ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 983

ਕਿਤੇ ਬਾਢਵਾਰੀਨ ਕੋ ਕਾਢ ਢੂਕੈ ॥੭॥

kite baadtavaareen ko kaadt dtookai |7|

അവരെ കഷണങ്ങളാക്കി, ആനകളെ വെട്ടിമുറിച്ചു.(7)

ਕਿਤੇ ਚੋਟ ਓਟੈ ਕਿਤੇ ਕੋਟਿ ਪੈਠੈ ॥

kite chott ottai kite kott paitthai |

പലരും ഓട് (കവചങ്ങളുടെ) മുറിവുകൾ (ശത്രു) സംരക്ഷിക്കുന്നു, എത്ര പേർ (യുദ്ധത്തിൽ) പ്രവേശിക്കുന്നു.

ਕਿਤੇ ਰਾਗ ਮਾਰੂ ਸੁਨੇ ਆਨਿ ਐਠੈ ॥

kite raag maaroo sune aan aaitthai |

മാരകമായ രാഗം കേട്ട് പലർക്കും അസുഖം വരുന്നു.

ਕਿਤੇ ਭੀਰ ਭਾਜੇ ਕਿਤੇ ਸੂਰ ਕੂਟੇ ॥

kite bheer bhaaje kite soor kootte |

എത്രയോ ഭീരുക്കൾ പലായനം ചെയ്യുന്നു, എത്രയോ യോദ്ധാക്കൾ തല്ലിക്കൊന്നിരിക്കുന്നു.

ਕਿਤੇ ਬਾਜ ਮਾਰੇ ਰਥੀ ਕ੍ਰੋਰਿ ਲੂਟੇ ॥੮॥

kite baaj maare rathee kror lootte |8|

അനേകം കുതിരകൾ കൊല്ലപ്പെടുകയും കോടിക്കണക്കിന് രഥങ്ങൾ കൊള്ളയടിക്കുകയും ചെയ്തിട്ടുണ്ട്.8.

ਕਹੂੰ ਜ੍ਵਾਨ ਜੇਬੇ ਕਹੂੰ ਬਾਜ ਮਾਰੇ ॥

kahoon jvaan jebe kahoon baaj maare |

എവിടെയോ കൊല്ലപ്പെട്ട യോദ്ധാക്കൾ ('ജെബെ' 'സിബ') കിടക്കുന്നു, എവിടെയോ കുതിരകൾ കൊല്ലപ്പെടുന്നു.

ਕਹੂੰ ਭੂਮਿ ਝੂਮੇ ਦਿਤ੍ਰਯਾਦਿਤ ਭਾਰੇ ॥

kahoon bhoom jhoome ditrayaadit bhaare |

എവിടെയോ ദിതി അദിതിയുടെ വലിയ പുത്രന്മാർ (വീരപുത്രന്മാർ) ഗുമേരികൾ കഴിച്ച് നിലത്ത് വീണു.

ਕਿਤੇ ਬੀਰ ਘਾਯਨ ਘਾਏ ਪਧਾਰੇ ॥

kite beer ghaayan ghaae padhaare |

പല നായകന്മാരും മുറിവേറ്റു പോയി

ਕਿਤੇ ਖੇਤ ਸੋਹੇ ਮਹਾਬੀਰ ਡਾਰੇ ॥੯॥

kite khet sohe mahaabeer ddaare |9|

കൂടാതെ നിരവധി മഹാരഥന്മാർ യുദ്ധഭൂമിയെ അലങ്കരിക്കുന്നു. 9.

ਇਤੈ ਸੂਰ ਕੋਪਿਯੋ ਉਤੈ ਚੰਦ੍ਰ ਧਾਯੋ ॥

eitai soor kopiyo utai chandr dhaayo |

ഇവിടെ നിന്ന് സൂര്യനും അവിടെ നിന്ന് ചന്ദ്രനും കോപിക്കുന്നു.

ਇਤੈ ਜੋਰਿ ਗਾੜੀ ਅਨੀ ਇੰਦ੍ਰ ਆਯੋ ॥

eitai jor gaarree anee indr aayo |

ഇവിടെ, സൂര്യനും അങ്ങോട്ടും, ചന്ദ്രനും ആക്രമണം നടത്തുകയായിരുന്നു, ഇന്ദ്രനും സൈന്യവും ചേർന്നു.

ਉਤੈ ਬੁਧਿ ਬਾਧੀ ਧੁਜਾ ਬੀਰ ਬਾਕੋ ॥

autai budh baadhee dhujaa beer baako |

അവിടെ, ശക്തനായ ബുദ്ധൻ (ദൈവം) ഒരു പതാക പിടിച്ചിരിക്കുന്നു

ਇਤੋ ਕਾਲ ਕੋਪਿਯੋ ਜਿਤੈ ਕੌਨ ਤਾ ਕੋ ॥੧੦॥

eito kaal kopiyo jitai kauan taa ko |10|

ഒരു വശത്ത് പതാകയുമായി ബുദ്ധൻ വന്നിരുന്നു, അപ്പുറത്ത് കാൾ പരിശ്രമിച്ചുകൊണ്ടിരുന്നു.(10)

ਇਤੈ ਕੋਪਿ ਕੈ ਐਸ ਬਾਚੇ ਸਿਧਾਯੋ ॥

eitai kop kai aais baache sidhaayo |

ഒരു വശത്ത് നിന്ന് ബ്രഹ്മപുത്ര ഷൂട്ടിംഗ് നടന്നു

ਦੁਤਿਯ ਓਰ ਤੇ ਚਾਰਜ ਸੁਕ੍ਰਾ ਰਿਸਾਯੋ ॥

dutiy or te chaaraj sukraa risaayo |

ശങ്കര് ആചാര്യ ദേഷ്യത്തില് ചാടിവീഴുകയായിരുന്നു.

ਕੋਊ ਤੀਰ ਛੋਰੈ ਕੋਊ ਮੰਤ੍ਰ ਡਾਰੈ ॥

koaoo teer chhorai koaoo mantr ddaarai |

ചിലർ അസ്ത്രങ്ങൾ എറിയുകയും ചിലർ മന്ത്രം ചൊല്ലുകയും ചെയ്തു.

ਲਿਖੈ ਜੰਤ੍ਰ ਕੇਊ ਕੇਊ ਤੰਤ੍ਰ ਸਾਰੈ ॥੧੧॥

likhai jantr keaoo keaoo tantr saarai |11|

ചിലർ എഴുതുകയും ചിലർ വീണ്ടും എണ്ണുകയും ചെയ്തു.(11)

ਕਿਤੇ ਤੇਗ ਸੂਤੇ ਕਿਤੇ ਬਾਨ ਮਾਰੈ ॥

kite teg soote kite baan maarai |

എവിടെയോ വാളുകൾ മൂർച്ച കൂട്ടുന്നു, എവിടെയോ അമ്പുകൾ എയ്യുന്നു.

ਕਿਤੇ ਗੋਫਨੈ ਗੁਰਜ ਗੋਲੇ ਉਭਾਰੈ ॥

kite gofanai guraj gole ubhaarai |

എവിടെയോ കവിണകളും ഗോവുകളും പന്തുകളും ഉയർത്തുന്നു.

ਕਿਤੇ ਮੁਗਦ੍ਰ ਠਾਵੈਂ ਕਿਤੇ ਤੀਰ ਛੋਰੈ ॥

kite mugadr tthaavain kite teer chhorai |

എവിടെയോ മുഗ്ദറുകൾ നിൽക്കുന്നു, എവിടെയോ അസ്ത്രങ്ങൾ എയ്യുന്നു.

ਕਿਤੇ ਬੀਰ ਬੀਰਾਨ ਕੋ ਮੂੰਡ ਫੋਰੈ ॥੧੨॥

kite beer beeraan ko moondd forai |12|

എവിടെയോ വീരന്മാർ വീരന്മാരുടെ മുഖം തിരിക്കുന്നു (അതായത്, അവർ വായ പൊട്ടിക്കുന്നു). 12.

ਕਹੂੰ ਛਤ੍ਰ ਜੂਝੇ ਕਹੂੰ ਛਤ੍ਰ ਟੂਟੇ ॥

kahoon chhatr joojhe kahoon chhatr ttootte |

എവിടെയോ ഛത്രധാരികൾ (രാജാക്കന്മാർ) യുദ്ധം ചെയ്യുന്നു, എവിടെയോ കുടകൾ പൊട്ടിയിരിക്കുന്നു.

ਕਹੂੰ ਬਾਜ ਤਾਜੀ ਜਿਰਹ ਰਾਜ ਲੂਟੈ ॥

kahoon baaj taajee jirah raaj loottai |

എവിടെയോ നല്ല കുതിരകളും രാജാക്കന്മാരുടെ കവചങ്ങളും കിടക്കുന്നു.

ਕਿਤੇ ਪਾਸ ਪਾਸੇ ਕਿਤੇ ਝੋਕ ਝੋਰੇ ॥

kite paas paase kite jhok jhore |

ചിലത് കുരുക്കിൽ കുടുങ്ങിക്കിടക്കുന്നു, ചിലത് നന്നായി കുലുങ്ങുന്നു.

ਕਿਤੇ ਛਿਪ੍ਰ ਛੇਕੇ ਕਿਤੇ ਛੈਲ ਛੋਰੇ ॥੧੩॥

kite chhipr chheke kite chhail chhore |13|

എവിടെയോ (നായകന്മാർ) ഉടൻ പുറത്തിറങ്ങി, ചില യുവ സൈനികരെ വിട്ടയച്ചു. 13.

ਕਿਤੇ ਸੂਰ ਸ੍ਰੋਨਾਨ ਕੇ ਰੰਗ ਰੰਗੇ ॥

kite soor sronaan ke rang range |

എവിടെയോ വീരന്മാർ രക്തത്തിൻ്റെ നിറത്തിൽ ചായം പൂശിയിരിക്കുന്നു.

ਬਚੇ ਬੀਰ ਬਾਕਾਨ ਬਾਜੀ ਉਮੰਗੇ ॥

bache beer baakaan baajee umange |

എവിടെയോ, അതിജീവിച്ച ബങ്ക ധീരരായ കുതിരകൾ ചുറ്റും നൃത്തം ചെയ്യുന്നു.

ਮਹਾ ਭੇਰ ਭਾਰੀ ਮਹਾ ਨਾਦ ਬਾਜੇ ॥

mahaa bher bhaaree mahaa naad baaje |

ഭയങ്കര മുഴക്കങ്ങളും ഉച്ചത്തിലുള്ള സ്ഫോടനങ്ങളും മുഴങ്ങുന്നു.

ਇਤੈ ਦੇਵ ਬਾਕੇ ਉਤੈ ਦੈਤ ਗਾਜੇ ॥੧੪॥

eitai dev baake utai dait gaaje |14|

ഇക്കരെ ദേവന്മാരും ഭീമന്മാരും ഗർജിക്കുന്നു. 14.

ਉਠਿਯੋ ਰਾਗ ਮਾਰੂ ਮਹਾ ਨਾਦ ਭਾਰੋ ॥

autthiyo raag maaroo mahaa naad bhaaro |

മഹാഭയങ്കരമായ മരണരാഗം മുഴങ്ങുന്നു.

ਇਤੈ ਸੁੰਭ ਨੈਸੁੰਭ ਦਾਨੋ ਸੰਭਾਰੋ ॥

eitai sunbh naisunbh daano sanbhaaro |

മരണത്തിൻ്റെ ഗാനം പ്രബലമായിരുന്നു, പക്ഷേ സുൻഭും നിസുൻഭും പൂർണ്ണമായും ജാഗരൂകരായിരുന്നു.

ਬਿੜਾਲਾਛ ਜ੍ਵਾਲਾਛ ਧੂਮ੍ਰਾਛ ਜੋਧੇ ॥

birraalaachh jvaalaachh dhoomraachh jodhe |

നട്ടെല്ല് കാണിക്കുന്ന ഏതൊരാൾക്കും കിട്ടുന്നതുപോലെ ഇരുവരും ശക്തമായി പോരാടി

ਹਟੇ ਨ ਹਠੀਲੇ ਕਿਸੂ ਕੇ ਪ੍ਰਬੋਧੇ ॥੧੫॥

hatte na hattheele kisoo ke prabodhe |15|

അവൻ്റെ അമ്മയുടെ കണ്ണിൽ അപമാനം.(15)

ਪਰਿਯੋ ਲੋਹ ਗਾੜੋ ਮਹਾ ਖੇਤ ਭਾਰੀ ॥

pariyo loh gaarro mahaa khet bhaaree |

ഗംസൻ യുദ്ധത്തിൽ നിരവധി ആയുധങ്ങളുണ്ട്.

ਇਤੈ ਦੇਵ ਕੋਪੇ ਉਤੈ ਵੈ ਹਕਾਰੀ ॥

eitai dev kope utai vai hakaaree |

ഇവിടെ ദേവന്മാർ കോപിക്കുന്നു, അവിടെ അവർ (അസുരന്മാർ) ധിക്കാരികളാണ്.

ਜੁਰੇ ਆਨਿ ਦੋਊ ਭੈਯਾ ਕੌਨ ਭਾਜੈ ॥

jure aan doaoo bhaiyaa kauan bhaajai |

രണ്ട് സഹോദരന്മാരും ചേർന്നു, ആർക്ക് (അവരിൽ) രക്ഷപ്പെടാൻ കഴിയും.

ਚਲੇ ਭਾਜਿ ਤਾ ਕੀ ਸੁ ਮਾਤਾਨ ਲਾਜੈ ॥੧੬॥

chale bhaaj taa kee su maataan laajai |16|

(ആരെങ്കിലും) ഓടിപ്പോകുന്നു, അവൻ്റെ അമ്മ ലജ്ജിക്കും. 16.

ਜੁਰੇ ਆਨਿ ਭਾਈ ਭੈਯਾ ਕੌਨ ਹਾਰੈ ॥

jure aan bhaaee bhaiyaa kauan haarai |

രണ്ട് സഹോദരന്മാരും പോരാടുന്നു, ഏത് സഹോദരനാണ് തോറ്റത്.

ਮਰੈ ਸਾਚੁ ਪੈ ਪਾਵ ਪਾਛੇ ਨ ਡਾਰੈ ॥

marai saach pai paav paachhe na ddaarai |

ശരിയാണ്, അവർ മരിക്കും, പക്ഷേ അവർ പിന്നോട്ട് നിൽക്കില്ല.

ਭਰੇ ਛੋਭ ਛਤ੍ਰੀ ਮਹਾ ਰੁਦ੍ਰ ਨਾਚਿਯੋ ॥

bhare chhobh chhatree mahaa rudr naachiyo |

ഛത്രികൾ ക്രോധത്താൽ നിറഞ്ഞു, മഹാ രുദ്രൻ നൃത്തം ചെയ്യുന്നു.

ਪਰਿਯੋ ਲੋਹ ਗਾੜੋ ਮਹਾ ਲੋਹ ਮਾਚਿਯੋ ॥੧੭॥

pariyo loh gaarro mahaa loh maachiyo |17|

വളരെ ഭയങ്കരമായ ഒരു യുദ്ധം നടന്നിട്ടുണ്ട്, ധാരാളം ആയുധങ്ങൾ വീണു. 17.

ਹਠੇ ਐਠਿਯਾਰੇ ਹਠੀ ਐਂਠਿ ਕੈ ਕੈ ॥

hatthe aaitthiyaare hatthee aaintth kai kai |

ധാർഷ്ട്യമുള്ള യോദ്ധാക്കൾ ധാർഷ്ട്യമുള്ളവരാണ്

ਮਹਾ ਜੁਧ ਸੌਡੀ ਮਹਾ ਹੀ ਰਿਸੈ ਕੈ ॥

mahaa judh sauaddee mahaa hee risai kai |

മഹത്തായ യുദ്ധവാഹകർ ('സൗദി') രോഷാകുലരാണ്.

ਮਹਾ ਸੂਲ ਸੈਥੀਨ ਕੇ ਵਾਰ ਛੰਡੇ ॥

mahaa sool saitheen ke vaar chhandde |

വലിയ ത്രിശൂലങ്ങളുടെയും സൈഹത്തികളുടെയും യുദ്ധങ്ങൾ നടക്കുന്നു.

ਇਤੇ ਦੈਤ ਬਾਕੇ ਉਤੇ ਦੇਵ ਮੰਡੇ ॥੧੮॥

eite dait baake ute dev mandde |18|

ഇവിടെ രാക്ഷസന്മാരും ദൈവങ്ങളുമുണ്ട്. 18.

ਇਤੈ ਦੇਵ ਰੋਹੇ ਉਤੇ ਦੈਤ ਕੋਪੇ ॥

eitai dev rohe ute dait kope |

ഇവിടെ ദേവന്മാർ കോപിക്കുകയും അവിടെ അസുരന്മാർ കോപിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു.

ਭਜੈ ਨਾਹਿ ਗਾੜੇ ਪ੍ਰਿਥੀ ਪਾਇ ਰੋਪੇ ॥

bhajai naeh gaarre prithee paae rope |

ഒരു വശത്ത് ദൈവങ്ങൾ പ്രകോപിതരായി, മറുവശത്ത്

ਤਬੈ ਬਿਸਨ ਜੂ ਮੰਤ੍ਰ ਐਸੇ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

tabai bisan joo mantr aaise bichaariyo |

ദേവന്മാർ അവരുടെ പാദങ്ങൾ നിലത്ത് ഉറപ്പിച്ചു.

ਮਹਾ ਸੁੰਦਰੀ ਏਸ ਕੋ ਭੇਸ ਧਾਰਿਯੋ ॥੧੯॥

mahaa sundaree es ko bhes dhaariyo |19|

വിഷ്ണു അത്തരത്തിലുള്ള ഒരു മന്ത്രവാദം പറഞ്ഞു, അവൻ തന്നെ ഒരു സുന്ദരിയായ സ്ത്രീയായി മാറി.(19)

ਮਹਾ ਮੋਹਨੀ ਭੇਸ ਧਾਰਿਯੋ ਕਨ੍ਰਹਾਈ ॥

mahaa mohanee bhes dhaariyo kanrahaaee |

വിഷ്ണു ('കൻഹൈ'-കാൻ) മഹാമോഹിനിയുടെ രൂപം സ്വീകരിച്ചു.

ਜਿਨੈ ਨੈਕ ਹੇਰਿਯੋ ਰਹਿਯੋ ਸੋ ਲੁਭਾਈ ॥

jinai naik heriyo rahiyo so lubhaaee |

അവൻ ഒരു വലിയ വശീകരണക്കാരൻ്റെ വേഷം ധരിച്ചു; അവനെ നോക്കുന്ന ഏതൊരു ശരീരവും ആകർഷിച്ചു.

ਇਤੈ ਦੈਤ ਬਾਕੇ ਉਤੈ ਦੇਵ ਸੋਹੈ ॥

eitai dait baake utai dev sohai |

ഒരു വശത്ത് ദേവന്മാരും മറ്റേത് പിശാചുക്കളുമായിരുന്നു.

ਦੁਹੂ ਛੋਰਿ ਦੀਨੋ ਮਹਾ ਜੁਧ ਮੋਹੈ ॥੨੦॥

duhoo chhor deeno mahaa judh mohai |20|

അവളുടെ നോട്ടത്തിൽ ആകൃഷ്ടരായി ഇരുവരും യുദ്ധം ഉപേക്ഷിച്ചു.(20)

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹിറ

ਕਾਲਕੂਟ ਅਰੁ ਚੰਦ੍ਰਮਾ ਸਿਵ ਕੇ ਦਏ ਬਨਾਇ ॥

kaalakoott ar chandramaa siv ke de banaae |

(വിതരണ സമയത്ത്), വിഷവസ്തുക്കളും ചന്ദ്രനും ശിവന് നൽകി,

ਐਰਾਵਤਿ ਤਰੁ ਉਚਸ੍ਰਵਿ ਹਰਹਿ ਦਏ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥੨੧॥

aairaavat tar uchasrav hareh de sukh paae |21|

ഐരാവത്ത് ആനകൾ, ഭാവനാസമ്പന്നമായ വൃക്ഷം, ഐതിഹാസിക കുതിര എന്നിവയെ സാന്ത്വനത്തിനായി ഇന്ദ്രന് നൽകി.(21)

ਕੌਸਤਕ ਮਨਿ ਅਰੁ ਲਛਿਮੀ ਆਪੁਨ ਲਈ ਮੰਗਾਇ ॥

kauasatak man ar lachhimee aapun lee mangaae |

കായോസ്റ്റിക് മണി (കടലിൽ നിന്നുള്ള മുത്ത്), ലക്ഷ്മി (സ്ത്രീ), അവൻ (ശിവൻ) സ്വയം ഏറ്റെടുത്തു.

ਦੇਵ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਅਸੁਰਨ ਸੁਰਾ ਬਾਟਤ ਪਏ ਬਨਾਇ ॥੨੨॥

dev amrit asuran suraa baattat pe banaae |22|

ദേവന്മാർക്ക് അമൃത് നൽകുകയും വീഞ്ഞ് പിശാചുക്കളുടെ കൈകളിൽ ഏൽപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.(22)

ਚੌਪਈ ॥

chauapee |

ഇരുപത്തിനാല്:

ਰੰਭਾ ਔਰ ਧਨੰਤਰ ਲਿਯੋ ॥

ranbhaa aauar dhanantar liyo |

രംഭ (അപചാര), ധനാന്തരി (വേദം) എന്നിവ എടുക്കൽ.

ਸਭ ਜਗ ਕੇ ਸੁਖ ਕਾਰਨ ਦਿਯੋ ॥

sabh jag ke sukh kaaran diyo |

ലോകത്തിൻ്റെ സന്തോഷത്തിനായി നൽകിയത്.

ਤੀਨਿ ਰਤਨ ਦਿਯ ਔਰੁ ਨਿਕਾਰੇ ॥

teen ratan diy aauar nikaare |

(അവൻ) മൂന്ന് ആഭരണങ്ങൾ കൂടി പുറത്തെടുത്തു.

ਤੁਮਹੂੰ ਤਿਨੋ ਲਖਤ ਹੋ ਪ੍ਯਾਰੇ ॥੨੩॥

tumahoon tino lakhat ho payaare |23|

(അവർ അത് ആർക്കാണ് നൽകിയത്) പ്രിയരേ, പോയി നോക്കൂ. 23.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയം:

ਰੀਝਿ ਰਹੇ ਛਬਿ ਹੇਰਿ ਸੁਰਾਸਰ ਸੋਕ ਨਿਵਾਰ ਅਸੋਕੁਪਜਾਯੋ ॥

reejh rahe chhab her suraasar sok nivaar asokupajaayo |

അവൻ്റെ രൂപം കണ്ട് ദേവന്മാരും അസുരന്മാരും ദുഃഖം മറന്ന് സന്തോഷിച്ചു.

ਛੋਰਿ ਬਿਵਾਦ ਕੌ ਦੀਨ ਦੋਊ ਸੁਭ ਭਾਗ ਭਰਿਯੋ ਸਬਹੂੰ ਹਰਿ ਭਾਯੋ ॥

chhor bivaad kau deen doaoo subh bhaag bhariyo sabahoon har bhaayo |

ഇരുവരും വഴക്കിന് വിരാമമിട്ടു, മംഗളകരമായ വിഷ്ണു (മഹാ മോഹനി എന്നർത്ഥം) എല്ലാവർക്കും ഇഷ്ടപ്പെട്ടു.

ਕੁੰਜਰ ਕੀਰ ਕਲਾਨਿਧਿ ਕੇਹਰਿ ਮਾਨ ਮਨੋਜਵ ਹੇਰਿ ਹਿਰਾਯੋ ॥

kunjar keer kalaanidh kehar maan manojav her hiraayo |

ആന, തത്ത, ചന്ദ്രൻ, സിംഹം, കാമദേവൻ (അവനെ കണ്ട്) പോലും അവരുടെ അഭിമാനം നഷ്ടപ്പെട്ടു.

ਜੋ ਤਿਨ ਦੀਨ ਸੁ ਲੀਨ ਸਭੋ ਹਸਿ ਕਾਹੂੰ ਨ ਹਾਥ ਹਥਿਆਰ ਉਚਾਯੋ ॥੨੪॥

jo tin deen su leen sabho has kaahoon na haath hathiaar uchaayo |24|

അവൻ (മഹാ മോഹിനി) നൽകിയത് എല്ലാവരും പുഞ്ചിരിയോടെ സ്വീകരിച്ചു, ആരും ആയുധം കയ്യിൽ എടുത്തില്ല. 24.

ਭੁਜੰਗ ਛੰਦ ॥

bhujang chhand |

ഭുജംഗ് വാക്യം:

ਇਨੈ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਬਾਟ੍ਰਯੋ ਉਨੈ ਮਦ੍ਰਯ ਦੀਨੋ ॥

einai amrit baattrayo unai madray deeno |

അവളുടെ മനോഹാരിതയിൽ ആകൃഷ്ടരായി ദേവന്മാരും പിശാചുക്കളും തങ്ങളുടെ കഷ്ടപ്പാടുകൾ ചൊരിഞ്ഞു.

ਛਲੇ ਛਿਪ੍ਰ ਛੈਲੀ ਛਲੀ ਭੇਸ ਕੀਨੋ ॥

chhale chhipr chhailee chhalee bhes keeno |

അവളെ വശീകരിച്ച് എല്ലാവരും അവരുടെ ആവലാതികളും വഴക്കുകളും അവഗണിച്ചു.

ਮਹਾ ਬਸਤ੍ਰ ਧਾਰੇ ਇਤੈ ਆਪੁ ਸੋਹੈ ॥

mahaa basatr dhaare itai aap sohai |

ആന, തത്തകൾ, ചന്ദ്രൻ, സിംഹങ്ങൾ, കാമദേവൻ എന്നിവ അവരുടെ അഹങ്കാരം ഉപേക്ഷിച്ചു.

സൂചിക (1 - 1428)

ജാപ്പ് പേജ്: 1 - 10

അകല ഉസ്താദ് പേജ്: 11 - 38

ബചിതർ നാടക പേജ്: 39 - 73

ചന്ദി ചരിതർ ഉക്കത് ബിലാസ് പേജ്: 74 - 99

ചന്ദി ചരിതർ പേജ്: 100 - 118

വാർ ശ്രീ ഭഗൗതി ജി കി പേജ്: 119 - 126

ജ്ഞാന പ്രബോധ് പേജ്: 127 - 154

ചൗബീസ് അവതാർ പേജ്: 155 - 610

ബ്രഹ്മ അവതാർ പേജ്: 611 - 634

റുദ്ര അവതാർ പേജ്: 635 - 708

ശബദ് ഹസാരേ പേജ്: 709 - 712

33 സ്വൈയയ് പേജ്: 712 - 716

ഖാൽസാ മഹിമ പേജ്: 716 - 716

ശസ്തർ നാമ മാല പേജ്: 717 - 808

ചരിതോപഖ്യാൻ പേജ്: 809 - 1388

സഫർനാമ പേജ്: 1389 - 1394

ഹികായത് പേജ്: 1394 - 1428