ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 325

ਮਾਨਹੁ ਲੈ ਸਿਵ ਕੇ ਰਿਪੁ ਆਪ ਦਯੋ ਬਿਧਨਾ ਰਸ ਯਾਹਿ ਨਿਚੋਹੈ ॥੩੧੭॥

maanahu lai siv ke rip aap dayo bidhanaa ras yaeh nichohai |317|

സ്‌നേഹത്തിൻ്റെ ദേവൻ തന്നെ, സത്ത മുഴുവൻ കഴുകി, കൃഷ്ണൻ്റെ മുമ്പാകെ അവതരിപ്പിച്ചതായി തോന്നുന്നു.317.

ਗਵਾਰਿ ਕੇ ਹਾਥ ਪੈ ਹਾਥ ਧਰੇ ਹਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਰੁ ਕੇ ਤਰਿ ਠਾਢੇ ॥

gavaar ke haath pai haath dhare har sayaam kahai tar ke tar tthaadte |

ഗോപബാലന്മാരുടെ കൈകളിൽ കൈകൾ വച്ചു കൃഷ്ണൻ ഒരു മരത്തിൻ്റെ ചുവട്ടിൽ നിൽക്കുന്നു

ਪਾਟ ਕੋ ਪਾਟ ਧਰੇ ਪੀਯਰੋ ਉਰਿ ਦੇਖਿ ਜਿਸੈ ਅਤਿ ਆਨੰਦ ਬਾਢੇ ॥

paatt ko paatt dhare peeyaro ur dekh jisai at aanand baadte |

മനസ്സിൽ ആനന്ദം വർധിച്ചത് കണ്ട് അവൻ മഞ്ഞ വസ്ത്രം ധരിച്ചിരിക്കുന്നു

ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਜਿਉ ਚੁਨਿ ਲੀ ਤਿਸ ਕੋ ਚੁਨਿ ਕਾਢੈ ॥

taa chhab kee at hee upamaa kab jiau chun lee tis ko chun kaadtai |

ഈ കാഴ്ചയെ കവി ഇങ്ങനെ വിവരിച്ചിട്ടുണ്ട്:

ਮਾਨਹੁ ਪਾਵਸ ਕੀ ਰੁਤਿ ਮੈ ਚਪਲਾ ਚਮਕੀ ਘਨ ਸਾਵਨ ਗਾਢੇ ॥੩੧੮॥

maanahu paavas kee rut mai chapalaa chamakee ghan saavan gaadte |318|

ഇരുണ്ട മേഘങ്ങളിൽ നിന്ന് മിന്നൽ മിന്നുന്നതായി തോന്നുന്നു.318.

ਲੋਚਨ ਕਾਨ੍ਰਹ ਨਿਹਾਰਿ ਤ੍ਰਿਯਾ ਦਿਜ ਰੂਪ ਕੈ ਪਾਨ ਮਹਾ ਮਤ ਹੂਈ ॥

lochan kaanrah nihaar triyaa dij roop kai paan mahaa mat hooee |

കൃഷ്ണൻ്റെ കണ്ണുകൾ കണ്ട് ബ്രാഹ്മണരുടെ ഭാര്യമാർ അവൻ്റെ സൗന്ദര്യത്താൽ മത്തുപിടിച്ചു

ਹੋਇ ਗਈ ਤਨ ਮੈ ਗ੍ਰਿਹ ਕੀ ਸੁਧਿ ਯੌ ਉਡਗੀ ਜਿਮੁ ਪਉਨ ਸੋ ਰੂਈ ॥

hoe gee tan mai grih kee sudh yau uddagee jim paun so rooee |

കാറ്റിനു മുൻപിൽ പഞ്ഞിപോലെ പറന്നു പോയ അവരുടെ വീടുകൾ അവർ മറന്നു

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਕੋ ਬਿਰਹਾਗਨਿ ਯੌ ਭਰਕੀ ਜਿਮੁ ਤੇਲ ਸੋ ਧੂਈ ॥

sayaam kahai tin ko birahaagan yau bharakee jim tel so dhooee |

എണ്ണയൊഴിച്ചാൽ തീപോലെ അവരിൽ വേർപാടിൻ്റെ അഗ്നി ആളിക്കത്തി

ਜਿਉ ਟੁਕਰਾ ਪਿਖਿ ਚੁੰਬਕ ਡੋਲਤ ਬੀਚ ਮਨੋ ਜਲ ਲੋਹ ਕੀ ਸੂਈ ॥੩੧੯॥

jiau ttukaraa pikh chunbak ddolat beech mano jal loh kee sooee |319|

കാന്തത്തെ കാണുമ്പോൾ ഇരുമ്പ് പോലെയോ കാന്തത്തെ കാണാൻ അത്യധികം ആഗ്രഹിക്കുന്ന ഇരുമ്പ് സൂചി പോലെയോ ആയിരുന്നു അവരുടെ അവസ്ഥ.319

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਿ ਤ੍ਰਿਯਾ ਦਿਜ ਪ੍ਰੇਮ ਬਢਿਯੋ ਦੁਖ ਦੂਰ ਭਏ ਹੈ ॥

kaanrah ke roop nihaar triyaa dij prem badtiyo dukh door bhe hai |

ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ രൂപം കണ്ട് ബ്രാഹ്മണസ്ത്രീകളുടെ സ്നേഹം വർധിക്കുകയും ദുഃഖം നീങ്ങുകയും ചെയ്തു.

ਭੀਖਮ ਮਾਤ ਕੋ ਜ੍ਯੋ ਪਰਸੇ ਛਿਨ ਮੈ ਸਭ ਪਾਪ ਬਿਲਾਇ ਗਏ ਹੈ ॥

bheekham maat ko jayo parase chhin mai sabh paap bilaae ge hai |

കൃഷ്ണനെ കണ്ടപ്പോൾ, ബ്രാഹ്മിമാരുടെ ഭാര്യമാരുടെ കഷ്ടപ്പാടുകൾ അകന്നുപോകുകയും അവരുടെ സ്നേഹം വളരെയധികം വർദ്ധിക്കുകയും ചെയ്തു, അമ്മയുടെ പാദങ്ങളിൽ തൊടുമ്പോൾ ഭീഷ്മരുടെ വേദന നീങ്ങിയതുപോലെ.

ਆਨਨ ਦੇਖਿ ਕੇ ਸ੍ਯਾਮ ਘਨੋ ਚਿਤ ਬੀਚ ਬਸਿਯੋ ਦ੍ਰਿਗ ਮੂੰਦ ਲਏ ਹੈ ॥

aanan dekh ke sayaam ghano chit beech basiyo drig moond le hai |

ശ്യാമിന് (പുരികങ്ങൾ) പകരക്കാരനായി മുഖംമൂടി കണ്ടിട്ട്, അവൻ ചിറ്റിൽ സ്ഥിരതാമസമാക്കി, കണ്ണുകൾ അടച്ചു,

ਜਿਉ ਧਨਵਾਨ ਮਨੋ ਧਨ ਕੋ ਧਰਿ ਅੰਦਰ ਧਾਮ ਕਿਵਾਰ ਦਏ ਹੈ ॥੩੨੦॥

jiau dhanavaan mano dhan ko dhar andar dhaam kivaar de hai |320|

കൃഷ്ണൻ്റെ മുഖം കണ്ട സ്ത്രീകൾ അത് മനസ്സിൽ ഉൾക്കൊള്ളുകയും ധനികൻ തൻ്റെ പണം സുരക്ഷിതമായി അടയ്ക്കുന്നതുപോലെ കണ്ണുകൾ അടയ്ക്കുകയും ചെയ്തു.320.

ਸੁਧਿ ਭਈ ਜਬ ਹੀ ਤਨ ਮੈ ਤਬ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਹਸਿ ਕੈ ਗ੍ਰਿਹ ਜਾਵਹੁ ॥

sudh bhee jab hee tan mai tab kaanrah kahee has kai grih jaavahu |

(അവർ) അവരുടെ ശരീരം വീണ്ടെടുത്തപ്പോൾ, ശ്രീകൃഷ്ണൻ (അവരോട്) ചിരിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു (ഇപ്പോൾ നിങ്ങൾ) വീട്ടിലേക്ക് മടങ്ങുക.

ਬਿਪਨ ਬੀਚ ਕਹੈ ਰਹੀਯੋ ਦਿਨ ਰੈਨ ਸਭੇ ਹਮਰੈ ਗੁਨ ਗਾਵਹੁ ॥

bipan beech kahai raheeyo din rain sabhe hamarai gun gaavahu |

ആ സ്ത്രീകൾക്ക് ബോധം തിരിച്ചുകിട്ടിയപ്പോൾ, കൃഷ്ണൻ പുഞ്ചിരിയോടെ അവരോട് പറഞ്ഞു, 'ഇനി നിങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ വീടുകളിലേക്ക് മടങ്ങുക, ബ്രാഹ്മണരോടൊപ്പം താമസിക്കുക, രാവും പകലും എന്നെ ഓർക്കുക.

ਹੋਇ ਨ ਤ੍ਰਾਸ ਤੁਮੈ ਜਮ ਕੀ ਹਿਤ ਕੈ ਹਮ ਸੋ ਜੁ ਧਿਆਨ ਲਗਾਵਹੁ ॥

hoe na traas tumai jam kee hit kai ham so ju dhiaan lagaavahu |

നിങ്ങൾ എൻ്റെ ശ്രദ്ധയെ സ്നേഹപൂർവ്വം സൂക്ഷിക്കുമ്പോൾ (അപ്പോൾ) യമഭയം നിങ്ങളെ വേട്ടയാടുകയില്ല.

ਜੋ ਤੁਮ ਬਾਤ ਕਰੋ ਇਹ ਹੀ ਤਬ ਹੀ ਸਬ ਹੀ ਮੁਕਤਾ ਫਲੁ ਪਾਵਹੁ ॥੩੨੧॥

jo tum baat karo ih hee tab hee sab hee mukataa fal paavahu |321|

നിങ്ങൾ എന്നെ ഓർക്കുമ്പോൾ, നിങ്ങൾ യമനെ (മരണത്തെ) ഭയപ്പെടുകയില്ല, അങ്ങനെ നിങ്ങൾക്ക് മോക്ഷം ലഭിക്കും.321.

ਦਿਜਨ ਤ੍ਰਿਯੋ ਬਾਚ ॥

dijan triyo baach |

ബ്രാഹ്മണരുടെ ഭാര്യമാരുടെ സംസാരം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਪਤਨੀ ਦਿਜ ਕੀ ਇਹ ਬਾਤ ਕਹੀ ਹਮ ਸੰਗ ਨ ਛਾਡਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਤੁਮਾਰੋ ॥

patanee dij kee ih baat kahee ham sang na chhaaddat kaanrah tumaaro |

ബ്രാഹ്മണരുടെ ഭാര്യമാർ പറഞ്ഞു ഹേ കൃഷ്ണാ! നിന്നെ ഞങ്ങൾ വിടില്ല.

ਸੰਗ ਫਿਰੈ ਤੁਮਰੇ ਦਿਨ ਰੈਨਿ ਚਲੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੌ ਬ੍ਰਿਜ ਜੋਊ ਸਿਧਾਰੋ ॥

sang firai tumare din rain chalai brij kau brij joaoo sidhaaro |

ഞങ്ങൾ ബ്രാഹ്മണരുടെ ഭാര്യമാരാണ്, പക്ഷേ കൃഷ്ണാ! ഞങ്ങൾ നിങ്ങളെ കൈവിടില്ല, രാവും പകലും ഞങ്ങൾ നിങ്ങളോടൊപ്പം നിൽക്കും, നിങ്ങൾ ബ്രജയിലേക്ക് പോകുകയാണെങ്കിൽ, ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും അവിടെ നിങ്ങളെ അനുഗമിക്കും

ਲਾਗ ਰਹਿਯੋ ਤੁਮ ਸੋ ਹਮਰੋ ਮਨ ਜਾਤ ਨਹੀ ਮਨ ਧਾਮ ਹਮਾਰੋ ॥

laag rahiyo tum so hamaro man jaat nahee man dhaam hamaaro |

ഞങ്ങളുടെ മനസ്സ് നിന്നിൽ ലയിച്ചു, ഇപ്പോൾ നാട്ടിലേക്ക് മടങ്ങാൻ ആഗ്രഹമില്ല

ਪੂਰਨ ਜੋਗ ਕੋ ਪਾਇ ਜੁਗੀਸ੍ਵਰ ਆਨਤ ਨ ਧਨ ਬੀਚ ਸੰਭਾਰੋ ॥੩੨੨॥

pooran jog ko paae jugeesvar aanat na dhan beech sanbhaaro |322|

സമ്പൂർണ യോഗിയായി മാറുകയും വീടുപേക്ഷിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവൻ, തൻ്റെ വീടും സമ്പത്തും വീണ്ടും പരിപാലിക്കുന്നില്ല.322.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥

kaanrah baach |

കൃഷ്ണൻ്റെ പ്രസംഗം

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਸ੍ਰੀ ਭਗਵਾਨ ਤਿਨੈ ਪਿਖਿ ਪ੍ਰੇਮ ਕਹਿਯੋ ਮੁਖ ਤੇ ਤੁਮ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਰੋ ॥

sree bhagavaan tinai pikh prem kahiyo mukh te tum dhaam sidhaaro |

അവരുടെ സ്നേഹം കണ്ട്, ശ്രീ ഭഗവാൻ (കൃഷ്ണൻ) മുഖത്ത് നിന്ന് പറഞ്ഞു, നിങ്ങൾ (നിങ്ങളുടെ) വീടുകളിലേക്ക് പോകണം.

ਜਾਇ ਸਭੈ ਪਤਿ ਆਪਨ ਆਪਨ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਥਾ ਕਹਿ ਤਾਹਿ ਉਧਾਰੋ ॥

jaae sabhai pat aapan aapan kaanrah kathaa keh taeh udhaaro |

അവരെ വാത്സല്യത്തോടെ കണ്ട കൃഷ്ണൻ അവരോട് വീട്ടിലേക്ക് പോകാൻ ആവശ്യപ്പെടുകയും കൃഷ്ണൻ്റെ കഥ അവരോട് പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ഭർത്താക്കന്മാരെ വീണ്ടെടുക്കാനും പറഞ്ഞു.

ਪੁਤ੍ਰਨ ਪਉਤ੍ਰਨ ਪਤਿਨ ਸੋ ਇਹ ਕੈ ਚਰਚਾ ਸਭ ਹੀ ਦੁਖੁ ਟਾਰੋ ॥

putran pautran patin so ih kai charachaa sabh hee dukh ttaaro |

(നിങ്ങളുടെ) പുത്രന്മാരോടും പൗത്രന്മാരോടും ഭർത്താക്കന്മാരോടും ഇത് ചർച്ച ചെയ്ത് എല്ലാവരുടെയും ദുഃഖം ഒഴിവാക്കുക.

ਗੰਧ ਮਲਿਯਾਗਰ ਸ੍ਯਾਮ ਕੋ ਨਾਮ ਲੈ ਰੂਖਨ ਕੋ ਕਰਿ ਚੰਦਨ ਡਾਰੋ ॥੩੨੩॥

gandh maliyaagar sayaam ko naam lai rookhan ko kar chandan ddaaro |323|

ഈ ചർച്ചയിലൂടെ പുത്രൻമാരുടെയും പൗത്രന്മാരുടെയും ഭർത്താക്കൻമാരുടെയും ദുരിതങ്ങൾ നീക്കണമെന്നും ചന്ദനത്തിരിയുടെ പരിമളദാതാവായ കൃഷ്ണൻ എന്ന നാമം ആവർത്തിച്ച് മറ്റ് മരങ്ങളിലും ഈ സുഗന്ധം നിറയ്ക്കണമെന്നും അദ്ദേഹം ആവശ്യപ്പെട്ടു.323.

ਮਾਨ ਲਈ ਪਤਨੀ ਦਿਜ ਕੀ ਸਮ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਬਤੀਆ ॥

maan lee patanee dij kee sam amrit kaanrah kahee bateea |

ശ്രീകൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞത് അമൃതായി ബ്രാഹ്മണസ്ത്രീകൾ സ്വീകരിച്ചു.

ਜਿਤਨੋ ਹਰਿ ਯਾ ਉਪਦੇਸ ਕਰਿਯੋ ਤਿਤਨੋ ਨਹਿ ਹੋਤ ਕਛੂ ਜਤੀਆ ॥

jitano har yaa upades kariyo titano neh hot kachhoo jateea |

കൃഷ്ണൻ്റെ അമൃത വാക്കുകൾ കേട്ട് ബ്രാഹ്മണരുടെ ഭാര്യമാർ സമ്മതിച്ചു, കൃഷ്ണൻ അവർക്ക് നൽകിയ നിർദ്ദേശങ്ങൾ ഒരേ വാല്യത്തിൽ ഒരു ബ്രഹ്മചാരിക്കും നൽകാൻ കഴിയില്ല.

ਚਰਚਾ ਜਬ ਜਾ ਉਨ ਸੋ ਇਨ ਕੀ ਤਬ ਹੀ ਉਨ ਕੀ ਭਈ ਯਾ ਗਤੀਆ ॥

charachaa jab jaa un so in kee tab hee un kee bhee yaa gateea |

ഇവർ (സ്ത്രീകൾ) അവരുമായി (ബ്രാഹ്മണർ) ചർച്ച ചെയ്തപ്പോൾ അവർ ഈ അവസ്ഥയിലായി

ਇਨ ਸ੍ਰਯਾਹ ਭਏ ਮੁਖ ਯੌ ਜੁਵਤੀ ਮੁਖ ਲਾਲ ਭਏ ਵਹ ਜਿਉ ਰਤੀਆ ॥੩੨੪॥

ein srayaah bhe mukh yau juvatee mukh laal bhe vah jiau rateea |324|

അവർ തങ്ങളുടെ ഭർത്താക്കന്മാരുമായി കൃഷ്ണനെക്കുറിച്ച് സംസാരിച്ചപ്പോൾ, അവരുടെ മുഖം കറുത്തതായി മാറുകയും ഈ സ്ത്രീകളുടെ മുഖം സ്നേഹത്തിൻ്റെ സത്തയിൽ ചുവന്നതായി മാറുകയും ചെയ്തു.324.

ਚਰਚਾ ਸੁਨਿ ਬਿਪ ਜੁ ਤ੍ਰੀਅਨ ਸੋ ਮਿਲ ਕੈ ਸਭ ਹੀ ਪਛੁਤਾਵਨ ਲਾਗੇ ॥

charachaa sun bip ju treean so mil kai sabh hee pachhutaavan laage |

സ്ത്രീകളിൽ നിന്ന് (ശ്രീകൃഷ്ണനെ) സംവാദം കേട്ട് (ബ്രാഹ്മണർ) എല്ലാവരും തപസ്സുചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.

ਬੇਦਨ ਕੌ ਹਮ ਕੌ ਸਭ ਕੌ ਧ੍ਰਿਗ ਗੋਪ ਗਏ ਮੰਗ ਕੈ ਹਮ ਆਗੈ ॥

bedan kau ham kau sabh kau dhrig gop ge mang kai ham aagai |

എല്ലാ ബ്രാഹ്മണരും തങ്ങളുടെ ഭാര്യമാരുടെ സംഭാഷണം കേട്ട് പശ്ചാത്തപിച്ചു, "ഞങ്ങളുടെ വേദജ്ഞാനത്തോടൊപ്പം ഗോപന്മാർ ഞങ്ങളിൽ നിന്ന് യാചിക്കാൻ വന്ന് പോയി എന്ന് ശപിക്കപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.

ਮਾਨ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਮੈ ਬੂਡੇ ਹੁਤੇ ਹਮ ਚੂਕ ਗਯੋ ਅਉਸਰ ਤਉ ਹਮ ਜਾਗੇ ॥

maan samundr mai boodde hute ham chook gayo aausar tau ham jaage |

അഹങ്കാരത്തിൻ്റെ കടലിൽ മുഴുകി, അവസരം നഷ്ടമായപ്പോൾ മാത്രമാണ് ഞങ്ങൾ ഉണർന്നത്

ਪੈ ਜਿਨ ਕੀ ਇਹ ਹੈ ਪਤਨੀ ਤਿਹ ਤੇ ਫੁਨਿ ਹੈ ਹਮ ਹੂੰ ਬਡਭਾਗੇ ॥੩੨੫॥

pai jin kee ih hai patanee tih te fun hai ham hoon baddabhaage |325|

കൃഷ്ണൻ്റെ സ്നേഹത്തിൽ ചായം പൂശിയ നമ്മുടെ സ്ത്രീകൾ ഞങ്ങളുടെ ഭാര്യമാരായി എന്നത് മാത്രമാണ് ഇപ്പോൾ ഞങ്ങൾ ഭാഗ്യവാന്മാർ.

ਮਾਨਿ ਸਭੈ ਦਿਜ ਆਪਨ ਕੋ ਧ੍ਰਿਗ ਫੇਰਿ ਕਰੀ ਮਿਲਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਡਾਈ ॥

maan sabhai dij aapan ko dhrig fer karee mil kaanrah baddaaee |

എല്ലാ ബ്രാഹ്മണരും തങ്ങളെ ധൃഗന്മാരായി കണക്കാക്കുകയും പിന്നീട് അവർ ഒരുമിച്ച് കൃഷ്ണനെ മഹത്വപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തു.

ਲੋਕਨ ਕੋ ਸਭ ਕੇ ਪਤਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਹਮੈ ਕਹਿ ਬੇਦਨ ਬਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥

lokan ko sabh ke pat kaanrah hamai keh bedan baat sunaaee |

ബ്രാഹ്മണർ സ്വയം ശപിച്ചുകൊണ്ട് കൃഷ്ണനെ സ്തുതിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു: കൃഷ്ണൻ എല്ലാ ലോകങ്ങളുടെയും നാഥനാണെന്ന് വേദങ്ങൾ പറയുന്നു.

ਤੌ ਨ ਗਏ ਉਨ ਕੇ ਹਮ ਪਾਸਿ ਡਰੇ ਜੁ ਮਰੇ ਹਮ ਕਉ ਹਮ ਰਾਈ ॥

tau na ge un ke ham paas ddare ju mare ham kau ham raaee |

(ഇത് അറിഞ്ഞിട്ടും) ഞങ്ങളുടെ രാജാവ് (കൻസ്) ഞങ്ങളെ കൊല്ലുമെന്ന് ഭയന്ന് ഞങ്ങൾ അവരുടെ അടുത്തേക്ക് പോയില്ല.

ਸਤਿ ਲਖਿਯੋ ਤੁਮ ਕਉ ਭਗਵਾਨ ਕਹੀ ਹਮ ਸਤ ਕਹੀ ਨ ਬਨਾਈ ॥੩੨੬॥

sat lakhiyo tum kau bhagavaan kahee ham sat kahee na banaaee |326|

ഞങ്ങളെ കൊന്നേക്കാവുന്ന കംസൻ്റെ ഭയം കൊണ്ടല്ല ഞങ്ങൾ അവൻ്റെ അടുത്തേക്ക് പോയത്, ഹേ സ്ത്രീകളേ! ആ ഭഗവാനെ അവൻ്റെ യഥാർത്ഥ രൂപത്തിൽ നിങ്ങൾ തിരിച്ചറിഞ്ഞു.

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

KABIT

ਪੂਤਨਾ ਸੰਘਾਰੀ ਤ੍ਰਿਣਾਵ੍ਰਤ ਕੀ ਬਿਦਾਰੀ ਦੇਹ ਦੈਤ ਅਘਾਸੁਰ ਹੂੰ ਕੀ ਸਿਰੀ ਜਾਹਿ ਫਾਰੀ ਹੈ ॥

pootanaa sanghaaree trinaavrat kee bidaaree deh dait aghaasur hoon kee siree jaeh faaree hai |

പൂതനയെ കൊന്നവൻ, ഭീമാകാരനായ തൃണവ്രതൻ്റെ ശരീരം നശിപ്പിച്ചവൻ, അഘാസുരൻ്റെ ശിരസ്സ് കീറി;

ਸਿਲਾ ਜਾਹਿ ਤਾਰੀ ਬਕ ਹੂੰ ਕੀ ਚੋਚ ਚੀਰ ਡਾਰੀ ਐਸੇ ਭੂਮਿ ਪਾਰੀ ਜੈਸੇ ਆਰੀ ਚੀਰ ਡਾਰੀ ਹੈ ॥

silaa jaeh taaree bak hoon kee choch cheer ddaaree aaise bhoom paaree jaise aaree cheer ddaaree hai |

പൂതനെ വധിച്ച കൃഷ്ണൻ, അഘാസുരൻ്റെ ശിരസ്സ് തകർത്ത ത്രണവ്രതൻ്റെ ശരീരം നശിപ്പിച്ചവൻ, രാമൻ്റെ രൂപത്തിൽ അഹല്യയെ വീണ്ടെടുത്തവൻ, ബകാസുരൻ്റെ കൊക്ക് ഞരമ്പുകൊണ്ട് പിളർന്നതുപോലെ കീറിയവൻ.

ਰਾਮ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ਦੈਤਨ ਕੀ ਸੈਨਾ ਜਿਨ ਮਾਰੀ ਅਰੁ ਆਪਨੋ ਬਿਭੀਛਨ ਕੋ ਦੀਨੀ ਲੰਕਾ ਸਾਰੀ ਹੈ ॥

raam hvai kai daitan kee sainaa jin maaree ar aapano bibheechhan ko deenee lankaa saaree hai |

രാമൻ്റെ രൂപം സ്വീകരിച്ച് രാക്ഷസസൈന്യത്തെ വധിച്ച് ലങ്ക മുഴുവൻ വിഭീഷണന് നൽകിയവൻ.

ਐਸੀ ਭਾਤਿ ਦਿਜਨ ਕੀ ਪਤਨੀ ਉਧਾਰੀ ਅਵਤਾਰ ਲੈ ਕੇ ਸਾਧ ਜੈਸੇ ਪ੍ਰਿਥਮੀ ਉਧਾਰੀ ਹੈ ॥੩੨੭॥

aaisee bhaat dijan kee patanee udhaaree avataar lai ke saadh jaise prithamee udhaaree hai |327|

രാമൻ അസുരസേനയെ നശിപ്പിക്കുകയും ലങ്കയുടെ സമ്പൂർണ്ണ രാജ്യം വിഭീഷണന് ദാനം ചെയ്യുകയും ചെയ്ത അതേ കൃഷ്ണൻ ഭൂമിയെ വീണ്ടെടുത്തു, ബ്രാഹ്മണരുടെ ഭാര്യമാരെയും വീണ്ടെടുത്തു.327.