श्री दसाम ग्रंथ

पान - 1165


ਕਛੁ ਭੋਜਨ ਖੈਬੇ ਕਹ ਦੀਨਾ ॥
कछु भोजन खैबे कह दीना ॥

आणि खायला दिले.

ਅਬ ਸੋ ਕਰੋ ਤੁਮ ਜੁ ਮੁਹਿ ਉਚਾਰੋ ॥
अब सो करो तुम जु मुहि उचारो ॥

आता तू सांगशील ते मी करीन.

ਜਿਯਤ ਤਜੋ ਕੈ ਜਿਯ ਤੇ ਮਾਰੋ ॥੧੫॥
जियत तजो कै जिय ते मारो ॥१५॥

(त्याला) जगू द्या किंवा मारू द्या. १५.

ਜੋ ਚਲਿ ਗ੍ਰਿਹ ਦੁਸਮਨ ਹੂ ਆਵੈ ॥
जो चलि ग्रिह दुसमन हू आवै ॥

शत्रूही घरात फिरला तर

ਜੋ ਤਾ ਕੋ ਗ੍ਰਹਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਘਾਵੈ ॥
जो ता को ग्रहि कै न्रिप घावै ॥

आणि जो राजा त्याला पकडून मारतो.

ਨਰਕ ਬਿਖੈ ਤਾ ਕੌ ਜਮ ਡਾਰੈ ॥
नरक बिखै ता कौ जम डारै ॥

यमराज त्याला नरकात टाकतील

ਭਲਾ ਨ ਤਾ ਕਹ ਜਗਤ ਉਚਾਰੈ ॥੧੬॥
भला न ता कह जगत उचारै ॥१६॥

आणि जग त्याला चांगले म्हणणार नाही. 16.

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਜੋ ਆਵੈ ਨਿਜੁ ਧਾਮ ਚਲਿ ਧਰਮ ਭ੍ਰਾਤ ਤਿਹ ਜਾਨਿ ॥
जो आवै निजु धाम चलि धरम भ्रात तिह जानि ॥

जो त्याच्या घरी जातो त्याला धर्माचा भाऊ समजावा.

ਜੋ ਕਛੁ ਕਹੈ ਸੁ ਕੀਜਿਯੈ ਭੂਲਿ ਨ ਕਰਿਯੈ ਹਾਨਿ ॥੧੭॥
जो कछु कहै सु कीजियै भूलि न करियै हानि ॥१७॥

तो जे काही बोलतो, तेच केले पाहिजे आणि विसरूनही त्याचे नुकसान करू नये. १७.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਤਬ ਨ੍ਰਿਪ ਤਾ ਕੌ ਬੋਲਿ ਪਠਾਯੋ ॥
तब न्रिप ता कौ बोलि पठायो ॥

तेव्हा राजाने त्याला बोलावले

ਨਿਕਟਿ ਆਪਨੇ ਤਿਹ ਬੈਠਾਯੋ ॥
निकटि आपने तिह बैठायो ॥

आणि त्याला त्याच्या बाजूला बसवले.

ਦੁਹਿਤਾ ਵਹੈ ਤਵਨ ਕਹ ਦੀਨੀ ॥
दुहिता वहै तवन कह दीनी ॥

त्याने तीच मुलगी दिली

ਜਾ ਸੌ ਰਤਿ ਆਗੇ ਜਿਨ ਕੀਨੀ ॥੧੮॥
जा सौ रति आगे जिन कीनी ॥१८॥

ज्यांच्याशी तो खेळ आधीच खेळला होता. १८.

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਲੈ ਦੁਹਿਤਾ ਤਾ ਕੌ ਦਈ ਚਿਤ ਮੌ ਭਯੋ ਅਸੋਗ ॥
लै दुहिता ता कौ दई चित मौ भयो असोग ॥

त्याने मुलीला पकडून तिच्या स्वाधीन केले आणि मनात आनंद झाला

ਦੁਹਿਤਾ ਕੋ ਕਛੁ ਨ ਲਹਾ ਗੂੜ ਅਗੂੜ ਪ੍ਰਯੋਗ ॥੧੯॥
दुहिता को कछु न लहा गूड़ अगूड़ प्रयोग ॥१९॥

परंतु पुत्रत्वाचे गडद वर्ण काहीही समजू शकले नाही. 19.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਮਨ ਭਾਵਤ ਪਾਵਤ ਪਤਿ ਭਈ ॥
मन भावत पावत पति भई ॥

तिला हवा तो नवरा मिळाला

ਇਹ ਛਲ ਸੋ ਪਿਤੁ ਕਹ ਛਲਿ ਗਈ ॥
इह छल सो पितु कह छलि गई ॥

आणि या युक्तीने बापाला फसवले.

ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਕਿਨਹੂੰ ਨਹਿ ਪਾਯੋ ॥
भेद अभेद किनहूं नहि पायो ॥

(राजाला) अस्पष्ट असे काहीही समजले नाही

ਲੈ ਨਾਗਰ ਤ੍ਰਿਯ ਧਾਮ ਸਿਧਾਯੋ ॥੨੦॥
लै नागर त्रिय धाम सिधायो ॥२०॥

आणि नागर आपल्या पत्नीला घेऊन (त्याच्या) घरी गेला. 20.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਦੋਇ ਸੌ ਬਾਵਨੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੫੨॥੪੭੪੨॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रे मंत्री भूप संबादे दोइ सौ बावनो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२५२॥४७४२॥अफजूं॥

श्री चरित्रोपाख्यानातील त्रिचरित्राच्या मंत्री भूप संबदाच्या २५२ व्या अध्यायाचा समारोप येथे आहे, सर्व शुभ आहे. २५२.४७४२. चालते

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਛਤ੍ਰਾਨੀ ਇਸਤਰੀ ਇਕ ਰਹੈ ॥
छत्रानी इसतरी इक रहै ॥

तेथे एक उपपत्नी स्त्री राहत होती,

ਜੀਯੋ ਨਾਮ ਤਾਹਿ ਜਗ ਕਹੈ ॥
जीयो नाम ताहि जग कहै ॥

ज्याला लोक जिओ (माती) म्हणत.

ਮਾਨਿਕ ਚੰਦ ਤਵਨ ਕਹ ਬਰਾ ॥
मानिक चंद तवन कह बरा ॥

माणिक चंद यांनी तिच्याशी लग्न केले

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਭੋਗਨ ਭਰਾ ॥੧॥
भाति भाति के भोगन भरा ॥१॥

आणि त्याने विविध गोष्टींमध्ये रमून आनंद (आनंद) घेतला. १.

ਵਹ ਜੜ ਏਕ ਜਾਟਨੀ ਸੌ ਰਤਿ ॥
वह जड़ एक जाटनी सौ रति ॥

तो मुर्ख एका जाळ्यात अडकला होता

ਕਛੂ ਨ ਜਾਨਤ ਮੂੜ ਮਹਾ ਮਤਿ ॥
कछू न जानत मूड़ महा मति ॥

आणि त्या महान मूर्खाला काहीच माहीत नव्हते.

ਲੰਬੋਦਰੁ ਪਸੁ ਕੋ ਅਵਤਾਰਾ ॥
लंबोदरु पसु को अवतारा ॥

तो लंबोदर पशुचा अवतार होता (लांब पोट असलेला प्राणी, म्हणजे गाढव).

ਗਰਧਭ ਜੋਨਿ ਡਰਾ ਕਰਤਾਰਾ ॥੨॥
गरधभ जोनि डरा करतारा ॥२॥

आणि देवाने त्याला गाढवाच्या पोटात शोधले. 2.

ਲੋਗਨ ਤੇ ਅਤਿ ਤਵਨ ਲਜਾਵੈ ॥
लोगन ते अति तवन लजावै ॥

तो लोकांचा खूप लाजाळू होता,

ਤਾ ਤੇ ਧਾਮ ਨ ਤਾ ਕੌ ਲ੍ਯਾਵੈ ॥
ता ते धाम न ता कौ ल्यावै ॥

त्यामुळे तो तिला घरी घेऊन आला नाही.

ਤਾ ਤੇ ਔਰ ਗਾਵ ਤ੍ਰਿਯ ਰਾਖੀ ॥
ता ते और गाव त्रिय राखी ॥

म्हणूनच (ती) दुसऱ्या गावातली बाई होती.

ਸਸਿ ਸੂਰਜ ਤਾ ਕੇ ਸਭ ਸਾਖੀ ॥੩॥
ससि सूरज ता के सभ साखी ॥३॥

सूर्य आणि चंद्र हे सर्व त्याचे साक्षीदार होते. 3.

ਬਾਜ ਅਰੂੜਿ ਤਹਾ ਹ੍ਵੈ ਜਾਵੈ ॥
बाज अरूड़ि तहा ह्वै जावै ॥

तो घोड्यावर स्वार होऊन तिकडे जात असे

ਕਾਹੂ ਕੀ ਲਾਜੈ ਨ ਲਜਾਵੈ ॥
काहू की लाजै न लजावै ॥

आणि ज्याच्या लॉजवरून तो लाजला नाही.

ਜੀਯੋ ਜਿਯ ਭੀਤਰ ਅਤਿ ਜਰੈ ॥
जीयो जिय भीतर अति जरै ॥

(त्याची पत्नी) जिओच्या हृदयात खूप जळत असे

ਬਾਢੀ ਏਕ ਸਾਥ ਰਤਿ ਕਰੈ ॥੪॥
बाढी एक साथ रति करै ॥४॥

आणि सुताराशी खेळायचा. 4.

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दुहेरी:

ਜਬ ਵਹੁ ਅਸ੍ਵ ਅਰੂੜ ਹ੍ਵੈ ਗਾਵ ਤਵਨ ਮੋ ਜਾਤ ॥
जब वहु अस्व अरूड़ ह्वै गाव तवन मो जात ॥

जेव्हा तो घोड्यावर बसून आपल्या गावी जायचा

ਜੀਯੋ ਮਤੀ ਤਿਹ ਬਾਢੀਅਹਿ ਅਪਨੇ ਧਾਮ ਬੁਲਾਤ ॥੫॥
जीयो मती तिह बाढीअहि अपने धाम बुलात ॥५॥

मग जियो मती त्या सुताराला तिच्या घरी बोलवायची. ५.

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चोवीस:

ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯ ਹੋਡ ਨਨਦ ਸੌ ਪਾਰੀ ॥
तिह त्रिय होड ननद सौ पारी ॥

त्या महिलेने नाननशी पैज लावली.

ਬਿਹਸਿਤ ਇਹ ਭਾਤਿਨ ਉਚਾਰੀ ॥
बिहसित इह भातिन उचारी ॥

असं हसत हसत बोलू लागला.

ਸੁ ਮੈ ਕਹਤ ਹੌ ਤੀਰ ਤਿਹਾਰੇ ॥
सु मै कहत हौ तीर तिहारे ॥

मी तुला सांगतो,