श्री दसाम ग्रंथ

पान - 1402


ਬਿਅਫ਼ਤਾਦ ਰਨ ਸਿੰਘ ਚੁ ਸਰਵੇ ਚਮਨ ॥੪੮॥
बिअफ़ताद रन सिंघ चु सरवे चमन ॥४८॥

रणसिंग बागेतल्या डेरेच्या झाडासारखा सपाट पडला.(48)

ਯਕੇ ਸ਼ਹਿਰ ਅੰਬੇਰ ਦਿਗ਼ਰ ਜੋਧਪੁਰ ॥
यके शहिर अंबेर दिग़र जोधपुर ॥

एक अंबरचा राजा होता आणि दुसरा जोधपूरचा.

ਖ਼ਰਾਮੀਦਹ ਬਾਨੋ ਚੁ ਰਖ਼ਸਿੰਦਹ ਦੁਰ ॥੪੯॥
क़रामीदह बानो चु रक़सिंदह दुर ॥४९॥

मोत्यांप्रमाणे प्रक्षेपित शरीर असलेली स्त्री पुढे आली, (४९)

ਬਿਜ਼ਦ ਤੇਗ਼ ਬਾ ਜ਼ੋਰ ਬਾਨੋ ਸਿਪਰ ॥
बिज़द तेग़ बा ज़ोर बानो सिपर ॥

जेव्हा त्यांनी तिची ढाल मोठ्या ताकदीने मारली,

ਬ ਬਰਖ਼ੇਜ਼ ਸ਼ੋਲਹ ਬਸੇ ਚੂੰ ਗਹੁਰ ॥੫੦॥
ब बरक़ेज़ शोलह बसे चूं गहुर ॥५०॥

अग्नीच्या ठिणग्या रत्नांप्रमाणे चमकत होत्या.(50)

ਸਿਯਮ ਰਾਜਹ ਬੂੰਦੀ ਦਰ ਆਮਦ ਦਲੇਰ ॥
सियम राजह बूंदी दर आमद दलेर ॥

तेव्हा बूंडीचा अधिपती मोठ्या जोमाने व ताकदीने पुढे आला.

ਚੁ ਬਰ ਬਚਹ ਆਹੂ ਚੁ ਗ਼ੁਰਰੀਦ ਸ਼ੇਰ ॥੫੧॥
चु बर बचह आहू चु ग़ुररीद शेर ॥५१॥

जसा सिंह हरणावर वार करतो.(५१)

ਚੁਨਾ ਤੀਰ ਜ਼ਦ ਹਰ ਦੋ ਅਬਰੂ ਸਿਕੰਜ ॥
चुना तीर ज़द हर दो अबरू सिकंज ॥

पण तिने उजव्या डोळ्यात बाण मारला,

ਬਿਅਫ਼ਤਾਦ ਅਮਰ ਸਿੰਘ ਚੁ ਸ਼ਾਖੇ ਤੁਰੰਜ ॥੫੨॥
बिअफ़ताद अमर सिंघ चु शाखे तुरंज ॥५२॥

आणि तो झाडाच्या फांदीसारखा खाली पडला. (52)

ਚੁਅਮ ਰਾਜਹ ਜੈ ਸਿੰਘ ਦਰ ਆਮਦ ਮੁਸਾਫ਼ ॥
चुअम राजह जै सिंघ दर आमद मुसाफ़ ॥

चौथा शासक जयसिंग याने रणांगणात उडी घेतली.

ਬਜੋਸ਼ ਅੰਦਰੀਂ ਸ਼ੁਦ ਚੁ ਅਜ਼ ਕੋਹਕਾਫ਼ ॥੫੩॥
बजोश अंदरीं शुद चु अज़ कोहकाफ़ ॥५३॥

आंतरिक रागाने, तो कॉकेशियन पर्वतासारखा वागत होता, (53)

ਹੁਮਾ ਖ਼ੁਰਦ ਸ਼ਰਬਤ ਕਿ ਯਾਰੇ ਚੁਅਮ ॥
हुमा क़ुरद शरबत कि यारे चुअम ॥

आणि या चौथ्यालाही त्याच टोकाचा सामना करावा लागला.

ਜ਼ਿ ਜੈ ਸਿੰਘ ਪਸੇ ਯਕ ਨਿਆਮਦ ਕਦਮ ॥੫੪॥
ज़ि जै सिंघ पसे यक निआमद कदम ॥५४॥

जयसिंग नंतर कोणीही पुढे येण्याचे धाडस केले नाही.(५४)

ਯਕੋ ਸ਼ਹਿ ਫਿਰੰਗੋ ਪਿਲੰਦੇ ਦਿਗਰ ॥
यको शहि फिरंगो पिलंदे दिगर ॥

नंतर एक युरोपियन आला आणि एक प्लँड (पोलंड),

ਬ ਮੈਦਾ ਦਰਾਮਦ ਚੁ ਸ਼ੇਰੇ ਬਬਰ ॥੫੫॥
ब मैदा दरामद चु शेरे बबर ॥५५॥

आणि ते सिंहासारखे पुढे सरसावले.(५५)

ਸਿਯਮ ਸ਼ਾਹਿ ਅੰਗਰੇਜ਼ ਚੂੰ ਆਫ਼ਤਾਬ ॥
सियम शाहि अंगरेज़ चूं आफ़ताब ॥

तिसरा, एक इंग्रज, सूर्याप्रमाणे विकिरण करतो,

ਚੁਅਮ ਸ਼ਾਹਿ ਹਬਸ਼ੀ ਚੁ ਮਗਰੇ ਦਰ ਆਬ ॥੫੬॥
चुअम शाहि हबशी चु मगरे दर आब ॥५६॥

आणि चौथा, एक निग्रो, पाण्यातून बाहेर पडलेल्या मगरीसारखा बाहेर आला. (56)

ਯਕੇ ਰਾ ਬਿਜ਼ਦ ਨੇਜ਼ਹ ਮੁਸ਼ਤੇ ਦਿਗਰ ॥
यके रा बिज़द नेज़ह मुशते दिगर ॥

तिने एकावर भाला मारला, दुसऱ्यावर मुक्का मारला,

ਸਿਯਮ ਰਾ ਬ ਪਾਓ ਚੁਅਮ ਰਾ ਸਿਪਰ ॥੫੭॥
सियम रा ब पाओ चुअम रा सिपर ॥५७॥

तिसऱ्याला पायदळी तुडवले आणि ढालीने चौथ्याला ठोकले.(57)

ਚੁਨਾ ਮੇ ਬਿਅਫ਼ਤਦ ਨ ਬਰਖ਼ਾਸਤ ਬਾਜ਼ ॥
चुना मे बिअफ़तद न बरक़ासत बाज़ ॥

चौघेही सपाट पडले आणि उठू शकले नाहीत,

ਸੂਏ ਆਸਮਾ ਜਾਨ ਪਰਵਾਜ਼ ਸਾਜ਼ ॥੫੮॥
सूए आसमा जान परवाज़ साज़ ॥५८॥

आणि त्यांचे आत्मे आकाशीय उंचीकडे उडून गेले.(58)

ਦਿਗ਼ਰ ਕਸ ਨਿਯਾਮਦ ਤਮੰਨਾਇ ਜੰਗ ॥
दिग़र कस नियामद तमंनाइ जंग ॥

मग इतर कोणीही पुढे येण्याचे धाडस केले नाही.

ਕਿ ਪੇਸ਼ੇ ਨਿਯਾਮਦ ਦਿਲਾਵਰ ਨਿਹੰਗ ॥੫੯॥
कि पेशे नियामद दिलावर निहंग ॥५९॥

कारण मगरीसारख्या धैर्यवानाला सामोरे जाण्याचे धाडस कोणीच केले नाही.(५९)

ਸ਼ਬੇ ਸ਼ਹਿ ਸ਼ਬਿਸਤਾ ਚੂੰ ਦਰ ਆਮਦ ਬਫ਼ਉਜ ॥
शबे शहि शबिसता चूं दर आमद बफ़उज ॥

जेव्हा रात्रीचा राजा (चंद्र) त्याच्या सैन्यासह (तारे) ताब्यात घेतो,

ਸਿਪਹ ਖ਼ਾਨਹ ਆਮਦ ਹਮਹ ਮਉਜ ਮਉਜ ॥੬੦॥
सिपह क़ानह आमद हमह मउज मउज ॥६०॥

सर्व सैन्य आपापल्या निवासस्थानाकडे निघाले.(60)

ਬ ਰੋਜ਼ੇ ਦਿਗ਼ਰ ਰਉਸ਼ਨੀਅਤ ਪਨਾਹ ॥
ब रोज़े दिग़र रउशनीअत पनाह ॥

रात्र झाली आणि प्रकाश वाचवण्यासाठी सूर्य आला,

ਬ ਅਉਰੰਗ ਦਰ ਆਮਦ ਚੁ ਅਉਰੰਗ ਸ਼ਾਹ ॥੬੧॥
ब अउरंग दर आमद चु अउरंग शाह ॥६१॥

ज्याने राज्याच्या स्वामीप्रमाणे आसनावर कब्जा केला.(61)

ਦੁ ਸੂਏ ਯਲਾ ਹਮਹ ਬਸਤੰਦ ਕਮਰ ॥
दु सूए यला हमह बसतंद कमर ॥

दोन्ही छावणीतील योद्धे रणांगणात घुसले,

ਬ ਮੈਦਾਨ ਜੁਸਤੰਦ ਸਿਪਰ ਬਰ ਸਿਪਰ ॥੬੨॥
ब मैदान जुसतंद सिपर बर सिपर ॥६२॥

आणि ढाली ढालींवर प्रहार करू लागल्या.(६२)

ਬਗੁਰਰੀਦ ਆਮਦ ਦੁ ਅਬਰੇ ਮੁਸਾਫ਼ ॥
बगुररीद आमद दु अबरे मुसाफ़ ॥

दोन्ही पक्ष ढगांसारखे गर्जत आत शिरले.

ਯਕੇ ਗਸ਼ਤਹ ਬਾਯਲ ਯਕੇ ਗਸ਼ਤ ਜ਼ਾਫ਼ ॥੬੩॥
यके गशतह बायल यके गशत ज़ाफ़ ॥६३॥

एकाला त्रास होत होता आणि दुसरा नाश पावत होता.(63)

ਚਕਾਚਾਕ ਬਰਖ਼ਾਸਤ ਤੀਰੋ ਤੁਫ਼ੰਗ ॥
चकाचाक बरक़ासत तीरो तुफ़ंग ॥

सर्व बाजूंनी बाणांचा वर्षाव झाल्यामुळे,

ਖ਼ਤਾਖ਼ਤ ਦਰਾਮਦ ਹਮਹ ਰੰਗ ਰੰਗ ॥੬੪॥
क़ताक़त दरामद हमह रंग रंग ॥६४॥

सर्व बाजूंनी दुःखी लोकांचे आवाज येत होते, (64)

ਜ਼ਿ ਤੀਰੋ ਜ਼ਿ ਤੋਪੋ ਜ਼ਿ ਤੇਗ਼ੋ ਤਬਰ ॥
ज़ि तीरो ज़ि तोपो ज़ि तेग़ो तबर ॥

बाण, बंदुका, तलवारी, कुऱ्हाडी याद्वारे कृती प्रामुख्याने होत होती.

ਜ਼ਿ ਨੇਜ਼ਹ ਵ ਨਾਚਖ਼ ਵ ਨਾਵਕ ਸਿਪਰ ॥੬੫॥
ज़ि नेज़ह व नाचक़ व नावक सिपर ॥६५॥

भाले, भाले, स्टील-बाण आणि ढाल.(65)

ਯਕੇ ਦੇਵ ਆਮਦ ਕਿ ਜ਼ਾਗੋ ਨਿਸ਼ਾ ॥
यके देव आमद कि ज़ागो निशा ॥

लगेच एक राक्षस आला, जो जळूसारखा गडद होता,

ਚੁ ਗ਼ੁਰਰੀਦ ਸ਼ੇਰ ਹਮ ਚੁ ਪੀਲੇ ਦਮਾ ॥੬੬॥
चु ग़ुररीद शेर हम चु पीले दमा ॥६६॥

आणि जो सिंहासारखा ओरडत होता आणि हत्तीसारखा उत्साही होता.(66)

ਕੁਨਦ ਤੀਰੋ ਬਾਰਾ ਚੁ ਬਾਰਾਨ ਮੇਗ਼ ॥
कुनद तीरो बारा चु बारान मेग़ ॥

वादळाप्रमाणे तो बाण फेकत होता,

ਬਰਖ਼ਸ਼ ਅੰਦਰਾ ਅਬਰ ਚੂੰ ਬਰਕ ਤੇਗ਼ ॥੬੭॥
बरक़श अंदरा अबर चूं बरक तेग़ ॥६७॥

आणि त्याची तलवार ढगांमध्ये चमकल्यासारखी पसरत होती. (67)

ਬ ਜੋਸ਼ ਅੰਦਰ ਆਮਦ ਦਹਾਨੇ ਦੁਹਲ ॥
ब जोश अंदर आमद दहाने दुहल ॥

ड्रमच्या प्रतिध्वनींनी त्यांचे आवाज काढले,

ਚੁ ਪੁਰ ਗਸ਼ਤ ਬਾਜ਼ਾਰ ਜਾਏ ਅਜ਼ਲ ॥੬੮॥
चु पुर गशत बाज़ार जाए अज़ल ॥६८॥

आणि मानवतेला मृत्यूला सामोरे जावे लागले.(६८)

ਹਰਾ ਕਸ ਕਿ ਪਰਰਾ ਸ਼ਵਦ ਤੀਰ ਸ਼ਸਤ ॥
हरा कस कि पररा शवद तीर शसत ॥

जेव्हा जेव्हा बाण सोडले जातात,

ਬਸਦ ਪਹਿਲੂਏ ਪੀਲ ਮਰਦਾ ਗੁਜ਼ਸ਼ਤ ॥੬੯॥
बसद पहिलूए पील मरदा गुज़शत ॥६९॥

ते हजारो शूर छातीतून गेले.(६९)

ਹੁਮਾ ਕਸ ਬਸੇ ਤੀਰ ਜ਼ਦ ਬਰ ਕਜ਼ਾ ॥
हुमा कस बसे तीर ज़द बर कज़ा ॥

पण जेव्हा मोठ्या संख्येने बाण सोडण्यात आले,

ਬਿਅਫ਼ਤਾਦ ਦੇਵੇ ਚੁ ਕਰਖੇ ਗਿਰਾ ॥੭੦॥
बिअफ़ताद देवे चु करखे गिरा ॥७०॥

एका उंच हवेलीच्या पोटमाळासारखा राक्षस खाली पडला.(70)

ਦਿਗ਼ਰ ਦੇਵ ਬਰਗਸ਼ਤ ਬਿਯਾਮਦ ਬਜੰਗ ॥
दिग़र देव बरगशत बियामद बजंग ॥

लढाईत भाग घेण्यासाठी आणखी एक राक्षस पतंगाप्रमाणे उडाला,

ਚੁ ਸ਼ੇਰੇ ਅਜ਼ੀਮੋ ਹਮ ਚੁ ਬਰਾ ਪਿਲੰਗ ॥੭੧॥
चु शेरे अज़ीमो हम चु बरा पिलंग ॥७१॥

तो सिंहासारखा मोठा आणि मृगाएवढा वेगवान होता.(71)

ਚੁਨਾ ਜ਼ਖ਼ਮ ਗੋਪਾਲ ਅੰਦਾਖ਼ਤ ਸਖ਼ਤ ॥
चुना ज़क़म गोपाल अंदाक़त सक़त ॥

त्याला जोरदार फटका बसला, क्षेपणास्त्राने तो जखमी झाला आणि तो पाडण्यात आला,