जो तलवारीच्या धारेने लढायचा,
तो क्षणार्धात उधार घ्यायचा.
ते या जगात नाहीत,
त्यापेक्षा ते विमानात चढून स्वर्गात जात असत. ३४५.
अनेक धावत्या पलंगांना मारहाण झाली,
त्या सर्वांना मोठ्या नरकात टाकण्यात आले.
ज्यांनी समोर प्राण दिले,
त्या माणसांवर अनेक प्रकारची संकटे आली. ३४६.
गडगडाट आणि बाणांनी किती भोसकले
आणि अनेक जण जमिनीवर पडले.
अनेक महान सारथी त्यांचे बाण (बाणांचे धनुष्य) बांधून जमिनीवर पडले होते.
पण तरीही (त्यांच्याकडे) लक्ष्य होते. ३४७.
अनेक वीरांनी भयंकर युद्ध पुकारले होते.
ते एकमेकांवर जोरदार हल्ले करत होते.
नागरे, ढोल, दमामे वाजत होते
आणि सर्व (योद्धे) 'मार, मार' असे ओरडत होते. ३४८.
ते वेगवेगळ्या प्रकारे शस्त्रे वापरत होते
आणि ते एक एक करून बाण सोडत होते.
नतमस्तक होताना ते भाला फेकत होते
आणि दोन्ही हातांनी लढणारे योद्धे मोठ्या आनंदाने मारले जात होते. ३४९.
कुठेतरी हत्तींच्या सोंडे होत्या.
कुठेतरी घोडे, सारथी, हत्ती यांची डोकी पडलेली होती.
कुठेतरी शूरवीरांचे कळप होते
बाण, तोफा आणि तोफांनी मारले. ३५०.
अशा प्रकारे अनेक सैनिक मारले गेले
आणि एक एक करून शत्रूच्या सैन्याचा पराभव झाला.
तेथे सिंह स्वार (दुलाह देई) रागावला
आणि इथे महाकाला ('असिधुजा') तलवारीने खाली पडला. 351.
युद्धभूमीत कुठेतरी तलवारी, भाले चमकत होते.
(असे दिसत होते) जणू मासे जाळ्यात बांधलेले (म्हणजे अडकले).
सिंह स्वार (दुलाह देई) ने शत्रूंचा नाश केला
आणि राक्षसांचे तीळ सारखे तुकडे केले. 352.
कुठेतरी (घोड्यांचे) खुर कापले गेले
आणि कुठेतरी योद्धे चिलखतांनी सजलेले होते.
कुठेतरी रक्ताच्या धारा वाहत होत्या.
(असे दिसत होते) जणू बागेत कारंजी चालू आहे. 353.
कुठेतरी चेटकिणी रक्त पीत होत्या.
कुठेतरी गिधाडे त्यांच्या मनाप्रमाणे मांस खात होती.
कुठेतरी कावळे ओरडत होते.
कुठेतरी भुते, पिशाच्च दारूच्या नशेत डोलत होते. 354.
(कुठेतरी) भुतांच्या बायका हसत-हसत फिरत असत
आणि कुठेतरी डाकनी (चेटकिणी) टाळ्या वाजवत होत्या.
कुठेतरी जोगणे हसत होते.
कुठेतरी भूतांच्या बायका (भुतानी) वेडेपणा (भटकत) होत्या.355.
रणांगणात कुठेतरी पोस्टमन ढेकर देत असत
आणि कुठेतरी गिधाडं मांस खात होती.
कुठेतरी भुते आणि पिशाच्च किंचाळत होते आणि हसत होते.
कुठेतरी भुते (भुते) ओरडत होती. 356.