Sri Dasam Granth

Strona - 377


ਮੈਨ ਕੀ ਮਾਨੋ ਸਾਣ ਬਨੀ ਦੋਊ ਭਉਹ ਮਨੋ ਅਖੀਯਾ ਸਮ ਗਾਸੀ ॥
main kee maano saan banee doaoo bhauh mano akheeyaa sam gaasee |

Ci, których ciało było jak złoto i piękność jak księżyc, ci, których chwała była jak chwała boga miłości i których obie brwi były jak strzały

ਦੇਖਤ ਜਾ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁਖ ਹੋ ਨਹਿ ਦੇਖਤ ਹੀ ਤਿਹ ਹੋਤ ਉਦਾਸੀ ॥
dekhat jaa at hee sukh ho neh dekhat hee tih hot udaasee |

Widzenie daje wielkie szczęście, a niewidzenie powoduje smutek.

ਸ੍ਯਾਮ ਬਿਨਾ ਸਸਿ ਪੈ ਜਲ ਕੀ ਮਨੋ ਕੰਜ ਮੁਖੀ ਭਈ ਸੂਕਿ ਜਰਾ ਸੀ ॥੮੧੧॥
sayaam binaa sas pai jal kee mano kanj mukhee bhee sook jaraa see |811|

Widząc kogo, osiągnięto skrajne szczęście, a nie widząc kogo, umysł doświadczył smutku, te gopi uschły jak apodal w wodzie bez promieni księżyca.811.

ਰਥ ਊਪਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਚੜਾਇ ਕੈ ਸੋ ਸੰਗਿ ਲੈ ਸਭ ਗੋਪ ਤਹਾ ਕੋ ਗਏ ਹੈ ॥
rath aoopar sayaam charraae kai so sang lai sabh gop tahaa ko ge hai |

Zabierając ze sobą na rydwany wszystkie gopa, Kryszna odjechał

ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਸੁ ਰਹੀ ਗ੍ਰਿਹ ਮੈ ਜਿਨ ਕੇ ਮਨ ਬੀਚ ਸੁ ਸੋਕ ਭਏ ਹੈ ॥
gvaaraneeyaa su rahee grih mai jin ke man beech su sok bhe hai |

Gopi pozostały w swoich domach, a cierpienie ich umysłu obficie wzrosło

ਠਾਢਿ ਉਡੀਕਤ ਗੋਪਿ ਜਹਾ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਦੋਊ ਏ ਸੋ ਅਏ ਹੈ ॥
tthaadt uddeekat gop jahaa tih tthaur bikhai doaoo e so ae hai |

Do miejsca, gdzie gopi zebrały się i czekały na Krysznę, udali się tam obaj bracia, Kryszna i Balram.

ਸੁੰਦਰ ਹੈ ਸਸਿ ਸੇ ਜਿਨ ਕੇ ਮੁਖ ਕੰਚਨ ਸੇ ਤਨ ਰੂਪ ਛਏ ਹੈ ॥੮੧੨॥
sundar hai sas se jin ke mukh kanchan se tan roop chhe hai |812|

Twarze obu braci były piękne jak księżyc, a ciała jak złoto.812.

ਜਬ ਹੀ ਅਕ੍ਰੂਰ ਕੇ ਸੰਗ ਕਿਧੌ ਜਮੁਨਾ ਪੈ ਗਏ ਬ੍ਰਿਜ ਲੋਕ ਸਬੈ ॥
jab hee akraoor ke sang kidhau jamunaa pai ge brij lok sabai |

Kiedy Akrur wraz ze wszystkimi ludźmi dotarł na brzeg Jamuny i widząc miłość wszystkich, Akrur pokutował w myślach

ਅਕ੍ਰੂਰ ਹੀ ਚਿੰਤ ਕਰੀ ਮਨ ਮੈ ਅਤਿ ਪਾਪ ਕਰਿਯੋ ਹਮਹੂੰ ਸੁ ਅਬੈ ॥
akraoor hee chint karee man mai at paap kariyo hamahoon su abai |

Myślał, że bardzo zgrzeszył, zabierając Krysznę z tego miejsca

ਤਬ ਹੀ ਤਜ ਕੈ ਰਥ ਬੀਚ ਧਸਿਯੋ ਜਲ ਕੇ ਸੰਧਿਆ ਕਰਬੇ ਕੋ ਤਬੈ ॥
tab hee taj kai rath beech dhasiyo jal ke sandhiaa karabe ko tabai |

Dopiero wtedy opuścił rydwan (Akrur) i od razu wszedł do wody, aby zapaść zmierzch.

ਇਹ ਕੋ ਮਰਿ ਹੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕੰਸ ਬਲੀ ਜੁ ਭਈ ਇਹ ਕੀ ਅਤਿ ਚਿੰਤ ਜਬੈ ॥੮੧੩॥
eih ko mar hai nrip kans balee ju bhee ih kee at chint jabai |813|

Myśląc w ten sposób, wszedł do wody rzeki, aby odprawić modlitwę sandhja i zmartwił się myślą, że potężny Kansa zabije wówczas Krysznę.813.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਨਾਤ ਜਬੈ ਅਕ੍ਰੂਰ ਮਨਿ ਹਰਿ ਕੋ ਕਰਿਯੋ ਬਿਚਾਰ ॥
naat jabai akraoor man har ko kariyo bichaar |

Kiedy Akrur kontemplował (zabicie) Śri Kryszny podczas kąpieli

ਤਬ ਤਿਹ ਕੋ ਜਲ ਮੈ ਤਬੈ ਦਰਸਨ ਦਯੋ ਮੁਰਾਰਿ ॥੮੧੪॥
tab tih ko jal mai tabai darasan dayo muraar |814|

Kiedy podczas kąpieli Akrur przypomniał sobie Loreda Krysznę, Pan (Murari) zamanifestował się w prawdziwej formie.814.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਮੁੰਡ ਹਜਾਰ ਭੁਜਾ ਸਹਸੇ ਦਸ ਸੇਸ ਕੇ ਆਸਨ ਪੈ ਸੁ ਬਿਰਾਜੈ ॥
mundd hajaar bhujaa sahase das ses ke aasan pai su biraajai |

Akruru zobaczył, że Kryszna z tysiącami głów i tysiącami ramion siedział na łóżku Szesanagi

ਪੀਤ ਲਸੈ ਪਟ ਚਕ੍ਰ ਕਰੈ ਜਿਹ ਕੇ ਕਰ ਭੀਤਰ ਨੰਦਗ ਛਾਜੈ ॥
peet lasai patt chakr karai jih ke kar bheetar nandag chhaajai |

Nosił żółte szaty, a w rękach trzymał dysk i miecz

ਬੀਚ ਤਬੈ ਜਮੁਨਾ ਪ੍ਰਗਟਿਯੋ ਫੁਨਿ ਸਾਧਹਿ ਕੇ ਹਰਬੇ ਡਰ ਕਾਜੈ ॥
beech tabai jamunaa pragattiyo fun saadheh ke harabe ddar kaajai |

W tej samej formie Kryszna objawił się Akrurowi w Jamunie

ਜਾ ਕੋ ਕਰਿਯੋ ਸਭ ਹੀ ਜਗ ਹੈ ਜਿਹ ਦੇਖਤ ਹੀ ਘਟ ਸਾਵਨ ਲਾਜੈ ॥੮੧੫॥
jaa ko kariyo sabh hee jag hai jih dekhat hee ghatt saavan laajai |815|

Akrur widział, że Kryszna, który usuwa smutki świętych, ma pod swoją kontrolą cały świat i ma taki blask, że siły Sawana są nieśmiałe.815.

ਜਲ ਤੇ ਕਢ ਕੈ ਮਨ ਮੈ ਸੁਖ ਕੈ ਮਥੁਰਾ ਕੋ ਚਲਿਯੋ ਮਨ ਆਨੰਦ ਪਾਈ ॥
jal te kadt kai man mai sukh kai mathuraa ko chaliyo man aanand paaee |

Następnie Akrur, wychodząc z wody, w wielkim komforcie ruszył w stronę Mathury

ਧਾਇ ਗਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਪੁਰ ਮੈ ਹਰਿ ਮਾਰਨ ਕੀ ਨ ਕਰੀ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥
dhaae gayo nrip ke pur mai har maaran kee na karee duchitaaee |

Pobiegł do pałacu króla i już nie obawiał się, że Kryszna zostanie zabity

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੋ ਰੂਪ ਨਿਹਾਰਨ ਕੋ ਮਥੁਰਾ ਕੀ ਜੁਰੀ ਸਭ ਆਨਿ ਲੁਕਾਈ ॥
kaanrah ko roop nihaaran ko mathuraa kee juree sabh aan lukaaee |

Widząc piękno Kryszny, wszyscy mieszkańcy Mathury zebrali się, aby na niego spojrzeć

ਜਾ ਕੇ ਕਛੂ ਤਨ ਮੈ ਦੁਖੁ ਹੋ ਹਰਿ ਦੇਖਤ ਹੀ ਸੋਊ ਪਾਰ ਪਰਾਈ ॥੮੧੬॥
jaa ke kachhoo tan mai dukh ho har dekhat hee soaoo paar paraaee |816|

Osoba, która miała jakąkolwiek lekką dolegliwość w ciele, została usunięta po zobaczeniu Kryszny.816.

ਹਰਿ ਆਗਮ ਕੀ ਸੁਨ ਕੈ ਬਤੀਆ ਉਠ ਕੈ ਮਥੁਰਾ ਕੀ ਸਭੈ ਤ੍ਰੀਅ ਧਾਈ ॥
har aagam kee sun kai bateea utth kai mathuraa kee sabhai treea dhaaee |

Słysząc o przybyciu Kryszny, wszystkie kobiety z Mathury pobiegły (aby mieć jego wzrok)

ਆਵਤ ਥੋ ਰਥ ਬੀਚ ਚੜਿਯੋ ਚਲਿ ਕੈ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਸੋਊ ਆਈ ॥
aavat tho rath beech charriyo chal kai tih tthaur bikhai soaoo aaee |

Kierunek, w którym jechał rydwan, tam wszyscy się zgromadzili,

ਮੂਰਤਿ ਦੇਖ ਕੈ ਰੀਝ ਰਹੀ ਹਰਿ ਆਨਨ ਓਰ ਰਹੀ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥
moorat dekh kai reejh rahee har aanan or rahee liv laaee |

Byli zadowoleni, widząc urzekającą elegancję Kryszny i nadal patrzyli tylko w tę stronę

ਸੋਕ ਕਥਾ ਜਿਤਨੀ ਮਨ ਥੀ ਇਹ ਓਰ ਨਿਹਾਰਿ ਦਈ ਬਿਸਰਾਈ ॥੮੧੭॥
sok kathaa jitanee man thee ih or nihaar dee bisaraaee |817|

Jakikolwiek smutek mieli w myślach, zniknął on, gdy ujrzeli Krysznę.817.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਦਸਮ ਸਿਕੰਧੇ ਪੁਰਾਣੇ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਕਾਨ੍ਰਹ ਜੂ ਨੰਦ ਅਉ ਗੋਪਿਨ ਸਹਿਤ ਮਥੁਰਾ ਪ੍ਰਵੇਸ ਕਰਣੰ ॥
eit sree dasam sikandhe puraane bachitr naattak granthe krisanaavataare kaanrah joo nand aau gopin sahit mathuraa praves karanan |

Koniec rozdziału zatytułowanego „Przybycie Kryszny do Mathury wraz z Nandem i gopasami” do Krishnavatar (na podstawie Dasham Skandh Purana) w Bachittar Natak.

ਅਥ ਕੰਸ ਬਧ ਕਥਨੰ ॥
ath kans badh kathanan |

Teraz zaczyna się opis zabójstwa Kansy

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਮਥੁਰਾ ਪੁਰ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਕਬਿ ਮਨ ਮੈ ਕਹੀ ਬਿਚਾਰਿ ॥
mathuraa pur kee prabhaa kab man mai kahee bichaar |

Poeta po namyśle opisał piękno miasta Mathura

ਸੋਭਾ ਜਿਹ ਦੇਖਤ ਸੁ ਕਬਿ ਕਰਿ ਨਹਿ ਸਕਤਿ ਉਚਾਰ ॥੮੧੮॥
sobhaa jih dekhat su kab kar neh sakat uchaar |818|

Jego chwała jest taka, że poeci nie są w stanie opisać.818.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

SWAYYA

ਜਿਹ ਕੀ ਜਟਿਤ ਨਗ ਭੀਤਰ ਹੈ ਦਮਕੈ ਦੁਤਿ ਮਾਨਹੁ ਬਿਜੁ ਛਟਾ ॥
jih kee jattit nag bheetar hai damakai dut maanahu bij chhattaa |

Miasto wysadzane klejnotami wygląda jak błyskawica

ਜਮੁਨਾ ਜਿਹ ਸੁੰਦਰ ਤੀਰ ਬਹੈ ਸੁ ਬਿਰਾਜਤ ਹੈ ਜਿਹ ਭਾਤਿ ਅਟਾ ॥
jamunaa jih sundar teer bahai su biraajat hai jih bhaat attaa |

Obok przepływa rzeka Jamuna, a jej fragmenty wyglądają wspaniale

ਬ੍ਰਹਮਾ ਜਿਹ ਦੇਖਤ ਰੀਝ ਰਹੈ ਰਿਝਵੈ ਪਿਖਿ ਤਾ ਧਰ ਸੀਸ ਜਟਾ ॥
brahamaa jih dekhat reejh rahai rijhavai pikh taa dhar sees jattaa |

Widząc to, Śiwa i Brahma są zadowoleni

ਇਹ ਭਾਤਿ ਪ੍ਰਭਾ ਧਰਿ ਹੈ ਪੁਰਿ ਧਾਮ ਸੁ ਬਾਤ ਕਰੈ ਸੰਗ ਮੇਘ ਘਟਾ ॥੮੧੯॥
eih bhaat prabhaa dhar hai pur dhaam su baat karai sang megh ghattaa |819|

Domy w mieście są tak wysokie, że zdają się dotykać chmur.819.

ਹਰਿ ਆਵਤ ਥੋ ਮਗ ਬੀਚ ਚਲਿਯੋ ਰਿਪੁ ਕੋ ਧੁਬੀਆ ਮਗ ਏਕ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥
har aavat tho mag beech chaliyo rip ko dhubeea mag ek nihaariyo |

Kiedy Kryszna szedł, zobaczył na drodze pracza

ਜਉ ਸੁ ਗਹੇ ਤਿਹ ਤੇ ਪਟ ਤਉ ਕੁਪਿ ਕੈ ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਤਿਹ ਨਾਮ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥
jau su gahe tih te patt tau kup kai nrip ko tih naam uchaariyo |

Kiedy Kryszna zdjął z niego ubranie, w gniewie zaczął płakać za królem

ਕਾਨ੍ਰਹ ਤਬੈ ਰਿਸ ਕੈ ਮਨ ਮੈ ਸੰਗ ਅੰਗੁਲਿਕਾ ਤਿਹ ਕੇ ਮੁਖ ਮਾਰਿਓ ॥
kaanrah tabai ris kai man mai sang angulikaa tih ke mukh maario |

Kryszna, wpadając we wściekłość, uderzył go

ਇਉ ਗਿਰ ਗਯੋ ਧਰਨੀ ਪਰ ਸੋ ਪਟ ਜਿਉ ਧੁਬੀਆ ਪਟ ਸੰਗ ਪ੍ਰਹਾਰਿਓ ॥੮੨੦॥
eiau gir gayo dharanee par so patt jiau dhubeea patt sang prahaario |820|

Po tym pobiciu padł martwy na ziemię niczym pracz rzucający ubrania na ziemię.820.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਸੋ ਹਰਿ ਕਹੀ ਰਿਪੁ ਧੁਬੀਆ ਕਹੁ ਕੂਟਿ ॥
sabh gvaaran so har kahee rip dhubeea kahu koott |

Shri Krishna powiedział wszystkim Gwalom, aby oddali Kutapę Char praczowi z Vari (Kans).

ਬਸਤ੍ਰ ਜਿਤੇ ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਸਕਲ ਲੇਹੁ ਸਭਨ ਕੋ ਲੂਟਿ ॥੮੨੧॥
basatr jite nrip ke sakal lehu sabhan ko loott |821|

Po pobiciu praczki Kryszna rozkazał wszystkim gopom, aby splądrowały wszystkie ubrania króla.821.

ਸੋਰਠਾ ॥
soratthaa |

SORATA

ਬ੍ਰਿਜ ਕੇ ਗ੍ਵਾਰ ਅਜਾਨ ਬਸਤ੍ਰ ਪਹਿਰ ਜਾਨਤ ਨਹੀ ॥
brij ke gvaar ajaan basatr pahir jaanat nahee |

Nieświadomi gopa z Brajy nie wiedzieli, jak nosić te ubrania

ਬਾਕਾਤਾ ਤ੍ਰੀਆ ਆਨਿ ਚੀਰ ਪੈਨ੍ਰਹਾਏ ਤਿਨ ਤਨੈ ॥੮੨੨॥
baakaataa treea aan cheer painrahaae tin tanai |822|

Żona pracza przyszła, żeby je ubrać.822.

ਰਾਜਾ ਪ੍ਰੀਛਤ ਬਾਚ ਸੁਕ ਸੋ ॥
raajaa preechhat baach suk so |

Przemówienie króla Parikszata skierowane do Shuki: