ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 228

ਕਾ ਕਰਯੋ ਕੁਕਾਜ ॥

kaa karayo kukaaj |

എന്ത് തെറ്റാണ് നിങ്ങൾ ചെയ്തത്?

ਕਯੋ ਜੀਐ ਨਿਲਾਜ ॥

kayo jeeai nilaaj |

എന്തിനാ നാണമില്ലാതെ ജീവിക്കുന്നത്?

ਮੋਹਿ ਜੈਬੇ ਤਹੀ ॥

mohi jaibe tahee |

ഞാൻ അവിടെ പോകും

ਰਾਮ ਹੈ ਗੇ ਜਹੀ ॥੨੭੬॥

raam hai ge jahee |276|

നിനക്ക് എങ്ങനെ നാണം നഷ്ടപ്പെട്ടു? നിങ്ങൾ ഇത്രയും മോശമായ പ്രവൃത്തി ചെയ്തുവെന്ന്; രാമൻ പോയ ഇടത്തേക്ക് ഞാനിപ്പോൾ പോകാം. '276.

ਕੁਸਮ ਬਚਿਤ੍ਰ ਛੰਦ ॥

kusam bachitr chhand |

കുസ്മ ബച്ചിത്താർ സ്റ്റാൻസ

ਤਿਨ ਬਨਬਾਸੀ ਰਘੁਬਰ ਜਾਨੈ ॥

tin banabaasee raghubar jaanai |

അദ്ദേഹത്തിന് (ഭരത്) രാമനെ ബൻവാസിയായി അറിയാമായിരുന്നു

ਦੁਖ ਸੁਖ ਸਮ ਕਰ ਸੁਖ ਦੁਖ ਮਾਨੈ ॥

dukh sukh sam kar sukh dukh maanai |

കാട്ടിൽ താമസിക്കുന്നവർ രഘുവീർ റാമിനെ അറിയുകയും അവൻ്റെ കഷ്ടപ്പാടും ആശ്വാസവും തങ്ങളുടേതായി കണക്കാക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਬਲਕਲ ਧਰ ਕਰ ਅਬ ਬਨ ਜੈਹੈਂ ॥

balakal dhar kar ab ban jaihain |

(അവൻ പറഞ്ഞുതുടങ്ങി-) ഇപ്പോൾ (ഞാൻ) വാരിയെല്ലിൻ്റെ തൊലിയുടെ കവചം ധരിച്ച് ബാനായിത്തീരും.

ਰਘੁਪਤ ਸੰਗ ਹਮ ਬਨ ਫਲ ਖੈਹੈਂ ॥੨੭੭॥

raghupat sang ham ban fal khaihain |277|

"ഇനി ഞാൻ മരത്തിൻ്റെ പുറംതൊലി ധരിച്ച് കാട്ടിൽ പോയി ആട്ടുകൊറ്റനോടൊപ്പം കാട്ടുപഴം തിന്നും." 277.

ਇਮ ਕਹਾ ਬਚਨਾ ਘਰ ਬਰ ਛੋਰੇ ॥

eim kahaa bachanaa ghar bar chhore |

(ഭരത്) അത്തരം വാക്കുകൾ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് വീട് വിട്ടു.

ਬਲਕਲ ਧਰਿ ਤਨ ਭੂਖਨ ਤੋਰੇ ॥

balakal dhar tan bhookhan tore |

ഇതും പറഞ്ഞ് ഭാരതം വീടുവിട്ടിറങ്ങി ആഭരണങ്ങൾ പൊട്ടിച്ച് കളഞ്ഞിട്ട് പുറംതൊലി ധരിച്ചു.

ਅਵਧਿਸ ਜਾਰੇ ਅਵਧਹਿ ਛਾਡਯੋ ॥

avadhis jaare avadheh chhaaddayo |

ദശരഥ രാജാവിനെ സംസ്കരിച്ച ശേഷം (ഭരതൻ) അയോധ്യാ നഗരം വിട്ടു

ਰਘੁਪਤਿ ਪਗ ਤਰ ਕਰ ਘਰ ਮਾਡਿਯੋ ॥੨੭੮॥

raghupat pag tar kar ghar maaddiyo |278|

അദ്ദേഹം ദശരഥൻ രാജാവിൻ്റെ മരണ ചടങ്ങ് നടത്തി ഔദ് വിട്ട് രാമൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ വസിക്കുന്നതിൽ ശ്രദ്ധ കേന്ദ്രീകരിച്ചു.278.

ਲਖਿ ਜਲ ਥਲ ਕਹ ਤਜਿ ਕੁਲ ਧਾਏ ॥

lakh jal thal kah taj kul dhaae |

കത്തുന്ന നിലം കണ്ട് എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ച് അയാൾ മുന്നോട്ട് നടന്നു

ਮਨੁ ਮਨ ਸੰਗਿ ਲੈ ਤਿਹ ਠਾ ਆਏ ॥

man man sang lai tih tthaa aae |

ഭരതൻ്റെ ശക്തമായ സൈന്യത്തെ കണ്ട വനവാസികൾ മുനിമാരോടൊപ്പം വന്ന് രാമൻ വസിച്ചിരുന്ന സ്ഥലത്ത് എത്തി.

ਲਖਿ ਬਲ ਰਾਮੰ ਖਲ ਦਲ ਭੀਰੰ ॥

lakh bal raaman khal dal bheeran |

സൈന്യത്തിൻ്റെ വരവ് കണ്ടപ്പോൾ, (ഒരു) ശത്രുവിൻ്റെ സൈന്യം (വന്നിരിക്കുന്നു) രാമൻ മനസ്സിലാക്കി.

ਗਹਿ ਧਨ ਪਾਣੰ ਸਿਤ ਧਰ ਤੀਰੰ ॥੨੭੯॥

geh dhan paanan sit dhar teeran |279|

ബലവാനായ ആട്ടുകൊറ്റനെ കണ്ടപ്പോൾ ചില സ്വേച്ഛാധിപതികൾ ആക്രമിക്കാൻ വന്നതായി കരുതി, അതിനാൽ അവൻ വില്ലും അമ്പും കൈകളിൽ പിടിച്ചു.279.

ਗਹਿ ਧਨੁ ਰਾਮੰ ਸਰ ਬਰ ਪੂਰੰ ॥

geh dhan raaman sar bar pooran |

രാമൻ വില്ലെടുത്ത് പൂർണ്ണ ശക്തിയോടെ അമ്പ് എയ്തപ്പോൾ

ਅਰਬਰ ਥਹਰੇ ਖਲ ਦਲ ਸੂਰੰ ॥

arabar thahare khal dal sooran |

രാമൻ തൻ്റെ വില്ല് കയ്യിൽ എടുത്ത് അസ്ത്രം പ്രയോഗിച്ചു, ഇത് കണ്ട് ഇന്ദ്രനും സൂര്യനും ഭയന്ന് വിറച്ചു.

ਨਰ ਬਰ ਹਰਖੇ ਘਰ ਘਰ ਅਮਰੰ ॥

nar bar harakhe ghar ghar amaran |

എല്ലാ വീടുകളിലും നല്ല മനുഷ്യരും ദൈവങ്ങളും സന്തോഷിച്ചു,

ਅਮਰਰਿ ਧਰਕੇ ਲਹਿ ਕਰਿ ਸਮਰੰ ॥੨੮੦॥

amarar dharake leh kar samaran |280|

ഇത് കണ്ട വനവാസികൾക്ക് അവരുടെ വാസസ്ഥലങ്ങളിൽ സന്തോഷം തോന്നി, എന്നാൽ ഈ യുദ്ധം കണ്ട് അമർപുരയിലെ ദേവന്മാർ ആശങ്കാകുലരായി.280.

ਤਬ ਚਿਤ ਅਪਨੇ ਭਰਥਰ ਜਾਨੀ ॥

tab chit apane bharathar jaanee |

ഭരതൻ തൻ്റെ മനസ്സിൽ (ഈ കാര്യം) അറിഞ്ഞപ്പോൾ

ਰਨ ਰੰਗ ਰਾਤੇ ਰਘੁਬਰ ਮਾਨੀ ॥

ran rang raate raghubar maanee |

അപ്പോൾ ആട്ടുകൊറ്റൻ യുദ്ധം തുടങ്ങാൻ ആലോചിക്കുന്നതായി ഭരത് മനസ്സിൽ പ്രതിഫലിച്ചു.

ਦਲ ਬਲ ਤਜਿ ਕਰਿ ਇਕਲੇ ਨਿਸਰੇ ॥

dal bal taj kar ikale nisare |

(അവർ) താഴെയുള്ള ബലം ഉപേക്ഷിച്ച് ഒറ്റയ്ക്ക് പുറത്തിറങ്ങി

ਰਘੁਬਰ ਨਿਰਖੇ ਸਭ ਦੁਖ ਬਿਸਰੇ ॥੨੮੧॥

raghubar nirakhe sabh dukh bisare |281|

അതിനാൽ അവൻ തൻ്റെ എല്ലാ ശക്തികളെയും ഉപേക്ഷിച്ച്, ഒറ്റയ്ക്ക് മുന്നോട്ട് പോയി, രാമനെ കണ്ട് അവൻ്റെ എല്ലാ കഷ്ടപ്പാടുകളും അവസാനിച്ചു.281.

ਦ੍ਰਿਗ ਜਬ ਨਿਰਖੇ ਭਟ ਮਣ ਰਾਮੰ ॥

drig jab nirakhe bhatt man raaman |

ശിരോമണി രാമനെ കണ്ണുകൊണ്ട് കണ്ടപ്പോൾ

ਸਿਰ ਧਰ ਟੇਕਯੰ ਤਜ ਕਰ ਕਾਮੰ ॥

sir dhar ttekayan taj kar kaaman |

ഭരതൻ തൻ്റെ സ്വന്തം കണ്ണുകൊണ്ട് വീരനായ രാമനെ കണ്ടപ്പോൾ, തൻ്റെ എല്ലാ ആഗ്രഹങ്ങളും ഉപേക്ഷിച്ച്, ഭാരതം അവൻ്റെ മുമ്പിൽ സാഷ്ടാംഗം പ്രണമിച്ചു.

ਇਮ ਗਤਿ ਲਖਿ ਕਰ ਰਘੁਪਤਿ ਜਾਨੀ ॥

eim gat lakh kar raghupat jaanee |

ഈ സാഹചര്യം കണ്ടിട്ട്, രാം ചന്ദ്ര (ഈ കാര്യം) പോകാൻ

ਭਰਥਰ ਆਏ ਤਜਿ ਰਜਧਾਨੀ ॥੨੮੨॥

bharathar aae taj rajadhaanee |282|

ഇത് കണ്ട രാമന് തൻ്റെ തലസ്ഥാനം വിട്ട് വന്നത് ഭരതമാണെന്ന് മനസ്സിലാക്കി.282.

ਰਿਪਹਾ ਨਿਰਖੇ ਭਰਥਰ ਜਾਨੇ ॥

ripahaa nirakhe bharathar jaane |

ഭരതനെ തിരിച്ചറിഞ്ഞ് ശത്രുഘ്നനെ (റിഫ) കണ്ടു.

ਅਵਧਿਸ ਮੂਏ ਤਿਨ ਮਾਨ ਮਾਨੇ ॥

avadhis mooe tin maan maane |

ശത്രുഘ്നനെയും ഭരതനെയും കണ്ട രാമൻ അവരെ തിരിച്ചറിഞ്ഞു, ദശരഥൻ ഇഹലോകവാസം വെടിഞ്ഞുവെന്ന് രാമൻ്റെയും ലക്ഷ്മണൻ്റെയും മനസ്സിൽ വന്നു.

ਰਘੁਬਰ ਲਛਮਨ ਪਰਹਰ ਬਾਨੰ ॥

raghubar lachhaman parahar baanan |

അമ്പ് ഒഴികെ രാമനും ലക്ഷ്മണനും (ധനുഷ്).

ਗਿਰ ਤਰ ਆਏ ਤਜ ਅਭਿਮਾਨੰ ॥੨੮੩॥

gir tar aae taj abhimaanan |283|

അവർ തങ്ങളുടെ അസ്ത്രം ഉപേക്ഷിച്ചു, തങ്ങളുടെ അനിഷ്ടം ശമിച്ചുകൊണ്ട് മലയിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി.283.

ਦਲ ਬਲ ਤਜਿ ਕਰਿ ਮਿਲਿ ਗਲ ਰੋਏ ॥

dal bal taj kar mil gal roe |

ദൽ-ബാലിനെ വിട്ട് (നാല് സഹോദരന്മാർ) പരസ്പരം കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരഞ്ഞു (പറയാൻ തുടങ്ങി-)

ਦੁਖ ਕਸਿ ਬਿਧਿ ਦੀਆ ਸੁਖ ਸਭ ਖੋਏ ॥

dukh kas bidh deea sukh sabh khoe |

സൈന്യത്തെ മാറ്റി നിർത്തി അവർ പരസ്പരം കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കരഞ്ഞു. എല്ലാ സുഖസൗകര്യങ്ങളും അവർക്കു നഷ്ടമാകുന്ന വിധത്തിലുള്ള വേദനയാണ് പ്രൊവിഡൻസ് നൽകിയത്.

ਅਬ ਘਰ ਚਲੀਏ ਰਘੁਬਰ ਮੇਰੇ ॥

ab ghar chalee raghubar mere |

(ഭരതൻ പറഞ്ഞു-) ഓ എൻ്റെ (പ്രഭു) രഘുബർ! ഇപ്പോൾ നമുക്ക് വീട്ടിലേക്ക് പോകാം

ਤਜਿ ਹਠਿ ਲਾਗੇ ਸਭ ਪਗ ਤੇਰੇ ॥੨੮੪॥

taj hatth laage sabh pag tere |284|

ഭരത് പറഞ്ഞു, "ഓ രഹ്ഗുവീർ, നിങ്ങളുടെ സ്ഥിരോത്സാഹം ഉപേക്ഷിച്ച് നിങ്ങളുടെ വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുക, കാരണം ഈ കാരണത്താൽ എല്ലാ ആളുകളും നിങ്ങളുടെ കാൽക്കൽ വീണു."

ਰਾਮ ਬਾਚ ਭਰਥ ਸੋਂ ॥

raam baach bharath son |

ഭാരതത്തെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത രാമൻ്റെ പ്രസംഗം:

ਕੰਠ ਅਭੂਖਨ ਛੰਦ ॥

kantth abhookhan chhand |

കാന്ത് ആഭൂഷൺ സ്‌റ്റാൻസ

ਭਰਥ ਕੁਮਾਰ ਨ ਅਉਹਠ ਕੀਜੈ ॥

bharath kumaar na aauhatth keejai |

ഹേ ഭരത് കുമാർ! നിർബന്ധിക്കരുത്

ਜਾਹ ਘਰੈ ਨ ਹਮੈ ਦੁਖ ਦੀਜੈ ॥

jaah gharai na hamai dukh deejai |

ഓ ഭാരതേ! ശഠിക്കരുത്, നിങ്ങളുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോകുക, ഇവിടെ താമസിച്ചുകൊണ്ട് എനിക്ക് കൂടുതൽ വേദന നൽകരുത്

ਰਾਜ ਕਹਯੋ ਜੁ ਹਮੈ ਹਮ ਮਾਨੀ ॥

raaj kahayo ju hamai ham maanee |

(പ്രവൃത്തി) രാജാവ് (ദശരഥൻ) ഞങ്ങളോട് പറഞ്ഞു, (അത്) ഞങ്ങൾ അംഗീകരിച്ചു.

ਤ੍ਰਿਯੋਦਸ ਬਰਖ ਬਸੈ ਬਨ ਧਾਨੀ ॥੨੮੫॥

triyodas barakh basai ban dhaanee |285|

"എനിക്ക് എന്ത് അനുവാദം നൽകിയിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, ഞാൻ അതനുസരിച്ച് പ്രവർത്തിക്കുന്നു, അതനുസരിച്ച് ഞാൻ പതിമൂന്ന് വർഷം വനത്തിൽ തുടരും (പതിന്നാലാം വർഷത്തിൽ മടങ്ങിവരും).285.