(स्त्री) म्हणाली, हे नाथ! माझी आई आहे
(ते) माझ्याद्वारे जागृत होऊ शकत नाही
मी तुम्हाला अगदी प्रामाणिकपणे सांगत आहे. 6.
तुम्ही इतरत्र काही तास घालवता.
तो उठला की इकडे ये.
जेव्हा ती उठेल तेव्हा तिला खूप राग येईल.
मला आणि तुला एकत्र पाहून ती गप्प बसेल. ७.
त्याने (त्याच्या पत्नीचे) हे सत्य मानले
आणि (हा) खेळ न समजता निघून गेला.
(आणि म्हणाली) आई उठताना पाहून
म्हणून मला पुन्हा कॉल करा. 8.
असे बोलून तो मूर्ख निघून गेला
आणि (त्याने) त्याला (माणसाला) बेडवर घेतले.
अनेक प्रकारे विलासी (त्याच्याबरोबर).
(तेव्हाच) त्याचे वडील घरी आले. ९.
(त्याने) त्याला (प्रेयसीला) तशीच झोप दिली
आणि वडील आल्यावर असे म्हणाले,
अरे बाबा! ऐका, ही तुझी बाई आहे
आणि घरचा शाप तुमच्यापासून लपलेला आहे. 10.
हे ऐकून राजा घरी गेला.
फरक कोणी ओळखू शकला नाही.
(मग) त्याला (माणसाला) ऋषीकडे नेले.
तेवढ्यात त्याची आई तिथे आली. 11.
(मग त्याने) त्याला (त्या माणसाला) तशाच झोपायला लावले
आणि आईला उद्देशून म्हणाली (अशा प्रकारे),
अरे आई! ऐक, तुझा जावई झोपला आहे
जो मला मर्त्यांपेक्षा प्रिय आहे. 12.
त्याचे डोळे झोपेतून दुखत आहेत,
त्यामुळे थकून झोपी गेलो.
मी ते उठवू शकत नाही
कारण आत्ताच आनंद देणारा (मला) झोपी गेला आहे. 13.
हे शब्द ऐकून आई उठून घरी गेली
आणि त्या बाईने प्रीतमला पलंगावर बसवलं, तिला हातांनी घट्ट मिठी मारली.
(त्याच्यासह) भंता भंताचे रमण केले
आणि मग त्याला घरी पाठवले. 14.
दुहेरी:
या पात्रासह, त्या इतसरीने प्रेयसीला (घरी) आणले.
स्त्रियांचे रहस्य कोणालाच सापडत नव्हते. १५.
श्री चरित्रोपाख्यानच्या त्रिचरित्रातील मंत्री भूप संवादाचा ३८० वा अध्याय येथे संपतो, सर्व शुभ आहे.३८०.६८४७. चालते
चोवीस:
हे राजन! एक कथा ऐका
एका सुंदर स्त्रीचे चरित्र होते.
मुलतानमध्ये एक पीर होता
जो खूप देखणा असल्याचे सांगण्यात आले. १.
त्याचे नाव होते रोशन कादर.
ज्या स्त्रीने त्याला पाहिले, ती थंड होईल.
कोण (स्त्री) त्या स्त्रीच्या पतीला पाहते,
त्यामुळे चपला त्याच्यावर घट्ट आदळला. 2.