ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 230

ਲਖੇ ਨੈਨ ਬਾਕੇ ਮਨੈ ਮੀਨ ਮੋਹੈ ਲਖੇ ਜਾਤ ਕੇ ਸੂਰ ਕੀ ਜੋਤਿ ਛਾਈ ॥

lakhe nain baake manai meen mohai lakhe jaat ke soor kee jot chhaaee |

മത്സ്യം അവളുടെ കണ്ണുകൾ കാണുമ്പോൾ ആകർഷിക്കപ്പെടുന്നു, അവളുടെ സൗന്ദര്യം സൂര്യപ്രകാശത്തിൻ്റെ വിപുലീകരണം പോലെ തോന്നുന്നു.

ਮਨੋ ਫੂਲ ਫੂਲੇ ਲਗੇ ਨੈਨ ਝੂਲੇ ਲਖੇ ਲੋਗ ਭੂਲੇ ਬਨੇ ਜੋਰ ਐਸੇ ॥

mano fool foole lage nain jhoole lakhe log bhoole bane jor aaise |

അവളുടെ കണ്ണുകൾ കാണുമ്പോൾ അവ വിരിഞ്ഞ താമര പോലെ കാണപ്പെടുന്നു, വനത്തിലെ എല്ലാ ആളുകളും അവളുടെ സൗന്ദര്യത്തിൽ അത്യധികം മയങ്ങി.

ਲਖੇ ਨੈਨ ਥਾਰੇ ਬਿਧੇ ਰਾਮ ਪਿਆਰੇ ਰੰਗੇ ਰੰਗ ਸਾਰਾਬ ਸੁਹਾਬ ਜੈਸੇ ॥੨੯੮॥

lakhe nain thaare bidhe raam piaare range rang saaraab suhaab jaise |298|

ഹേ സീത! നിങ്ങളുടെ ലഹരിപിടിച്ച കണ്ണുകൾ കാണുമ്പോൾ രാമൻ തന്നെ അവരെ കുത്തിത്തുളച്ചതായി തോന്നുന്നു.298.

ਰੰਗੇ ਰੰਗ ਰਾਤੇ ਮਯੰ ਮਤ ਮਾਤੇ ਮਕਬੂਲਿ ਗੁਲਾਬ ਕੇ ਫੂਲ ਸੋਹੈਂ ॥

range rang raate mayan mat maate makabool gulaab ke fool sohain |

നിങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ മത്തുപിടിച്ചിരിക്കുന്നു, നിങ്ങളുടെ പ്രണയത്തിൽ ചായം പൂശിയിരിക്കുന്നു, അവ മനോഹരമായ റോസാപ്പൂക്കളാണെന്ന് തോന്നുന്നു.

ਨਰਗਸ ਨੇ ਦੇਖ ਕੈ ਨਾਕ ਐਂਠਾ ਮ੍ਰਿਗੀਰਾਜ ਕੇ ਦੇਖਤੈਂ ਮਾਨ ਮੋਹੈਂ ॥

naragas ne dekh kai naak aaintthaa mrigeeraaj ke dekhatain maan mohain |

നാർസിസസ് പൂക്കൾ അസൂയയോടെ അവഹേളനം പ്രകടിപ്പിക്കുന്നു, അവളെ കാണുമ്പോൾ അവരുടെ ആത്മാഭിമാനത്തിന് കോട്ടം തോന്നുന്നു,

ਸਬੋ ਰੋਜ ਸਰਾਬ ਨੇ ਸੋਰ ਲਾਇਆ ਪ੍ਰਜਾ ਆਮ ਜਾਹਾਨ ਕੇ ਪੇਖ ਵਾਰੇ ॥

sabo roj saraab ne sor laaeaa prajaa aam jaahaan ke pekh vaare |

വീഞ്ഞ് അതിൻ്റെ എല്ലാ ശക്തിയും ഉണ്ടായിരുന്നിട്ടും ലോകമെമ്പാടുമുള്ള സീതയുടെ തീവ്രമായ അഭിനിവേശത്തിന് തുല്യമായി തോന്നുന്നില്ല.

ਭਵਾ ਤਾਨ ਕਮਾਨ ਕੀ ਭਾਤ ਪਿਆਰੀਨਿ ਕਮਾਨ ਹੀ ਨੈਨ ਕੇ ਬਾਨ ਮਾਰੇ ॥੨੯੯॥

bhavaa taan kamaan kee bhaat piaareen kamaan hee nain ke baan maare |299|

അവളുടെ പുരികങ്ങൾ വില്ലുപോലെ മനോഹരമാണ്, ആ പുരികങ്ങളിൽ നിന്ന് അവൾ അവളുടെ കണ്ണുകളുടെ അസ്ത്രങ്ങൾ പുറന്തള്ളുന്നു.299.

ਕਬਿਤ ॥

kabit |

KABIT

ਊਚੇ ਦ੍ਰੁਮ ਸਾਲ ਜਹਾ ਲਾਬੇ ਬਟ ਤਾਲ ਤਹਾ ਐਸੀ ਠਉਰ ਤਪ ਕਉ ਪਧਾਰੈ ਐਸੋ ਕਉਨ ਹੈ ॥

aooche drum saal jahaa laabe batt taal tahaa aaisee tthaur tap kau padhaarai aaiso kaun hai |

ഉയർന്ന സാൽ മരങ്ങളും ആൽമരങ്ങളും വലിയ ടാങ്കുകളും ഉള്ളിടത്ത് ആരാണ് തപസ്സ് ചെയ്യുന്നത്

ਜਾ ਕੀ ਛਬ ਦੇਖ ਦੁਤ ਖਾਡਵ ਕੀ ਫੀਕੀ ਲਾਗੈ ਆਭਾ ਤਕੀ ਨੰਦਨ ਬਿਲੋਕ ਭਜੇ ਮੌਨ ਹੈ ॥

jaa kee chhab dekh dut khaaddav kee feekee laagai aabhaa takee nandan bilok bhaje mauan hai |

ആരുടെ സൌന്ദര്യം കാണുമ്പോൾ, പാണ്ഡവരുടെ സൌന്ദര്യം തേജസ്സില്ലാത്തതായി തോന്നുന്നു, സ്വർഗ്ഗത്തിലെ വനങ്ങൾ അവൻ്റെ സൌന്ദര്യം നിരീക്ഷിച്ച് മിണ്ടാതിരിക്കുന്നതാണ് നല്ലത്?

ਤਾਰਨ ਕੀ ਕਹਾ ਨੈਕ ਨਭ ਨ ਨਿਹਰਾਯੋ ਜਾਇ ਸੂਰਜ ਕੀ ਜੋਤ ਤਹਾ ਚੰਦ੍ਰਕੀ ਨ ਜਉਨ ਹੈ ॥

taaran kee kahaa naik nabh na niharaayo jaae sooraj kee jot tahaa chandrakee na jaun hai |

അവിടെ വളരെ നിബിഡമായ നിഴൽ ഉണ്ട്, നക്ഷത്രങ്ങളെക്കുറിച്ച് പറയേണ്ടതില്ല, ആകാശവും അവിടെ കാണുന്നില്ല, സൂര്യൻ്റെയും ചന്ദ്രൻ്റെയും വെളിച്ചം അവിടെ എത്തുന്നില്ല.

ਦੇਵ ਨ ਨਿਹਾਰਯੋ ਕੋਊ ਦੈਤ ਨ ਬਿਹਾਰਯੋ ਤਹਾ ਪੰਛੀ ਕੀ ਨ ਗੰਮ ਜਹਾ ਚੀਟੀ ਕੋ ਨ ਗਉਨ ਹੈ ॥੩੦੦॥

dev na nihaarayo koaoo dait na bihaarayo tahaa panchhee kee na gam jahaa cheettee ko na gaun hai |300|

ഒരു ദൈവമോ അസുരനോ ജീവിക്കുന്നില്ല, പക്ഷികൾക്കും ഉറുമ്പിനും പോലും അവിടെ പ്രവേശനമില്ല.300.

ਅਪੂਰਬ ਛੰਦ ॥

apoorab chhand |

അപൂരവ് സ്റ്റാൻസ

ਲਖੀਏ ਅਲਖ ॥

lakhee alakh |

(ശ്രീരാമനും സീതയും ലക്ഷ്മണനും ആ കുടിലിൽ എത്തിയപ്പോൾ)

ਤਕੀਏ ਸੁਭਛ ॥

takee subhachh |

അതിനെ നിസ്സാരമായി എടുത്തുകൊണ്ട്

ਧਾਯੋ ਬਿਰਾਧ ॥

dhaayo biraadh |

ഭക്ഷണം അറിഞ്ഞ് ഭീമൻ ഓടിവന്നു

ਬੰਕੜਯੋ ਬਿਬਾਦ ॥੩੦੧॥

bankarrayo bibaad |301|

അജ്ഞാനികളായ )രാമ-ലക്ഷ്മണൻ) നല്ല ഭക്ഷണമായി കണ്ട്, വിരാധൻ എന്ന അസുരൻ മുന്നോട്ടുവന്നു, അങ്ങനെ അവരുടെ സമാധാനപൂർണമായ ജീവിതത്തിൽ ആപത്കരമായ ഒരു സാഹചര്യം വന്നു.301.

ਲਖੀਅੰ ਅਵਧ ॥

lakheean avadh |

രാമന് മനസ്സിലായി

ਸੰਬਹਯੋ ਸਨਧ ॥

sanbahayo sanadh |

(മുൻവശത്തെ) കവചം പൂർണ്ണമായും സജ്ജമാണെന്ന്.

ਸੰਮਲੇ ਹਥਿਆਰ ॥

samale hathiaar |

(അങ്ങനെ അവരും) ആയുധമെടുത്തു

ਉਰੜੇ ਲੁਝਾਰ ॥੩੦੨॥

aurarre lujhaar |302|

രാമൻ അവനെ കണ്ടു തൻ്റെ ആയുധങ്ങൾ പിടിച്ച് ആയുധങ്ങളുടെ നിയന്ത്രണം നിലനിർത്തിക്കൊണ്ട് അവൻ്റെ അടുത്തേക്ക് പോയി, രണ്ട് യോദ്ധാക്കളും അവരുടെ യുദ്ധം ആരംഭിച്ചു.302.