ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 398

ਪੰਡੁ ਕੇ ਪੁਤ੍ਰਨ ਕੋ ਤਿਹ ਠਉਰ ਦਈਯਤ ਹੈ ਸੁਖ ਕੈ ਦੁਖ ਦਈਯੈ ॥੧੦੦੭॥

pandd ke putran ko tih tthaur deeyat hai sukh kai dukh deeyai |1007|

അവരെല്ലാം പാണ്ഡവപുത്രന്മാർക്ക് സുഖത്തിനു പകരം കഷ്ടപ്പാടുകൾ നൽകുന്നു.

ਯੌ ਸੁਨ ਕੈ ਤਿਹ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਕਰਿ ਕੈ ਅਕ੍ਰੂਰ ਪ੍ਰਨਾਮ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥

yau sun kai tih kee bateeyaa kar kai akraoor pranaam sidhaariyo |

അവൻ ഇങ്ങനെ പറയുന്നത് കേട്ട് അക്രൂരൻ വണങ്ങി പോയി.

ਪੰਥ ਕੀ ਬਾਤ ਗਨਉ ਕਹਿ ਲਉ ਪਗ ਬੀਚ ਗਜਾਪੁਰ ਕੇ ਤਿਨਿ ਧਾਰਿਯੋ ॥

panth kee baat gnau keh lau pag beech gajaapur ke tin dhaariyo |

ഈ വാക്കുകൾ കേട്ട് അക്രൂരൻ വണങ്ങി യാത്ര തുടങ്ങി, ഹസ്തിനപുരത്തെത്തി, ആ വഴിയെക്കുറിച്ച് ഞാൻ എന്താണ് പറയേണ്ടത്?

ਪ੍ਰਾਤ ਭਏ ਨ੍ਰਿਪ ਬੀਚ ਸਭਾ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

praat bhe nrip beech sabhaa kab sayaam kahai ih bhaat uchaariyo |

കവി ശ്യാം പറയുന്നു, രാവിലെ രാജാവിൻ്റെ സഭയിൽ ചെന്ന് ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞു.

ਭੂਪ ਕਹੀ ਕਹੁ ਮੋ ਬਿਰਥਾ ਜਦੁਬੀਰਹਿ ਜਾ ਬਿਧਿ ਕੰਸ ਪਛਾਰਿਯੋ ॥੧੦੦੮॥

bhoop kahee kahu mo birathaa jadubeereh jaa bidh kans pachhaariyo |1008|

രാവിലെ, അവൻ രാജാവിൻ്റെ കൊട്ടാരത്തിലേക്ക് പോയി, അവിടെ രാജാവ് പറഞ്ഞു: "അക്രൂർ! കൃഷ്ണൻ ഏത് വിധത്തിലാണ് കംസനെ അട്ടിമറിച്ചതെന്ന് എന്നോട് പറയുക?

ਬਤੀਯਾ ਸੁਨਿ ਉਤਰ ਦੇਤ ਭਯੋ ਰਿਪੁ ਸੋ ਸਭ ਜਾ ਬਿਧਿ ਸ੍ਯਾਮ ਲਰਿਯੋ ॥

bateeyaa sun utar det bhayo rip so sabh jaa bidh sayaam lariyo |

ഈ വാക്കുകൾ കേട്ട അക്രൂരൻ കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ ശത്രുക്കളോട് യുദ്ധം ചെയ്യാൻ ഉപയോഗിച്ച എല്ലാ ഉപകരണങ്ങളും പറഞ്ഞു

ਗਜ ਮਾਰਿ ਪ੍ਰਹਾਰ ਕੈ ਮਲਨ ਕੋ ਦਲ ਫਾਰ ਕੈ ਕੰਸ ਸੋ ਜਾਇ ਅਰਿਯੋ ॥

gaj maar prahaar kai malan ko dal faar kai kans so jaae ariyo |

കൃഷ്ണൻ ആനയെ കൊന്ന് ഗുസ്തിക്കാരുടെ സംഘത്തെ അട്ടിമറിച്ചത് എങ്ങനെയാണ് കംസനെ നേരിട്ടതെന്നും അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.

ਤਬ ਕੰਸ ਨਿਕਾਰ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕਰੈ ਅਰੁ ਢਾਲ ਸਮ੍ਰਹਾਰ ਕੇ ਜੁਧੁ ਕਰਿਯੋ ॥

tab kans nikaar kripaan karai ar dtaal samrahaar ke judh kariyo |

അപ്പോൾ കംസൻ വാളും പരിചയും കയ്യിൽ കരുതി യുദ്ധം ചെയ്തു.

ਤਬ ਹੀ ਹਰਿ ਜੂ ਗਹਿ ਕੇਸਨ ਤੇ ਪਟਕਿਓ ਧਰਨੀ ਪਰ ਮਾਰਿ ਡਰਿਯੋ ॥੧੦੦੯॥

tab hee har joo geh kesan te pattakio dharanee par maar ddariyo |1009|

അപ്പോൾ കംസൻ തൻ്റെ വാളും പരിചയും പിടിച്ച് യുദ്ധം ചെയ്തു, അതേ നിമിഷം തന്നെ കൃഷ്ണൻ, കംസനെ മുടിയിൽ പിടിച്ച് നിലത്ത് വീഴ്ത്തി.1009.

ਭੀਖਮ ਦ੍ਰੋਣ ਕ੍ਰਿਪਾਰੁ ਕ੍ਰਿਪੀਸੁਤ ਔਰ ਦੁਸਾਸਨ ਬੀਰ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

bheekham dron kripaar kripeesut aauar dusaasan beer nihaariyo |

(രാജ്യസഭയിൽ അക്രൂരൻ കണ്ടു) ഭീഷ്മ പിതാമൻ, ദ്രോണാചാര്യൻ, കൃപാചാര്യൻ, അശ്വസ്ഥമൻ, ദുശ്ശാസന സുരാമൻ.

ਸੂਰਜ ਕੋ ਸੁਤ ਭੂਰਿਸ੍ਰਵਾ ਜਿਨ ਪਾਰਥ ਭ੍ਰਾਤ ਸੋ ਬੈਰ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥

sooraj ko sut bhoorisravaa jin paarath bhraat so bair utaariyo |

ഭീഷ്മർ, ദ്രോണർ, കൃപാചാര്യൻ, അശ്വത്ഥാമാവ് എന്നിവരെയും അർജ്ജുനനോട് പ്രതികാരം ചെയ്ത സൂര്യദേവൻ്റെ പുത്രനായ ഭൂശ്രവനെയും അക്രൂരൻ കണ്ടു.

ਰਾਜ ਦੁਰਜੋਧਨ ਮਾਤਲ ਸੋ ਇਹ ਪੇਖਤ ਹੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

raaj durajodhan maatal so ih pekhat hee ih bhaat uchaariyo |

അക്രൂരിനെ കണ്ട ദുര്യോധന രാജാവ്, കൃഷ്ണൻ്റെയും വാസുദേവൻ്റെയും സ്ഥിതിയെക്കുറിച്ച് അവനോട് ചോദിച്ചു.

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਾ ਬਸੁਦੇਵ ਕਹਾ ਕਹਿ ਅੰਗਿ ਮਿਲੇ ਮਨ ਕੋ ਦੁਖ ਟਾਰਿਯੋ ॥੧੦੧੦॥

sayaam kahaa basudev kahaa keh ang mile man ko dukh ttaariyo |1010|

ഈ വാക്കുകളിൽ സന്തുഷ്ടനായ അദ്ദേഹം അക്രൂരനെ കണ്ടുമുട്ടി.1010.

ਰੰਚਕ ਬੈਠਿ ਸਭਾ ਨ੍ਰਿਪ ਕੀ ਉਠ ਕੈ ਜਦੁਬੀਰ ਫੁਫੀ ਪਹਿ ਆਯੋ ॥

ranchak baitth sabhaa nrip kee utth kai jadubeer fufee peh aayo |

രാജകൊട്ടാരത്തിൽ അൽപനേരം ഇരുന്ന ശേഷം അക്രൂരൻ അമ്മായിയുടെ അടുത്തെത്തി

ਕੁੰਤੀ ਕਉ ਦੇਖਤ ਹੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤਿਨ ਪਾਇਨ ਸੀਸ ਝੁਕਾਯੋ ॥

kuntee kau dekhat hee kab sayaam kahai tin paaein sees jhukaayo |

കുന്തിയെ കണ്ടതും അവൻ തല കുനിച്ചു

ਪੂਛਤ ਭੀ ਕੁਸਲੈ ਜਦੁਬੀਰ ਹੈ ਜਾ ਜਸੁ ਬੀਚ ਸਭੈ ਧਰਿ ਛਾਯੋ ॥

poochhat bhee kusalai jadubeer hai jaa jas beech sabhai dhar chhaayo |

(കുന്തി) ചോദിക്കാൻ തുടങ്ങി, കൃഷ്ണൻ സന്തോഷവാനാണ്, അവൻ്റെ വിജയം ഭൂമി മുഴുവൻ വ്യാപിച്ചു.

ਨੀਕੇ ਹੈ ਸ੍ਯਾਮ ਸਨੈ ਬਸੁਦੇਵ ਸੁ ਦੇਵਕੀ ਨੀਕੀ ਸੁਨੀ ਸੁਖੁ ਪਾਯੋ ॥੧੦੧੧॥

neeke hai sayaam sanai basudev su devakee neekee sunee sukh paayo |1011|

അവൾ കൃഷ്ണൻ്റെ ആരോഗ്യത്തെക്കുറിച്ച് ചോദിച്ചു, ലോകമെമ്പാടും വ്യാപിച്ച വസുദേവിൻ്റെയും ദേവകിയുടെയും കൃഷ്ണൻ്റെയും ക്ഷേമത്തെക്കുറിച്ച് അറിഞ്ഞതിൽ അവൾ സന്തോഷിച്ചു.1011.

ਇਤਨੇ ਮਹਿ ਬਿਦੁਰ ਆਇ ਗਯੋ ਸੋਊ ਪਾਰਥ ਮਾਇ ਕੈ ਪਾਇਨ ਲਾਗਿਯੋ ॥

eitane meh bidur aae gayo soaoo paarath maae kai paaein laagiyo |

അതിനിടയിൽ വിദുരൻ വന്നു

ਪੂਛਤ ਭਯੋ ਜਦੁਬੀਰ ਸੁਖੀ ਅਕ੍ਰੂਰ ਕਉ ਤਾ ਰਸ ਮੋ ਅਨੁਰਾਗਿਯੋ ॥

poochhat bhayo jadubeer sukhee akraoor kau taa ras mo anuraagiyo |

വന്ന് അർജൻ്റെ മാതാവിൻ്റെ പാദങ്ങൾ തൊട്ട് വാത്സല്യത്തോടെ കൃഷ്ണനെ കുറിച്ച് അക്രൂരനോട് ചോദിച്ചു

ਅਉਰ ਗਈ ਸੁਧਿ ਭੂਲ ਸਭੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਇਹੀ ਰਸ ਭੀਤਰ ਪਾਗਿਯੋ ॥

aaur gee sudh bhool sabhai kab sayaam ihee ras bheetar paagiyo |

കൃഷ്ണനെക്കുറിച്ചുള്ള വാത്സല്യത്തോടെയുള്ള സംസാരത്തിൽ വിദുരൻ ലയിച്ചു, മറ്റേതൊരു കാര്യവും അദ്ദേഹം മറന്നു

ਵਾਹ ਕਹਿਯੋ ਸਭ ਹੀ ਹੈ ਸੁਖੀ ਸੁਨ ਕੈ ਬਤੀਯਾ ਸੁਖ ਭਯੋ ਦੁਖ ਭਾਗਿਯੋ ॥੧੦੧੨॥

vaah kahiyo sabh hee hai sukhee sun kai bateeyaa sukh bhayo dukh bhaagiyo |1012|

എല്ലാവരുടെയും ക്ഷേമത്തെക്കുറിച്ച് അറിഞ്ഞുകൊണ്ട് അവൻ അവരെ അനുഗ്രഹിച്ചു, തൻ്റെ ഉത്കണ്ഠ അവസാനിപ്പിച്ച് വലിയ ആശ്വാസം ലഭിച്ചു.1012.

ਕੁੰਤੀ ਬਾਚ ॥

kuntee baach |

കുന്തിയുടെ പ്രസംഗം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਕੇਲ ਕਰੈ ਮਥੁਰਾ ਮੈ ਸੋਊ ਮਨ ਤੇ ਕਹਿਯੋ ਹਉ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਿ ਬਿਸਾਰੀ ॥

kel karai mathuraa mai soaoo man te kahiyo hau brijanaath bisaaree |

അവൻ (കൃഷ്ണൻ) മഥുരയിൽ വിലപിക്കുന്നു, എന്തുകൊണ്ടാണ് കൃഷ്ണൻ എന്നെ മറന്നത്?

ਦੁਖਿਤ ਭਈ ਇਨ ਲੋਗਨ ਤੇ ਅਤਿ ਹੀ ਕਹਿ ਕੈ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਪੁਕਾਰੀ ॥

dukhit bhee in logan te at hee keh kai ghan sayaam pukaaree |

മഥുരയിൽ കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ നാടകങ്ങളിൽ മുഴുകി, എന്നെ മറന്നു, കുന്തി ഉച്ചത്തിൽ പറഞ്ഞു, ഇവിടത്തെ ആളുകളുടെ (കൗർവന്മാരുടെ) പെരുമാറ്റം എന്നെ വല്ലാതെ വേദനിപ്പിച്ചു.

ਨਾਥ ਮਰਿਯੋ ਸੁਤ ਬਾਲ ਰਹੇ ਤਿਹ ਤੇ ਅਕ੍ਰੂਰ ਭਯੋ ਦੁਖੁ ਭਾਰੀ ॥

naath mariyo sut baal rahe tih te akraoor bhayo dukh bhaaree |

എൻ്റെ ഭർത്താവ് മരിച്ചു, കുട്ടികൾ ഇപ്പോഴും പ്രായപൂർത്തിയാകാത്തവരാണ്

ਤਾ ਤੇ ਹਉ ਪੂਛਤ ਹੌਂ ਤੁਮ ਕੋ ਕਬਹੂੰ ਹਰਿ ਜੀ ਸੁਧਿ ਲੇਤ ਹਮਾਰੀ ॥੧੦੧੩॥

taa te hau poochhat hauan tum ko kabahoon har jee sudh let hamaaree |1013|

അതിനാൽ, ഹേ അക്രൂർ! ഞാൻ വളരെ വേദനയിലാണ്, കൃഷ്ണനും ഞങ്ങളുമായി ആശയവിനിമയം നടത്തുമോ എന്ന് നിങ്ങളോട് ചോദിക്കുന്നു.1013.

ਦੁਖਿਤ ਹ੍ਵੈ ਅਕ੍ਰੂਰ ਕੇ ਸੰਗਿ ਕਹੀ ਬਤੀਯਾ ਨ੍ਰਿਪ ਅੰਧ ਰਿਸੈ ਸੇ ॥

dukhit hvai akraoor ke sang kahee bateeyaa nrip andh risai se |

ദുഃഖിതനായി, (കുന്തി) അക്രൂരനോട് (അതെല്ലാം) സംസാരിച്ചു, അന്ധനായ രാജാവ് കോപിച്ചു.

ਦੇਤ ਹੈ ਦੁਖੁ ਘਨੋ ਹਮ ਕਉ ਕਹਿਓ ਸੁਨਿ ਮੀਤ ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਐਸੇ ॥

det hai dukh ghano ham kau kahio sun meet sayaam so aaise |

അന്ധനായ രാജാവായ ധൃത്രാഷ്‌ട്രൻ നമ്മോട് കോപിക്കുന്നു, കുന്തി ഇത് അക്രൂരനോട് പറഞ്ഞു, പിന്നെയും പറഞ്ഞു: ഹേ അക്രൂരേ! അവരെല്ലാം ഞങ്ങളെ വേദനിപ്പിക്കുന്നു എന്ന് ദയവായി കൃഷ്ണനോട് പറയുക

ਪਾਰਥ ਭ੍ਰਾਤ ਰੁਚੇ ਉਨ ਕੋ ਨਹਿ ਵਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਕਹੁ ਸੋ ਬਿਧਿ ਕੈਸੇ ॥

paarath bhraat ruche un ko neh vaeh kahiyo kahu so bidh kaise |

അർജ്ജുനൻ അവരെയെല്ലാം സഹോദരങ്ങളെപ്പോലെയാണ് കണക്കാക്കുന്നത്, പക്ഷേ അവർ അങ്ങനെ പ്രതികരിക്കുന്നില്ല

ਯੌ ਸੁਨਿ ਉਤਰ ਦੇਤ ਭਈ ਸੋਊ ਆਂਖ ਕੇ ਬੀਚ ਪਰੇ ਤ੍ਰਿਣ ਜੈਸੇ ॥੧੦੧੪॥

yau sun utar det bhee soaoo aankh ke beech pare trin jaise |1014|

എൻ്റെ വ്യഥയെ ഞാൻ എങ്ങനെ വിവരിക്കണം?’’ ഇങ്ങനെ പറയുമ്പോൾ കുന്തിയുടെ കണ്ണിൽ നിന്ന് കണ്ണുനീർ തുള്ളികൾ ഒലിച്ചിറങ്ങി.

ਕਹਿ ਯੌ ਬਿਨਤੀ ਹਮਰੀ ਹਰਿ ਸੋ ਅਤਿ ਸੋਕ ਸਮੁੰਦ੍ਰ ਮੈ ਬੂਡਿ ਗਈ ਹਉ ॥

keh yau binatee hamaree har so at sok samundr mai boodd gee hau |

ഞാൻ മഹാദുഃഖത്തിൻ്റെ സമുദ്രത്തിൽ മുങ്ങിമരിച്ചുവെന്ന് കൃഷ്ണനോട് എൻ്റെ അപേക്ഷ പറയൂ.

ਜੀਵਤ ਹੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਤੁਹਿ ਆਇਸ ਪਾਇ ਕੈ ਨਾਮੁ ਕਈ ਹਉ ॥

jeevat ho kab sayaam kahai tuhi aaeis paae kai naam kee hau |

��ഹേ അക്രൂർ! കൃഷ്ണനോട് പറയൂ, ഞാൻ ദുഃഖസാഗരത്തിൽ മുങ്ങിപ്പോയെന്നും നിൻ്റെ നാമത്തിലും ആശംസകളിലും മാത്രമാണ് ഞാൻ ജീവിക്കുന്നതെന്നും

ਮਾਰਨ ਮੋ ਸੁਤ ਕੌ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਸੁਤ ਕੋਟਿ ਉਪਾਵਨ ਸੋ ਕਢਈ ਹਉ ॥

maaran mo sut kau nrip ke sut kott upaavan so kadtee hau |

എൻ്റെ മക്കളെ കൊല്ലാൻ രാജാവിൻ്റെ പുത്രന്മാർ കഠിനശ്രമം ചെയ്യുന്നു

ਸ੍ਯਾਮ ਸੋ ਇਉ ਕਹੀਯੋ ਬਤੀਯਾ ਤੁਮਰੇ ਬਿਨੁ ਨਾਥ ਅਨਾਥ ਭਈ ਹਉ ॥੧੦੧੫॥

sayaam so iau kaheeyo bateeyaa tumare bin naath anaath bhee hau |1015|

ഹേ അക്രൂർ! അവനില്ലാതെ നാമെല്ലാവരും നിസ്സഹായരാണെന്ന് കൃഷ്ണനോട് പറയുക.

ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਤਿਹ ਸੋ ਬਤੀਯਾ ਅਤਿ ਹੀ ਦੁਖ ਸ੍ਵਾਸ ਉਸਾਸ ਸੁ ਲੀਨੋ ॥

yau keh kai tih so bateeyaa at hee dukh svaas usaas su leeno |

ഇങ്ങനെയൊക്കെ പറഞ്ഞ് അവൻ വല്ലാത്ത വേദനയോടെ നെടുവീർപ്പിട്ടു.

ਜੋ ਦੁਖ ਮੋਰੇ ਰਿਦੇ ਮਹਿ ਥੋ ਸੋਊ ਮੈ ਤੁਮ ਪੈ ਸਭ ਹੀ ਕਹਿ ਦੀਨੋ ॥

jo dukh more ride meh tho soaoo mai tum pai sabh hee keh deeno |

ഇതു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കുന്തി ദീർഘനിശ്വാസം വിട്ടുകൊണ്ട് തുടർന്നു പറഞ്ഞു: "എൻ്റെ മനസ്സിൽ എന്തൊരു വ്യഥയുണ്ടായിരുന്നുവോ, അത് ഞാൻ തുറന്നുപറഞ്ഞു.

ਸੋ ਸੁਨੀਐ ਹਮਰੀ ਬਿਰਥਾ ਕਹੀਯੋ ਦੁਖ ਕੀ ਜਦੁਬੀਰ ਹਠੀ ਨੋ ॥

so suneeai hamaree birathaa kaheeyo dukh kee jadubeer hatthee no |

അവൻ എൻ്റെ ദുഃഖിതയായ വിത്യയെ ശ്രദ്ധിക്കുകയും (പോയി) ശ്രീകൃഷ്ണ ഹതിലേയോട് പറയുകയും ചെയ്യും.

ਹੇ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਅਨਾਥਨ ਨਾਥ ਸਹਾਇ ਕਰੋ ਕਹਿ ਰੋਦਨ ਕੀਨੋ ॥੧੦੧੬॥

he brijanaath anaathan naath sahaae karo keh rodan keeno |1016|

��ഹേ അക്രൂർ! യാദവരുടെ നായകൻ! എൻ്റെ വേദനാജനകമായ കഥകളെല്ലാം കൃഷ്ണനോട് പറയൂ, അവൾ വീണ്ടും വിലപിച്ചുകൊണ്ട് പറഞ്ഞു, "ബ്രജയുടെ കർത്താവേ! ഞങ്ങളെപ്പോലുള്ള പാവപ്പെട്ട ജീവികളെ ദയവായി സഹായിക്കുക.