श्री दसाम ग्रंथ

पान - 1384


ਜੋ ਜੂਝੇ ਸਨਮੁਖ ਅਸ ਧਾਰਾ ॥
जो जूझे सनमुख अस धारा ॥

जो तलवारीच्या धारेने लढायचा,

ਤਿਨ ਕਾ ਪਲ ਮੋ ਭਯੋ ਉਧਾਰਾ ॥
तिन का पल मो भयो उधारा ॥

तो क्षणार्धात उधार घ्यायचा.

ਇਹ ਜਗ ਤੇ ਬਿਲਖਤ ਨਹਿ ਭਏ ॥
इह जग ते बिलखत नहि भए ॥

ते या जगात नाहीत,

ਚੜਿ ਬਿਵਾਨ ਸੁਰਲੋਕ ਸਿਧਏ ॥੩੪੫॥
चड़ि बिवान सुरलोक सिधए ॥३४५॥

त्यापेक्षा ते विमानात चढून स्वर्गात जात असत. ३४५.

ਸੋਫੀ ਜੇਤੇ ਭਜਤ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
सोफी जेते भजत प्रहारे ॥

अनेक धावत्या पलंगांना मारहाण झाली,

ਤੇ ਲੈ ਬਡੇ ਨਰਕ ਮੋ ਡਾਰੇ ॥
ते लै बडे नरक मो डारे ॥

त्या सर्वांना मोठ्या नरकात टाकण्यात आले.

ਸਾਮੁਹਿ ਹ੍ਵੈ ਜਿਨਿ ਦੀਨੇ ਪ੍ਰਾਨਾ ॥
सामुहि ह्वै जिनि दीने प्राना ॥

ज्यांनी समोर प्राण दिले,

ਤਿਨ ਨਰ ਬੀਰ ਬਰੰਗਨਿ ਨਾਨਾ ॥੩੪੬॥
तिन नर बीर बरंगनि नाना ॥३४६॥

त्या माणसांवर अनेक प्रकारची संकटे आली. ३४६.

ਕੇਤਿਕ ਬਿਧੇ ਬਜ੍ਰ ਅਰੁ ਬਾਨਾ ॥
केतिक बिधे बज्र अरु बाना ॥

गडगडाट आणि बाणांनी किती भोसकले

ਗਿਰਿ ਗਿਰਿ ਪਰੇ ਧਰਨ ਪਰ ਨਾਨਾ ॥
गिरि गिरि परे धरन पर नाना ॥

आणि अनेक जण जमिनीवर पडले.

ਮਹਾਰਥੀ ਬਾਨਨ ਕੌ ਬਾਧੇ ॥
महारथी बानन कौ बाधे ॥

अनेक महान सारथी त्यांचे बाण (बाणांचे धनुष्य) बांधून जमिनीवर पडले होते.

ਗਿਰਿ ਗਿਰਿ ਪਰੇ ਰਹੇ ਪੁਨਿ ਸਾਧੇ ॥੩੪੭॥
गिरि गिरि परे रहे पुनि साधे ॥३४७॥

पण तरीही (त्यांच्याकडे) लक्ष्य होते. ३४७.

ਸੂਰ ਬਡੇ ਰਨ ਮਚੇ ਬਿਕਟ ਅਤਿ ॥
सूर बडे रन मचे बिकट अति ॥

अनेक वीरांनी भयंकर युद्ध पुकारले होते.

ਧਾਇ ਧਾਇ ਕਰ ਪਰੇ ਬਿਕਟ ਮਤਿ ॥
धाइ धाइ कर परे बिकट मति ॥

ते एकमेकांवर जोरदार हल्ले करत होते.

ਮਾਰਿ ਮਾਰਿ ਕਰਿ ਸਕਲ ਪੁਕਾਰਾ ॥
मारि मारि करि सकल पुकारा ॥

नागरे, ढोल, दमामे वाजत होते

ਦੁੰਦਭਿ ਢੋਲ ਦਮਾਮੋ ਭਾਰਾ ॥੩੪੮॥
दुंदभि ढोल दमामो भारा ॥३४८॥

आणि सर्व (योद्धे) 'मार, मार' असे ओरडत होते. ३४८.

ਹਾਕਿ ਹਾਕਿ ਹਥਿਯਾਰ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥
हाकि हाकि हथियार प्रहारे ॥

ते वेगवेगळ्या प्रकारे शस्त्रे वापरत होते

ਬੀਨਿ ਬੀਨਿ ਬਾਨਨ ਤਨ ਮਾਰੇ ॥
बीनि बीनि बानन तन मारे ॥

आणि ते एक एक करून बाण सोडत होते.

ਝੁਕਿ ਝੁਕਿ ਹਨੇ ਸੈਹਥੀ ਘਾਇਨ ॥
झुकि झुकि हने सैहथी घाइन ॥

नतमस्तक होताना ते भाला फेकत होते

ਜੂਝੈ ਅਧਿਕ ਦੁਬਹਿਯਾ ਚਾਇਨ ॥੩੪੯॥
जूझै अधिक दुबहिया चाइन ॥३४९॥

आणि दोन्ही हातांनी लढणारे योद्धे मोठ्या आनंदाने मारले जात होते. ३४९.

ਕਹੀ ਪਰੇ ਹਾਥਿਨ ਕੇ ਸੁੰਡਾ ॥
कही परे हाथिन के सुंडा ॥

कुठेतरी हत्तींच्या सोंडे होत्या.

ਬਾਜੀ ਰਥੀ ਗਜਨ ਕੇ ਮੁੰਡਾ ॥
बाजी रथी गजन के मुंडा ॥

कुठेतरी घोडे, सारथी, हत्ती यांची डोकी पडलेली होती.

ਝੁੰਡ ਪਰੇ ਕਹੀ ਜੂਝਿ ਜੁਝਾਰੇ ॥
झुंड परे कही जूझि जुझारे ॥

कुठेतरी शूरवीरांचे कळप होते

ਤੀਰ ਤੁਫੰਡ ਤੁਪਨ ਕੇ ਮਾਰੇ ॥੩੫੦॥
तीर तुफंड तुपन के मारे ॥३५०॥

बाण, तोफा आणि तोफांनी मारले. ३५०.

ਬਹੁ ਜੂਝੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸਿਪਾਹੀ ॥
बहु जूझे इह भाति सिपाही ॥

अशा प्रकारे अनेक सैनिक मारले गेले

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਧੁਜਨੀ ਰਿਪੁ ਗਾਹੀ ॥
भाति भाति धुजनी रिपु गाही ॥

आणि एक एक करून शत्रूच्या सैन्याचा पराभव झाला.

ਉਤ ਕੀਯ ਸਿੰਘ ਬਾਹਨੀ ਕੋਪੈ ॥
उत कीय सिंघ बाहनी कोपै ॥

तेथे सिंह स्वार (दुलाह देई) रागावला

ਇਤਿ ਅਸਿਧੁਜ ਲੈ ਧਾਯੋ ਧੋਪੈ ॥੩੫੧॥
इति असिधुज लै धायो धोपै ॥३५१॥

आणि इथे महाकाला ('असिधुजा') तलवारीने खाली पडला. 351.

ਕਹੂੰ ਲਸੈ ਰਨ ਖੜਗ ਕਟਾਰੀ ॥
कहूं लसै रन खड़ग कटारी ॥

युद्धभूमीत कुठेतरी तलवारी, भाले चमकत होते.

ਜਾਨੁਕ ਮਛ ਬੰਧੇ ਮਧਿ ਜਾਰੀ ॥
जानुक मछ बंधे मधि जारी ॥

(असे दिसत होते) जणू मासे जाळ्यात बांधलेले (म्हणजे अडकले).

ਸਿੰਘ ਬਾਹਨੀ ਸਤ੍ਰੁ ਬਿਹੰਡੇ ॥
सिंघ बाहनी सत्रु बिहंडे ॥

सिंह स्वार (दुलाह देई) ने शत्रूंचा नाश केला

ਤਿਲ ਤਿਲ ਪ੍ਰਾਇ ਅਸੁਰ ਕਰਿ ਖੰਡੇ ॥੩੫੨॥
तिल तिल प्राइ असुर करि खंडे ॥३५२॥

आणि राक्षसांचे तीळ सारखे तुकडे केले. 352.

ਕਹੂੰ ਪਾਖਰੈ ਕਟੀ ਬਿਰਾਜੈ ॥
कहूं पाखरै कटी बिराजै ॥

कुठेतरी (घोड्यांचे) खुर कापले गेले

ਬਖਤਰ ਕਹੂੰ ਗਿਰੇ ਨਰ ਰਾਜੈ ॥
बखतर कहूं गिरे नर राजै ॥

आणि कुठेतरी योद्धे चिलखतांनी सजलेले होते.

ਕਹੂੰ ਚਲਤ ਸ੍ਰੋਨਤ ਕੀ ਧਾਰਾ ॥
कहूं चलत स्रोनत की धारा ॥

कुठेतरी रक्ताच्या धारा वाहत होत्या.

ਛੁਟਤ ਬਾਗ ਮੋ ਜਨਕੁ ਫੁਹਾਰਾ ॥੩੫੩॥
छुटत बाग मो जनकु फुहारा ॥३५३॥

(असे दिसत होते) जणू बागेत कारंजी चालू आहे. 353.

ਕਹੂੰ ਡਾਕਨੀ ਸ੍ਰੋਨਤ ਪੀਯੈ ॥
कहूं डाकनी स्रोनत पीयै ॥

कुठेतरी चेटकिणी रक्त पीत होत्या.

ਝਾਕਨਿ ਕਹੂੰ ਮਾਸ ਭਖਿ ਜੀਯੈ ॥
झाकनि कहूं मास भखि जीयै ॥

कुठेतरी गिधाडे त्यांच्या मनाप्रमाणे मांस खात होती.

ਕਾਕਨਿ ਕਹੂੰ ਫਿਰੈ ਕਹਕਾਤੀ ॥
काकनि कहूं फिरै कहकाती ॥

कुठेतरी कावळे ओरडत होते.

ਪ੍ਰੇਤ ਪਿਸਾਚਨ ਡੋਲਤ ਮਾਤੀ ॥੩੫੪॥
प्रेत पिसाचन डोलत माती ॥३५४॥

कुठेतरी भुते, पिशाच्च दारूच्या नशेत डोलत होते. 354.

ਹਸਤ ਫਿਰਤ ਪ੍ਰੇਤਨ ਕੀ ਦਾਰਾ ॥
हसत फिरत प्रेतन की दारा ॥

(कुठेतरी) भुतांच्या बायका हसत-हसत फिरत असत

ਡਾਕਨਿ ਕਹੂੰ ਬਜਾਵਤ ਤਾਰਾ ॥
डाकनि कहूं बजावत तारा ॥

आणि कुठेतरी डाकनी (चेटकिणी) टाळ्या वाजवत होत्या.

ਜੋਗਿਨ ਫਿਰੈ ਕਹੂੰ ਮੁਸਕਾਤੀ ॥
जोगिन फिरै कहूं मुसकाती ॥

कुठेतरी जोगणे हसत होते.

ਭੂਤਨ ਕੀ ਇਸਤ੍ਰੀ ਮਦ ਮਾਤੀ ॥੩੫੫॥
भूतन की इसत्री मद माती ॥३५५॥

कुठेतरी भूतांच्या बायका (भुतानी) वेडेपणा (भटकत) होत्या.355.

ਫਿਰਤ ਡਕਾਰ ਕਹੂੰ ਰਨ ਡਾਕਨਿ ॥
फिरत डकार कहूं रन डाकनि ॥

रणांगणात कुठेतरी पोस्टमन ढेकर देत असत

ਮਾਸ ਅਹਾਰ ਕਰਤ ਕਹੂੰ ਝਾਕਨਿ ॥
मास अहार करत कहूं झाकनि ॥

आणि कुठेतरी गिधाडं मांस खात होती.

ਪ੍ਰੇਤ ਪਿਸਾਚ ਹਸੇ ਕਿਲਕਾਰੈ ॥
प्रेत पिसाच हसे किलकारै ॥

कुठेतरी भुते आणि पिशाच्च किंचाळत होते आणि हसत होते.

ਕਹੂੰ ਮਸਾਨ ਕਿਲਕਟੀ ਮਾਰੈ ॥੩੫੬॥
कहूं मसान किलकटी मारै ॥३५६॥

कुठेतरी भुते (भुते) ओरडत होती. 356.