ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 317

ਅਥ ਚੀਰ ਚਰਨ ਕਥਨੰ ॥

ath cheer charan kathanan |

ഇപ്പോൾ വസ്ത്രങ്ങൾ നീക്കം ചെയ്യുന്നതിനെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണം ആരംഭിക്കുന്നു

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਨ੍ਰਹਾਵਨਿ ਲਾਗਿ ਜਬੈ ਗੁਪੀਆ ਤਬ ਲੈ ਪਟ ਕਾਨ ਚਰਿਯੋ ਤਰੁ ਊਪੈ ॥

nrahaavan laag jabai gupeea tab lai patt kaan chariyo tar aoopai |

ഗോപികമാർ കുളിക്കാൻ തുടങ്ങിയപ്പോൾ, കൃഷ്ണൻ അവരുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ എടുത്തുകൊണ്ട് മരത്തിൽ കയറി

ਤਉ ਮੁਸਕਯਾਨ ਲਗੀ ਮਧਿ ਆਪਨ ਕੋਇ ਪੁਕਾਰ ਕਰੇ ਹਰਿ ਜੂ ਪੈ ॥

tau musakayaan lagee madh aapan koe pukaar kare har joo pai |

ഗോപികമാർ പുഞ്ചിരിച്ചു, അവരിൽ ചിലർ ഉറക്കെ വിളിച്ചു പറഞ്ഞു:

ਚੀਰ ਹਰੇ ਹਮਰੇ ਛਲ ਸੋ ਤੁਮ ਸੋ ਠਗ ਨਾਹਿ ਕਿਧੋ ਕੋਊ ਭੂ ਪੈ ॥

cheer hare hamare chhal so tum so tthag naeh kidho koaoo bhoo pai |

നിങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ കബളിപ്പിച്ച് മോഷ്ടിച്ചു, നിങ്ങളെപ്പോലെ മറ്റൊരു കള്ളനില്ല

ਹਾਥਨ ਸਾਥ ਸੁ ਸਾਰੀ ਹਰੀ ਦ੍ਰਿਗ ਸਾਥ ਹਰੋ ਹਮਰੋ ਤੁਮ ਰੂਪੈ ॥੨੫੧॥

haathan saath su saaree haree drig saath haro hamaro tum roopai |251|

നിങ്ങൾ ഞങ്ങളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ നിങ്ങളുടെ കൈകളാൽ അഴിച്ചുമാറ്റി, നിങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ കൊണ്ട് ഞങ്ങളുടെ സൗന്ദര്യം പിടിച്ചെടുക്കുന്നു.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਕਾਨ ਜੂ ਸੋ ॥

gopee baach kaan joo so |

കൃഷ്ണനെ അഭിസംബോധന ചെയ്ത ഗോപികമാരുടെ സംസാരം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਮੁਖ ਤੇ ਗੁਪੀਆ ਇਹ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸਿਖੇ ਤੁਮ ਬਾਤ ਭਲੀ ਹੈ ॥

sayaam kahiyo mukh te gupeea ih kaanrah sikhe tum baat bhalee hai |

ഗോപികമാർ പറഞ്ഞു, കൃഷ്ണാ! നിങ്ങൾ ഈ നല്ല (ഒന്നും കൂടാതെ) ജോലി പഠിച്ചു

ਨੰਦ ਕੀ ਓਰ ਪਿਖੋ ਤੁਮ ਹੂੰ ਦਿਖੋ ਭ੍ਰਾਤ ਕੀ ਓਰ ਕਿ ਨਾਮ ਹਲੀ ਹੈ ॥

nand kee or pikho tum hoon dikho bhraat kee or ki naam halee hai |

നിങ്ങൾക്ക് നന്ദിൻ്റെ നേരെ കാണാം, സഹോദരൻ ബൽറാമിന് നേരെ കാണാം

ਚੀਰ ਹਰੇ ਹਮਰੇ ਛਲ ਸੋ ਸੁਨਿ ਮਾਰਿ ਡਰੈ ਤੁਹਿ ਕੰਸ ਬਲੀ ਹੈ ॥

cheer hare hamare chhal so sun maar ddarai tuhi kans balee hai |

നീ ഞങ്ങളുടെ വസ്ത്രങ്ങൾ മോഷ്ടിച്ചുവെന്ന് കംസൻ അറിയുമ്പോൾ, ആ ശക്തൻ നിന്നെ കൊല്ലും

ਕੋ ਮਰ ਹੈ ਹਮ ਕੋ ਤੁਮਰੋ ਨ੍ਰਿਪ ਤੋਰ ਡਰੈ ਜਿਮ ਕਉਲ ਕਲੀ ਹੈ ॥੨੫੨॥

ko mar hai ham ko tumaro nrip tor ddarai jim kaul kalee hai |252|

ആരും ഞങ്ങളോട് ഒന്നും പറയില്ല രാജാവ് നിങ്ങളെ താമര പോലെ പറിച്ചെടുക്കും.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ਗੋਪੀ ਸੋ ॥

kaanrah baach gopee so |

ഗോപികമാരെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്ന കൃഷ്ണൻ്റെ പ്രസംഗം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਤਿਨ ਕੋ ਇਹ ਬਾਤ ਨ ਦਿਓ ਪਟ ਹਉ ਨਿਕਰਿਯੋ ਬਿਨੁ ਤੋ ਕੋ ॥

kaanrah kahee tin ko ih baat na dio patt hau nikariyo bin to ko |

കൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞു, "നീ പുറത്തുവരുന്നതുവരെ ഞാൻ നിൻ്റെ വസ്ത്രങ്ങൾ തിരികെ തരില്ല

ਕਿਉ ਜਲ ਬੀਚ ਰਹੀ ਛਪ ਕੈ ਤਨ ਕਾਹਿ ਕਟਾਵਤ ਹੋ ਪਹਿ ਜੋਕੋ ॥

kiau jal beech rahee chhap kai tan kaeh kattaavat ho peh joko |

എന്തിനാണ് നിങ്ങളെല്ലാവരും വെള്ളത്തിൽ ഒളിച്ചിരുന്ന് അട്ടയുടെ ദേഹത്ത് കടിക്കുന്നത്?

ਨਾਮ ਬਤਾਵਤ ਹੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਤਿਹ ਕੋ ਫੁਨਿ ਨਾਹਿ ਕਛੂ ਡਰੁ ਮੋ ਕੋ ॥

naam bataavat ho nrip ko tih ko fun naeh kachhoo ddar mo ko |

താങ്കൾ പറയുന്ന രാജാവ്, എനിക്ക് അദ്ദേഹത്തിൽ നിന്ന് ഒരു തരിപോലും ഭയമില്ല

ਕੇਸਨ ਤੇ ਗਹਿ ਕੈ ਤਪ ਕੀ ਅਗਨੀ ਮਧਿ ਈਧਨ ਜਿਉ ਉਹਿ ਝੋਕੋ ॥੨੫੩॥

kesan te geh kai tap kee aganee madh eedhan jiau uhi jhoko |253|

253-253-ൽ ഞാൻ അവനെ (നിലത്ത്) വീഴ്ത്തും.

ਰੂਖਿ ਚਰੇ ਹਰਿ ਜੀ ਰਿਝ ਕੈ ਮੁਖ ਤੇ ਜਬ ਬਾਤ ਕਹੀ ਇਹ ਤਾ ਸੋ ॥

rookh chare har jee rijh kai mukh te jab baat kahee ih taa so |

കൃഷ്ണൻ അവനോട് ഇത് പറഞ്ഞപ്പോൾ (സന്തോഷത്തിൽ) അവൻ പാലത്തിൽ കൂടുതൽ മുകളിലേക്ക് കയറി.

ਤਉ ਰਿਸਿ ਬਾਤ ਕਹੀ ਉਨ ਹੂੰ ਇਹ ਜਾਇ ਕਹੈ ਤੁਹਿ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੋ ॥

tau ris baat kahee un hoon ih jaae kahai tuhi maat pitaa so |

ഇതു പറഞ്ഞുകൊണ്ട് കൃഷ്ണൻ കോപാകുലനായി ആ മരത്തിൽ കയറി, അപ്പോൾ ഗോപികമാർ കോപാകുലരായി പറഞ്ഞു, "നിൻ്റെ മാതാപിതാക്കളോട് ഞങ്ങൾ പറയാം.

ਜਾਇ ਕਹੋ ਇਹ ਕਾਨ੍ਰਹ ਕਹੀ ਮਨ ਹੈ ਤੁਮਰੋ ਕਹਬੇ ਕਹੁ ਜਾ ਸੋ ॥

jaae kaho ih kaanrah kahee man hai tumaro kahabe kahu jaa so |

കൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞു, "നീ പറയേണ്ടവരോട് പോയി അതിനെക്കുറിച്ച് പറയൂ

ਜੋ ਸੁਨਿ ਕੋਊ ਕਹੈ ਹਮ ਕੋ ਇਹ ਤੋ ਹਮ ਹੂੰ ਸਮਝੈ ਫੁਨਿ ਵਾ ਸੋ ॥੨੫੪॥

jo sun koaoo kahai ham ko ih to ham hoon samajhai fun vaa so |254|

ആരെങ്കിലും എന്നോട് എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ ആരോടും ഒന്നും പറയാൻ നിങ്ങളുടെ മനസ്സിന് അത്ര ധൈര്യമില്ലെന്ന് എനിക്കറിയാം, ഞാൻ അവനോട് അതിനനുസരിച്ച് പെരുമാറും.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥

kaanrah baach |

കൃഷ്ണൻ്റെ പ്രസംഗം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਦੇਉ ਬਿਨਾ ਨਿਕਰੈ ਨਹਿ ਚੀਰ ਕਹਿਯੋ ਹਸਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੁਨੋ ਤੁਮ ਪਿਆਰੀ ॥

deo binaa nikarai neh cheer kahiyo has kaanrah suno tum piaaree |

��അല്ലയോ പ്രിയരേ! നീ വെള്ളത്തിൽ നിന്നിറങ്ങാതെ ഞാൻ വസ്ത്രം തിരികെ തരില്ല

ਸੀਤ ਸਹੋ ਜਲ ਮੈ ਤੁਮ ਨਾਹਕ ਬਾਹਰਿ ਆਵਹੋ ਗੋਰੀ ਅਉ ਕਾਰੀ ॥

seet saho jal mai tum naahak baahar aavaho goree aau kaaree |

നിങ്ങൾ ഉപയോഗശൂന്യമായി വെള്ളത്തിൽ തണുപ്പ് സഹിക്കുന്നു

ਦੇ ਅਪੁਨੇ ਅਗੂਆ ਪਿਛੂਆ ਕਰ ਬਾਰਿ ਤਜੋ ਪਤਲੀ ਅਰੁ ਭਾਰੀ ॥

de apune agooaa pichhooaa kar baar tajo patalee ar bhaaree |

വെളുത്ത, കറുത്ത, മെലിഞ്ഞ, ഭാരമുള്ള ഗോപികമാരേ! എന്തിനാണ് നിങ്ങളുടെ കൈകൾ മുന്നിലും പിന്നിലും വെച്ചുകൊണ്ട് പുറത്തേക്ക് വരുന്നത്?

ਯੌ ਨਹਿ ਦੇਉ ਕਹਿਓ ਹਰਿ ਜੀ ਤਸਲੀਮ ਕਰੋ ਕਰ ਜੋਰਿ ਹਮਾਰੀ ॥੨੫੫॥

yau neh deo kahio har jee tasaleem karo kar jor hamaaree |255|

നിങ്ങൾ കൂപ്പുകൈകളോടെ ചോദിക്കുന്നു, അല്ലെങ്കിൽ, ഞാൻ നിങ്ങൾക്ക് വസ്ത്രം തരില്ല.

ਫੇਰਿ ਕਹੀ ਹਰਿ ਜੀ ਤਿਨ ਸੋ ਰਿਝ ਕੈ ਇਹ ਬਾਤ ਸੁਨੋ ਤੁਮ ਮੇਰੀ ॥

fer kahee har jee tin so rijh kai ih baat suno tum meree |

അപ്പോൾ കൃഷ്ണൻ നേരിയ കോപത്തോടെ പറഞ്ഞു, "എൻ്റെ വാക്കുകൾ ശ്രദ്ധിക്കുക, ലജ്ജ ഉപേക്ഷിക്കുക.

ਜੋਰਿ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਰੋ ਹਮਰੋ ਕਰ ਲਾਜ ਕੀ ਕਾਟਿ ਸਭੈ ਤੁਮ ਬੇਰੀ ॥

jor pranaam karo hamaro kar laaj kee kaatt sabhai tum beree |

വെള്ളത്തിൽ നിന്ന് ഇറങ്ങി വന്ന് കൈ കൂപ്പി എൻ്റെ മുന്നിൽ വണങ്ങൂ

ਬਾਰ ਹੀ ਬਾਰ ਕਹਿਯੋ ਤੁਮ ਸੋ ਮੁਹਿ ਮਾਨਹੁ ਸੀਘ੍ਰ ਕਿਧੋ ਇਹ ਹੇ ਰੀ ॥

baar hee baar kahiyo tum so muhi maanahu seeghr kidho ih he ree |

ഞാൻ പറയുന്നതെന്തും പെട്ടെന്ന് സ്വീകരിക്കാൻ ഞാൻ വീണ്ടും വീണ്ടും നിങ്ങളോട് പറയുന്നു, ഇല്ലെങ്കിൽ ഞാൻ പോയി എല്ലാവരോടും പറയും.

ਨਾਤੁਰ ਜਾਇ ਕਹੋ ਸਭ ਹੀ ਪਹਿ ਸਉਹ ਲਗੈ ਫੁਨਿ ਠਾਕੁਰ ਕੇਰੀ ॥੨੫੬॥

naatur jaae kaho sabh hee peh sauh lagai fun tthaakur keree |256|

ഞാൻ പറയുന്നതെന്തും സ്വീകരിക്കുമെന്ന് എൻ്റെ നാഥനെക്കൊണ്ട് ഞാൻ സത്യം ചെയ്യുന്നു.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਸੋ ॥

gopee baach kaanrah so |

കൃഷ്ണനെ അഭിസംബോധന ചെയ്യുന്ന ഗോപികമാരുടെ സംസാരം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਜੋ ਤੁਮ ਜਾਇ ਕਹੋ ਤਿਨ ਹੀ ਪਹਿ ਤੋ ਹਮ ਬਾਤ ਬਨਾਵਹਿ ਐਸੇ ॥

jo tum jaae kaho tin hee peh to ham baat banaaveh aaise |

നിങ്ങൾ പോയി ആ ആളുകളോട് (ഞങ്ങളെക്കുറിച്ച്) പറഞ്ഞാൽ ഞങ്ങൾ ഇങ്ങനെ ഒരു കഥ ഉണ്ടാക്കും.

ਚੀਰ ਹਰੇ ਹਮਰੇ ਹਰਿ ਜੀ ਦਈ ਬਾਰਿ ਤੇ ਨਿਆਰੀ ਕਢੈ ਹਮ ਕੈਸੇ ॥

cheer hare hamare har jee dee baar te niaaree kadtai ham kaise |

നിങ്ങൾ പോയി വല്ലതും പറഞ്ഞാൽ ഞങ്ങളും ഇങ്ങനെ പറയും കൃഷ്ണൻ ഞങ്ങളുടെ വസ്ത്രം മോഷ്ടിച്ചു, ഞങ്ങൾ എങ്ങനെ വെള്ളത്തിൽ നിന്ന് പുറത്തുവരും?

ਭੇਦ ਕਹੈ ਸਭ ਹੀ ਜਸੁਧਾ ਪਹਿ ਤੋਹਿ ਕਰੈ ਸਰਮਿੰਦਤ ਵੈਸੇ ॥

bhed kahai sabh hee jasudhaa peh tohi karai saramindat vaise |

(നിൻ്റെ അമ്മ) എല്ലാ രഹസ്യവും ജശോദയോട് പറഞ്ഞു നിന്നെ അങ്ങനെ നാണം കെടുത്തും

ਜਿਉ ਨਰ ਕੋ ਗਹਿ ਕੈ ਤਿਰੀਯਾ ਹੂੰ ਸੁ ਮਾਰਤ ਲਾਤਨ ਮੂਕਨ ਜੈਸੇ ॥੨੫੭॥

jiau nar ko geh kai tireeyaa hoon su maarat laatan mookan jaise |257|

ഞങ്ങൾ എല്ലാം അമ്മ യശോദയോട് പറയും, സ്ത്രീകളിൽ നിന്ന് നല്ല അടി കിട്ടിയവനെപ്പോലെ നിന്നെ ലജ്ജിപ്പിക്കും.. 257.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥

kaanrah baach |

കൃഷ്ണൻ്റെ പ്രസംഗം:

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਬਾਤ ਕਹੀ ਤਬ ਇਹ ਹਰੀ ਕਾਹਿ ਬੰਧਾਵਤ ਮੋਹਿ ॥

baat kahee tab ih haree kaeh bandhaavat mohi |

കൃഷ്ണൻ പറഞ്ഞു, നിങ്ങൾ എന്നെ ഉപയോഗശൂന്യമായി വലയ്ക്കുകയാണ്

ਨਮਸਕਾਰ ਜੋ ਨ ਕਰੋ ਮੋਹਿ ਦੁਹਾਈ ਤੋਹਿ ॥੨੫੮॥

namasakaar jo na karo mohi duhaaee tohi |258|

നിങ്ങൾ എൻ്റെ മുന്നിൽ തലകുനിക്കുന്നില്ലെങ്കിൽ, ഞാൻ നിങ്ങൾക്കെതിരെ ആണയിടുന്നു.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ॥

gopee baach |

ഗോപികമാരുടെ സംസാരം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਕਾਹਿ ਖਿਝਾਵਤ ਹੋ ਹਮ ਕੋ ਅਰੁ ਦੇਤ ਕਹਾ ਜਦੁਰਾਇ ਦੁਹਾਈ ॥

kaeh khijhaavat ho ham ko ar det kahaa jaduraae duhaaee |

യാദവരുടെ കർത്താവേ! എന്തുകൊണ്ടാണ് നിങ്ങൾ ഞങ്ങളെ ശല്യപ്പെടുത്തുന്നത്, നിങ്ങൾ എന്തിനാണ് കഷ്ടപ്പെടുന്നത്?

ਜਾ ਬਿਧਿ ਕਾਰਨ ਬਾਤ ਬਨਾਵਤ ਸੋ ਬਿਧਿ ਹਮ ਹੂੰ ਲਖਿ ਪਾਈ ॥

jaa bidh kaaran baat banaavat so bidh ham hoon lakh paaee |

ഗോപികമാർ പറഞ്ഞു, കൃഷ്ണാ! നീ എന്തിനാണ് ഞങ്ങളെ ശല്യപ്പെടുത്തുകയും ശപഥം ചെയ്യുകയും ചെയ്യുന്നത്? നിങ്ങൾ ഇതൊക്കെ ചെയ്യുന്നതിൻ്റെ ഉദ്ദേശ്യം ഞങ്ങളും മനസ്സിലാക്കിയിട്ടുണ്ട്

ਭੇਦ ਕਰੋ ਹਮ ਸੋ ਤੁਮ ਨਾਹਕ ਬਾਤ ਇਹੈ ਮਨ ਮੈ ਤੁਹਿ ਆਈ ॥

bhed karo ham so tum naahak baat ihai man mai tuhi aaee |

നിങ്ങൾ ഞങ്ങളിൽ നിന്ന് വ്യർത്ഥമായി മറയ്ക്കുന്നത്. നിങ്ങളുടെ മനസ്സിലുള്ളത് (വെളിപ്പെടുത്താൻ)

ਸਉਹ ਲਗੈ ਹਮ ਠਾਕੁਰ ਕੀ ਜੁ ਰਹੈ ਤੁਮਰੀ ਬਿਨੁ ਮਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥੨੫੯॥

sauh lagai ham tthaakur kee ju rahai tumaree bin maat sunaaee |259|

നിങ്ങളുടെ മനസ്സിൽ ഒരേ ആശയം (ഞങ്ങളെയെല്ലാം സ്വന്തമാക്കാൻ നിങ്ങൾ ആഗ്രഹിക്കുന്നു) ഉള്ളപ്പോൾ, നിങ്ങൾ എന്തിനാണ് ഞങ്ങളോട് വെറുതെ വഴക്കിടുന്നത്? അമ്മേ, നിങ്ങളോട് ഇതിനെക്കുറിച്ച് ഒന്നും പറയില്ലെന്ന് ഞങ്ങൾ കർത്താവിൽ സത്യം ചെയ്യുന്നു.