श्री दसाम ग्रंथ

पान - 416

ਚਾਰ ਅਛੂਹਨਿ ਲੈ ਹਮ ਹੂੰ ਦਲ ਤੋ ਪਰ ਆਏ ਹੈ ਕੋਪ ਬਢਾਏ ॥

चार अछूहनि लै हम हूं दल तो पर आए है कोप बढाए ॥

पण आम्ही सैन्यातील चार अस्पृश्यांसह आलो आणि तुमच्यावरचा राग वाढवला.

ਤਾ ਤੇ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਿ ਲੈ ਹਮਰੋ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਤਜਿ ਆਹਵ ਜਾਹੁ ਪਰਾਏ ॥੧੧੮੬॥

ता ते कहियो सुनि लै हमरो ग्रिह को तजि आहव जाहु पराए ॥११८६॥

��आम्ही अशा चार तुकड्या मोठ्या रागात आणल्या आहेत, त्यामुळे तुम्ही युद्धक्षेत्र सोडून आपल्या घरी पळून जा.��1186.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ॥

कान्रह जू बाच ॥

कृष्णाचे भाषण:

ਸਵੈਯਾ ॥

सवैया ॥

स्वय्या

ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਬਤੀਯਾ ਤਿਹ ਕੀ ਹਰਿ ਕੋਪ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਜੁਧ ਕਰੈਂਗੇ ॥

यौ सुनि कै बतीया तिह की हरि कोप कहियो हम जुध करैंगे ॥

त्यांचे असे बोलणे ऐकून श्रीकृष्ण संतापले आणि म्हणाले, आपण युद्ध करू.

ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਦੋਊ ਭ੍ਰਾਤ ਸਬੈ ਅਰਿ ਸੈਨ ਹਰੈਂਗੇ ॥

बान कमान गदा गहि कै दोऊ भ्रात सबै अरि सैन हरैंगे ॥

हे शब्द ऐकून कृष्णाने प्रचंड संतापाने त्यांना युद्धासाठी आव्हान दिले आणि म्हणाले, आम्ही दोघे भाऊ धनुष्यबाण हाती घेऊन तुमच्या सर्व सैन्याचा नाश करू.

ਸੂਰ ਸਿਵਾਦਿਕ ਤੇ ਨ ਭਜੈ ਹਨਿ ਹੈ ਤੁਮ ਕਉ ਨਹਿ ਜੂਝਿ ਮਰੈਂਗੇ ॥

सूर सिवादिक ते न भजै हनि है तुम कउ नहि जूझि मरैंगे ॥

*आम्ही सूर्य आणि शिव यांनाही घाबरलो नाही, म्हणून आम्ही तुम्हा सर्वांचा वध करू आणि आत्मत्याग करू.

ਮੇਰੁ ਹਲੈ ਸੁਖਿ ਹੈ ਨਿਧਿ ਬਾਰਿ ਤਊ ਰਨ ਕੀ ਛਿਤਿ ਤੇ ਨ ਟਰੈਂਗੇ ॥੧੧੮੭॥

मेरु हलै सुखि है निधि बारि तऊ रन की छिति ते न टरैंगे ॥११८७॥

सुमेरू पर्वत हलला आणि समुद्राचे पाणी आटले तरी आपण युद्धभूमी सोडणार नाही.

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਬਤੀਯਾ ਤਿਨ ਸੋ ਕਸਿ ਕੈ ਇਕ ਬਾਨੁ ਸੁ ਸ੍ਯਾਮ ਚਲਾਯੋ ॥

यौ कहि कै बतीया तिन सो कसि कै इक बानु सु स्याम चलायो ॥

या गोष्टी सांगून कृष्णाने शत्रूवर बाण सोडला.

ਲਾਗਿ ਗਯੋ ਅਜਬੇਸ ਕੇ ਬਛ ਸੁ ਲਾਗਤ ਹੀ ਕਛੁ ਖੇਦੁ ਨ ਪਾਯੋ ॥

लागि गयो अजबेस के बछ सु लागत ही कछु खेदु न पायो ॥

असे म्हणत त्याने एक बाण पूर्ण ताकदीने शत्रूंच्या दिशेने सोडला, जो अजयबसिंगच्या कंबरेला लागला, परंतु त्याचा काहीही हानी होऊ शकला नाही.

ਫੇਰਿ ਹਠੀ ਹਠਿ ਕੈ ਹਰਿ ਸੋ ਇਮ ਬੈਨ ਮਹਾ ਕਰਿ ਕੋਪ ਸੁਨਾਯੋ ॥

फेरि हठी हठि कै हरि सो इम बैन महा करि कोप सुनायो ॥

तेव्हा (तो) जिद्दीने आणि अत्यंत रागाने श्रीकृष्णाशी असे बोलला.

ਕਾ ਕਹੀਏ ਤਿਹ ਪੰਡਿਤ ਕੋ ਜਿਹ ਤੇ ਧਨੁ ਕੀ ਬਿਧਿ ਤੂੰ ਪੜਿ ਆਯੋ ॥੧੧੮੮॥

का कहीए तिह पंडित को जिह ते धनु की बिधि तूं पड़ि आयो ॥११८८॥

तो पराक्रमी योद्धा कृष्णाला रागाने म्हणाला, हे कृष्णा, जो असा पंडित आहे, ज्याच्याकडून तू युद्धकला शिकला आहेस.1188.

ਕੋਪ ਭਰੀ ਜਦੁਵੀ ਪ੍ਰਿਤਨਾ ਇਤ ਤੇ ਉਮਡੀ ਉਤ ਤੇ ਵਹ ਆਈ ॥

कोप भरी जदुवी प्रितना इत ते उमडी उत ते वह आई ॥

येथून यादवांचे सैन्य रागाने आले आहे आणि तेथून ते (सैन्य) आले आहेत.

ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਕੀਏ ਮੁਖ ਤੇ ਕਬਿ ਰਾਮ ਕਹੈ ਜੀਯ ਰੋਸ ਬਢਾਈ ॥

मार ही मार कीए मुख ते कबि राम कहै जीय रोस बढाई ॥

मोठ्या रागाने यादव सैन्य ‘मार, मार’ असे ओरडत तेथे धावले.

ਬਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਕੇ ਲਗੇ ਬਹੁ ਜੂਝਿ ਪਰੇ ਕਰਿ ਦੁੰਦ ਲਰਾਈ ॥

बान क्रिपान गदा के लगे बहु जूझि परे करि दुंद लराई ॥

त्या युद्धात बाण, तलवारी आणि गदा यांच्या वाराने सैन्याचा मोठा भाग पृथ्वीवर पडला.

ਰੀਝ ਰਹੇ ਸੁਰ ਪੇਖਿ ਸਬੈ ਪੁਹਪਾਵਲਿ ਕੀ ਬਰਖਾ ਬਰਖਾਈ ॥੧੧੮੯॥

रीझ रहे सुर पेखि सबै पुहपावलि की बरखा बरखाई ॥११८९॥

हे पाहून देव प्रसन्न झाले आणि त्यांनी फुलांचा वर्षाव केला.1189.

ਇਤ ਤੇ ਰਨ ਮੈ ਰਿਸ ਬੀਰ ਲਰੈ ਨਭਿ ਮੈ ਬ੍ਰਹਮਾਦਿ ਸਨਾਦਿ ਨਿਹਾਰੈ ॥

इत ते रन मै रिस बीर लरै नभि मै ब्रहमादि सनादि निहारै ॥

इकडे मैदानावर योद्धे रागाने लढतात, (तिथे) आकाशात ब्रह्मदेव आदिम आणि सनकादिक पाहतो.

ਆਗੇ ਨ ਐਸੋ ਭਯੋ ਕਬਹੂੰ ਰਨ ਆਪਸਿ ਮੈ ਇਮ ਬੋਲਿ ਉਚਾਰੈ ॥

आगे न ऐसो भयो कबहूं रन आपसि मै इम बोलि उचारै ॥

या बाजूला योद्धे प्रचंड संतापाने लढत आहेत आणि दुसरीकडे हे सर्व पाहून ब्रह्मदेव आणि इतर देव आकाशात आपसात म्हणत आहेत : ��यापूर्वी इतके भयानक युद्ध झाले नव्हते.