ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 388


ਸੋਊ ਲਯੋ ਕੁਬਿਜਾ ਬਸ ਕੈ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੨॥
soaoo layo kubijaa bas kai ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |912|

ഇങ്ങിനെ ചെയ്തപ്പോൾ അവളുടെ ഹൃദയത്തിൽ ഒരു വേദനയും ആ കശാപ്പുകാരൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ വേദനയും ഉണ്ടായില്ല.912.

ਰਾਤਿ ਬਨੀ ਘਨ ਕੀ ਅਤਿ ਸੁੰਦਰ ਸ੍ਯਾਮ ਸੀਗਾਰ ਭਲੀ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥
raat banee ghan kee at sundar sayaam seegaar bhalee chhab paaee |

(ഒരിക്കൽ) വളരെ മനോഹരമായ ഒരു കറുത്ത രാത്രി ഉണ്ടായിരുന്നു, കറുത്ത (കൃഷ്ണൻ്റെ) അലങ്കാരവും വളരെ മനോഹരമായിരുന്നു.

ਸ੍ਯਾਮ ਬਹੈ ਜਮੁਨਾ ਤਰਏ ਇਹ ਜਾ ਬਿਨੁ ਕੋ ਨਹੀ ਸ੍ਯਾਮ ਸਹਾਈ ॥
sayaam bahai jamunaa tare ih jaa bin ko nahee sayaam sahaaee |

ഇടിമുഴക്കമുള്ള രാത്രിയുടെ അലങ്കാരം ഗംഭീരമായി കാണപ്പെടുന്നു, കറുത്ത നിറമുള്ള യമുനാ നദി ഒഴുകുന്നു, കൃഷ്ണനല്ലാതെ മറ്റാരുമില്ല,

ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਮੈਨ ਲਗਿਯੋ ਦੁਖ ਦੇਵਨ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨਹਿ ਜਾਈ ॥
sayaameh main lagiyo dukh devan aaise kahiyo brikhabhaaneh jaaee |

കൃഷ്ണൻ കാമദേവനായി അങ്ങേയറ്റം വേദന സൃഷ്ടിക്കുകയാണെന്നും കുബ്ജയാൽ കൃഷ്ണനെ മെരുക്കിയെന്നും രാധ പറഞ്ഞു

ਸ੍ਯਾਮ ਲਯੋ ਕੁਬਿਜਾ ਬਸਿ ਕੈ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੩॥
sayaam layo kubijaa bas kai ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |913|

അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോൾ അവളുടെ ഹൃദയത്തിൽ ഒരു വേദനയും ആ കശാപ്പുകാരൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ വേദനയും ഉണ്ടായില്ല.913.

ਫੂਲਿ ਰਹੇ ਸਿਗਰੇ ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਤਰੁ ਫੂਲ ਲਤਾ ਤਿਨ ਸੋ ਲਪਟਾਈ ॥
fool rahe sigare brij ke tar fool lataa tin so lapattaaee |

ബ്രജ രാജ്യത്ത് എല്ലാ മരങ്ങളിലും പൂക്കൾ നിറഞ്ഞിരിക്കുന്നു, വള്ളിച്ചെടികൾ അവയിൽ ഇഴചേർന്നിരിക്കുന്നു.

ਫੂਲਿ ਰਹੇ ਸਰਿ ਸਾਰਸ ਸੁੰਦਰ ਸੋਭ ਸਮੂਹ ਬਢੀ ਅਧਿਕਾਈ ॥
fool rahe sar saaras sundar sobh samooh badtee adhikaaee |

ടാങ്കുകളും അവയുടെ ഉള്ളിലും, ടാങ്കുകളും അവയ്ക്കുള്ളിൽ കൊമ്പുകളും ഗംഭീരമായി കാണപ്പെടുന്നു, ചുറ്റും മഹത്വം വർദ്ധിക്കുന്നു

ਚੇਤ ਚੜਿਯੋ ਸੁਕ ਸੁੰਦਰ ਕੋਕਿਲਕਾ ਜੁਤ ਕੰਤ ਬਿਨਾ ਨ ਸੁਹਾਈ ॥
chet charriyo suk sundar kokilakaa jut kant binaa na suhaaee |

സുന്ദരമായ ചൈത്രമാസം ആരംഭിച്ചിരിക്കുന്നു, അതിൽ വിചിത്രമായ രാപ്പാടിയുടെ ശബ്ദം കേൾക്കുന്നു

ਦਾਸੀ ਕੇ ਸੰਗਿ ਰਹਿਯੋ ਗਹਿ ਹੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੪॥
daasee ke sang rahiyo geh ho ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |914|

പക്ഷേ, കൃഷ്ണനില്ലാതെ ഇതെല്ലാം ആകർഷകമായി തോന്നുന്നില്ല, അവൻ്റെ സേവകനോടൊപ്പം ജീവിക്കുമ്പോൾ ആ കൃഷ്ണൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഒരു വേദനയും ഹൃദയത്തിൽ വേദനയും ഉണ്ടായില്ല.

ਬਾਸ ਸੁਬਾਸ ਅਕਾਸ ਮਿਲੀ ਅਰੁ ਬਾਸਤ ਭੂਮਿ ਮਹਾ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥
baas subaas akaas milee ar baasat bhoom mahaa chhab paaee |

നല്ല ഗന്ധം ആകാശത്തോളം പരന്നു, ഭൂമി മുഴുവൻ തേജസ്സോടെ കാണപ്പെട്ടു

ਸੀਤਲ ਮੰਦ ਸੁਗੰਧਿ ਸਮੀਰ ਬਹੈ ਮਕਰੰਦ ਨਿਸੰਕ ਮਿਲਾਈ ॥
seetal mand sugandh sameer bahai makarand nisank milaaee |

തണുത്ത കാറ്റ് മെല്ലെ മെല്ലെ വീശുന്നു അതിൽ പൂക്കളുടെ അമൃത് കലർന്നിരിക്കുന്നു

ਪੈਰ ਪਰਾਗ ਰਹੀ ਹੈ ਬੈਸਾਖ ਸਭੈ ਬ੍ਰਿਜ ਲੋਗਨ ਕੀ ਦੁਖਦਾਈ ॥
pair paraag rahee hai baisaakh sabhai brij logan kee dukhadaaee |

(വിശാഖ മാസത്തിൽ) പൂക്കളുടെ പൊടി എല്ലായിടത്തും ചിതറിക്കിടക്കുന്നു, (എന്നാൽ) ബ്രജിലെ ജനങ്ങൾക്ക് ഇത് വേദനാജനകമാണ്.

ਮਾਲਿਨ ਲੈਬ ਕਰੋ ਰਸ ਕੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੫॥
maalin laib karo ras ko ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |915|

ബൈശാഖ് മാസത്തിൽ, കൃഷ്ണനില്ലാത്ത ബ്രജയിലെ ജനങ്ങൾക്ക് പുഷ്പങ്ങളുടെ കൂമ്പോളയുടെ പൊടി ഇപ്പോൾ പരിതാപകരമായി കാണപ്പെടുന്നു, കാരണം അവിടെ നഗരത്തിൽ, തോട്ടക്കാരിയായ സ്ത്രീയിൽ നിന്ന് പൂക്കൾ എടുക്കുമ്പോൾ, ആ നിസ്സംഗനായ കൃഷ്ണൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ വേദനയൊന്നും ഉണ്ടാകില്ല.

ਨੀਰ ਸਮੀਰ ਹੁਤਾਸਨ ਕੇ ਸਮ ਅਉਰ ਅਕਾਸ ਧਰਾ ਤਪਤਾਈ ॥
neer sameer hutaasan ke sam aaur akaas dharaa tapataaee |

വെള്ളവും കാറ്റും തീ പോലെ കാണപ്പെടുന്നു, ഭൂമിയും ആകാശവും ജ്വലിക്കുന്നു

ਪੰਥ ਨ ਪੰਥੀ ਚਲੈ ਕੋਊਓ ਤਰੁ ਤਾਕਿ ਤਰੈ ਤਨ ਤਾਪ ਸਿਰਾਈ ॥
panth na panthee chalai koaooo tar taak tarai tan taap siraaee |

വഴിയിൽ സഞ്ചരിക്കുന്ന ഒരു യാത്രക്കാരനില്ല, മരങ്ങൾ കണ്ടു, യാത്രക്കാർ അവരുടെ എരിവു കുറയ്ക്കുന്നു

ਜੇਠ ਮਹਾ ਬਲਵੰਤ ਭਯੋ ਅਤਿ ਬਿਆਕੁਲ ਜੀਯ ਮਹਾ ਰਤਿ ਪਾਈ ॥
jetth mahaa balavant bhayo at biaakul jeey mahaa rat paaee |

ജെത്ത് മാസം വളരെ ചൂടുള്ളതാണ്, എല്ലാവരുടെയും മനസ്സ് അസ്വസ്ഥമാണ്

ਐਸੇ ਸਕ੍ਯੋ ਧਸਕ੍ਯੋ ਸਸਕ੍ਯੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੬॥
aaise sakayo dhasakayo sasakayo ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |916|

അങ്ങനെയുള്ള ഒരു കാലത്ത്, ആ നിസ്സംഗനായ കൃഷ്ണൻ്റെ മനസ്സ് വ്യതിചലിക്കുകയോ അതിൽ വേദനയോ ഉണ്ടാകുകയോ ഇല്ല.916.

ਪਉਨ ਪ੍ਰਚੰਡ ਬਹੈ ਅਤਿ ਤਾਪਤ ਚੰਚਲ ਚਿਤਿ ਦਸੋ ਦਿਸ ਧਾਈ ॥
paun prachandd bahai at taapat chanchal chit daso dis dhaaee |

ഉഗ്രമായ വേഗതയിൽ കാറ്റ് വീശുന്നു, മെർക്കുറിയൽ മനസ്സ് പ്രക്ഷുബ്ധമായി നാല് ദിശകളിലേക്കും ഓടുന്നു

ਬੈਸ ਅਵਾਸ ਰਹੈ ਨਰ ਨਾਰਿ ਬਿਹੰਗਮ ਵਾਰਿ ਸੁ ਛਾਹ ਤਕਾਈ ॥
bais avaas rahai nar naar bihangam vaar su chhaah takaaee |

എല്ലാ പുരുഷന്മാരും സ്ത്രീകളും അവരവരുടെ വീടുകളിലുണ്ട്, എല്ലാ പക്ഷികൾക്കും വൃക്ഷങ്ങളുടെ സംരക്ഷണം ലഭിക്കുന്നു

ਦੇਖਿ ਅਸਾੜ ਨਈ ਰਿਤ ਦਾਦੁਰ ਮੋਰਨ ਹੂੰ ਘਨਘੋਰ ਲਗਾਈ ॥
dekh asaarr nee rit daadur moran hoon ghanaghor lagaaee |

ഈ അസർഹ് സീസണിൽ തവളകളുടെയും മയിലുകളുടെയും ഉച്ചത്തിലുള്ള ശബ്ദം കേൾക്കുന്നു

ਗਾਢ ਪਰੀ ਬਿਰਹੀ ਜਨ ਕੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੭॥
gaadt paree birahee jan ko ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |917|

അത്തരമൊരു അന്തരീക്ഷത്തിൽ, വേർപിരിയലിൻ്റെ വേദന അനുഭവിക്കുന്ന വ്യക്തികൾ വളരെയധികം ആശങ്കാകുലരാണ്, പക്ഷേ ആ നിസ്സംഗനായ കൃഷ്ണൻ കരുണ കാണിക്കുന്നില്ല, അവൻ്റെ മനസ്സിൽ ഒരു പരിഭ്രമവും ഉണ്ടായിട്ടില്ല.

ਤਾਲ ਭਰੇ ਜਲ ਪੂਰਨ ਸੋ ਅਰੁ ਸਿੰਧੁ ਮਿਲੀ ਸਰਿਤਾ ਸਭ ਜਾਈ ॥
taal bhare jal pooran so ar sindh milee saritaa sabh jaaee |

ടാങ്കുകളിൽ വെള്ളം നിറയുകയും വെള്ളത്തിൻ്റെ അഴുക്കുചാലുകൾ ടാങ്കിൽ ലയിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു

ਤੈਸੇ ਘਟਾਨਿ ਛਟਾਨਿ ਮਿਲੀ ਅਤਿ ਹੀ ਪਪੀਹਾ ਪੀਯ ਟੇਰ ਲਗਾਈ ॥
taise ghattaan chhattaan milee at hee papeehaa peey tter lagaaee |

മേഘങ്ങൾ മഴ പെയ്യുന്നു, മഴപ്പക്ഷി സ്വന്തം സംഗീതം ഉച്ചരിക്കാൻ തുടങ്ങി

ਸਾਵਨ ਮਾਹਿ ਲਗਿਓ ਬਰਸਾਵਨ ਭਾਵਨ ਨਾਹਿ ਹਹਾ ਘਰਿ ਮਾਈ ॥
saavan maeh lagio barasaavan bhaavan naeh hahaa ghar maaee |

അമ്മേ! സാവന മാസം വന്നിരിക്കുന്നു, പക്ഷേ ആ കൃഷ്ണനെ ആകർഷിക്കുന്ന എൻ്റെ വീട്ടിൽ ഇല്ല

ਲਾਗ ਰਹਿਯੋ ਪੁਰ ਭਾਮਿਨ ਸੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੮॥
laag rahiyo pur bhaamin so ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |918|

ആ കൃഷ്ണൻ നഗരത്തിൽ സ്ത്രീകളോടൊപ്പം കറങ്ങുന്നു, അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോൾ, നിസ്സംഗനും ദയയില്ലാത്തവനുമായ ആ വ്യക്തിയുടെ ഹൃദയത്തിൽ വേദന ഉണ്ടാകുന്നില്ല.918.

ਭਾਦਵ ਮਾਹਿ ਚੜਿਯੋ ਬਿਨੁ ਨਾਹ ਦਸੋ ਦਿਸ ਮਾਹਿ ਘਟਾ ਘਰਹਾਈ ॥
bhaadav maeh charriyo bin naah daso dis maeh ghattaa gharahaaee |

എൻ്റെ കർത്താവ് ഇവിടെ ഇല്ല, ഭഡോൺ മാസം ആരംഭിച്ചു

ਦ੍ਯੋਸ ਨਿਸਾ ਨਹਿ ਜਾਨ ਪਰੈ ਤਮ ਬਿਜੁ ਛਟਾ ਰਵਿ ਕੀ ਛਬਿ ਪਾਈ ॥
dayos nisaa neh jaan parai tam bij chhattaa rav kee chhab paaee |

പത്ത് ദിക്കുകളിൽ നിന്നും മേഘങ്ങൾ കൂടിവരുന്നു, രാവും പകലും വ്യത്യാസമില്ലാതെ, ഇരുട്ടിൽ മിന്നൽ സൂര്യനെപ്പോലെ മിന്നിമറയുന്നു

ਮੂਸਲਧਾਰ ਛੁਟੈ ਨਭਿ ਤੇ ਅਵਨੀ ਸਗਰੀ ਜਲ ਪੂਰਨਿ ਛਾਈ ॥
moosaladhaar chhuttai nabh te avanee sagaree jal pooran chhaaee |

ആകാശത്തുനിന്നും മഴ പെയ്യുന്നു, വെള്ളം ഭൂമിയിലാകെ വ്യാപിച്ചിരിക്കുന്നു

ਐਸੇ ਸਮੇ ਤਜਿ ਗਯੋ ਹਮ ਕੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੧੯॥
aaise same taj gayo ham ko ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |919|

അങ്ങനെയൊരു കാലത്ത് കരുണയില്ലാത്ത കൃഷ്ണൻ നമ്മെ വിട്ടുപോയി, അവൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഒരു വേദനയും ഉണ്ടായിട്ടില്ല.919.

ਮਾਸ ਕੁਆਰ ਚਢਿਯੋ ਬਲੁ ਧਾਰਿ ਪੁਕਾਰ ਰਹੀ ਨ ਮਿਲੇ ਸੁਖਦਾਈ ॥
maas kuaar chadtiyo bal dhaar pukaar rahee na mile sukhadaaee |

കുവാറിൻ്റെ (അസൂജ്) ശക്തമായ മാസം ആരംഭിച്ചു, ആ ആശ്വാസദായകനായ കൃഷ്ണൻ ഇപ്പോൾ പോലും നമ്മെ കണ്ടുമുട്ടിയിട്ടില്ല.

ਸੇਤ ਘਟਾ ਅਰੁ ਰਾਤਿ ਤਟਾ ਸਰ ਤੁੰਗ ਅਟਾ ਸਿਮਕੈ ਦਰਸਾਈ ॥
set ghattaa ar raat tattaa sar tung attaa simakai darasaaee |

വെളുത്ത മേഘങ്ങളും രാത്രിയുടെ തിളക്കവും പർവതങ്ങൾ പോലെയുള്ള മാളികകളും കാണുന്നു

ਨੀਰ ਬਿਹੀਨ ਫਿਰੈ ਨਭਿ ਛੀਨ ਸੁ ਦੇਖਿ ਅਧੀਨ ਭਯੋ ਹੀਯਰਾਈ ॥
neer biheen firai nabh chheen su dekh adheen bhayo heeyaraaee |

ഈ മേഘങ്ങൾ ആകാശത്ത് വെള്ളമില്ലാതെ നീങ്ങുന്നു, അവ കാണുമ്പോൾ നമ്മുടെ ഹൃദയം കൂടുതൽ അക്ഷമരായി

ਪ੍ਰੇਮ ਤਕੀ ਤਿਨ ਸੋ ਬਿਥਕ੍ਰਯੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੨੦॥
prem takee tin so bithakrayo ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |920|

നാം സ്നേഹത്തിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു, എന്നാൽ നാം ആ കൃഷ്ണനിൽ നിന്ന് അകന്നുപോയിരിക്കുന്നു, ആ ദയയില്ലാത്ത കശാപ്പുകാരൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഒരു തരത്തിലുള്ള വേദനയും ഇല്ല.920.

ਕਾਤਿਕ ਮੈ ਗੁਨਿ ਦੀਪ ਪ੍ਰਕਾਸਿਤ ਤੈਸੇ ਅਕਾਸ ਮੈ ਉਜਲਤਾਈ ॥
kaatik mai gun deep prakaasit taise akaas mai ujalataaee |

കാർത്തിക മാസത്തിൽ വിളക്കിൻ്റെ പ്രകാശം പോലെ ആകാശത്ത് തെളിച്ചമുണ്ട്

ਜੂਪ ਜਹਾ ਤਹ ਫੈਲ ਰਹਿਯੋ ਸਿਗਰੇ ਨਰ ਨਾਰਿਨ ਖੇਲ ਮਚਾਈ ॥
joop jahaa tah fail rahiyo sigare nar naarin khel machaaee |

സ്ത്രീകളുടെയും പുരുഷന്മാരുടെയും കളിയിൽ ലഹരി സംഘങ്ങൾ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ചിതറിക്കിടക്കുന്നു

ਚਿਤ੍ਰ ਭਏ ਘਰ ਆਂਙਨ ਦੇਖਿ ਗਚੇ ਤਹ ਕੇ ਅਰੁ ਚਿਤ ਭ੍ਰਮਾਈ ॥
chitr bhe ghar aangan dekh gache tah ke ar chit bhramaaee |

വീടും മുറ്റവും എല്ലാം ഛായാചിത്രങ്ങൾ പോലെ വശീകരിക്കപ്പെടുന്നു

ਆਯੋ ਨਹੀ ਮਨ ਭਾਯੋ ਤਹੀ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੨੧॥
aayo nahee man bhaayo tahee ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |921|

ആ കൃഷ്ണൻ വന്നിട്ടില്ല, അവൻ്റെ മനസ്സ് എവിടെയോ ലയിച്ചുപോയി, അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്പോൾ, കരുണയില്ലാത്ത ആ കൃഷ്ണൻ്റെ മനസ്സിൽ ഒരു ചെറിയ കഷ്ടപ്പാട് പോലും ഉണ്ടായിട്ടില്ല.921.

ਬਾਰਿਜ ਫੂਲਿ ਰਹੇ ਸਰਿ ਪੁੰਜ ਸੁਗੰਧ ਸਨੇ ਸਰਿਤਾਨ ਘਟਾਈ ॥
baarij fool rahe sar punj sugandh sane saritaan ghattaaee |

ടാങ്കിലെ താമരയുടെ പിണ്ഡം സുഗന്ധം പരത്തുന്നു

ਕੁੰਜਤ ਕੰਤ ਬਿਨਾ ਕੁਲਹੰਸ ਕਲੇਸ ਬਢੈ ਸੁਨਿ ਕੈ ਤਿਹ ਮਾਈ ॥
kunjat kant binaa kulahans kales badtai sun kai tih maaee |

ഹംസം ഒഴികെയുള്ള മറ്റെല്ലാ പക്ഷികളും കളിക്കുകയും അവയുടെ ശബ്ദം കേൾക്കുകയും ചെയ്യുന്നു, മനസ്സിൽ വാത്സല്യം വർദ്ധിക്കുന്നു.

ਬਾਸੁਰ ਰੈਨਿ ਨ ਚੈਨ ਕਹੂੰ ਛਿਨ ਮੰਘਰ ਮਾਸਿ ਅਯੋ ਨ ਕਨ੍ਰਹਾਈ ॥
baasur rain na chain kahoon chhin manghar maas ayo na kanrahaaee |

മഘർ മാസത്തിൽ പോലും കൃഷ്ണൻ വന്നിട്ടില്ല, അതിനാൽ പകലും രാത്രിയും ഒരു സുഖവുമില്ല

ਜਾਤ ਨਹੀ ਤਿਨ ਸੋ ਮਸਕ੍ਰਯੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੨੨॥
jaat nahee tin so masakrayo ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |922|

അവനില്ലാതെ മനസ്സിൽ സമാധാനമില്ല, പക്ഷേ ആ നിസ്സംഗനായ കൃഷ്ണൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഒരു ഞരക്കവും വേദനയും ഉണ്ടാകില്ല.922.

ਭੂਮਿ ਅਕਾਸ ਅਵਾਸ ਸੁ ਬਾਸੁ ਉਦਾਸਿ ਬਢੀ ਅਤਿ ਸੀਤਲਤਾਈ ॥
bhoom akaas avaas su baas udaas badtee at seetalataaee |

ഭൂമിയിലും ആകാശത്തും വീട്ടിലും മുറ്റത്തും സങ്കടത്തിൻ്റെ അന്തരീക്ഷം ഉണ്ട്

ਕੂਲ ਦੁਕੂਲ ਤੇ ਸੂਲ ਉਠੈ ਸਭ ਤੇਲ ਤਮੋਲ ਲਗੈ ਦੁਖਦਾਈ ॥
kool dukool te sool utthai sabh tel tamol lagai dukhadaaee |

നദീതീരത്തും മറ്റിടങ്ങളിലും മുൾച്ചെടിയുടെ പോലെ വേദനാജനകമായ വേദന ഉയരുന്നു, എണ്ണയും കല്യാണസമ്മാനവും എല്ലാം വേദനാജനകമാണ്.

ਪੋਖ ਸੰਤੋਖ ਨ ਹੋਤ ਕਛੂ ਤਨ ਸੋਖਤ ਜਿਉ ਕੁਮਦੀ ਮੁਰਝਾਈ ॥
pokh santokh na hot kachhoo tan sokhat jiau kumadee murajhaaee |

പോഹമാസത്തിൽ താമര വാടിപ്പോകുന്നതുപോലെ നമ്മുടെ ശരീരം വാടിപ്പോയിരിക്കുന്നു

ਲੋਭਿ ਰਹਿਯੋ ਉਨ ਪ੍ਰੇਮ ਗਹਿਯੋ ਟਸਕ੍ਯੋ ਨ ਹੀਯੋ ਕਸਕ੍ਯੋ ਨ ਕਸਾਈ ॥੯੨੩॥
lobh rahiyo un prem gahiyo ttasakayo na heeyo kasakayo na kasaaee |923|

ഏതോ പ്രലോഭനത്തിനൊടുവിൽ കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ സ്നേഹം അവിടെ പ്രദർശിപ്പിച്ചുവെന്നും അങ്ങനെ ചെയ്യുമ്ബോൾ അവൻ്റെ ഹൃദയത്തിൽ ഒരു ഞരക്കമോ വേദനയോ ഉണ്ടായിട്ടില്ല.923.

ਮਾਹਿ ਮੈ ਨਾਹ ਨਹੀ ਘਰਿ ਮਾਹਿ ਸੁ ਦਾਹ ਕਰੈ ਰਵਿ ਜੋਤਿ ਦਿਖਾਈ ॥
maeh mai naah nahee ghar maeh su daah karai rav jot dikhaaee |

എൻ്റെ പ്രിയപ്പെട്ടവൻ എൻ്റെ വീട്ടിലില്ല, അതിനാൽ സൂര്യൻ, തൻ്റെ പ്രതാപം പ്രകടിപ്പിക്കുന്നു, എന്നെ ദഹിപ്പിക്കാൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു

ਜਾਨੀ ਨ ਜਾਤ ਬਿਲਾਤਤ ਦ੍ਰਯੋਸਨ ਰੈਨਿ ਕੀ ਬ੍ਰਿਧ ਭਈ ਅਧਿਕਾਈ ॥
jaanee na jaat bilaatat drayosan rain kee bridh bhee adhikaaee |

പകൽ അറിയാതെ കടന്നുപോകുന്നു, രാത്രിയുടെ ആഘാതം കൂടുതലാണ്

ਕੋਕਿਲ ਦੇਖਿ ਕਪੋਤਿ ਸਿਲੀਮੁਖ ਕੂੰਜਤ ਏ ਸੁਨਿ ਕੈ ਡਰ ਪਾਈ ॥
kokil dekh kapot sileemukh koonjat e sun kai ddar paaee |

രാപ്പാടിയെ കണ്ട്, പ്രാവ് അവളുടെ അടുത്തേക്ക് വരികയും അവളുടെ വേർപിരിയലിൻ്റെ വേദന കണ്ട് അയാൾ ഭയക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.