ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 351


ਗਾਵਤ ਏਕ ਬਜਾਵਤ ਤਾਲ ਕਹੈ ਇਕ ਨਾਚਹੁ ਆਇ ਅਰੀ ॥
gaavat ek bajaavat taal kahai ik naachahu aae aree |

(പലരും) ഒരാൾ പാടുന്നു, ഒരാൾ കൈകൊട്ടുന്നു, ഒരാൾ പറയുന്നു (മറ്റുള്ളവരോട്), അടിയോ! വന്ന് നൃത്തം ചെയ്യുക

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਜਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਹਰਿ ਰਾਸ ਕਰੀ ॥੫੭੦॥
kab sayaam kahai tih tthaur bikhai jih tthaur bikhai har raas karee |570|

ആരോ പാടുന്നു, ആരോ രാഗം വായിക്കുന്നു, ആരോ അവിടെ നൃത്തം ചെയ്യാൻ വന്നിരിക്കുന്നു, അവിടെ കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ പ്രണയ നാടകം അവതരിപ്പിച്ചു.570.

ਜਦੁਰਾਇ ਕੋ ਆਇਸੁ ਪਾਇ ਤ੍ਰੀਯਾ ਸਭ ਖੇਲਤ ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਬਿਧਿ ਆਛੀ ॥
jaduraae ko aaeis paae treeyaa sabh khelat raas bikhai bidh aachhee |

എല്ലാ ഗോപികമാരും ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ അനുവാദം വാങ്ങി രസത്തിൽ നന്നായി കളിക്കുന്നു.

ਇੰਦ੍ਰ ਸਭਾ ਜਿਹ ਸਿੰਧੁ ਸੁਤਾ ਜਿਮ ਖੇਲਨ ਕੇ ਹਿਤ ਕਾਛਨ ਕਾਛੀ ॥
eindr sabhaa jih sindh sutaa jim khelan ke hit kaachhan kaachhee |

യാദവരാജാവായ കൃഷ്ണനെ അനുസരിച്ചുകൊണ്ട് എല്ലാ സ്ത്രീകളും ഇന്ദ്രൻ്റെ കൊട്ടാരത്തിലെ നൃത്തം ചെയ്യുന്ന സ്വർഗ്ഗീയ പെൺകുട്ടികളെപ്പോലെ മനോഹരമായി കാമുകീ നാടകം അവതരിപ്പിച്ചു.

ਕੈ ਇਹ ਕਿੰਨਰ ਕੀ ਦੁਹਿਤਾ ਕਿਧੌ ਨਾਗਨ ਕੀ ਕਿਧੌ ਹੈ ਇਹ ਤਾਛੀ ॥
kai ih kinar kee duhitaa kidhau naagan kee kidhau hai ih taachhee |

അവർ കിന്നരന്മാരുടെയും നാഗന്മാരുടെയും പുത്രിമാരെപ്പോലെയാണ്

ਰਾਸ ਬਿਖੈ ਇਮ ਨਾਚਤ ਹੈ ਜਿਮ ਕੇਲ ਕਰੈ ਜਲ ਭੀਤਰ ਮਾਛੀ ॥੫੭੧॥
raas bikhai im naachat hai jim kel karai jal bheetar maachhee |571|

വെള്ളത്തിൽ നീങ്ങുന്ന മത്സ്യം പോലെ അവരെല്ലാം കാമുകീ നാടകത്തിൽ നൃത്തം ചെയ്യുന്നു.571.

ਜਿਹ ਕੇ ਮੁਖਿ ਦੇਖਿ ਛਟਾ ਸੁਭ ਸੁੰਦਰ ਮਧਿਮ ਲਾਗਤ ਜੋਤਿ ਸਸੀ ਹੈ ॥
jih ke mukh dekh chhattaa subh sundar madhim laagat jot sasee hai |

ഈ ഗോപികമാരുടെ സൌന്ദര്യം കണ്ട് നിലാവിൻ്റെ പ്രകാശം മങ്ങുന്നു

ਭਉਰਨ ਭਾਇ ਸੋ ਛਾਜਤ ਹੈ ਮਦਨੈ ਮਨੋ ਤਾਨ ਕਮਾਨ ਕਸੀ ਹੈ ॥
bhauran bhaae so chhaajat hai madanai mano taan kamaan kasee hai |

അവരുടെ പുരികങ്ങൾ സ്നേഹദേവൻ്റെ മുറുക്കിയ വില്ലുപോലെ മുറുകി

ਤਾਹੀ ਕੇ ਆਨਨ ਸੁੰਦਰ ਤੇ ਸੁਰ ਰਾਗਹ ਕੀ ਸਭ ਭਾਤਿ ਬਸੀ ਹੈ ॥
taahee ke aanan sundar te sur raagah kee sabh bhaat basee hai |

അവൻ്റെ സുന്ദരമായ മുഖത്ത് എല്ലാത്തരം രാഗങ്ങളും മുഴങ്ങുന്നു.

ਜਿਉ ਮਧੁ ਬੀਚ ਫਸੈ ਮਖੀਆ ਮਤਿ ਲੋਗਨ ਕੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਫਸੀ ਹੈ ॥੫੭੨॥
jiau madh beech fasai makheea mat logan kee ih bhaat fasee hai |572|

എല്ലാ രാഗങ്ങളും അവരുടെ വായിൽ വസിക്കുന്നു, തേനിലെ ഈച്ചകളെപ്പോലെ ജനങ്ങളുടെ മനസ്സ് അവരുടെ സംസാരത്തിൽ കുടുങ്ങിയിരിക്കുന്നു.572.

ਫਿਰਿ ਸੁੰਦਰ ਆਨਨ ਤੇ ਹਰਿ ਜੂ ਬਿਧਿ ਸੁੰਦਰ ਸੋ ਇਕ ਤਾਨ ਬਸਾਯੋ ॥
fir sundar aanan te har joo bidh sundar so ik taan basaayo |

അപ്പോൾ ശ്രീകൃഷ്ണൻ തൻ്റെ വായിൽ നിന്ന് വളരെ മനോഹരമായി ഒരു രാഗം (രാഗത്തിൻ്റെ) ആരംഭിച്ചു.

ਸੋਰਠਿ ਸਾਰੰਗ ਸੁਧ ਮਲਾਰ ਬਿਲਾਵਲ ਕੀ ਸੁਰ ਭੀਤਰ ਗਾਯੋ ॥
soratth saarang sudh malaar bilaaval kee sur bheetar gaayo |

തുടർന്ന് കൃഷ്ണ തൻ്റെ വായ് കൊണ്ട് മനോഹരമായ ഒരു രാഗം വായിക്കുകയും സോറത്ത്, സാരംഗ്, ശുദ്ധ് മൽഹാർ, ബിലാവൽ എന്നിവരുടെ സംഗീത രീതികൾ ആലപിക്കുകയും ചെയ്തു.

ਸੋ ਅਪਨੇ ਸੁਨ ਸ੍ਰਉਨਨ ਮੈ ਬ੍ਰਿਜ ਗਵਾਰਨੀਯਾ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥
so apane sun sraunan mai brij gavaaraneeyaa at hee sukh paayo |

അവരുടെ വാക്കുകൾ കേട്ട് ബ്രജയിലെ ഗോപികമാർക്ക് വലിയ സംതൃപ്തി ലഭിച്ചു

ਮੋਹਿ ਰਹੇ ਬਨ ਕੇ ਖਗ ਅਉ ਮ੍ਰਿਗ ਰੀਝ ਰਹੈ ਜਿਨ ਹੂੰ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥੫੭੩॥
mohi rahe ban ke khag aau mrig reejh rahai jin hoon sun paayo |573|

മനോഹരമായ ശബ്ദം കേൾക്കുന്ന പക്ഷികളും മാനുകളും ആകൃഷ്ടരായി.

ਤਹ ਗਾਵਤ ਗੀਤ ਭਲੈ ਹਰਿ ਜੂ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਕਰਿ ਭਾਵ ਛਬੈ ॥
tah gaavat geet bhalai har joo kab sayaam kahai kar bhaav chhabai |

ആ സ്ഥലത്ത് മനോഹരമായ വികാരങ്ങളോടെ മനോഹരമായ ഗാനങ്ങൾ ആലപിക്കാൻ കൃഷ്ണൻ ഗംഭീരനായി കാണപ്പെടുന്നു

ਮੁਰਲੀ ਜੁਤ ਗ੍ਵਰਾਨਿ ਭੀਤਰ ਰਾਜਤ ਜ੍ਯੋ ਮ੍ਰਿਗਨੀ ਮ੍ਰਿਗ ਬੀਚ ਫਬੈ ॥
muralee jut gvaraan bheetar raajat jayo mriganee mrig beech fabai |

ഓടക്കുഴലിൽ വാദിക്കുമ്പോൾ അവൻ ഗോപികമാർക്കിടയിൽ ഒരു മാനിനെപ്പോലെ മഹത്വമുള്ളവനായി കാണപ്പെടുന്നു

ਜਿਹ ਕੋ ਸਭ ਲੋਗਨ ਮੈ ਜਸੁ ਗਾਵਤ ਛੂਟਤ ਹੈ ਤਿਨ ਤੇ ਨ ਕਬੈ ॥
jih ko sabh logan mai jas gaavat chhoottat hai tin te na kabai |

എല്ലാ മനുഷ്യരുടെയും ഇടയിൽ ആരുടെ സ്തുതി പാടുന്നുവോ, (അവന്) ഒരിക്കലും അവരിൽ നിന്ന് (ഗോപികമാരിൽ) നിന്ന് രക്ഷപ്പെടാൻ കഴിയില്ല.

ਤਿਨਿ ਖੇਲਨ ਕੋ ਮਨ ਗੋਪਿਨ ਕੋ ਛਿਨ ਬੀਚ ਲੀਯੋ ਫੁਨਿ ਚੋਰ ਸਬੈ ॥੫੭੪॥
tin khelan ko man gopin ko chhin beech leeyo fun chor sabai |574|

എല്ലാവരാലും പ്രശംസിക്കപ്പെടുന്ന അയാൾക്ക്, ഗോപികമാരോട് കളിക്കാൻ വേണ്ടി അവരുടെ മനസ്സ് അപഹരിച്ച ആളുകളുമായി അടുപ്പമില്ലാതെ തുടരാൻ കഴിയില്ല.574.

ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਜਿਨ ਜੋਬਨ ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਗਹਿਯੋ ਹੈ ॥
kab sayaam kahai upamaa tih kee jin joban roop anoop gahiyo hai |

അദ്വിതീയമായ സൗന്ദര്യമുള്ള അദ്ദേഹത്തെ കവി ശ്യാം അഭിനന്ദിക്കുന്നു

ਜਾ ਮੁਖ ਦੇਖਿ ਅਨੰਦ ਬਢਿਯੋ ਜਿਹ ਕੋ ਸੁਨਿ ਸ੍ਰਉਨਨ ਸੋਕ ਦਹਿਯੋ ਹੈ ॥
jaa mukh dekh anand badtiyo jih ko sun sraunan sok dahiyo hai |

ആരുടെ ദർശനം, ആനന്ദം വർദ്ധിക്കുകയും ആരുടെ സംസാരം കേൾക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിനാൽ, എല്ലാവിധ ദുഃഖങ്ങളും അവസാനിക്കുന്നു.

ਆਨੰਦ ਕੈ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਗ ਜ੍ਵਾਬ ਸੁ ਐਸ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥
aanand kai brikhabhaan sutaa har ke sang jvaab su aais kahiyo hai |

സന്തുഷ്ടയായ രാധ ശ്രീകൃഷ്ണനുമായി ചോദ്യങ്ങൾക്കും ഉത്തരങ്ങൾക്കും ഈ രീതിയിൽ ഉത്തരം നൽകി.

ਤਾ ਕੇ ਸੁਨੇ ਤ੍ਰੀਯਾ ਮੋਹਿ ਰਹੀ ਸੁਨਿ ਕੈ ਜਿਹ ਕੋ ਹਰਿ ਰੀਝ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥੫੭੫॥
taa ke sune treeyaa mohi rahee sun kai jih ko har reejh rahiyo hai |575|

ബ്രിഷ് ഭൻ്റെ മകളായ രാധ, അത്യന്തം സന്തോഷത്തോടെ, കൃഷ്ണനോട് സംസാരിക്കുന്നു, അവളോട് സംസാരിക്കുന്നു, സ്ത്രീകൾ വശീകരിക്കപ്പെടുന്നു, കൃഷ്ണനും പ്രസാദിക്കുന്നു.575.

ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਮਿਲ ਕੈ ਸੰਗਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੈ ਖੇਲਤ ਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਬੈ ॥
gvaaraneeyaa mil kai sang kaanrah kai khelat hai kab sayaam sabai |

കവി ശ്യാം (പറയുന്നു) എല്ലാ ഗോപികമാരും ഒരുമിച്ച് കൃഷ്ണനോടൊപ്പം കളിക്കുന്നു.

ਨ ਰਹੀ ਤਿਨ ਕੋ ਸੁਧਿ ਅੰਗਨ ਕੀ ਨਹਿ ਚੀਰਨ ਕੀ ਤਿਨ ਕੋ ਸੁ ਤਬੈ ॥
n rahee tin ko sudh angan kee neh cheeran kee tin ko su tabai |

ഗോപികമാരെല്ലാം കൃഷ്ണനൊപ്പം കളിക്കുകയാണെന്നും കൈകാലുകളെക്കുറിച്ചും വസ്ത്രങ്ങളെക്കുറിച്ചും അവർക്ക് ബോധമില്ലെന്നും കവി ശ്യാം പറയുന്നു.