ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 664

ਹਠਵੰਤ ਬ੍ਰਤੀ ਰਿਖਿ ਅਤ੍ਰ ਸੂਅੰ ॥੩੫੬॥

hatthavant bratee rikh atr sooan |356|

അവൻ്റെ ഇപ്പോൾ തികഞ്ഞവനും ശരീരം വ്യതിരിക്തവുമായിരുന്നു, അവൻ സ്ഥിരോത്സാഹിയും വ്രതനിഷ്ഠയും അത്രി മുനിയുടെ പുത്രനെപ്പോലെയും ആയിരുന്നു.356.

ਅਵਿਲੋਕਿ ਸਰੰ ਕਰਿ ਧਿਆਨ ਜੁਤੰ ॥

avilok saran kar dhiaan jutan |

ഈ രീതിയിൽ, അമ്പ്-നിർമ്മാതാവ് ജാട്ടുകൾ കൊണ്ടാണ് നിർമ്മിച്ചിരിക്കുന്നത്

ਰਹਿ ਰੀਝ ਜਟੀ ਹਠਵੰਤ ਬ੍ਰਤੰ ॥

reh reejh jattee hatthavant bratan |

അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ അസ്ത്രങ്ങളും ധ്യാനവും കണ്ട് ദത്തൻ മുനി അത്യധികം സന്തോഷിച്ചു

ਗੁਰੁ ਮਾਨਿਸ ਪੰਚਦਸ੍ਵੋ ਪ੍ਰਬਲੰ ॥

gur maanis panchadasvo prabalan |

മനസ്സിൽ പതിനഞ്ചാമത്തെ വലിയ ഗുരുവായി (അവനെ) സ്വീകരിച്ചു.

ਹਠ ਛਾਡਿ ਸਬੈ ਤਿਨ ਪਾਨ ਪਰੰ ॥੩੫੭॥

hatth chhaadd sabai tin paan paran |357|

തൻ്റെ പതിനഞ്ചാമത്തെ ഗുരുവായി അവനെ സ്വീകരിച്ചു, തൻ്റെ എല്ലാ പിടിവാശികളും ഉപേക്ഷിച്ച് അവൻ അവനെ തൻ്റെ വീണ്ടെടുപ്പുകാരനായി സ്വീകരിച്ചു.357.

ਇਮਿ ਨਾਹ ਸੌ ਜੋ ਨਰ ਨੇਹ ਕਰੈ ॥

eim naah sau jo nar neh karai |

ഒരുവൻ ഈ വിധത്തിൽ ദൈവത്തെ ('നഹ്') സ്നേഹിക്കുന്നുവെങ്കിൽ,

ਭਵ ਧਾਰ ਅਪਾਰਹਿ ਪਾਰ ਪਰੈ ॥

bhav dhaar apaareh paar parai |

ഇങ്ങനെ ഭഗവാനെ സ്നേഹിക്കുന്നവൻ ഈ അനന്തമായ അസ്തിത്വ സമുദ്രത്തെ കടക്കുന്നു

ਤਨ ਕੇ ਮਨ ਕੇ ਭ੍ਰਮ ਪਾਸਿ ਧਰੇ ॥

tan ke man ke bhram paas dhare |

ശരീരത്തിൻ്റെയും മനസ്സിൻ്റെയും മിഥ്യാധാരണകൾ മാറ്റിവെക്കുക.

ਕਰਿ ਪੰਦ੍ਰਸਵੋ ਗੁਰੁ ਪਾਨ ਪਰੇ ॥੩੫੮॥

kar pandrasavo gur paan pare |358|

തൻ്റെ ശരീരവും മനസ്സിൻ്റെ മിഥ്യാധാരണകളും നീക്കി, ദത്ത് തൻ്റെ പതിനഞ്ചാമത്തെ ഗുരുവിൻ്റെ കാൽക്കൽ ഈ രീതിയിൽ വീണു.358.

ਇਤਿ ਪੰਦ੍ਰਸਵ ਗੁਰੂ ਬਾਨਗਰ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੫॥

eit pandrasav guroo baanagar samaapatan |15|

പതിനഞ്ചാമത്തെ ഗുരുവായി ഒരു അമ്പ് നിർമ്മാതാവിനെ സ്വീകരിച്ചതിൻ്റെ വിവരണം അവസാനിക്കുന്നു.

ਅਥ ਚਾਵਡਿ ਸੋਰਵੋ ਗੁਰੁ ਕਥਨੰ ॥

ath chaavadd soravo gur kathanan |

ഇപ്പോൾ ഒരു കഴുകനെ പതിനാറാം ഗുരുവായി സ്വീകരിച്ചതിൻ്റെ വിവരണം ആരംഭിക്കുന്നു

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥

tottak chhand |

ടോട്ടക് സ്റ്റാൻസ

ਮੁਖ ਬਿਭੂਤ ਭਗਵੇ ਭੇਸ ਬਰੰ ॥

mukh bibhoot bhagave bhes baran |

(ദത്തൻ) മുഖത്ത് ഒരു വിഭൂതിയുണ്ട്.

ਸੁਭ ਸੋਭਤ ਚੇਲਕ ਸੰਗ ਨਰੰ ॥

subh sobhat chelak sang naran |

മുനി തൻ്റെ ശിഷ്യന്മാരോടൊപ്പം തൻ്റെ മുഖത്ത് ഭസ്മം പൂശുകയും കാച്ചിൻ്റെ നിറമുള്ള വസ്ത്രങ്ങൾ ധരിക്കുകയും ചെയ്തു.

ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਗੋਬਿੰਦ ਏਕ ਮੁਖੰ ॥

gun gaavat gobind ek mukhan |

അവർ ഒരു ഗോവിന്ദൻ്റെ ഗുണങ്ങൾ വായ് കൊണ്ട് പാടുന്നു.

ਬਨ ਡੋਲਤ ਆਸ ਉਦਾਸ ਸੁਖੰ ॥੩੫੯॥

ban ddolat aas udaas sukhan |359|

വായ് കൊണ്ട് ഭഗവാനെ സ്തുതിച്ചു പാടി, എല്ലാത്തരം ആഗ്രഹങ്ങളാലും കെട്ടടങ്ങാതെ നീങ്ങിക്കൊണ്ടിരുന്നു.359.

ਸੁਭ ਸੂਰਤਿ ਪੂਰਤ ਨਾਦ ਨਵੰ ॥

subh soorat poorat naad navan |

സുന്ദരനായ മുനി (ദത്തൻ) ജപിക്കുന്നു.

ਅਤਿ ਉਜਲ ਅੰਗ ਬਿਭੂਤ ਰਿਖੰ ॥

at ujal ang bibhoot rikhan |

വായകൊണ്ട് വിവിധ ശബ്ദങ്ങൾ സൃഷ്ടിക്കപ്പെട്ടു, ദത്തൻ മുനിയുടെ ശരീരം പലതരം മഹത്വങ്ങളാൽ മിത്രമായിരുന്നു.

ਨਹੀ ਬੋਲਤ ਡੋਲਤ ਦੇਸ ਦਿਸੰ ॥

nahee bolat ddolat des disan |

അവൻ സംസാരിക്കുന്നില്ല (അവൻ്റെ വായിൽ നിന്ന് ഒന്നും), അവൻ വിവിധ രാജ്യങ്ങളിൽ അലഞ്ഞുതിരിയുന്നു.

ਗੁਨ ਚਾਰਤ ਧਾਰਤ ਧ੍ਯਾਨ ਹਰੰ ॥੩੬੦॥

gun chaarat dhaarat dhayaan haran |360|

ദൂരത്തും അടുത്തും നാനാ ദേശങ്ങളിൽ നിശ്ശബ്ദനായി സഞ്ചരിക്കുകയും മനസ്സിൽ ഭഗവാനെ ധ്യാനിക്കുകയും ചെയ്തു.360.

ਅਵਿਲੋਕਯ ਚਾਵੰਡਿ ਚਾਰੁ ਪ੍ਰਭੰ ॥

avilokay chaavandd chaar prabhan |

(അവൻ) ഒരു സുന്ദരിയായ ഈൽ (ചാവദ്) കണ്ടു.

ਗ੍ਰਿਹਿ ਜਾਤ ਉਡੀ ਗਹਿ ਮਾਸੁ ਮੁਖੰ ॥

grihi jaat uddee geh maas mukhan |

അവിടെ വായിൽ മാംസക്കഷണം പിടിച്ച് പറക്കുന്ന ഒരു കഴുകനെ അവൻ കണ്ടു

ਲਖਿ ਕੈ ਪਲ ਚਾਵੰਡਿ ਚਾਰ ਚਲੀ ॥

lakh kai pal chaavandd chaar chalee |

(ആ) സുന്ദരിയായ ഈൽ ഒരു മാംസക്കഷണം ചുമക്കുന്ന മറ്റൊരാൾ കണ്ടു

ਤਿਹ ਤੇ ਅਤਿ ਪੁਸਟ ਪ੍ਰਮਾਥ ਬਲੀ ॥੩੬੧॥

tih te at pusatt pramaath balee |361|

അത് കണ്ട് കൂടുതൽ ശക്തിയുള്ള നാല് കഴുകന്മാർ മുന്നോട്ട് നീങ്ങി.361.

ਅਵਿਲੋਕਿਸ ਮਾਸ ਅਕਾਸ ਉਡੀ ॥

avilokis maas akaas uddee |

(അവൻ) ഒരു മാംസക്കഷണവുമായി ആകാശത്ത് പറക്കുന്നത് കണ്ടു,

ਅਤਿ ਜੁਧੁ ਤਹੀ ਤਿਹੰ ਸੰਗ ਮੰਡੀ ॥

at judh tahee tihan sang manddee |

അവർ ആകാശത്ത് പറന്നു, അവിടെ അവർ ആ കഴുകനുമായി യുദ്ധം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി

ਤਜਿ ਮਾਸੁ ਚੜਾ ਉਡਿ ਆਪ ਚਲੀ ॥

taj maas charraa udd aap chalee |

(അവൻ) ശക്തനാണെന്ന് അറിഞ്ഞുകൊണ്ട്, സുന്ദരിയായ ഈൽ ('ചാട') ഒരു മാംസക്കഷണം മുറിച്ചു

ਲਹਿ ਕੈ ਚਿਤ ਚਾਵੰਡਿ ਚਾਰ ਬਲੀ ॥੩੬੨॥

leh kai chit chaavandd chaar balee |362|

ഈ ശക്തരായ കഴുകന്മാരെ കണ്ടപ്പോൾ മാംസക്കഷണം ഉപേക്ഷിച്ച് അവൻ പറന്നുപോയി.362.

ਅਵਿਲੋਕਿ ਸੁ ਚਾਵੰਡਿ ਚਾਰ ਪਲੰ ॥

avilok su chaavandd chaar palan |

മനോഹരമായ ആ ഇറച്ചിക്കഷണം ('പാലൻ') കണ്ടു.

ਤਜਿ ਤ੍ਰਾਸ ਭਾਈ ਥਿਰ ਭੂਮਿ ਥਲੰ ॥

taj traas bhaaee thir bhoom thalan |

ആ നാലു കഴുകന്മാരെയും കണ്ട് ഭയന്ന് താഴെയുള്ള ഭൂമി പോലും നിശ്ചലമായി.

ਲਖਿ ਤਾਸੁ ਮਨੰ ਮੁਨਿ ਚਉਕ ਰਹ੍ਯੋ ॥

lakh taas manan mun chauk rahayo |

അവനെ കണ്ട മുനി (ദത്ത) അവൻ്റെ മനസ്സിൽ ഞെട്ടി.

ਚਿਤ ਸੋਰ੍ਰਹਸਵੇ ਗੁਰੁ ਤਾਸੁ ਕਹ੍ਯੋ ॥੩੬੩॥

chit sorrahasave gur taas kahayo |363|

മുനി ഞെട്ടി അവരെ (അത്) അറുപതാമത്തെ ഗുരുവായി സ്വീകരിച്ചു.363.

ਕੋਊ ਐਸ ਤਜੈ ਜਬ ਸਰਬ ਧਨੰ ॥

koaoo aais tajai jab sarab dhanan |

ഒരാൾ ഈ രീതിയിൽ എല്ലാ സമ്പത്തും ഉപേക്ഷിക്കുമ്പോൾ (കഷ്ടത്തിൻ്റെ കാരണം മനസ്സിലാക്കുന്നു).

ਕਰਿ ਕੈ ਬਿਨੁ ਆਸ ਉਦਾਸ ਮਨੰ ॥

kar kai bin aas udaas manan |

ആരെങ്കിലും എല്ലാ ആഗ്രഹങ്ങളോടും ബന്ധമില്ലാത്തവരാണെങ്കിൽ, എല്ലാ സ്വത്തുക്കളും ഉപേക്ഷിക്കുന്നു

ਤਬ ਪਾਚਉ ਇੰਦ੍ਰੀ ਤਿਆਗ ਰਹੈ ॥

tab paachau indree tiaag rahai |

അപ്പോൾ പഞ്ചേന്ദ്രിയങ്ങൾ (വസ്തുക്കളെ) ഉപേക്ഷിച്ച് ചലനരഹിതമായിത്തീരുന്നു.

ਇਨ ਚੀਲਨ ਜਿਉ ਸ੍ਰੁਤ ਐਸ ਕਹੈ ॥੩੬੪॥

ein cheelan jiau srut aais kahai |364|

അപ്പോൾ മാത്രമേ അവനെ സന്യാസിയായി കണക്കാക്കാൻ കഴിയൂ, ഈ കഴുകന്മാരെപ്പോലെ അവൻ്റെ ധാരണ ഉണ്ടാക്കുക.

ਇਤਿ ਸੋਰ੍ਰਹਵੋ ਗੁਰੂ ਚਾਵੰਡਿ ਸਮਾਪਤੰ ॥੧੬॥

eit sorrahavo guroo chaavandd samaapatan |16|

ഒരു കഴുകനെ പതിനാറാമത്തെ ഗുരുവായി സ്വീകരിച്ചതിൻ്റെ വിവരണത്തിൻ്റെ അവസാനം.

ਅਥ ਦੁਧੀਰਾ ਸਤਾਰਵੋ ਗੁਰੂ ਕਥਨੰ ॥

ath dudheeraa sataaravo guroo kathanan |

പതിനേഴാമത്തെ ഗുരുവായി ഒരു മത്സ്യബന്ധന പക്ഷിയെ സ്വീകരിച്ചതിൻ്റെ വിവരണം ഇപ്പോൾ ആരംഭിക്കുന്നു

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥

tottak chhand |

ടോട്ടക് സ്റ്റാൻസ

ਕਰਿ ਸੋਰਸਵੋ ਰਿਖਿ ਤਾਸੁ ਗੁਰੰ ॥

kar sorasavo rikh taas guran |

അദ്ദേഹത്തെ പതിനാറാം ഗുരുവാക്കി

ਉਠਿ ਚਲੀਆ ਬਾਟ ਉਦਾਸ ਚਿਤੰ ॥

autth chaleea baatt udaas chitan |

പതിനേഴാമത്തെ ഗുരുവായി കഴുകനെ സ്വീകരിച്ച ശേഷം ദത്ത് തൻ്റെ പാതയിൽ വീണ്ടും മുന്നോട്ടു പോയി.

ਮੁਖਿ ਪੂਰਤ ਨਾਦਿ ਨਿਨਾਦ ਧੁਨੰ ॥

mukh poorat naad ninaad dhunan |

(അവൻ്റെ) വായിൽ തുടർച്ചയായ വാക്കുകളുടെ ഈണം നിറഞ്ഞു.

ਸੁਨਿ ਰੀਝਤ ਗੰਧ੍ਰਬ ਦੇਵ ਨਰੰ ॥੩੬੫॥

sun reejhat gandhrab dev naran |365|

അവൻ തൻ്റെ വായിൽ പലതരത്തിലുള്ള ശബ്ദങ്ങൾ പുറപ്പെടുവിക്കുകയും അതുതന്നെ കേൾക്കുകയും ചെയ്തു, ദേവന്മാരും ഗന്ധർവ്വന്മാരും പുരുഷന്മാരും സ്ത്രീകളും എല്ലാവരും സന്തുഷ്ടരായി.