨੩੨੪॥
जुधु के कारन ठाढो भयो उठि स्याम कहै कछु त्रास न मानो ॥२३२४॥तो म्हणाला, "कृष्ण माझ्या आधी पळून गेला, आता मी या मुलांशी भांडू का?" असे म्हणत तो निर्भयपणे युद्धासाठी उभा राहिला.2324.
ਭਾਰੀ ਗਦਾ ਹੁਤੀ ਧਾਮਿ ਘਨੀ ਇਕ ਭੀਮ ਕੌ ਆਪ ਕੋ ਅਉਰ ਮੰਗਾਈ ॥
भारी गदा हुती धामि घनी इक भीम कौ आप को अउर मंगाई ॥खूप मोठी गदा होती, घरात राजाने स्वतःसाठी आणून दुसरी भीमाला दिली.
ਏਕ ਦਈ ਕਰਿ ਭੀਮਹਿ ਕੇ ਇਕ ਆਪਨੇ ਹਾਥ ਕੇ ਬੀਚ ਸੁਹਾਈ ॥
एक दई करि भीमहि के इक आपने हाथ के बीच सुहाई ॥त्याने आपली गदा हातात घेतली आणि दुसरी गदा भीमाच्या हातात दिली, लढाई सुरू झाली
ਰਾਤਿ ਕੋ ਸੋਇ ਰਹੈ ਸੁਖ ਪਾਇ ਸੁ ਦਿਵਸ ਕਰੈ ਉਠਿ ਨਿਤ ਲਰਾਈ ॥
राति को सोइ रहै सुख पाइ सु दिवस करै उठि नित लराई ॥रात्री (दोघेही) शांत झोपायचे आणि दिवसा उठून रोज भांडायचे.
ਐਸੇ ਕਥਾ ਦੁਹ ਬੀਰਨ ਕੀ ਮਨ ਬੀਚ ਬਿਚਾਰ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਈ ॥੨੩੨੫॥
ऐसे कथा दुह बीरन की मन बीच बिचार कै स्याम सुनाई ॥२३२५॥ते रात्री झोपायचे आणि दिवसा लढायचे आणि दोन्ही योद्धांच्या युद्धाची कथा कवी श्याम यांनी सांगितली आहे.2325.
ਭੀਮ ਗਦਾ ਗਹਿ ਭੂਪ ਪੈ ਮਾਰਤ ਭੂਪ ਗਦਾ ਗਹਿ ਭੀਮ ਪੈ ਮਾਰੀ ॥
भीम गदा गहि भूप पै मारत भूप गदा गहि भीम पै मारी ॥भीम राजाला गदा मारेल आणि राजा भीमावर गदा मारेल.
ਰੋਸ ਭਰੇ ਬਲਵੰਤ ਦੋਊ ਲਰੈ ਕਾਨਨ ਮੈ ਜਨ ਕੇਹਰਿ ਭਾਰੀ ॥
रोस भरे बलवंत दोऊ लरै कानन मै जन केहरि भारी ॥भीमाने राजावर गदा मारली आणि राजाने भीमाला गदा दिली. दोन्ही योद्धे रागाने इतक्या तीव्रतेने लढत आहेत की जणू दोन सिंह जंगलात लढत आहेत.
ਜੁਧ ਕਰੈ ਨ ਮੁਰੈ ਤਿਹ ਠਉਰ ਤੇ ਬਾਟਤ ਹੈ ਤਿਹ ਠਾ ਜਨੁ ਯਾਰੀ ॥
जुध करै न मुरै तिह ठउर ते बाटत है तिह ठा जनु यारी ॥ते लढत आहेत आणि त्यांच्या ठरलेल्या ठिकाणाहून दूर जात नाहीत
ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਚਤੁਰੇ ਜਨੁ ਖੇਲਤ ਹੈ ਫੁਲਥਾ ਸੋ ਖਿਲਾਰੀ ॥੨੩੨੬॥
यौ उपजी उपमा चतुरे जनु खेलत है फुलथा सो खिलारी ॥२३२६॥असे दिसते की खेळाडू खेळताना स्थिर उभे आहेत.2326.
ਦਿਵਸ ਸਤਾਈਸ ਜੁਧੁ ਭਯੋ ਜਬ ਭੂਪ ਜਿਤਿਯੋ ਬਲੁ ਭੀਮਹਿ ਹਾਰਿਯੋ ॥
दिवस सताईस जुधु भयो जब भूप जितियो बलु भीमहि हारियो ॥सत्तावीस दिवसांच्या लढाईनंतर राजा विजयी झाला आणि भीमाचा पराभव झाला
ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਦਯੋ ਤਬ ਹੀ ਬਲੁ ਜੁਧ ਕੋ ਕ੍ਰੋਧ ਕੀ ਓਰਿ ਪਚਾਰਿਯੋ ॥
स्री ब्रिजनाथ दयो तब ही बलु जुध को क्रोध की ओरि पचारियो ॥तेव्हा कृष्णाने स्वतःची ताकद त्याला दिली आणि रागाने ओरडला
ਲੈ ਤਿਨਕਾ ਇਕ ਹਾਥਹਿ ਭੀਤਰ ਚੀਰ ਦਯੋ ਇਹ ਭੇਦ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
लै तिनका इक हाथहि भीतर चीर दयो इह भेद निहारियो ॥(कृष्णाने) हातात टिळा घेऊन तो फोडला. (भीमाने) रहस्य पाहिले (मिळवले).
ਤੈਸੇ ਹੀ ਭੀਮ ਨੇ ਚੀਰ ਦਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਯੌ ਮੁਖ ਤੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥੨੩੨੭॥
तैसे ही भीम ने चीर दयो न्रिप यौ मुख ते कबि स्याम उचारियो ॥२३२७॥त्याने हातात एक पेंढा घेतला आणि तो फाडला आणि भीमाकडे गूढ नजरेने पाहिले, भीमाने कवी श्यामच्या म्हणीप्रमाणे राजाला फाडले.2327.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਜਰਾਸੰਧਿ ਬਧਹ ਪ੍ਰਸੰਗ ਸਮਾਪਤੰ ॥
इति स्री बचित्र नाटके ग्रंथे क्रिसनावतारे जरासंधि बधह प्रसंग समापतं ॥बचित्तर नाटकातील कृष्णावतारातील जरासंधाच्या वधाच्या वर्णनाचा शेवट.
ਸਵੈਯਾ ॥
सवैया ॥स्वय्या
ਮਾਰ ਕੇ ਭੂਪ ਗਏ ਤਿਹ ਠਾ ਜਹ ਬਾਧੇ ਕਈ ਪੁਨਿ ਭੂਪ ਪਰੇ ॥
मार के भूप गए तिह ठा जह बाधे कई पुनि भूप परे ॥जरासंधला मारल्यानंतर ते सर्व त्या ठिकाणी गेले, जिथे त्याने अनेक राजांना कैद केले होते
ਹਰਿ ਦੇਖਤ ਸੋਕ ਮਿਟੇ ਤਿਨ ਕੇ ਇਤ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਕੇ ਦ੍ਰਿਗ ਲਾਜ ਭਰੇ ॥
हरि देखत सोक मिटे तिन के इत स्याम जू के द्रिग लाज भरे ॥भगवंताला पाहताच त्यांचे दुःख संपले, पण इथे कृष्णाचे डोळे लाजेने भरले होते (म्हणजे तो त्यांना आधी सोडवू शकला नाही)
ਬੰਧਨ ਜੇਤਿਕ ਥੇ ਤਿਨ ਕੇ ਸਬ ਹੀ ਛਿਨ ਭੀਤਰ ਕਾਟਿ ਡਰੇ ॥
बंधन जेतिक थे तिन के सब ही छिन भीतर काटि डरे ॥त्यांच्याकडे जेवढे बंध होते, त्यांनी त्या सर्वांचे तुकडे करून फेकून दिले.
ਦਏ ਛੋਰ ਸਬੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਕਰੁਨਾ ਰਸੁ ਸੋ ਜਬ ਕਾਨ੍ਰਹ ਢਰੇ ॥੨੩੨੮॥
दए छोर सबै कबि स्याम भनै करुना रसु सो जब कान्रह ढरे ॥२३२८॥ते त्यांच्या संयमातून क्षणार्धात मुक्त झाले आणि कृष्णाच्या कृपेने ते सर्व मुक्त झाले.2328.
ਬੰਧਨ ਕਾਟਿ ਸਭੈ ਤਿਨ ਕੇ ਤਿਨ ਕਉ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਐਸੇ ਉਚਾਰੋ ॥
बंधन काटि सभै तिन के तिन कउ ब्रिज नाइक ऐसे उचारो ॥त्या सर्वांची नाती तोडून श्रीकृष्णाने त्यांना असे सांगितले,
ਆਨਦ ਚਿਤ ਕਰੋ ਅਪੁਨੇ ਅਪੁਨੇ ਚਿਤ ਕੋ ਸਭ ਸੋਕ ਨਿਵਾਰੋ ॥
आनद चित करो अपुने अपुने चित को सभ सोक निवारो ॥त्यांना त्यांच्या बंधनातून मुक्त केल्यावर, कृष्ण त्यांना म्हणाला, "तुमच्या मनात आनंद वाटतो, कोणतीही चिंता न करता,
ਰਾਜ ਸਮਾਜ ਜਿਤੋ ਤੁਮ ਜਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਧਨੁ ਧਾਮ ਸੰਭਾਰੋ ॥
राज समाज जितो तुम जाइ कै स्याम भनै धनु धाम संभारो ॥(कवी) श्याम म्हणतो, जा आणि (तुझे) धन आणि धाम सांभाळ, जेवढे तुझे राज्य आहे.