कुठेतरी भूत, भूत-प्रेत नाचत होते. ६१.
कुठेतरी राक्षस मोठमोठे दात पाडायचे.
रणांगणावर किती लोक मारले गेले (आणि त्यांच्या जखमांमधून रक्त वाहू लागले).
कुठे मुकुट पडलेले होते तर कुठे चिलखत आणि शंख असे पडले होते,
हिवाळ्याच्या ऋतूप्रमाणे (शिंपीने) बरेच कपडे विणले आणि सोडले. ६२.
घोडे आणि हत्ती यांच्या रक्ताच्या धारा (अशा प्रकारे वाहतात).
जसे कारंजे वाहतात.
(असे वाटले की) दुसरा महापूर आला आहे
आणि ज्यात करोडो वीरांचे वीर मारले गेले आहेत. ६३.
तेथे करोडो हत्तींचे दात कापले गेले.
कुठेतरी मारले गेलेले योद्धे (आणि कुठेतरी) फाटलेले झेंडे पडले.
कुठेतरी तरुण घोडेस्वार युद्धात नाचत होते (घोडे).
कुठेतरी मृत्यूची घंटा वाजत होती आणि मोठा आवाज येत होता. ६४.
कुठेतरी मंत्रोच्चार आणि घंटांचा आवाज येत होता
आणि कुठेतरी राजा (योद्धा) हसून टाळ्या वाजवत होता.
(कुठेतरी) मोठमोठ्या घंटा, कर्णे, झांजा वाजत होत्या.
कुठेतरी छत्रीधारक संतापाने भरून उभे होते. ६५.
कुठेतरी मोठमोठ्या ढोल-ताशांवरून एक प्राणघातक राग वाजत होता.
कुठेतरी तुतारी, तुतारी, ढोल वाजत होते.
कुठेतरी सेम आणि बीन्स सुंदर खेळत होते.
कुठेतरी रुचांग, मृदंग, उपांग, मुचांग वाजत होते. ६६.
खिडकीखाली अशी मारामारी झाली,
ज्याप्रमाणे देव आणि दानवांमध्येही नव्हते.
राम आणि रावण यांच्यात असे युद्ध झाले नाही
आणि महाभारतातही असे काही झाले नव्हते.
तेथे अनेक योद्धे ओरडत उभे होते.
कोणी बाण मारत होते तर कोणी चिलखत घातले होते.
कुठेतरी स्त्रियांच्या वेशात
जिद्दी योद्धे त्यांच्या घोड्यांवरून पळत होते. ६८.
किती पठाणांना हाकलून दिले आणि किती युद्धक्षेत्रात मारले गेले.
रणांगणावर घोड्यांनी किती छत्र्या तुडवल्या.
जिथे जिद्दी योद्धे मारले गेले,
सर्कल करून सिद्ध पाल (आप) तेथे आले. ६९.
जेव्हा सिद्ध पालला पठाणांनी पाहिले.
त्यामुळे कोणीही हातात शस्त्र धरू शकत नव्हते.
किती पळून गेले आणि किती रणांगणावर मारले गेले.
(असे दिसत होते) जणू वाऱ्याने पल्लसांचे जुने पंख उडवून दिले. 70.
जितके जिद्दी योद्धे युद्धात सामील होते, ते सर्व रणांगणात मारले गेले
आणि किती जणांना हाकलून किल्ल्यात टाकले.
काहींना बांधून ठेवले तर काहींना सोडण्यात आले.
किती जीव गेले आणि किती वाचले. ७१.
ज्याने तलवार घेतली तो मारला गेला.
जो पळून गेला तोच वाचला.
मी सांगू शकतो, तेथे खूप जोरदार युद्ध झाले.
लोखंडी खडखडाट पाहून छत्रधारी संतापले. ७२.
कुठे नाद (नरसिंह) वाजत आहे तर कुठे नाद (संखा) पूर्ण होत आहे.
काही तरुण लढताना मरण पावले होते आणि (हुर) योद्ध्यांना पाहून रडत होते.
कुठेतरी (योद्धे) येऊन किरपाण पेटवतात.