Sri Dasam Granth

Strona - 994


ਤੁਰਤੁ ਏਕ ਤਹ ਸਖੀ ਪਠਾਈ ॥੧੭॥
turat ek tah sakhee patthaaee |17|

wkrótce dotarł do miejsca (Sahiban.(17)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

Dohira

ਸੁਨੋ ਮਿਤ੍ਰ ਬਿਨੁ ਨਿਸਿ ਭਈ ਹ੍ਯਾਂ ਨ ਪਹੂਚਹੁ ਆਇ ॥
suno mitr bin nis bhee hayaan na pahoochahu aae |

„Słuchaj, przyjacielu; nie przychodź tu zanim zapadnie noc.

ਜਿਨ ਕੋਊ ਸੋਧਿ ਪਛਾਨਿ ਕੈ ਤਿਨ ਪ੍ਰਤਿ ਕਹੈ ਨ ਜਾਇ ॥੧੮॥
jin koaoo sodh pachhaan kai tin prat kahai na jaae |18|

„Jakiś organ może cię rozpoznać i powiedzieć o tym moim rodzicom.(18)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

Chaupae

ਬਹੁਰਿ ਸਖੀ ਤਿਹ ਆਨਿ ਜਤਾਯੋ ॥
bahur sakhee tih aan jataayo |

Potem przyszedł Sakhi i wyjaśnił mu.

ਬੈਠਿ ਬਾਗ ਮੈ ਦਿਵਸ ਬਿਤਾਯੋ ॥
baitth baag mai divas bitaayo |

Przyszedł przyjaciel, dał mu do zrozumienia, a potem siedząc w ogrodzie, spędził dzień.

ਸੂਰਜ ਛਪਿਯੋ ਰੈਨਿ ਜਬ ਭਈ ॥
sooraj chhapiyo rain jab bhee |

Kiedy słońce zaszło i zapadła noc

ਬਾਟ ਗਾਵ ਤਾ ਕੇ ਕੀ ਲਈ ॥੧੯॥
baatt gaav taa ke kee lee |19|

Kiedy słońce zaszło i zrobiło się ciemno, udał się do jej wioski.(19)

ਰੈਨਿ ਭਈ ਤਾ ਕੇ ਤਬ ਗਯੋ ॥
rain bhee taa ke tab gayo |

W nocy poszedł do mistrzów

ਡਾਰਤ ਬਾਜ ਪ੍ਰਿਸਟਿ ਤਿਹ ਭਯੋ ॥
ddaarat baaj prisatt tih bhayo |

Kiedy było już zupełnie ciemno, podszedł do niej i zabrał ją na grzbiet swego konia.

ਹਰਿ ਤਾ ਕੋ ਦੇਸੌਰ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥
har taa ko desauar sidhaariyo |

Po pokonaniu go udał się do swojego kraju.

ਜੋ ਪਹੁਚਿਯੋ ਤਾ ਕੋ ਸਰ ਮਾਰਿਯੋ ॥੨੦॥
jo pahuchiyo taa ko sar maariyo |20|

Po zabraniu jej zaczął wyjeżdżać do innego kraju, a kto za nim podążał, zabijał go strzałami.(20)

ਰੈਨਿ ਸਕਲ ਤਾ ਕੋ ਲੈ ਗਯੋ ॥
rain sakal taa ko lai gayo |

(On) zabrał go (na koniu) przez całą noc.

ਉਤਰਤ ਚੜੇ ਦਿਵਸ ਕੇ ਭਯੋ ॥
autarat charre divas ke bhayo |

Jechał całą noc, a gdy nastał dzień, zsiadł z konia.

ਥੋ ਸੁ ਕੁਮਾਰ ਅਧਿਕ ਤਨ ਹਾਰਿਯੋ ॥
tho su kumaar adhik tan haariyo |

Sam był zmęczony i niósł ze sobą Sahibana,

ਔਰ ਸਾਹਿਬਾ ਸਾਥ ਬਿਹਾਰਿਯੋ ॥੨੧॥
aauar saahibaa saath bihaariyo |21|

Poczuł się wyczerpany i poszedł spać, a z drugiej strony zdali sobie z tego sprawę wszyscy bliscy.(21)

ਸ੍ਰਮਤ ਭਯੋ ਤਹ ਕਛੁ ਸ੍ਵੈ ਰਹਿਯੋ ॥
sramat bhayo tah kachh svai rahiyo |

Niektórzy zasnęli ze zmęczenia.

ਤਬ ਲੌ ਸਭ ਸਮਧਿਨ ਸੁਨਿ ਲਯੋ ॥
tab lau sabh samadhin sun layo |

Do tego czasu słyszeli to wszyscy krewni (Sahibów).

ਚੜੇ ਤੁਰੈ ਸਭ ਸੂਰ ਰਿਸਾਏ ॥
charre turai sabh soor risaae |

Wszyscy wojownicy rozzłościli się i wsiedli na konie.

ਬਾਧੇ ਗੋਲ ਤਹਾ ਕਹ ਧਾਏ ॥੨੨॥
baadhe gol tahaa kah dhaae |22|

Rozwścieczeni utworzyli drużyny i pomaszerowali w tamtym kierunku.(22)

ਤਬ ਸਾਹਿਬਾ ਦ੍ਰਿਗ ਛੋਰਿ ਨਿਹਾਰਾ ॥
tab saahibaa drig chhor nihaaraa |

Wtedy panowie otworzyli oczy i spojrzeli

ਹੇਰੈ ਚਹੂੰ ਓਰ ਅਸਵਾਰਾ ॥
herai chahoon or asavaaraa |

Kiedy Sahiban otworzyła oczy, zobaczyła jeźdźców ze wszystkich stron.

ਸੰਗ ਭਾਈ ਦੋਊ ਤਾਹਿ ਨਿਹਾਰੇ ॥
sang bhaaee doaoo taeh nihaare |

Widział też, jak byli z nim jego dwaj bracia

ਕਰੁਣਾ ਬਹੇ ਨੈਨ ਕਜਰਾਰੇ ॥੨੩॥
karunaa bahe nain kajaraare |23|

Kiedy zobaczyła przy nich swoich dwóch braci, nie mogła powstrzymać łez.(23)

ਜੌ ਹਮਰੇ ਪਤਿ ਇਨੇ ਨਿਹਰਿ ਹੈ ॥
jau hamare pat ine nihar hai |

Jeśli mój mąż (Mirza) zobaczy tych (dwóch braci).

ਦੁਹੂੰ ਬਾਨ ਦੁਹੂਅਨੰ ਕਹ ਹਰਿ ਹੈ ॥
duhoon baan duhooanan kah har hai |

„Gdyby mój mąż ich zobaczył, zabije ich obu dwiema strzałami.

ਤਾ ਤੇ ਕਛੂ ਜਤਨ ਅਬ ਕੀਜੈ ॥
taa te kachhoo jatan ab keejai |

Zatem należy się postarać

ਜਾ ਤੇ ਰਾਖਿ ਭਾਇਯਨ ਲੀਜੈ ॥੨੪॥
jaa te raakh bhaaeiyan leejai |24|

„Należy coś zrobić, aby oszczędzić moich braci”(24).

ਸੋਵਤ ਹੁਤੋ ਮੀਤ ਨ ਜਗਾਯੋ ॥
sovat huto meet na jagaayo |

Nie obudził śpiącego Mitry (Mirzy).

ਜਾਡ ਭਏ ਤਰਕਸ ਅਟਕਾਯੋ ॥
jaadd bhe tarakas attakaayo |

Nie obudziła przyjaciela, tylko wzięła jego kołczan i powiesiła go nad drzewem.

ਔਰ ਸਸਤ੍ਰ ਲੈ ਕਹੂੰ ਦੁਰਾਏ ॥
aauar sasatr lai kahoon duraae |

Zabrał też inną broń i gdzieś ją ukrył.

ਖੋਜੇ ਹੁਤੇ ਜਾਤ ਨਹਿ ਪਾਏ ॥੨੫॥
khoje hute jaat neh paae |25|

Ukryła także jego inną broń, aby nie mógł jej znaleźć.(25)

ਤਬ ਲੌ ਆਇ ਸੂਰ ਸਭ ਗਏ ॥
tab lau aae soor sabh ge |

Do tego czasu przybyli już wszyscy bohaterowie

ਮਾਰੋ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਤ ਭਏ ॥
maaro maar pukaarat bhe |

W międzyczasie przyszli wszyscy dzielni i krzyczeli „zabijcie go, zabijcie go”.

ਤਬ ਮਿਰਜਾ ਜੂ ਨੈਨ ਉਘਾਰੇ ॥
tab mirajaa joo nain ughaare |

Wtedy Mirza otworzył oczy (i powiedział)

ਕਹਾ ਗਏ ਹਥਿਯਾਰ ਹਮਾਰੇ ॥੨੬॥
kahaa ge hathiyaar hamaare |26|

Wtedy Mirza otworzył oczy i zapytał, gdzie jest jego broń.(26)

ਭੌਡੀ ਰਾਡ ਕਹਿਯੋ ਕ੍ਯਾ ਕਰਿਯੋ ॥
bhauaddee raadd kahiyo kayaa kariyo |

I zaczął mówić: O niegodziwa kobieto! Co zrobiłeś?

ਤਰਕਸ ਟਾਗਿ ਜਾਡ ਪੈ ਧਰਿਯੋ ॥
tarakas ttaag jaadd pai dhariyo |

– Och, jesteś podłą kobietą, dlaczego to zrobiłaś. zrobiłem to i powiesiłem kołczan na drzewie?

ਪਹੁਚੇ ਆਨਿ ਪਖਰਿਯਾ ਭਾਰੇ ॥
pahuche aan pakhariyaa bhaare |

Przybyli silni jeźdźcy.

ਕਹਾ ਧਰੇ ਤੇ ਸਸਤ੍ਰ ਹਮਾਰੇ ॥੨੭॥
kahaa dhare te sasatr hamaare |27|

„Jeźdźcy podeszli bliżej, gdzie położyliście moją broń?(27)

ਸਸਤ੍ਰਨ ਬਿਨਾ ਕਹੋ ਕਿਹ ਮਾਰੋ ॥
sasatran binaa kaho kih maaro |

Bez broni powiedz (mi), jak (ja) zabijam

ਕਹੁ ਨਾਰੀ ਕ੍ਯਾ ਮੰਤ੍ਰ ਬਿਚਾਰੋ ॥
kahu naaree kayaa mantr bichaaro |

„Powiedz coś, kobieto, bez broni, jak możesz ich zabić?”

ਸਾਥੀ ਕੋਊ ਸੰਗ ਮੈ ਨਾਹੀ ॥
saathee koaoo sang mai naahee |

Nie mam ze sobą partnera.

ਚਿੰਤਾ ਅਧਿਕ ਇਹੈ ਚਿਤ ਮਾਹੀ ॥੨੮॥
chintaa adhik ihai chit maahee |28|

„Obawiam się, że nie mam przy sobie żadnego przyjaciela”(28).

ਹੇਰ ਰਹਿਯੋ ਆਯੁਧ ਨਹਿ ਪਾਏ ॥
her rahiyo aayudh neh paae |

Poszukiwania zostały wyczerpane, (ale nigdzie) nie znaleziono broni.

ਤਬ ਲਗ ਘੇਰ ਦੁਬਹਿਯਾ ਆਏ ॥
tab lag gher dubahiyaa aae |

Pomimo usilnych poszukiwań nie mógł znaleźć swojej broni;

ਤ੍ਰਿਯ ਕੋ ਬਾਜ ਪ੍ਰਿਸਟਿ ਪਰ ਡਾਰਿਯੋ ॥
triy ko baaj prisatt par ddaariyo |

(Jego brat) rzucił kobietę na grzbiet konia