श्री दसाम ग्रंथ

पान - 1404


ਬ ਕੈਬਰ ਕਮਾ ਕਰਦ ਬਾਰਸ਼ ਕਰੀਮ ॥੮੪॥
ब कैबर कमा करद बारश करीम ॥८४॥

आणि पावसाच्या वादळासारखे बाण सोडू लागले.(84)

ਚਪੋ ਰਾਸਤ ਓ ਕਰਦ ਖ਼ਮ ਕਰਦ ਰਾਸਤ ॥
चपो रासत ओ करद क़म करद रासत ॥

वेगाने उजवीकडे आणि डावीकडे हात हलवत,

ਗਰੇਵੇ ਕਮਾ ਚਰਖ਼ ਚੀਨੀ ਬਿਖ਼ਾਸਤ ॥੮੫॥
गरेवे कमा चरक़ चीनी बिक़ासत ॥८५॥

त्याने चिनी धनुष्य वापरले, ज्याने आकाशात गर्जना केली.(85)

ਹਰਾ ਕਸ ਕਿ ਨੇਜ਼ਹ ਬਿਅਫ਼ਤਾਦ ਮੁਸ਼ਤ ॥
हरा कस कि नेज़ह बिअफ़ताद मुशत ॥

ज्याला कधी-कधी भाल्याने वार केले,

ਦੁਤਾ ਗਸ਼ਤ ਮੁਸ਼ਤੇ ਹਮੀ ਚਾਰ ਗਸ਼ਤ ॥੮੬॥
दुता गशत मुशते हमी चार गशत ॥८६॥

त्याचे दोन किंवा चार तुकडे झाले.(८६)

ਬਿਯਾਵੇਖ਼ਤ ਬਾ ਦੀਗਰੇ ਬਾਜ਼ ਪਰ ॥
बियावेक़त बा दीगरे बाज़ पर ॥

गिधाड जसे आपल्या भक्ष्याला पकडते तसे तिला त्याला पकडायचे होते.

ਚੁ ਸੁਰਖ਼ ਅਜ਼ਦਹਾ ਬਰ ਹਮੀ ਸ਼ੇਰ ਨਰ ॥੮੭॥
चु सुरक़ अज़दहा बर हमी शेर नर ॥८७॥

आणि एक लाल सरपटणारा प्राणी शूर माणसाभोवती गुंडाळलेला आहे.(87)

ਚੁਨਾ ਬਾਨ ਅਫ਼ਤਾਦ ਤੀਰੋ ਤੁਫ਼ੰਗ ॥
चुना बान अफ़ताद तीरो तुफ़ंग ॥

बाणांची तीव्रता खूप होती,

ਜ਼ਿਮੀ ਕੁਸ਼ਤ ਗਾਨਸ਼ ਸ਼ੁਦਹ ਲਾਲਹ ਰੰਗ ॥੮੮॥
ज़िमी कुशत गानश शुदह लालह रंग ॥८८॥

की माती रक्ताने भिजली.(८८)

ਕੁਨਦ ਤੀਰ ਬਾਰਾਨ ਰੋਜ਼ੇ ਤਮਾਮ ॥
कुनद तीर बारान रोज़े तमाम ॥

दिवसभर बाणांचा वर्षाव झाला,

ਕਸੇ ਰਾ ਨ ਗਸ਼ਤੀਦ ਮਕਸੂਦ ਕਾਮ ॥੮੯॥
कसे रा न गशतीद मकसूद काम ॥८९॥

पण कोणीही विजयी होऊ शकला नाही.(८९)

ਅਜ਼ੋ ਜੰਗ ਜ਼ੋ ਮਾਦਗੀ ਮਾਦਹ ਗਸ਼ਤ ॥
अज़ो जंग ज़ो मादगी मादह गशत ॥

शूर लोक थकल्यासारखे झाले,

ਬਿਅਫ਼ਤਾਦ ਹਰਦੋ ਦਰ ਆ ਪਹਿਨ ਦਸਤ ॥੯੦॥
बिअफ़ताद हरदो दर आ पहिन दसत ॥९०॥

आणि ओसाड जमिनीवर सपाट पडू लागला.(90)

ਸ਼ਹਿਨਸ਼ਾਹਿ ਰੂਮੀ ਸਿਪਰ ਦਾਦ ਰੋਇ ॥
शहिनशाहि रूमी सिपर दाद रोइ ॥

रोमचा सम्राट, महान, (सूर्याने) आपला चेहरा झाकला,

ਦਿਗ਼ਰ ਸ਼ਾਹਿ ਪੈਦਾ ਸ਼ੁਦਹ ਨੇਕ ਖ਼ੋਇ ॥੯੧॥
दिग़र शाहि पैदा शुदह नेक क़ोइ ॥९१॥

आणि इतर राजाने (चंद्र) शांतपणे राज्यकारभार स्वीकारला.(91)

ਨ ਦਰ ਜੰਗ ਆਸੂਦਹ ਸ਼ੁਦ ਯਕ ਜ਼ਮਾ ॥
न दर जंग आसूदह शुद यक ज़मा ॥

या युद्धात कोणालाही सुखसोयी मिळालं नाही.

ਬਿਅਫ਼ਤਾਦ ਹਰਦੋ ਚੁਨੀ ਕੁਸ਼ਤਗਾ ॥੯੨॥
बिअफ़ताद हरदो चुनी कुशतगा ॥९२॥

आणि दोन्ही बाजू मृतदेहाप्रमाणे सपाट पडत होत्या.(९२)

ਦਿਗ਼ਰ ਰੋਜ਼ ਬਰਖ਼ਾਸਤ ਹਰਦੋ ਬਜੰਗ ॥
दिग़र रोज़ बरक़ासत हरदो बजंग ॥

पण दुसऱ्या दिवशी पुन्हा दोघंही उत्साही झाले.

ਬਿਆਵੇਖ਼ਤ ਬਾ ਯਕ ਦਿਗ਼ਰ ਚੂੰ ਨਿਹੰਗ ॥੯੩॥
बिआवेक़त बा यक दिग़र चूं निहंग ॥९३॥

आणि मगरी एकमेकांवर वार केल्याप्रमाणे.(93)

ਵਜ਼ਾ ਹਰਦੁ ਤਨ ਕੂਜ਼ਹਗਾਨੇ ਸ਼ੁਦਹ ॥
वज़ा हरदु तन कूज़हगाने शुदह ॥

दोन्ही बाजूंचे मृतदेह फाटले,

ਕਜ਼ਾ ਸੀਨਹ ਗਾਹੀਨ ਅਰਵਾ ਸ਼ੁਦਹ ॥੯੪॥
कज़ा सीनह गाहीन अरवा शुदह ॥९४॥

आणि त्यांच्या छाती रक्ताने माखलेल्या होत्या.(९४)

ਬ ਰਖ਼ਸ਼ ਅੰਦਰ ਆਮਦ ਚੁ ਮੁਸ਼ਕੀ ਨਿਹੰਗ ॥
ब रक़श अंदर आमद चु मुशकी निहंग ॥

ते काळ्या मगरीसारखे नाचत आले,

ਬਸੇ ਬੰਗਸੀ ਬੋਜ਼ ਬੰਗੋ ਪਿਲੰਗ ॥੯੫॥
बसे बंगसी बोज़ बंगो पिलंग ॥९५॥

आणि बंगश देशाचे ऑक्टोपस.(95)

ਕਿ ਅਬਲਕ ਸਿਯਾਹ ਅਬਲਕੋ ਬੋਜ਼ ਬੋਰ ॥
कि अबलक सियाह अबलको बोज़ बोर ॥

एकतर्फी, काळे आणि ठिपके असलेले घोडे,

ਬ ਰਖ਼ਸ਼ ਅੰਦਰ ਆਮਦ ਚੁ ਤਾਊਸ ਮੋਰ ॥੯੬॥
ब रक़श अंदर आमद चु ताऊस मोर ॥९६॥

मोरांसारखे नाचत आले.(९६)

ਜ਼ਿਰਹ ਪਾਰਹ ਸ਼ੁਦ ਖ਼ੋਦ ਵ ਖ਼ੁਫ਼ਤਾ ਬਜੰਗ ॥
ज़िरह पारह शुद क़ोद व क़ुफ़ता बजंग ॥

विविध प्रकारच्या शस्त्रास्त्रे,

ਜ਼ਿ ਬਕਤਰ ਜ਼ਿ ਬਰਗ਼ਸ਼ਤਵਾ ਬਾ ਖ਼ੁਦੰਗ ॥੯੭॥
ज़ि बकतर ज़ि बरग़शतवा बा क़ुदंग ॥९७॥

लढाईत तुकडे तुकडे झाले.(९७)

ਚੁਨਾ ਤੀਰ ਬਾਰਾ ਸ਼ਵਦ ਕਾਰਜ਼ਾਰ ॥
चुना तीर बारा शवद कारज़ार ॥

बाणांची तीव्रता इतकी भयंकर होती,

ਜ਼ਿ ਬਕਤਰ ਜ਼ਿ ਜ਼ਿਰਹਾ ਬਰਾਰਦ ਸ਼ਰਾਰ ॥੯੮॥
ज़ि बकतर ज़ि ज़िरहा बरारद शरार ॥९८॥

ती आग ढालीतून बाहेर पडू लागली.(९८)

ਬ ਰਖ਼ਸ਼ ਅੰਦਰ ਆਮਦ ਚੁ ਸ਼ੇਰੇ ਨਿਹੰਗ ॥
ब रक़श अंदर आमद चु शेरे निहंग ॥

शूरांनी सिंहाप्रमाणे नाचण्यास सुरुवात केली,

ਜ਼ਿਮੀ ਗਸ਼ਤ ਸ਼ੁਦ ਹਮ ਚੁ ਪੁਸ਼ਤੇ ਪਿਲੰਗ ॥੯੯॥
ज़िमी गशत शुद हम चु पुशते पिलंग ॥९९॥

आणि घोड्यांच्या खुरांनी माती बिबट्याच्या पाठीसारखी दिसत होती.(99)

ਚੁਨਾ ਜ਼੍ਰਯਾਦਹ ਸ਼ੁਦ ਆਤਸ਼ੇ ਤੀਰ ਬਾਰ ॥
चुना ज़्रयादह शुद आतशे तीर बार ॥

बाणांच्या सरींनी आग विझवली गेली.

ਕਿ ਅਕਲ ਅਜ਼ ਮਗ਼ਜ਼ ਰਫ਼ਤ ਹੋਸ਼ ਅਜ਼ ਦਿਯਾਰ ॥੧੦੦॥
कि अकल अज़ मग़ज़ रफ़त होश अज़ दियार ॥१००॥

की बुद्धीने मनाचा त्याग केला आणि इंद्रियांनी त्यांची रजा घेतली.(100)

ਚੁਨਾ ਆਵੇਖ਼ਤ ਹਰਦੋ ਹੁਮਾ ਜਾਇ ਜੰਗ ॥
चुना आवेक़त हरदो हुमा जाइ जंग ॥

दोन्ही बाजू इतक्या प्रमाणात गढून गेल्या होत्या,

ਕਿ ਤੇਗ਼ ਅਜ਼ ਮਿਯਾ ਗਸ਼ਤ ਤਰਕਸ਼ ਖਤੰਗ ॥੧੦੧॥
कि तेग़ अज़ मिया गशत तरकश खतंग ॥१०१॥

की त्यांची खपली तरवारहीन झाली आणि थरथर सर्व रिकामे झाले.(101)

ਚੁਨਾ ਜੰਗ ਕਰਦੰਦ ਸੁਬਹ ਤਾਬ ਸ਼ਾਮ ॥
चुना जंग करदंद सुबह ताब शाम ॥

सकाळपासून संध्याकाळपर्यंत ते लढत राहिले,

ਬਿ ਅਫ਼ਤਾਦ ਮੁਰਛਤ ਨ ਖ਼ੁਰਦੰਦ ਤਆਮ ॥੧੦੨॥
बि अफ़ताद मुरछत न क़ुरदंद तआम ॥१०२॥

जेवायला वेळ नसल्यामुळे ते खाली पडले.(१०२)

ਜਿ ਖ਼ੁਦ ਮਾਦਹ ਸ਼ੁਦ ਹਰਦੁ ਦਰ ਜਾਇ ਜੰਗ ॥
जि क़ुद मादह शुद हरदु दर जाइ जंग ॥

आणि थकव्याने त्यांना पूर्णपणे काढून टाकले होते,

ਚੁ ਸ਼ੇਰੋ ਯੀਆਨੋ ਚੁ ਬਾਜ਼ਾ ਪਿਲੰਗ ॥੧੦੩॥
चु शेरो यीआनो चु बाज़ा पिलंग ॥१०३॥

कारण ते दोन सिंह, दोन गिधाडे किंवा दोन बिबट्यांसारखे लढत होते.(103)

ਚੁ ਹਬਸ਼ੀ ਬਰੁਦ ਦੁਜ਼ਦ ਦੀਨਾਰ ਜ਼ਰਦ ॥
चु हबशी बरुद दुज़द दीनार ज़रद ॥

जेव्हा गुलाम सोन्याचे शिखर (सूर्यास्त) काढून घेतो.

ਜਹਾ ਗਸ਼ਤ ਚੂੰ ਗੁੰਬਜ਼ੇ ਦੂਦ ਗਰਦ ॥੧੦੪॥
जहा गशत चूं गुंबज़े दूद गरद ॥१०४॥

आणि ब्रह्मांड अंधारात झाकले गेले, (104)

ਸਿਯਮ ਰੋਜ਼ ਚੌਗਾ ਬਿਬੁਰਦ ਆਫ਼ਤਾਬ ॥
सियम रोज़ चौगा बिबुरद आफ़ताब ॥

मग तिसऱ्या दिवशी सूर्य विजयी होऊन बाहेर आला,

ਜਹਾ ਗਸ਼ਤ ਚੂੰ ਰਉਸ਼ਨਸ਼ ਮਾਹਿਤਾਬ ॥੧੦੫॥
जहा गशत चूं रउशनश माहिताब ॥१०५॥

आणि, चंद्राप्रमाणे, सर्व काही दृश्यमान झाले. (105)

ਬੁ ਬਰਖ਼ਾਸਤ ਹਰਦੋ ਅਜ਼ੀਂ ਜਾਇ ਜੰਗ ॥
बु बरक़ासत हरदो अज़ीं जाइ जंग ॥

पुन्हा एकदा युद्धाच्या ठिकाणी ते सावध झाले.

ਰਵਾ ਕਰਦ ਹਰ ਸੂਇ ਤੀਰੋ ਤੁਫ਼ੰਗ ॥੧੦੬॥
रवा करद हर सूइ तीरो तुफ़ंग ॥१०६॥

आणि बाण फेकण्यास आणि तोफा सोडण्यास सुरुवात केली.(106)

ਚੁਨਾ ਗਰਮ ਸ਼ੁਦ ਆਤਸ਼ੇ ਕਾਰਜ਼ਾਰ ॥
चुना गरम शुद आतशे कारज़ार ॥

भांडण पुन्हा भडकले,

ਕਿ ਫ਼ੀਲੇ ਦੁ ਦਹ ਹਜ਼ਾਰ ਆਮਦ ਬ ਕਾਰ ॥੧੦੭॥
कि फ़ीले दु दह हज़ार आमद ब कार ॥१०७॥

आणि बारा हजार हत्तींचा नाश झाला.(१०७)

ਬ ਕਾਰ ਆਮਦਹ ਅਸਪ ਹਫ਼ਤ ਸਦ ਹਜ਼ਾਰ ॥
ब कार आमदह असप हफ़त सद हज़ार ॥

सात लाख घोडे मारले गेले,