ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Dasam Granth
Strona - 413
ਭਾਜਤ ਨਾਹਿ ਹਠੀ ਰਨ ਤੇ ਅਣਗੇਸ ਬਲੀ ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ਹੈ ॥
bhaajat naeh hatthee ran te anages balee at kop bhariyo hai |W armii Kryszny był wojownik o imieniu Ajaib Khan, przybył i stawił czoła królowi Anag Singhowi, nie wrócił z pola bitwy i bardzo się rozwścieczył,
ਲੈ ਕਰਵਾਰ ਪ੍ਰਹਾਰ ਕੀਯੋ ਕਟਿਯੋ ਤਿਹ ਸੀਸ ਕਬੰਧ ਲਰਿਯੋ ਹੈ ॥
lai karavaar prahaar keeyo kattiyo tih sees kabandh lariyo hai |Zadał cios mieczem w Ajaiba Khana
ਫੇਰਿ ਗਿਰਿਯੋ ਮਾਨੋ ਆਂਧੀ ਬਹੀ ਦ੍ਰੁਮ ਦੀਰਘ ਭੂ ਪਰਿ ਟੂਟ ਪਰਿਯੋ ਹੈ ॥੧੧੫੦॥
fer giriyo maano aandhee bahee drum deeragh bhoo par ttoott pariyo hai |1150|Głowę mu odcięto, ale jego bezgłowy pień zaczął walczyć, po czym upadł na ziemię niczym ogromne drzewo złamane i powalone przez szalejącą burzę.1150.
ਦੇਖਿ ਅਜਾਇਬ ਖਾਨ ਦਸਾ ਤਬ ਗੈਰਤ ਖਾ ਮਨਿ ਰੋਸ ਭਰਿਯੋ ॥
dekh ajaaeib khaan dasaa tab gairat khaa man ros bhariyo |Widząc taki stan Ajaiba Khana, umysł Ghairata Khana przepełniła wściekłość
ਸੁ ਧਵਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਜਾਇ ਪਰਿਯੋ ਅਰਿ ਬੀਰ ਹੂੰ ਤੇ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰਿਯੋ ॥
su dhavaae kai sayandan jaae pariyo ar beer hoon te nahee naik ddariyo |Poprowadził swój rydwan i nieustraszenie rzucił się na wroga
ਅਸਿ ਪਾਨਿ ਧਰੇ ਰਨ ਬੀਚ ਦੁਹੂੰ ਤਹ ਆਪਸ ਮੈ ਬਹੁ ਜੁਧ ਕਰਿਯੋ ॥
as paan dhare ran beech duhoon tah aapas mai bahu judh kariyo |Obaj potężni wojownicy stoczyli straszliwą bitwę, trzymając w rękach miecze
ਮਨਿ ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਬਨ ਮੈ ਗਜ ਸੋ ਮਦ ਕੋ ਗਜ ਆਨਿ ਅਰਿਯੋ ॥੧੧੫੧॥
man yau upajee upamaa ban mai gaj so mad ko gaj aan ariyo |1151|Wyglądali jak słonie holownicze walczące ze sobą w lesie. 1151.
ਗੈਰਤ ਖਾ ਬਰਛੀ ਗਹਿ ਕੈ ਬਰ ਸੋ ਅਰਿ ਬੀਰ ਕੀ ਓਰਿ ਚਲਾਈ ॥
gairat khaa barachhee geh kai bar so ar beer kee or chalaaee |Nagat Khan chwycił włócznię i z całą siłą skierował ją w stronę wrogiego wojownika.
ਆਵਤ ਬਿਦੁਲਤਾ ਸਮ ਦੇਖ ਕੈ ਕਾਟਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਸੋ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਈ ॥
aavat bidulataa sam dekh kai kaatt kripaan so bhoom giraaee |Trzymając w dłoni lancę, Ghairat Khan rzucił ją na wroga, który został przechwycony i rzucony na ziemię przez Anaga Singha poruszającego się jak błyskawica mieczem
ਸੋ ਨ ਲਗੀ ਰਿਸ ਕੈ ਰਿਪੁ ਕੋ ਬਰਛੀ ਗਹਿ ਦੂਸਰੀ ਅਉਰ ਚਲਾਈ ॥
so na lagee ris kai rip ko barachhee geh doosaree aaur chalaaee |On (wróg) rozzłościł się, że nie zaatakował, (chwycił) drugą włócznię i rzucił nią we wroga.
ਯੌ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਜੀਯ ਮੈ ਮਾਨੋ ਛੂਟਿ ਚਲੀ ਨਭ ਤੇ ਜੁ ਹਵਾਈ ॥੧੧੫੨॥
yau upamaa upajee jeey mai maano chhoott chalee nabh te ju havaaee |1152|Ta lanca nie trafiła wroga, ale on wystrzelił drugą lancę niczym bomba powietrzna wystrzelona w niebo.1152.
ਦੂਸਰੀ ਦੇਖ ਕੈ ਸਾਗ ਬਲੀ ਨ੍ਰਿਪ ਆਵਤ ਕਾਟਿ ਕੈ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਈ ॥
doosaree dekh kai saag balee nrip aavat kaatt kai bhoom giraaee |Widząc nadchodzącą drugą włócznię, potężny król przeciął ją i upuścił na ziemię.
ਲੈ ਬਰਛੀ ਅਪੁਨੇ ਕਰ ਮੈ ਨ੍ਰਿਪ ਗੈਰਤ ਖਾ ਪਰ ਕੋਪਿ ਚਲਾਈ ॥
lai barachhee apune kar mai nrip gairat khaa par kop chalaaee |Druga włócznia również została przechwycona i rzucona na ziemię przez króla, po czym w wielkiej wściekłości rzuciła swoją lancę na Ghairata Khana,
ਲਾਗ ਗਈ ਤਿਹ ਕੇ ਮੁਖ ਮੈ ਬਹਿ ਸ੍ਰਉਨ ਚਲਿਯੋ ਉਪਮਾ ਠਹਰਾਈ ॥
laag gee tih ke mukh mai beh sraun chaliyo upamaa tthaharaaee |Które uderzyło go w twarz
ਕੋਪ ਕੀ ਆਗ ਮਹਾ ਬਢਿ ਕੈ ਡਢ ਕੈ ਹੀਯ ਕਉ ਮਨੋ ਬਾਹਰਿ ਆਈ ॥੧੧੫੩॥
kop kee aag mahaa badt kai ddadt kai heey kau mano baahar aaee |1153|Krew wytrysnęła niczym ogień gniewu wydobywający się z serca. 1153.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਮ੍ਰਿਤਕ ਹੁਇ ਧਰਨੀ ਪਰਿਯੋ ਜੋਤਿ ਰਹੀ ਠਹਰਾਇ ॥
mritak hue dharanee pariyo jot rahee tthaharaae |Zmarł i upadł na ziemię, a jego świadomość ustała
ਜਨੁ ਅਕਾਸ ਤੇ ਭਾਸਕਰਿ ਪਯੋ ਰਾਹੁ ਡਰ ਆਇ ॥੧੧੫੪॥
jan akaas te bhaasakar payo raahu ddar aae |1154|Ukazał się jak słońce schodzące z nieba na ziemię ze strachu.1154.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਕੋਪ ਭਰੇ ਰਨ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਤਬੈ ਹਰਿ ਜੂ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥
kop bhare ran mai kab sayaam tabai har joo ih bhaat kahiyo hai |Poeta Shyam (mówi) Pan Kryszna, pełen gniewu, przemówił w ten sposób w Rann-bhoomi:
ਜੁਧ ਬਿਖੈ ਭਟ ਕਉਨ ਗਨੈ ਲਖਿ ਬੀਰ ਹਨੈ ਮਨ ਮੈ ਜੁ ਚਹਿਯੋ ਹੈ ॥
judh bikhai bhatt kaun ganai lakh beer hanai man mai ju chahiyo hai |Wtedy Kryszna powiedział to z wściekłością: „Kim jest ten bohaterski wojownik, który zgodnie z pragnieniem swego serca zabił wszystkich wojowników i rzucił ich na ziemię?”
ਜਾਨਤ ਹਉ ਤਿਹ ਤ੍ਰਾਸ ਤੁਮੈ ਕਿਨਹੂੰ ਕਰ ਮੈ ਧਨ ਹੂੰ ਗਹਿਯੋ ਹੈ ॥
jaanat hau tih traas tumai kinahoon kar mai dhan hoon gahiyo hai |���Wiem, że bojąc się go, nie chwycisz w swoje ręce łuków i strzał
ਤਾ ਤੇ ਪਧਾਰਹੁ ਧਾਮਨ ਕੋ ਸੁ ਲਖਿਯੋ ਤੁਮ ਤੇ ਪੁਰਖਤੁ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥੧੧੫੫॥
taa te padhaarahu dhaaman ko su lakhiyo tum te purakhat rahiyo hai |1155|Moim zdaniem możecie wszyscy udać się do swoich domów, bo zdaje się, że wasza śmiałość się skończyła.���1155.
ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਜਦੁਬੀਰ ਤਿਨੈ ਸਭ ਹੀ ਰਿਸ ਕੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥
aaise kahiyo jadubeer tinai sabh hee ris kai dhan baan sanbhaariyo |Kiedy Śri Kryszna im to powiedział, wszyscy się rozgniewali i chwycili za łuki i strzały.
ਹ੍ਵੈ ਕੇ ਇਕਤ੍ਰ ਚਲੇ ਰਨ ਕੋ ਬਲਿ ਬਿਕ੍ਰਮ ਪਉਰਖ ਜੀਅ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥
hvai ke ikatr chale ran ko bal bikram paurakh jeea bichaariyo |Kiedy Kryszna wypowiedział te słowa, wszyscy chwycili za łuki i strzały i myśląc o swojej odwadze, zebrali się razem i ruszyli naprzód na wojnę
ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਿ ਪਰੇ ਜੋਊ ਆਇ ਅਰਿਯੋ ਅਰਿ ਸੋ ਤਿਹ ਮਾਰਿਯੋ ॥
maar hee maar pukaar pare joaoo aae ariyo ar so tih maariyo |(Wszędzie) słychać dźwięk „zabij-zabij”, zabili tego wroga (który) przyszedł i stał nieruchomo.
ਹੋਤ ਭਯੋ ਤਿਹ ਜੁਧ ਬਡੋ ਦੁਹੂੰ ਓਰਨ ਤੇ ਨ੍ਰਿਪ ਠਾਢਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥੧੧੫੬॥
hot bhayo tih judh baddo duhoon oran te nrip tthaadt nihaariyo |1156|Zabijali każdego, kto stanął im naprzeciw, krzycząc „Zabij, zabij”. Król Jarasandh widział tę straszliwą wojnę toczącą się z obu stron.1156.
ਏਕ ਸੁਜਾਨ ਬਡੋ ਬਲਵਾਨ ਧਰੇ ਅਸਿ ਪਾਨਿ ਤੁਰੰਗਮ ਡਾਰਿਯੋ ॥
ek sujaan baddo balavaan dhare as paan turangam ddaariyo |Duży, silny mężczyzna (o imieniu Sujan) prowadził konia z mieczem w dłoni.
ਅਸ੍ਵ ਪਚਾਸ ਹਨੇ ਅਰਿਯੋ ਅਨਗੇਸ ਬਲੀ ਕਹੁ ਜਾ ਲਲਕਾਰਿਯੋ ॥
asv pachaas hane ariyo anages balee kahu jaa lalakaariyo |Jeden z potężnych wojowników, trzymając miecz w dłoni, spowodował, że jego koń uciekł i zabijając pięćdziesięciu żołnierzy, rzucił wyzwanie Anagowi Singhowi z tej strony,
ਧਾਇ ਕੈ ਘਾਇ ਕਰਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਲੈ ਕਰ ਬਾਮ ਮੈ ਚਾਮ ਕੀ ਓਟਿ ਨਿਵਾਰਿਯੋ ॥
dhaae kai ghaae kariyo nrip lai kar baam mai chaam kee ott nivaariyo |Sujan Singh rzucił się i zadał cios królowi, który lewą ręką zasłonił mu tarczę
ਦਾਹਨੈ ਪਾਨਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕੋ ਤਾਨਿ ਸੁਜਾਨ ਕੋ ਕਾਟਿ ਕੈ ਸੀਸ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥੧੧੫੭॥
daahanai paan kripaan ko taan sujaan ko kaatt kai sees utaariyo |1157|Prawą ręką król ciął mieczem głowę Sujana Singha. 1157.
ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |DOHRA
ਬੀਰ ਸੁਜਾਨ ਹਨ੍ਯੋ ਜਬੈ ਅਣਗ ਸਿੰਘ ਤਿਹ ਠਾਇ ॥
beer sujaan hanayo jabai anag singh tih tthaae |Kiedy w tym miejscu Anag Singh zabił Sujana (imię) Surmę
ਦੇਖਿਯੋ ਸੈਨਾ ਜਾਦਵੀ ਦਉਰ ਪਰੇ ਅਰਰਾਇ ॥੧੧੫੮॥
dekhiyo sainaa jaadavee daur pare araraae |1158|Kiedy Anag Singh zabił Sujana Singha, armia Yadavy, wówczas bardzo wściekła, rzuciła się na siły wroga. 1158.
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |SWAYYA
ਭਟ ਲਾਜ ਭਰੇ ਅਰਰਾਇ ਪਰੇ ਨ ਡਰੇ ਅਰਿ ਸਿਉ ਤੇਊ ਆਇ ਅਰੇ ॥
bhatt laaj bhare araraae pare na ddare ar siau teaoo aae are |Pełni wojownicy loży upadli ze strachu i nie boją się wroga, przyszli i walczyli.
ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰੇ ਸਬ ਲੋਹ ਜਰੇ ਅਬ ਯਾਹਿ ਹਨੋ ਮੁਖ ਤੇ ਉਚਰੇ ॥
at kop bhare sab loh jare ab yaeh hano mukh te uchare |Wojownicy przepełnieni poczuciem wstydu rzucili się na armię i wściekle krzyknęli: „Teraz na pewno zabijemy Anaga!”
ਅਸਿ ਭਾਲ ਗਦਾ ਅਰੁ ਲੋਹ ਹਥੀ ਬਰਛੀ ਕਰਿ ਲੈ ਲਲਕਾਰ ਪਰੇ ॥
as bhaal gadaa ar loh hathee barachhee kar lai lalakaar pare |Rzucili mu wyzwanie, biorąc w ręce ich kopie, miecze, buzdygany, włócznie itp
ਕਬਿ ਰਾਮ ਭਨੈ ਨਹੀ ਜਾਤ ਗਨੇ ਕਿਤਨੇ ਬਰ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਧਰੇ ॥੧੧੫੯॥
kab raam bhanai nahee jaat gane kitane bar baan kamaan dhare |1159|Poeta Ram mówi, że pociągnięto za sznurki niezliczonych łuków. 1159.
ਅਨਗੇਸ ਬਲੀ ਧਨੁ ਬਾਨ ਗਹਿਯੋ ਅਤਿ ਰੋਸ ਭਰਿਯੋ ਦੋਊ ਨੈਨ ਤਚਾਏ ॥
anages balee dhan baan gahiyo at ros bhariyo doaoo nain tachaae |tej strony Anag Singh również w wielkiej wściekłości chwycił za swój łuk i strzały, a jego oczy zrobiły się czerwone
ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਿ ਪਰਿਯੋ ਸਰ ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਉਰ ਬੀਚ ਲਗਾਏ ॥
maar hee maar pukaar pariyo sar satran ke ur beech lagaae |Krzycząc „Zabij, zabij” wystrzelił swoje strzały w serca swoich wrogów,
ਏਕ ਮਰੇ ਇਕ ਘਾਇ ਭਰੇ ਇਕ ਦੇਖਿ ਡਰੇ ਰਨ ਤਿਆਗਿ ਪਰਾਏ ॥
ek mare ik ghaae bhare ik dekh ddare ran tiaag paraae |Przez którego penetrację ktoś zginął, ktoś został ranny, a ktoś uciekł z pola bitwy
ਆਇ ਲਰੇ ਜੋਊ ਲਾਜ ਭਰੇ ਮਨ ਮੈ ਰਨ ਕੋਪ ਕੀ ਓਪ ਬਢਾਏ ॥੧੧੬੦॥
aae lare joaoo laaj bhare man mai ran kop kee op badtaae |1160|Ci, którzy w swej dumie przybyli walczyć, po ich przybyciu wojna stała się jeszcze bardziej straszliwa.1160.
ਸਾਤਕਿ ਅਉ ਮੁਸਲੀ ਰਥ ਪੈ ਬਸੁਦੇਵ ਤੇ ਆਦਿਕ ਧਾਇ ਸਬੈ ॥
saatak aau musalee rath pai basudev te aadik dhaae sabai |Sataka, Balarama i Basudeva (adik) siedzący na rydwanach uciekają.
ਬਰਮਾਕ੍ਰਿਤ ਊਧਵ ਅਉਰ ਅਕ੍ਰੂਰ ਚਲੇ ਰਨ ਕਉ ਭਰਿ ਲਾਜ ਤਬੈ ॥
baramaakrit aoodhav aaur akraoor chale ran kau bhar laaj tabai |Balram, Vasudev, Satyam itd. maszerowali naprzód, a Udhava i Akrur itd. również na arenę wojenną
ਤਿਹ ਬੀਚ ਘਿਰਿਓ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਜਤ ਯੌ ਲਖਿ ਰੀਝ ਰਹੈ ਭਟ ਤਾਹਿ ਛਬੈ ॥
tih beech ghirio nrip raajat yau lakh reejh rahai bhatt taeh chhabai |Otoczony przez nich król (Anag Singh) przyozdabiał się w ten sposób, a wojownicy wpadali w złość, widząc jego wizerunek.
ਮਨ ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਰਿਤੁ ਪਾਵਸ ਅਭ੍ਰਨ ਮੈ ਦਿਨ ਰਾਜ ਫਬੈ ॥੧੧੬੧॥
man yau upajee upamaa rit paavas abhran mai din raaj fabai |1161|Oblegany przez nich wszystkich, król Anag Singh wygląda jak słońce otoczone chmurami w porze deszczowej.1161.
ਹਲੁ ਪਾਨਿ ਸੰਭਾਰਿ ਲਯੋ ਮੁਸਲੀ ਰਨ ਮੈ ਅਰਿ ਕੋ ਹਯ ਚਾਰੋ ਹੀ ਘਾਏ ॥
hal paan sanbhaar layo musalee ran mai ar ko hay chaaro hee ghaae |Balram wziął swój pług w rękę i zabił wszystkie cztery konie wroga