ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ശ്രീ ദസം ഗ്രന്ഥ്
പേജ് - 940
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |ദോഹിറ
ਜੋ ਹੌ ਕਛੂ ਮੁਹੰਮਦਹਿ ਮੁਖ ਤੈ ਕਾਢੋ ਗਾਰਿ ॥
jo hau kachhoo muhamadeh mukh tai kaadto gaar |'നമ്മൾ പ്രവാചകനെതിരെ കള്ളസാക്ഷ്യം പറഞ്ഞിരുന്നെങ്കിൽ.
ਤੋ ਮੈ ਆਪਨ ਆਪ ਹੀ ਮਰੋ ਕਟਾਰੀ ਮਾਰਿ ॥੭॥
to mai aapan aap hee maro kattaaree maar |7|കഠാര ഉപയോഗിച്ച് ഞങ്ങൾ സ്വയം കൊല്ലുമായിരുന്നു.(7)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |ചൗപേ
ਤੈ ਨਹਿ ਕਛੂ ਨਬੀ ਕੋ ਕਹਿਯੋ ॥
tai neh kachhoo nabee ko kahiyo |(കുട്ടികൾ പറഞ്ഞു) നീ നബിയോട് ഒന്നും പറഞ്ഞില്ല.
ਧਨ ਕੇ ਹੇਤ ਤੋਹਿ ਹਮ ਗਹਿਯੋ ॥
dhan ke het tohi ham gahiyo |'നിങ്ങൾ പ്രവാചകനെതിരെ ഒന്നും പറഞ്ഞിട്ടില്ല, നിങ്ങളുടെ പണം പിഴിഞ്ഞെടുക്കാൻ ഞങ്ങൾ ഇത് ആലോചിച്ചു.
ਅਧਿਕ ਦਰਬੁ ਅਬ ਹੀ ਮੁਹਿ ਦੀਜੈ ॥
adhik darab ab hee muhi deejai |ഇപ്പോൾ ഞങ്ങൾക്ക് ധാരാളം പണം തരൂ,
ਨਾਤਰ ਮੀਚ ਮੂੰਡਿ ਪੈ ਲੀਜੈ ॥੮॥
naatar meech moondd pai leejai |8|'ഇപ്പോൾ ഞങ്ങൾക്ക് ധാരാളം സമ്പത്ത് തരൂ അല്ലെങ്കിൽ ഞങ്ങൾ നിന്നെ കൊല്ലും.'(8)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |ദോഹിറ
ਹਮ ਬਹੁ ਲੋਗ ਪਿਸੌਰ ਕੇ ਇਨੀ ਤੁਹਮਤਨ ਸਾਥ ॥
ham bahu log pisauar ke inee tuhamatan saath |'പെഷവാർ നഗരത്തിലെ പലരെയും ഞങ്ങൾ ഇതുപോലെ കുറ്റപ്പെടുത്തി.
ਧਨੀ ਕਰੈ ਨਿਧਨੀ ਘਨੇ ਹ੍ਵੈ ਹ੍ਵੈ ਗਏ ਅਨਾਥ ॥੯॥
dhanee karai nidhanee ghane hvai hvai ge anaath |9|'അവരെ പാവങ്ങളാക്കി.'(9)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |ചൗപേ
ਯੌ ਸੁਨਿ ਬਚਨ ਪਯਾਦਨੁ ਪਾਯੋ ॥
yau sun bachan payaadan paayo |(എപ്പോൾ) പണയക്കാർ ഈ വാക്കുകൾ കേട്ടു,
ਵੇਈ ਸਭ ਝੂਠੇ ਠਹਿਰਾਯੋ ॥
veee sabh jhootthe tthahiraayo |അതെല്ലാം കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്ന ചാരന്മാർ അവരെ കള്ളന്മാരായി മുദ്രകുത്തി.
ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਨਿਕਸਿ ਤਿਨੈ ਗਹਿ ਲੀਨੋ ॥
grih te nikas tinai geh leeno |അയാൾ അവരെ വീട്ടിൽ നിന്ന് പുറത്താക്കി പിടികൂടി
ਸਭਹਿਨ ਕੀ ਮੁਸਕੈ ਕਸਿ ਦੀਨੋ ॥੧੦॥
sabhahin kee musakai kas deeno |10|അവരെ വീടിനു വെളിയിൽ കൊണ്ടുപോയി കെട്ടിയിട്ടു.(10)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |ദോഹിറ
ਲਾਤ ਮੁਸਟ ਕੁਰਰੇ ਘਨੇ ਬਰਸੀ ਪਨ੍ਰਹੀ ਅਪਾਰ ॥
laat musatt kurare ghane barasee panrahee apaar |അവരെ മുഷ്ടിയും ചെരിപ്പും കൊണ്ട് അടിച്ചു
ਦੈ ਮੁਸਕਨ ਕੌ ਲੈ ਚਲੇ ਹੇਰਤੁ ਲੋਕ ਹਜਾਰ ॥੧੧॥
dai musakan kau lai chale herat lok hajaar |11|അവരെ കെട്ടിയിട്ട് തെരുവിലിറക്കി.(11)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |ചൗപേ
ਤਿਨ ਕੋ ਬਾਧਿ ਲੈ ਗਏ ਤਹਾ ॥
tin ko baadh lai ge tahaa |അവരെ കെട്ടി അവിടെ കൊണ്ടുപോയി
ਖਾਨ ਮੁਹਬਤਿ ਬੈਠੋ ਜਹਾ ॥
khaan muhabat baittho jahaa |മൊഹബത് ഖാൻ ഇരിക്കുന്ന സ്ഥലത്തേക്ക് അവരെ വലിച്ചിഴച്ചു.
ਪਨਹਿਨ ਮਾਰਿ ਨਵਾਬ ਦਿਲਾਈ ॥
panahin maar navaab dilaaee |നവാബ് ഷൂസ് ആവശ്യപ്പെട്ടു (ആ സ്ത്രീയിലും).
ਤੋਬਹ ਤੋਬਹ ਕਰੈ ਖੁਦਾਈ ॥੧੨॥
tobah tobah karai khudaaee |12|ആ സ്ത്രീ മുഖേന, ഖാൻ അവരെ മർദിക്കുകയും തുടർന്ന് അവർ ഖേദം പ്രകടിപ്പിക്കുകയും ചെയ്തു.(l2)
ਪਨਹਿਨ ਕੇ ਮਾਰਤ ਮਰਿ ਗਏ ॥
panahin ke maarat mar ge |ചെരിപ്പിൻ്റെ അടിയേറ്റാണ് ഇവർ മരിച്ചത്.
ਤਬ ਵੈ ਡਾਰਿ ਨਦੀ ਮੈ ਦਏ ॥
tab vai ddaar nadee mai de |ചെരുപ്പ് കൊണ്ടുള്ള അടിയേറ്റ് അവർ മരിക്കുകയും തോട്ടിലേക്ക് തള്ളപ്പെടുകയും ചെയ്തു.
ਚੁਪ ਹ੍ਵੈ ਰਹੇ ਤੁਰਕ ਸਭ ਸੋਊ ॥
chup hvai rahe turak sabh soaoo |എല്ലാ തുർക്കികളും ഇതിൽ നിശബ്ദരായി.
ਤਬ ਤੇ ਤੁਹਮਤਿ ਦੇਤ ਨ ਕੋਊ ॥੧੩॥
tab te tuhamat det na koaoo |13|ഇത് എല്ലാ മുസ്ലിംകളെയും സമാധാനപരമാക്കുകയും ഒരു ശരീരവും ഒരിക്കലും കുറ്റപ്പെടുത്തുകയും ചെയ്തിട്ടില്ല.(13)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |ദോഹിറ
ਤਬ ਤਿਨ ਬਿਪ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਦੀਨੋ ਦਾਨ ਅਪਾਰ ॥
tab tin bip bulaae kai deeno daan apaar |എന്നിട്ട് അവൾ ബ്രാഹ്മണ പുരോഹിതന്മാരെ ക്ഷണിച്ച് ഔദാര്യം ചൊരിഞ്ഞു.
ਛਲ ਕੈ ਕੈ ਜੂਤਿਨ ਭਏ ਬੀਸ ਖੁਦਾਈ ਮਾਰ ॥੧੪॥
chhal kai kai jootin bhe bees khudaaee maar |14|ഇത്തരമൊരു ക്രിസ്റ്ററിലൂടെ ആ സ്ത്രീ മുസ്ലീം പുരോഹിതന്മാരെ ചെരിപ്പുകൊണ്ട് തല്ലിക്കൊന്നു.(14)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |ചൗപേ
ਚੁਪ ਤਬ ਤੇ ਹ੍ਵੈ ਰਹੇ ਖੁਦਾਈ ॥
chup tab te hvai rahe khudaaee |അന്നുമുതൽ മുള്ളൻ നിശബ്ദനായിരുന്നു.
ਕਾਹੂ ਸਾਥ ਨ ਰਾਰਿ ਬਢਾਈ ॥
kaahoo saath na raar badtaaee |അന്നുമുതൽ മുസ്ലീം പുരോഹിതന്മാർ ക്ഷമ കൈവരിച്ചു, ഒരിക്കലും വഴക്കിൽ ഏർപ്പെട്ടില്ല.
ਸੋਈ ਕਰੈ ਜੁ ਹਿੰਦੂ ਕਹੈ ॥
soee karai ju hindoo kahai |ഹിന്ദുക്കൾ പറയുന്നത് അവർ ചെയ്യുമായിരുന്നു
ਤੁਹਮਤਿ ਦੈ ਕਾਹੂੰ ਨ ਗਹੈ ॥੧੫॥
tuhamat dai kaahoon na gahai |15|അവർ ഹിന്ദുക്കളുടെ ഇഷ്ടത്തിനനുസരിച്ച് പ്രവർത്തിച്ചു, ഒരു ശരീരത്തെയും തെറ്റായി കുറ്റപ്പെടുത്തിയിട്ടില്ല.(l5)(1)
ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਨਿੰਨਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੯੯॥੧੮੪੩॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ninaanavo charitr samaapatam sat subham sat |99|1843|afajoon|ആശീർവാദത്തോടെ പൂർത്തിയാക്കിയ രാജാവിൻ്റെയും മന്ത്രിയുടെയും ശുഭകരമായ ക്രിസ്താർ സംഭാഷണത്തിൻ്റെ തൊണ്ണൂറ്റി ഒമ്പതാമത്തെ ഉപമ. (99)(1843)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |ചൗപേ
ਰੋਪਰ ਰਾਵ ਰੁਪੇਸ੍ਵਰ ਭਾਰੋ ॥
ropar raav rupesvar bhaaro |റോപ്പർ നഗറിൽ രൂപേശ്വർ എന്നൊരു മഹാനായ രാജാവുണ്ടായിരുന്നു.
ਰਘੁਕੁਲ ਬੀਚ ਅਧਿਕ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥
raghukul beech adhik ujiyaaro |റോപ്പർ നഗരത്തിൽ മഹാനായ ഒരു രാജാവ് ജീവിച്ചിരുന്നു
ਚਿਤ੍ਰ ਕੁਅਰਿ ਰਾਨੀ ਇਕ ਤਾ ਕੇ ॥
chitr kuar raanee ik taa ke |അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ വീട്ടിൽ ചിത്ര കുവാരി എന്നൊരു രാജ്ഞി ഉണ്ടായിരുന്നു.
ਰੂਪਵਤੀ ਕੋਊ ਤੁਲਿ ਨ ਵਾ ਕੇ ॥੧॥
roopavatee koaoo tul na vaa ke |1|രൂപേശ്വർ. ചിത്താർ കുൻവാർ അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ റാണികളിൽ ഒരാളായിരുന്നു; അവളെപ്പോലെ സുന്ദരി ലോകത്ത് മറ്റാരുമുണ്ടായിരുന്നില്ല.(1)
ਦਾਨਵ ਏਕ ਲੰਕ ਤੇ ਆਯੋ ॥
daanav ek lank te aayo |ലങ്കയിൽ നിന്ന് ഒരു ഭീമൻ വന്നു
ਤਾ ਕੋ ਰੂਪਿ ਹੇਰਿ ਉਰਝਾਯੋ ॥
taa ko roop her urajhaayo |ലങ്കയിൽ നിന്ന് ഒരു പിശാച് വന്നു, അവൾ അവളുടെ സൗന്ദര്യത്താൽ മയങ്ങി,
ਮਨ ਮੈ ਅਧਿਕ ਰੀਝਿ ਕਰਿ ਗਯੋ ॥
man mai adhik reejh kar gayo |അവൻ മനസ്സിൽ വളരെ സന്തോഷിച്ചു.
ਤਾ ਕੋ ਲਗਾ ਨ ਤਜਿ ਤਹਿ ਦਯੋ ॥੨॥
taa ko lagaa na taj teh dayo |2|അവൻ അവളിൽ വീണു, അവളില്ലാതെ തനിക്ക് ജീവിക്കാനാവില്ലെന്ന് അയാൾക്ക് തോന്നി.(2)
ਤਬ ਤਿਨ ਮੰਤ੍ਰੀ ਅਧਿਕ ਬੁਲਾਏ ॥
tab tin mantree adhik bulaae |പിന്നെ പല മന്ത്രിമാരെയും വിളിച്ചു
ਅਨਿਕ ਭਾਤਿ ਉਪਚਾਰ ਕਰਾਏ ॥
anik bhaat upachaar karaae |അയാൾ കുറെ മന്ദികന്മാരെ വിളിച്ച് അവരെ ചില ചമയങ്ങൾ കാണിക്കാൻ പ്രേരിപ്പിച്ചു.
ਤਹਾ ਏਕ ਮੁਲਾ ਚਲਿ ਆਯੋ ॥
tahaa ek mulaa chal aayo |ഒരു മുല്ല അവിടേക്ക് നടന്നു.
ਆਨਿ ਆਪਨਾ ਓਜੁ ਜਨਾਯੋ ॥੩॥
aan aapanaa oj janaayo |3|അവിടെയും ഒരു മൗലാന (മുസ്ലിം പുരോഹിതൻ) വന്ന് മന്ത്രം ചൊല്ലി.(3)
ਤਬ ਤਿਨ ਘਾਤ ਦਾਨਵਹਿ ਪਾਯੋ ॥
tab tin ghaat daanaveh paayo |പിന്നെ ഭീമന് അവസരം കിട്ടി.
ਏਕ ਹਾਥ ਸੌ ਮਹਲ ਉਚਾਯੋ ॥
ek haath sau mahal uchaayo |പിശാചിന് ഒരവസരം കിട്ടിയപ്പോൾ അവൻ കൊട്ടാരം തൻ്റേതായി തിരഞ്ഞെടുത്തു
ਦੁਤਿਯ ਹਾਥ ਤਾ ਕੌ ਗਹਿ ਲੀਨੋ ॥
dutiy haath taa kau geh leeno |മറ്റേ കൈകൊണ്ട് അവനെ (മുല്ല) പിടിച്ചു.
ਤਵਨ ਛਾਤ ਭੀਤਰ ਧਰਿ ਦੀਨੋ ॥੪॥
tavan chhaat bheetar dhar deeno |4|കൈയും മറ്റേത് കൊണ്ട് അവനെ (മൗലാന) അകത്തേക്ക് തള്ളി.( 4)
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |ദോഹിറ
ਧਰਿਯੋ ਥੰਭ ਊਪਰ ਤਿਸੈ ਇਕ ਕਰ ਛਾਤ ਉਠਾਇ ॥
dhariyo thanbh aoopar tisai ik kar chhaat utthaae |അവൻ സീലിംഗ് മുകളിലേക്ക് തള്ളി അവനെ ഒരു തൂണിൻ്റെ മുകളിൽ കിടത്തി,
ਮਾਰਿ ਮੁਲਾਨਾ ਕੋ ਦਯੋ ਜਮ ਕੇ ਧਾਮ ਪਠਾਇ ॥੫॥
maar mulaanaa ko dayo jam ke dhaam patthaae |5|അങ്ങനെ മൗലാനയെ കൊന്ന് മരണത്തിൻ്റെ മണ്ഡലത്തിലേക്ക് അയച്ചു.(5)
ਚੌਪਈ ॥
chauapee |ചൗപേ
ਤਹ ਇਕ ਔਰ ਮੁਲਾਨੋ ਆਯੋ ॥
tah ik aauar mulaano aayo |അപ്പോൾ മറ്റൊരു കുട്ടി അവിടെ വന്നു.
ਸੋਊ ਪਕਰਿ ਟਾਗ ਪਟਕਾਯੋ ॥
soaoo pakar ttaag pattakaayo |അപ്പോഴാണ് മറ്റൊരു മൗലാന വന്നത്. അവൻ്റെ കാലുകളിൽ പിടിച്ച് അയാൾ അവനെ അടിച്ചു.
ਤੀਜੌ ਔਰ ਆਇ ਤਹ ਗਯੋ ॥
teejau aauar aae tah gayo |(അപ്പോൾ) മൂന്നാമതൊരു മുലാന വന്നു.
ਸੋਊ ਡਾਰਿ ਨਦੀ ਮੈ ਦਯੋ ॥੬॥
soaoo ddaar nadee mai dayo |6|മൂന്നാമത്തേതും വന്നു, അവൻ നദിയിൽ എറിഞ്ഞു.(6)
ਤਬਿ ਇਕ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਹਾ ਚਲਿ ਆਈ ॥
tab ik triyaa tahaa chal aaee |അപ്പോൾ അവിടെ ഒരു സ്ത്രീ നടന്നു വന്നു.
ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਿਹ ਕਰੀ ਬਡਾਈ ॥
bhaat bhaat tih karee baddaaee |ഒരു സ്ത്രീ അവിടെ വന്ന് അവനെ പലതവണ പുകഴ്ത്തി.
ਲੇਹਜ ਪੇਹਜ ਬਹੁ ਤਾਹਿ ਖਵਾਯੋ ॥
lehaj pehaj bahu taeh khavaayo |അവന് (ഭീമൻ) പലതരം ഭക്ഷണം നൽകി
ਮਦਰੋ ਪ੍ਰਯਾਇ ਤਾਹਿ ਰਿਝਵਾਯੋ ॥੭॥
madaro prayaae taeh rijhavaayo |7|സ്വാദിഷ്ടമായ ഭക്ഷണവും വീഞ്ഞും കൊണ്ട് അവൾ പിശാചിനെ സമാധാനിപ്പിച്ചു.(7)
ਤਾ ਕੇ ਨਿਤਿ ਬੁਹਾਰੀ ਦੇਵੈ ॥
taa ke nit buhaaree devai |അവളുടെ (വീട്ടിൽ) അവൾ ദിവസേന സ്ത്രീധനം നൽകാറുണ്ടായിരുന്നു
ਤਾ ਕੋ ਚਿਤ ਚੁਰਾਇ ਕੈ ਲੇਵੈ ॥
taa ko chit churaae kai levai |അവൾ എല്ലാ ദിവസവും തൂത്തുവാരാൻ അവിടെ വന്ന് അവനെ ആശ്വസിപ്പിക്കും.
ਇਕ ਦਿਨ ਹੋਇ ਬਿਮਨ ਸੀ ਰਹੀ ॥
eik din hoe biman see rahee |ഒരു ദിവസം ബീമാനി ഇരുന്നു.
ਤਬ ਐਸੇ ਦਾਨੋ ਤਿਹ ਕਹੀ ॥੮॥
tab aaise daano tih kahee |8|ഒരു ദിവസം അവൾ വിഷാദത്തോടെ ഇരിക്കുമ്പോൾ പിശാച് ചോദിച്ചു.(8)
ਖਾਤ ਪੀਤ ਹਮਰੋ ਤੂੰ ਨਾਹੀ ॥
khaat peet hamaro toon naahee |നിങ്ങൾ ഞങ്ങളിൽ നിന്ന് ഒന്നും തിന്നുകയോ കുടിക്കുകയോ ചെയ്യുന്നില്ല
ਸੇਵਾ ਕਰਤ ਰਹਤ ਗ੍ਰਿਹ ਮਾਹੀ ॥
sevaa karat rahat grih maahee |'ഞങ്ങളുടെ വീട്ടിൽ നിങ്ങൾ തിന്നുകയോ കുടിക്കുകയോ ചെയ്യാതെ ഞങ്ങളെ സേവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുക.