ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്
പേജ് - 415
ਤਉ ਅਚਲੇਸ ਗੁਮਾਨ ਭਰੇ ਅਤਿ ਹੀ ਹਸ ਕੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਪੁਕਾਰਿਯੋ ॥
tau achales gumaan bhare at hee has kai ih bhaat pukaariyo |ഒരു മഹൂർത്തം (കുറച്ച് സമയം) കഴിഞ്ഞപ്പോൾ, കൃഷ്ണൻ രഥത്തിൽ ബോധം വീണ്ടെടുത്തു, ഇപ്പോൾ അച്ലേഷ് അഭിമാനത്തോടെ ചിരിച്ചു.
ਜਾਤ ਕਹਾ ਹਮ ਤੇ ਭਜਿ ਕੈ ਕਰਿ ਲੈ ਕੇ ਗਦਾ ਕਟੁ ਬੋਲ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
jaat kahaa ham te bhaj kai kar lai ke gadaa katt bol uchaariyo |കയ്പേറിയ വാക്കുകൾ ഉച്ചരിച്ചുകൊണ്ട് കയ്യിൽ ഒരു ഗദയുമായി നീ എന്നിൽ നിന്ന് രക്ഷപെടാൻ എവിടെ പോകുന്നു.
ਮਾਨਹੁ ਕੇਹਰਿ ਜਾਤ ਹੁਤੋ ਨਰ ਲੈ ਲਕੁਟੀ ਕਰਿ ਮੈ ਲਲਕਾਰਿਯੋ ॥੧੧੭੪॥
maanahu kehar jaat huto nar lai lakuttee kar mai lalakaariyo |1174|"എന്നിൽ നിന്ന് നീ എങ്ങോട്ട് ഓടിപ്പോകും?" തൻ്റെ ഗദ കയ്യിൽ പിടിച്ച്, ഏതോ മനുഷ്യൻ തൻ്റെ വടിയും പിടിച്ച്, പോകുന്ന സിംഹത്തെ വെല്ലുവിളിക്കുന്നതുപോലെ ഈ പരിഹാസ വാക്കുകൾ പറഞ്ഞു.1174.
ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਬਤੀਆ ਅਰਿ ਕੀ ਰਥੁ ਹਾਕਿ ਫਿਰਿਯੋ ਹਰਿ ਕੋਪ ਭਯੋ ॥
yau sun kai bateea ar kee rath haak firiyo har kop bhayo |ശത്രുവിൻ്റെ ഈ വാക്കുകൾ കേട്ട് ക്രുദ്ധനായ കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ രഥം മുന്നോട്ട് നീങ്ങി
ਪਟ ਪੀਤ ਮਹਾ ਫਹਰਿਓ ਧੁਜ ਜਿਉ ਘਨ ਮੈ ਚਪਲਾ ਸਮ ਰੂਪ ਲਯੋ ॥
patt peet mahaa fahario dhuj jiau ghan mai chapalaa sam roop layo |അവൻ്റെ മഞ്ഞ വസ്ത്രം മേഘങ്ങൾക്കിടയിൽ മിന്നൽ പോലെ അലയടിക്കാൻ തുടങ്ങി
ਬਰਖਿਯੋ ਸਰ ਬੂੰਦਨ ਜਿਉ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਤਬੈ ਰਿਪੁ ਕੋ ਦਲ ਮਾਰ ਦਯੋ॥
barakhiyo sar boondan jiau ghan sayaam tabai rip ko dal maar dayo|ആ സമയം ശ്രീകൃഷ്ണൻ (എയ്യുന്ന) മഴത്തുള്ളികൾ പോലെയുള്ള അസ്ത്രങ്ങൾ ശത്രുസൈന്യത്തെ വധിച്ചു.
ਰਿਸ ਕੈ ਅਚਲੇਸ ਸੁ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਗਹੇ ਹਰਿ ਸਾਮੁਹੇ ਆਇ ਖਯੋ ॥੧੧੭੫॥
ris kai achales su baan kamaan gahe har saamuhe aae khayo |1175|തൻ്റെ അസ്ത്രങ്ങൾ വർഷിച്ച് ശത്രുസൈന്യത്തെ കൊന്നു, ഇപ്പോൾ അത്യധികം ക്രോധത്തോടെ, തൻ്റെ വില്ലും അമ്പും കൈകളിൽ എടുത്ത്, അച്ലേഷ് കൃഷ്ണനെതിരേ വന്നു നിന്നു.1175.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |ദോഹ്റ
ਸਿੰਘ ਨਾਦ ਤਬ ਤਿਨ ਕੀਓ ਕ੍ਰਿਸਨ ਚਿਤੈ ਕਰਿ ਨੈਨ ॥
singh naad tab tin keeo krisan chitai kar nain |പിന്നെ ജപിച്ച് കൃഷ്ണനെ കണ്ണുകൊണ്ട് കണ്ടു.
ਬਿਕਟਿ ਨਿਕਟਿ ਰਨਿ ਸੁਭਟ ਲਖਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਤਿ ਬੋਲਿਯੋ ਬੈਨ ॥੧੧੭੬॥
bikatt nikatt ran subhatt lakh har prat boliyo bain |1176|കൃഷ്ണനെ കണ്ട് അവൻ കൊമ്പ് ഊതി (സിംഹത്തെപ്പോലെ ഗർജ്ജിക്കുന്നു) നാല് വശത്തും യോദ്ധാക്കളെ കണ്ട് അദ്ദേഹം കൃഷ്ണനോട് പറഞ്ഞു.1176.
ਅਚਲ ਸਿੰਘ ਬਾਚ ॥
achal singh baach |അചൽ സിംഗിൻ്റെ പ്രസംഗം:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |സ്വയ്യ
ਜੀਵਤ ਜੇ ਜਗ ਮੈ ਰਹਿ ਹੈ ਅਤਿ ਜੁਧ ਕਥਾ ਹਮਰੀ ਸੁਨ ਲੈ ਹੈ ॥
jeevat je jag mai reh hai at judh kathaa hamaree sun lai hai |ലോകത്ത് ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവർ (അവർ) എൻ്റെ ഈ കനത്ത യുദ്ധത്തിൻ്റെ കഥ കേൾക്കും.
ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਕਵਿਤਾ ਕਰਿ ਕੈ ਕਬਿ ਰਾਮ ਨਰੇਸਨ ਜਾਇ ਰਿਝੈ ਹੈ ॥
taa chhab kee kavitaa kar kai kab raam naresan jaae rijhai hai |ലോകത്തിൽ അതിജീവിക്കുന്നവർ നമ്മുടെ യുദ്ധഭാഗം കേൾക്കുകയും കവികൾ ആ കവിതകൊണ്ട് രാജാക്കന്മാരെ പ്രീതിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യും.
ਜੋ ਬਲਿ ਪੈ ਕਹਿ ਹੈ ਕਥ ਪੰਡਿਤ ਰੀਝਿ ਘਨੋ ਤਿਹ ਕੋ ਧਨੁ ਦੇ ਹੈ ॥
jo bal pai keh hai kath panddit reejh ghano tih ko dhan de hai |എന്നാൽ പണ്ഡിതന്മാർ അത് വിവരിച്ചാൽ അവർക്ക് വലിയ സമ്പത്തും ലഭിക്കും
ਹੇ ਹਰਿ ਜੂ ਇਹ ਆਹਵ ਕੇ ਜੁਗ ਚਾਰਨਿ ਮੈ ਗੁਨ ਗੰਧ੍ਰਬ ਗੈਹੈ ॥੧੧੭੭॥
he har joo ih aahav ke jug chaaran mai gun gandhrab gaihai |1177|പിന്നെ കൃഷ്ണാ! ഗണങ്ങളും ഗന്ധർവ്വന്മാരും ഈ യുദ്ധത്തെക്കുറിച്ച് പാടും.
ਕੋਪ ਕੈ ਉਤਰ ਦੇਤ ਭਯੋ ਅਰਿ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਬੈ ॥
kop kai utar det bhayo ar kee bateeyaa sun sayaam sabai |ശത്രുവിൻ്റെ വാക്കുകളെല്ലാം കേട്ട് ശ്രീകൃഷ്ണൻ കോപത്തോടെ മറുപടി പറഞ്ഞു.
ਚਿਰੀਯਾ ਬਨ ਮੈ ਚੁਹਕੈ ਤਬ ਲਉ ਅਤਿ ਕੋਪ ਨ ਆਵਤ ਬਾਜ ਜਬੈ ॥
chireeyaa ban mai chuhakai tab lau at kop na aavat baaj jabai |ശത്രുവിൻ്റെ ഈ സംസാരമെല്ലാം കേട്ട് ക്രുദ്ധനായി, കൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞു: പരുന്തും കാട്ടിൽ വരാത്തിടത്തോളം കാലം കുരികിൽ മുഴങ്ങുന്നു.
ਗਰਬਾਤ ਹੈ ਮੂਢ ਘਨੋ ਰਨ ਮੈ ਕਟਿ ਹੌ ਤੁਹਿ ਸੀਸ ਲਖੈਗੋ ਤਬੈ ॥
garabaat hai moodt ghano ran mai katt hau tuhi sees lakhaigo tabai |���������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������� �അധികമായ അഹങ്കാരത്തിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു
ਤਿਹ ਤੇ ਤਜਿ ਸੰਕ ਨਿਸੰਕ ਲਰੋ ਬਲਬੀਰ ਕਹਿਯੋ ਕਹਾ ਢੀਲ ਅਬੈ ॥੧੧੭੮॥
tih te taj sank nisank laro balabeer kahiyo kahaa dteel abai |1178|അപ്പോൾ മാത്രമേ ഞാൻ നിൻ്റെ തല വെട്ടുമ്പോൾ അറിയൂ, അതിനാൽ എല്ലാ മിഥ്യാധാരണകളും ഉപേക്ഷിച്ച് വരൂ, യുദ്ധം ചെയ്യൂ, ഇനിയും വൈകരുത്.
ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਕਟੁ ਬੈਨਨ ਕੋ ਅਚਲੇਸ ਬਲੀ ਮਨਿ ਕੋਪ ਜਗਿਯੋ ॥
yau sun kai katt bainan ko achales balee man kop jagiyo |അത്തരം കയ്പേറിയ വാക്കുകൾ കേട്ട് അചൽ സിംഗ് സൂർമെയുടെ മനസ്സിൽ ദേഷ്യം വന്നു.
ਕਸ ਬੋਲਤ ਹੋ ਕਛੁ ਲਾਜ ਗਹੋ ਰਨਿ ਠਾਢੇ ਰਹੋ ਸੁਨਿ ਹੋ ਨ ਭਗਿਯੋ ॥
kas bolat ho kachh laaj gaho ran tthaadte raho sun ho na bhagiyo |ഈ വാക്കുകൾ കേട്ട് ധീരനായ അചൽ സിംഗിൻ്റെ മനസ്സിൽ കോപം ഉയർന്നു, അവൻ ഇടിമുഴക്കി.
ਯਹ ਉਤਰ ਦੈ ਹਰਿ ਕੋ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਹੀ ਨਿਜ ਆਯੁਧ ਲੈ ਉਮਗਿਯੋ ॥
yah utar dai har ko jab hee tab hee nij aayudh lai umagiyo |ഓ കൃഷ്ണാ! നിങ്ങൾക്ക് ലജ്ജ തോന്നിയേക്കാം
ਮਨ ਮੈ ਹਰਖਿਯੋ ਧਨੁ ਕੋ ਕਰਖਿਯੋ ਬਰਖਿਯੋ ਸਰ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਕੋ ਨ ਲਗਿਯੋ ॥੧੧੭੯॥
man mai harakhiyo dhan ko karakhiyo barakhiyo sar sree har ko na lagiyo |1179|അവിടെ നിൽക്കൂ, ഓടരുത്, ഇത് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൻ തൻ്റെ ആയുധം കയ്യിൽ ഉയർത്തി മുന്നോട്ട് ഓടി, അവൻ സന്തുഷ്ടനായി, തൻ്റെ വില്ലു വലിച്ച് അമ്പ് പ്രയോഗിച്ചു, പക്ഷേ ആ അമ്പ് കൃഷ്ണനിൽ പതിച്ചില്ല.1179.
ਜੋ ਅਚਲੇਸ ਜੂ ਬਾਨ ਚਲਾਵਤ ਸੋ ਹਰਿ ਆਵਤ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਵੈ ॥
jo achales joo baan chalaavat so har aavat kaatt giraavai |അചൽ സിംഗ് തൊടുത്ത എല്ലാ അമ്പുകളും കൃഷ്ണൻ തടഞ്ഞു
ਜਾਨੈ ਨ ਦੇਹ ਲਗਿਯੋ ਅਰਿ ਕੀ ਸਰ ਫੇਰਿ ਰਿਸਾ ਕਰਿ ਅਉਰ ਚਲਾਵੈ ॥
jaanai na deh lagiyo ar kee sar fer risaa kar aaur chalaavai |അത് അറിഞ്ഞപ്പോൾ ആ അസ്ത്രം കൃഷ്ണനിൽ പതിച്ചില്ല, ദേഷ്യത്തിൽ അയാൾ മറ്റൊരു അസ്ത്രം എയ്യും
ਸੋ ਹਰਿ ਆਵਤ ਬੀਚ ਕਟੈ ਅਪਨੋ ਉਹ ਕੋ ਉਰ ਬੀਚ ਲਗਾਵੈ ॥
so har aavat beech kattai apano uh ko ur beech lagaavai |കൃഷ്ണൻ ആ അമ്പും ഇടവഴിയിൽ തടഞ്ഞുനിർത്തി പകരം ശത്രുവിൻ്റെ നെഞ്ചിൽ അമ്പ് പതിക്കും.
ਦੇਖਿ ਸਤਕ੍ਰਿਤ ਕਉਤਕ ਕੋ ਕਬਿ ਰਾਮ ਕਹੈ ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਜਸੁ ਗਾਵੈ ॥੧੧੮੦॥
dekh satakrit kautak ko kab raam kahai prabh ko jas gaavai |1180|ഈ കാഴ്ച്ച കണ്ട് കവി രാമൻ ഭഗവാൻ-ദൈവത്തെ സ്തുതിക്കുന്നു.1180.
ਦਾਰੁਕ ਕੋ ਕਹਿਓ ਤੇਜ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਸ੍ਰੀ ਹਰਿ ਜੂ ਕਰਿ ਖਗੁ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥
daaruk ko kahio tej kai sayandan sree har joo kar khag sanbhaariyo |ദാരുക് എന്ന തൻ്റെ സാരഥിയോട് തൻ്റെ രഥം വേഗത്തിൽ ഓടിക്കാൻ പറഞ്ഞു, കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ കഠാര തൻ്റെ കൈയ്യിൽ ഉയർത്തി, അത്യന്തം ക്രോധത്തോടെ ശത്രുവിൻ്റെ തലയിൽ അടിച്ചു.
ਦਾਮਨਿ ਜਿਉ ਘਨ ਮੈ ਲਸਕੈ ਰਿਸ ਮੈ ਬਰਿ ਕੈ ਅਰਿ ਊਪਰ ਮਾਰਿਯੋ ॥
daaman jiau ghan mai lasakai ris mai bar kai ar aoopar maariyo |അത് മിന്നൽ പോലെ മിന്നിമറയുന്നുണ്ടായിരുന്നു
ਦੁਜਨ ਕੋ ਸਿਰੁ ਕਾਟਿ ਦਯੋ ਬਿਨੁ ਰੁੰਡ ਭਯੋ ਜਸੁ ਤਾਹਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
dujan ko sir kaatt dayo bin rundd bhayo jas taeh uchaariyo |അവൻ, (കൃഷ്ണൻ) ആ ദുഷ്ടൻ്റെ തല വെട്ടി, അവൻ്റെ തുമ്പിക്കൈ തലയില്ലാത്തതാക്കി
ਜਿਉ ਸਰਦੂਲ ਮਹਾ ਬਨ ਮੈ ਹਤ ਕੈ ਬਲ ਸੋ ਮਨੋ ਕੇਹਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੧੧੮੧॥
jiau saradool mahaa ban mai hat kai bal so mano kehar ddaariyo |1181|വലിയ സിംഹം ചെറിയ സിംഹത്തെ കൊന്നതായി തോന്നി.1181.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |ദോഹ്റ
ਅਡਰ ਸਿੰਘ ਅਉ ਅਜਬ ਸਿੰਘ ਅਘਟ ਸਿੰਘ ਸਿੰਘ ਬੀਰ ॥
addar singh aau ajab singh aghatt singh singh beer |ആദര് സിംഗ്, അജബ് സിംഗ്, അഘത് സിംഗ്, ബിര് സിംഗ്,
ਅਮਰ ਸਿੰਘ ਅਰੁ ਅਟਲ ਸਿੰਘ ਮਹਾਰਥੀ ਰਨ ਧੀਰ ॥੧੧੮੨॥
amar singh ar attal singh mahaarathee ran dheer |1182|അന്ന് അദ്ദർ സിംഗ്, അജൈബ് സിംഗ്, അഘത് സിംഗ്, വീർ സിംഗ്, അമർ സിംഗ്, അടൽ സിംഗ് തുടങ്ങി മഹാനായ യോദ്ധാക്കൾ അവിടെ ഉണ്ടായിരുന്നു.1182
ਅਰਜਨ ਸਿੰਘ ਅਰੁ ਅਮਿਟ ਸਿੰਘ ਕ੍ਰਿਸਨ ਨਿਹਾਰਿਓ ਨੈਨ ॥
arajan singh ar amitt singh krisan nihaario nain |അർജൻ സിംഗ്, അമിത് സിംഗ് (പേര്) എട്ട് യോദ്ധാക്കൾ രാജാക്കന്മാർ കൃഷ്ണനെ അവരുടെ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് കണ്ടു.
ਆਠ ਭੂਪ ਮਿਲਿ ਪਰਸਪਰ ਬੋਲਤ ਐਸੇ ਬੈਨ ॥੧੧੮੩॥
aatth bhoop mil parasapar bolat aaise bain |1183|കൃഷ്ണൻ അർജുൻ സിങ്ങിനെയും അമിത് സിങ്ങിനെയും കാണുകയും എട്ട് രാജാക്കന്മാർ ഒരുമിച്ചു പരസ്പരം സംസാരിക്കുന്നത് കാണുകയും ചെയ്തു.1183.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |സ്വയ്യ
ਦੇਖਤ ਹੋ ਨ੍ਰਿਪ ਸ੍ਯਾਮ ਬਲੀ ਤਿਹ ਕੇ ਹਮ ਊਪਰਿ ਧਾਇ ਪਰੈ ॥
dekhat ho nrip sayaam balee tih ke ham aoopar dhaae parai |ആ രാജാക്കന്മാർ പറഞ്ഞു, "രാജാക്കന്മാരേ! അവൻ ശക്തനായ കൃഷ്ണനാണ്
ਅਪੁਨੇ ਪ੍ਰਭ ਕੋ ਮਿਲਿ ਕਾਜ ਕਰੈ ਮੁਸਲੀ ਹਰਿ ਤੇ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰੈ ॥
apune prabh ko mil kaaj karai musalee har te nahee naik ddarai |നമുക്ക് അവൻ്റെ മേൽ വീഴാം, കൃഷ്ണനെയും ബൽറാമിനെയും അൽപ്പം പോലും ഭയപ്പെടാതെ, നമുക്ക് നമ്മുടെ കർത്താവിന് വേണ്ടി പ്രവർത്തിക്കാം.
ਧਨੁ ਬਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਗਦਾ ਪਰਸੇ ਬਰਛੇ ਗਹਿ ਤੀਛਨ ਜਾਇ ਅਰੈ ॥
dhan baan kripaan gadaa parase barachhe geh teechhan jaae arai |അവർ അവരുടെ വില്ലുകൾ, അമ്പ്, വാൾ, ഗദ, മഴു, കഠാര മുതലായവ പിടിച്ചു ചെറുക്കാൻ പോയി.
ਸਬ ਹੀ ਸੁ ਕਹੀ ਇਹ ਈ ਪ੍ਰਨ ਹੈ ਜਦੁਬੀਰ ਹਨੈ ਮਿਲਿ ਜੁਧ ਕਰੈ ॥੧੧੮੪॥
sab hee su kahee ih ee pran hai jadubeer hanai mil judh karai |1184|അവർ എല്ലാവരോടും പറഞ്ഞു, "നമുക്ക് ഒരുമിച്ചു യുദ്ധം ചെയ്യാം, കൃഷ്ണനെ കൊല്ലാം" 1184.
ਆਯੁਧ ਲੈ ਸਿਗਰੇ ਕਰ ਮੈ ਸੁ ਮੁਕੰਦ ਕੇ ਊਪਰਿ ਦਉਰ ਪਰੇ ॥
aayudh lai sigare kar mai su mukand ke aoopar daur pare |ആയുധങ്ങൾ കയ്യിലെടുത്തു കൃഷ്ണൻ്റെ മേൽ വീണു
ਸੁ ਧਵਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਆਨਿ ਅਰੇ ਸੰਗਿ ਚਾਰ ਅਛੂਹਨਿ ਸੂਰ ਬਰੇ ॥
su dhavaae kai sayandan aan are sang chaar achhoohan soor bare |അവർ തങ്ങളുടെ രഥങ്ങൾ ഓടിക്കുകയും വളരെ വലിയ നാല് യൂണിറ്റുകളുള്ള തങ്ങളുടെ സൈന്യത്തെ അവൻ്റെ മുമ്പിൽ കൊണ്ടുവന്നു
ਕਬਿ ਰਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਆਹਵ ਮੈ ਅਘ ਖੰਡਨਿ ਤੇ ਨਹੀ ਨੈਕ ਡਰੇ ॥
kab raam kahai at aahav mai agh khanddan te nahee naik ddare |ഈ ഘോരയുദ്ധത്തിൽ തങ്ങൾക്ക് നേരിയ ഭയം പോലുമില്ലായിരുന്നുവെന്നും കൊല്ലൂ എന്ന് നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് മുന്നോട്ട് കുതിച്ചെന്നും കവി ശ്യാം പറയുന്നു. കൊല്ലുക
ਮਨੋ ਗਾਜਿ ਪ੍ਰਲੈ ਘਨ ਧਾਇ ਚਲਿਯੋ ਤਿਮ ਦਉਰੇ ਸੁ ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਕਰੇ ॥੧੧੮੫॥
mano gaaj pralai ghan dhaae chaliyo tim daure su maar hee maar kare |1185|അന്ത്യനാളിൻ്റെ മേഘങ്ങൾ ഇടിമുഴക്കുന്നതായി പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ടു.1185.
ਧਨ ਸਿੰਘ ਅਛੂਹਨਿ ਦੁਇ ਸੰਗਿ ਲੈ ਅਨਗੇਸ ਅਛੂਹਨਿ ਤੀਨ ਸੁ ਲ੍ਯਾਏ ॥
dhan singh achhoohan due sang lai anages achhoohan teen su layaae |ധൻ സിംഗ് രണ്ട് വലിയ സൈന്യവുമായാണ് വന്നത്, അങ്കേഷ് സിംഗ് അത്തരം മൂന്ന് യൂണിറ്റുകളെ കൊണ്ടുവന്നു
ਸੋ ਤੁਮ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨੋ ਛਲ ਸੋ ਰਨ ਮੈ ਦਸ ਹੂੰ ਨ੍ਰਿਪ ਮਾਰਿ ਗਿਰਾਏ ॥
so tum sayaam suno chhal so ran mai das hoon nrip maar giraae |അവർ പറഞ്ഞു, കൃഷ്ണാ! പത്തു രാജാക്കന്മാരെയും നീ ചതിയിൽ കൊന്നു