ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 1378

ਕਹੂੰ ਘੂੰਮਿ ਭੂੰਮੈ ਪਰੇ ਖੇਤ ਬਾਜੀ ॥

kahoon ghoonm bhoonmai pare khet baajee |

യുദ്ധഭൂമിയിലെവിടെയോ കുതിരകൾ ഭക്ഷണം കഴിച്ച് നിലത്ത് വീഴുന്നുണ്ടായിരുന്നു.

ਨਿਵਾਜੇ ਝੁਕੈ ਹੈ ਮਨੌ ਕਾਬਿ ਕਾਜੀ ॥੨੬੮॥

nivaaje jhukai hai manau kaab kaajee |268|

(അത് ഇതുപോലെ കാണപ്പെട്ടു) ഖാസിമാർ കഅബയിൽ (വായിക്കാൻ) നമസ്‌കരിക്കുന്നത് പോലെ. 268.

ਹਠੀ ਬਧਿ ਗੋਪਾ ਗੁਲਿਤ੍ਰਾਣ ਬਾਕੇ ॥

hatthee badh gopaa gulitraan baake |

വിരലുകളിൽ കെട്ടിയിട്ടിരിക്കുന്ന ഗോപും ഗുലിട്രാനും (ഇരുമ്പ് കയ്യുറകൾ) ഹാത്തി ബാങ്കെ യോദ്ധാക്കൾ.

ਚਲੇ ਕੋਪ ਕੈ ਕੈ ਹਠੀਲੇ ਨਿਸਾਕੇ ॥

chale kop kai kai hattheele nisaake |

നിർഭയർ ('നിസാകെ') ഉഗ്രകോപത്തോടെ പോയി.

ਕਹੂੰ ਚਰਮ ਬਰਮੈ ਗਿਰੇ ਮਰਮ ਛੇਦੇ ॥

kahoon charam baramai gire maram chhede |

എവിടെയോ കവചങ്ങളും കവചങ്ങളും തുളച്ചുകയറിയ നിലയിലായിരുന്നു

ਕਹੂੰ ਮਾਸ ਕੇ ਗਿਧ ਲੈ ਗੇ ਲਬੇਦੇ ॥੨੬੯॥

kahoon maas ke gidh lai ge labede |269|

പിന്നെ എവിടെയോ കഴുകന്മാർ ഇറച്ചി കെട്ടുകൾ ചുമന്നു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. 269.

ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਬਾਜੀ ਬਜੰਤ੍ਰੀ ਝਰੇ ਹੈਂ ॥

kahoon beer baajee bajantree jhare hain |

പട്ടാളക്കാരും കുതിരകളും നാഗർചികളും എവിടെയോ വീണു

ਕਹੂੰ ਖੰਡ ਖੰਡ ਹ੍ਵੈ ਸਿਪਾਹੀ ਮਰੇ ਹੈਂ ॥

kahoon khandd khandd hvai sipaahee mare hain |

എവിടെയോ അംഗഭംഗം വന്ന പട്ടാളക്കാർ മരിച്ചു കിടന്നു.

ਕਹੂੰ ਮਤ ਦੰਤੀ ਪਰੇ ਹੈਂ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

kahoon mat dantee pare hain prahaare |

എവിടെയോ ആനകൾ ചത്തു.

ਗਿਰੇ ਭੂਮਿ ਪਬੈ ਮਨੋ ਬਦ੍ਰ ਮਾਰੇ ॥੨੭੦॥

gire bhoom pabai mano badr maare |270|

ഇടിമിന്നലുകളാൽ തകർന്ന പർവതങ്ങളെപ്പോലെ (അവർ കാണപ്പെട്ടു). 270.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയം:

ਕਾਢਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਜਬੈ ਗਰਜਿਯੋ ਲਖਿ ਦੇਵ ਅਦੇਵ ਸਭੇ ਡਰਪਾਨੇ ॥

kaadt kripaan jabai garajiyo lakh dev adev sabhe ddarapaane |

(മഹാ കാൾ) ഒരു കിർപ്പണുമായി (കൈയിൽ) വന്നപ്പോൾ എല്ലാ ദേവന്മാരും അസുരന്മാരും അവനെ കാണാൻ ഭയപ്പെട്ടു.

ਆਨਿ ਪ੍ਰਲੈ ਦਿਨ ਸੋ ਪ੍ਰਗਟ੍ਯੋ ਸਿਤ ਸਾਇਕ ਲੈ ਅਸਿਕੇਤੁ ਰਿਸਾਨੇ ॥

aan pralai din so pragattayo sit saaeik lai asiket risaane |

അസികേതു (മഹായുഗം) വെള്ളപ്പൊക്ക ദിനം പോലെ വില്ലു വീശി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.

ਫੂਕ ਭਏ ਮੁਖ ਸੂਖਿ ਗਈ ਥੁਕਿ ਜੋਰਿ ਹਥਿਯਾਰ ਕਰੋਰਿ ਪਰਾਨੇ ॥

fook bhe mukh sookh gee thuk jor hathiyaar karor paraane |

മുഖങ്ങൾ (എല്ലാവരുടെയും) വിളറി (വിളറിയതായിത്തീർന്നു), തുപ്പൽ വറ്റി, ദശലക്ഷക്കണക്കിന് ആളുകൾ ആയുധമെടുത്ത് ഓടിപ്പോയി (അങ്ങനെ).

ਮਾਨਹੁ ਸਾਵਨ ਕੇ ਬਦਰਾ ਸੁਨਿ ਮਾਰੁਤਿ ਕੀ ਘਹਰੈ ਭਹਰਾਨੇ ॥੨੭੧॥

maanahu saavan ke badaraa sun maarut kee ghaharai bhaharaane |271|

സോപ്പിനു പകരം കാറ്റിൻ്റെ ശബ്ദം കേൾക്കുന്നതുപോലെ (അവ പറന്നുപോയി) 271.

ਡਾਕਿ ਅਚੈ ਕਹੂੰ ਸ੍ਰੋਨ ਡਕਾਡਕ ਪ੍ਰੇਤ ਪਿਸਾਚ ਕਹੂੰ ਕਿਲਕਾਰੈਂ ॥

ddaak achai kahoon sron ddakaaddak pret pisaach kahoon kilakaarain |

എവിടെയോ പോസ്റ്റ്മാൻമാർ രക്തം കുടിക്കുന്നു, എവിടെയോ വാമ്പയറുകളും പ്രേതങ്ങളും അലറുന്നു.

ਬਾਜਤ ਹੈ ਕਹੂੰ ਡੌਰੂ ਡਮਾਡਮ ਭੈਰਵ ਭੂਤ ਕਹੂੰ ਭਭਕਾਰੈਂ ॥

baajat hai kahoon ddauaroo ddamaaddam bhairav bhoot kahoon bhabhakaarain |

എവിടെയോ ഡോരു ഡ്രം വായിക്കുന്നു, എവിടെയോ പ്രേതങ്ങളും പ്രേതങ്ങളും ആർപ്പുവിളിച്ചു.

ਜੰਗ ਮ੍ਰਿਦੰਗ ਉਪੰਗ ਬਜੈ ਕਹੂੰ ਭੀਖਨ ਸੀ ਰਨ ਭੇਰਿ ਭਕਾਰੈਂ ॥

jang mridang upang bajai kahoon bheekhan see ran bher bhakaarain |

എവിടെയോ ശംഖ ('യുദ്ധം') മൃദംഗങ്ങളും ഉപാംഗങ്ങളും മുഴങ്ങുന്നുണ്ടായിരുന്നു, എവിടെയോ യുദ്ധത്തിലെ യോദ്ധാക്കൾക്കിടയിൽ നിന്ന് ഭായ് ഭായിയുടെ ഉഗ്രമായ (ശബ്ദം) കേൾക്കുന്നു.

ਆਨਿ ਅਰੈ ਕਹੂੰ ਬੀਰ ਚਟਾਪਟ ਕੋਪਿ ਕਟਾਕਟ ਘਾਇ ਪ੍ਰਹਾਰੈਂ ॥੨੭੨॥

aan arai kahoon beer chattaapatt kop kattaakatt ghaae prahaarain |272|

എവിടെയോ യോദ്ധാക്കൾ പെട്ടെന്ന് വന്ന് നിർത്തി, കോപം കൊണ്ട് അടിച്ച് മുറിവേൽപ്പിക്കുകയായിരുന്നു. 272.

ਐਸੀ ਬਿਲੋਕਿ ਕੈ ਮਾਰਿ ਮਚੀ ਭਟ ਕੋਪ ਭਰੇ ਅਰਿ ਓਰ ਚਹੈਂ ॥

aaisee bilok kai maar machee bhatt kop bhare ar or chahain |

ഇത്രയും ഭീകരമായ യുദ്ധം കണ്ടപ്പോൾ ശത്രുപക്ഷത്തെ യോദ്ധാക്കൾ കോപം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞു

ਬਰਛੇ ਅਰੁ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਬਰਛੀ ਤਿਰਸੂਲ ਗਹੈਂ ॥

barachhe ar baan kamaan kripaan gadaa barachhee tirasool gahain |

കുന്തം, അമ്പ്, വില്ല്, കിർപൻ, ഗദ, കുന്തം ത്രിശൂലം എന്നിവ പിടിക്കുന്നു

ਅਰਿ ਪੈ ਅਰਰਾਇ ਕੈ ਘਾਇ ਕਰੈ ਨ ਟਰੈ ਬਹੁ ਤੀਰ ਸਰੀਰ ਸਹੈਂ ॥

ar pai araraae kai ghaae karai na ttarai bahu teer sareer sahain |

നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് ശത്രുവിനെ ആക്രമിക്കാറുണ്ടായിരുന്ന അവർ അനേകം അസ്ത്രങ്ങളുടെ പ്രഹരം ഏറ്റുവാങ്ങി പിൻവാങ്ങുന്നില്ല.

ਪੁਰਜੇ ਪੁਰਜੇ ਤਨ ਤੇ ਰਨ ਮੈ ਦੁਖ ਤੇ ਤਨ ਮੈ ਮੁਖ ਤੇ ਨ ਕਹੈਂ ॥੨੭੩॥

puraje puraje tan te ran mai dukh te tan mai mukh te na kahain |273|

(അവരുടെ) ശരീരങ്ങൾ യുദ്ധക്കളത്തിൽ കഷണങ്ങളായി (വീഴുകയായിരുന്നു), പക്ഷേ അവർ തങ്ങളുടെ സങ്കടം വായിലൂടെ പ്രകടിപ്പിച്ചില്ല. 273.

ਅੜਿਲ ॥

arril |

ഉറച്ച്:

ਪੀਸ ਪੀਸ ਕਰਿ ਦਾਤ ਦੁਬਹਿਯਾ ਧਾਵਹੀਂ ॥

pees pees kar daat dubahiyaa dhaavaheen |

(ഭീമൻ) ഇരുകൈകളും ഉപയോഗിച്ച് ആയുധങ്ങൾ പല്ലുകടിച്ച് ആക്രമിക്കാൻ ഉപയോഗിച്ചു

ਬਜ੍ਰ ਬਾਨ ਬਿਛੂਅਨ ਕੇ ਬਿਸਿਖ ਲਗਾਵਹੀਂ ॥

bajr baan bichhooan ke bisikh lagaavaheen |

ബജ്‌റ അമ്പും തേളും അമ്പും എയ്‌ക്കുമായിരുന്നു.

ਟੂਕ ਟੂਕ ਹੈ ਮਰਤ ਨ ਪਗੁ ਪਾਛੇ ਟਰੈਂ ॥

ttook ttook hai marat na pag paachhe ttarain |

ടോട്ട് മരിക്കുകയായിരുന്നു, പക്ഷേ പിന്നോട്ട് നീങ്ങുന്നില്ല.

ਹੋ ਚਟਪਟ ਆਨਿ ਬਰੰਗਨਿ ਤਿਨ ਪੁਰਖਨ ਬਰੈਂ ॥੨੭੪॥

ho chattapatt aan barangan tin purakhan barain |274|

ആ മനുഷ്യർക്ക് പെട്ടെന്ന് വയറിളക്കം വന്നു. 274.

ਚਾਬਿ ਚਾਬਿ ਕਰਿ ਓਠ ਦੁਬਹਿਯਾ ਰਿਸਿ ਭਰੇ ॥

chaab chaab kar otth dubahiyaa ris bhare |

ദേഷ്യം നിറഞ്ഞ ദുബിയ (യോദ്ധാവ്).

ਟੂਕ ਟੂਕ ਹ੍ਵੈ ਗਿਰੇ ਨ ਪਗੁ ਪਾਛੇ ਪਰੇ ॥

ttook ttook hvai gire na pag paachhe pare |

അവർ കഷണങ്ങളായി വീണു, പക്ഷേ (അവരുടെ) കാലുകൾ പിന്നോട്ട് വീണില്ല.

ਜੂਝਿ ਜੂਝਿ ਰਨ ਗਿਰਤ ਸੁਭਟ ਸਮੁਹਾਇ ਕੈ ॥

joojh joojh ran girat subhatt samuhaae kai |

യോദ്ധാക്കൾ യുദ്ധത്തിൽ പൊരുതി വീഴാറുണ്ടായിരുന്നു

ਹੋ ਬਸੇ ਸ੍ਵਰਗ ਮੋ ਜਾਇ ਪਰਮ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥੨੭੫॥

ho base svarag mo jaae param sukh paae kai |275|

വളരെ സന്തോഷത്തോടെ അവർ സ്വർഗത്തിൽ വസിച്ചിരുന്നു. 275.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയം:

ਕੋਪ ਘਨਾ ਕਰਿ ਕੈ ਅਸੁਰਾਰਦਨ ਕਾਢਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨਨ ਕੌ ਰਨ ਧਾਏ ॥

kop ghanaa kar kai asuraaradan kaadt kripaanan kau ran dhaae |

ദേവന്മാർ (പ്രത്യേകിച്ച്: ഇവിടെ 'ഭൂതങ്ങൾ' ആയിരിക്കണം) വളരെ കോപിച്ചു, അവരുടെ കിർപാനുകൾ പുറത്തെടുത്ത് യുദ്ധക്കളത്തിലേക്ക് ഓടിപ്പോയി.

ਹਾਕਿ ਹਥਿਯਾਰਨ ਲੈ ਉਮਡੇ ਰਨ ਕੌ ਤਜਿ ਕੈ ਪਗੁ ਦ੍ਵੈ ਨ ਪਰਾਏ ॥

haak hathiyaaran lai umadde ran kau taj kai pag dvai na paraae |

ധിക്കാരത്തോടെയും ആയുധങ്ങളുമായി അവർ യുദ്ധക്കളത്തിലേക്ക് കുതിച്ചു, രണ്ടടി പോലും പിന്നോട്ട് പോയില്ല.

ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰਿ ਪੁਕਾਰਿ ਹਠੀ ਘਨ ਜ੍ਯੋਂ ਗਰਜੇ ਨ ਕਛੂ ਡਰ ਪਾਏ ॥

maar hee maar pukaar hatthee ghan jayon garaje na kachhoo ddar paae |

മാറ്റൊലിക്കാർ അലറുമ്പോൾ അവർ നിർഭയം 'മാരോ' 'മാരോ' എന്ന് വിളിച്ചുപറഞ്ഞു.

ਮਾਨਹੁ ਸਾਵਨ ਕੀ ਰਿਤੁ ਮੈ ਘਨ ਬੂੰਦਨ ਜ੍ਯੋਂ ਸਰ ਤ੍ਯੋਂ ਬਰਖਾਏ ॥੨੭੬॥

maanahu saavan kee rit mai ghan boondan jayon sar tayon barakhaae |276|

(തോന്നി) അവർ സാവൻ കാലത്ത് ശാഖകളിൽ നിന്ന് വീഴുന്ന തുള്ളികൾ പോലെ അസ്ത്രങ്ങൾ വർഷിക്കുന്നതുപോലെ. 276.

ਧੂਲ ਜਟਾਯੁ ਤੇ ਅਦਿਕ ਸੂਰ ਸਭੈ ਉਮਡੇ ਕਰ ਆਯੁਧ ਲੈ ਕੈ ॥

dhool jattaay te adik soor sabhai umadde kar aayudh lai kai |

ദുൽ, ജടായു തുടങ്ങി എല്ലാ യോദ്ധാക്കളും ആയുധങ്ങളുമായി വന്നു.

ਕੋਪ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਲਏ ਕਰ ਬਾਨ ਮਹਾ ਹਠ ਠਾਨਿ ਬਡੀ ਰਿਸਿ ਕੈ ਕੈ ॥

kop kripaan le kar baan mahaa hatth tthaan baddee ris kai kai |

ശാഠ്യക്കാരായ ആ മഹാന്മാർ വളരെ കോപിഷ്ഠരായി അമ്പുകളും വാളുകളും കൈകളിൽ എടുത്തു.

ਚੌਪਿ ਚੜੇ ਚਹੂੰ ਓਰਨ ਤੇ ਬਰਿਯਾਰ ਬਡੇ ਦੋਊ ਨੈਨ ਤਚੈ ਕੈ ॥

chauap charre chahoon oran te bariyaar badde doaoo nain tachai kai |

നാലു വശത്തുനിന്നും വലിയ യോദ്ധാക്കൾ തുറിച്ചുനോക്കുന്ന കണ്ണുകളുമായി വന്നു

ਆਨਿ ਅਰੇ ਖੜਗਾਧੁਜ ਸੌ ਨ ਚਲੇ ਪਗੁ ਦ੍ਵੈ ਬਿਮੁਖਾਹਵ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥੨੭੭॥

aan are kharragaadhuj sau na chale pag dvai bimukhaahav hvai kai |277|

അവൻ വന്ന് ഖർഗധൂജുമായി (മഹായുഗം) യുദ്ധം ചെയ്തു, യുദ്ധക്കളത്തെ അഭിമുഖീകരിക്കാതെ രണ്ടടി പോലും നടന്നില്ല (അതായത് പിന്നോട്ട് നീങ്ങിയില്ല). 277.

ਭਾਰੀ ਪ੍ਰਤਾਪ ਭਰੇ ਮਨ ਮੈ ਭਟ ਧਾਇ ਪਰੇ ਬਿਬਿਧਾਯੁਧ ਲੀਨੇ ॥

bhaaree prataap bhare man mai bhatt dhaae pare bibidhaayudh leene |

മനസ്സിൽ ഒരുപാട് ആവേശത്തോടെ യോദ്ധാക്കൾ പലതരം കവചങ്ങൾ എടുത്ത് പിരിഞ്ഞു.

ਕੌਚ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕਸੇ ਸਭ ਸਾਜਨ ਓਠਨ ਚਾਬਿ ਬਡੀ ਰਿਸਿ ਕੀਨੇ ॥

kauach kripaan kase sabh saajan otthan chaab baddee ris keene |

കവാച്ച്, കിർപാൻ തുടങ്ങിയവരെല്ലാം അലങ്കരിച്ച് വളരെ ദേഷ്യത്തോടെ ചുണ്ടുകൾ ചവച്ചുകൊണ്ട് കയറിവന്നു.

ਆਛੇ ਕੁਲਾਨ ਬਿਖੈ ਉਪਜੇ ਸਭ ਕੌਨਹੂੰ ਬਾਤ ਬਿਖੈ ਨਹਿ ਹੀਨੇ ॥

aachhe kulaan bikhai upaje sabh kauanahoon baat bikhai neh heene |

അവരെല്ലാം നല്ല കുലത്തിൽ ജനിച്ചവരും ഒന്നിലും താഴ്ന്നവരല്ല.

ਜੂਝਿ ਗਿਰੇ ਖੜਗਾਧੁਜ ਸੌ ਲਰਿ ਸ੍ਰੋਨਿਤ ਸੋ ਸਿਗਰੇ ਅੰਗ ਭੀਨੇ ॥੨੭੮॥

joojh gire kharragaadhuj sau lar sronit so sigare ang bheene |278|

അവർ ഖർഗധൂജുമായി (മഹായുഗം) പോരാടി വീണു, അവരുടെ എല്ലാ അവയവങ്ങളും രക്തത്താൽ നനഞ്ഞു. 278.

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

ഇരുപത്തിനാല്:

ਇਹ ਬਿਧਿ ਕੋਪ ਕਾਲ ਜਬ ਭਰਾ ॥

eih bidh kop kaal jab bharaa |

അങ്ങനെ കാലാ ദേഷ്യം കൊണ്ട് നിറഞ്ഞപ്പോൾ

ਦੁਸਟਨ ਕੋ ਛਿਨ ਮੈ ਬਧੁ ਕਰਾ ॥

dusattan ko chhin mai badh karaa |

(അങ്ങനെ അവൻ) ദുഷ്ടന്മാരെ കുത്തേറ്റു കൊന്നു.

സൂചിക (1 - 1428)

ജാപ്പ് പേജ്: 1 - 10

അകല ഉസ്താദ് പേജ്: 11 - 38

ബചിതർ നാടക പേജ്: 39 - 73

ചന്ദി ചരിതർ ഉക്കത് ബിലാസ് പേജ്: 74 - 99

ചന്ദി ചരിതർ പേജ്: 100 - 118

വാർ ശ്രീ ഭഗൗതി ജി കി പേജ്: 119 - 126

ജ്ഞാന പ്രബോധ് പേജ്: 127 - 154

ചൗബീസ് അവതാർ പേജ്: 155 - 610

ബ്രഹ്മ അവതാർ പേജ്: 611 - 634

റുദ്ര അവതാർ പേജ്: 635 - 708

ശബദ് ഹസാരേ പേജ്: 709 - 712

33 സ്വൈയയ് പേജ്: 712 - 716

ഖാൽസാ മഹിമ പേജ്: 716 - 716

ശസ്തർ നാമ മാല പേജ്: 717 - 808

ചരിതോപഖ്യാൻ പേജ്: 809 - 1388

സഫർനാമ പേജ്: 1389 - 1394

ഹികായത് പേജ്: 1394 - 1428