ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 305

ਸੰਗ ਸਖਾ ਲੈ ਕਪਿ ਸਭੈ ਆਏ ਸੈਨ ਬਨਾਇ ॥੧੪੦॥

sang sakhaa lai kap sabhai aae sain banaae |140|

കൃഷ്ണൻ കോപാകുലനായി, ഗോപക്കുട്ടികളെയും വാനരന്മാരെയും കൂട്ടിക്കൊണ്ടു വീടിനു പുറത്തിറങ്ങി, ഒരു സൈന്യം രൂപീകരിച്ച് മടങ്ങി.140.

ਪਾਥਰ ਕੋ ਗਹਿ ਕੈ ਕਰੈ ਦੀਨੋ ਮਟੁ ਸੁ ਭਗਾਇ ॥

paathar ko geh kai karai deeno matt su bhagaae |

എല്ലാവരും കല്ലെറിഞ്ഞ് പാൽ കുടങ്ങൾ തകർത്തു, പാൽ നാല് വശത്തേക്കും ഒഴുകി.

ਖੀਰ ਦਸੋ ਦਿਸ ਬਹਿ ਚਲਿਯੋ ਅਉ ਪੀਨੋ ਹਰਿ ਧਾਇ ॥੧੪੧॥

kheer daso dis beh chaliyo aau peeno har dhaae |141|

കൃഷ്ണനും കൂട്ടാളികളും പാല് തൃപ്തരായി കുടിച്ചു.141.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਸੈਨ ਬਨਾਇ ਭਲੋ ਹਰਿ ਜੀ ਜਸੁਦਾ ਦਧਿ ਕੋ ਮਿਲਿ ਲੂਟਨ ਲਾਏ ॥

sain banaae bhalo har jee jasudaa dadh ko mil loottan laae |

ഇങ്ങനെ ഒരു സൈന്യത്തെ രൂപപ്പെടുത്തി കൃഷ്ണൻ യശോദയുടെ പാൽ കൊള്ളയടിക്കാൻ തുടങ്ങി

ਹਾਥਨ ਮੈ ਗਹਿ ਕੈ ਸਭ ਬਾਸਨ ਕੈ ਬਲ ਕੋ ਚਹੂੰ ਓਰਿ ਬਗਾਏ ॥

haathan mai geh kai sabh baasan kai bal ko chahoon or bagaae |

അവരുടെ കൈകളിലെ പാത്രങ്ങൾ പിടിച്ച് അവർ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും എറിയാൻ തുടങ്ങി

ਫੂਟ ਗਏ ਵਹ ਫੈਲ ਪਰਿਓ ਦਧਿ ਭਾਵ ਇਹੈ ਕਬਿ ਕੇ ਮਨਿ ਆਏ ॥

foott ge vah fail pario dadh bhaav ihai kab ke man aae |

(അതിനാൽ) പാത്രങ്ങൾ പൊട്ടി, തൈര് (അതിൽ) തെറിച്ചു. അതിൻ്റെ അർത്ഥം കവിയുടെ മനസ്സിൽ വന്നു (ഇഞ്ച്).

ਕੰਸ ਕੋ ਮੀਝ ਨਿਕਾਰਨ ਕੋ ਅਗੂਆ ਜਨੁ ਆਗਮ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜਨਾਏ ॥੧੪੨॥

kans ko meejh nikaaran ko agooaa jan aagam kaanrah janaae |142|

പാലും തൈരും അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും പടരുന്നത് കണ്ട് കവിയുടെ മനസ്സിൽ ഉരുൾപൊട്ടിയ തലയോട്ടിയിൽ നിന്ന് മജ്ജ പൊട്ടുന്നതിൻ്റെ മുന്നോടിയായാണ് പാൽ പടരുന്നത് എന്ന ആശയം ഉദിച്ചിരിക്കുന്നു.142.

ਫੋਰ ਦਏ ਤਿਨ ਜੋ ਸਭ ਬਾਸਨ ਕ੍ਰੋਧ ਭਰੀ ਜਸੁਦਾ ਤਬ ਧਾਈ ॥

for de tin jo sabh baasan krodh bharee jasudaa tab dhaaee |

എല്ലാ പാത്രങ്ങളും കൃഷ്ണൻ തകർത്തപ്പോൾ യശോദ കോപാകുലയായി ഓടി

ਫਾਧਿ ਚੜੇ ਕਪਿ ਰੂਖਨ ਰੂਖਨ ਗ੍ਵਾਰਨ ਗ੍ਵਾਰਨ ਸੈਨ ਭਗਾਈ ॥

faadh charre kap rookhan rookhan gvaaran gvaaran sain bhagaaee |

വാനരന്മാർ മരങ്ങളിൽ കയറി, ഗോപമക്കളുടെ സൈന്യത്തെ കൃഷ്ണൻ അടയാളങ്ങളാൽ ഓടിച്ചുകളഞ്ഞു

ਦਉਰਤ ਦਉਰਿ ਤਬੈ ਹਰਿ ਜੀ ਬਸੁਧਾ ਪਰਿ ਆਪਨੀ ਮਾਤ ਹਰਾਈ ॥

daurat daur tabai har jee basudhaa par aapanee maat haraaee |

കൃഷ്ണ ഓടിക്കൊണ്ടേയിരുന്നു, അമ്മ തളർന്നു

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਫਿਰ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੈ ਪਤਿ ਊਖਲ ਸੋ ਫੁਨਿ ਦੇਹਿ ਬੰਧਾਈ ॥੧੪੩॥

sayaam kahai fir kai brij kai pat aookhal so fun dehi bandhaaee |143|

കൃഷ്ണൻ പിടിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ ബ്രജയുടെ നാഥനെ ഉഖാൽ (വലിയ മരം മോർട്ടാർ) കൊണ്ട് ബന്ധിച്ചതായി കവി ശ്യാം പറയുന്നു.143.

ਦਉਰਿ ਗਹੇ ਹਰਿ ਜੀ ਜਸੁਦਾ ਜਬ ਬਾਧਿ ਰਹੀ ਰਸੀਆ ਨਹੀ ਮਾਵੈ ॥

daur gahe har jee jasudaa jab baadh rahee raseea nahee maavai |

കൃഷ്ണനെ പിടിക്കാൻ ഓടിയെത്തിയ യശോദ അവനെ കാലിൽ കയറ്റിയപ്പോൾ അവൻ കരയാൻ തുടങ്ങി

ਕੈ ਇਕਠੀ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀ ਰਸੀਆ ਸਭ ਜੋਰਿ ਰਹੀ ਕਛੁ ਥਾਹਿ ਨ ਪਾਵੈ ॥

kai ikatthee brij kee raseea sabh jor rahee kachh thaeh na paavai |

അമ്മ ബ്രജയുടെ റോസിനെ ഒന്നിച്ചുകൂട്ടി, പക്ഷേ കൃഷ്ണനെ ബന്ധിക്കാൻ കഴിഞ്ഞില്ല

ਫੇਰਿ ਬੰਧਾਇ ਭਏ ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਪਤਿ ਊਖਲ ਸੋ ਧਰਿ ਊਪਰ ਧਾਵੈ ॥

fer bandhaae bhe brij ke pat aookhal so dhar aoopar dhaavai |

ആത്യന്തികമായി, അവനെ ഉഖൽ കൊണ്ട് കെട്ടി ഭൂമിയിൽ ഉരുളാൻ തുടങ്ങി

ਸਾਧ ਉਧਾਰਨ ਕੋ ਜੁਮਲਾਰਜੁਨ ਤਾਹਿਾਂ ਨਿਮਿਤ ਕਿਧੋ ਵਹ ਜਾਵੈ ॥੧੪੪॥

saadh udhaaran ko jumalaarajun taahiaan nimit kidho vah jaavai |144|

ഇത് യാമലാജുനയുടെ രക്ഷയ്ക്കുവേണ്ടി മാത്രമാണ് ചെയ്യുന്നത്.144.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਘੀਸਤਿ ਘੀਸਤਿ ਉਖਲਹਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਉਧਾਰਤ ਸਾਧ ॥

gheesat gheesat ukhaleh kaanrah udhaarat saadh |

ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ (നാൽ, കൂവർ എന്ന് പേരുള്ള രണ്ട് പേർ) ഉഖലിനെ വലിച്ചിടുമ്പോൾ സാധുക്കളെ കടം വാങ്ങുന്നു.

ਨਿਕਟਿ ਤਬੈ ਤਿਨ ਕੇ ਗਏ ਜਾਨਨਹਾਰ ਅਗਾਧ ॥੧੪੫॥

nikatt tabai tin ke ge jaananahaar agaadh |145|

ഉഖലിനെ പിന്നിലേക്ക് വലിച്ചിട്ട്, കൃഷ്ണൻ സന്യാസിമാരെ മോചിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങി, അവൻ, മനസ്സിലാക്കാൻ കഴിയാത്ത ഭഗവാൻ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പോയി.145.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਊਖਲ ਕਾਨ੍ਰਹ ਅਰਾਇ ਕਿਧੌ ਬਲ ਕੈ ਤਨ ਕੋ ਤਰੁ ਤੋਰ ਦਏ ਹੈ ॥

aookhal kaanrah araae kidhau bal kai tan ko tar tor de hai |

കൃഷ്ണൻ ഉഖലിനെ മരങ്ങളിൽ കുടുക്കി, തൻ്റെ ശരീരത്തിൻ്റെ ശക്തിയാൽ അവയെ പിഴുതെറിഞ്ഞു

ਤਉ ਨਿਕਸੇ ਤਿਨ ਤੇ ਜੁਮਲਾਰਜਨ ਕੈ ਬਿਨਤੀ ਸੁਰ ਲੋਕ ਗਏ ਹੈ ॥

tau nikase tin te jumalaarajan kai binatee sur lok ge hai |

അവിടെ വൃക്ഷങ്ങളുടെ ചുവട്ടിൽ നിന്ന് യമലാർജുനൻ പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു, കൃഷ്ണനെ വണങ്ങിയ ശേഷം അവൻ സ്വർഗത്തിലേക്ക് പോയി

ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਉਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਕੇ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਭਏ ਹੈ ॥

taa chhab ko jas uch mahaa kab ke man mai ih bhaat bhe hai |

ആ സംഭവത്തിൻ്റെ മഹത്വവും മഹത്തായ വിജയവും കവിയുടെ മനസ്സിൽ അങ്ങനെ (അനുഭവപ്പെട്ടു)

ਨਾਗਨ ਕੇ ਪੁਰਿ ਤੇ ਮਧੁ ਕੇ ਮਟ ਕੈ ਮਤਿ ਕੀ ਲਜੁ ਐਚ ਲਏ ਹੈ ॥੧੪੬॥

naagan ke pur te madh ke matt kai mat kee laj aaich le hai |146|

ഈ കാഴ്‌ചയുടെ ഭംഗി മഹാകവിയെ അത്രയധികം ആകർഷിച്ചു, നാഗങ്ങളുടെ പ്രദേശത്ത് നിന്ന് വലിച്ചെടുത്ത തേൻ കുടം അദ്ദേഹത്തിന് ലഭിച്ചതായി തോന്നി.146.

ਕਉਤਕ ਦੇਖਿ ਸਭੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਜਨ ਜਾਇ ਤਬੈ ਜਸੁਦਾ ਪਹਿ ਆਖੀ ॥

kautak dekh sabhai brij ke jan jaae tabai jasudaa peh aakhee |

(ആ) കൗടകനെ കണ്ട്, ബ്രജഭൂമിയിലെ എല്ലാ ആളുകളും ജശോധയുടെ അടുക്കൽ ചെന്ന് (കാര്യം മുഴുവൻ) പറഞ്ഞു.

ਤੋਰ ਦਏ ਤਨ ਕੋ ਬਲ ਕੈ ਤਰ ਭਾਤਿ ਭਲੀ ਹਰਿ ਕੀ ਸੁਭ ਸਾਖੀ ॥

tor de tan ko bal kai tar bhaat bhalee har kee subh saakhee |

ഈ അത്ഭുതകരമായ കാഴ്ച്ച കണ്ട് ബ്രജയിലെ ജനങ്ങൾ യശോദയുടെ അടുത്തേക്ക് ഓടിവന്നു പറഞ്ഞു, കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ ശരീരത്തിൻ്റെ ശക്തിയാൽ മരങ്ങൾ പിഴുതെറിഞ്ഞു.

ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਉਪਮਾ ਅਤਿ ਹੀ ਕਬਿ ਨੇ ਅਪੁਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਇਮ ਭਾਖੀ ॥

taa chhab kee upamaa at hee kab ne apune mukh te im bhaakhee |

ആ രംഗത്തിൻ്റെ അങ്ങേയറ്റത്തെ സാമ്യം ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കവി വിവരിച്ചു

ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਭਹਰਾਇ ਤਿਤੈ ਉਡੇ ਜਿਉ ਧਰ ਤੇ ਉਡ ਜਾਤ ਹੈ ਮਾਖੀ ॥੧੪੭॥

fer kahee bhaharaae titai udde jiau dhar te udd jaat hai maakhee |147|

ആ മനോഹര ദൃശ്യം വിവരിച്ചുകൊണ്ട്, കൃഷ്ണനെ കാണാൻ അമ്മ ഈച്ചയെപ്പോലെ പറന്നുവെന്ന് കവി പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.147.

ਦੂਤਨ ਕੇ ਬਧ ਕੋ ਸਿਵ ਮੂਰਤਿ ਹੈ ਨਿਜ ਸੋ ਕਰਤਾ ਸੁਖ ਦਇਯਾ ॥

dootan ke badh ko siv moorat hai nij so karataa sukh deiyaa |

കൃഷ്ണൻ അസുര നിഗ്രഹത്തിന് ശിവനെപ്പോലെയാണ്

ਲੋਗਨ ਕੋ ਬਰਤਾ ਹਰਤਾ ਦੁਖ ਹੈ ਕਰਤਾ ਮੁਸਲੀਧਰ ਭਇਯਾ ॥

logan ko barataa harataa dukh hai karataa musaleedhar bheiyaa |

അവൻ സ്രഷ്ടാവും സുഖസൗകര്യങ്ങൾ നൽകുന്നവനും ജനങ്ങളുടെ ദുരിതങ്ങൾ നീക്കുന്നവനും ബൽറാമിൻ്റെ സഹോദരനുമാണ്.

ਡਾਰ ਦਈ ਮਮਤਾ ਹਰਿ ਜੀ ਤਬ ਬੋਲ ਉਠੀ ਇਹ ਹੈ ਮਮ ਜਾਇਯਾ ॥

ddaar dee mamataa har jee tab bol utthee ih hai mam jaaeiyaa |

(അവൻ) ശ്രീകൃഷ്ണൻ നീട്ടി (ജശോദയോട് അനുകമ്പയുടെ വികാരം) ഇത് എൻ്റെ മകനാണെന്ന് അവൻ പറയാൻ തുടങ്ങി.

ਖੇਲ ਬਨਾਇ ਦਯੋ ਹਮ ਕੋ ਬਿਧਿ ਜੋ ਜਨਮ੍ਯੋ ਗ੍ਰਿਹਿ ਪੂਤ ਕਨਇਯਾ ॥੧੪੮॥

khel banaae dayo ham ko bidh jo janamayo grihi poot kaneiyaa |148|

ആസക്തിയുടെ ആഘാതത്തിൽ അമ്മ അവനെ തൻ്റെ മകൻ എന്ന് വിളിക്കുകയും കൃഷ്ണനെപ്പോലെ ഒരു മകൻ തൻ്റെ വീട്ടിൽ ജനിച്ചത് ദൈവത്തിൻ്റെ കളിയാണെന്ന് പറഞ്ഞു.148.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਤਰੁ ਤੋਰ ਜਮਲਾਰਜਨ ਉਧਾਰਬੋ ਬਰਨਨੰ ॥

eit sree bachitr naattake granthe krisanaavataare tar tor jamalaarajan udhaarabo barananan |

ബച്ചിത്തർ നാടകത്തിലെ കൃഷ്ണാവതാരത്തിലെ "മരങ്ങളെ പിഴുതെറിഞ്ഞ് യംലാർജ്ജുനൻ്റെ രക്ഷയുടെ" വിവരണത്തിൻ്റെ അവസാനം.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਤੋਰਿ ਦਏ ਤਰੁ ਜੋ ਤਿਹ ਹੀ ਤਬ ਗੋਪਨ ਬੂਢਨ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰੋ ॥

tor de tar jo tih hee tab gopan boodtan mantr bichaaro |

(ജംലാർജാൻ) ബ്രിച്ച് പൊട്ടിച്ച സ്ഥലത്ത്, പഴയ കാവൽക്കാർ (ഇരുന്നു) ഈ ആലോചന നടത്തി.

ਗੋਕੁਲ ਕੋ ਤਜੀਐ ਚਲੀਐ ਬ੍ਰਿਜ ਹ੍ਵੈ ਈਹਾ ਭਾਵ ਤੇ ਭਾਵਨ ਭਾਰੋ ॥

gokul ko tajeeai chaleeai brij hvai eehaa bhaav te bhaavan bhaaro |

മരങ്ങൾ വേരോടെ പിഴുതെറിയപ്പെട്ടപ്പോൾ, ഗോകുലത്തിൽ ജീവിക്കാൻ പ്രയാസമായതിനാൽ ഗോകുലം ഉപേക്ഷിച്ച് ബ്രജയിൽ താമസിക്കണമെന്ന് എല്ലാ ഗോപമാരും കൂടിയാലോചിച്ച് തീരുമാനിച്ചു.

ਬਾਤ ਸੁਨੀ ਜਸੁਦਾ ਅਰੁ ਨੰਦਹਿ ਬ੍ਯੋਤ ਭਲੋ ਮਨ ਮਧਿ ਬਿਚਾਰੋ ॥

baat sunee jasudaa ar nandeh bayot bhalo man madh bichaaro |

(ഇത് കേട്ടപ്പോൾ) ജശോദയും നന്ദയും (അവരും) ഈ പ്ലാൻ നല്ലതാണെന്ന് മനസ്സിൽ കരുതി.

ਅਉਰ ਭਲੀ ਇਹ ਤੇ ਨ ਕਛੂ ਜਿਹ ਤੇ ਸੁ ਬਚੇ ਸੁਤ ਸ੍ਯਾਮ ਹਮਾਰੋ ॥੧੪੯॥

aaur bhalee ih te na kachhoo jih te su bache sut sayaam hamaaro |149|

ഇത്തരമൊരു തീരുമാനത്തെക്കുറിച്ച് കേട്ടപ്പോൾ, യശോദയും നന്ദും, തങ്ങളുടെ മകൻ്റെ സംരക്ഷണത്തിന് ബ്രജയല്ലാതെ മറ്റൊരു അനുയോജ്യമായ സ്ഥലമില്ലെന്ന് തീരുമാനിച്ചു.149.

ਘਾਸਿ ਭਲੋ ਦ੍ਰੁਮ ਛਾਹ ਭਲੀ ਜਮੁਨਾ ਢਿਗ ਹੈ ਨਗ ਹੈ ਤਟਿ ਜਾ ਕੇ ॥

ghaas bhalo drum chhaah bhalee jamunaa dtig hai nag hai tatt jaa ke |

പുല്ലും മരത്തണലും യമുനയുടെ തീരവും പർവതവുമെല്ലാം അവിടെയുണ്ട്

ਕੋਟਿ ਝਰੈ ਝਰਨਾ ਤਿਹ ਤੇ ਜਗ ਮੈ ਸਮਤੁਲਿ ਨਹੀ ਕਛੁ ਤਾ ਕੇ ॥

kott jharai jharanaa tih te jag mai samatul nahee kachh taa ke |

അവിടെ ധാരാളം തിമിരങ്ങളുണ്ട്, ലോകത്ത് മറ്റൊരിടത്തും ഇല്ല

ਬੋਲਤ ਹੈ ਪਿਕ ਕੋਕਿਲ ਮੋਰ ਕਿਧੌ ਘਨ ਮੈ ਚਹੁੰ ਓਰਨ ਵਾ ਕੇ ॥

bolat hai pik kokil mor kidhau ghan mai chahun oran vaa ke |

അവൻ്റെ നാലു വശത്തും കാക്കകളും പച്ചപ്പും മയിലുകളും മഴക്കാലത്ത് സംസാരിക്കുന്നു.

ਬੇਗ ਚਲੋ ਤੁਮ ਗੋਕੁਲ ਕੋ ਤਜਿ ਪੁੰਨ ਹਜਾਰ ਅਬੈ ਤੁਮ ਗਾ ਕੇ ॥੧੫੦॥

beg chalo tum gokul ko taj pun hajaar abai tum gaa ke |150|

അവിടെ മയിലുകളുടെയും രാപ്പാടികളുടെയും ശബ്ദം നാല് വശത്തും കേൾക്കുന്നു, അതിനാൽ ആയിരക്കണക്കിന് പുണ്യകർമങ്ങളുടെ പുണ്യം നേടുന്നതിന് നാം ഉടൻ ഗോകുലം വിട്ട് ബ്രജയിലേക്ക് പോകണം.150.