श्री दसाम ग्रंथ

पान - 844


ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਜੌ ਅਪਨੀ ਤੈ ਗੁਦਾ ਪਰ ਖੋਦਨ ਦੇਇ ਬਿਹੰਗ ॥
जौ अपनी तै गुदा पर खोदन देइ बिहंग ॥

'तुम्ही मला तुमच्या गुदाशयावर पक्षी गोंदवू दिला तर,

ਤੋ ਤੁਮ ਅਬ ਜੀਵਤ ਰਹੋ ਬਚੈ ਤਿਹਾਰੇ ਅੰਗ ॥੧੧॥
तो तुम अब जीवत रहो बचै तिहारे अंग ॥११॥

'तरच तुम्ही तुमचा जीव वाचवू शकता.'(11)

ਤਬੈ ਬਨਿਕ ਤੈਸੇ ਕਿਯਾ ਜ੍ਯੋਂ ਤ੍ਰਿਯ ਕਹਿਯੋ ਰਿਸਾਇ ॥
तबै बनिक तैसे किया ज्यों त्रिय कहियो रिसाइ ॥

सावकार बाई म्हणेल ते करायला तयार झाला.

ਥਰਹਰਿ ਕਰਿ ਛਿਤ ਪਰ ਗਿਰਿਯੋ ਬਚਨ ਨ ਭਾਖ੍ਯੋ ਜਾਇ ॥੧੨॥
थरहरि करि छित पर गिरियो बचन न भाख्यो जाइ ॥१२॥

तो त्याच्या छातीवर पडला आणि त्याने तोंड घट्ट बंद केले.(l2)

ਤਬੁ ਤਰੁਨੀ ਹੈ ਤੇ ਉਤਰਿ ਇਕ ਛੁਰਕੀ ਕੇ ਸੰਗ ॥
तबु तरुनी है ते उतरि इक छुरकी के संग ॥

मग बाई घोड्यावरून उतरली आणि चाकू घेतला.

ਰਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਬਨਿਕ ਕੀ ਬੁਰਿ ਪਰ ਖੁਦ੍ਰਯੋ ਬਿਹੰਗ ॥੧੩॥
राम भनै तिह बनिक की बुरि पर खुद्रयो बिहंग ॥१३॥

राम भानई (कवी) म्हटल्याप्रमाणे, महिलेने पक्ष्याला गोंदवले.(१३) (१)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੋ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਛਬੀਸਮੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੬॥੫੩੩॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रो मंत्री भूप संबादे छबीसमो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२६॥५३३॥अफजूं॥

राजा आणि मंत्री यांच्या शुभ चरित्रांच्या संभाषणाची छवीसवी बोधकथा, आशीर्वादाने पूर्ण झाली. (२६)(५३३)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਕੰਕ ਨਾਮ ਦਿਜਬਰ ਇਕ ਸੁਨਾ ॥
कंक नाम दिजबर इक सुना ॥

कंका नावाच्या ब्राह्मणाने ऐकले होते.

ਪੜ੍ਰਹੇ ਪੁਰਾਨ ਸਾਸਤ੍ਰ ਬਹੁ ਗੁਨਾ ॥
पड़्रहे पुरान सासत्र बहु गुना ॥

तेथे कनक नावाचा एक ब्राह्मण राहत होता, जो शास्त्र आणि पुराणात पारंगत होता.

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਤਿਹ ਰੂਪ ਅਪਾਰਾ ॥
अति सुंदर तिह रूप अपारा ॥

त्याचे रूप अतिशय सुंदर आणि अफाट होते.

ਸੂਰ ਲਯੋ ਜਾ ਤੇ ਉਜਿਆਰਾ ॥੧॥
सूर लयो जा ते उजिआरा ॥१॥

तो देखील देखणा होता आणि अगदी सूर्याने त्याच्याकडून प्रकाश घेतला होता.(1)

ਦਿਜ ਕੋ ਰੂਪ ਅਧਿਕ ਤਬ ਸੋਹੈ ॥
दिज को रूप अधिक तब सोहै ॥

तेव्हा त्या ब्राह्मणाचे रूप अतिशय सुंदर होते.

ਸੁਰ ਨਰ ਨਾਗ ਅਸੁਰ ਮਨ ਮੋਹੈ ॥
सुर नर नाग असुर मन मोहै ॥

त्याचे आकर्षण इतके वेगळे होते की देव, मानव, सरपटणारे प्राणी आणि राक्षस त्याला आवडले.

ਲਾਬੇ ਕੇਸ ਛਕੇ ਘੁੰਘਰਾਰੇ ॥
लाबे केस छके घुंघरारे ॥

त्याचे आकर्षण इतके वेगळे होते की देव, मानव, सरपटणारे प्राणी आणि राक्षस त्याला आवडले.

ਨੈਨ ਜਾਨੁ ਦੋਊ ਬਨੇ ਕਟਾਰੇ ॥੨॥
नैन जानु दोऊ बने कटारे ॥२॥

त्याचे लांब आणि लहरी केस होते आणि त्याचे डोळे कटारा या मारेकऱ्या पक्ष्यासारखे होते.(2) .

ਬ੍ਯੋਮ ਕਲਾ ਰਾਨੀ ਰਸ ਭਰੀ ॥
ब्योम कला रानी रस भरी ॥

ब्योम कला नावाची जोबनवती राणी होती

ਬਿਰਧ ਰਾਇ ਸੁਤ ਹਿਤ ਜਰੀ ॥
बिरध राइ सुत हित जरी ॥

बियोम कला नावाची एक राणी होती, तिचा नवरा म्हातारा होता आणि तिला कोणतीही समस्या नव्हती.

ਤਿਨ ਤ੍ਰਿਯ ਭੋਗ ਕੰਕ ਸੌ ਚਹਾ ॥
तिन त्रिय भोग कंक सौ चहा ॥

बियोम कला नावाची एक राणी होती, तिचा नवरा म्हातारा होता आणि तिला कोणतीही समस्या नव्हती.

ਲਏ ਕਪੂਰ ਆਵਤੋ ਗਹਾ ॥੩॥
लए कपूर आवतो गहा ॥३॥

तिला कनकाशी संभोग करण्याची इच्छा होताच, कापूर धरून तिने त्याला आपल्या हातात घेतले.(3) . .

ਤ੍ਰਿਯ ਦਿਜਬਰ ਸੋ ਬਚਨ ਉਚਾਰੇ ॥
त्रिय दिजबर सो बचन उचारे ॥

(ती) स्त्री श्रेष्ठ ब्राह्मणाशी बोलली.

ਭਜਹੁ ਆਜੁ ਤੁਮ ਹਮੈ ਪਿਯਾਰੇ ॥
भजहु आजु तुम हमै पियारे ॥

ती स्त्री दोनदा जन्मलेल्या ब्रह्मला म्हणाली, आज तू माझ्यावर प्रेम करतोस.

ਕੰਕ ਨ ਤਾ ਕੀ ਮਾਨੀ ਕਹੀ ॥
कंक न ता की मानी कही ॥

कंकने त्याचे म्हणणे ऐकले नाही.

ਰਾਨੀ ਬਾਹਿ ਜੋਰ ਤਨ ਗਹੀ ॥੪॥
रानी बाहि जोर तन गही ॥४॥

कनकने तिच्याकडे लक्ष दिले नाही पण तिने त्याला आपल्या मिठीत घेतले.(4)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਗਹਿ ਚੁੰਬਨ ਲਾਗੀ ਕਰਨ ਨ੍ਰਿਪਤ ਨਿਕਸਯਾ ਆਇ ॥
गहि चुंबन लागी करन न्रिपत निकसया आइ ॥

जेव्हा, त्याला धरून, ती त्याचे चुंबन घेत होती, तेव्हा राजा आत गेला.

ਤਬ ਤ੍ਰਿਯ ਕਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰ ਇਕ ਅਧਿਕ ਹ੍ਰਿਦੈ ਸਕੁਚਾਇ ॥੫॥
तब त्रिय किया चरित्र इक अधिक ह्रिदै सकुचाइ ॥५॥

तेव्हा लाज वाटून त्या महिलेने फसवणूक केली.(५)

ਯਾ ਦਿਜਬਰ ਤੇ ਮੈ ਭ੍ਰਮੀ ਸੁਨੁ ਰਾਜਾ ਮਮ ਸੂਰ ॥
या दिजबर ते मै भ्रमी सुनु राजा मम सूर ॥

'मला या ब्राह्मणाच्या हेतूबद्दल शंका होती.

ਜਿਨਿ ਇਨ ਚੋਰਿ ਭਖ੍ਰਯੋ ਕਛੂ ਸੁੰਘਨ ਹੁਤੀ ਕਪੂਰ ॥੬॥
जिनि इन चोरि भख्रयो कछू सुंघन हुती कपूर ॥६॥

'मी त्याच्या तोंडातील कापूरचा वास शोधण्याचा प्रयत्न करत होतो.'(6)

ਸੂਰ ਨਾਮ ਸੁਨਿ ਮੂਰਿ ਮਤਿ ਅਤਿ ਹਰਖਤ ਭਯੋ ਜੀਯ ॥
सूर नाम सुनि मूरि मति अति हरखत भयो जीय ॥

हे ऐकून मूर्ख राजा तृप्त झाला.

ਸੀਂਘਤ ਹੁਤੀ ਕਪੂਰ ਕਹ ਧੰਨ੍ਯ ਧੰਨ੍ਯ ਇਹ ਤ੍ਰੀਯ ॥੭॥
सींघत हुती कपूर कह धंन्य धंन्य इह त्रीय ॥७॥

आणि कापूरचा वास घेणाऱ्या स्त्रीवर स्तुतीचा वर्षाव करू लागला.(7)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੋ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਸਤਾਈਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੨੭॥੫੪੦॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने त्रिया चरित्रो मंत्री भूप संबादे सताईसवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥२७॥५४०॥अफजूं॥

राजा आणि मंत्री यांच्या शुभ चरित्रांच्या संभाषणाची सत्तावीसवी बोधकथा, आशीर्वादाने पूर्ण झाली. (२७)(५४०)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਅਨਤ ਕਥਾ ਮੰਤ੍ਰੀ ਇਕ ਕਹੀ ॥
अनत कथा मंत्री इक कही ॥

मंत्र्याने आणखी एक गोष्ट सांगितली,

ਸੁਨਿ ਸਭ ਸਭਾ ਮੋਨਿ ਹ੍ਵੈ ਰਹੀ ॥
सुनि सभ सभा मोनि ह्वै रही ॥

मंत्री महोदयांनी आणखी एक किस्सा सांगितला, जो ऐकून संपूर्ण सभा स्तब्ध झाली.

ਏਕ ਅਹੀਰ ਨਦੀ ਤਟ ਰਹਈ ॥
एक अहीर नदी तट रहई ॥

मंत्री महोदयांनी आणखी एक किस्सा सांगितला, जो ऐकून संपूर्ण सभा स्तब्ध झाली.

ਅਤਿ ਸੁੰਦਰਿ ਤਿਹ ਤ੍ਰਿਯ ਜਗ ਕਹਈ ॥੧॥
अति सुंदरि तिह त्रिय जग कहई ॥१॥

ओढ्याच्या काठी एक दूधवाला राहत असे; त्याची पत्नी सर्वात सुंदर मानली जात होती.(1)

ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥

दोहिरा

ਰੂਪ ਕੁਰੂਪ ਅਹੀਰ ਕੋ ਸੁੰਦਰ ਤਾ ਕੀ ਨਾਰਿ ॥
रूप कुरूप अहीर को सुंदर ता की नारि ॥

एका रागीट दिसणाऱ्या दूधवाल्याकडे ही सुंदर बायको होती.

ਵਹੁ ਤਰੁਨੀ ਇਕ ਰਾਵ ਕੋ ਅਟਕੀ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ॥੨॥
वहु तरुनी इक राव को अटकी रूप निहारि ॥२॥

राजाला पाहताच ती त्याच्या प्रेमात पडली (२)

ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥

चौपायी

ਦੁਖਤ ਅਹੀਰ ਨਾਰਿ ਕੋ ਰਾਖੈ ॥
दुखत अहीर नारि को राखै ॥

गुजर बाईला तो दयनीय ठेवायचा

ਕਟੁ ਕਟੁ ਬਚਨ ਰੈਨ ਦਿਨ ਭਾਖੈ ॥
कटु कटु बचन रैन दिन भाखै ॥

दूधवाल्यानं महिलेला त्रासात ठेवलं होतं आणि दिवसाढवळ्या तिला मारहाण करायचा.

ਗੋਰਸ ਬੇਚਨ ਜਾਨ ਨ ਦੇਈ ॥
गोरस बेचन जान न देई ॥

दूधवाल्यानं महिलेला त्रासात ठेवलं होतं आणि दिवसाढवळ्या तिला मारहाण करायचा.

ਛੀਨਿ ਬੇਚਿ ਗਹਨਨ ਕਹ ਲਈ ॥੩॥
छीनि बेचि गहनन कह लई ॥३॥

त्याने तिला दूध विकायलाही जाऊ दिले नाही आणि त्याने तिचे दागिने हिसकावून विकले.(3)

ਅੜਿਲ ॥
अड़िल ॥

अरिल

ਸੂਰਛਟ ਤਿਹ ਨਾਮ ਤਰੁਨਿ ਕੋ ਜਾਨਿਯੈ ॥
सूरछट तिह नाम तरुनि को जानियै ॥

त्या महिलेचे नाव सूरछत होते