ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 86

ਸਕਲ ਕਟੇ ਭਟ ਕਟਕ ਕੇ ਪਾਇਕ ਰਥ ਹੈ ਕੁੰਭ ॥

sakal katte bhatt kattak ke paaeik rath hai kunbh |

"സൈന്യത്തിലെ എല്ലാ യോദ്ധാക്കളും, കാൽനടയായവരും, രഥങ്ങളിലും, കുതിരകളിലും, ആനകളിലും പോയവരും കൊല്ലപ്പെട്ടു.

ਯੌ ਸੁਨਿ ਬਚਨ ਅਚਰਜ ਹ੍ਵੈ ਕੋਪ ਕੀਓ ਨ੍ਰਿਪ ਸੁੰਭ ॥੧੦੪॥

yau sun bachan acharaj hvai kop keeo nrip sunbh |104|

ഈ വാക്കുകൾ കേട്ട് അമ്പരന്നുപോയ ശുംഭരാജാവ് കോപാകുലനായി.104.,

ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਦ੍ਵੈ ਦੈਤ ਤਬ ਲੀਨੇ ਸੁੰਭਿ ਹਕਾਰਿ ॥

chandd mundd dvai dait tab leene sunbh hakaar |

അപ്പോൾ രാജാവ് ചന്ദ്, മുണ്ട് എന്നീ രണ്ട് അസുരന്മാരെ വിളിച്ചു.

ਚਲਿ ਆਏ ਨ੍ਰਿਪ ਸਭਾ ਮਹਿ ਕਰਿ ਲੀਨੇ ਅਸਿ ਢਾਰ ॥੧੦੫॥

chal aae nrip sabhaa meh kar leene as dtaar |105|

കൈകളിൽ വാളും പരിചയും പിടിച്ച് രാജാവിൻ്റെ കൊട്ടാരത്തിൽ വന്നവർ. 105.,

ਅਭਬੰਦਨ ਦੋਨੋ ਕੀਓ ਬੈਠਾਏ ਨ੍ਰਿਪ ਤੀਰਿ ॥

abhabandan dono keeo baitthaae nrip teer |

രണ്ടുപേരും രാജാവിനെ വണങ്ങി, തങ്ങളോട് അടുത്തിരിക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടു.

ਪਾਨ ਦਏ ਮੁਖ ਤੇ ਕਹਿਓ ਤੁਮ ਦੋਨੋ ਮਮ ਬੀਰ ॥੧੦੬॥

paan de mukh te kahio tum dono mam beer |106|

പിന്നെ, ചുരുട്ടിയ വറുത്ത വെറ്റില അവർക്കു സമ്മാനിച്ചുകൊണ്ട് അവൻ തൻ്റെ വായിൽ നിന്ന് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു: "നിങ്ങൾ രണ്ടുപേരും മഹാവീരന്മാരാണ്".

ਨਿਜ ਕਟ ਕੋ ਫੈਂਟਾ ਦਇਓ ਅਰੁ ਜਮਧਰ ਕਰਵਾਰ ॥

nij katt ko fainttaa deio ar jamadhar karavaar |

രാജാവ് തൻ്റെ അരക്കെട്ടും കഠാരയും വാളും അവർക്ക് കൊടുത്തു (എന്നിട്ട് പറഞ്ഞു),

ਲਿਆਵਹੁ ਚੰਡੀ ਬਾਧ ਕੈ ਨਾਤਰ ਡਾਰੋ ਮਾਰ ॥੧੦੭॥

liaavahu chanddee baadh kai naatar ddaaro maar |107|

ചാണ്ടിയെ അറസ്റ്റുചെയ്ത് കൊണ്ടുവരിക, അല്ലാത്തപക്ഷം അവളെ കൊല്ലുക.

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥

svaiyaa |

സ്വയ്യ,

ਕੋਪ ਚੜੇ ਰਨਿ ਚੰਡ ਅਉ ਮੁੰਡ ਸੁ ਲੈ ਚਤੁਰੰਗਨ ਸੈਨ ਭਲੀ ॥

kop charre ran chandd aau mundd su lai chaturangan sain bhalee |

ചന്ദും മുണ്ടും കടുത്ത രോഷത്തോടെ നാല് തരം മികച്ച സൈന്യങ്ങളോടൊപ്പം യുദ്ധക്കളത്തിലേക്ക് നീങ്ങി.

ਤਬ ਸੇਸ ਕੇ ਸੀਸ ਧਰਾ ਲਰਜੀ ਜਨੁ ਮਧਿ ਤਰੰਗਨਿ ਨਾਵ ਹਲੀ ॥

tab ses ke sees dharaa larajee jan madh tarangan naav halee |

ആ സമയം നദിയിലെ തോണി പോലെ ഭൂമി ശേഷനാഗയുടെ തലയിൽ കുലുങ്ങി.

ਖੁਰ ਬਾਜਨ ਧੂਰ ਉਡੀ ਨਭਿ ਕੋ ਕਵਿ ਕੇ ਮਨ ਤੇ ਉਪਮਾ ਨ ਟਲੀ ॥

khur baajan dhoor uddee nabh ko kav ke man te upamaa na ttalee |

കുതിരകളുടെ കുളമ്പുകളോടെ ആകാശത്തേക്ക് ഉയർന്നുവന്ന പൊടിപടലങ്ങൾ കവി മനസ്സിൽ ദൃഢമായി സങ്കൽപ്പിച്ചു.

ਭਵ ਭਾਰ ਅਪਾਰ ਨਿਵਾਰਨ ਕੋ ਧਰਨੀ ਮਨੋ ਬ੍ਰਹਮ ਕੇ ਲੋਕ ਚਲੀ ॥੧੦੮॥

bhav bhaar apaar nivaaran ko dharanee mano braham ke lok chalee |108|

ഭൂമി അതിൻ്റെ ഭീമാകാരമായ ഭാരം നീക്കാൻ പ്രാർത്ഥിക്കുന്നതിനായി ദൈവത്തിൻ്റെ നഗരത്തിലേക്ക് പോകുന്നു.108.,

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ,

ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਦੈਤਨ ਦੁਹੂੰ ਸਬਨ ਪ੍ਰਬਲ ਦਲੁ ਲੀਨ ॥

chandd mundd daitan duhoon saban prabal dal leen |

ചന്ദ്, മുണ്ട് എന്നീ അസുരന്മാരും യോദ്ധാക്കളുടെ ഒരു വലിയ സൈന്യത്തെ കൂടെ കൊണ്ടുപോയി.

ਨਿਕਟਿ ਜਾਇ ਗਿਰ ਘੇਰਿ ਕੈ ਮਹਾ ਕੁਲਾਹਲ ਕੀਨ ॥੧੦੯॥

nikatt jaae gir gher kai mahaa kulaahal keen |109|

പർവതത്തിനടുത്തെത്തിയപ്പോൾ അവർ അതിനെ ഉപരോധിക്കുകയും വലിയ കോപം ഉയർത്തുകയും ചെയ്തു.109.,

ਸ੍ਵੈਯਾ ॥

svaiyaa |

സ്വയ്യ,

ਜਬ ਕਾਨ ਸੁਨੀ ਧੁਨਿ ਦੈਤਨ ਕੀ ਤਬ ਕੋਪੁ ਕੀਓ ਗਿਰਜਾ ਮਨ ਮੈ ॥

jab kaan sunee dhun daitan kee tab kop keeo girajaa man mai |

അസുരന്മാരുടെ ബഹളം കേട്ടപ്പോൾ ദേവിയുടെ മനസ്സിൽ വല്ലാത്ത കോപം നിറഞ്ഞു.

ਚੜਿ ਸਿੰਘ ਸੁ ਸੰਖ ਬਜਾਇ ਚਲੀ ਸਭਿ ਆਯੁਧ ਧਾਰ ਤਬੈ ਤਨ ਮੈ ॥

charr singh su sankh bajaae chalee sabh aayudh dhaar tabai tan mai |

അവൾ ഉടനെ നീങ്ങി, സിംഹത്തിന്മേൽ കയറി, ശംഖ് ഊതി, ആയുധങ്ങളെല്ലാം ദേഹത്ത് വഹിച്ചു.,

ਗਿਰ ਤੇ ਉਤਰੀ ਦਲ ਬੈਰਨ ਕੈ ਪਰ ਯੌ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਮਨ ਮੈ ॥

gir te utaree dal bairan kai par yau upamaa upajee man mai |

അവൾ പർവതത്തിൽ നിന്ന് ശത്രുവിൻ്റെ ശക്തിയിൽ ഇറങ്ങി, കവിക്ക് തോന്നി,

ਨਭ ਤੇ ਬਹਰੀ ਲਖਿ ਛੂਟ ਪਰੀ ਜਨੁ ਕੂਕ ਕੁਲੰਗਨ ਕੇ ਗਨ ਮੈ ॥੧੧੦॥

nabh te baharee lakh chhoott paree jan kook kulangan ke gan mai |110|

കൊക്കുകളുടെയും കുരുവികളുടെയും കൂട്ടത്തിൽ പരുന്ത് ആകാശത്ത് നിന്ന് താഴേക്ക് ചാടിയെന്ന്.110.,

ਚੰਡ ਕੁਵੰਡ ਤੇ ਬਾਨ ਛੁਟੇ ਇਕ ਤੇ ਦਸ ਸਉ ਤੇ ਸਹੰਸ ਤਹ ਬਾਢੇ ॥

chandd kuvandd te baan chhutte ik te das sau te sahans tah baadte |

ചണ്ഡിയുടെ വില്ലിൽ നിന്ന് തൊടുത്ത ഒരു അമ്പ് പത്തോ നൂറോ ആയിരമോ ആയി വർദ്ധിക്കുന്നു.

ਲਛਕੁ ਹੁਇ ਕਰਿ ਜਾਇ ਲਗੇ ਤਨ ਦੈਤਨ ਮਾਝ ਰਹੇ ਗਡਿ ਗਾਢੇ ॥

lachhak hue kar jaae lage tan daitan maajh rahe gadd gaadte |

പിന്നീട് ഒരു ലക്ഷമായി മാറുകയും അസുരശരീരങ്ങളെ അതിൻ്റെ ലക്ഷ്യം തുളച്ചുകയറുകയും അവിടെ സ്ഥിരത പുലർത്തുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਕੋ ਕਵਿ ਤਾਹਿ ਸਰਾਹ ਕਰੈ ਅਤਿਸੈ ਉਪਮਾ ਜੁ ਭਈ ਬਿਨੁ ਕਾਢੇ ॥

ko kav taeh saraah karai atisai upamaa ju bhee bin kaadte |

ആ അമ്പുകൾ വേർതിരിച്ചെടുക്കാതെ, ഏത് കവിക്കാണ് അവയെ പ്രശംസിക്കാനും ഉചിതമായ താരതമ്യം നടത്താനും കഴിയുക.

ਫਾਗੁਨਿ ਪਉਨ ਕੇ ਗਉਨ ਭਏ ਜਨੁ ਪਾਤੁ ਬਿਹੀਨ ਰਹੇ ਤਰੁ ਠਾਢੇ ॥੧੧੧॥

faagun paun ke gaun bhe jan paat biheen rahe tar tthaadte |111|

ഫാൽഗുണിൻ്റെ കാറ്റ് വീശുന്നതോടെ മരങ്ങൾ ഇലകളില്ലാതെ നിൽക്കുന്നതായി തോന്നുന്നു.111.,

ਮੁੰਡ ਲਈ ਕਰਵਾਰ ਹਕਾਰ ਕੈ ਕੇਹਰਿ ਕੇ ਅੰਗ ਅੰਗ ਪ੍ਰਹਾਰੇ ॥

mundd lee karavaar hakaar kai kehar ke ang ang prahaare |

മുണ്ട് എന്ന അസുരൻ തൻ്റെ വാൾ പിടിച്ച് ഉറക്കെ നിലവിളിച്ചുകൊണ്ട് സിംഹത്തിൻ്റെ കൈകാലുകളിൽ പല പ്രഹരങ്ങൾ ഏൽപ്പിച്ചു.

ਫਿਰ ਦਈ ਤਨ ਦਉਰ ਕੇ ਗਉਰਿ ਕੋ ਘਾਇਲ ਕੈ ਨਿਕਸੀ ਅੰਗ ਧਾਰੇ ॥

fir dee tan daur ke gaur ko ghaaeil kai nikasee ang dhaare |

എന്നിട്ട് വളരെ വേഗത്തിൽ ദേവിയുടെ ശരീരത്തിൽ ഒരു അടി കൊടുത്തു മുറിവേൽപ്പിക്കുകയും പിന്നീട് വാൾ പുറത്തെടുക്കുകയും ചെയ്തു.

ਸ੍ਰਉਨ ਭਰੀ ਥਹਰੈ ਕਰਿ ਦੈਤ ਕੇ ਕੋ ਉਪਮਾ ਕਵਿ ਅਉਰ ਬਿਚਾਰੇ ॥

sraun bharee thaharai kar dait ke ko upamaa kav aaur bichaare |

രക്തം പുരണ്ട, അസുരൻ്റെ കയ്യിലെ വാൾ പ്രകമ്പനം കൊള്ളുന്നു, കവിക്ക് എന്ത് താരതമ്യമാണ് നൽകാൻ കഴിയുക.

ਪਾਨ ਗੁਮਾਨ ਸੋ ਖਾਇ ਅਘਾਇ ਮਨੋ ਜਮੁ ਆਪੁਨੀ ਜੀਭ ਨਿਹਾਰੇ ॥੧੧੨॥

paan gumaan so khaae aghaae mano jam aapunee jeebh nihaare |112|

മൃത്യുദേവനായ യമൻ വെറ്റില കഴിച്ച് തൃപ്തനായി, തൻ്റെ നീണ്ടുനിൽക്കുന്ന നാവിനെ അഭിമാനത്തോടെ വീക്ഷിക്കുന്നു.112.,

ਘਾਉ ਕੈ ਦੈਤ ਚਲਿਓ ਜਬ ਹੀ ਤਬ ਦੇਵੀ ਨਿਖੰਗ ਤੇ ਬਾਨ ਸੁ ਕਾਢੇ ॥

ghaau kai dait chalio jab hee tab devee nikhang te baan su kaadte |

ദേവിയെ മുറിവേൽപ്പിച്ച ശേഷം അസുരൻ തിരിച്ചെത്തിയപ്പോൾ അവൾ ആവനാഴിയിൽ നിന്ന് ഒരു തണ്ട് പുറത്തെടുത്തു.

ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਖੈਚ ਕਮਾਨ ਚਲਾਵਤ ਏਕ ਅਨੇਕ ਹੁਇ ਬਾਢੇ ॥

kaan pramaan lau khaich kamaan chalaavat ek anek hue baadte |

അവൾ വില്ല് ചെവിയിലേക്ക് വലിച്ചിട്ട് അമ്പ് വിട്ടു, അത് എണ്ണത്തിൽ വളരെയധികം വർദ്ധിച്ചു.,

ਮੁੰਡ ਲੈ ਢਾਲ ਦਈ ਮੁਖ ਓਟਿ ਧਸੇ ਤਿਹ ਮਧਿ ਰਹੇ ਗਡਿ ਗਾਢੇ ॥

mundd lai dtaal dee mukh ott dhase tih madh rahe gadd gaadte |

മുണ്ട് എന്ന അസുരൻ തൻ്റെ കവചം മുഖത്തിന് മുന്നിൽ വച്ചു, അമ്പ് പരിചയിൽ ഉറപ്പിച്ചു.,

ਮਾਨਹੁ ਕੂਰਮ ਪੀਠ ਪੈ ਨੀਠ ਭਏ ਸਹਸ ਫਨਿ ਕੇ ਫਨ ਠਾਢੇ ॥੧੧੩॥

maanahu kooram peetth pai neetth bhe sahas fan ke fan tthaadte |113|

ആമയുടെ പുറകിൽ ഇരിക്കുമ്പോൾ, ശേഷനാഗയുടെ തൊപ്പികൾ നിവർന്നു നിൽക്കുന്നതായി തോന്നി.113.,

ਸਿੰਘਹਿ ਪ੍ਰੇਰ ਕੈ ਆਗੈ ਭਈ ਕਰਿ ਮੈ ਅਸਿ ਲੈ ਬਰ ਚੰਡ ਸੰਭਾਰਿਓ ॥

singheh prer kai aagai bhee kar mai as lai bar chandd sanbhaario |

സിംഹത്തെ തഴുകിക്കൊണ്ട് ദേവി മുന്നോട്ട് നീങ്ങി, കൈയിൽ വാളും പിടിച്ചു, അവൾ സ്വയം താങ്ങി,

ਮਾਰਿ ਕੇ ਧੂਰਿ ਕੀਏ ਚਕਚੂਰ ਗਿਰੇ ਅਰਿ ਪੂਰ ਮਹਾ ਰਨ ਪਾਰਿਓ ॥

maar ke dhoor kee chakachoor gire ar poor mahaa ran paario |

ഒരു ഭയങ്കരമായ യുദ്ധം ആരംഭിച്ചു, പൊടിയിൽ ഉരുണ്ട് കൊല്ലുകയും ശത്രുക്കളുടെ എണ്ണമറ്റ യോദ്ധാക്കളെ മാഷ് ചെയ്യുകയും ചെയ്തു.

ਫੇਰਿ ਕੇ ਘੇਰਿ ਲਇਓ ਰਨ ਮਾਹਿ ਸੁ ਮੁੰਡ ਕੋ ਮੁੰਡ ਜੁਦਾ ਕਰਿ ਮਾਰਿਓ ॥

fer ke gher leio ran maeh su mundd ko mundd judaa kar maario |

സിംഹത്തെ തിരിച്ചുപിടിച്ച്, അവൾ ശത്രുവിനെ മുന്നിൽ നിന്ന് വലയം ചെയ്തു, മുണ്ടിൻ്റെ തല അവൻ്റെ ശരീരത്തിൽ നിന്ന് വേർപെടുത്തുന്ന തരത്തിൽ ഒരു അടി കൊടുത്തു.

ਐਸੇ ਪਰਿਓ ਧਰਿ ਊਪਰ ਜਾਇ ਜਿਉ ਬੇਲਹਿ ਤੇ ਕਦੂਆ ਕਟਿ ਡਾਰਿਓ ॥੧੧੪॥

aaise pario dhar aoopar jaae jiau beleh te kadooaa katt ddaario |114|

വള്ളിച്ചെടിയിൽ നിന്ന് വെട്ടിയ മത്തങ്ങ പോലെ നിലത്തു വീണത്.114.,

ਸਿੰਘ ਚੜੀ ਮੁਖ ਸੰਖ ਬਜਾਵਤ ਜਿਉ ਘਨ ਮੈ ਤੜਤਾ ਦੁਤਿ ਮੰਡੀ ॥

singh charree mukh sankh bajaavat jiau ghan mai tarrataa dut manddee |

ദേവി സിംഹത്തിന്മേൽ കയറി വായിൽ ശംഖ് ഊതുന്നത് ഇരുണ്ട മേഘങ്ങൾക്കിടയിൽ തിളങ്ങുന്ന മിന്നൽ പോലെ തോന്നുന്നു.

ਚਕ੍ਰ ਚਲਾਇ ਗਿਰਾਇ ਦਇਓ ਅਰਿ ਭਾਜਤ ਦੈਤ ਬਡੇ ਬਰਬੰਡੀ ॥

chakr chalaae giraae deio ar bhaajat dait badde barabanddee |

ഓടിക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന അതിശക്തരായ യോദ്ധാക്കളെ അവൾ തൻ്റെ ഡിസ്ക് ഉപയോഗിച്ച് കൊന്നു.

ਭੂਤ ਪਿਸਾਚਨਿ ਮਾਸ ਅਹਾਰ ਕਰੈ ਕਿਲਕਾਰ ਖਿਲਾਰ ਕੇ ਝੰਡੀ ॥

bhoot pisaachan maas ahaar karai kilakaar khilaar ke jhanddee |

പ്രേതങ്ങളും ഗോബ്ലിനുകളും മരിച്ചവരുടെ മാംസം തിന്നുന്നു, ഉച്ചത്തിലുള്ള ശബ്ദങ്ങൾ ഉയർത്തുന്നു.

ਮੁੰਡ ਕੋ ਮੁੰਡ ਉਤਾਰ ਦਇਓ ਅਬ ਚੰਡ ਕੋ ਹਾਥ ਲਗਾਵਤ ਚੰਡੀ ॥੧੧੫॥

mundd ko mundd utaar deio ab chandd ko haath lagaavat chanddee |115|

മുണ്ടിൻ്റെ തല നീക്കം ചെയ്തു, ഇപ്പോൾ ചന്ദിനെ നേരിടാൻ ചാണ്ടി തയ്യാറെടുക്കുകയാണ്.115.,

ਮੁੰਡ ਮਹਾ ਰਨ ਮਧਿ ਹਨਿਓ ਫਿਰ ਕੈ ਬਰ ਚੰਡਿ ਤਬੈ ਇਹ ਕੀਨੋ ॥

mundd mahaa ran madh hanio fir kai bar chandd tabai ih keeno |

യുദ്ധക്കളത്തിൽ വെച്ച് മുണ്ടിനെ കൊന്ന്, ചണ്ഡിയുടെ കഠാര പിന്നീട് ഇത് ചെയ്തു,

ਮਾਰਿ ਬਿਦਾਰ ਦਈ ਸਭ ਸੈਣ ਸੁ ਚੰਡਿਕਾ ਚੰਡ ਸੋ ਆਹਵ ਕੀਨੋ ॥

maar bidaar dee sabh sain su chanddikaa chandd so aahav keeno |

യുദ്ധത്തിൽ ചന്ദിനെ നേരിട്ട ശത്രുവിൻ്റെ എല്ലാ ശക്തികളെയും അവൾ കൊന്നു നശിപ്പിച്ചു.,

ਲੈ ਬਰਛੀ ਕਰ ਮੈ ਅਰਿ ਕੋ ਸਿਰ ਕੈ ਬਰੁ ਮਾਰਿ ਜੁਦਾ ਕਰਿ ਦੀਨੋ ॥

lai barachhee kar mai ar ko sir kai bar maar judaa kar deeno |

അവളുടെ കഠാര കൈയ്യിൽ എടുത്ത് അവൾ അത് ശത്രുവിൻ്റെ തലയിൽ ശക്തമായി അടിച്ച് ശരീരത്തിൽ നിന്ന് വേർപെടുത്തി.

ਲੈ ਕੇ ਮਹੇਸ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਗਨੇਸ ਕੋ ਰੁੰਡ ਕੀਓ ਜਨੁ ਮੁੰਡ ਬਿਹੀਨੋ ॥੧੧੬॥

lai ke mahes trisool ganes ko rundd keeo jan mundd biheeno |116|

ശിവൻ തൻ്റെ ത്രിശൂലത്താൽ ഗണപതിയുടെ തുമ്പിക്കൈ അവൻ്റെ തലയിൽ നിന്ന് വേർപെടുത്തിയതായി തോന്നുന്നു.116.,

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕੇ ਸ੍ਰੀ ਚੰਡੀ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਚੰਡ ਮੁੰਡ ਬਧਹਿ ਚਤ੍ਰਥ ਧਯਾਇ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੪॥

eit sree bachitr naattake sree chanddee charitre chandd mundd badheh chatrath dhayaae samaapatam sat subham sat |4|

മാർക്കണ്ഡേയ പുരാണത്തിലെ ശ്രീചാണ്ഡി ചരിത്രത്തിലെ ചന്ദ് മുണ്ടിൻ്റെ വധം എന്ന തലക്കെട്ടിലുള്ള നാലാമത്തെ അധ്യായത്തിൻ്റെ അവസാനം.4.,

ਸੋਰਠਾ ॥

soratthaa |

സോരത,

ਘਾਇਲ ਘੂਮਤ ਕੋਟਿ ਜਾਇ ਪੁਕਾਰੇ ਸੁੰਭ ਪੈ ॥

ghaaeil ghoomat kott jaae pukaare sunbh pai |

ദശലക്ഷക്കണക്കിന് അസുരന്മാരും മുറിവേറ്റവരും വലയുന്നവരുമായി ശുംഭ് രാജാവിൻ്റെ മുമ്പാകെ പ്രാർത്ഥിക്കാൻ പോയി.

സൂചിക (1 - 1428)

ജാപ്പ് പേജ്: 1 - 10

അകല ഉസ്താദ് പേജ്: 11 - 38

ബചിതർ നാടക പേജ്: 39 - 73

ചന്ദി ചരിതർ ഉക്കത് ബിലാസ് പേജ്: 74 - 99

ചന്ദി ചരിതർ പേജ്: 100 - 118

വാർ ശ്രീ ഭഗൗതി ജി കി പേജ്: 119 - 126

ജ്ഞാന പ്രബോധ് പേജ്: 127 - 154

ചൗബീസ് അവതാർ പേജ്: 155 - 610

ബ്രഹ്മ അവതാർ പേജ്: 611 - 634

റുദ്ര അവതാർ പേജ്: 635 - 708

ശബദ് ഹസാരേ പേജ്: 709 - 712

33 സ്വൈയയ് പേജ്: 712 - 716

ഖാൽസാ മഹിമ പേജ്: 716 - 716

ശസ്തർ നാമ മാല പേജ്: 717 - 808

ചരിതോപഖ്യാൻ പേജ്: 809 - 1388

സഫർനാമ പേജ്: 1389 - 1394

ഹികായത് പേജ്: 1394 - 1428