ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 481

ਮਾਰਿ ਹਰਉਲ ਭਜਾਇ ਦਏ ਨ੍ਰਿਪ ਗੋਲ ਕੇ ਮਧਿ ਪਰਿਯੋ ਤਬ ਧਾਯੋ ॥

maar hraul bhajaae de nrip gol ke madh pariyo tab dhaayo |

അവൻ രാജാക്കന്മാരുടെ കൂട്ടത്തിന്മേൽ വീണു, തൻ്റെ കലപ്പകൊണ്ട് അവരെ എല്ലാവരെയും ഓടിച്ചുകളഞ്ഞു

ਏਕ ਕੀਏ ਸੁ ਰਥੀ ਬਿਰਥੀ ਅਰਿ ਏਕਨ ਕੋ ਬਹੁ ਘਾਇਨ ਘਾਯੋ ॥

ek kee su rathee birathee ar ekan ko bahu ghaaein ghaayo |

അവർ സാരഥികളെ രഥങ്ങളില്ലാത്തവരാക്കി, അവർക്ക് ധാരാളം മുറിവുകൾ വരുത്തി.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਸਬ ਸੂਰਨ ਕੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਹਲੀ ਪੁਰੁਖਤ ਦਿਖਾਯੋ ॥੧੮੩੫॥

sayaam bhanai sab sooran ko ih bhaat halee purukhat dikhaayo |1835|

അനേകം രഥസവാരിക്കാരുടെ രഥങ്ങൾ അവൻ നഷ്ടപ്പെടുത്തി, അവരിൽ പലർക്കും മുറിവേറ്റു. 1835-ൽ ബൽറാം തൻ്റെ ധീരത പ്രകടിപ്പിച്ചുവെന്ന് കവി ശ്യാം പറയുന്നു.

ਕ੍ਰੋਧ ਭਰਿਯੋ ਰਨ ਮੈ ਅਤਿ ਕ੍ਰੂਰ ਸੁ ਪਾਨ ਕੇ ਬੀਚ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਲੀਏ ॥

krodh bhariyo ran mai at kraoor su paan ke beech kripaan lee |

(ബൽറാം) കോപം നിറഞ്ഞു, റാണിൽ വളരെ ഭയാനകമായ ഒരു രൂപം കൈയിൽ പിടിച്ചു.

ਅਭਿਮਾਨ ਸੋ ਡੋਲਤ ਹੈ ਰਨ ਭੀਤਰ ਆਨ ਕੋ ਆਨਤ ਹੈ ਨ ਹੀਏ ॥

abhimaan so ddolat hai ran bheetar aan ko aanat hai na hee |

ബൽറാം യുദ്ധക്കളത്തിൽ അഭിമാനത്തോടെ നീങ്ങുന്നു, എന്നിൽ നിറഞ്ഞു, തൻ്റെ വാളെടുത്തു, അവൻ മറ്റാരെയും ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല

ਅਤਿ ਹੀ ਰਸ ਰੁਦ੍ਰ ਕੇ ਬੀਚ ਛਕਿਓ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮਦ ਪਾਨਿ ਪੀਏ ॥

at hee ras rudr ke beech chhakio kab sayaam kahai mad paan pee |

രൗദ്ര രസത്തിൽ വളരെ കയ്പുണ്ട്, ശ്യാം കവികൾ പറയുന്നു, (മദ്യപിച്ചതുപോലെ).

ਬਲਭਦ੍ਰ ਸੰਘਾਰਤ ਸਤ੍ਰ ਫਿਰੈ ਜਮ ਕੋ ਸੁ ਭਯਾਨਕ ਰੂਪ ਕੀਏ ॥੧੮੩੬॥

balabhadr sanghaarat satr firai jam ko su bhayaanak roop kee |1836|

അവൻ വീഞ്ഞിൻ്റെ ലഹരിയും ക്രോധവും നിറഞ്ഞവനെപ്പോലെ കാണപ്പെടുന്നു, ഭയങ്കരനായ യമനെപ്പോലെ സ്വയം പ്രത്യക്ഷപ്പെടുന്ന ശത്രുക്കളെ കൊല്ലുന്നു.1836.

ਸੀਸ ਕਟੇ ਅਰਿ ਬੀਰਨ ਕੇ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਭੀਤਰ ਕੋਪ ਭਰੇ ਹੈ ॥

sees katte ar beeran ke at hee man bheetar kop bhare hai |

വലിയ ക്രോധത്തിൽ ശത്രുക്കളുടെ തല വെട്ടി

ਕੇਤਨ ਕੇ ਪਦ ਪਾਨ ਕਟੇ ਅਰਿ ਕੇਤਨ ਕੇ ਤਨ ਘਾਇ ਕਰੇ ਹੈ ॥

ketan ke pad paan katte ar ketan ke tan ghaae kare hai |

പലരുടെയും കൈകളും കാലുകളും മുറിഞ്ഞിട്ടുണ്ട്, നിരവധി യോദ്ധാക്കളുടെ ശരീരത്തിൻ്റെ മറ്റ് ഭാഗങ്ങളിൽ മുറിവുകളുണ്ട്

ਜੇ ਬਲਵੰਡ ਕਹਾਵਤ ਹੈ ਨਿਜ ਠਉਰ ਕੋ ਛਾਡਿ ਕੈ ਦਉਰਿ ਪਰੇ ਹੈ ॥

je balavandd kahaavat hai nij tthaur ko chhaadd kai daur pare hai |

തങ്ങളെത്തന്നെ ശക്തരെന്ന് വിളിക്കുന്നവർ, (അവരും) തങ്ങളുടെ സ്ഥലത്തുനിന്ന് ഓടിപ്പോയിരിക്കുന്നു.

ਤੀਰ ਸਰੀਰਨ ਬੀਚ ਲਗੇ ਭਟ ਮਾਨਹੁ ਸੇਹ ਸਰੂਪ ਧਰੇ ਹੈ ॥੧੮੩੭॥

teer sareeran beech lage bhatt maanahu seh saroop dhare hai |1837|

ശക്തരെന്ന് സ്വയം വിളിച്ചവർ തങ്ങളുടെ സ്ഥലങ്ങൾ ഉപേക്ഷിച്ച് പലായനം ചെയ്തു, അസ്ത്രങ്ങൾ പ്രയോഗിച്ച യോദ്ധാക്കൾ മുള്ളൻപന്നിയെപ്പോലെയാണ്.1837.

ਇਤ ਐਸੇ ਹਲਾਯੁਧ ਜੁਧ ਕੀਯੋ ਉਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਕੋਪੁ ਬਢਾਯੋ ॥

eit aaise halaayudh judh keeyo ut sree brijabhookhan kop badtaayo |

ഇവിടെ ബലരാമൻ അങ്ങനെയൊരു യുദ്ധം നടത്തി, അവിടെ ശ്രീകൃഷ്ണൻ കോപം (മനസ്സിൽ) വർദ്ധിപ്പിച്ചു.

ਜੋ ਭਟ ਸਾਮੁਹਿ ਆਇ ਗਯੋ ਸੋਊ ਏਕ ਹੀ ਬਾਨ ਸੋ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥

jo bhatt saamuhi aae gayo soaoo ek hee baan so maar giraayo |

ഇപ്പുറത്ത് ബൽറാം ഇങ്ങനെ യുദ്ധം ചെയ്തു, അപ്പുറത്ത് കൃഷ്ണൻ കോപാകുലനായി, തന്നെ നേരിട്ട ആരെയും ഒറ്റ അസ്ത്രത്തിൽ വീഴ്ത്തി.

ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਨ੍ਰਿਪ ਸੈਨ ਹੁਤੇ ਸੁ ਨਿਮੇਖ ਬਿਖੈ ਜਮ ਧਾਮਿ ਪਠਾਯੋ ॥

aaur jite nrip sain hute su nimekh bikhai jam dhaam patthaayo |

അവിടെയുണ്ടായിരുന്ന രാജാവിൻ്റെ സൈന്യത്തെയെല്ലാം അദ്ദേഹം ക്ഷണനേരം കൊണ്ട് യമൻ്റെ വാസസ്ഥലത്തേക്ക് അയച്ചു.

ਕਾਹੂੰ ਨ ਧੀਰ ਧਰਿਯੋ ਚਿਤ ਮੈ ਭਜਿ ਗੈ ਜਬ ਸ੍ਯਾਮ ਇਤੋ ਰਨ ਪਾਯੋ ॥੧੮੩੮॥

kaahoon na dheer dhariyo chit mai bhaj gai jab sayaam ito ran paayo |1838|

കൃഷ്ണൻ്റെ ഇത്തരമൊരു യുദ്ധം കണ്ട് ശത്രുക്കളെല്ലാം സഹനശക്തി ഉപേക്ഷിച്ച് ഓടിപ്പോയി.1838.

ਜੇ ਭਟ ਲਾਜ ਭਰੇ ਅਤਿ ਹੀ ਪ੍ਰਭ ਕਾਰਜ ਜਾਨ ਕੇ ਕੋਪ ਬਢਾਏ ॥

je bhatt laaj bhare at hee prabh kaaraj jaan ke kop badtaae |

അഹങ്കാരം നിറഞ്ഞ യോദ്ധാക്കൾ (തങ്ങളുടെ) യജമാനൻ്റെ പ്രവൃത്തി ഗ്രഹിച്ച് കോപിച്ചു.

ਸੰਕਹਿ ਤ੍ਯਾਗ ਅਸੰਕਤ ਹੁਇ ਸੁ ਬਜਾਇ ਨਿਸਾਨਨ ਕੋ ਸਮੁਹਾਏ ॥

sankeh tayaag asankat hue su bajaae nisaanan ko samuhaae |

നാണക്കേട് തോന്നിയ ആ യോദ്ധാക്കൾ ഇപ്പോൾ കൃഷ്ണനെ തോൽപ്പിക്കുക എന്ന ലക്ഷ്യത്തോടെ, കോപാകുലരായി, മടി ഉപേക്ഷിച്ച്, യുദ്ധക്കൊടികൾ വായിച്ച് അവൻ്റെ മുന്നിലെത്തി.

ਸਾਰੰਗ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਲੈ ਹਾਥਿ ਸੁ ਖੈਚ ਚਢਾਇ ਕੈ ਬਾਨ ਚਲਾਏ ॥

saarang sree brijanaath lai haath su khaich chadtaae kai baan chalaae |

ശ്രീകൃഷ്ണൻ കൈയിൽ വില്ലുകൊണ്ട് അസ്ത്രങ്ങൾ എയ്തിട്ടുണ്ട്.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਬਲਬੰਡ ਬਡੇ ਸਰ ਏਕ ਹੀ ਏਕ ਸੋ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਏ ॥੧੮੩੯॥

sayaam bhanai balabandd badde sar ek hee ek so maar giraae |1839|

കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ വില്ലു കയ്യിൽ പിടിച്ച് അസ്ത്രങ്ങൾ പ്രയോഗിച്ചു, അവൻ ഒറ്റ അസ്ത്രത്തിൽ നൂറു ശത്രുക്കളെ വീഴ്ത്തി.1839.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

ചൗപായി

ਜਰਾਸੰਧਿ ਕੋ ਦਲੁ ਹਰਿ ਮਾਰਿਯੋ ॥

jaraasandh ko dal har maariyo |

ജരാസന്ധൻ്റെ സൈന്യത്തെ കൃഷ്ണൻ വധിച്ചു

ਭੂਪਤਿ ਕੋ ਸਬ ਗਰਬ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥

bhoopat ko sab garab utaariyo |

ജരാസന്ധൻ്റെ സൈന്യത്തെ കൃഷ്ണൻ വീഴ്ത്തുകയും രാജാവിൻ്റെ അഭിമാനം പൊടിക്കുകയും ചെയ്തു.

ਅਬਿ ਕਹੈ ਕਉਨ ਉਪਾਵਹਿ ਕਰੋ ॥

ab kahai kaun upaaveh karo |

(രാജാവ് മനസ്സിൽ ചിന്തിച്ചു തുടങ്ങി) ഇപ്പോൾ പറയൂ, ഞാൻ എന്താണ് ചെയ്യേണ്ടത്?

ਰਨ ਮੈ ਆਜ ਜੂਝ ਹੀ ਮਰੋ ॥੧੮੪੦॥

ran mai aaj joojh hee maro |1840|

അപ്പോൾ താൻ എന്ത് നടപടി സ്വീകരിക്കണം, അന്നത്തെ യുദ്ധത്തിൽ താൻ എങ്ങനെ മരിക്കണം എന്ന് രാജാവ് ചിന്തിച്ചു?1840.

ਇਉ ਚਿਤਿ ਚਿੰਤ ਧਨੁਖ ਕਰਿ ਗਹਿਯੋ ॥

eiau chit chint dhanukh kar gahiyo |

ചിറ്റിൽ ഇങ്ങിനെ ചിന്തിച്ച് വില്ല് കയ്യിൽ പിടിച്ചു

ਪ੍ਰਭ ਕੈ ਸੰਗਿ ਜੂਝ ਪੁਨਿ ਚਹਿਯੋ ॥

prabh kai sang joojh pun chahiyo |

ഇങ്ങനെ ചിന്തിച്ചു കൊണ്ട് അവൻ തൻ്റെ വില്ലു കയ്യിൽ പിടിച്ച് വീണ്ടും കൃഷ്ണനോട് യുദ്ധം ചെയ്യാൻ ആലോചിച്ചു

ਪਹਰਿਯੋ ਕਵਚ ਸਾਮੁਹੇ ਧਾਯੋ ॥

pahariyo kavach saamuhe dhaayo |

അവൻ കവചം ധരിച്ച് മുന്നോട്ട് വന്നിരിക്കുന്നു.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਮਨਿ ਕੋਪ ਬਢਾਯੋ ॥੧੮੪੧॥

sayaam bhanai man kop badtaayo |1841|

കവചം ധരിച്ച് കൃഷ്ണൻ്റെ മുന്നിലെത്തി.1841.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਜਰਾਸੰਧਿ ਰਨ ਭੂਮਿ ਮੈ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਚਢਾਇ ॥

jaraasandh ran bhoom mai baan kamaan chadtaae |

ജരാസന്ധൻ യുദ്ധക്കളത്തിൽ വില്ലിൽ അസ്ത്രം വച്ചു.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਬ ਕ੍ਰਿਸਨ ਸੋ ਬੋਲਿਯੋ ਭਉਹ ਤਨਾਇ ॥੧੮੪੨॥

sayaam bhanai tab krisan so boliyo bhauh tanaae |1842|

അപ്പോൾ ജരാസന്ധൻ തൻ്റെ വില്ലും അമ്പും എടുത്ത് കിരീടം ധരിച്ചുകൊണ്ട് കൃഷ്ണനോട് പറഞ്ഞു, 1842

ਨ੍ਰਿਪ ਜਰਾਸੰਧਿ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ॥

nrip jaraasandh baach kaanrah so |

ജരാസന്ധൻ കൃഷ്ണനെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത പ്രസംഗം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਜੋ ਬਲ ਹੈ ਤੁਮ ਮੈ ਨੰਦ ਨੰਦਨ ਸੋ ਅਬ ਪਉਰਖ ਮੋਹਿ ਦਿਖਈਯੈ ॥

jo bal hai tum mai nand nandan so ab paurakh mohi dikheeyai |

“ഹേ കൃഷ്ണാ! നിനക്ക് എന്തെങ്കിലും ശക്തിയും ശക്തിയും ഉണ്ടെങ്കിൽ അത് എന്നെ കാണിക്കൂ

ਠਾਢੋ ਕਹਾ ਮੁਹਿ ਓਰ ਨਿਹਾਰਤ ਮਾਰਤ ਹੋ ਸਰ ਭਾਜਿ ਨ ਜਈਯੈ ॥

tthaadto kahaa muhi or nihaarat maarat ho sar bhaaj na jeeyai |

അവിടെ നിൽക്കുമ്പോൾ നിങ്ങൾ എന്താണ് എൻ്റെ നേരെ നോക്കുന്നത്? ഞാൻ നിന്നെ എൻ്റെ അമ്പ് കൊണ്ട് അടിക്കാൻ പോകുന്നു, എവിടെയും ഓടിപ്പോകരുത്

ਕੈ ਅਬ ਡਾਰਿ ਹਥਿਆਰ ਗਵਾਰ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਮੋ ਸੰਗਿ ਜੂਝ ਮਚਈਯੈ ॥

kai ab ddaar hathiaar gavaar sanbhaar kai mo sang joojh macheeyai |

“ഹേ മൂഢനായ യാദവാ! സ്വയം കീഴടങ്ങുക അല്ലെങ്കിൽ വളരെ ജാഗ്രതയോടെ എന്നോട് യുദ്ധം ചെയ്യുക

ਕਾਹੇ ਕਉ ਪ੍ਰਾਨ ਤਜੈ ਰਨ ਮੈ ਬਨ ਮੈ ਸੁਖ ਸੋ ਬਛ ਗਾਇ ਚਰਈਯੈ ॥੧੮੪੩॥

kaahe kau praan tajai ran mai ban mai sukh so bachh gaae chareeyai |1843|

എന്തുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങളുടെ ജീവിതം യുദ്ധത്തിൽ അവസാനിപ്പിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നത്? പോയി നിങ്ങളുടെ പശുക്കളെയും പശുക്കിടാക്കളെയും കാട്ടിൽ സമാധാനപരമായി മേയ്ക്കുക. ”1843.

ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਮਨੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਉਹ ਭੂਪ ਕੇ ਬੈਨ ਸੁਨੇ ਜਬ ਐਸੇ ॥

brijaraaj manai kab sayaam bhanai uh bhoop ke bain sune jab aaise |

രാജാവിൽ നിന്ന് അത്തരം വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ മനസ്സിൻ്റെ (അവസ്ഥ) കവി ശ്യാം വിവരിക്കുന്നു.

ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕੇ ਉਰ ਮੈ ਰਿਸ ਯੌ ਪ੍ਰਗਟੀ ਪਰਸੇ ਘ੍ਰਿਤ ਪਾਵਕ ਤੈਸੇ ॥

sree har ke ur mai ris yau pragattee parase ghrit paavak taise |

രാജാവിൻ്റെ ഈ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ്റെ മനസ്സിൽ നെയ്യ് പുരട്ടിയപ്പോൾ ആളിക്കത്തുന്ന തീ പോലെ കോപം പൊട്ടിപ്പുറപ്പെട്ടു.

ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਸ੍ਰਿਗਾਵਲ ਕੀ ਕੂਕ ਸੁਨੇ ਬਨਿ ਹੂਕ ਉਠੇ ਮਨ ਵੈਸੇ ॥

jiau mrigaraaj srigaaval kee kook sune ban hook utthe man vaise |

കുറുക്കൻ്റെ കരച്ചിൽ കേട്ട് കൂട്ടിൽ സിംഹം ഗർജിക്കുന്നതുപോലെ, ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ മാനസികാവസ്ഥയും.

ਯੌ ਅਟਕੀ ਅਰਿ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਖਟਕੈ ਪਗ ਮੈ ਅਟਿ ਕੰਟਕ ਜੈਸੇ ॥੧੮੪੪॥

yau attakee ar kee bateeyaa khattakai pag mai att kanttak jaise |1844|

“ഓ കുറുക്കന്മാരുടെ ഓരിയിടൽ കേട്ട് സിംഹം രോഷാകുലരാകുന്നതുപോലെ, അല്ലെങ്കിൽ വസ്ത്രത്തിൽ തറച്ച മുള്ളിൽ മനസ്സ് കോപിക്കുന്നതുപോലെ.1844.

ਕ੍ਰੁਧਤ ਹ੍ਵੈ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਇਤੈ ਸੁ ਘਨੇ ਲਖਿ ਕੈ ਤਿਹ ਬਾਨ ਚਲਾਏ ॥

krudhat hvai brijaraaj itai su ghane lakh kai tih baan chalaae |

ഇപ്പുറത്ത് ക്രുദ്ധനായ കൃഷ്ണൻ അനേകം അസ്ത്രങ്ങൾ പ്രയോഗിച്ചു

ਕੋਪਿ ਉਤੇ ਧਨੁ ਲੇਤ ਭਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਦੋਊ ਨੈਨ ਤਚਾਏ ॥

kop ute dhan let bhayo nrip sayaam bhanai doaoo nain tachaae |

അപ്പുറത്ത്, കോപത്തോടെ, ചുവന്ന കണ്ണുകളോടെ രാജാവ് തൻ്റെ വില്ലു കയ്യിലെടുത്തു

ਜੋ ਸਰ ਆਵਤ ਭਯੋ ਹਰਿ ਊਪਰਿ ਸੋ ਛਿਨ ਮੈ ਸਬ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਏ ॥

jo sar aavat bhayo har aoopar so chhin mai sab kaatt giraae |

ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ നേരെ വന്ന (ജരാസന്ധ രാജാവിൻ്റെ) അസ്ത്രങ്ങൾ അവരെയെല്ലാം കഷണങ്ങളാക്കി എറിഞ്ഞുകളഞ്ഞു.

ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕੇ ਸਰ ਭੂਪਤਿ ਕੇ ਤਨ ਕਉ ਤਨਕੋ ਨਹਿ ਭੇਟਨ ਪਾਏ ॥੧੮੪੫॥

sree har ke sar bhoopat ke tan kau tanako neh bhettan paae |1845|

കൃഷ്ണൻ്റെ നേരെ വന്നിരുന്ന അസ്ത്രങ്ങൾ അവൻ തടഞ്ഞു, കൃഷ്ണൻ്റെ അസ്ത്രങ്ങൾ kng.1845-ൽ തൊടുന്നില്ല.

ਇਤ ਸੋ ਨ੍ਰਿਪ ਜੂਝਿ ਕਰੈ ਹਰਿ ਸਿਉ ਉਤ ਤੇ ਮੁਸਲੀ ਇਕ ਬੈਨ ਸੁਨਾਯੋ ॥

eit so nrip joojh karai har siau ut te musalee ik bain sunaayo |

ഇവിടെ രാജാവ് ശ്രീകൃഷ്ണനോട് യുദ്ധം ചെയ്യുന്നു, അവിടെ നിന്ന് ബലരാമൻ ഒരു വാക്ക് (അവനോട്)

ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰਿ ਦਏ ਤੁਮਰੇ ਭਟ ਤੈ ਮਨ ਮੈ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਲਜਾਯੋ ॥

maar bidaar de tumare bhatt tai man mai nahee naik lajaayo |

ഇപ്പുറത്ത് രാജാവ് കൃഷ്ണനുമായി യുദ്ധം ചെയ്യുന്നു, അപ്പുറത്ത് ബൽറാം രാജാവിനോട് പറഞ്ഞു, “ഞങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ യോദ്ധാക്കളെ കൊന്നു, എന്നിട്ടും നിങ്ങൾക്ക് നാണമില്ല.