ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 478

ਘਨਿਯੋ ਹਾਥ ਕਾਟੇ ਗਿਰੇ ਪੇਟ ਫਾਟੈ ਫਿਰੈ ਬੀਰ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਮੈ ਬਾਨ ਲਾਗੇ ॥

ghaniyo haath kaatte gire pett faattai firai beer sangraam mai baan laage |

പലരുടെയും കൈകൾ അറ്റുപോയിരുന്നു, പലരും പൊട്ടിത്തെറിച്ച വയറുമായി നിലത്ത് വീണു, അമ്പുകൾ കുത്തിയവർ യുദ്ധക്കളത്തിൽ അലഞ്ഞു.

ਘਨਿਯੋ ਘਾਇ ਲਾਗੇ ਬਸਤ੍ਰ ਸ੍ਰਉਨ ਪਾਗੇ ਮਨੋ ਪਹਨਿ ਆਏ ਸਬੈ ਲਾਲ ਬਾਗੇ ॥੧੮੦੬॥

ghaniyo ghaae laage basatr sraun paage mano pahan aae sabai laal baage |1806|

മുറിവേറ്റവരിൽ പലരും ചുവന്ന വസ്ത്രം ധരിച്ച് വന്നതായി കാണപ്പെട്ടു.1806.

ਜਬੈ ਸ੍ਯਾਮ ਬਲਿ ਰਾਮ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਮ੍ਯਾਨੇ ਲੀਯੋ ਪਾਨਿ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ਚਕ੍ਰ ਭਾਰੀ ॥

jabai sayaam bal raam sangraam mayaane leeyo paan sanbhaar kai chakr bhaaree |

കൃഷ്ണനും ബൽറാമും കൈയിൽ ഡിസ്കസും വാളും എടുത്തപ്പോൾ ആരോ അവൻ്റെ വില്ലും വലിച്ചുകൊണ്ടു പോയി.

ਕੇਊ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕੋ ਤਾਨ ਧਾਏ ਕੇਊ ਢਾਲ ਤ੍ਰਿਸੂਲ ਮੁਗਦ੍ਰ ਕਟਾਰੀ ॥

keaoo baan kamaan ko taan dhaae keaoo dtaal trisool mugadr kattaaree |

കവചമോ ത്രിശൂലമോ ഗദയോ കഠാരയോ പിടിച്ച് ഒരാൾ പോയി

ਜਰਾਸੰਧਿ ਕੀ ਫਉਜ ਮੈ ਚਾਲ ਪਾਰੀ ਬਲੀ ਦਉਰ ਕੈ ਠਉਰਿ ਸੈਨਾ ਸੰਘਾਰੀ ॥

jaraasandh kee fauj mai chaal paaree balee daur kai tthaur sainaa sanghaaree |

ജരാസന്ധൻ്റെ സൈന്യത്തിൽ അമ്പരപ്പുണ്ടായി, കാരണം കൃഷ്ണൻ സൈന്യത്തെ കൊല്ലാൻ അങ്ങോട്ടും ഇങ്ങോട്ടും ഓടി.

ਦੁਹੂੰ ਓਰ ਤੇ ਸਾਰ ਪੈ ਸਾਰ ਬਾਜਿਯੋ ਛੁਟੀ ਮੈਨ ਕੇ ਸਤ੍ਰੁ ਕੀ ਨੈਨ ਤਾਰੀ ॥੧੮੦੭॥

duhoon or te saar pai saar baajiyo chhuttee main ke satru kee nain taaree |1807|

ഇരുവശത്തും ഉരുക്ക് ഉരുക്കുമായി കൂട്ടിയിടിച്ചു, യുദ്ധത്തിൻ്റെ ഭീകരത കാരണം ശിവൻ്റെ ധ്യാനവും തകരാറിലായി.1807.

ਮਚੀ ਮਾਰਿ ਘਮਕਾਰਿ ਤਲਵਾਰਿ ਬਰਛੀ ਗਦਾ ਛੁਰੀ ਜਮਧਰਨ ਅਰਿ ਦਲ ਸੰਘਾਰੇ ॥

machee maar ghamakaar talavaar barachhee gadaa chhuree jamadharan ar dal sanghaare |

വാൾ, കുന്തം, ഗദ, കഠാര, മഴു മുതലായവ കൊണ്ട് ഭയങ്കരമായ നാശം സംഭവിച്ചു, ശത്രുവിൻ്റെ സൈന്യം കൊല്ലപ്പെട്ടു.

ਬਢੀ ਸ੍ਰਉਨ ਸਲਤਾ ਬਹੇ ਜਾਤ ਗਜ ਬਾਜ ਰਥ ਮੁੰਡ ਕਰਿ ਸੁੰਡ ਭਟ ਤੁੰਡ ਨਿਆਰੇ ॥

badtee sraun salataa bahe jaat gaj baaj rath mundd kar sundd bhatt tundd niaare |

ഒഴുകുന്ന രക്തപ്രവാഹം ഒഴുകി, ആന, കുതിര, രഥം, ആനകളുടെ തല, തുമ്പിക്കൈ എന്നിവ ഒഴുകുന്നത് കണ്ടു.

ਤ੍ਰਸੇ ਭੂਤ ਬੈਤਾਲ ਭੈਰਵਿ ਭਗੀ ਜੁਗਨੀ ਪੈਰ ਖਪਰਿ ਉਲਟਿ ਉਰਿ ਸੁ ਧਾਰੇ ॥

trase bhoot baitaal bhairav bhagee juganee pair khapar ulatt ur su dhaare |

പ്രേതങ്ങളും വൈതലുകളും ഭൈരവരും ദാഹിച്ചു, യോഗിനിമാരും മറിഞ്ഞ പാത്രങ്ങളുമായി ഓടിപ്പോയി.

ਭਨੈ ਰਾਮ ਸੰਗ੍ਰਾਮ ਅਤਿ ਤੁਮਲ ਦਾਰੁਨ ਭਯੋ ਮੋਨ ਤਜਿ ਸਿਵ ਬ੍ਰਹਮ ਜੀਅ ਡਰਾਰੇ ॥੧੮੦੮॥

bhanai raam sangraam at tumal daarun bhayo mon taj siv braham jeea ddaraare |1808|

ഈ ഘോരമായ യുദ്ധത്തിൽ ശിവനും ബ്രഹ്മാവും പോലും ഏകാഗ്രത വിട്ട് ഭയന്നുപോയി എന്ന് കവി റാം പറയുന്നു.1808 .

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਜਬ ਸਾਮ ਸੁ ਪਉਰਖ ਏਤੋ ਕੀਯੋ ਅਰਿ ਸੈਨਹੁ ਤੇ ਭਟ ਏਕ ਪੁਕਾਰਿਯੋ ॥

jab saam su paurakh eto keeyo ar sainahu te bhatt ek pukaariyo |

ശ്രീകൃഷ്ണൻ ഇത്ര ധൈര്യം കാണിച്ചപ്പോൾ (അന്ന്) ശത്രുസൈന്യത്തിൽ നിന്ന് ഒരു വീരനെ വിളിച്ചു.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਡੋ ਬਲਵੰਡ ਪ੍ਰਚੰਡ ਘਮੰਡ ਕੀਯੋ ਅਤਿ ਨੈਕੁ ਨ ਹਾਰਿਯੋ ॥

kaanrah baddo balavandd prachandd ghamandd keeyo at naik na haariyo |

കൃഷ്ണൻ ഇത്രയധികം ധീരത പ്രകടിപ്പിച്ചപ്പോൾ ശത്രുസൈന്യത്തിലെ ഒരു യോദ്ധാവ് വിളിച്ചുപറഞ്ഞു: "കൃഷ്ണൻ വളരെ ശക്തനായ വീരനാണ്, യുദ്ധത്തിൽ ചെറുതായി പോലും തോൽക്കപ്പെടുന്നില്ല.

ਤਾ ਤੇ ਅਬੈ ਭਜੀਐ ਤਜੀਐ ਰਨ ਯਾ ਤੇ ਨ ਕੋਊ ਬਚਿਯੋ ਬਿਨੁ ਮਾਰਿਯੋ ॥

taa te abai bhajeeai tajeeai ran yaa te na koaoo bachiyo bin maariyo |

“ഇപ്പോൾ യുദ്ധക്കളം വിട്ട് ഓടിപ്പോകൂ, കാരണം എല്ലാവരും മരിക്കും, ആരും അതിജീവിക്കില്ല

ਬਾਲਕ ਜਾਨ ਕੈ ਭੂਲਹੁ ਰੇ ਜਿਨਿ ਕੇਸ ਤੇ ਗਹਿ ਕੰਸ ਪਛਾਰਿਯੋ ॥੧੮੦੯॥

baalak jaan kai bhoolahu re jin kes te geh kans pachhaariyo |1809|

താൻ ആൺകുട്ടിയാണെന്ന മിഥ്യാധാരണയിൽ വീഴരുത്, കംസനെ മുടിയിൽ നിന്ന് പിടിച്ച് വീഴ്ത്തിയ അതേ കൃഷ്ണൻ തന്നെ.”1809.

ਐਸੋ ਉਚਾਰ ਸਬੈ ਸੁਨਿ ਕੈ ਚਿਤ ਮੈ ਅਤਿ ਸੰਕਤਿ ਮਾਨ ਭਏ ਹੈ ॥

aaiso uchaar sabai sun kai chit mai at sankat maan bhe hai |

ഇത്തരം വാക്കുകൾ കേട്ട് എല്ലാവരുടെയും മനസ്സ് വല്ലാതെ സംശയിച്ചു.

ਕਾਇਰ ਭਾਜਨ ਕੋ ਮਨ ਕੀਨੋ ਹੈ ਸੂਰਨ ਕੇ ਮਨ ਕੋਪਿ ਤਏ ਹੈ ॥

kaaeir bhaajan ko man keeno hai sooran ke man kop te hai |

ഈ വാക്കുകൾ കേട്ടപ്പോൾ എല്ലാവരുടെയും മനസ്സിൽ സസ്പെൻസ് ഉയർന്നു, ഭീരു യുദ്ധക്കളത്തിൽ നിന്ന് ഓടിപ്പോകാൻ ചിന്തിച്ചു, പക്ഷേ യോദ്ധാക്കൾ രോഷാകുലരായി.

ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਕ੍ਰਿਪਾਨਨ ਲੈ ਕਰਿ ਮਾਨ ਭਰੇ ਭਟ ਆਇ ਖਏ ਹੈ ॥

baan kamaan kripaanan lai kar maan bhare bhatt aae khe hai |

വില്ലും അമ്പും വാളും മറ്റും എടുത്ത് അവർ അഭിമാനത്തോടെ (എതിരാളികളോട്) യുദ്ധം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി.

ਸ੍ਯਾਮ ਲਯੋ ਅਸਿ ਪਾਨਿ ਸੰਭਾਰ ਹਕਾਰ ਬਿਦਾਰ ਸੰਘਾਰਿ ਦਏ ਹੈ ॥੧੮੧੦॥

sayaam layo as paan sanbhaar hakaar bidaar sanghaar de hai |1810|

കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ വാൾ കയ്യിലെടുത്തു, എല്ലാവരെയും വെല്ലുവിളിച്ച് തമനെ വധിച്ചു.1810.

ਏਕ ਭਜੇ ਲਖਿ ਭੀਰ ਪਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕਹੀ ਬਲਿਬੀਰ ਸੰਭਾਰੋ ॥

ek bhaje lakh bheer paree jadubeer kahee balibeer sanbhaaro |

(യുദ്ധത്തിൽ) ഒരു പ്രതിസന്ധി സാഹചര്യം ഉണ്ടാകുമ്പോൾ, നിരവധി യോദ്ധാക്കൾ പലായനം ചെയ്യുന്നു. (അപ്പോൾ) ശ്രീകൃഷ്ണൻ ബലരാമനോട് പറഞ്ഞു, സൂക്ഷിച്ചുകൊള്ളൂ.

ਸਸਤ੍ਰ ਜਿਤੇ ਤੁਮਰੇ ਪਹਿ ਹੈ ਜੁ ਅਰੇ ਅਰਿ ਤਾਹਿ ਹਕਾਰਿ ਸੰਘਾਰੋ ॥

sasatr jite tumare peh hai ju are ar taeh hakaar sanghaaro |

ഈ ആപത്കരമായ സാഹചര്യത്തിൽ യോദ്ധാക്കൾ ഓടിപ്പോകുന്നത് കണ്ട് കൃഷ്ണൻ ബൽറാമിനോട് പറഞ്ഞു, “നിങ്ങൾക്ക് ഈ സാഹചര്യം നിയന്ത്രിക്കാനും നിങ്ങളുടെ എല്ലാ ആയുധങ്ങളും പിടിക്കാനും കഴിയും.

ਧਾਇ ਨਿਸੰਕ ਪਰੋ ਤਿਹ ਊਪਰਿ ਸੰਕ ਕਛੂ ਚਿਤ ਮੈ ਨ ਬਿਚਾਰੋ ॥

dhaae nisank paro tih aoopar sank kachhoo chit mai na bichaaro |

ഒരു ഉന്മാദത്തോടെ അവരുടെ നേരെ ഇറങ്ങിച്ചെല്ലുക, നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ പോലും അതിനെക്കുറിച്ച് ചിന്തിക്കരുത്.

ਭਾਜਤ ਜਾਤ ਜਿਤੇ ਰਿਪੁ ਹੈ ਤਿਹ ਪਾਸਿ ਕੇ ਸੰਗ ਗ੍ਰਸੋ ਜਿਨਿ ਮਾਰੋ ॥੧੮੧੧॥

bhaajat jaat jite rip hai tih paas ke sang graso jin maaro |1811|

"ശത്രുവിനെ വെല്ലുവിളിച്ച് അവനെ കൊല്ലുക, മടികൂടാതെ അവരുടെ മേൽ വീഴുക, ഓടിപ്പോകുന്ന എല്ലാ ശത്രുക്കളും അവരെ കൊല്ലാതെ കുടുക്കുകയും പിടിക്കുകയും ചെയ്യുക." 1811.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਰਾਜ ਕੇ ਆਨਨ ਤੇ ਮੁਸਲੀਧਰ ਬੈਨ ਇਹੈ ਸੁਨਿ ਪਾਏ ॥

sree brijaraaj ke aanan te musaleedhar bain ihai sun paae |

(എപ്പോൾ) ശ്രീകൃഷ്ണൻ്റെ വായിൽ നിന്ന് ബലരാമൻ ഈ വാക്കുകൾ കേട്ടു

ਮੂਸਲ ਅਉ ਹਲ ਪਾਨਿ ਲਯੋ ਬਲਿ ਪਾਸਿ ਸੁਧਾਰ ਕੈ ਪਾਛੇ ਹੀ ਧਾਏ ॥

moosal aau hal paan layo bal paas sudhaar kai paachhe hee dhaae |

കൃഷ്ണൻ്റെ വായിൽ നിന്ന് ഈ വാക്കുകൾ കേട്ട് ബൽറാം തൻ്റെ കലപ്പയും ഗദയും എടുത്ത് ശത്രുസൈന്യത്തെ പിന്തുടരാൻ ഓടി.

ਭਾਜਤ ਸਤ੍ਰਨ ਕੋ ਮਿਲ ਕੈ ਗਰਿ ਡਾਰਿ ਦਈ ਰਿਪੁ ਹਾਥ ਬੰਧਾਏ ॥

bhaajat satran ko mil kai gar ddaar dee rip haath bandhaae |

ഓടിക്കളിക്കുന്ന ശത്രുക്കളുടെ അടുത്ത് എത്തിയ ബൽറാം അവരുടെ കൈകൾ തൻ്റെ കുരുക്കുകൊണ്ട് ബന്ധിച്ചു

ਏਕ ਲਰੇ ਰਨ ਮਾਝ ਮਰੇ ਇਕ ਜੀਵਤ ਜੇਲਿ ਕੈ ਬੰਧ ਪਠਾਏ ॥੧੮੧੨॥

ek lare ran maajh mare ik jeevat jel kai bandh patthaae |1812|

അവരിൽ ചിലർ യുദ്ധം ചെയ്തു മരിക്കുകയും ചിലരെ ജീവനോടെ തടവുകാരായി പിടിക്കുകയും ചെയ്തു.1812.

ਸ੍ਰੀ ਜਦੁਬੀਰ ਕੇ ਬੀਰ ਤਬੈ ਅਰਿ ਸੈਨ ਕੇ ਪਾਛੇ ਪਰੇ ਅਸਿ ਧਾਰੇ ॥

sree jadubeer ke beer tabai ar sain ke paachhe pare as dhaare |

കൃഷ്ണ യോദ്ധാക്കൾ വാളുകൾ പിടിച്ച് ശത്രുസൈന്യത്തിന് പിന്നാലെ ഓടി

ਆਇ ਖਏ ਸੋਊ ਮਾਰਿ ਲਏ ਤੇਊ ਜਾਨਿ ਦਏ ਜਿਨਿ ਇਉ ਕਹਿਯੋ ਹਾਰੇ ॥

aae khe soaoo maar le teaoo jaan de jin iau kahiyo haare |

യുദ്ധം ചെയ്തവർ കൊല്ലപ്പെട്ടു, ആരെങ്കിലും കീഴടങ്ങിയവരെ വിട്ടയച്ചു

ਜੋ ਨ ਟਰੇ ਕਬਹੂੰ ਰਨ ਤੇ ਅਰਿ ਤੇ ਬਲਿਦੇਵ ਕੇ ਬਿਕ੍ਰਮ ਟਾਰੇ ॥

jo na ttare kabahoon ran te ar te balidev ke bikram ttaare |

യുദ്ധത്തിൽ ഒരിക്കലും പിന്നോട്ട് പോകാത്ത ശത്രുക്കൾക്ക് ബൽറാമിൻ്റെ ശക്തിക്ക് മുന്നിൽ തിരിച്ചുവരേണ്ടി വന്നു

ਭਾਜਿ ਗਏ ਬਿਸੰਭਾਰ ਭਏ ਗਿਰ ਗੇ ਕਰ ਤੇ ਕਰਵਾਰਿ ਕਟਾਰੇ ॥੧੮੧੩॥

bhaaj ge bisanbhaar bhe gir ge kar te karavaar kattaare |1813|

അവർ ഭീരുക്കളായിത്തീരുകയും ഭൂമിക്ക് ഭാരമായി മാറുകയും ചെയ്തു, ഓടിപ്പോയി, അവരുടെ കൈകളിൽ നിന്ന് വാളുകളും കഠാരകളും താഴെവീണു.1813.

ਜੋ ਭਟ ਠਾਢੇ ਰਹੇ ਰਨ ਮੈ ਤੇਊ ਦਉਰਿ ਪਰੇ ਤਿਹ ਠਉਰ ਰਿਸੈ ਕੈ ॥

jo bhatt tthaadte rahe ran mai teaoo daur pare tih tthaur risai kai |

യുദ്ധക്കളത്തിൽ നിൽക്കുന്ന യോദ്ധാക്കൾ കോപാകുലരായി അവിടേക്ക് ഓടിപ്പോകുന്നു.

ਚਕ੍ਰ ਗਦਾ ਅਸਿ ਲੋਹਹਥੀ ਬਰਛੀ ਪਰਸੇ ਅਰਿ ਨੈਨ ਚਿਤੈ ਕੈ ॥

chakr gadaa as lohahathee barachhee parase ar nain chitai kai |

യുദ്ധക്കളത്തിൽ തുടർന്നുകൊണ്ടിരുന്ന ആ യോദ്ധാക്കൾ, ഇപ്പോൾ, കോപാകുലരായി, ഡിസ്കസ്, വാളുകൾ, കുന്തങ്ങൾ, മഴു മുതലായവ എടുത്ത് ഒരുമിച്ചുകൂടി മുന്നിലേക്ക് പാഞ്ഞു.

ਨੈਕੁ ਡਰੈ ਨਹੀ ਧਾਇ ਪਰੈ ਭਟ ਗਾਜਿ ਸਬੈ ਪ੍ਰਭ ਕਾਜ ਜਿਤੈ ਕੈ ॥

naik ddarai nahee dhaae parai bhatt gaaj sabai prabh kaaj jitai kai |

അവരെല്ലാം ഭയമില്ലാതെ ഇടിമുഴക്കത്തോടെ കൃഷ്ണനെ കീഴടക്കാൻ ഓടി

ਅਉਰ ਦੁਹੂੰ ਦਿਸ ਜੁਧ ਕਰੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਸੁਰ ਧਾਮ ਹਿਤੈ ਕੈ ॥੧੮੧੪॥

aaur duhoon dis judh karai kab sayaam kahai sur dhaam hitai kai |1814|

സ്വർഗ്ഗപ്രാപ്തിക്കായി ഇരുഭാഗത്തുനിന്നും ഭയങ്കരമായ യുദ്ധം നടന്നു.1814.

ਪੁਨਿ ਜਾਦਵ ਧਾਇ ਪਰੇ ਇਤ ਤੇ ਉਤ ਤੇ ਮਿਲਿ ਕੈ ਅਰਿ ਸਾਮੁਹੇ ਧਾਏ ॥

pun jaadav dhaae pare it te ut te mil kai ar saamuhe dhaae |

അപ്പോൾ ഇപ്പുറത്ത് നിന്ന് യാദവരും അപ്പുറത്ത് നിന്ന് ശത്രുക്കളും എതിരാളികളെ നേരിട്ടു

ਆਵਤ ਹੀ ਤਿਨ ਆਪਸਿ ਬੀਚ ਹਕਾਰਿ ਹਕਾਰਿ ਪ੍ਰਹਾਰ ਲਗਾਏ ॥

aavat hee tin aapas beech hakaar hakaar prahaar lagaae |

പരസ്പരം പൂട്ടിയവർ പരസ്പരം വെല്ലുവിളിക്കുന്നതിനിടയിൽ അടി തുടങ്ങി

ਏਕ ਮਰੇ ਇਕ ਸਾਸ ਭਰੇ ਤਰਫੈ ਇਕ ਘਾਇਲ ਭੂ ਪਰ ਆਏ ॥

ek mare ik saas bhare tarafai ik ghaaeil bhoo par aae |

അവരിൽ പലരും മരിച്ചു, മുറിവുകളാൽ വലഞ്ഞു, പലരും ഭൂമിയിൽ കിടന്നു

ਮਾਨੋ ਮਲੰਗ ਅਖਾਰਨ ਭੀਤਰ ਲੋਟਤ ਹੈ ਬਹੁ ਭਾਗ ਚੜਾਏ ॥੧੮੧੫॥

maano malang akhaaran bheetar lottat hai bahu bhaag charraae |1815|

1815-ൽ, അമിതമായി ചണച്ചെടി കുടിക്കുന്ന ഗുസ്തിക്കാർ അരങ്ങിൽ ഉരുളുന്നത് കാണപ്പെട്ടു.

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

KABIT

ਬਡੇ ਸ੍ਵਾਮਿਕਾਰਜੀ ਅਟਲ ਸੂਰ ਆਹਵ ਮੈ ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਸਾਮੁਹੇ ਤੇ ਪੈਗੁ ਨ ਟਰਤ ਹੈ ॥

badde svaamikaarajee attal soor aahav mai satran ke saamuhe te paig na ttarat hai |

മഹാനായ യോദ്ധാക്കൾ ശക്തമായി യുദ്ധത്തിൽ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു, ശത്രുവിനെ അഭിമുഖീകരിക്കുമ്പോൾ അവരുടെ ചുവടുകൾ തിരിച്ചെടുക്കുന്നില്ല.

ਬਰਛੀ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਲੈ ਕਮਾਨ ਬਾਨ ਸਾਵਧਾਨ ਤਾਹੀ ਸਮੇ ਚਿਤ ਮੈ ਹੁਲਾਸ ਕੈ ਲਰਤ ਹੈ ॥

barachhee kripaan lai kamaan baan saavadhaan taahee same chit mai hulaas kai larat hai |

കുന്തങ്ങൾ, വാളുകൾ, അസ്ത്രങ്ങൾ മുതലായവ കൈകളിൽ എടുത്ത് അവർ വളരെ ജാഗരൂകരായി സന്തോഷത്തോടെ യുദ്ധം ചെയ്യുന്നു.

ਜੂਝ ਕੈ ਪਰਤ ਭਵਸਾਗਰ ਤਰਤ ਭਾਨੁ ਮੰਡਲ ਕਉ ਭੇਦ ਪ੍ਯਾਨ ਬੈਕੁੰਠ ਕਰਤ ਹੈ ॥

joojh kai parat bhavasaagar tarat bhaan manddal kau bhed payaan baikuntth karat hai |

അവർ രക്തസാക്ഷിത്വം ആശ്ലേഷിക്കുന്നത് ഭയാനകമായ സംസാര സമുദ്രത്തിലൂടെ കടത്തുവള്ളം നടത്താനാണ്.

ਕਹੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਪ੍ਰਾਨ ਅਗੇ ਕਉ ਧਸਤ ਐਸੇ ਜੈਸੇ ਨਰ ਪੈਰ ਪੈਰ ਕਾਰੀ ਪੈ ਧਰਤ ਹੈ ॥੧੮੧੬॥

kahai kab sayaam praan age kau dhasat aaise jaise nar pair pair kaaree pai dharat hai |1816|

സൂര്യൻ്റെ ഗോളത്തെ സ്പർശിച്ചതിന് ശേഷം, കാലുകൾ കൂടുതൽ ആഴത്തിലുള്ള സ്ഥലത്ത് ഉന്തിനിൽക്കുന്നതുപോലെ, കവിയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ, യോദ്ധാക്കൾ മുന്നോട്ട് പോകുന്നു.1816.