जो त्यांच्याशी कडू बोलतो, तो कृपाणाचा वार डोक्यावर घेतो.
ते मिशा अशा प्रकारे ठेवतात (वात चराधाई) त्यांना लिंबू चिकटतात.
ती माणसे फक्त भांग पितात, तुमच्यासारखे प्राणी कुठे पितात. 14.
ज्यांना टक्कल पडते ते नेहमीच टक्कल असलेले पुरुष असतात.
हातात तलवार पाहून घाबरलेल्यांचे दु:ख दूर होते.
ते भांग पितात ज्यांना (जगात) जास्त जस घ्यायचा आहे.
ते प्रथम जगाला तलवारी दान करतात, मग ते जग सोडून जातात. १५.
दुहेरी:
ती माणसे फक्त मादक पदार्थांचे सेवन करतात, हे अजान! तुम्ही कोणते औषध कराल?
त्याने नेहमीच तलवार हातात धरली आहे, (कधीही) त्याने धनुष्याने किरपाण कापले नाही. 16.
चोवीस:
हे शब्द ऐकून शहा संतापले
आणि पत्नीला कडू बोलले.
लाथ मारली आणि (त्याला).
(आणि म्हणाले की) तू असं का बोलतोस. १७.
स्त्री म्हणाली:
अहो शहा! तुम्ही म्हणाल तर मी तुम्हाला सत्य सांगेन.
तरीही (मला) मनात तुझी खूप भीती वाटते.
जी थोरांची परंपरा आहे,
ते मी तुम्हाला सांगत आहे. १८.
मुद्रित श्लोक:
ब्राह्मणांना भिक्षा देणे, दुर्जनांचे मस्तक ठोठावणे,
दुष्टांना शिक्षा करण्यासाठी, गरिबांचे दुःख दूर करण्यासाठी,
बराच वेळ त्यांच्या बायकांशी खेळणे,
रणांगणात शत्रूंचा नाश करणे (इत्यादी कुशल कृती आहेत).
दारू पिऊन या गोष्टी न करणाऱ्या या लोकांकडे ते का आले आहेत?
देव, दैत्य, यक्ष, गंधर हसतात आणि त्या माणसाला म्हणतात. 19.
श्लोक:
जी व्यक्ती भांग धूम्रपान करत नाही आणि ज्याचे मन भ्रमावर (मायेवर) स्थिर आहे.
जी व्यक्ती दारू पीत नाही आणि दान करण्यात रस नाही.
(ते लोक) कावळ्याशी उपमा देऊन स्वतःला शहाणे म्हणवतात.
शेवटी, ते जगात कुत्र्यासारखे नम्रपणे मरतात आणि पश्चात्ताप करतात. 20.
दुहेरी:
(त्याला) अंत:करणात कावळ्याच्या मृत्यूचा पश्चाताप होतो.
(त्याने) खंडा पकडला नाही आणि संसारात काहीही घेतले नाही. २१.
शहा म्हणाले:
चोवीस:
अरे शहानी! ऐका, तुला काही कळत नाही
आणि अमलच्या सोफ्यांना सांगते.
निर्धन सोफी देखील संपत्ती निर्माण करतो
आणि व्यवहारी राजाही पैसा लुटतो. 22.
स्त्री म्हणाली
श्लोक:
जे (लोक) सरावाचे पालन करतात ते कधीही चुका करत नाहीत.
ते इतरांना फसवतात, परंतु ते स्वतः फसत नाहीत.
(ते) एका झटक्यात स्त्रीची प्रतिमा चोरतात.
(ते) स्त्रियांना नाना प्रकारच्या भेटवस्तू देतात. 23.
अविचल: