Sri Dasam Granth

Strona - 940


ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਜੋ ਹੌ ਕਛੂ ਮੁਹੰਮਦਹਿ ਮੁਖ ਤੈ ਕਾਢੋ ਗਾਰਿ ॥
jo hau kachhoo muhamadeh mukh tai kaadto gaar |

„Gdybyśmy dopuścili się krzywoprzysięstwa przeciwko prorokowi,

ਤੋ ਮੈ ਆਪਨ ਆਪ ਹੀ ਮਰੋ ਕਟਾਰੀ ਮਾਰਿ ॥੭॥
to mai aapan aap hee maro kattaaree maar |7|

My też byśmy się zabili sztyletami.(7)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupae

ਤੈ ਨਹਿ ਕਛੂ ਨਬੀ ਕੋ ਕਹਿਯੋ ॥
tai neh kachhoo nabee ko kahiyo |

(Dzieci powiedziały) Nic nie powiedziałeś Nabi.

ਧਨ ਕੇ ਹੇਤ ਤੋਹਿ ਹਮ ਗਹਿਯੋ ॥
dhan ke het tohi ham gahiyo |

„Nie powiedziałeś nic przeciwko Prorokowi, wymyśliliśmy to, aby wycisnąć twoje pieniądze.

ਅਧਿਕ ਦਰਬੁ ਅਬ ਹੀ ਮੁਹਿ ਦੀਜੈ ॥
adhik darab ab hee muhi deejai |

Daj nam teraz dużo pieniędzy,

ਨਾਤਰ ਮੀਚ ਮੂੰਡਿ ਪੈ ਲੀਜੈ ॥੮॥
naatar meech moondd pai leejai |8|

„Teraz daj nam dużo bogactwa, inaczej cię zabijemy”.(8)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਹਮ ਬਹੁ ਲੋਗ ਪਿਸੌਰ ਕੇ ਇਨੀ ਤੁਹਮਤਨ ਸਾਥ ॥
ham bahu log pisauar ke inee tuhamatan saath |

„Obwiniliśmy już w ten sposób wiele osób w mieście Peszawar,

ਧਨੀ ਕਰੈ ਨਿਧਨੀ ਘਨੇ ਹ੍ਵੈ ਹ੍ਵੈ ਗਏ ਅਨਾਥ ॥੯॥
dhanee karai nidhanee ghane hvai hvai ge anaath |9|

„I zamienił ich w biedaków.”(9)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupae

ਯੌ ਸੁਨਿ ਬਚਨ ਪਯਾਦਨੁ ਪਾਯੋ ॥
yau sun bachan payaadan paayo |

(Kiedy) pionki usłyszały te słowa,

ਵੇਈ ਸਭ ਝੂਠੇ ਠਹਿਰਾਯੋ ॥
veee sabh jhootthe tthahiraayo |

Szpiedzy, którzy tego wszystkiego słuchali, nazwali ich kłamcami.

ਗ੍ਰਿਹ ਤੇ ਨਿਕਸਿ ਤਿਨੈ ਗਹਿ ਲੀਨੋ ॥
grih te nikas tinai geh leeno |

Wyprowadził ich z domu i złapał

ਸਭਹਿਨ ਕੀ ਮੁਸਕੈ ਕਸਿ ਦੀਨੋ ॥੧੦॥
sabhahin kee musakai kas deeno |10|

Zabrali ich z domu i związali.(10)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਲਾਤ ਮੁਸਟ ਕੁਰਰੇ ਘਨੇ ਬਰਸੀ ਪਨ੍ਰਹੀ ਅਪਾਰ ॥
laat musatt kurare ghane barasee panrahee apaar |

Bili ich pięściami i butami,

ਦੈ ਮੁਸਕਨ ਕੌ ਲੈ ਚਲੇ ਹੇਰਤੁ ਲੋਕ ਹਜਾਰ ॥੧੧॥
dai musakan kau lai chale herat lok hajaar |11|

I związanych, wynoszono na ulice.(11)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupae

ਤਿਨ ਕੋ ਬਾਧਿ ਲੈ ਗਏ ਤਹਾ ॥
tin ko baadh lai ge tahaa |

Związali ich i zabrali tam

ਖਾਨ ਮੁਹਬਤਿ ਬੈਠੋ ਜਹਾ ॥
khaan muhabat baittho jahaa |

Zaciągnęli ich na miejsce, gdzie siedział Mohabat-chan.

ਪਨਹਿਨ ਮਾਰਿ ਨਵਾਬ ਦਿਲਾਈ ॥
panahin maar navaab dilaaee |

Nawab zażądał butów (również od tej kobiety).

ਤੋਬਹ ਤੋਬਹ ਕਰੈ ਖੁਦਾਈ ॥੧੨॥
tobah tobah karai khudaaee |12|

Za pośrednictwem tej kobiety Khan ich pobił, po czym wyrazili swój żal.(l2)

ਪਨਹਿਨ ਕੇ ਮਾਰਤ ਮਰਿ ਗਏ ॥
panahin ke maarat mar ge |

Zginęli od uderzenia butów.

ਤਬ ਵੈ ਡਾਰਿ ਨਦੀ ਮੈ ਦਏ ॥
tab vai ddaar nadee mai de |

Zginęli w wyniku pobicia butami i wrzuceni do strumienia.

ਚੁਪ ਹ੍ਵੈ ਰਹੇ ਤੁਰਕ ਸਭ ਸੋਊ ॥
chup hvai rahe turak sabh soaoo |

Wszyscy Turcy milczeli w tej sprawie.

ਤਬ ਤੇ ਤੁਹਮਤਿ ਦੇਤ ਨ ਕੋਊ ॥੧੩॥
tab te tuhamat det na koaoo |13|

To spowodowało, że wszyscy muzułmanie uspokoili się i nikt nigdy nie został obciążony winą.(13)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਤਬ ਤਿਨ ਬਿਪ ਬੁਲਾਇ ਕੈ ਦੀਨੋ ਦਾਨ ਅਪਾਰ ॥
tab tin bip bulaae kai deeno daan apaar |

Następnie zaprosiła kapłanów bramińskich i obsypała hojnością.

ਛਲ ਕੈ ਕੈ ਜੂਤਿਨ ਭਏ ਬੀਸ ਖੁਦਾਈ ਮਾਰ ॥੧੪॥
chhal kai kai jootin bhe bees khudaaee maar |14|

Przez takiego Chritara kobieta biła butami muzułmańskich księży.(14)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupae

ਚੁਪ ਤਬ ਤੇ ਹ੍ਵੈ ਰਹੇ ਖੁਦਾਈ ॥
chup tab te hvai rahe khudaaee |

Od tego czasu Mullane milczy.

ਕਾਹੂ ਸਾਥ ਨ ਰਾਰਿ ਬਢਾਈ ॥
kaahoo saath na raar badtaaee |

Od tego czasu muzułmańscy księża nabrali cierpliwości i nigdy nie pozwalali sobie na kłótnie.

ਸੋਈ ਕਰੈ ਜੁ ਹਿੰਦੂ ਕਹੈ ॥
soee karai ju hindoo kahai |

Robili to, co mówili Hindusi

ਤੁਹਮਤਿ ਦੈ ਕਾਹੂੰ ਨ ਗਹੈ ॥੧੫॥
tuhamat dai kaahoon na gahai |15|

Działali zgodnie z życzeniami Hindusów i nigdy nie obwiniali fałszywie żadnego organu.(l5)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਨਿੰਨਾਨਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੯੯॥੧੮੪੩॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ninaanavo charitr samaapatam sat subham sat |99|1843|afajoon|

Dziewięćdziesiąta dziewiąta przypowieść o pomyślnych chrześcijanach. Rozmowa radży i pastora, zakończona błogosławieństwem. (99)(1843)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupae

ਰੋਪਰ ਰਾਵ ਰੁਪੇਸ੍ਵਰ ਭਾਰੋ ॥
ropar raav rupesvar bhaaro |

W Ropar Nagar żył wielki król imieniem Rupeshwar.

ਰਘੁਕੁਲ ਬੀਚ ਅਧਿਕ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥
raghukul beech adhik ujiyaaro |

W mieście Ropar żył wspaniałomyślny Raja zwany

ਚਿਤ੍ਰ ਕੁਅਰਿ ਰਾਨੀ ਇਕ ਤਾ ਕੇ ॥
chitr kuar raanee ik taa ke |

W jego domu była królowa o imieniu Chitra Kuari.

ਰੂਪਵਤੀ ਕੋਊ ਤੁਲਿ ਨ ਵਾ ਕੇ ॥੧॥
roopavatee koaoo tul na vaa ke |1|

Roopeshwar. Chittar Kunwar był jedną z jego Ranis; nie było na świecie nikogo tak pięknego jak ona.(1)

ਦਾਨਵ ਏਕ ਲੰਕ ਤੇ ਆਯੋ ॥
daanav ek lank te aayo |

Gigant przybył z Lanki

ਤਾ ਕੋ ਰੂਪਿ ਹੇਰਿ ਉਰਝਾਯੋ ॥
taa ko roop her urajhaayo |

Z (kraju) Lanki przybył diabeł, który był oczarowany jej urodą,

ਮਨ ਮੈ ਅਧਿਕ ਰੀਝਿ ਕਰਿ ਗਯੋ ॥
man mai adhik reejh kar gayo |

W myślach stał się bardzo szczęśliwy.

ਤਾ ਕੋ ਲਗਾ ਨ ਤਜਿ ਤਹਿ ਦਯੋ ॥੨॥
taa ko lagaa na taj teh dayo |2|

Zakochał się w niej i czuł, że bez niej nie przetrwa.(2)

ਤਬ ਤਿਨ ਮੰਤ੍ਰੀ ਅਧਿਕ ਬੁਲਾਏ ॥
tab tin mantree adhik bulaae |

Następnie wezwał wielu ministrów

ਅਨਿਕ ਭਾਤਿ ਉਪਚਾਰ ਕਰਾਏ ॥
anik bhaat upachaar karaae |

Zwołał kilku żebraków i nakłonił ich do wykonania kilku zaklęć.

ਤਹਾ ਏਕ ਮੁਲਾ ਚਲਿ ਆਯੋ ॥
tahaa ek mulaa chal aayo |

Przechadzał się tam mułła.

ਆਨਿ ਆਪਨਾ ਓਜੁ ਜਨਾਯੋ ॥੩॥
aan aapanaa oj janaayo |3|

Przyszedł tam także Maulana (muzułmański ksiądz) i wykonał jakieś zaklęcie.(3)

ਤਬ ਤਿਨ ਘਾਤ ਦਾਨਵਹਿ ਪਾਯੋ ॥
tab tin ghaat daanaveh paayo |

Wtedy gigant dostał szansę.

ਏਕ ਹਾਥ ਸੌ ਮਹਲ ਉਚਾਯੋ ॥
ek haath sau mahal uchaayo |

Kiedy Diabeł miał okazję, wybrał pałac

ਦੁਤਿਯ ਹਾਥ ਤਾ ਕੌ ਗਹਿ ਲੀਨੋ ॥
dutiy haath taa kau geh leeno |

A drugą ręką złapał go (Mulla).

ਤਵਨ ਛਾਤ ਭੀਤਰ ਧਰਿ ਦੀਨੋ ॥੪॥
tavan chhaat bheetar dhar deeno |4|

Ręką, a drugą wepchnął go (Maulana) do środka.( 4)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਧਰਿਯੋ ਥੰਭ ਊਪਰ ਤਿਸੈ ਇਕ ਕਰ ਛਾਤ ਉਠਾਇ ॥
dhariyo thanbh aoopar tisai ik kar chhaat utthaae |

Podniósł sufit i posadził go na szczycie jednego filaru,

ਮਾਰਿ ਮੁਲਾਨਾ ਕੋ ਦਯੋ ਜਮ ਕੇ ਧਾਮ ਪਠਾਇ ॥੫॥
maar mulaanaa ko dayo jam ke dhaam patthaae |5|

I w ten sposób zabił Maulanę i wysłał go do krainy śmierci.(5)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupae

ਤਹ ਇਕ ਔਰ ਮੁਲਾਨੋ ਆਯੋ ॥
tah ik aauar mulaano aayo |

Potem przyszedł inny chłopak.

ਸੋਊ ਪਕਰਿ ਟਾਗ ਪਟਕਾਯੋ ॥
soaoo pakar ttaag pattakaayo |

Potem przyszedł kolejny Maulana. Trzymając go za nogi, powalił go na ziemię.

ਤੀਜੌ ਔਰ ਆਇ ਤਹ ਗਯੋ ॥
teejau aauar aae tah gayo |

(Wtedy) przyszła kolejna trzecia Mulana.

ਸੋਊ ਡਾਰਿ ਨਦੀ ਮੈ ਦਯੋ ॥੬॥
soaoo ddaar nadee mai dayo |6|

Przyszedł też trzeci i wrzucił go do rzeki.(6)

ਤਬਿ ਇਕ ਤ੍ਰਿਯਾ ਤਹਾ ਚਲਿ ਆਈ ॥
tab ik triyaa tahaa chal aaee |

Wtedy przyszła tam spacerująca kobieta.

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਤਿਹ ਕਰੀ ਬਡਾਈ ॥
bhaat bhaat tih karee baddaaee |

Przyszła tam kobieta i wielokrotnie go chwaliła.

ਲੇਹਜ ਪੇਹਜ ਬਹੁ ਤਾਹਿ ਖਵਾਯੋ ॥
lehaj pehaj bahu taeh khavaayo |

On (olbrzym) otrzymywał różne rodzaje pożywienia

ਮਦਰੋ ਪ੍ਰਯਾਇ ਤਾਹਿ ਰਿਝਵਾਯੋ ॥੭॥
madaro prayaae taeh rijhavaayo |7|

Wyśmienitym jedzeniem i winem przebłagała diabła.(7)

ਤਾ ਕੇ ਨਿਤਿ ਬੁਹਾਰੀ ਦੇਵੈ ॥
taa ke nit buhaaree devai |

niej (w domu) składała codzienne posagi

ਤਾ ਕੋ ਚਿਤ ਚੁਰਾਇ ਕੈ ਲੇਵੈ ॥
taa ko chit churaae kai levai |

Przychodziła tam codziennie zamiatać i pocieszać go.

ਇਕ ਦਿਨ ਹੋਇ ਬਿਮਨ ਸੀ ਰਹੀ ॥
eik din hoe biman see rahee |

Pewnego dnia Bemani usiadł.

ਤਬ ਐਸੇ ਦਾਨੋ ਤਿਹ ਕਹੀ ॥੮॥
tab aaise daano tih kahee |8|

Któregoś dnia, kiedy siedziała przygnębiona, zapytał diabeł.(8)

ਖਾਤ ਪੀਤ ਹਮਰੋ ਤੂੰ ਨਾਹੀ ॥
khaat peet hamaro toon naahee |

U nas nic nie jecie i nie pijecie

ਸੇਵਾ ਕਰਤ ਰਹਤ ਗ੍ਰਿਹ ਮਾਹੀ ॥
sevaa karat rahat grih maahee |

„W naszym domu nie je się i nie pije, a jedynie służycie nam.