ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 340

ਸੋ ਬ੍ਰਿਜ ਭੂਮਿ ਬਿਖੈ ਰਸ ਕੈ ਹਿਤ ਖੇਲਤ ਹੈ ਫੁਨਿ ਗੋਪਿਨ ਸਾਥਾ ॥੪੬੪॥

so brij bhoom bikhai ras kai hit khelat hai fun gopin saathaa |464|

ഈ സമയത്ത് ഗോപികമാരോട് കാമവികാരത്തിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നവൻ തന്നെയാണ്.464.

ਹਸਿ ਕੈ ਹਰਿ ਜੂ ਬ੍ਰਿਜ ਮੰਡਲ ਮੈ ਸੰਗ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਇਕ ਹੋਡ ਬਦੀ ॥

has kai har joo brij manddal mai sang gopin ke ik hodd badee |

കൃഷ്ണൻ പുഞ്ചിരിച്ചുകൊണ്ട് ബ്രജ്-മണ്ഡലത്തിലെ ഗോപികമാരോട് ഒരു നിബന്ധന വെച്ചു

ਸਭ ਧਾਇ ਪਰੈ ਹਮਹੂੰ ਤੁਮਹੂੰ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਮਿਲਿ ਬੀਚ ਨਦੀ ॥

sabh dhaae parai hamahoon tumahoon ih bhaat kahiyo mil beech nadee |

കൃഷ്ണൻ, ബ്രജയുടെ ഗോപികമാരോട് വാതുവെപ്പ് ഉൾപ്പെട്ട ഒരു നാടകത്തെ കുറിച്ച് പുഞ്ചിരിയോടെ സംസാരിച്ചു, വരൂ, നമുക്ക് ഒരുമിച്ച് നദിയിൽ ചാടാം.

ਜਬ ਜਾਇ ਪਰੇ ਜਮੁਨਾ ਜਲ ਮੈ ਸੰਗ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਭਗਵਾਨ ਜਦੀ ॥

jab jaae pare jamunaa jal mai sang gopin ke bhagavaan jadee |

ദൈവം ഗോപികമാരോടൊപ്പം ജമ്‌നയിലെ വെള്ളത്തിലേക്ക് ചാടിയപ്പോൾ

ਤਬ ਲੈ ਚੁਭਕੀ ਹਰਿ ਜੀ ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਸੁ ਲਯੋ ਮੁਖ ਚੂਮ ਕਿਧੋ ਸੋ ਤਦੀ ॥੪੬੫॥

tab lai chubhakee har jee triy ko su layo mukh choom kidho so tadee |465|

ഈ രീതിയിൽ, കൃഷ്ണൻ ഗോപികമാരോടൊപ്പം യമുനയിലെ ജലത്തിലേക്ക് ചാടിയപ്പോൾ, മുങ്ങൽ കഴിഞ്ഞ് അവരിൽ ഒരാളുടെ മുഖത്ത് അവൻ വളരെ വേഗത്തിൽ ചുംബിച്ചു.465.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਸੋ ॥

gopee baach kaanrah joo so |

കൃഷ്ണനെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത ഗോപികമാരുടെ സംസാരം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਮਿਲ ਕੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਸੁੰਦਰ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੀ ਹਸਿ ਬਾਤ ਪ੍ਰਬੀਨਨ ॥

mil kai sabh gvaarin sundar sayaam so sayaam kahee has baat prabeenan |

ശ്യാം (കവി) പറയുന്നു, എല്ലാ സുന്ദരികളായ ഗോപികമാരും ചേർന്ന് കന്ഹയോട് വളരെ ബുദ്ധിപരമായ ഒരു കാര്യം സംസാരിച്ചു.

ਰਾਜਤ ਜਾਹਿ ਮ੍ਰਿਗੀਪਤਿ ਸੇ ਦ੍ਰਿਗ ਛਾਜਤ ਚੰਚਲਤਾ ਸਮ ਮੀਨਨ ॥

raajat jaeh mrigeepat se drig chhaajat chanchalataa sam meenan |

ഗോപികമാരെല്ലാം ഒരുമിച്ചു ചിരിച്ചുകൊണ്ട് കൃഷ്ണനോട് കൗശലപൂർവ്വം പറഞ്ഞു.

ਕੰਚਨ ਸੇ ਤਨ ਕਉਲ ਮੁਖੀ ਰਸ ਆਤੁਰ ਹੈ ਕਹਿਯੋ ਰਛਕ ਦੀਨਨ ॥

kanchan se tan kaul mukhee ras aatur hai kahiyo rachhak deenan |

(ആരുടെ) ശരീരങ്ങൾ സ്വർണ്ണം പോലെ തിളങ്ങുന്നു, അവരുടെ മുഖം താമരപ്പൂക്കൾ പോലെ മൃദുവാണ് (അവർ) കാമത്തിൽ ഉത്സുകരാണ്, മതത്തിൻ്റെ സംരക്ഷകനേ!

ਨੇਹੁ ਬਢਾਇ ਮਹਾ ਸੁਖੁ ਪਾਇ ਕਹਿਯੋ ਸਿਰਿ ਨਿਆਇ ਕੈ ਭਾਤਿ ਅਧੀਨਨ ॥੪੬੬॥

nehu badtaae mahaa sukh paae kahiyo sir niaae kai bhaat adheenan |466|

ആരുടെ ശരീരമാണ് സ്വർണ്ണം പോലെയുള്ളത്, ആരാണ് എളിയവരുടെ സംരക്ഷകൻ, അവനോട്, പ്രസാദമായ മനസ്സോടെ, അത്യധികമായ ആനന്ദത്തോടെ, തലകുനിച്ച്, ഗോപികമാർ വിനയത്തോടെ പറഞ്ഞു.466.

ਅਤਿ ਹ੍ਵੈ ਰਿਝਵੰਤ ਕਹਿਓ ਗੁਪੀਆ ਜੁਗ ਤੀਸਰ ਮੈ ਪਤਿ ਭਯੋ ਜੁ ਕਪੀ ॥

at hvai rijhavant kahio gupeea jug teesar mai pat bhayo ju kapee |

ത്രേതായുഗത്തിൽ വാനരന്മാരുടെ അധിപനായ ഗോപികമാർ സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.

ਜਿਨਿ ਰਾਵਨ ਖੇਤਿ ਮਰਿਓ ਕੁਪ ਕੈ ਜਿਹ ਰੀਝਿ ਬਿਭੀਛਨ ਲੰਕ ਥਪੀ ॥

jin raavan khet mario kup kai jih reejh bibheechhan lank thapee |

കോപാകുലനായ അവൻ രാവണനെ വധിക്കുകയും വിഭീഷണന് രാജ്യം നൽകുകയും ചെയ്തു

ਜਿਹ ਕੀ ਜਗ ਬੀਚ ਪ੍ਰਸਿਧ ਕਲਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਛੁ ਨਾਹਿ ਛਪੀ ॥

jih kee jag beech prasidh kalaa kab sayaam kahai kachh naeh chhapee |

ലോകമെമ്പാടും ചർച്ച ചെയ്യപ്പെടുന്നത് ആരുടെ അമാനുഷിക ശക്തികളാണ്

ਤਿਹ ਸੰਗ ਕਰੈ ਰਸ ਕੀ ਚਰਚਾ ਜਿਨ ਹੂੰ ਤਿਰੀਯਾ ਫੁਨਿ ਚੰਡਿ ਜਪੀ ॥੪੬੭॥

tih sang karai ras kee charachaa jin hoon tireeyaa fun chandd japee |467|

ഈ സ്ത്രീകളെല്ലാം ചണ്ഡിയുടെ പേര് ഓർമ്മിക്കുകയും ആവർത്തിച്ച് അവളുടെ കൃഷ്ണനോട് അവരുടെ ഭർത്താവായി യാചിക്കുകയും ചെയ്ത അവൻ്റെ കാമ കളിയെക്കുറിച്ച് അവനുമായി ചർച്ച ചെയ്യുന്നു.467.

ਜਉ ਰਸ ਬਾਤ ਕਹੀ ਗੁਪੀਆ ਤਬ ਹੀ ਹਰਿ ਜਵਾਬ ਦਯੋ ਤਿਨ ਸਾਫੀ ॥

jau ras baat kahee gupeea tab hee har javaab dayo tin saafee |

ഗോപികമാർ രസ ബഖ്നിയെ കുറിച്ച് പറഞ്ഞപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ അവർക്ക് വ്യക്തമായ മറുപടി നൽകി

ਆਈ ਹੋ ਛੋਡਿ ਸਭੈ ਪਤਿ ਕੋ ਤੁਮ ਹੋਇ ਤੁਮੈ ਨ ਮਰੇ ਫੁਨਿ ਮਾਫੀ ॥

aaee ho chhodd sabhai pat ko tum hoe tumai na mare fun maafee |

ഗോപികമാർ കാമുകീ സുഖത്തെപ്പറ്റി പറഞ്ഞപ്പോൾ, തങ്ങൾ ഭർത്താക്കന്മാരെ ഉപേക്ഷിച്ചു പോയെന്നും മരണശേഷവും അവരോട് പൊറുക്കില്ലെന്നും കൃഷ്ണൻ അവരോട് വ്യക്തമായി പറഞ്ഞു.

ਹਉ ਤੁਮ ਸੋ ਨਹਿ ਹੇਤ ਕਰੋ ਤੁਮ ਕਾਹੇ ਕਉ ਬਾਮ ਕਰੋ ਰਸ ਲਾਫੀ ॥

hau tum so neh het karo tum kaahe kau baam karo ras laafee |

ഞാൻ നിന്നോട് പ്രണയത്തിലല്ല, നീ എന്തിനാണ് (സ്നേഹം) ജ്യൂസ് കൊണ്ട് പൊങ്ങച്ചം പറയുന്നത്.

ਇਉ ਕਹਿ ਕੈ ਹਰਿ ਮੋਨ ਭਜੀ ਸੁ ਬਜਾਇ ਉਠਿਯੋ ਮੁਰਲੀ ਮਹਿ ਕਾਫੀ ॥੪੬੮॥

eiau keh kai har mon bhajee su bajaae utthiyo muralee meh kaafee |468|

അവൻ പറഞ്ഞു, "എനിക്ക് നിന്നെ ഇഷ്ടമല്ല, നീ എന്തിനാണ് പ്രണയത്തിൻ്റെ സുഖത്തെക്കുറിച്ച് എന്നോട് സംസാരിക്കുന്നത്?," ഇത് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കൃഷ്ണൻ നിശബ്ദനായി, കാഫിയുടെ പുല്ലാങ്കുഴലിൽ വായിക്കാൻ തുടങ്ങി.468.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ਗੋਪੀ ਸੋਂ ॥

kaanrah baach gopee son |

ഗോപികമാരെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്ന കൃഷ്ണൻ്റെ പ്രസംഗം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਸਭ ਸੁੰਦਰ ਗੋਪਿਨ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਦਯੋ ਹਰਿ ਕੈ ਹਰਿ ਜਵਾਬ ਜਬੈ ॥

sabh sundar gopin so kab sayaam dayo har kai har javaab jabai |

സുന്ദരികളായ ഗോപികമാർക്കെല്ലാം കൃഷ്ണൻ പുഞ്ചിരിയോടെ മറുപടി പറഞ്ഞപ്പോൾ കവി ശ്യാം പറയുന്നു.

ਨ ਗਈ ਹਰਿ ਮਾਨ ਕਹਿਯੋ ਗ੍ਰਿਹ ਕੋ ਪ੍ਰਭ ਮੋਹਿ ਰਹੀ ਮੁਖਿ ਦੇਖ ਸਬੈ ॥

n gee har maan kahiyo grih ko prabh mohi rahee mukh dekh sabai |

കൃഷ്ണൻ പുഞ്ചിരിയോടെ ഗോപികമാരോട് ഈ മറുപടി പറഞ്ഞപ്പോൾ, അവർ കൃഷ്ണനെ അനുസരിക്കാതെ സ്വന്തം വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുകയും അവൻ്റെ മുഖം കണ്ട് മയങ്ങുകയും ചെയ്തു.

ਕ੍ਰਿਸਨੰ ਕਰਿ ਲੈ ਅਪਨੇ ਮੁਰਲੀ ਸੁ ਬਜਾਇ ਉਠਿਓ ਜੁਤ ਰਾਗ ਤਬੈ ॥

krisanan kar lai apane muralee su bajaae utthio jut raag tabai |

അപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ ഓടക്കുഴൽ കയ്യിലെടുത്തു അതിൽ വായിക്കാൻ തുടങ്ങി

ਮਨੋ ਘਾਇਲ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਬ੍ਰਣ ਮੈ ਭਗਵਾਨ ਡਰਿਯੋ ਜਨੁ ਲੋਨ ਅਬੈ ॥੪੬੯॥

mano ghaaeil gopin ke bran mai bhagavaan ddariyo jan lon abai |469|

പുല്ലാങ്കുഴലിൻ്റെ രാഗം ഗോപികമാരിൽ ഈ സ്വാധീനം ചെലുത്തി, അവരുടെ മുറിവുകളിൽ കൃഷ്ണൻ ഉപ്പ് പുരട്ടിയതായി അവർക്ക് തോന്നി.469.

ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਗ ਬੀਚ ਮ੍ਰਿਗੀ ਪਿਖੀਐ ਹਰਿ ਤਿਉ ਗਨ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੇ ਮਧਿ ਸੋਭੈ ॥

jiau mrig beech mrigee pikheeai har tiau gan gvaarin ke madh sobhai |

ചെയ്യുന്നവരുടെ ഇടയിൽ മാനിനെ കാണുന്നതുപോലെ, ഗോപികമാരുടെ ഇടയിൽ കൃഷ്ണൻ ഉണ്ടായിരുന്നു

ਦੇਖਿ ਜਿਸੈ ਰਿਪੁ ਰੀਝ ਰਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਨਹੀ ਮਨ ਭੀਤਰ ਛੋਭੈ ॥

dekh jisai rip reejh rahai kab sayaam nahee man bheetar chhobhai |

കൃഷ്ണനെ കണ്ടപ്പോൾ ശത്രുക്കളും സന്തോഷിച്ചു, അവരുടെ മനസ്സിൽ കൃഷ്ണൻ്റെ മഹത്വം വർദ്ധിച്ചു.

ਦੇਖਿ ਜਿਸੈ ਮ੍ਰਿਗ ਧਾਵਤ ਆਵਤ ਚਿਤ ਕਰੈ ਨ ਹਮੈ ਫੁਨਿ ਕੋ ਭੈ ॥

dekh jisai mrig dhaavat aavat chit karai na hamai fun ko bhai |

മാനുകൾ ഓടിപ്പോകുന്നത് കണ്ടിട്ട് അവരുടെ മനസ്സിൽ ഒരു പേടിയും ഇല്ല.

ਸੋ ਬਨ ਬੀਚ ਬਿਰਾਜਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੋਊ ਪਿਖਵੈ ਤਿਹ ਕੋ ਮਨੁ ਲੋਭੈ ॥੪੭੦॥

so ban beech biraajat kaanrah joaoo pikhavai tih ko man lobhai |470|

ആരെ കണ്ടാൽ, കാട്ടിലെ മാൻ ഓടി വരുന്നു, ആരുടെ മനസ്സ് കൃഷ്ണനെ കാണാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നുവോ, അതേ കൃഷ്ണൻ കാട്ടിലുണ്ട്, അവനെ കാണുന്നവൻ്റെ മനസ്സ് അവനെ കാണാൻ കൊതിക്കുന്നു.470.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਸੋ ॥

gopee baach kaanrah joo so |

കൃഷ്ണനെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്ന ഗോപികമാരുടെ സംസാരം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਸੋਊ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਬੋਲਿ ਉਠੀ ਹਰਿ ਸੋ ਬਚਨਾ ਜਿਨ ਕੇ ਸਮ ਸੁਧ ਅਮੀ ॥

soaoo gvaarin bol utthee har so bachanaa jin ke sam sudh amee |

അതേ ഗോപികമാർ അമൃത് പോലെ മധുരമുള്ള കൃഷ്ണനോട് പറഞ്ഞു തുടങ്ങി.

ਤਿਹ ਸਾਥ ਲਗੀ ਚਰਚਾ ਕਰਨੇ ਹਰਤਾ ਮਨ ਸਾਧਨ ਸੁਧਿ ਗਮੀ ॥

tih saath lagee charachaa karane harataa man saadhan sudh gamee |

ആ ഗോപി, മധുരമായ അമൃതഭാഷണം നടത്തി പറഞ്ഞു, "എല്ലാ സന്യാസിമാരുടെയും കഷ്ടപ്പാടുകൾ അകറ്റുന്ന അവനുമായി ഞങ്ങൾ ചർച്ച നടത്തുകയാണ്.

ਤਜ ਕੈ ਅਪੁਨੇ ਭਰਤਾ ਹਮਰੀ ਮਤਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਊਪਰਿ ਤੋਹਿ ਰਮੀ ॥

taj kai apune bharataa hamaree mat kaanrah joo aoopar tohi ramee |

അത് ഹേയ്! ഞങ്ങളുടെ ഭർത്താക്കന്മാരെ ഉപേക്ഷിച്ചു, ഞങ്ങളുടെ വിശ്വാസം നിന്നിൽ അഭിരമിച്ചിരിക്കുന്നു.

ਅਤਿ ਹੀ ਤਨ ਕਾਮ ਕਰਾ ਉਪਜੀ ਤੁਮ ਕੋ ਪਿਖਏ ਨਹਿ ਜਾਤ ਛਮੀ ॥੪੭੧॥

at hee tan kaam karaa upajee tum ko pikhe neh jaat chhamee |471|

ഭർത്താക്കന്മാരെ ഉപേക്ഷിച്ച് ഞങ്ങൾ കൃഷ്ണൻ്റെ അടുക്കൽ വന്നത്, കാമശക്തിയുടെ സ്വാധീനം ഞങ്ങളുടെ ശരീരത്തിൽ അതിശക്തമായി വർധിച്ചുവരികയും നിന്നെ കാണുമ്പോൾ ആ ശക്തികളെ അടക്കി നിർത്താൻ കഴിയാതെ വരികയും ചെയ്തു.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ॥

kabiyo baach |

കവിയുടെ പ്രസംഗം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਭਗਵਾਨਿ ਲਖੀ ਅਪੁਨੇ ਮਨ ਮੈ ਇਹ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਮੋ ਪਿਖਿ ਮੈਨ ਭਰੀ ॥

bhagavaan lakhee apune man mai ih gvaaran mo pikh main bharee |

തന്നെ കണ്ടിട്ട് ഈ ഗോപികമാർ കാമവിവശരായിരിക്കുന്നുവെന്ന് കൃഷ്ണൻ മനസ്സിൽ കരുതി

ਤਬ ਹੀ ਤਜਿ ਸੰਕ ਸਭੈ ਮਨ ਕੀ ਤਿਨ ਕੇ ਸੰਗਿ ਮਾਨੁਖ ਕੇਲ ਕਰੀ ॥

tab hee taj sank sabhai man kee tin ke sang maanukh kel karee |

പിന്നെ ഒരു മടിയും കൂടാതെ സാധാരണ മനുഷ്യരെപ്പോലെ അവരുമായി സഹകരിച്ചു

ਹਰਿ ਜੀ ਕਰਿ ਖੇਲ ਕਿਧੌ ਇਨ ਸੋ ਜਨੁ ਕਾਮ ਜਰੀ ਇਹ ਕੀਨ ਜਰੀ ॥

har jee kar khel kidhau in so jan kaam jaree ih keen jaree |

കാമത്താൽ ജ്വലിക്കുന്ന ഗോപികമാരോട് അവൻ സ്വയം ലയിച്ചു

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਪਿਖਵੋ ਤੁਮ ਕੌਤੁਕ ਕਾਨ੍ਰਹ ਹਰਿਯੋ ਕਿ ਹਰੀ ਸੁ ਹਰੀ ॥੪੭੨॥

kab sayaam kahai pikhavo tum kauatuk kaanrah hariyo ki haree su haree |472|

കൃഷ്ണൻ ഗോപികമാരെ സൃഷ്ടിച്ചതാണോ അതോ ഗോപികമാർ കൃഷ്ണനെ ചതിച്ചതാണോ എന്നത് ഊഹിക്കാവുന്നതിലും അപ്പുറമാണെന്ന് കവി ശ്യാം പറയുന്നു.472.

ਜੋ ਜੁਗ ਤੀਸਰ ਮੂਰਤਿ ਰਾਮ ਧਰੀ ਜਿਹ ਅਉਰ ਕਰਿਯੋ ਅਤਿ ਸੀਲਾ ॥

jo jug teesar moorat raam dharee jih aaur kariyo at seelaa |

ത്രേതായുഗത്തിൽ രാമൻ്റെ രൂപം സ്വീകരിച്ച് മികച്ച പെരുമാറ്റം നടത്തിയവൻ;

ਸਤ੍ਰਨ ਕੋ ਸੁ ਸੰਘਾਰਿ ਕਹੈ ਪ੍ਰਤਿਪਾਰਕ ਸਾਧਨ ਕੋ ਹਰਿ ਹੀਲਾ ॥

satran ko su sanghaar kahai pratipaarak saadhan ko har heelaa |

ത്രേതായുഗത്തിൽ രാമനായി അവതരിച്ചു, സൗമ്യതയുടെ മറ്റു പല പ്രവൃത്തികളും ചെയ്തവൻ, ശത്രുക്കളെ നശിപ്പിക്കുന്നവനും, എല്ലാ അവസ്ഥകളിലും സന്യാസിമാരുടെ സംരക്ഷകനുമാണ്.

ਦਵਾਪਰ ਮੋ ਸੋਊ ਕਾਨ੍ਰਹ ਭਯੋ ਮਰੀਯਾ ਅਰਿ ਕੋ ਧਰੀਯਾ ਪਟ ਪੀਲਾ ॥

davaapar mo soaoo kaanrah bhayo mareeyaa ar ko dhareeyaa patt peelaa |

അതേ രാമൻ, ദ്വാപരയുഗത്തിൽ, കൃഷ്ണനായി മഞ്ഞ വസ്ത്രം ധരിച്ചവനും ശത്രുക്കളുടെ ഘാതകനുമാണ്.

ਸੋ ਹਰਿ ਭੂਮਿ ਬਿਖੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀ ਹਸਿ ਗੋਪਿਨ ਸਾਥ ਕਰੈ ਰਸ ਲੀਲਾ ॥੪੭੩॥

so har bhoom bikhai brij kee has gopin saath karai ras leelaa |473|

അവൻ ഇപ്പോൾ ബ്രജയിലെ ഗോപികമാരുമായി പുഞ്ചിരിക്കുന്ന കാമുകീ കളിയിൽ മുഴുകിയിരിക്കുന്നു.473.

ਮਾਲਸਿਰੀ ਅਰੁ ਰਾਮਕਲੀ ਸੁਭ ਸਾਰੰਗ ਭਾਵਨ ਸਾਥ ਬਜਾਵੈ ॥

maalasiree ar raamakalee subh saarang bhaavan saath bajaavai |

അദ്ദേഹം ഇഷ്ടാനുസരണം (പുല്ലാങ്കുഴലിൽ) മലസിരിയും രാംകളിയും ശുഭകരമായ സാരംഗും (രാഗങ്ങൾ) വായിക്കുന്നു.

ਜੈਤਸਿਰੀ ਅਰੁ ਸੁਧ ਮਲ੍ਰਹਾਰ ਬਿਲਾਵਲ ਕੀ ਧੁਨਿ ਕੂਕਿ ਸੁਨਾਵੈ ॥

jaitasiree ar sudh malrahaar bilaaval kee dhun kook sunaavai |

മൽശ്രീ, രാംകാലി, സാരംഗ്, ജയ്ത്ശ്രീ, ശുദ്ധ് മൽഹാർ, ബിലാവൽ എന്നിവരുടെ സംഗീത രീതികൾ തൻ്റെ പുല്ലാങ്കുഴലിലൂടെ എല്ലാവരേയും കേൾക്കാൻ അദ്ദേഹം പ്രേരിപ്പിക്കുന്നു.