ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്

പേജ് - 543

ਐਸੇ ਕਹਿਓ ਬ੍ਰਿਜ ਕਉ ਤੁਮ ਤਿਆਗਿ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਜੀਅ ਐਸੋ ਹੀ ਭਾਯੋ ॥

aaise kahio brij kau tum tiaag ge mathuraa jeea aaiso hee bhaayo |

ഇവിടെ വന്നു, മതുര നിങ്ങൾക്ക് കൂടുതൽ പ്രിയപ്പെട്ടതാണെന്ന് തോന്നുന്നു

ਕਾ ਭਯੋ ਜੋ ਤੁਮ ਮਾਰਿ ਚੰਡੂਰ ਪ੍ਰਹਾਰਿ ਕੈ ਸੰਗਹਿ ਕੰਸਹਿ ਘਾਯੋ ॥

kaa bhayo jo tum maar chanddoor prahaar kai sangeh kanseh ghaayo |

അപ്പോൾ നിങ്ങൾ ചന്ദൂരിനെ കൊന്ന് കംസനെ മുടിയിൽ നിന്ന് പിടിച്ച് വീഴ്ത്തി കൊന്നാലോ

ਹਉ ਨਿਰਮੋਹ ਨਿਹਾਰ ਦਸਾ ਹਮਰੀ ਤੁਮਰੇ ਮਨ ਮੋਹ ਨ ਆਯੋ ॥੨੪੧੭॥

hau niramoh nihaar dasaa hamaree tumare man moh na aayo |2417|

ദയയില്ലാത്തവനേ! ഞങ്ങളുടെ അവസ്ഥ കണ്ടിട്ട് നിനക്ക് അൽപ്പം പോലും വാത്സല്യം തോന്നിയില്ലേ?” 2417.

ਜਸੋਧਾ ਬਾਚ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਸੋ ॥

jasodhaa baach kaanrah joo so |

യശോദ കൃഷ്ണനോട് നടത്തിയ പ്രസംഗം

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਢਾਇ ਜਸੋਮਤਿ ਯੌ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਸੋ ਇਕ ਬੈਨ ਉਚਾਰੋ ॥

preet badtaae jasomat yau brijabhookhan so ik bain uchaaro |

സ്നേഹത്താൽ ജശോധ കൃഷ്ണനോട് ഇങ്ങനെ ഒരു വാക്ക് പറഞ്ഞു.

ਪਾਲ ਕੀਏ ਜਬ ਪੂਤ ਬਡੇ ਤੁਮ ਦੇਖਿਯੋ ਤਬੈ ਹਮ ਹੇਤ ਤੁਹਾਰੋ ॥

paal kee jab poot badde tum dekhiyo tabai ham het tuhaaro |

അപ്പോൾ യശോദ കൃഷ്ണനോട് സ്നേഹപൂർവ്വം പറഞ്ഞു, “മകനേ! ഞാനാണ് നിന്നെ വളർത്തിയത്, നിനക്ക് എന്നോട് എത്രമാത്രം വാത്സല്യമുണ്ട് എന്നതിന് നീ തന്നെ സാക്ഷി.

ਤੋ ਕਹ ਦੋਸ ਲਗਾਉ ਹਉ ਕਿਉ ਹਰਿ ਹੈ ਸਭ ਫੁਨਿ ਦੋਸ ਹਮਾਰੋ ॥

to kah dos lagaau hau kiau har hai sabh fun dos hamaaro |

“എന്നാൽ നിങ്ങൾ തെറ്റുകാരനല്ല, എല്ലാ തെറ്റും എൻ്റേതാണ്, നിങ്ങളെ മോർട്ടാർ കൊണ്ട് ബന്ധിക്കുമ്പോൾ തോന്നുന്നു,

ਊਖਲ ਸੋ ਤੁਹਿ ਬਾਧ ਕੈ ਮਾਰਿਯੋ ਹੈ ਜਾਨਤ ਹੋ ਸੋਊ ਬੈਰ ਚਿਤਾਰੋ ॥੨੪੧੮॥

aookhal so tuhi baadh kai maariyo hai jaanat ho soaoo bair chitaaro |2418|

ഒരിക്കൽ ഞാൻ നിന്നെ അടിച്ചപ്പോൾ ആ കഷ്ടപ്പാട് ഓർത്ത് നീ ഈ പ്രതികാരം ചെയ്യുകയാണ്.2418.

ਮਾਇ ਹ੍ਵੈ ਬਾਤ ਕਹੋ ਤੁਮ ਸੌ ਸੁ ਤੋ ਮੋ ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਸਾਚ ਪਤੀਜੈ ॥

maae hvai baat kaho tum sau su to mo bateea sun saach pateejai |

“അമ്മേ! ഞാൻ നിങ്ങളോട് പറയുന്നതെന്തും അത് സത്യമാണെന്ന് കരുതുക

ਅਉਰਨ ਕੀ ਸਿਖ ਲੈ ਤਬ ਜਿਉ ਤੈਸੋ ਕਾਜ ਕਰੋ ਜਿਨਿ ਯੌ ਸੁਨਿ ਲੀਜੈ ॥

aauran kee sikh lai tab jiau taiso kaaj karo jin yau sun leejai |

മറ്റാരെങ്കിലുമായി എന്തെങ്കിലും പറഞ്ഞാൽ ഒന്നും അവസാനിപ്പിക്കരുത്

ਨੈਕ ਬਿਛੋਹ ਭਏ ਤੁਮਰੇ ਮਰੀਐ ਤੁਮਰੇ ਪਲ ਹੇਰਤ ਜੀਜੈ ॥

naik bichhoh bhe tumare mareeai tumare pal herat jeejai |

"നിന്നിൽ നിന്ന് വേർപിരിഞ്ഞപ്പോൾ എനിക്ക് മരണത്തിൻ്റെ അവസ്ഥ അനുഭവപ്പെടുന്നു, നിങ്ങളെ കണ്ടാൽ മാത്രമേ എനിക്ക് ജീവിക്കാൻ കഴിയൂ

ਬਾਲ ਬਲਾਇ ਲਿਉ ਹਉ ਬਹੁਰੋ ਬ੍ਰਿਜ ਕੋ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਭੂਖਿਤ ਕੀਜੈ ॥੨੪੧੯॥

baal balaae liau hau bahuro brij ko brijabhookhan bhookhit keejai |2419|

അമ്മേ! എൻ്റെ കുട്ടിക്കാലത്ത്, എൻ്റെ എല്ലാ കഷ്ടപ്പാടുകളും നിങ്ങൾ സ്വയം ഏറ്റെടുത്തു, ഇപ്പോൾ എന്നെ വീണ്ടും ബ്രജയുടെ അലങ്കാരമാക്കാനുള്ള ബഹുമതി നൽകുക. ”2419.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

ദോഹ്‌റ

ਨੰਦ ਜਸੋਦਹਿ ਕ੍ਰਿਸਨ ਮਿਲਿ ਅਤਿ ਚਿਤ ਮੈ ਸੁਖ ਪਾਇ ॥

nand jasodeh krisan mil at chit mai sukh paae |

കൃഷ്‌ണനെ കണ്ടുമുട്ടിയതിലൂടെ നന്ദയും ജശോധയും ചിറ്റിൽ വലിയ സന്തോഷം കണ്ടെത്തി.

ਸਭੈ ਗੋਪਿਕਾ ਜਹਿ ਹੁਤੀ ਤਹ ਹੀ ਪਹੁਚੇ ਜਾਇ ॥੨੪੨੦॥

sabhai gopikaa jeh hutee tah hee pahuche jaae |2420|

നന്ദനും യശോദയും കൃഷ്‌ണയും മനസ്സിൽ അത്യധികം സന്തോഷം നേടി, എല്ലാ ഗോപികളും നിൽക്കുന്ന സ്ഥലത്ത് എത്തി.2420.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥਹ ਕੋ ਜਬ ਹੀ ਲਖਿ ਕੈ ਤਿਹ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਆਗਮ ਪਾਯੋ ॥

sree brijanaathah ko jab hee lakh kai tih gvaaran aagam paayo |

ശ്രീകൃഷ്ണൻ അവിടെ പാളയത്തിൽ വന്നിട്ടുണ്ടെന്ന് ആ ഗോപികമാർ അറിഞ്ഞപ്പോൾ.

ਆਗੇ ਹੀ ਏਕ ਚਲੀ ਉਠ ਕੈ ਨਹਿ ਏਕਨ ਕੇ ਉਰਿ ਆਨੰਦ ਮਾਯੋ ॥

aage hee ek chalee utth kai neh ekan ke ur aanand maayo |

ഗോപികമാർ കൃഷ്ണൻ വരുന്നത് കണ്ട് അവരിൽ ഒരാൾ എഴുന്നേറ്റ് മുന്നോട്ട് പോയപ്പോൾ പലരുടെയും മനസ്സിൽ ആനന്ദം വിരിഞ്ഞു.

ਭੇਖ ਮਲੀਨ ਜੇ ਗੁਆਰਿ ਹੁਤੀ ਤਿਨ ਭੇਖ ਨਵੀਨ ਸਜੇ ਕਬਿ ਗਾਯੋ ॥

bhekh maleen je guaar hutee tin bhekh naveen saje kab gaayo |

മുഷിഞ്ഞ വസ്ത്രം ധരിച്ചു നടന്നിരുന്ന ഗോപികമാർ പുതുവസ്ത്രം സ്വീകരിച്ചതായി കവികൾ പറയുന്നു.

ਮਾਨਹੁ ਮ੍ਰਿਤਕ ਜਾਗ ਉਠਿਯੋ ਤਿਨ ਕੇ ਤਨ ਮੈ ਬਹੁਰੋ ਜੀਅ ਆਯੋ ॥੨੪੨੧॥

maanahu mritak jaag utthiyo tin ke tan mai bahuro jeea aayo |2421|

മരിച്ചുപോയ ഏതോ ഒരാൾ വീണ്ടും ഉയിർത്തെഴുന്നേറ്റതുപോലെ, അശുദ്ധമായ വസ്ത്രം ധരിച്ച ഗോപികമാരിൽ പുതുമ വന്നു.2421.

ਗ੍ਵਾਰਿਨਿ ਬਾਚ ॥

gvaarin baach |

ഗോപിയുടെ പ്രസംഗം:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

സ്വയ്യ

ਯੌ ਇਕ ਭਾਖਤ ਹੈ ਮੁਖ ਤੇ ਮਿਲਿ ਗ੍ਵਾਰਿਨਿ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਚਿਤੈ ਕੈ ॥

yau ik bhaakhat hai mukh te mil gvaarin sree brijanaath chitai kai |

ഗോപികമാർ ഒരുമിച്ച് ശ്രീകൃഷ്ണനെ കണ്ടു, അവരിൽ ഒരാൾ ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു.

ਜਿਉ ਅਕ੍ਰੂਰ ਕੇ ਸੰਗ ਗਏ ਚੜਿ ਸ੍ਯੰਦਨ ਨਾਥ ਹੁਲਾਸ ਬਢੈ ਕੈ ॥

jiau akraoor ke sang ge charr sayandan naath hulaas badtai kai |

കൃഷ്ണനെ കണ്ടപ്പോൾ ഒരു ഗോപിക പറഞ്ഞു, "അന്നുമുതൽ, കൃഷ്ണൻ തൻ്റെ രഥത്തിൽ കയറി അക്രൂരനോടൊപ്പം സന്തോഷത്തോടെ പോയ കാലം മുതൽ.

ਦੂਰ ਹੁਲਾਸ ਕੀਯੋ ਬ੍ਰਿਜ ਤੇ ਕਛੁ ਗੁਆਰਿਨ ਕੀ ਕਰੁਨਾ ਨਹਿ ਕੈ ਕੈ ॥

door hulaas keeyo brij te kachh guaarin kee karunaa neh kai kai |

അന്നുമുതൽ അവൻ ഗോപികമാരോടുള്ള ദയ ഉപേക്ഷിച്ചു

ਏਕ ਕਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸਖੀ ਮੁਖ ਜੋਵਤ ਏਕ ਰਹੀ ਚੁਪ ਹ੍ਵੈ ਕੈ ॥੨੪੨੨॥

ek kahai ih bhaat sakhee mukh jovat ek rahee chup hvai kai |2422|

അങ്ങനെ ബ്രജയുടെ സുഖം അവസാനിച്ചു, ആരോ ഇങ്ങനെ സംസാരിക്കുന്നു, ആരോ നിശബ്ദമായി നിൽക്കുന്നു.2422.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਗਯੋ ਮਥੁਰਾ ਕਛੁ ਚਿਤ ਬਿਖੈ ਸਖੀ ਹੇਤ ਨ ਧਾਰਿਯੋ ॥

sree brijanaath gayo mathuraa kachh chit bikhai sakhee het na dhaariyo |

“ഹേ സുഹൃത്തേ! കൃഷ്ണൻ മറ്റൂരിലേക്ക് പോയി, അവൻ ഒരിക്കലും ഞങ്ങളെക്കുറിച്ച് സ്നേഹത്തോടെ ചിന്തിച്ചിട്ടില്ല

ਨੈਕ ਨ ਮੋਹ ਕੀਯੋ ਚਿਤ ਮੈ ਨਿਰਮੋਹ ਹੀ ਆਪਨ ਚਿਤ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

naik na moh keeyo chit mai niramoh hee aapan chit bichaariyo |

ഞങ്ങളോട് ചെറിയ അടുപ്പം പോലുമില്ലാതിരുന്ന അയാൾ മനസ്സിൽ ദയയില്ലാത്തവനായി

ਯੌ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਗ੍ਵਾਰਿ ਤਜੀ ਜਸੁ ਤਾ ਛਬਿ ਕੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

yau brij naaeik gvaar tajee jas taa chhab ko kab sayaam uchaariyo |

ശ്രീകൃഷ്ണൻ ഗോപികമാരെ പിരിച്ചുവിടുന്നതിനോട് കവി ശ്യാം ഉപമിച്ചു.

ਆਪੁਨੀ ਚਉਪਹਿ ਤੇ ਅਪੁਨੀ ਮਾਨੋ ਕੁੰਜਹਿ ਤਿਆਗ ਭੁਜੰਗ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥੨੪੨੩॥

aapunee chaupeh te apunee maano kunjeh tiaag bhujang sidhaariyo |2423|

പാമ്പ് തൻ്റെ സ്ലോവിനെ ഉപേക്ഷിച്ച് പോകുന്നതുപോലെ കൃഷ്ണൻ ഗോപികമാരെ ഉപേക്ഷിച്ചു.”2423.

ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਕਉ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਾਈ ॥

chandrabhagaa brikhabhaan sutaa brij naaeik kau ih bhaat sunaaee |

ചന്ദ്രഭാഗവും രാധയും കൃഷ്ണനോട് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਗਏ ਮਥੁਰਾ ਤਜਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਭੈ ਬਿਸਰਾਈ ॥

sree brijanaath ge mathuraa taj kai brij preet sabhai bisaraaee |

ചന്ദ്രഭാഗവും രാധയും കൃഷ്ണനോട് ഇപ്രകാരം പറഞ്ഞു: "കൃഷ്ണൻ, ബ്രജയോടുള്ള ആസക്തി ഉപേക്ഷിച്ച് മഥുരയിലേക്ക് പോയി.

ਰਾਧਿਕਾ ਜਾ ਬਿਧਿ ਮਾਨ ਕੀਯੋ ਹਰਿ ਤੈਸੇ ਹੀ ਮਾਨ ਕੀਯੋ ਜੀਅ ਆਈ ॥

raadhikaa jaa bidh maan keeyo har taise hee maan keeyo jeea aaee |

“രാധ തൻ്റെ അഹങ്കാരം പ്രകടിപ്പിച്ച രീതിയിൽ, താനും അങ്ങനെ ചെയ്യണമെന്ന് കൃഷ്ണനും ചിന്തിച്ചു

ਤਾ ਦਿਨ ਕੇ ਬਿਛੁਰੇ ਬਿਛੁਰੇ ਸੁ ਦਈ ਹਮ ਕਉ ਅਬ ਆਨਿ ਦਿਖਾਈ ॥੨੪੨੪॥

taa din ke bichhure bichhure su dee ham kau ab aan dikhaaee |2424|

ഏറെ നാളായി വേർപിരിഞ്ഞതിനു ശേഷമാണ് ഞങ്ങൾ തമ്മിൽ കാണുന്നത്.”2424.

ਏਕ ਮਿਲੀ ਕਹਿ ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਜੁ ਹੁਤੀ ਬ੍ਰਿਜਭੂਖਨ ਕਉ ਅਤਿ ਪਿਆਰੀ ॥

ek milee keh yau bateeyaa ju hutee brijabhookhan kau at piaaree |

ശ്രീകൃഷ്ണനു വളരെ പ്രിയപ്പെട്ട ഈ രീതിയിൽ സംസാരിച്ചാണ് ഗോപിയെ കണ്ടുമുട്ടിയത്.

ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨੁ ਸੁਤਾ ਜੁ ਧਰੇ ਤਨ ਬੀਚ ਕੁਸੁੰਭਨ ਸਾਰੀ ॥

chandrabhagaa brikhabhaan sutaa ju dhare tan beech kusunbhan saaree |

ഇങ്ങനെ പറഞ്ഞുകൊണ്ട് ചന്ദർഭാഗവും രാധയും ചുവന്ന സാരിയിൽ സുന്ദരിയായി കൃഷ്ണനെ കണ്ടുമുട്ടി

ਕੇਲ ਕਥਾ ਦਈ ਛੋਰਿ ਰਹੀ ਚਕਿ ਚਿਤ੍ਰਹ ਕੀ ਪੁਤਰੀ ਸੀ ਸਵਾਰੀ ॥

kel kathaa dee chhor rahee chak chitrah kee putaree see savaaree |

(അവർ) സ്പോർട്സിനെക്കുറിച്ചുള്ള സംസാരം ഉപേക്ഷിച്ചു, (കൃഷ്ണനെ കണ്ടാൽ മാത്രം) കണ്ണുകൾ മങ്ങുന്നു, ഒരു ചിത്രത്തിലെ വിദ്യാർത്ഥികളെപ്പോലെ കാണപ്പെടുന്നു.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਤਬੈ ਸਬ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਗਿਆਨ ਹੀ ਮੈ ਕਰਿ ਡਾਰੀ ॥੨੪੨੫॥

sayaam bhanai brijanaath tabai sab gvaarin giaan hee mai kar ddaaree |2425|

അത്ഭുതകരമായ കളിയുടെ കഥയുടെ വിവരണം ഉപേക്ഷിച്ച്, അവർ കൃഷ്ണനെ അത്ഭുതത്തോടെ കാണുന്നു, കൃഷ്ണൻ ഗോപികമാർക്ക് അറിവിനെക്കുറിച്ച് ഉപദേശിച്ചുവെന്ന് കവി ശ്യാം പറയുന്നു.2425.

ਬਿਸਨਪਦ ਧਨਾਸਰੀ ॥

bisanapad dhanaasaree |

ബിഷൻപാദ ധനശ്ശരി

ਸੁਨਿ ਪਾਈ ਬ੍ਰਿਜਬਾਲਾ ਮੋਹਨ ਆਏ ਹੈ ਕੁਰੁਖੇਤਿ ॥

sun paaee brijabaalaa mohan aae hai kurukhet |

കൃഷ്ണൻ കുരുക്ഷേത്രയിൽ വന്നിട്ടുണ്ടെന്ന് ബ്രജയുടെ പെണ്ണുങ്ങൾ കേട്ടത് അവൻ തന്നെയാണ്

ਦਰਸਨ ਦੇਖਿ ਸਭੈ ਦੁਖ ਬਿਸਰੇ ਬੇਦ ਕਹਤ ਜਿਹ ਨੇਤਿ ॥

darasan dekh sabhai dukh bisare bed kahat jih net |

, ആരെ കണ്ടാണ് എല്ലാ ക്ലേശങ്ങളും അവസാനിക്കുന്നത്

ਤਨ ਮਨ ਅਟਕਿਓ ਚਰਨ ਕਵਲ ਸੋ ਧਨ ਨਿਵਛਾਵਰਿ ਦੇਤ ॥

tan man attakio charan kaval so dhan nivachhaavar det |

വേദങ്ങളാൽ ശാശ്വതൻ (നിത്യൻ) എന്ന് വിളിക്കപ്പെടുന്നവനെ, നമ്മുടെ മനസ്സും ശരീരവും അവൻ്റെ താമര പാദങ്ങളിൽ ലയിച്ചിരിക്കുന്നു, നമ്മുടെ സമ്പത്ത് ഒരു സഞ്ചിയാണ്.