ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 श्री दसाम ग्रंथ
पान - 980
ਤਾ ਪਾਛੈ ਜਾਲੰਧਰ ਮਾਰਿਯੋ ॥
ता पाछै जालंधर मारियो ॥अशा प्रकारे त्याने तिचे पावित्र्य भंग केले आणि नंतर जालंधरला ठार मारले.
ਬਹੁਰੋ ਰਾਜ ਆਪਨੋ ਲਿਯੋ ॥
बहुरो राज आपनो लियो ॥नंतर त्याचे राज्य मिळवले.
ਸੁਰ ਪੁਰ ਮਾਝ ਬਧਾਵੋ ਕਿਯੋ ॥੨੯॥
सुर पुर माझ बधावो कियो ॥२९॥मग त्याने त्याचे सार्वभौमत्व परत मिळवले आणि स्वर्गात सन्मान मिळवला (२९)
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥दोहिरा
ਇਹ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸੌ ਬਿਸਨ ਜੂ ਬ੍ਰਿੰਦਾ ਕੋ ਸਤ ਟਾਰਿ ॥
इह चरित्र सौ बिसन जू ब्रिंदा को सत टारि ॥अशी फसवणूक करून विष्णूने वृंदाचे पावित्र्य भंग केले.
ਆਨਿ ਰਾਜ ਅਪਨੋ ਲਯੋ ਜਾਲੰਧਰ ਕਹ ਮਾਰਿ ॥੩੦॥੧॥
आनि राज अपनो लयो जालंधर कह मारि ॥३०॥१॥आणि नंतर जालंधरचा नायनाट करून त्याचे राज्य राखले.(३०)(१)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਪੁਰਖ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਬੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੨੦॥੨੩੬੨॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने पुरख चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ बीसवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१२०॥२३६२॥अफजूं॥राजा आणि मंत्री यांच्या शुभ चरित्र संभाषणाची 120 वी बोधकथा, आशीर्वादाने पूर्ण. (१२०)(२३६०)
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥चौपायी
ਜਹਾਗੀਰ ਜਬ ਤਖਤ ਸੁਹਾਵੈ ॥
जहागीर जब तखत सुहावै ॥जेव्हां जहांगीर गादीवर बसला होता
ਬੁਰਕਾ ਪਹਿਰਿ ਨਾਰਿ ਇਕ ਆਵੈ ॥
बुरका पहिरि नारि इक आवै ॥(सम्राट) जहांगीर त्याचा दरबार धरत असताना एक स्त्री बुरखा घालून आली.
ਖੀਸੇ ਕਾਟਿ ਬਹੁਨ ਕੇ ਲੇਈ ॥
खीसे काटि बहुन के लेई ॥(ती) अनेकांचे खिसे कापायची,
ਨਿਜ ਮੁਖ ਕਿਸੂ ਨ ਦੇਖਨ ਦੇਈ ॥੧॥
निज मुख किसू न देखन देई ॥१॥तिने अनेकांचे खिसे उचलले आणि कधीही तिचा चेहरा दाखवला नाही.(1)
ਤਾ ਕੋ ਭੇਦ ਏਕ ਨਰ ਪਾਯੋ ॥
ता को भेद एक नर पायो ॥एका माणसाला त्याचे रहस्य कळले.
ਔਰ ਨ ਕਾਹੂੰ ਤੀਰ ਜਤਾਯੋ ॥
और न काहूं तीर जतायो ॥एका माणसाने हे रहस्य शोधून काढले पण त्याने इतर कोणाला सांगितले नाही.
ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਆਈ ਤ੍ਰਿਯ ਜਾਨੀ ॥
प्रात भए आई त्रिय जानी ॥सकाळी (ती) बाई येताना दिसली
ਚਿਤ ਕੇ ਬਿਖੈ ਇਹੈ ਮਤਿ ਠਾਨੀ ॥੨॥
चित के बिखै इहै मति ठानी ॥२॥दुसऱ्या दिवशी सकाळी तिला येताना पाहून त्याने एक मार्ग आखला.(२)
ਪਨਹੀ ਹਾਥ ਆਪਨੇ ਲਈ ॥
पनही हाथ आपने लई ॥(त्याने) जोडा हातात धरला
ਅਧਿਕ ਮਾਰਿ ਤਾ ਤ੍ਰਿਯ ਕੌ ਦਈ ॥
अधिक मारि ता त्रिय कौ दई ॥त्याने चपला काढून तिला मारायला सुरुवात केली.
ਸਤਰ ਛੋਰਿ ਆਈ ਕ੍ਯੋਨ ਚਾਰੀ ॥
सतर छोरि आई क्योन चारी ॥(तो म्हणत राहिला की तू) तार (बुरखा) सोडून इकडे का आलास
ਜੂਤਿਨ ਸੌ ਕਮਰੀ ਕਰਿ ਡਾਰੀ ॥੩॥
जूतिन सौ कमरी करि डारी ॥३॥'तू घराबाहेर का आलीस,' असे म्हणत त्याने तिला जवळजवळ बेशुद्ध केले.(3)
ਦੋਹਰਾ ॥
दोहरा ॥दोहिरा
ਕਮਰੀ ਕੈ ਜੂਤਿਨ ਦਈ ਭੂਖਨ ਲਏ ਉਤਾਰਿ ॥
कमरी कै जूतिन दई भूखन लए उतारि ॥तिला जोरदार मारहाण करून त्याने तिचे दागिने घेतले आणि
ਕਿਹ ਨਿਮਿਤ ਆਈ ਇਹਾ ਐਸੇ ਬਚਨ ਉਚਾਰਿ ॥੪॥
किह निमित आई इहा ऐसे बचन उचारि ॥४॥ओरडले, 'तू इथे का आला आहेस?' (4)
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥चौपायी.
ਸਭਹੂੰ ਇਹੈ ਚਿਤ ਮੈ ਜਾਨੀ ॥
सभहूं इहै चित मै जानी ॥हे सर्वांनी आपल्या मनातील समजून घेतले
ਤਾ ਕੀ ਨਾਰਿ ਤ੍ਰਿਯਾ ਪਹਿਚਾਨੀ ॥
ता की नारि त्रिया पहिचानी ॥लोकांना वाटले की ती त्याचीच पत्नी आहे,
ਬਿਨੁ ਪੂਛੇ ਪਤਿ ਕੇ ਕ੍ਯੋਨ ਆਈ ॥
बिनु पूछे पति के क्योन आई ॥नवऱ्याला न विचारता ती का आली आहे?
ਜਾ ਤੇ ਆਜੁ ਮਾਰਿ ਤੈਂ ਖਾਈ ॥੫॥
जा ते आजु मारि तैं खाई ॥५॥जो त्याच्या परवानगीशिवाय घराबाहेर पडला होता आणि मारहाण केली होती.(5)
ਜਬ ਲੌ ਤਾਹਿ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਸੁਧਿ ਆਈ ॥
जब लौ ताहि त्रियहि सुधि आई ॥बाई शुद्धीवर येईपर्यंत,
ਤਬ ਲੌ ਗਯੋ ਵਹ ਪੁਰਖ ਲੁਕਾਈ ॥
तब लौ गयो वह पुरख लुकाई ॥महिलेला भान येईपर्यंत तो निघून गेला होता.
ਤਾ ਤੇ ਤ੍ਰਸਤ ਨ ਤਹ ਪੁਨਿ ਗਈ ॥
ता ते त्रसत न तह पुनि गई ॥त्याच्या भीतीने ती पुन्हा (तेथे) गेली नाही.
ਚੋਰੀ ਕਰਤ ਹੁਤੀ ਤਜਿ ਦਈ ॥੬॥
चोरी करत हुती तजि दई ॥६॥त्याच्या भीतीने ती पुन्हा तेथे आली नाही आणि चोरी करणे सोडून दिले.(6)(1)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਪੁਰਖ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਇਕੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੨੧॥੨੩੬੮॥ਅਫਜੂੰ॥
इति स्री चरित्र पख्याने पुरख चरित्रे मंत्री भूप संबादे इक सौ इकीसवो चरित्र समापतम सतु सुभम सतु ॥१२१॥२३६८॥अफजूं॥राजा आणि मंत्री यांच्या शुभ चरित्र संभाषणाची १२१वी बोधकथा, आशीर्वादाने पूर्ण झाली. (१२१)(२३६६)
ਚੌਪਈ ॥
चौपई ॥चौपायी
ਅਭੈ ਸਾਡ ਰਾਜਾ ਇਕ ਭਾਰੋ ॥
अभै साड राजा इक भारो ॥अभय वाळू नावाचा एक मोठा राजा होता.
ਕਹਲੂਰ ਕੇ ਦੇਸ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥
कहलूर के देस उजियारो ॥आभाई सांध हे कहलूर देशाचे शुभ राजा होते.
ਖਾਨ ਤਤਾਰ ਖੇਤ ਤਿਨ ਮਾਰਿਯੋ ॥
खान ततार खेत तिन मारियो ॥त्याने युद्धात तातारखानचा वध केला
ਨਾਕਨ ਕੋ ਕੂਆ ਭਰ ਡਾਰਿਯੋ ॥੧॥
नाकन को कूआ भर डारियो ॥१॥त्याने युद्धात तातार खानला ठार मारले आणि त्याचे नाक कापले.
ਤਾ ਪੈ ਚੜੇ ਖਾਨ ਰਿਸਿ ਭਾਰੇ ॥
ता पै चड़े खान रिसि भारे ॥खानांना त्याचा राग आला
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਿਨ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥
भाति भाति तिन न्रिपति संघारे ॥संतप्त होऊन अनेक खानांनी त्याच्यावर हल्ला केला आणि अनेक राजांचा कत्तल केला.
ਹਾਰੇ ਸਭੈ ਉਪਾਇ ਬਨਾਯੋ ॥
हारे सभै उपाइ बनायो ॥जेव्हा सर्वांचा पराभव झाला तेव्हा एक उपाय केला गेला.
ਛਜੂਅਹਿ ਗਜੂਅਹਿ ਖਾਨ ਬੁਲਾਯੋ ॥੨॥
छजूअहि गजूअहि खान बुलायो ॥२॥युद्धात त्यांचे नुकसान झाले तरी त्यांनी छजू आणि गजू खानांना बोलावले.(2)
ਕਾਖ ਬਿਖੈ ਕਬੂਤਰ ਇਕ ਰਾਖਿਯੋ ॥
काख बिखै कबूतर इक राखियो ॥त्याने आपल्या बगलेत एक कबूतर ठेवले
ਤਿਨ ਸੌ ਬਚਨ ਬਕਤ੍ਰ ਤੇ ਭਾਖਿਯੋ ॥
तिन सौ बचन बकत्र ते भाखियो ॥त्याने (खान), जो आपल्या हाताखाली कबूतर ठेवत असे, त्याने घोषणा केली,
ਯਾ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਜੁ ਬੁਰਾ ਕੋਊ ਕਰਿ ਹੈ ॥
या न्रिप को जु बुरा कोऊ करि है ॥या राजाला कोण इजा करेल,
ਤਾ ਕੋ ਪਾਪ ਮੂਡ ਇਹ ਪਰਿ ਹੈ ॥੩॥
ता को पाप मूड इह परि है ॥३॥'ज्या शरीराने राजाला प्रतिकूल वागणूक दिली, तो शापित होईल.'(3)
ਯਹ ਸੁਨਿ ਬਚਨ ਮਾਨਿ ਤੇ ਗਏ ॥
यह सुनि बचन मानि ते गए ॥हे ऐकून सर्वांनी होकार दिला
ਭੇਦ ਅਭੇਦ ਨ ਚੀਨਤ ਭਏ ॥
भेद अभेद न चीनत भए ॥हे ऐकून त्यांनी संमती दिली परंतु रहस्य ओळखले नाही.