۽ ڪجهه ماني کائڻ لاءِ ڏنائين.
هاڻي مان اهو ڪندس جيڪو توهان مون کي ٻڌايو.
ان کي جيئرو يا مارڻ ڏيو. 15.
جيڪڏهن دشمن به گهر ۾ هليو وڃي
۽ بادشاهه جيڪو کيس پڪڙي ماريندو.
يامراج کيس جهنم ۾ اڇلائي ڇڏيندو
۽ دنيا کيس سٺو نه سڏيندي. 16.
ٻٽي
جنهن جي گهر وڃي ان کي دين جو ڀاءُ سمجهيو وڃي.
جيڪو ڪجهه چوي، سو ئي ڪرڻ گهرجي ۽ وسارڻ سان به کيس نقصان نه پهچڻ گهرجي. 17.
چوويهه:
پوءِ بادشاهه کيس سڏيو
۽ کيس پنهنجي ڀرسان ويهاريو.
هن ئي ڌيءَ ڏني
جنهن سان هن اڳ ۾ ئي اها راند کيڏي هئي. 18.
ٻٽي
هن ڌيءَ کي پڪڙي ان جي حوالي ڪيو ۽ دل ئي دل ۾ خوش ٿيو
پر پٽ جي اونداهي ڪردار کي ڪجهه به سمجهي نه سگهيو. 19.
چوويهه:
هن کي اهو مڙس مليو جيڪو هن چاهيو هو
۽ هن چال سان پيءُ کي چالاڪ ڪيو.
(بادشاهه) اهڙي ڪا به ڳالهه نه سمجهي، جيڪا غير واضح هئي
۽ نگر پنهنجي زال کي وٺي (پنهنجي) گهر ويو. 20.
هتي سري چرتروپاخيان جي تريا چرتر جي منتري ڀوپ سمباد جي 252 هين باب جو نتيجو آهي، تمام سٺو آهي. 252.4742. هلي ٿو
چوويهه:
اُتي ھڪ ڪنواري عورت رھندي ھئي،
جنهن کي ماڻهو جيو (مٽي) سڏيندا هئا.
مانڪ چند سان شادي ڪئي
۽ هو مختلف شين ۾ مشغول ٿي لطف اندوز ٿيو. 1.
اُهو بيوقوف ڦل سان ڦاسي پيو
۽ ان عظيم بيوقوف کي ڪا به خبر نه هئي.
هو لمبودر پاشو (هڪ ڊگھي پيٽ وارو جانور، معنيٰ گدو) جو اوتار هو.
۽ خدا کيس گڏهه جي پيٽ ۾ مليو. 2.
هو ماڻهن کان ڏاڍو شرمندو هو،
تنهن ڪري هن کي گهر نه آندو.
ان ڪري (هوءَ) ٻئي ڳوٺ جي عورت هئي.
سج ۽ چنڊ سڀ ان جا شاهد هئا. 3.
هو گهوڙي تي سوار ٿي اتي پهچندو هو
۽ جنهن جي لاج مان هو شرمسار نه هو.
(سندس زال) جيو دل ۾ گهڻو جلندو هو
۽ ڪاريگر سان کيڏندو هو. 4.
ٻٽي
جڏهن هو گهوڙي تي سوار ٿي پنهنجي ڳوٺ ويندو هو
پوءِ جيو مٽيءَ ان ڪاريگر کي پنهنجي گهر گهرائي. 5.
چوويهه:
ان عورت نانان سان شرط رکي.
هن کلندي کلندي چوڻ شروع ڪيو.
مان توکي ٻڌايان ٿو،