Kiedy Maha Kaal napełnił się gniewem
Stoczył straszliwą wojnę.
Zabił dzikich gigantów
W tym samym czasie singh Naad. 126.
Gdzieś krzyczały duchy („masan”).
Gdzieś Bhairo (Rudra) stał i płakał.
Joganie i giganci radowali się.
Duchy i szakale („Śiwa”) zwykli przemawiać dumnie. 127.
(na polu bitwy) jhalar, jhanjhar, dhol, mridang,
Patte, Nagare, Murj, Muchang,
Doru, Gudgudi, Upang,
Grał shehnai, flet, trąbka itp. 128.
Gdzieś murli i gdzieś grał flet.
Gdzieś dekorowano Upang i mridangę.
Gdzieś Dundbhi, dhol i shehnai
Zaczęli grać po obejrzeniu walki. 129.
Murj, muchang i trąbka grali na boisku.
Gdzieś hałasowały grupy Bherian.
Słonie i konie (niosące) nagare
A dzwony uwiązane na wielbłądach biły przed sobą na polu. 130.
Ilu poległych żołnierzy przyszło do schronu.
(Kilka) ogromnych postaci zginęło w bitwie.
Choćby zginęli na przodzie,
Ale miecze wychodziły z rąk. 131.
Gdzie Kali i demony walczyły,
Tam płynęła rzeka krwi.
W którym włosy na głowie wyglądały jak mech
I płynął straszny upływ krwi. 132.
W którym wiele koni poruszało się jak strzały.
Żaden z bohaterów nie wyszedł bez szwanku.
Przesiąknięta krwią zbroja była bardzo piękna.
(Wyglądało to tak) jakbym wracał do domu po zabawie w Holi. 133.
Na polu bitwy jest wielu głów bohaterów
Wyglądały jak kamienie.
Konie i konie się tam poruszały
A słonie zostały pobłogosławione jak wielkie góry. 134.
Ich palce wyglądały jak ryby
A ramiona fascynowały umysł niczym węże.
Gdzieś były ryby lśniące jak ryby.
Gdzieś w ranach (krew) płynęła. 135.
Werset Bhujanga:
Gdzie wielcy wojownicy wroga zostali otoczeni i zabici,
Tańczyły tam duchy i duchy.
Gdzieś listonosze, sępy („Jhakni”) krzyczały,
(Gdzieś) słychać było ciężkie, głośne dźwięki i (gdzieś) słychać było krzyki. 136.
Żelazne rękawiczki zostały gdzieś przecięte
A klejnoty zdobiły odcięte palce.
Gdzieś z rozciętymi hełmami (żelaznymi na czole) wisiały.