ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 416

ਚਾਰ ਅਛੂਹਨਿ ਲੈ ਹਮ ਹੂੰ ਦਲ ਤੋ ਪਰ ਆਏ ਹੈ ਕੋਪ ਬਢਾਏ ॥

chaar achhoohan lai ham hoon dal to par aae hai kop badtaae |

എന്നാൽ ഞങ്ങൾ സൈന്യത്തിലെ നാല് തൊട്ടുകൂടാത്തവരുമായി വന്ന് നിങ്ങളോടുള്ള ദേഷ്യം വർദ്ധിപ്പിച്ചു.

ਤਾ ਤੇ ਕਹਿਯੋ ਸੁਨਿ ਲੈ ਹਮਰੋ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਤਜਿ ਆਹਵ ਜਾਹੁ ਪਰਾਏ ॥੧੧੮੬॥

taa te kahiyo sun lai hamaro grih ko taj aahav jaahu paraae |1186|

��

ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਬਾਚ ॥

kaanrah joo baach |

കൃഷ്ണൻ്റെ പ്രസംഗം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਬਤੀਯਾ ਤਿਹ ਕੀ ਹਰਿ ਕੋਪ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਜੁਧ ਕਰੈਂਗੇ ॥

yau sun kai bateeyaa tih kee har kop kahiyo ham judh karainge |

അവരുടെ ഈ വാക്കുകൾ കേട്ട് ശ്രീകൃഷ്ണൻ ദേഷ്യപ്പെട്ടു, ഞങ്ങൾ യുദ്ധം ചെയ്യും.

ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਗਦਾ ਗਹਿ ਕੈ ਦੋਊ ਭ੍ਰਾਤ ਸਬੈ ਅਰਿ ਸੈਨ ਹਰੈਂਗੇ ॥

baan kamaan gadaa geh kai doaoo bhraat sabai ar sain harainge |

ഈ വാക്കുകൾ കേട്ട്, കൃഷ്ണൻ അത്യധികം രോഷാകുലനായി, അവരെ യുദ്ധത്തിന് വെല്ലുവിളിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു: “ഞങ്ങൾ രണ്ട് സഹോദരന്മാരും ഞങ്ങളുടെ വില്ലും അമ്പും എടുത്ത് നിങ്ങളുടെ സൈന്യത്തെ മുഴുവൻ നശിപ്പിക്കും.

ਸੂਰ ਸਿਵਾਦਿਕ ਤੇ ਨ ਭਜੈ ਹਨਿ ਹੈ ਤੁਮ ਕਉ ਨਹਿ ਜੂਝਿ ਮਰੈਂਗੇ ॥

soor sivaadik te na bhajai han hai tum kau neh joojh marainge |

സൂര്യയും ശിവയും പോലും ഞങ്ങൾ ഭയന്നിട്ടില്ല, അതിനാൽ ഞങ്ങൾ നിങ്ങളെ എല്ലാവരെയും കൊന്ന് സ്വയം ബലിയർപ്പിക്കും.

ਮੇਰੁ ਹਲੈ ਸੁਖਿ ਹੈ ਨਿਧਿ ਬਾਰਿ ਤਊ ਰਨ ਕੀ ਛਿਤਿ ਤੇ ਨ ਟਰੈਂਗੇ ॥੧੧੮੭॥

mer halai sukh hai nidh baar taoo ran kee chhit te na ttarainge |1187|

സുമേരു പർവ്വതം ഇളകിയാലും സമുദ്രജലം വറ്റിപ്പോയാലും ഞങ്ങൾ യുദ്ധക്കളം വിട്ടുപോകില്ല.

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਬਤੀਯਾ ਤਿਨ ਸੋ ਕਸਿ ਕੈ ਇਕ ਬਾਨੁ ਸੁ ਸ੍ਯਾਮ ਚਲਾਯੋ ॥

yau keh kai bateeyaa tin so kas kai ik baan su sayaam chalaayo |

ഈ കാര്യങ്ങൾ അവരോട് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കൃഷ്ണൻ ശത്രുവിന് നേരെ അമ്പ് എയ്തു.

ਲਾਗਿ ਗਯੋ ਅਜਬੇਸ ਕੇ ਬਛ ਸੁ ਲਾਗਤ ਹੀ ਕਛੁ ਖੇਦੁ ਨ ਪਾਯੋ ॥

laag gayo ajabes ke bachh su laagat hee kachh khed na paayo |

ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൻ പൂർണ്ണ ശക്തിയോടെ ശത്രുക്കളുടെ നേരെ ഒരു അമ്പ് പ്രയോഗിച്ചു, അത് അജൈബ് സിങ്ങിൻ്റെ അരക്കെട്ടിൽ പതിച്ചു, പക്ഷേ അത് അവനെ ഉപദ്രവിക്കാനായില്ല.

ਫੇਰਿ ਹਠੀ ਹਠਿ ਕੈ ਹਰਿ ਸੋ ਇਮ ਬੈਨ ਮਹਾ ਕਰਿ ਕੋਪ ਸੁਨਾਯੋ ॥

fer hatthee hatth kai har so im bain mahaa kar kop sunaayo |

അപ്പോൾ (അയാൾ) ശാഠ്യത്തോടെയും കോപത്തോടെയും ശ്രീകൃഷ്ണനോട് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു.

ਕਾ ਕਹੀਏ ਤਿਹ ਪੰਡਿਤ ਕੋ ਜਿਹ ਤੇ ਧਨੁ ਕੀ ਬਿਧਿ ਤੂੰ ਪੜਿ ਆਯੋ ॥੧੧੮੮॥

kaa kahee tih panddit ko jih te dhan kee bidh toon parr aayo |1188|

ആ വീരയോദ്ധാവ് ക്ഷുഭിതനായി കൃഷ്ണനോട് പറഞ്ഞു.

ਕੋਪ ਭਰੀ ਜਦੁਵੀ ਪ੍ਰਿਤਨਾ ਇਤ ਤੇ ਉਮਡੀ ਉਤ ਤੇ ਵਹ ਆਈ ॥

kop bharee jaduvee pritanaa it te umaddee ut te vah aaee |

ഇവിടെ നിന്ന് യാദവരുടെ സൈന്യം കോപത്തോടെ വന്നിരിക്കുന്നു, അവിടെ നിന്ന് അവർ (സൈന്യം) വന്നിരിക്കുന്നു.

ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਕੀਏ ਮੁਖ ਤੇ ਕਬਿ ਰਾਮ ਕਹੈ ਜੀਯ ਰੋਸ ਬਢਾਈ ॥

maar hee maar kee mukh te kab raam kahai jeey ros badtaaee |

യാദവ സൈന്യം രോഷാകുലരായി, കൊല്ലൂ, കൊല്ലൂ എന്ന് നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് അവിടേക്ക് പാഞ്ഞു.

ਬਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਕੇ ਲਗੇ ਬਹੁ ਜੂਝਿ ਪਰੇ ਕਰਿ ਦੁੰਦ ਲਰਾਈ ॥

baan kripaan gadaa ke lage bahu joojh pare kar dund laraaee |

ആ യുദ്ധത്തിൽ സൈന്യത്തിൻ്റെ വലിയൊരു ഭാഗം അമ്പുകളുടെയും വാളുകളുടെയും ഗദയുടെയും പ്രഹരത്തിൽ ഭൂമിയിൽ പതിച്ചു.

ਰੀਝ ਰਹੇ ਸੁਰ ਪੇਖਿ ਸਬੈ ਪੁਹਪਾਵਲਿ ਕੀ ਬਰਖਾ ਬਰਖਾਈ ॥੧੧੮੯॥

reejh rahe sur pekh sabai puhapaaval kee barakhaa barakhaaee |1189|

ഇത് കണ്ട ദേവന്മാർ സന്തുഷ്ടരായി പുഷ്പങ്ങൾ വർഷിച്ചു.1189.

ਇਤ ਤੇ ਰਨ ਮੈ ਰਿਸ ਬੀਰ ਲਰੈ ਨਭਿ ਮੈ ਬ੍ਰਹਮਾਦਿ ਸਨਾਦਿ ਨਿਹਾਰੈ ॥

eit te ran mai ris beer larai nabh mai brahamaad sanaad nihaarai |

ഇവിടെ സമതലത്തിൽ യോദ്ധാക്കൾ കോപത്തോടെ പോരാടുന്നു, (അവിടെ) ബ്രഹ്മാവ് ആദിമനെയും സങ്കദികനെയും കാണുന്നു.

ਆਗੇ ਨ ਐਸੋ ਭਯੋ ਕਬਹੂੰ ਰਨ ਆਪਸਿ ਮੈ ਇਮ ਬੋਲਿ ਉਚਾਰੈ ॥

aage na aaiso bhayo kabahoon ran aapas mai im bol uchaarai |

ഇപ്പുറത്ത്, യോദ്ധാക്കൾ കടുത്ത ക്രോധത്തോടെ പോരാടുന്നു, മറുവശത്ത്, ഇതെല്ലാം കണ്ട്, ബ്രഹ്മാവും മറ്റ് ദേവന്മാരും ആകാശത്ത് പരസ്പരം പറഞ്ഞു: "ഇത്രയും ഭയങ്കരമായ ഒരു യുദ്ധം മുമ്പ് ഉണ്ടായിട്ടില്ല,"