ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 413

ਭਾਜਤ ਨਾਹਿ ਹਠੀ ਰਨ ਤੇ ਅਣਗੇਸ ਬਲੀ ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰਿਯੋ ਹੈ ॥

bhaajat naeh hatthee ran te anages balee at kop bhariyo hai |

கிருஷ்ணனின் படையில் அஜய்ப் கான் என்ற போர்வீரன் இருந்தான், அவன் வந்து மன்னன் அனாக் சிங்கை எதிர்கொண்டான், அவன் போர்க்களத்திலிருந்து தன் அடிகளை பின்வாங்காமல், மிகவும் கோபமடைந்தான்.

ਲੈ ਕਰਵਾਰ ਪ੍ਰਹਾਰ ਕੀਯੋ ਕਟਿਯੋ ਤਿਹ ਸੀਸ ਕਬੰਧ ਲਰਿਯੋ ਹੈ ॥

lai karavaar prahaar keeyo kattiyo tih sees kabandh lariyo hai |

அவர் தனது வாளால் அஜய்ப் கான் மீது அடித்தார்

ਫੇਰਿ ਗਿਰਿਯੋ ਮਾਨੋ ਆਂਧੀ ਬਹੀ ਦ੍ਰੁਮ ਦੀਰਘ ਭੂ ਪਰਿ ਟੂਟ ਪਰਿਯੋ ਹੈ ॥੧੧੫੦॥

fer giriyo maano aandhee bahee drum deeragh bhoo par ttoott pariyo hai |1150|

அவரது தலை வெட்டப்பட்டது, ஆனால் அவரது தலையில்லாத தண்டு சண்டையிடத் தொடங்கியது, பின்னர் அவர் ஒரு பெரிய மரம் முறிந்து விழுந்தது போல் தரையில் விழுந்தார்.1150.

ਦੇਖਿ ਅਜਾਇਬ ਖਾਨ ਦਸਾ ਤਬ ਗੈਰਤ ਖਾ ਮਨਿ ਰੋਸ ਭਰਿਯੋ ॥

dekh ajaaeib khaan dasaa tab gairat khaa man ros bhariyo |

அஜய்ப் கானின் இத்தகைய நிலையைக் கண்டு கைரத் கானின் மனம் ஆத்திரத்தால் நிறைந்தது

ਸੁ ਧਵਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯੰਦਨ ਜਾਇ ਪਰਿਯੋ ਅਰਿ ਬੀਰ ਹੂੰ ਤੇ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਡਰਿਯੋ ॥

su dhavaae kai sayandan jaae pariyo ar beer hoon te nahee naik ddariyo |

அவன் தன் ரதத்தை ஓட்டி அச்சமின்றி எதிரி மீது விழச் செய்தான்

ਅਸਿ ਪਾਨਿ ਧਰੇ ਰਨ ਬੀਚ ਦੁਹੂੰ ਤਹ ਆਪਸ ਮੈ ਬਹੁ ਜੁਧ ਕਰਿਯੋ ॥

as paan dhare ran beech duhoon tah aapas mai bahu judh kariyo |

வலிமைமிக்க வீரர்கள் இருவரும் தங்கள் கைகளில் வாள்களை எடுத்துக்கொண்டு பயங்கரமான போரில் ஈடுபட்டனர்

ਮਨਿ ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਬਨ ਮੈ ਗਜ ਸੋ ਮਦ ਕੋ ਗਜ ਆਨਿ ਅਰਿਯੋ ॥੧੧੫੧॥

man yau upajee upamaa ban mai gaj so mad ko gaj aan ariyo |1151|

காட்டில் ஒன்றுடன் ஒன்று சண்டையிடும் கயிறு யானைகள் போல தோற்றமளித்தனர்.1151.

ਗੈਰਤ ਖਾ ਬਰਛੀ ਗਹਿ ਕੈ ਬਰ ਸੋ ਅਰਿ ਬੀਰ ਕੀ ਓਰਿ ਚਲਾਈ ॥

gairat khaa barachhee geh kai bar so ar beer kee or chalaaee |

நாகத் கான் ஈட்டியைப் பிடித்து பலத்துடன் எதிரி வீரனை நோக்கி செலுத்தினான்.

ਆਵਤ ਬਿਦੁਲਤਾ ਸਮ ਦੇਖ ਕੈ ਕਾਟਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਸੋ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਈ ॥

aavat bidulataa sam dekh kai kaatt kripaan so bhoom giraaee |

கைரத் கான் தனது ஈட்டியைக் கையில் பிடித்தபடி எதிரியின் மீது எறிந்தார், அதை அனாக் சிங் தனது வாளால் தரையில் வீசினார், மின்னல் போல் நகர்ந்தார்.

ਸੋ ਨ ਲਗੀ ਰਿਸ ਕੈ ਰਿਪੁ ਕੋ ਬਰਛੀ ਗਹਿ ਦੂਸਰੀ ਅਉਰ ਚਲਾਈ ॥

so na lagee ris kai rip ko barachhee geh doosaree aaur chalaaee |

அவர் (எதிரி) தாக்காததால் கோபமடைந்தார் (அவர்) இரண்டாவது ஈட்டியைப் பிடித்து எதிரி மீது வீசினார்.

ਯੌ ਉਪਮਾ ਉਪਜੀ ਜੀਯ ਮੈ ਮਾਨੋ ਛੂਟਿ ਚਲੀ ਨਭ ਤੇ ਜੁ ਹਵਾਈ ॥੧੧੫੨॥

yau upamaa upajee jeey mai maano chhoott chalee nabh te ju havaaee |1152|

அந்த ஈட்டி எதிரியைத் தாக்கவில்லை, ஆனால் அவர் வானத்தில் வீசப்பட்ட வான்குண்டு போன்ற இரண்டாவது ஈட்டியை வெளியேற்றினார்.1152.

ਦੂਸਰੀ ਦੇਖ ਕੈ ਸਾਗ ਬਲੀ ਨ੍ਰਿਪ ਆਵਤ ਕਾਟਿ ਕੈ ਭੂਮਿ ਗਿਰਾਈ ॥

doosaree dekh kai saag balee nrip aavat kaatt kai bhoom giraaee |

இரண்டாவது ஈட்டி வருவதைப் பார்த்த வலிமைமிக்க அரசன் அதை வெட்டி தரையில் போட்டான்.

ਲੈ ਬਰਛੀ ਅਪੁਨੇ ਕਰ ਮੈ ਨ੍ਰਿਪ ਗੈਰਤ ਖਾ ਪਰ ਕੋਪਿ ਚਲਾਈ ॥

lai barachhee apune kar mai nrip gairat khaa par kop chalaaee |

இரண்டாவது ஈட்டியும் மன்னரால் தடுக்கப்பட்டு தரையில் வீசப்பட்டது மற்றும் கைரத் கான் மீது மிகுந்த கோபத்துடன் தனது ஈட்டியை வீசியது.

ਲਾਗ ਗਈ ਤਿਹ ਕੇ ਮੁਖ ਮੈ ਬਹਿ ਸ੍ਰਉਨ ਚਲਿਯੋ ਉਪਮਾ ਠਹਰਾਈ ॥

laag gee tih ke mukh mai beh sraun chaliyo upamaa tthaharaaee |

அது அவன் முகத்தில் அடித்தது

ਕੋਪ ਕੀ ਆਗ ਮਹਾ ਬਢਿ ਕੈ ਡਢ ਕੈ ਹੀਯ ਕਉ ਮਨੋ ਬਾਹਰਿ ਆਈ ॥੧੧੫੩॥

kop kee aag mahaa badt kai ddadt kai heey kau mano baahar aaee |1153|

இதயத்திலிருந்து வெளியேறும் கோபத்தின் நெருப்பைப் போல இரத்தம் வெளியேறியது.1153.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਮ੍ਰਿਤਕ ਹੁਇ ਧਰਨੀ ਪਰਿਯੋ ਜੋਤਿ ਰਹੀ ਠਹਰਾਇ ॥

mritak hue dharanee pariyo jot rahee tthaharaae |

அவர் இறந்து தரையில் விழுந்தார் மற்றும் அவரது சுயநினைவு முடிந்தது

ਜਨੁ ਅਕਾਸ ਤੇ ਭਾਸਕਰਿ ਪਯੋ ਰਾਹੁ ਡਰ ਆਇ ॥੧੧੫੪॥

jan akaas te bhaasakar payo raahu ddar aae |1154|

அச்சத்தால் வானத்திலிருந்து பூமியில் இறங்கிய சூரியனைப் போல் தோன்றினான்.1154.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਕੋਪ ਭਰੇ ਰਨ ਮੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਤਬੈ ਹਰਿ ਜੂ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹੈ ॥

kop bhare ran mai kab sayaam tabai har joo ih bhaat kahiyo hai |

கவிஞர் ஷியாம் (கூறுகிறார்) கோபம் நிறைந்த கிருஷ்ண பகவான், ரண்பூமியில் இவ்வாறு பேசினார்.

ਜੁਧ ਬਿਖੈ ਭਟ ਕਉਨ ਗਨੈ ਲਖਿ ਬੀਰ ਹਨੈ ਮਨ ਮੈ ਜੁ ਚਹਿਯੋ ਹੈ ॥

judh bikhai bhatt kaun ganai lakh beer hanai man mai ju chahiyo hai |

அப்போது கிருஷ்ணர் ஆவேசத்துடன், அனைத்துப் போர்வீரர்களையும் கொன்று தன் மனதுக்கு இணங்க தரையில் வீசிய வீரன் யார்?

ਜਾਨਤ ਹਉ ਤਿਹ ਤ੍ਰਾਸ ਤੁਮੈ ਕਿਨਹੂੰ ਕਰ ਮੈ ਧਨ ਹੂੰ ਗਹਿਯੋ ਹੈ ॥

jaanat hau tih traas tumai kinahoon kar mai dhan hoon gahiyo hai |

அவருக்குப் பயந்து, நீங்கள் உங்கள் கைகளில் வில் மற்றும் அம்புகளைப் பிடிக்கவில்லை என்பதை நான் அறிவேன்

ਤਾ ਤੇ ਪਧਾਰਹੁ ਧਾਮਨ ਕੋ ਸੁ ਲਖਿਯੋ ਤੁਮ ਤੇ ਪੁਰਖਤੁ ਰਹਿਯੋ ਹੈ ॥੧੧੫੫॥

taa te padhaarahu dhaaman ko su lakhiyo tum te purakhat rahiyo hai |1155|

என் கருத்துப்படி, நீங்கள் அனைவரும் உங்கள் வீடுகளுக்குச் செல்லலாம், ஏனென்றால் உங்கள் துணிச்சல் முடிவுக்கு வந்துவிட்டது.

ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਜਦੁਬੀਰ ਤਿਨੈ ਸਭ ਹੀ ਰਿਸ ਕੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥

aaise kahiyo jadubeer tinai sabh hee ris kai dhan baan sanbhaariyo |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் அவர்களிடம் இவ்வாறு கூறியதும், (அப்போது) அனைவரும் கோபமடைந்து, தங்கள் வில் அம்புகளை எடுத்துக் கொண்டனர்.

ਹ੍ਵੈ ਕੇ ਇਕਤ੍ਰ ਚਲੇ ਰਨ ਕੋ ਬਲਿ ਬਿਕ੍ਰਮ ਪਉਰਖ ਜੀਅ ਬਿਚਾਰਿਯੋ ॥

hvai ke ikatr chale ran ko bal bikram paurakh jeea bichaariyo |

கிருஷ்ணர் இந்த வார்த்தைகளை உச்சரித்தவுடன், அவர்கள் அனைவரும் தங்கள் வில் மற்றும் அம்புகளை எடுத்துக்கொண்டு, தங்கள் தைரியத்தை நினைத்து அவர்கள் ஒன்று கூடி போருக்கு முன்னேறினர்.

ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਿ ਪਰੇ ਜੋਊ ਆਇ ਅਰਿਯੋ ਅਰਿ ਸੋ ਤਿਹ ਮਾਰਿਯੋ ॥

maar hee maar pukaar pare joaoo aae ariyo ar so tih maariyo |

(எல்லா இடங்களிலும்) 'கொல்-கொல்' என்ற சத்தம் கேட்கிறது, அவர்கள் அந்த எதிரியைக் கொன்றனர் (வந்து நின்ற)

ਹੋਤ ਭਯੋ ਤਿਹ ਜੁਧ ਬਡੋ ਦੁਹੂੰ ਓਰਨ ਤੇ ਨ੍ਰਿਪ ਠਾਢਿ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥੧੧੫੬॥

hot bhayo tih judh baddo duhoon oran te nrip tthaadt nihaariyo |1156|

"கொல்லு, கொல்லு" என்று கூக்குரலிடும் போது எதிர்ப்பட்ட அனைவரையும் அவர்கள் கொன்றனர், இந்த பயங்கரமான போர் இரு தரப்பிலிருந்தும் நடைபெறுவதைக் கண்ட மன்னன் ஜராசந்தன்.1156.

ਏਕ ਸੁਜਾਨ ਬਡੋ ਬਲਵਾਨ ਧਰੇ ਅਸਿ ਪਾਨਿ ਤੁਰੰਗਮ ਡਾਰਿਯੋ ॥

ek sujaan baddo balavaan dhare as paan turangam ddaariyo |

ஒரு பெரிய வலிமையான மனிதர் (சுஜன் என்று பெயர்) கையில் வாளுடன் குதிரையை வழிநடத்தினார்.

ਅਸ੍ਵ ਪਚਾਸ ਹਨੇ ਅਰਿਯੋ ਅਨਗੇਸ ਬਲੀ ਕਹੁ ਜਾ ਲਲਕਾਰਿਯੋ ॥

asv pachaas hane ariyo anages balee kahu jaa lalakaariyo |

வலிமைமிக்க வீரர்களில் ஒருவர், தனது வாளைக் கையில் பிடித்துக் கொண்டு, தனது குதிரையை ஓடச் செய்து ஐம்பது வீரர்களைக் கொன்று, அனாக் சிங்கிற்கு இந்தப் பக்கத்திலிருந்து சவால் விடுத்தார்.

ਧਾਇ ਕੈ ਘਾਇ ਕਰਿਯੋ ਨ੍ਰਿਪ ਲੈ ਕਰ ਬਾਮ ਮੈ ਚਾਮ ਕੀ ਓਟਿ ਨਿਵਾਰਿਯੋ ॥

dhaae kai ghaae kariyo nrip lai kar baam mai chaam kee ott nivaariyo |

சுஜன் சிங் விரைந்து வந்து மன்னன் மீது ஒரு அடி அடித்தார், அதை அவர் தனது இடது கையால் தனது கேடயத்தில் தடுத்தார்.

ਦਾਹਨੈ ਪਾਨਿ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਕੋ ਤਾਨਿ ਸੁਜਾਨ ਕੋ ਕਾਟਿ ਕੈ ਸੀਸ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥੧੧੫੭॥

daahanai paan kripaan ko taan sujaan ko kaatt kai sees utaariyo |1157|

மன்னன் தன் வலது கையால் சுஜன் சிங்கின் தலையை வாளால் வெட்டினான்.1157.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਬੀਰ ਸੁਜਾਨ ਹਨ੍ਯੋ ਜਬੈ ਅਣਗ ਸਿੰਘ ਤਿਹ ਠਾਇ ॥

beer sujaan hanayo jabai anag singh tih tthaae |

அந்த இடத்தில் அனக் சிங் சுஜானை (பெயர்) சுர்மாவைக் கொன்றார்

ਦੇਖਿਯੋ ਸੈਨਾ ਜਾਦਵੀ ਦਉਰ ਪਰੇ ਅਰਰਾਇ ॥੧੧੫੮॥

dekhiyo sainaa jaadavee daur pare araraae |1158|

அனாக் சிங் சுஜன் சிங்கைக் கொன்றபோது, யாதவப் படை மிகவும் கோபமடைந்து, எதிரிகளின் படைகள் மீது விழுந்தது.1158.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਭਟ ਲਾਜ ਭਰੇ ਅਰਰਾਇ ਪਰੇ ਨ ਡਰੇ ਅਰਿ ਸਿਉ ਤੇਊ ਆਇ ਅਰੇ ॥

bhatt laaj bhare araraae pare na ddare ar siau teaoo aae are |

இல்லத்தின் முழு வீரர்களும் பயந்து வீழ்ந்து பகைவருக்கு அஞ்சாமல் வந்து போரிட்டுள்ளனர்.

ਅਤਿ ਕੋਪ ਭਰੇ ਸਬ ਲੋਹ ਜਰੇ ਅਬ ਯਾਹਿ ਹਨੋ ਮੁਖ ਤੇ ਉਚਰੇ ॥

at kop bhare sab loh jare ab yaeh hano mukh te uchare |

வெட்க உணர்வில் நிரம்பிய வீரர்கள் படையின் மீது விழுந்து ஆவேசத்துடன் கூச்சலிட்டனர்.

ਅਸਿ ਭਾਲ ਗਦਾ ਅਰੁ ਲੋਹ ਹਥੀ ਬਰਛੀ ਕਰਿ ਲੈ ਲਲਕਾਰ ਪਰੇ ॥

as bhaal gadaa ar loh hathee barachhee kar lai lalakaar pare |

அவர்கள் தங்கள் ஈட்டிகள், வாள்கள், கதாயுதங்கள், ஈட்டிகள் போன்றவற்றைத் தங்கள் கைகளில் எடுத்துக்கொண்டு அவரை சவால் செய்தனர்

ਕਬਿ ਰਾਮ ਭਨੈ ਨਹੀ ਜਾਤ ਗਨੇ ਕਿਤਨੇ ਬਰ ਬਾਨ ਕਮਾਨ ਧਰੇ ॥੧੧੫੯॥

kab raam bhanai nahee jaat gane kitane bar baan kamaan dhare |1159|

எண்ணற்ற வில் நாண்கள் இழுக்கப்பட்டன என்கிறார் கவிஞர் ராமர்.1159.

ਅਨਗੇਸ ਬਲੀ ਧਨੁ ਬਾਨ ਗਹਿਯੋ ਅਤਿ ਰੋਸ ਭਰਿਯੋ ਦੋਊ ਨੈਨ ਤਚਾਏ ॥

anages balee dhan baan gahiyo at ros bhariyo doaoo nain tachaae |

இந்தப் பக்கத்தில் அனாக் சிங்கும் மிகுந்த கோபத்தில் வில்லையும் அம்புகளையும் எடுத்துக் கொண்டான், அவன் கண்கள் சிவந்தன

ਮਾਰ ਹੀ ਮਾਰ ਪੁਕਾਰਿ ਪਰਿਯੋ ਸਰ ਸਤ੍ਰਨ ਕੇ ਉਰ ਬੀਚ ਲਗਾਏ ॥

maar hee maar pukaar pariyo sar satran ke ur beech lagaae |

கொல்லு, கொல்லு, என்று கூக்குரலிட்டு, தன் அம்புகளை எதிரிகளின் இதயத்தின் மீது செலுத்தினான்.

ਏਕ ਮਰੇ ਇਕ ਘਾਇ ਭਰੇ ਇਕ ਦੇਖਿ ਡਰੇ ਰਨ ਤਿਆਗਿ ਪਰਾਏ ॥

ek mare ik ghaae bhare ik dekh ddare ran tiaag paraae |

யாருடைய ஊடுருவல் மூலம் ஒருவர் கொல்லப்பட்டார், ஒருவர் காயமடைந்தார் மற்றும் ஒருவர் போர்க்களத்தை விட்டு ஓடிவிட்டார்

ਆਇ ਲਰੇ ਜੋਊ ਲਾਜ ਭਰੇ ਮਨ ਮੈ ਰਨ ਕੋਪ ਕੀ ਓਪ ਬਢਾਏ ॥੧੧੬੦॥

aae lare joaoo laaj bhare man mai ran kop kee op badtaae |1160|

தம் பெருமையால் போரிட வந்தவர்கள், வந்தவுடன் போர் மிகவும் பயங்கரமானது.1160.

ਸਾਤਕਿ ਅਉ ਮੁਸਲੀ ਰਥ ਪੈ ਬਸੁਦੇਵ ਤੇ ਆਦਿਕ ਧਾਇ ਸਬੈ ॥

saatak aau musalee rath pai basudev te aadik dhaae sabai |

சதகா, பலராமன் மற்றும் பாசுதேவா (ஆதிக்) தேர்களில் அமர்ந்து அனைவரும் ஓடிவிட்டனர்.

ਬਰਮਾਕ੍ਰਿਤ ਊਧਵ ਅਉਰ ਅਕ੍ਰੂਰ ਚਲੇ ਰਨ ਕਉ ਭਰਿ ਲਾਜ ਤਬੈ ॥

baramaakrit aoodhav aaur akraoor chale ran kau bhar laaj tabai |

பல்ராம், வாசுதேவ், சத்யம் முதலியோர் முன்னோக்கி அணிவகுத்துச் சென்றனர், உத்தவ மற்றும் அக்ரூரர் முதலியோரும் போர்க்களத்திற்குச் சென்றனர்.

ਤਿਹ ਬੀਚ ਘਿਰਿਓ ਨ੍ਰਿਪ ਰਾਜਤ ਯੌ ਲਖਿ ਰੀਝ ਰਹੈ ਭਟ ਤਾਹਿ ਛਬੈ ॥

tih beech ghirio nrip raajat yau lakh reejh rahai bhatt taeh chhabai |

அவர்களால் சூழப்பட்ட ராஜா (அனாக் சிங்) தன்னை இப்படி அலங்கரித்துக் கொண்டிருந்தார், அவருடைய உருவத்தைப் பார்த்து வீரர்கள் கோபமடைந்தனர்.

ਮਨ ਯੌ ਉਪਜੀ ਉਪਮਾ ਰਿਤੁ ਪਾਵਸ ਅਭ੍ਰਨ ਮੈ ਦਿਨ ਰਾਜ ਫਬੈ ॥੧੧੬੧॥

man yau upajee upamaa rit paavas abhran mai din raaj fabai |1161|

அவர்கள் அனைவராலும் முற்றுகையிடப்பட்ட மன்னர் அனாக் சிங் மழைக்காலத்தில் மேகங்களால் சூழப்பட்ட சூரியனைப் போல் தோன்றினார்.1161.

ਹਲੁ ਪਾਨਿ ਸੰਭਾਰਿ ਲਯੋ ਮੁਸਲੀ ਰਨ ਮੈ ਅਰਿ ਕੋ ਹਯ ਚਾਰੋ ਹੀ ਘਾਏ ॥

hal paan sanbhaar layo musalee ran mai ar ko hay chaaro hee ghaae |

பல்ராம் தனது கலப்பையை கையில் எடுத்து எதிரியின் நான்கு குதிரைகளையும் கொன்றான்

குறியீட்டு அட்டவணை (1 - 1428)

ஜாபு பக்கம்: 1 - 10

அகால் உஸ்தாத் பக்கம்: 11 - 38

பச்சித்தர நாடகம் பக்கம்: 39 - 73

சாண்டி சரித்தர் உகட் பிலாஸ் பக்கம்: 74 - 99

சாண்டி சரித்தர் பக்கம்: 100 - 118

வார் ஸ்ரீ பகவதி ஜி கி பக்கம்: 119 - 126

ஞானப் பிரபோத பக்கம்: 127 - 154

சௌபீஸ் அவதார் பக்கம்: 155 - 610

பிரஹ்மா அவதார் பக்கம்: 611 - 634

ருத்ரா அவதார் பக்கம்: 635 - 708

ஷபத் ஹஜாரே பக்கம்: 709 - 712

33 ஸ்வையாய் பக்கம்: 712 - 716

ಖால್ಸா ಮಹಿಮಾ பக்கம்: 716 - 716

ஷஸ்த்ர நாம் மாலா பக்கம்: 717 - 808

சரித்திரோபக்யான பக்கம்: 809 - 1388

ஜபர்நாமா பக்கம்: 1389 - 1394

ஹிகாயத் பக்கம்: 1394 - 1428