ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 420

ਸੋਊ ਬਚੇ ਤਿਹ ਤੇ ਬਲ ਬੀਰ ਜੋਊ ਭਜਿ ਆਪਨੇ ਪ੍ਰਾਨ ਬਚਾਵੈ ॥

soaoo bache tih te bal beer joaoo bhaj aapane praan bachaavai |

സ്വയം രക്ഷിക്കാൻ ഓടിപ്പോകുന്ന ആ യോദ്ധാവ് മാത്രമേ സുരക്ഷിതനായിരിക്കൂ

ਅਉਰਨ ਕੀ ਸੁ ਕਹਾ ਗਨਤੀ ਜੁ ਬਡੇ ਭਟ ਜੀਵਤ ਜਾਨ ਨ ਪਾਵੈ ॥੧੨੨੩॥

aauran kee su kahaa ganatee ju badde bhatt jeevat jaan na paavai |1223|

മറ്റുള്ളവരുടെ എണ്ണം എന്തായിരുന്നു? മഹാനായ യോദ്ധാക്കൾക്ക് പോലും അവിടെ നിന്ന് ജീവനോടെ പോകാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.1223.

ਮੂਸਲ ਅਉਰ ਲਏ ਮੁਸਲੀ ਚੜਿ ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਬਹੁਰੋ ਫਿਰਿ ਧਾਯੋ ॥

moosal aaur le musalee charr sayandan pai bahuro fir dhaayo |

ബലരാമൻ മറ്റൊരു കീടമെടുത്ത് രഥത്തിൽ കയറി വീണ്ടും (യുദ്ധഭൂമിയിലേക്ക്) വന്നു.

ਆਵਤ ਹੀ ਬਲ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਸੋ ਚਤੁਰੰਗ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕੋ ਜੁਧੁ ਮਚਾਯੋ ॥

aavat hee bal kai nrip so chaturang prakaar ko judh machaayo |

രഥത്തിൽ കയറിയ ബൽറാം മറ്റൊരു ഗദയുമായി വീണ്ടും വന്നു, വന്നപ്പോൾ രാജാവുമായി നാലുതരം യുദ്ധം തുടങ്ങി.

ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਭਟ ਠਾਢੇ ਹੁਤੇ ਰਿਸ ਕੈ ਮੁਖਿ ਤੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥

aaur jite bhatt tthaadte hute ris kai mukh te ih bhaat sunaayo |

അവൻ വളരെ കോപത്തോടെ, ശേഷിക്കുന്ന മറ്റെല്ലാ യോദ്ധാക്കളോടും പറഞ്ഞു, "അവനെ ജീവനോടെ വിടരുത്.

ਜਾਨਿ ਨ ਦੇਹੁ ਅਰੇ ਅਰਿ ਕੋ ਸੁਨਿ ਕੈ ਹਰਿ ਕੇ ਦਲੁ ਕੋਪੁ ਬਢਾਯੋ ॥੧੨੨੪॥

jaan na dehu are ar ko sun kai har ke dal kop badtaayo |1224|

ഈ വാക്കുകൾ കേട്ട് കൃഷ്ണൻ്റെ ശക്തികളും രോഷാകുലരായി.1224.

ਐਸੇ ਹਲਾਯੁਧ ਕੋਪਿ ਕਹਿਯੋ ਤਬ ਜਾਦਵ ਬੀਰ ਸਬੈ ਮਿਲਿ ਧਾਏ ॥

aaise halaayudh kop kahiyo tab jaadav beer sabai mil dhaae |

ബൽറാം ഈ രീതിയിൽ തൻ്റെ രോഷം പ്രകടിപ്പിച്ചപ്പോൾ, എല്ലാ യാദവ യോദ്ധാക്കളും ശത്രുവിൻ്റെ മേൽ വീണു, ഇപ്പോൾ അവർക്ക് മുന്നിൽ വന്നവർക്ക് ജീവനോടെ മടങ്ങാൻ കഴിഞ്ഞില്ല.

ਜੋ ਇਹ ਸਾਮੁਹੇ ਆਇ ਅਰੇ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਤੇਊ ਜੀਵਤ ਜਾਨਿ ਨ ਪਾਏ ॥

jo ih saamuhe aae are grih ko teaoo jeevat jaan na paae |

അവിടെ നിന്നവരെല്ലാം,

ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਤਹ ਠਾਢੇ ਹੁਤੇ ਅਸਿ ਲੈ ਬਰਛੈ ਪਰਸੇ ਗਹਿ ਆਏ ॥

aaur jite tah tthaadte hute as lai barachhai parase geh aae |

അവർ കോടാലിയും കുന്തവുമായി നീങ്ങാൻ തുടങ്ങി

ਤੇਊ ਭਿਰੇ ਜੋਊ ਲਾਜ ਭਰੇ ਅਰਿ ਕੋ ਬਰ ਕੈ ਤਿਨ ਘਾਇ ਲਗਾਏ ॥੧੨੨੫॥

teaoo bhire joaoo laaj bhare ar ko bar kai tin ghaae lagaae |1225|

അവരുടെ ബഹുമാനവും ആചാരവും കണക്കിലെടുത്ത്, അവർ പൂർണ്ണ ശക്തിയോടെ ശത്രുവിനെ അടിച്ചു.1225.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਅਮਿਟ ਸਿੰਘ ਅਤਿ ਕੋਪ ਹ੍ਵੈ ਅਮਿਤ ਚਲਾਏ ਬਾਨ ॥

amitt singh at kop hvai amit chalaae baan |

അമിത് സിംഗ് വളരെ രോഷാകുലനായി അശ്രദ്ധമായി അമ്പുകൾ എയ്തു.

ਹਰਿ ਸੈਨਾ ਤਮ ਜਿਉ ਭਜੀ ਸਰ ਮਾਨੋ ਕਰਿ ਭਾਨੁ ॥੧੨੨੬॥

har sainaa tam jiau bhajee sar maano kar bhaan |1226|

അമിത് സിംഗ്, അത്യധികം ക്രോധത്തോടെ, എണ്ണമറ്റ അസ്ത്രങ്ങൾ പ്രയോഗിച്ചപ്പോൾ, സൂര്യനുമുമ്പിൽ പരിഭ്രാന്തരായി ഓടിപ്പോകുന്ന ഇരുട്ട് പോലെ ശത്രുക്കൾ ഓടിപ്പോയി.1226.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਜਾਤ ਭਜੇ ਜਦਵੀਰ ਪ੍ਰਿਤਨਾ ਰਨ ਮੈ ਮੁਸਲੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਪਚਾਰੇ ॥

jaat bhaje jadaveer pritanaa ran mai musalee ih bhaat pachaare |

യാദവി സൈന്യം യുദ്ധക്കളത്തിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോകാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ, (അന്ന്) ബലറാം സൈന്യത്തെ അഭിസംബോധന ചെയ്തത് ഇപ്രകാരമാണ്.

ਛਤ੍ਰਨਿ ਕੇ ਕੁਲ ਮੈ ਉਪਜੇ ਕਿਹ ਭਾਤਿ ਪਰਾਵਤ ਹੋ ਬਲੁ ਹਾਰੇ ॥

chhatran ke kul mai upaje kih bhaat paraavat ho bal haare |

ഓടിപ്പോകുന്ന യാദവ സൈന്യത്തോട് ബൽറാം പറഞ്ഞു, ക്ഷത്രിയരുടെ കുലത്തിൽ ജനിച്ച യോദ്ധാക്കളേ! നീ എന്തിനാണ് ഓടിപ്പോകുന്നത്?

ਆਯੁਧ ਛਾਡਤ ਹੋ ਕਰ ਤੇ ਡਰੁ ਮਾਨਿ ਘਨੋ ਬਿਨ ਹੀ ਅਰਿ ਮਾਰੇ ॥

aayudh chhaaddat ho kar te ddar maan ghano bin hee ar maare |

ശത്രുവിനെ കൊല്ലാതെ നിങ്ങൾ ആയുധങ്ങൾ താഴെയിടുകയാണ്

ਤ੍ਰਾਸ ਕਰੋ ਨ ਕਛੂ ਰਨ ਮੈ ਜਬ ਲਉ ਤਨ ਮੈ ਥਿਰੁ ਪ੍ਰਾਨ ਹਮਾਰੇ ॥੧੨੨੭॥

traas karo na kachhoo ran mai jab lau tan mai thir praan hamaare |1227|

ഞാൻ ജീവിച്ചിരിക്കുന്നതുവരെ നിങ്ങൾ യുദ്ധത്തെ ഭയപ്പെടേണ്ടതില്ല.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਕੋਪ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਹਲੀ ਸੁਭਟਨਿ ਕਹਿਯੋ ਪਚਾਰਿ ॥

kop ayodhan mai halee subhattan kahiyo pachaar |

യുദ്ധക്കളത്തിൽ ബലരാമൻ കോപാകുലനായി യോദ്ധാക്കളെ വെല്ലുവിളിച്ചു

ਅਮਿਟ ਸਿੰਘ ਕੋ ਘੇਰ ਕੈ ਕਹਿਯੋ ਲੇਹੁ ਤੁਮ ਮਾਰ ॥੧੨੨੮॥

amitt singh ko gher kai kahiyo lehu tum maar |1228|

കോപാകുലനായ ബൽറാം യോദ്ധാക്കളെ ലാളിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു, അമിത് സിങ്ങിനെ ഉപരോധിച്ച് കൊല്ലൂ.. 1228.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥

kabiyo baach |

കവിയുടെ പ്രസംഗം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਆਇਸ ਪਾਇ ਤਬੈ ਮੁਸਲੀ ਚਹੂੰ ਓਰ ਚਮੂੰ ਲਲਕਾਰ ਪਰੀ ॥

aaeis paae tabai musalee chahoon or chamoon lalakaar paree |

ബൽറാമിൻ്റെ അനുവാദം ലഭിച്ചതിന് ശേഷം (യാദവി) സൈന്യം നാല് ഭാഗത്തുനിന്നും അദ്ദേഹത്തിന് (അമിത് സിംഗ്) നേരെ വന്നു.

ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰੀ ਅਪੁਨੇ ਮਨ ਮੈ ਅਮਿਟੇਸ ਕੇ ਸਾਮੁਹੇ ਆਇ ਅਰੀ ॥

at kop bharee apune man mai amittes ke saamuhe aae aree |

ബൽറാമിൻ്റെ കൽപ്പന സ്വീകരിച്ച് അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ സൈന്യം നാല് ദിക്കുകളിൽ നിന്നും ശത്രുവിൻ്റെ മേൽ വീണു, അമിത് സിങ്ങിൻ്റെ മുന്നിൽ രോഷം നിറഞ്ഞു.

ਬਹੁ ਜੁਧੁ ਅਯੋਧਨ ਬੀਚ ਭਯੋ ਕਬ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰੀ ॥

bahu judh ayodhan beech bhayo kab sayaam kahai nahee naik ddaree |

യുദ്ധക്കളത്തിൽ ഭയാനകമായ പോരാട്ടം നടന്നു, പക്ഷേ സൈന്യം ചെറുതായി പോലും ഭയപ്പെട്ടില്ല

ਨ੍ਰਿਪ ਬੀਰ ਸਰਾਸਨਿ ਲੈ ਕਰ ਬਾਨ ਘਨੀ ਪ੍ਰਿਤਨਾ ਬਿਨੁ ਪ੍ਰਾਨ ਕਰੀ ॥੧੨੨੯॥

nrip beer saraasan lai kar baan ghanee pritanaa bin praan karee |1229|

അമിത് സിംഗ് രാജാവ് വില്ല് കയ്യിലെടുത്തു, സൈന്യത്തിലെ നിരവധി യോദ്ധാക്കളെ വധിക്കുകയും സൈന്യത്തെ നിസ്സഹായരാക്കുകയും ചെയ്തു.1229.

ਕਾਟਿ ਕਰੀ ਰਥ ਕਾਟਿ ਦਏ ਬਹੁ ਬੀਰ ਹਨੇ ਅਤਿ ਬਾਜ ਸੰਘਾਰੇ ॥

kaatt karee rath kaatt de bahu beer hane at baaj sanghaare |

ആനകൾ, രഥങ്ങൾ, യോദ്ധാക്കൾ, കുതിരകൾ എന്നിവ കൊല്ലപ്പെടുകയും നശിപ്പിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു

ਘਾਇਲ ਘੂਮਤ ਹੈ ਰਨ ਮੈ ਕਿਤਨੇ ਸਿਰ ਭੂਮਿ ਪਰੇ ਧਰ ਭਾਰੇ ॥

ghaaeil ghoomat hai ran mai kitane sir bhoom pare dhar bhaare |

നിരവധി യോദ്ധാക്കൾ, മുറിവേറ്റു, അലഞ്ഞുതിരിയുന്നു, ധാരാളം വലിയ തുമ്പിക്കൈകൾ ഭൂമിയിൽ കിടക്കുന്നു

ਜੀਵਤ ਜੇ ਤੇਊ ਆਯੁਧ ਲੈ ਨ ਡਰੇ ਅਰਿ ਊਪਰਿ ਘਾਇ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

jeevat je teaoo aayudh lai na ddare ar aoopar ghaae prahaare |

ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവർ ആയുധങ്ങൾ കയ്യിലെടുക്കുന്നത് ശത്രുവിനെ നിർഭയമായി പ്രഹരിക്കുന്നു.

ਤਉ ਤਿਨ ਕੇ ਤਨ ਆਹਵ ਮੈ ਅਸਿ ਲੈ ਨ੍ਰਿਪ ਖੰਡਨ ਖੰਡ ਕੈ ਡਾਰੇ ॥੧੨੩੦॥

tau tin ke tan aahav mai as lai nrip khanddan khandd kai ddaare |1230|

അമിത് സിംഗ് രാജാവ് അത്തരം പോരാളികളുടെ ശരീരം കഷ്ണങ്ങളാക്കി, തൻ്റെ വാൾ കൈയിലെടുത്തു.1230.

ਜੁਧ ਬਿਖੈ ਅਤਿ ਤੀਰ ਲਗੇ ਬਹੁ ਬੀਰਨ ਕੋ ਤਨ ਸ੍ਰੋਣਤ ਭੀਨੇ ॥

judh bikhai at teer lage bahu beeran ko tan sronat bheene |

അസ്ത്രങ്ങൾ പ്രയോഗിച്ചാൽ, നിരവധി യോദ്ധാക്കളുടെ ശരീരം രക്തത്താൽ പൂരിതമാകുന്നു

ਕਾਇਰ ਭਾਜ ਗਏ ਰਨ ਤੇ ਅਤਿ ਹੀ ਡਰ ਸਿਉ ਜਿਹ ਗਾਤ ਪਸੀਨੇ ॥

kaaeir bhaaj ge ran te at hee ddar siau jih gaat paseene |

ഭീരുക്കൾ വിയർക്കുകയും യുദ്ധക്കളത്തിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോകുകയും ചെയ്തു

ਭੂਤ ਪਿਸਾਚ ਕਰੈ ਕਿਲਕਾਰ ਫਿਰੈ ਰਨ ਜੋਗਿਨ ਖਪਰ ਲੀਨੇ ॥

bhoot pisaach karai kilakaar firai ran jogin khapar leene |

പ്രേതങ്ങളും വാമ്പയറുകളും അലറുകയും ജോഗൻ മരുഭൂമിയിൽ വിഹരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਆਨਿ ਫਿਰਿਓ ਤਹ ਸ੍ਰੀ ਤ੍ਰਿਪੁਰਾਰਿ ਸੁ ਆਧੋਈ ਅੰਗ ਸਿਵਾ ਤਨ ਕੀਨੇ ॥੧੨੩੧॥

aan firio tah sree tripuraar su aadhoee ang sivaa tan keene |1231|

പ്രേതങ്ങളും പിശാചുക്കളും നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് ഓടുന്നു, യോഗിനിമാർ കലശം കൈകളിൽ എടുത്തു, ശിവനും ഗണങ്ങളോടൊപ്പം അവിടെ വിഹരിക്കുന്നു, അവിടെ കിടന്നിരുന്ന മരിച്ചവർ പകുതിയായി കുറഞ്ഞു, കാരണം അവരുടെ മാംസം തിന്നു.1231.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਮੂਰਛਾ ਤੇ ਪਾਛੇ ਘਰੀ ਤੀਨਿ ਭਏ ਹਰਿ ਚੇਤ ॥

moorachhaa te paachhe gharee teen bhe har chet |

മൂന്ന് മണിക്കൂറിന് ശേഷം കൃഷ്ണയ്ക്ക് ബോധം തിരിച്ചുകിട്ടി.

ਦਾਰੁਕ ਸੋ ਕਹਿਓ ਹਾਕਿ ਰਥੁ ਪੁਨਿ ਆਏ ਜਹ ਖੇਤੁ ॥੧੨੩੨॥

daaruk so kahio haak rath pun aae jah khet |1232|

ഏകദേശം മൂന്ന് ഘരികൾക്ക് (കുറച്ച് സമയം) ശേഷം കൃഷ്ണൻ ബോധം വീണ്ടെടുത്തു, ദാറുക് തൻ്റെ രഥം ഓടിച്ചു, അവൻ വീണ്ടും യുദ്ധക്കളത്തിലെത്തി.1232.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਜਾਨੋ ਸਹਾਇ ਭਯੋ ਹਰਿ ਕੋ ਬਹੁਰੋ ਜਦੁ ਬੰਸਨਿ ਕੋਪ ਜਗਿਯੋ ॥

jaano sahaae bhayo har ko bahuro jad bansan kop jagiyo |

യാദവ യോദ്ധാക്കൾ കൃഷ്ണൻ തങ്ങളുടെ സഹായത്തിനായി വരുന്നത് കണ്ടപ്പോൾ

ਅਮਿਟੇਸ ਸੋ ਧਾਇ ਅਰੇ ਰਨ ਮੈ ਤਿਹ ਜੋਧਨ ਸੋ ਨਹੀ ਏਕ ਭਗਿਯੋ ॥

amittes so dhaae are ran mai tih jodhan so nahee ek bhagiyo |

അവരിൽ രോഷം ഉണർന്നു, അമിത് സിംഗിനെതിരെ പോരാടാൻ അവർ ഓടി, അവരാരും യുദ്ധക്കളത്തിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോയില്ല.

ਗਹਿ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਅਤਿ ਹੀ ਦਲੁ ਆਹਵ ਕੋ ਉਮਗਿਯੋ ॥

geh baan kamaan kripaan gadaa at hee dal aahav ko umagiyo |

അമ്പുകൾ, വില്ലുകൾ, കിർപാനുകൾ, ഗദകൾ (ആദിമ ആയുധങ്ങൾ) പിടിച്ച്, മുഴുവൻ സൈന്യവും യുദ്ധത്തിനായി ഉത്സുകരായി.

ਬਹੁ ਸ੍ਰਉਨ ਪਗੇ ਰੰਗਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜਗੇ ਮਨੋ ਆਗਿ ਲਗੇ ਗਨ ਸਾਲ ਦਗਿਯੋ ॥੧੨੩੩॥

bahu sraun page rang sayaam jage mano aag lage gan saal dagiyo |1233|

വാളുകൾ, വില്ലുകൾ, അമ്പുകൾ, ഗദകൾ മുതലായവ എടുത്ത് സൈന്യങ്ങൾ മുന്നോട്ട് കുതിച്ചു, രക്തം നിറഞ്ഞ യോദ്ധാക്കൾ തീയിൽ എരിയുന്ന വൈക്കോൽ കൂമ്പാരം പോലെ തിളങ്ങി.1233.