ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്
പേജ് - 489
ਰੋਜ ਮਯਾ ਦੁਨੀਆ ਅਫਤਾਬਮ ਸ੍ਯਾਮ ਸਬੇ ਅਦਲੀ ਸਬ ਸਾਹਮ ॥
roj mayaa duneea afataabam sayaam sabe adalee sab saaham |“ഞാനും ചന്ദ്രനാണ്, രാത്രിയുടെ നാഥൻ, ഹേ കൃഷ്ണാ! ഇപ്പോൾ യുദ്ധം നിർത്തരുത്
ਕਾਨ੍ਰਹ ਗੁਰੇਜੀ ਮਕੁਨ ਤੁ ਬਿਆ ਖੁਸ ਮਾਤੁ ਕੁਨੇਮ ਜਿ ਜੰਗ ਗੁਆਹਮ ॥੧੯੧੭॥
kaanrah gurejee makun tu biaa khus maat kunem ji jang guaaham |1917|സന്തോഷത്തോടെ വരൂ, അങ്ങനെ നമുക്ക് യുദ്ധമെന്ന പന്ത് കളി കളിച്ച് അതിൽ വിജയിക്കാനാകും.'' 1917.
ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਤਿਹ ਕੀ ਬਤੀਯਾ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਤਾ ਹੀ ਕੀ ਓਰਿ ਸਿਧਾਰੇ ॥
yau sun kai tih kee bateeyaa brij naaeik taa hee kee or sidhaare |അവൻ്റെ സംസാരം കേട്ട് കൃഷ്ണൻ അവൻ്റെ അടുത്തേക്ക് നീങ്ങി
ਕ੍ਰੋਧ ਬਢਾਇ ਚਿਤੈ ਤਿਹ ਕੋ ਅਗਨਾਯੁਧ ਲੈ ਤਿਹ ਊਪਰਿ ਝਾਰੇ ॥
krodh badtaae chitai tih ko aganaayudh lai tih aoopar jhaare |ക്രോധത്തോടെ അവൻ്റെ തീക്കൈ അവൻ്റെ നേരെ ചൊരിഞ്ഞു
ਸੂਤ ਹਨਿਯੋ ਪ੍ਰਿਥਮੈ ਤਿਹ ਕੋ ਫਿਰ ਕੈ ਤਿਹ ਕੇ ਹਯ ਚਾਰ ਹੀ ਮਾਰੇ ॥
soot haniyo prithamai tih ko fir kai tih ke hay chaar hee maare |അവൻ ആദ്യം തൻ്റെ സാരഥിയെ ഇടിച്ചു വീഴ്ത്തി, പിന്നീട് തൻ്റെ നാല് കുതിരകളെയും കൊന്നു
ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਬਿਬਿਧਾਸਤ੍ਰ ਹੁਤੇ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸਭ ਹੀ ਕਟਿ ਡਾਰੇ ॥੧੯੧੮॥
aaur jite bibidhaasatr hute kab sayaam kahai sabh hee katt ddaare |1918|അദ്ദേഹം ഉപയോഗിച്ച എല്ലാത്തരം ആയുധങ്ങളും കൃഷ്ണൻ തടഞ്ഞു.1918.
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |ചൗപായി
ਜੋ ਮਲੇਛ ਰਿਸ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰੇ ॥
jo malechh ris sasatr sanbhaare |(കാൽ ജമൻ) മാലെക്ക് കോപിച്ചു, ഏത് കവചവും എടുത്തു.
ਸੋ ਕਟਿ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਹਿ ਡਾਰੇ ॥
so katt sree brijanaatheh ddaare |ആയുധം ഉയർത്തിയ മലെച്ചയെ കൃഷ്ണൻ വെട്ടിയിട്ടു
ਆਯੋ ਭਿਰਨ ਇਹੀ ਬਲੁ ਕਹਿਯੋ ॥
aayo bhiran ihee bal kahiyo |ശത്രു കാൽനടയായപ്പോൾ,
ਜਬ ਅਰਿ ਪਾਇ ਪਿਆਦਾ ਰਹਿਯੋ ॥੧੯੧੯॥
jab ar paae piaadaa rahiyo |1919|ശത്രുക്കൾ കാൽനടയായി മാത്രം അവശേഷിക്കുകയും അവൻ്റെ രഥം നഷ്ടപ്പെടുകയും ചെയ്തപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞു, "ഇത്രയും ശക്തിയിൽ വിശ്വസിച്ച് നിങ്ങൾ എന്നോടൊപ്പം യുദ്ധം ചെയ്യാൻ വന്നിരുന്നോ?" 1919.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |സ്വയ്യ
ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਿਚਾਰ ਕੀਯੋ ਚਿਤ ਮੈ ਭਈ ਸੋ ਨ ਮਲੇਛ ਜੋ ਮੁਸਟ ਲਰੈ ਹੈ ॥
kaanrah bichaar keeyo chit mai bhee so na malechh jo musatt larai hai |മലേച്ച മുകയയുമായി യുദ്ധം തുടങ്ങുന്നത് സംഭവിക്കരുതെന്ന് ശ്രീകൃഷ്ണൻ മനസ്സിൽ കരുതി.
ਤਉ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਹਮਰੇ ਸਭ ਹੀ ਤਨ ਕੋ ਅਪਵਿਤ੍ਰ ਕਰੈ ਹੈ ॥
tau kab sayaam kahai hamare sabh hee tan ko apavitr karai hai |ഈ മലെച്ച് മുസ്തിക എന്നോടു വഴക്കിട്ടാൽ എൻ്റെ ശരീരം മുഴുവൻ അശുദ്ധമാക്കുമെന്ന് കൃഷ്ണൻ മനസ്സിൽ കരുതി
ਆਯੁਧ ਕਉਚ ਸਜੇ ਤਨ ਮੈ ਸਭ ਸੈਨ ਜੁਰੈ ਮੁਹਿ ਨਾਇ ਬਧੈ ਹੈ ॥
aayudh kauch saje tan mai sabh sain jurai muhi naae badhai hai |(അവൻ) ശരീരം മുഴുവൻ കവചവും കവചവും കൊണ്ട് അലങ്കരിച്ചിരിക്കുന്നു. മുഴുവൻ സൈന്യത്തോടും കൂടി എനിക്ക് (അതിനെ) കൊല്ലാൻ കഴിയില്ല.
ਜੋ ਇਹ ਕੋ ਸਿਰ ਕਾਟਤ ਹੋਂ ਤੁ ਨਿਰਸਤ੍ਰ ਭਯੋ ਹਮਰੋ ਬਲ ਜੈ ਹੈ ॥੧੯੨੦॥
jo ih ko sir kaattat hon tu nirasatr bhayo hamaro bal jai hai |1920|കവചവും ആയുധങ്ങളുമായി കിടപ്പിലായ ശേഷം വന്നാൽ, അവനെ കൊല്ലാൻ കഴിയില്ല, ഞാൻ അവനെ കൊന്നാൽ, അവൻ ആയുധമില്ലാത്തപ്പോൾ, അവൻ്റെ ശക്തി കുറയും.1920.
ਏਕ ਬਿਚਾਰ ਕੀਯੋ ਚਿਤ ਮੈ ਭਜ ਹੌ ਇਹ ਤੇ ਇਹ ਪਾਛੇ ਪਰੈ ਹੋ ॥
ek bichaar keeyo chit mai bhaj hau ih te ih paachhe parai ho |താൻ ഓടിയാൽ മലെച്ച തൻ്റെ പിന്നാലെ ഓടുമെന്ന് കൃഷ്ണൻ മനസ്സിൽ കരുതി
ਜੈਹੋ ਹਉ ਥੋਰੇਈ ਬੀਚ ਚਲਿਯੋ ਤਨ ਭੇਟਨ ਯਾਹਿ ਮਲੇਛ ਨ ਦੈ ਹੋ ॥
jaiho hau thoreee beech chaliyo tan bhettan yaeh malechh na dai ho |അവൻ ഏതെങ്കിലും ഗുഹയിൽ പ്രവേശിക്കും, പക്ഷേ ആ മലെച്ച തൻ്റെ ശരീരത്തിൽ തൊടുന്നത് അവൻ ഇഷ്ടപ്പെടുന്നില്ല
ਸੋਵਤ ਹੈ ਮੁਚਕੁੰਦ ਜਹਾ ਧਸਿ ਵਾਹੀ ਗੁਫਾ ਮਹਿ ਜਾਇ ਜਗੈ ਹੋ ॥
sovat hai muchakund jahaa dhas vaahee gufaa meh jaae jagai ho |ഉറങ്ങിക്കിടക്കുന്ന മുചുകുണ്ഡിനെ അവൻ ഉണർത്തും (അവനെ ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് ഉണർത്തുന്നവൻ ചാരമാകുമെന്ന വരം നൽകിയ മാന്ധാതയുടെ പുത്രൻ)
ਜੈਹੋ ਬਚਾਇ ਮੈ ਆਪਨ ਕੈ ਤਿਹ ਡੀਠਹ ਸੋ ਇਹ ਕੋ ਜਰਵੈ ਹੋ ॥੧੯੨੧॥
jaiho bachaae mai aapan kai tih ddeetthah so ih ko jaravai ho |1921|അവൻ സ്വയം മറഞ്ഞിരുന്നു, എന്നാൽ മുചുകുന്ദിൻ്റെ ദർശനത്തിൻ്റെ തീയിൽ മലെച്ചയെ കൊല്ലും.1921.
ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |സോർത്ത
ਤਉ ਇਹ ਸ੍ਵਰਗਹਿ ਜਾਇ ਜਉ ਇਹ ਰਨ ਭੀਤਰ ਹਨਿਓ ॥
tau ih svarageh jaae jau ih ran bheetar hanio |യുദ്ധത്തിനിടയിൽ അവനെ (കാല്യവാനെ) കൊന്നാൽ അവൻ സ്വർഗത്തിൽ പോകും, അതിനാൽ അവനെ അഗ്നിയിൽ ചാരമാക്കും.
ਅਗਨ ਭਏ ਜਰਵਾਇ ਖ੍ਵੈ ਹੋ ਧਰਮ ਮਲੇਛ ਕੋ ॥੧੯੨੨॥
agan bhe jaravaae khvai ho dharam malechh ko |1922|അങ്ങനെ അവൻ്റെ ധർമ്മം (സ്വഭാവം) മലെച്ച എന്ന നിലയിൽ നിലനിൽക്കും.1922.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |സ്വയ്യ
ਛੋਰ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਸਸਤ੍ਰਨ ਤ੍ਯਾਗ ਕੈ ਕਾਨ੍ਰਹ ਭਜਿਯੋ ਜਨੁ ਤ੍ਰਾਸ ਬਢਾਯੋ ॥
chhor kai sayandan sasatran tayaag kai kaanrah bhajiyo jan traas badtaayo |തൻ്റെ രഥം ഉപേക്ഷിച്ച് ആയുധങ്ങൾ ഉപേക്ഷിച്ച് കൃഷ്ണൻ എല്ലാവരെയും ഭയപ്പെടുത്തി ഓടിപ്പോയി
ਵਾਹਿ ਲਖਿਯੋ ਕਿ ਭਜਿਯੋ ਮੁਹਿ ਤੇ ਮਥੁਰਾ ਹੂ ਕੇ ਨਾਇਕ ਹ੍ਵੈ ਕਹਿ ਧਾਯੋ ॥
vaeh lakhiyo ki bhajiyo muhi te mathuraa hoo ke naaeik hvai keh dhaayo |അവനെ ഭയന്ന് ഓടിപ്പോയി എന്ന് കരുതിയ കാല്യവനൻ അവനെ വിളിച്ച് കൃഷ്ണനെ പിന്തുടർന്നു.
ਸੋਵਤ ਥੋ ਮੁਚਕੁੰਦ ਜਹਾ ਸੁ ਤਹਾ ਹੀ ਗਯੋ ਤਿਹ ਜਾਇ ਜਗਾਯੋ ॥
sovat tho muchakund jahaa su tahaa hee gayo tih jaae jagaayo |മുചുകുന്ദ് ഉറങ്ങുന്നിടത്താണ് കൃഷ്ണ എത്തിയത്
ਆਪੁ ਬਚਾਇ ਗਯੋ ਤਨ ਕੋ ਇਹ ਆਵਤ ਥੋ ਇਹ ਕੋ ਜਰਵਾਯੋ ॥੧੯੨੩॥
aap bachaae gayo tan ko ih aavat tho ih ko jaravaayo |1923|അവനെ ചവിട്ടി ഉണർത്തുകയും പിന്നീട് സ്വയം മറയ്ക്കുകയും ചെയ്തു, ഈ രീതിയിൽ, കൃഷ്ണൻ സ്വയം രക്ഷിച്ചു, പക്ഷേ കാലയവനനെ ഭസ്മമാക്കി.1923.
ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |സോർത്ത
ਆਪਨ ਕੋ ਬਚਵਾਇ ਗਯੋ ਕਾਨ੍ਰਹ ਮੁਚਕੁੰਦ ਤੇ ॥
aapan ko bachavaae gayo kaanrah muchakund te |കൃഷ്ണൻ മുചുകുന്ദിൽ നിന്ന് സ്വയം രക്ഷിച്ചു, എന്നാൽ മുചുകുണ്ട് ഉറക്കത്തിൽ നിന്ന് ഉണർന്നപ്പോൾ
ਤਜੀ ਨੀਦ ਤਿਹ ਰਾਇ ਹੇਰਤ ਭਸਮ ਮਲੇਛ ਭਯੋ ॥੧੯੨੪॥
tajee need tih raae herat bhasam malechh bhayo |1924|കല്യവനനെ കണ്ടപ്പോൾ ചാരമായി.1924.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |സ്വയ്യ
ਜਰਿ ਛਾਰ ਮਲੇਛ ਭਯੋ ਜਬ ਹੀ ਮੁਚਕੁੰਦ ਪੈ ਤਉ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਆਯੋ ॥
jar chhaar malechh bhayo jab hee muchakund pai tau brijabhookhan aayo |കാലയവനം ദഹിപ്പിച്ച് ഭസ്മമായപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ മുചുകുണ്ടിലെത്തി
ਆਵਤ ਹੀ ਤਿਹ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੋ ਹੇਰ ਕੈ ਪਾਇਨ ਊਪਰਿ ਸੀਸ ਝੁਕਾਯੋ ॥
aavat hee tih kaanrah ko her kai paaein aoopar sees jhukaayo |കൃഷ്ണനെ കണ്ട മുചുകുന്ദ് അവൻ്റെ പാദങ്ങളിൽ തല കുനിച്ചു
ਅਉਰ ਜਿਤੌ ਦੁਖੁ ਥੋ ਤਿਹ ਕੋ ਹਰਿ ਬਾਤਨ ਸੋ ਤਿਹ ਤਾਪ ਬੁਝਾਯੋ ॥
aaur jitau dukh tho tih ko har baatan so tih taap bujhaayo |ഭഗവാൻ കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ വാക്കുകളിലൂടെയും മുചുകുന്ദിനെ ഉപദേശിച്ചും ആശ്വസിപ്പിച്ചു
ਐਸੇ ਸਮੋਧਿ ਕੈ ਤਾ ਤਿਹ ਜਾਰਿ ਕੈ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਡੇਰਨ ਆਯੋ ॥੧੯੨੫॥
aaise samodh kai taa tih jaar kai sree brij naaeik dderan aayo |1925|കാലയവനനെ ഭസ്മമാക്കി, അവൻ തൻ്റെ വീട്ടിലേക്ക് പോയി.1925.
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਕਾਲ ਜਮਨ ਬਧਹਿ ਧਿਆਇ ਸਮਾਪਤੰ ॥
eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare kaal jaman badheh dhiaae samaapatan |ബച്ചിത്തർ നാടകത്തിലെ കൃഷ്ണാവതാരത്തിലെ “കാല്യവന വധം” എന്ന അധ്യായത്തിൻ്റെ അവസാനം.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |സ്വയ്യ
ਜਉ ਲਗਿ ਡੇਰਨ ਆਵਤ ਥੋ ਤਬ ਲਉ ਇਕਿ ਆਇ ਸੰਦੇਸ ਸੁਨਾਯੋ ॥
jau lag dderan aavat tho tab lau ik aae sandes sunaayo |കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ കൂടാരത്തിൽ എത്തിയ ഉടനെ സന്ദേശം നൽകാൻ ഒരാൾ വന്നു.
ਧਾਮ ਚਲੋ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕਹਾ ਤੁਮ ਪੈ ਸਜਿ ਸੈਨ ਜਰਾਸੰਧਿ ਆਯੋ ॥
dhaam chalo brijanaath kahaa tum pai saj sain jaraasandh aayo |“ഹേ കൃഷ്ണാ! എന്തുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങളുടെ വീട്ടിലേക്ക് പോകുന്നത്? അക്കരെ ജരാസന്ധൻ തൻ്റെ സൈന്യവുമായി അലങ്കരിച്ച് വരുന്നു.
ਅਉ ਸੁਨਿ ਕੈ ਬਤੀਯਾ ਤਿਹ ਕੀ ਮਨ ਮੈ ਭਟ ਅਉਰਨ ਤ੍ਰਾਸ ਬਢਾਯੋ ॥
aau sun kai bateeyaa tih kee man mai bhatt aauran traas badtaayo |ഈ വാക്കുകൾ കേട്ട് യോദ്ധാക്കളുടെ മനസ്സ് ഭയപ്പെട്ടു
ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਜਦੁਬੀਰ ਹਲੀ ਅਤਿ ਹੀ ਮਨ ਆਪਨ ਮੈ ਸੁਖ ਪਾਯੋ ॥੧੯੨੬॥
sayaam bhanai jadubeer halee at hee man aapan mai sukh paayo |1926|എന്നാൽ കൃഷ്ണനും ബൽറാമും ഇതിൽ സന്തോഷിച്ചു.1926.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |ദോഹ്റ
ਏਈ ਬਾਤੈ ਕਰਤ ਭਟ ਨਿਜ ਪੁਰ ਪਹੁੰਚੇ ਆਇ ॥
eee baatai karat bhatt nij pur pahunche aae |ഈ സംസാരത്തിൽ മുഴുകി, എല്ലാ യോദ്ധാക്കളും നഗരത്തിലെത്തി
ਭੂਪ ਬੈਠਿ ਬੁਧਿਵੰਤ ਸਭ ਅਪੁਨੇ ਲੀਏ ਬੁਲਾਇ ॥੧੯੨੭॥
bhoop baitth budhivant sabh apune lee bulaae |1927|ഉഗ്ഗർസൈൻ രാജാവ് തൻ്റെ ജ്ഞാനികളായ ആത്മവിശ്വാസമുള്ളവരെ വിളിച്ചു.1927.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |സ്വയ്യ
ਜੋਰਿ ਘਨੋ ਦਲੁ ਸੰਧਿ ਜਰਾ ਨ੍ਰਿਪ ਆਯੋ ਹੈ ਕੋਪਿ ਅਬੈ ਕਹਿ ਕਈਯੈ ॥
jor ghano dal sandh jaraa nrip aayo hai kop abai keh keeyai |രാജാവ് പറഞ്ഞു: "ജരാസന്ധൻ തൻ്റെ വലിയ സൈന്യവുമായി ക്രോധത്തോടെ വരുന്നു
ਸੈਨ ਘਨੋ ਇਹ ਕੈ ਸੰਗਿ ਹੈ ਜੋ ਪੈ ਜੁਧੁ ਕਰੈ ਨਹੀ ਜਾਤਿ ਬਚਈਯੈ ॥
sain ghano ih kai sang hai jo pai judh karai nahee jaat bacheeyai |യുദ്ധം കൊണ്ട് നമുക്ക് സ്വയം രക്ഷിക്കാനാവില്ല