ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 525

ਦਾਮਿਨੀ ਸੀ ਦਮਕ ਦਿਖਾਇ ਨਿਜ ਕਾਇ ਆਇ ਬੂਝੈ ਮਾਤ ਭ੍ਰਾਤ ਕੀ ਨ ਸੰਕਾ ਕੋ ਕਰਤ ਹੈ ॥

daaminee see damak dikhaae nij kaae aae boojhai maat bhraat kee na sankaa ko karat hai |

അവർ മിന്നൽ പോലെ മിന്നിമറഞ്ഞു, മാതാപിതാക്കളുടെയും സഹോദരങ്ങളുടെയും ലജ്ജ ഉപേക്ഷിച്ചു,

ਦੀਜੈ ਘਨ ਸ੍ਯਾਮ ਕੀ ਬਤਾਇ ਸੁਧਿ ਹਾਇ ਹਮੈ ਸ੍ਯਾਮ ਬਲਿਰਾਮ ਹਾ ਹਾ ਪਾਇਨ ਪਰਤ ਹੈ ॥੨੨੫੪॥

deejai ghan sayaam kee bataae sudh haae hamai sayaam baliraam haa haa paaein parat hai |2254|

അവർ ബൽറാമിൻ്റെ കാൽക്കൽ വീണു പറഞ്ഞു: "അല്ലയോ ബൽറാം! ഞങ്ങൾ അങ്ങയുടെ കാൽക്കൽ വീണു, കൃഷ്ണനെക്കുറിച്ച് എന്തെങ്കിലും പറയൂ.”2254.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥

kabiyo baach |

കവിയുടെ പ്രസംഗം:

ਸੋਰਠਾ ॥

soratthaa |

സോർത്ത

ਹਲੀ ਕੀਯੋ ਸਨਮਾਨ ਸਭ ਗੁਆਰਿਨ ਕੋ ਤਿਹ ਸਮੈ ॥

halee keeyo sanamaan sabh guaarin ko tih samai |

ബലറാം അക്കാലത്ത് എല്ലാ ഗോപികമാരെയും ആദരിച്ചു.

ਹਉ ਕਹਿ ਹਉ ਸੁ ਬਖਾਨਿ ਜਿਉ ਕਥ ਆਗੇ ਹੋਇ ਹੈ ॥੨੨੫੫॥

hau keh hau su bakhaan jiau kath aage hoe hai |2255|

ബൽറാം എല്ലാ ഗോപികമാർക്കും അർഹമായ ബഹുമാനം നൽകി, കൂടുതൽ മുന്നോട്ട് പോയ കഥ ഞാൻ വിവരിക്കുന്നു, 2255

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਏਕ ਸਮੈ ਮੁਸਲੀਧਰ ਤਾਹੀ ਮੈ ਆਨੰਦ ਸੋ ਇਕ ਖੇਲੁ ਮਚਾਯੋ ॥

ek samai musaleedhar taahee mai aanand so ik khel machaayo |

ഒരിക്കൽ ബൽറാം ഒരു നാടകം അവതരിപ്പിച്ചു

ਯਾਹੀ ਕੇ ਪੀਵਨ ਕੋ ਮਦਰਾ ਹਿਤ ਸ੍ਯਾਮ ਜਲਾਧਿਪ ਦੈ ਕੈ ਪਠਾਯੋ ॥

yaahee ke peevan ko madaraa hit sayaam jalaadhip dai kai patthaayo |

വരുണൻ തൻ്റെ മദ്യപാനത്തിനായി വീഞ്ഞ് അയച്ചു.

ਪੀਵਤ ਭਯੋ ਤਬ ਸੋ ਮੁਸਲੀ ਮਦਿ ਮਤਿ ਭਯੋ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥

peevat bhayo tab so musalee mad mat bhayo man mai sukh paayo |

മദ്യപിച്ചതോടെ അയാൾ ലഹരിയായി

ਨੀਰ ਚਹਿਯੋ ਜਮੁਨਾ ਕੀਯੋ ਮਾਨੁ ਸੁ ਐਚ ਲਈ ਹਲ ਸਿਉ ਕਬਿ ਗਾਯੋ ॥੨੨੫੬॥

neer chahiyo jamunaa keeyo maan su aaich lee hal siau kab gaayo |2256|

യമുന അവൻ്റെ മുമ്പിൽ കുറച്ച് അഭിമാനം കാണിച്ചു, അവൻ തൻ്റെ കലപ്പകൊണ്ട് യമുനയിലെ വെള്ളം വലിച്ചെടുത്തു.2256

ਜਮੁਨਾ ਬਾਚ ਹਲੀ ਸੋ ॥

jamunaa baach halee so |

ബൽറാമിനെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത് യമുനയുടെ പ്രസംഗം:

ਸੋਰਠਾ ॥

soratthaa |

സോർത്ത

ਲੇਹੁ ਹਲੀ ਤੁਮ ਨੀਰੁ ਬਿਨੁ ਦੀਜੈ ਨਹ ਦੋਸ ਦੁਖ ॥

lehu halee tum neer bin deejai nah dos dukh |

“ഓ ബൽറാം! വെള്ളം എടുക്കുക, അങ്ങനെ ചെയ്യുന്നതിൽ ഒരു തെറ്റും കഷ്ടപ്പാടും ഞാൻ കാണുന്നില്ല

ਸੁਨਹੁ ਬਾਤ ਰਨਧੀਰ ਹਉ ਚੇਰੀ ਜਦੁਰਾਇ ਕੀ ॥੨੨੫੭॥

sunahu baat ranadheer hau cheree jaduraae kee |2257|

എന്നാൽ യുദ്ധക്കളം ജയിച്ചവനേ! നിങ്ങൾ പറയുന്നത് കേൾക്കൂ, ഞാൻ കൃഷ്ണൻ്റെ ദാസി മാത്രമാണ്.”2257.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਦੁਇ ਹੀ ਸੁ ਮਾਸ ਰਹੇ ਤਿਹ ਠਾ ਫਿਰਿ ਲੈਨ ਬਿਦਾ ਚਲਿ ਨੰਦ ਪੈ ਆਏ ॥

due hee su maas rahe tih tthaa fir lain bidaa chal nand pai aae |

രണ്ടുമാസം അവിടെ താമസിച്ച ബൽറാം നന്ദിൻ്റെയും യശോദയുടെയും വാസസ്ഥലത്തേക്ക് പോയി

ਫੇਰਿ ਗਏ ਜਸੋਧਾ ਹੂ ਕੇ ਮੰਦਿਰ ਤਾ ਪਗ ਪੈ ਇਹ ਮਾਥ ਛੁਹਾਏ ॥

fer ge jasodhaa hoo ke mandir taa pag pai ih maath chhuhaae |

യാത്രയയപ്പിനായി അവൻ അവരുടെ പാദങ്ങളിൽ തല വെച്ചു,

ਮਾਗਤ ਭਯੋ ਜਬ ਹੀ ਸੁ ਬਿਦਾ ਤਬ ਸੋਕ ਕੀਯੋ ਦੁਹ ਨੈਨ ਬਹਾਏ ॥

maagat bhayo jab hee su bidaa tab sok keeyo duh nain bahaae |

അവൻ അവളോട് വിടപറയാൻ തുടങ്ങിയ ഉടൻ, (ജശോധ) വിലപിക്കുകയും (അവൻ്റെ) രണ്ട് കണ്ണുകളിൽ നിന്ന് കണ്ണുനീർ വീഴുകയും ചെയ്തു.

ਕੀਨੋ ਬਿਦਾ ਫਿਰਿ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਤੁਮ ਯੌ ਕਹੀਯੋ ਹਰਿ ਕਿਉ ਨਹੀ ਆਏ ॥੨੨੫੮॥

keeno bidaa fir yau keh kai tum yau kaheeyo har kiau nahee aae |2258|

തിരിച്ചുവരാൻ അനുവാദം ചോദിച്ചു, അപ്പോൾ രണ്ടുപേരും സങ്കടത്തിൽ കണ്ണുനീർ നിറഞ്ഞ് അവനോട് വിടപറഞ്ഞു, “കൃഷ്ണനോട് ചോദിക്കൂ, എന്തുകൊണ്ടാണ് അദ്ദേഹം സ്വയം വരാത്തത്?”2258.

ਨੰਦ ਤੇ ਲੈ ਜਸੁਧਾ ਤੇ ਬਿਦਾ ਚੜਿ ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਬਲਭਦ੍ਰ ਸਿਧਾਯੋ ॥

nand te lai jasudhaa te bidaa charr sayandan pai balabhadr sidhaayo |

ബലരാമൻ നന്ദയോടും ജശോധയോടും യാത്ര പറഞ്ഞ് രഥത്തിൽ കയറി.

ਲਾਘਤ ਲਾਘਤ ਦੇਸ ਕਈ ਨਗ ਅਉਰ ਨਦੀ ਪੁਰ ਕੇ ਨਿਜਕਾਯੋ ॥

laaghat laaghat des kee nag aaur nadee pur ke nijakaayo |

നന്ദിനോടും യശോദയോടും യാത്ര പറഞ്ഞ് ബൽറാം തൻ്റെ രഥത്തിൽ പുറപ്പെട്ട് നിരവധി രാജ്യങ്ങളിലൂടെ സഞ്ചരിച്ച് നദികളും മലകളും താണ്ടി സ്വന്തം നഗരത്തിലെത്തി.

ਆ ਪਹੁਚਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਪੁਰ ਕੇ ਜਨ ਕਾਹੂ ਤੇ ਯੌ ਹਰਿ ਜੂ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥

aa pahuchiyo nrip ke pur ke jan kaahoo te yau har joo sun paayo |

(ബൽറാം) രാജാവിൻ്റെ (ഉഗ്രസേനൻ) പട്ടണത്തിൽ എത്തി, ശ്രീകൃഷ്ണൻ ഇത് ആരിൽ നിന്ന് കേട്ടു.

ਆਪ ਹੂੰ ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਚੜ ਕੈ ਅਤਿ ਭ੍ਰਾਤ ਸੋ ਹੇਤ ਕੈ ਆਗੇ ਹੀ ਆਯੋ ॥੨੨੫੯॥

aap hoon sayandan pai charr kai at bhraat so het kai aage hee aayo |2259|

അവൻ്റെ വരവ് അറിഞ്ഞപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ രഥത്തിൽ കയറി അദ്ദേഹത്തെ സ്വാഗതം ചെയ്തു.2259.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਅੰਕ ਭ੍ਰਾਤ ਦੋਊ ਮਿਲੇ ਅਤਿ ਪਾਯੋ ਸੁਖ ਚੈਨ ॥

ank bhraat doaoo mile at paayo sukh chain |

രണ്ട് സഹോദരന്മാർ ആലിംഗനത്തിൽ കണ്ടുമുട്ടി, വലിയ സന്തോഷവും സമാധാനവും കണ്ടെത്തി.

ਮਦਰਾ ਪੀਵਤ ਅਤਿ ਹਸਤਿ ਆਏ ਅਪੁਨੇ ਐਨ ॥੨੨੬੦॥

madaraa peevat at hasat aae apune aain |2260|

രണ്ട് സഹോദരന്മാരും വളരെ സന്തോഷത്തോടെയും വീഞ്ഞു കുടിച്ചും ചിരിച്ചും പരസ്പരം കണ്ടുമുട്ടി.2260.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਬਲਿਭਦ੍ਰ ਗੋਕੁਲ ਬਿਖੈ ਜਾਇ ਬਹੁਰ ਆਵਤ ਭਏ ॥

eit sree bachitr naattak granthe balibhadr gokul bikhai jaae bahur aavat bhe |

ബച്ചിത്താർ നാടകത്തിൽ ബൽറാം ഗോകുലത്തിലേക്ക് വന്നതിൻ്റെയും തിരിച്ചുവരവിൻ്റെയും വിവരണത്തിൻ്റെ അവസാനം.

ਅਥ ਸਿਰਗਾਲ ਕੋ ਦੂਤ ਭੇਜਬੋ ਜੁ ਹਉ ਕ੍ਰਿਸਨ ਹੌ ਕਥਨੰ ॥

ath siragaal ko doot bhejabo ju hau krisan hau kathanan |

ശ്രഗാൽ അയച്ച ഈ സന്ദേശത്തിൻ്റെ വിവരണം ഇപ്പോൾ ആരംഭിക്കുന്നു: "ഞാൻ കൃഷ്ണനാണ്"

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਦੋਊ ਭ੍ਰਾਤ ਅਤਿ ਸੁਖੁ ਕਰਤ ਨਿਜ ਗ੍ਰਿਹਿ ਪਹੁਚੇ ਆਇ ॥

doaoo bhraat at sukh karat nij grihi pahuche aae |

രണ്ടു സഹോദരന്മാരും സന്തോഷത്തോടെ അവരുടെ വീട്ടിലെത്തി.

ਪਉਡਰੀਕ ਕੀ ਇਕ ਕਥਾ ਸੋ ਮੈ ਕਹਤ ਸੁਨਾਇ ॥੨੨੬੧॥

pauddareek kee ik kathaa so mai kahat sunaae |2261|

രണ്ട് സഹോദരന്മാരും സന്തോഷത്തോടെ അവരുടെ വീട്ടിലെത്തി, ഇപ്പോൾ ഞാൻ പണ്ട്രികിൻ്റെ കഥ വിവരിക്കുന്നു,2261

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਦੂਤ ਸ੍ਰਿਗਾਲ ਪਠਿਯੋ ਹਰਿ ਕੋ ਕਹਿ ਹਉ ਹਰਿ ਹਉ ਤੁਹਿ ਕਿਉ ਕਹਵਾਯੋ ॥

doot srigaal patthiyo har ko keh hau har hau tuhi kiau kahavaayo |

(രാജാവ്) ശ്രീഗൽ ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ അടുത്തേക്ക് ഒരു ദൂതനെ അയച്ച് 'ഞാൻ കൃഷ്ണനാണ്', നീ എന്തിനാണ് (നിങ്ങളെത്തന്നെ കൃഷ്ണൻ) എന്ന് വിളിച്ചത് എന്ന് പറഞ്ഞു.

ਭੇਖ ਸੋਊ ਕਰਿ ਦੂਰ ਸਬੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਅਬੈ ਜੋ ਤੈ ਭੇਖ ਬਨਾਯੋ ॥

bhekh soaoo kar door sabai kab sayaam abai jo tai bhekh banaayo |

താൻ തന്നെ കൃഷ്ണനാണെന്നും എന്തിനാണ് സ്വയം (വാസുദേവ്) കൃഷ്ണൻ എന്ന് വിളിച്ചതെന്നും ശ്രഗാൽ കൃഷ്ണൻ്റെ അടുത്തേക്ക് ഒരു ദൂതനെ അയച്ചു. ഏത് വേഷം സ്വീകരിച്ചാലും അത് ഉപേക്ഷിക്കണം

ਤੈ ਰੇ ਗੁਆਰ ਹੈ ਗੋਕੁਲ ਨਾਥ ਕਹਾਵਤ ਹੈ ਡਰੁ ਤੋਹਿ ਨ ਆਯੋ ॥

tai re guaar hai gokul naath kahaavat hai ddar tohi na aayo |

അവൻ ഒരു പാൽക്കാരൻ മാത്രമായിരുന്നു, എന്തുകൊണ്ടാണ് സ്വയം ഗോകുലത്തിൻ്റെ തമ്പുരാൻ എന്ന് വിളിക്കുന്നതിൽ അദ്ദേഹത്തിന് ഭയം തോന്നാത്തത്?

ਕੈ ਇਹ ਦੂਤ ਕੋ ਮਾਨ ਕਹਿਯੋ ਨਹੀ ਪੇਖਿ ਹਉ ਲੀਨੋ ਸਭੈ ਦਲ ਆਯੋ ॥੨੨੬੨॥

kai ih doot ko maan kahiyo nahee pekh hau leeno sabhai dal aayo |2262|

"ഒന്നുകിൽ അവൻ ഈ വാക്ക് മാനിക്കണം അല്ലെങ്കിൽ സൈന്യത്തിൻ്റെ ആക്രമണത്തെ നേരിടണം" എന്ന് ദൂതൻ അറിയിച്ചു.

ਸੋਰਠਾ ॥

soratthaa |

സോർത്ത

ਕ੍ਰਿਸਨ ਨ ਮਾਨੀ ਬਾਤ ਜੋ ਤਿਹ ਦੂਤ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

krisan na maanee baat jo tih doot uchaariyo |

ദൂതൻ പറഞ്ഞതൊന്നും ശ്രീകൃഷ്ണൻ അംഗീകരിച്ചില്ല.

ਕਹੀ ਜਾਇ ਤਿਨ ਬਾਤ ਪਤਿ ਆਪਨ ਚੜਿ ਆਇਯੋ ॥੨੨੬੩॥

kahee jaae tin baat pat aapan charr aaeiyo |2263|

ദൂതൻ്റെ വാക്ക് കൃഷ്ണൻ അംഗീകരിക്കാതെ ദൂതനിൽ നിന്ന് മനസ്സിലാക്കിയ രാജാവ് തൻ്റെ സൈന്യത്തെ ആക്രമണത്തിന് അയച്ചു.2263.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਕਾਸੀ ਕੇ ਭੂਪਤਿ ਆਦਿਕ ਭੂਪਨ ਕੋ ਸੁ ਸ੍ਰਿਗਾਲਹਿ ਸੈਨ ਬਨਾਯੋ ॥

kaasee ke bhoopat aadik bhoopan ko su srigaaleh sain banaayo |

കാശിയിലെ രാജാവും (മറ്റ്) രാജാക്കന്മാരും ഒരു സൈന്യത്തെ തയ്യാറാക്കി.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਇਤੈ ਅਤਿ ਹੀ ਮੁਸਲੀਧਰ ਆਦਿਕ ਸੈਨ ਬੁਲਾਯੋ ॥

sree brijanaath itai at hee musaleedhar aadik sain bulaayo |

കേശിയിലെ രാജാവിനെയും മറ്റ് രാജാക്കന്മാരെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ടുപോയി, ശ്രഗാൽ തൻ്റെ സൈന്യത്തെ ശേഖരിച്ചു, ഇപ്പുറത്ത് കൃഷ്ണനും ബൽറാമും ചേർന്ന് അവരുടെ സൈന്യത്തെ ശേഖരിച്ചു.

ਜਾਦਵ ਅਉਰ ਸਭੈ ਸੰਗ ਲੈ ਹਰਿ ਸੋ ਹਰਿ ਜੁਧ ਮਚਾਵਨ ਆਯੋ ॥

jaadav aaur sabhai sang lai har so har judh machaavan aayo |

മറ്റെല്ലാ യാദവരോടുമൊപ്പം ശ്രീകൃഷ്ണനും കൃഷ്ണനുമായി (അതായത് ശ്രീഗാൽ) യുദ്ധം ചെയ്യാൻ വന്നു.

ਆਇ ਦੁਹੂ ਦਿਸ ਤੇ ਪ੍ਰਗਟੇ ਭਟ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਯੋ ॥੨੨੬੪॥

aae duhoo dis te pragatte bhatt yau keh kai kab sayaam sunaayo |2264|

തന്നോടൊപ്പം മറ്റ് യാദവന്മാരെയും കൂട്ടി കൃഷ്ണൻ പുണ്ഡ്രികനുമായി യുദ്ധം ചെയ്യാൻ പോയി, ഈ രീതിയിൽ ഇരുപക്ഷത്തെയും യോദ്ധാക്കൾ യുദ്ധക്കളത്തിൽ പരസ്പരം ഏറ്റുമുട്ടി.2264.