ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 306


ਆਇਸ ਪਾਇ ਕੈ ਨੰਦਹਿ ਕੋ ਸਭ ਗੋਪਨ ਜਾਇ ਭਲੇ ਰਥ ਸਾਜੇ ॥
aaeis paae kai nandeh ko sabh gopan jaae bhale rath saaje |

നന്ദയുടെ അനുവാദം ലഭിച്ചശേഷം ഗ്വാലികൾ രഥങ്ങൾ നന്നായി അലങ്കരിച്ചു.

ਬੈਠਿ ਸਭੈ ਤਿਨ ਪੈ ਤਿਰੀਆ ਸੰਗਿ ਗਾਵਤ ਜਾਤ ਬਜਾਵਤ ਬਾਜੇ ॥
baitth sabhai tin pai tireea sang gaavat jaat bajaavat baaje |

നന്ദൻ്റെ സമ്മതത്തോടെ, എല്ലാ ഗോപമാരും അവരുടെ രഥങ്ങൾ അലങ്കരിക്കുകയും, സ്ത്രീകൾ അവയിൽ ഇരിക്കുകയും, വാദ്യോപകരണങ്ങളുടെ അനുരണനത്തോടെ അവർ ആരംഭിച്ചു.

ਹੇਮ ਕੋ ਦਾਨੁ ਕਰੈ ਜੁ ਦੋਊ ਹਰਿ ਗੋਦ ਲਏ ਜਸੁਦਾ ਇਮ ਰਾਜੈ ॥
hem ko daan karai ju doaoo har god le jasudaa im raajai |

കൃഷ്ണൻ്റെ മടിയിൽ യശോദ ഗംഭീരമായി കാണപ്പെടുന്നു

ਕੈਧਉ ਸੈਲ ਸੁਤਾ ਗਿਰਿ ਭੀਤਰ ਊਚ ਮਨੋ ਮਨਿ ਨੀਲ ਬਿਰਾਜੈ ॥੧੫੩॥
kaidhau sail sutaa gir bheetar aooch mano man neel biraajai |153|

യശോദയെ പർവതത്തിലെ ഒരു പാറപോലെയും അവളുടെ മടിയിൽ കൃഷ്ണൻ നീലക്കല്ലുപോലെയും കാണപ്പെടുന്നു.153.

ਗੋਪ ਗਏ ਤਜਿ ਗੋਕੁਲ ਕੋ ਬ੍ਰਿਜ ਆਪਨੇ ਆਪਨੇ ਡੇਰਨ ਆਏ ॥
gop ge taj gokul ko brij aapane aapane dderan aae |

ഗോകുലം ഉപേക്ഷിച്ച് ഗോപന്മാർ ബ്രജയിലെ തങ്ങളുടെ വാസസ്ഥലത്തെത്തി

ਡਾਰ ਦਈ ਲਸੀਆ ਅਰੁ ਅਛਤ ਬਾਹਰਿ ਭੀਤਰਿ ਧੂਪ ਜਗਾਏ ॥
ddaar dee laseea ar achhat baahar bheetar dhoop jagaae |

അവർ വീടിനകത്തും പുറത്തും വെണ്ണയും സുഗന്ധദ്രവ്യങ്ങളും വിതറുകയും ധൂപവർഗ്ഗങ്ങൾ കത്തിക്കുകയും ചെയ്തു

ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਜਸੁ ਊਚ ਮਹਾ ਕਬਿ ਨੈ ਮੁਖ ਤੇ ਇਮ ਭਾਖਿ ਸੁਨਾਏ ॥
taa chhab ko jas aooch mahaa kab nai mukh te im bhaakh sunaae |

ആ ചിത്രത്തിൻ്റെ ഏറ്റവും മികച്ചതും മഹത്തായതുമായ വിജയം കവി (തൻ്റെ) മുഖത്ത് നിന്ന് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു

ਰਾਜ ਬਿਭੀਛਨ ਦੈ ਕਿਧੌ ਲੰਕ ਕੋ ਰਾਮ ਜੀ ਧਾਮ ਪਵਿਤ੍ਰ ਕਰਾਏ ॥੧੫੪॥
raaj bibheechhan dai kidhau lank ko raam jee dhaam pavitr karaae |154|

വിഭീഷണന് ലങ്കരാജ്യം സമ്മാനിച്ച ശേഷം രാമൻ ലങ്കയെ വീണ്ടും ശുദ്ധീകരിച്ചതായി തനിക്ക് തോന്നിയതായി മഹാകവി ഈ മനോഹരമായ ദൃശ്യത്തെക്കുറിച്ച് പറഞ്ഞിട്ടുണ്ട്.154.

ਕਬਿਯੋ ਬਾਚ ਦੋਹਰਾ ॥
kabiyo baach doharaa |

കവിയുടെ പ്രസംഗം: ദോഹ്‌റ

ਗੋਪ ਸਭੈ ਬ੍ਰਿਜ ਪੁਰ ਬਿਖੈ ਬੈਠੇ ਹਰਖ ਬਢਾਇ ॥
gop sabhai brij pur bikhai baitthe harakh badtaae |

എല്ലാ ഗ്വാലകളും ബ്രജ്-ഭൂമിയിൽ സന്തോഷത്തോടെ ജീവിക്കാൻ തുടങ്ങി.

ਅਬ ਮੈ ਲੀਲਾ ਕ੍ਰਿਸਨ ਕੀ ਮੁਖ ਤੇ ਕਹੋ ਸੁਨਾਇ ॥੧੫੫॥
ab mai leelaa krisan kee mukh te kaho sunaae |155|

എല്ലാ ഗോപമാരും ബ്രജയിലായിരിക്കുന്നതിൽ സന്തോഷിച്ചു, ഇപ്പോൾ ഞാൻ കൃഷ്ണൻ്റെ അത്ഭുതകരമായ കായിക വിനോദങ്ങൾ വിവരിക്കുന്നു.155.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਸਾਤ ਬਿਤੀਤ ਭਏ ਜਬ ਸਾਲ ਲਗੇ ਤਬ ਕਾਨ੍ਰਹ ਚਰਾਵਨ ਗਊਆ ॥
saat biteet bhe jab saal lage tab kaanrah charaavan gaooaa |

ഏഴു വർഷം കഴിഞ്ഞപ്പോൾ കൻഹ പശുക്കളെ മേയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി.

ਪਾਤ ਬਜਾਵਤ ਔ ਮੁਰਲੀ ਮਿਲਿ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਸਭੈ ਲਰਕਊਆ ॥
paat bajaavat aau muralee mil gaavat geet sabhai larkaooaa |

ഏഴു വർഷത്തിനുശേഷം കൃഷ്ണൻ പശുക്കളെ മേയ്ക്കാൻ തുടങ്ങി, പേപ്പൽ മരത്തിൻ്റെ ഇലകൾ കൂട്ടിച്ചേർത്ത് അദ്ദേഹം ഈണങ്ങൾ ഉണ്ടാക്കി, ആൺകുട്ടികളെല്ലാം ഓടക്കുഴലിൻ്റെ രാഗത്തിൽ പാടാൻ തുടങ്ങി.

ਗੋਪਨ ਲੈ ਗ੍ਰਿਹ ਆਵਤ ਧਾਵਤ ਤਾੜਤ ਹੈ ਸਭ ਕੋ ਮਨ ਭਊਆ ॥
gopan lai grih aavat dhaavat taarrat hai sabh ko man bhaooaa |

ഗോപബാലന്മാരെ വീട്ടിൽ കൊണ്ടുവന്ന് ഭയപ്പെടുത്തുകയും തൻ്റെ ഇഷ്ടപ്രകാരം ഭീഷണിപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്യാറുണ്ടായിരുന്നു

ਦੂਧ ਪਿਆਵਤ ਹੈ ਜਸੁਦਾ ਰਿਝ ਕੈ ਹਰਿ ਖੇਲ ਕਰੈ ਜੁ ਨਚਊਆ ॥੧੫੬॥
doodh piaavat hai jasudaa rijh kai har khel karai ju nchaooaa |156|

അവർ നൃത്തം ചെയ്യുന്നത് കണ്ട് സന്തുഷ്ടയായ അമ്മ യശോദ അവർക്കെല്ലാം പാൽ വിളമ്പി.156.

ਰੂਖ ਗਏ ਗਿਰ ਕੈ ਧਸਿ ਕੈ ਸੰਗਿ ਦੈਤ ਚਲਾਇ ਦਯੋ ਹਰਿ ਜੀ ਜੋ ॥
rookh ge gir kai dhas kai sang dait chalaae dayo har jee jo |

ബ്രജയിലെ മരങ്ങൾ വീഴാൻ തുടങ്ങി, ഇതോടെ അസുരന്മാരും വീണ്ടെടുക്കപ്പെട്ടു

ਫੂਲ ਗਿਰੇ ਨਭ ਮੰਡਲ ਤੇ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਕਬਿ ਨੈ ਸੁ ਕਰੀ ਜੋ ॥
fool gire nabh manddal te upamaa tih kee kab nai su karee jo |

ഇത് കണ്ട് ആകാശത്ത് നിന്ന് പുഷ്പങ്ങൾ ചൊരിഞ്ഞു, കവികൾ ഈ രംഗത്തിനെക്കുറിച്ച് പലതരം ഉപമകൾ നൽകി

ਧਨਿ ਹੀ ਧਨਿ ਭਯੋ ਤਿਹੂੰ ਲੋਕਨਿ ਭੂਮਿ ਕੋ ਭਾਰੁ ਅਬੈ ਘਟ ਕੀਜੋ ॥
dhan hee dhan bhayo tihoon lokan bhoom ko bhaar abai ghatt keejo |

(അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ അഭിപ്രായത്തിൽ) ഭൂമിയുടെ ഭാരം കുറച്ചുകഴിഞ്ഞുവെന്ന് (ശ്രീകൃഷ്ണൻ) മൂന്ന് പേർ അനുഗ്രഹിക്കപ്പെടുന്നു.

ਸ੍ਯਾਮ ਕਥਾ ਸੁ ਕਹੀ ਇਸ ਕੀ ਚਿਤ ਦੈ ਕਬਿ ਪੈ ਇਹ ਕੋ ਜੁ ਸੁਨੀਜੋ ॥੧੫੭॥
sayaam kathaa su kahee is kee chit dai kab pai ih ko ju suneejo |157|

"ബ്രാവോ, ബ്രോവോ" എന്നിവരുടെ ശബ്ദം മൂന്ന് ലോകങ്ങളിലും കേൾക്കുകയും യാചനകൾ ഉണ്ടാകുകയും ചെയ്തു "കർത്താവേ! ഭൂമിയുടെ ഭാരം ലഘൂകരിക്കുക.--- കവി ശ്യാം വിവരിച്ചതുപോലെ ഈ കഥ ശ്രദ്ധയോടെ കേൾക്കുക.157.

ਕਉਤਕਿ ਦੇਖਿ ਸਭੇ ਬ੍ਰਿਜ ਬਾਲਕ ਡੇਰਨ ਡੇਰਨ ਜਾਇ ਕਹੀ ਹੈ ॥
kautak dekh sabhe brij baalak dderan dderan jaae kahee hai |

ഈ അത്ഭുതകരമായ കായിക വിനോദം കണ്ട്, ബ്രാജയിലെ ആൺകുട്ടികൾ, എല്ലാ വീടുകളും സന്ദർശിച്ച്, അത് വിവരിച്ചു

ਦਾਨੋ ਕੀ ਬਾਤ ਸੁਨੀ ਜਸੁਦਾ ਗਰਿ ਆਨੰਦ ਕੇ ਮਧਿ ਬਾਤ ਡਹੀ ਹੈ ॥
daano kee baat sunee jasudaa gar aanand ke madh baat ddahee hai |

അസുര നിഗ്രഹം കേട്ട് യശോദ മനസ്സിൽ സന്തോഷിച്ചു

ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਸਰਤਾ ਜਿਉ ਕਹੀ ਹੈ ॥
taa chhab kee at hee upamaa kab ne mukh te sarataa jiau kahee hai |

കവി തൻ്റെ രചനയുടെ ഒഴുക്കിലൂടെ എന്ത് വിവരണം നൽകിയാലും, അത് നാല് ദിശകളിലും പ്രശസ്തമായി

ਫੈਲਿ ਪਰਿਯੋ ਸੁ ਦਸੋ ਦਿਸ ਕੌ ਗਨਤੀ ਮਨ ਕੀ ਇਹ ਮਧਿ ਬਹੀ ਹੈ ॥੧੫੮॥
fail pariyo su daso dis kau ganatee man kee ih madh bahee hai |158|

അമ്മയായ യശോദയുടെ മനസ്സിൽ സന്തോഷത്തിൻ്റെ ഒഴുക്കുണ്ടായിരുന്നു.158.

ਅਥ ਬਕੀ ਦੈਤ ਕੋ ਬਧ ਕਥਨੰ ॥
ath bakee dait ko badh kathanan |

ഇനിയാണ് ബകാസുരൻ എന്ന അസുരനെ വധിച്ചതിൻ്റെ വിവരണം ആരംഭിക്കുന്നത്

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਦੈਤ ਹਨ੍ਯੋ ਸੁਨ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਸ੍ਰਉਨਨਿ ਬਾਤ ਕਹੀ ਬਕ ਕੋ ਸੁਨਿ ਲਈਯੈ ॥
dait hanayo sun kai nrip sraunan baat kahee bak ko sun leeyai |

ഭീമൻ (പശുക്കുട്ടി) കൊല്ലപ്പെട്ടതിൻ്റെ (വാർത്ത) രാജാവ് ബകാസുരനോട് പറഞ്ഞത് ശ്രദ്ധിക്കുക.

ਹੋਇ ਤਯਾਰ ਅਬੈ ਤੁਮ ਤੋ ਤਜਿ ਕੈ ਮਥੁਰਾ ਬ੍ਰਿਜ ਮੰਡਲਿ ਜਈਯੈ ॥
hoe tayaar abai tum to taj kai mathuraa brij manddal jeeyai |

അസുരന്മാരെ വധിക്കുന്ന വിവരം അറിഞ്ഞ കംസ രാജാവ് ബകാസുരനോട് പറഞ്ഞു, ഇനി നീ മഥുര ഉപേക്ഷിച്ച് ബ്രജയിലേക്ക് പോവുക.

ਕੈ ਤਸਲੀਮ ਚਲਿਯੋ ਤਹ ਕੌ ਚਬਿ ਡਾਰਤ ਹੋ ਮੁਸਲੀਧਰ ਭਈਯੈ ॥
kai tasaleem chaliyo tah kau chab ddaarat ho musaleedhar bheeyai |

ഇത് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് അദ്ദേഹം കുനിഞ്ഞ് പ്രസ്താവിച്ചു. നിങ്ങൾ എന്നെ അയക്കുമ്പോൾ ഞാൻ അവിടെ പോകുന്നു

ਕੰਸ ਕਹੀ ਹਸਿ ਕੈ ਉਹਿ ਕੋ ਸੁਨਿ ਰੇ ਉਹਿ ਕੋ ਛਲ ਸੋ ਹਨਿ ਦਈਯੈ ॥੧੫੯॥
kans kahee has kai uhi ko sun re uhi ko chhal so han deeyai |159|

കൻസ ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു, "ഇനി നിങ്ങൾ അവനെ (കൃഷ്ണനെ) വഞ്ചനയിലൂടെ കൊല്ലും." 159.

ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਬਛਰੇ ਸੰਗ ਲੈ ਕਰਿ ਬੀਚ ਗਏ ਬਨ ਕੈ ਗਿਰਧਾਰੀ ॥
praat bhe bachhare sang lai kar beech ge ban kai giradhaaree |

നേരം പുലർന്നപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ (ഗിർധാരി) പശുക്കളെയും പശുക്കിടാക്കളെയും കാട്ടിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയി

ਫੇਰਿ ਗਏ ਜਮੁਨਾ ਤਟਿ ਪੈ ਬਛਰੇ ਜਲ ਸੁਧ ਅਚੈ ਨਹਿ ਖਾਰੀ ॥
fer ge jamunaa tatt pai bachhare jal sudh achai neh khaaree |

പിന്നെ അവൻ യമുനയുടെ തീരത്തേക്ക് പോയി, അവിടെ പശുക്കുട്ടികൾ ശുദ്ധമായ (ഉപ്പ് കലർന്നതല്ല) വെള്ളം കുടിച്ചു.

ਆਇ ਗਯੋ ਉਤ ਦੈਤ ਬਕਾਸੁਰ ਦੇਖਨ ਮਹਿਾਂ ਭਯਾਨਕ ਭਾਰੀ ॥
aae gayo ut dait bakaasur dekhan mahiaan bhayaanak bhaaree |

ആ സമയം ഭയങ്കരനായ ഒരു രാക്ഷസൻ അവിടെ വന്നു

ਲੀਲ ਲਏ ਸਭ ਹ੍ਵੈ ਬਗੁਲਾ ਫਿਰਿ ਛੋਰਿ ਗਏ ਹਰਿ ਜੋਰ ਗਜਾਰੀ ॥੧੬੦॥
leel le sabh hvai bagulaa fir chhor ge har jor gajaaree |160|

അവൻ സ്വയം ഒരു ഹെറോണായി രൂപാന്തരപ്പെടുകയും കൃഷ്ണൻ അവിടെ ഉപേക്ഷിച്ചുപോയ എല്ലാ കന്നുകാലികളെയും വിഴുങ്ങുകയും ചെയ്തു.160.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਅਗਨਿ ਰੂਪ ਤਬ ਕ੍ਰਿਸਨ ਧਰਿ ਕੰਠਿ ਦਯੋ ਤਿਹ ਜਾਲ ॥
agan roop tab krisan dhar kantth dayo tih jaal |

അപ്പോൾ ശ്രീകൃഷ്ണൻ അഗ്നിയുടെ രൂപം സ്വീകരിച്ച് അവൻ്റെ (വായ്) അവൻ്റെ കവിളിൽ പൊള്ളിച്ചു.

ਗਹਿ ਸੁ ਮੁਕਤਿ ਠਾਨਤ ਭਯੋ ਉਗਲ ਡਰਿਯੋ ਤਤਕਾਲ ॥੧੬੧॥
geh su mukat tthaanat bhayo ugal ddariyo tatakaal |161|

അപ്പോൾ വിഷ്ണു അഗ്നിരൂപം ധരിച്ച് കണ്ഠം പൊള്ളിക്കുകയും ബകാസുരൻ തൻ്റെ അന്ത്യം അടുത്തതായി കരുതുകയും ഭയത്താൽ അവരെയെല്ലാം ഛർദ്ദിക്കുകയും ചെയ്തു.161.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਚੋਟ ਕਰੀ ਉਨ ਜੋ ਇਹ ਪੈ ਇਨ ਤੇ ਬਲ ਕੈ ਉਹਿ ਚੋਚ ਗਹੀ ਹੈ ॥
chott karee un jo ih pai in te bal kai uhi choch gahee hai |

അവൻ (ബക്ഷൂർ) ശ്രീകൃഷ്ണനെ ആക്രമിച്ചപ്പോൾ അവർ ശക്തിയോടെ അവൻ്റെ കൊക്ക് പിടിച്ചു.

ਚੀਰ ਦਈ ਬਲ ਕੈ ਤਨ ਕੋ ਸਰਤਾ ਇਕ ਸ੍ਰਉਨਤ ਸਾਥ ਬਹੀ ਹੈ ॥
cheer dee bal kai tan ko sarataa ik sraunat saath bahee hai |

ബകാസുരൻ അവരെ അടിച്ചപ്പോൾ, കൃഷ്ണൻ അവൻ്റെ കൊക്ക് ബലമായി പിടിച്ച് കീറി, രക്തപ്രവാഹം ഒഴുകാൻ തുടങ്ങി.

ਅਉਰ ਕਹਾ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਸੁ ਕਹੀ ਜੁ ਕਛੁ ਮਨ ਮਧਿ ਲਹੀ ਹੈ ॥
aaur kahaa upamaa tih kee su kahee ju kachh man madh lahee hai |

ഈ കാഴ്ചയെ ഞാൻ ഇതിൽ കൂടുതൽ എന്ത് വിവരിക്കണം

ਜੋਤਿ ਰਲੀ ਤਿਹ ਮੈ ਇਮ ਜਿਉ ਦਿਨ ਮੈ ਦੁਤਿ ਦੀਪ ਸਮਾਇ ਰਹੀ ਹੈ ॥੧੬੨॥
jot ralee tih mai im jiau din mai dut deep samaae rahee hai |162|

നക്ഷത്രങ്ങളുടെ പ്രകാശം പകൽ വെളിച്ചത്തിൽ ലയിക്കുന്നതുപോലെ ആ അസുരൻ്റെ ആത്മാവ് ദൈവത്തിൽ ലയിച്ചു.162.

ਕਬਿਤੁ ॥
kabit |

KABIT

ਜਬੈ ਦੈਤ ਆਯੋ ਮਹਾ ਮੁਖਿ ਚਵਰਾਯੋ ਜਬ ਜਾਨਿ ਹਰਿ ਪਾਯੋ ਮਨ ਕੀਨੋ ਵਾ ਕੇ ਨਾਸ ਕੋ ॥
jabai dait aayo mahaa mukh chavaraayo jab jaan har paayo man keeno vaa ke naas ko |

അസുരൻ വന്ന് വായ തുറന്നപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ നാശത്തെക്കുറിച്ച് ചിന്തിച്ചു

ਸਿੰਧ ਸੁਤਾ ਪਤਿ ਨੈ ਉਖਾਰ ਡਾਰੀ ਚੋਚ ਵਾ ਕੀ ਬਲੀ ਮਾਰ ਡਾਰਿਯੋ ਮਹਾਬਲੀ ਨਾਮ ਜਾਸ ਕੋ ॥
sindh sutaa pat nai ukhaar ddaaree choch vaa kee balee maar ddaariyo mahaabalee naam jaas ko |

ദേവന്മാരാലും പ്രഗത്ഭന്മാരാലും ആരാധിക്കപ്പെടുന്ന കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ കൊക്ക് വിച്ഛേദിക്കുകയും ശക്തനായ അസുരനെ വധിക്കുകയും ചെയ്തു

ਭੂਮਿ ਗਿਰ ਪਰਿਯੋ ਹ੍ਵੈ ਦੁਟੂਕ ਮਹਾ ਮੁਖਿ ਵਾ ਕੋ ਤਾਕੀ ਛਬਿ ਕਹਿਬੇ ਕੋ ਭਯੋ ਮਨ ਦਾਸ ਕੋ ॥
bhoom gir pariyo hvai duttook mahaa mukh vaa ko taakee chhab kahibe ko bhayo man daas ko |

അവൻ രണ്ട് ഭാഗങ്ങളായി ഭൂമിയിൽ വീണു, അത് വിവരിക്കാൻ കവിക്ക് പ്രചോദനം തോന്നി

ਖੇਲਬੇ ਕੇ ਕਾਜ ਬਨ ਬੀਚ ਗਏ ਬਾਲਕ ਜਿਉ ਲੈ ਕੈ ਕਰ ਮਧਿ ਚੀਰ ਡਾਰੈ ਲਾਬੇ ਘਾਸ ਕੋ ॥੧੬੩॥
khelabe ke kaaj ban beech ge baalak jiau lai kai kar madh cheer ddaarai laabe ghaas ko |163|

കാട്ടിൽ കളിക്കാൻ പോയ കുട്ടികൾ നടുവിലൂടെ നീണ്ട പുല്ല് കീറിയതായി തോന്നി.163.

ਇਤਿ ਬਕਾਸੁਰ ਦੈਤ ਬਧਹਿ ॥
eit bakaasur dait badheh |

ബകാസുരൻ എന്ന അസുരനെ വധിച്ചതിൻ്റെ അവസാനം.