ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்
பக்கம் - 364
ਹਰਿ ਪਾਇਨ ਪੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਰਿ ਜੂ ਉਹ ਕੇ ਢਿਗ ਹਉ ਚਲਿ ਜੈਹੋ ॥
har paaein pai ih bhaat kahiyo har joo uh ke dtig hau chal jaiho |கிருஷ்ணரின் காலில் விழுந்து (அவர்) இவ்வாறு கூறினார், ஓ ஸ்ரீ கிருஷ்ணா! நான் அவனிடம் தான் செல்கிறேன்.
ਜਾ ਹੀ ਉਪਾਵ ਤੇ ਆਇ ਹੈ ਸੁੰਦਰਿ ਤਾਹੀ ਉਪਾਇ ਮਨਾਇ ਲਿਯੈ ਹੋ ॥
jaa hee upaav te aae hai sundar taahee upaae manaae liyai ho |கிருஷ்ணா அருகில் நின்று கொண்டு, மைன்பிரபா, நானே அவளிடம் சென்று வருகிறேன், அவள் எப்படி வந்தாலும், நான் அவளை வற்புறுத்தி அழைத்து வருகிறேன்.
ਪਾਇਨ ਪੈ ਬਿਨਤੀਅਨ ਕੈ ਰਿਝਵਾਇ ਕੈ ਸੁੰਦਰਿ ਗ੍ਵਾਰਿ ਮਨੈਹੋ ॥
paaein pai binateean kai rijhavaae kai sundar gvaar manaiho |�������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������
ਆਜ ਹੀ ਤੋ ਢਿਗ ਆਨਿ ਮਿਲੈਹੋ ਜੂ ਲ੍ਯਾਏ ਬਿਨਾ ਤੁਮਰੀ ਨ ਕਹੈ ਹੋ ॥੬੯੫॥
aaj hee to dtig aan milaiho joo layaae binaa tumaree na kahai ho |695|இன்றும் அவளை உன்னிடம் கொண்டு வருவேன், இல்லையெனில் நான் உன்னுடையவள் என்று அழைக்கப்படமாட்டேன்.
ਹਰਿ ਪਾਇਨ ਪੈ ਤਿਹ ਠਉਰ ਚਲੀ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਫੁਨਿ ਮੈਨਪ੍ਰਭਾ ॥
har paaein pai tih tthaur chalee kab sayaam kahai fun mainaprabhaa |கிருஷ்ணா அருகில் இருந்து எழுந்து மெயின்பிரபா தொடங்கினார்
ਜਿਹ ਕੇ ਨਹੀ ਤੁਲਿ ਮੰਦੋਦਰਿ ਹੈ ਜਿਹ ਤੁਲ ਤ੍ਰੀਯਾ ਨਹੀ ਇੰਦ੍ਰ ਸਭਾ ॥
jih ke nahee tul mandodar hai jih tul treeyaa nahee indr sabhaa |மண்டோதரி அவளுக்கு அழகில் சமமானவள் அல்ல, இந்திரனின் அரசவையின் பெண்மணிகள் எவரும் அவளுக்கு முன் எந்த வசீகரமும் இல்லை.
ਜਿਹ ਕੋ ਮੁਖ ਸੁੰਦਰ ਰਾਜਤ ਹੈ ਇਹ ਭਾਤਿ ਲਸੈ ਤ੍ਰੀਯਾ ਵਾ ਕੀ ਅਭਾ ॥
jih ko mukh sundar raajat hai ih bhaat lasai treeyaa vaa kee abhaa |யாருடைய முகமோ அழகுடன் விளங்குகிறதோ அந்த பெண்ணின் அழகு இப்படி ஜொலிக்கிறது.
ਮਨੋ ਚੰਦ ਕੁਰੰਗਨ ਕੇਹਰ ਕੀਰ ਪ੍ਰਭਾ ਕੋ ਸਭੋ ਧਨ ਯਾਹਿ ਲਭਾ ॥੬੯੬॥
mano chand kurangan kehar keer prabhaa ko sabho dhan yaeh labhaa |696|சந்திரன், மான், சிங்கம் மற்றும் கிளி ஆகியவை அவளிடம் இருந்து தங்கள் அழகுச் செல்வத்தை கடன் வாங்கியதாக இந்த பெண்ணின் வசீகரமான முகத்தின் மகிமை தெரிகிறது.696.
ਪ੍ਰਤਿਉਤਰ ਬਾਚ ॥
pratiautar baach |பதில் பேச்சு:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |ஸ்வய்யா
ਚਲਿ ਚੰਦਮੁਖੀ ਹਰਿ ਕੇ ਢਿਗ ਤੇ ਬ੍ਰਿਖਭਾਨ ਸੁਤਾ ਪਹਿ ਪੈ ਚਲਿ ਆਈ ॥
chal chandamukhee har ke dtig te brikhabhaan sutaa peh pai chal aaee |அந்த சந்திரன் முகம் கொண்ட கோபி, கிருஷ்ணனை விட்டு, ராதையின் அருகில் சென்றான்
ਆਇ ਕੈ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਤਿਹ ਸੋ ਬਲ ਬੇਗ ਚਲੋ ਨੰਦ ਲਾਲ ਬੁਲਾਈ ॥
aae kai aaise kahiyo tih so bal beg chalo nand laal bulaaee |அவள் வந்ததும், சீக்கிரம் போ, மகன் நந்த் உன்னை அழைத்திருக்கிறான்.
ਮੈ ਨ ਚਲੋ ਹਰਿ ਪਾਸ ਹਹਾ ਚਲੁ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਨ ਕਰੋ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥
mai na chalo har paas hahaa chal aaise kahiyo na karo duchitaaee |(ராதா பதிலளித்தார்) நான் கிருஷ்ணரிடம் செல்ல மாட்டேன். (அப்போது நாயகன் பிரபா என்று தொடங்கினான்) ஹாய் நி! என்று சொல்லாதே
ਕਾਹੇ ਕੋ ਬੈਠ ਰਹੀ ਇਹ ਠਉਰ ਮੈ ਮੋਹਨ ਕੋ ਮਨੋ ਚਿਤੁ ਚੁਰਾਈ ॥੬੯੭॥
kaahe ko baitth rahee ih tthaur mai mohan ko mano chit churaaee |697|கிருஷ்ணரிடம் போகமாட்டேன் என்று ஏன் சொன்னாய்? இந்த இருமையை விடுங்கள். வசீகரமான கிருஷ்ணரின் இதயத்தைத் திருடிக்கொண்டு ஏன் இந்த இடத்தில் அமர்ந்திருக்கிறீர்கள்?
ਜਾਹਿ ਘੋਰ ਘਟਾ ਘਟ ਆਏ ਘਨੇ ਚਹੂੰ ਓਰਨ ਮੈ ਜਹ ਮੋਰ ਪੁਕਾਰੈ ॥
jaeh ghor ghattaa ghatt aae ghane chahoon oran mai jah mor pukaarai |மிக அடர்த்தியான வண்டல்கள் வந்து விழும் இடம் மற்றும் நான்கு புறமும் மயில்கள் அழைக்கும் இடம்.
ਨਾਚਤ ਹੈ ਜਹ ਗ੍ਵਾਰਨੀਯਾ ਤਿਹ ਪੇਖਿ ਘਨੇ ਬਿਰਹੀ ਤਨ ਵਾਰੈ ॥
naachat hai jah gvaaraneeyaa tih pekh ghane birahee tan vaarai |இடிமுழக்க மேகங்கள் விரியும் போது, நான்கு புறமும் மயில்கள் கத்துகின்றன, கோபிகைகள் நடனமாடுகிறார்கள், அன்பால் பாதிக்கப்பட்டவர்கள் தங்களைப் பலியாகக் கொடுக்கிறார்கள்.
ਤਉਨ ਸਮੈ ਜਦੁਰਾਇ ਸੁਨੋ ਮੁਰਲੀ ਕੇ ਬਜਾਇ ਕੈ ਤੋਹਿ ਚਿਤਾਰੈ ॥
taun samai jaduraae suno muralee ke bajaae kai tohi chitaarai |அந்த நேரத்தில், நண்பரே! கேள், கிருஷ்ணா, அவன் புல்லாங்குழலில் வாசிக்கும்போது உன்னை நினைவுகூருகிறது
ਤਾਹੀ ਤੇ ਬੇਗ ਚਲੋ ਸਜਨੀ ਤਿਹ ਕਉਤਕ ਕੋ ਹਮ ਜਾਇ ਨਿਹਾਰੈ ॥੬੯੮॥
taahee te beg chalo sajanee tih kautak ko ham jaae nihaarai |698|நண்பரே! விரைவாகச் செல்லுங்கள், அங்கு சென்றடைந்தால் அற்புதமான விளையாட்டைப் பார்க்க முடியும்.
ਤਾ ਤੇ ਨ ਮਾਨ ਕਰੋ ਸਜਨੀ ਹਰਿ ਪਾਸ ਚਲੋ ਨਾਹਿ ਸੰਕ ਬਿਚਾਰੋ ॥
taa te na maan karo sajanee har paas chalo naeh sank bichaaro |எனவே, நண்பரே! உங்கள் பெருமையை விட்டுவிட்டு, உங்கள் சந்தேகங்களை விட்டுவிட்டு கிருஷ்ணரிடம் செல்லுங்கள்
ਬਾਤ ਧਰੋ ਰਸ ਹੂੰ ਕੀ ਮਨੈ ਅਪਨੈ ਮਨ ਮੈ ਨ ਕਛੂ ਹਠ ਧਾਰੋ ॥
baat dharo ras hoon kee manai apanai man mai na kachhoo hatth dhaaro |உங்கள் மனதை உணர்ச்சியால் நிரப்புங்கள், விடாமுயற்சியில் உங்களை ஈடுபடுத்தாதீர்கள்
ਕਉਤਕ ਕਾਨ੍ਰਹ੍ਰਹ ਕੋ ਦੇਖਨ ਕੋ ਤਿਹ ਕੋ ਜਸ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰੋ ॥
kautak kaanrahrah ko dekhan ko tih ko jas pai kab sayaam uchaaro |கவிஞர் ஷ்யாம் கூறுகிறார், கிருஷ்ணரின் காம விளையாட்டைப் பார்க்காமல், நீங்கள் ஏன் இங்கே உட்கார்ந்திருக்கிறீர்கள்?
ਕਾਹੇ ਕਉ ਬੈਠ ਰਹੀ ਹਠ ਕੈ ਕਹਿਯੋ ਦੇਖਨ ਕਉ ਉਮਗਿਯੋ ਮਨ ਸਾਰੋ ॥੬੯੯॥
kaahe kau baitth rahee hatth kai kahiyo dekhan kau umagiyo man saaro |699|அவனது காதல் விளையாட்டைக் காண என் மனம் ஆவல் கொள்கிறது.699.
ਹਰਿ ਪਾਸ ਨ ਮੈ ਚਲਹੋ ਸਜਨੀ ਪਿਖਬੇ ਕਹੁ ਕਉਤੁਕ ਜੀਯ ਨ ਮੇਰੋ ॥
har paas na mai chalaho sajanee pikhabe kahu kautuk jeey na mero |ராதா சொன்னாள், "ஓ நண்பா! நான் கிருஷ்ணனிடம் செல்லமாட்டேன், அவனுடைய காதல் விளையாட்டைப் பார்க்க எனக்கு விருப்பமில்லை
ਸ੍ਯਾਮ ਰਚੇ ਸੰਗ ਅਉਰ ਤ੍ਰੀਯਾ ਤਜ ਕੈ ਹਮ ਸੋ ਫੁਨਿ ਨੇਹ ਘਨੇਰੋ ॥
sayaam rache sang aaur treeyaa taj kai ham so fun neh ghanero |கிருஷ்ணன் என்னுடன் இருந்த காதலை விட்டுவிட்டு மற்ற பெண்களின் காதலில் மூழ்கிவிட்டான்
ਚੰਦ੍ਰਭਗਾ ਹੂੰ ਕੇ ਸੰਗਿ ਕਹਿਯੋ ਨਹਿ ਨਾਰੀ ਕਹਾ ਮੁਹਿ ਨੈਨਨ ਹੇਰੋ ॥
chandrabhagaa hoon ke sang kahiyo neh naaree kahaa muhi nainan hero |சந்தர்பகாவின் மீது காதல் கொண்ட அவர், என்னைக் கண்ணால் கூட பார்க்கவில்லை
ਤਾ ਤੇ ਨ ਪਾਸ ਚਲੋ ਹਰਿ ਹਉ ਉਠਿ ਜਾਹਿ ਜੋਊ ਉਮਗਿਯੋ ਮਨ ਤੇਰੋ ॥੭੦੦॥
taa te na paas chalo har hau utth jaeh joaoo umagiyo man tero |700|ஆதலால், உங்கள் மன உந்துதல் இருந்தாலும், நான் கிருஷ்ணரிடம் செல்லமாட்டேன்.700.
ਦੂਤੀ ਬਾਚ ॥
dootee baach |தூதரின் பேச்சு:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |ஸ்வய்யா
ਮੈ ਕਹਾ ਦੇਖਨ ਜਾਉ ਤ੍ਰੀਯਾ ਤੁਹਿ ਲ੍ਯਾਵਨ ਕੋ ਜਦੁਰਾਇ ਪਠਾਈ ॥
mai kahaa dekhan jaau treeyaa tuhi layaavan ko jaduraae patthaaee |நான் ஏன் பெண்களைப் பார்க்கப் போக வேண்டும்? உன்னை அழைத்து வர கிருஷ்ணா என்னை அனுப்பியுள்ளார்
ਤਾਹੀ ਤੇ ਹਉ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਤੇ ਉਠ ਕੈ ਤਬ ਹੀ ਤੁਮਰੇ ਪਹਿ ਆਈ ॥
taahee te hau sabh gvaaran te utth kai tab hee tumare peh aaee |எனவே, எல்லா கோபியர்களிடமிருந்தும் விலகி உன்னிடம் வந்தேன்
ਤੂ ਅਭਿਮਾਨ ਕੈ ਬੈਠ ਰਹੀ ਨਹੀ ਮਾਨਤ ਹੈ ਕਛੂ ਸੀਖ ਪਰਾਈ ॥
too abhimaan kai baitth rahee nahee maanat hai kachhoo seekh paraaee |நீங்கள் யாருடைய அறிவுரைக்கும் செவிசாய்க்காமல் வீண் விரக்தியில் அமர்ந்திருக்கிறீர்கள்
ਬੇਗ ਚਲੋ ਤੁਹਿ ਸੰਗ ਕਹੋ ਤੁਮਰੇ ਮਗੁ ਹੇਰਤ ਠਾਢਿ ਕਨ੍ਰਹਾਈ ॥੭੦੧॥
beg chalo tuhi sang kaho tumare mag herat tthaadt kanrahaaee |701|சீக்கிரம் போ, ஏனென்றால் கிருஷ்ணர் உனக்காகக் காத்திருப்பார்.
ਰਾਧੇ ਬਾਚ ॥
raadhe baach |ராதிகாவின் பேச்சு:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |ஸ்வய்யா
ਹਰਿ ਪਾਸ ਨ ਮੈ ਚਲਹੋ ਰੀ ਸਖੀ ਤੁ ਕਹਾ ਭਯੋ ਜੁ ਤੁਹਿ ਬਾਤ ਬਨਾਈ ॥
har paas na mai chalaho ree sakhee tu kahaa bhayo ju tuhi baat banaaee |���ஓ நண்பரே! நான் கிருஷ்ணரிடம் போகமாட்டேன் ஏன் வீண் பேசுகிறாய்?
ਸ੍ਯਾਮ ਨ ਮੋਰੇ ਤੂ ਪਾਸ ਪਠੀ ਇਹ ਬਾਤਨ ਤੇ ਕਪਟੀ ਲਖਿ ਪਾਈ ॥
sayaam na more too paas patthee ih baatan te kapattee lakh paaee |கிருஷ்ணா உன்னை என்னிடம் அனுப்பவில்லை, ஏனென்றால் உன்னுடைய பேச்சில் ஒரு வஞ்சகத்தை நான் உணர்கிறேன்
ਭੀ ਕਪਟੀ ਤੁ ਕਹਾ ਭਯੋ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਤੂ ਨ ਲਖੈ ਕਛੁ ਪੀਰ ਪਰਾਈ ॥
bhee kapattee tu kahaa bhayo gvaaran too na lakhai kachh peer paraaee |���o கோபி, நீங்கள் ஒரு ஏமாற்றுக்காரராகிவிட்டீர்கள், இன்னொருவரின் வலியை உணரவில்லை, ���
ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਸਿਰ ਨ੍ਯਾਇ ਰਹੀ ਕਹਿ ਐਸੋ ਨ ਮਾਨ ਪਿਖਿਯੋ ਕਹੂੰ ਮਾਈ ॥੭੦੨॥
yau keh kai sir nayaae rahee keh aaiso na maan pikhiyo kahoon maaee |702|கவிஞர் கூறுகிறார், "இது போன்ற ஒரு அகங்காரத்தை நான் வேறு எந்த இடத்திலும் பார்த்ததில்லை." 702.
ਦੂਤੀ ਬਾਚ ॥
dootee baach |தூதரின் பேச்சு:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |ஸ்வய்யா
ਫਿਰਿ ਐਸੇ ਕਹਿਯੋ ਚਲੀਯੇ ਰੀ ਹਹਾ ਬਲ ਮੈ ਹਰਿ ਕੇ ਪਹਿ ਯੋ ਕਹਿ ਆਈ ॥
fir aaise kahiyo chaleeye ree hahaa bal mai har ke peh yo keh aaee |அப்போது அவள் சொன்னாள், ������������������������������������������������������������������������������������������������������������������������� ! நீ என்னுடன் போ, நான் கிருஷ்ணனிடம் வாக்குறுதி அளித்து வந்தேன்
ਹੋਹੁ ਨ ਆਤੁਰ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਹਉ ਲ੍ਯਾਵਤ ਹੋ ਉਹਿ ਜਾਇ ਮਨਾਈ ॥
hohu na aatur sree brijanaath hau layaavat ho uhi jaae manaaee |வரும்போது, நான் கிருஷ்ணரிடம் இதைச் சொன்னேன், ஓ, பிரஜையின் பிரபு! கலங்க வேண்டாம், நான் இப்போது சென்று ராதாவை சமாதானம் செய்து அழைத்து வருகிறேன்
ਇਤ ਤੂ ਕਰਿ ਮਾਨ ਰਹੀ ਸਜਨੀ ਹਰਿ ਪੈ ਤੁ ਚਲੋ ਤਜਿ ਕੈ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥
eit too kar maan rahee sajanee har pai tu chalo taj kai duchitaaee |ஆனால் இங்கே நீங்கள் உங்கள் பெருமையில் அமர்ந்திருக்கிறீர்கள் நண்பரே! இருமையை விட்டு கிருஷ்ணரிடம் செல்
ਤੋ ਬਿਨੁ ਮੋ ਪੈ ਨ ਜਾਤ ਗਯੋ ਕਹਿਯੋ ਜਾਨਤ ਹੈ ਕਛੁ ਬਾਤ ਪਰਾਈ ॥੭੦੩॥
to bin mo pai na jaat gayo kahiyo jaanat hai kachh baat paraaee |703|நீங்கள் இல்லாமல் என்னால் செல்ல முடியாது, மற்றொருவரின் வார்த்தைகளை சற்று சிந்தித்துப் பார்க்கவும்.
ਰਾਧੇ ਬਾਚ ॥
raadhe baach |ராதிகாவின் பேச்சு:
ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |ஸ்வய்யா
ਉਠ ਆਈ ਹੁਤੀ ਤੁ ਕਹਾ ਭਯੋ ਗ੍ਵਾਰਨਿ ਆਈ ਨ ਪੂਛਿ ਕਹਿਯੋ ਕਛੁ ਸੋਰੀ ॥
autth aaee hutee tu kahaa bhayo gvaaran aaee na poochh kahiyo kachh soree |ஓ கோபி! யோசிக்காமல் ஏன் வந்தாய்? ஏதாவது மந்திரவாதியை ஆலோசித்துவிட்டு வந்திருக்க வேண்டும்
ਜਾਹਿ ਕਹਿਯੋ ਫਿਰਿ ਕੈ ਹਰਿ ਪੈ ਇਹ ਤੇ ਕਛੁ ਲਾਜ ਨ ਲਾਗਤ ਤੋਰੀ ॥
jaeh kahiyo fir kai har pai ih te kachh laaj na laagat toree |நீ போய் கிருஷ்ணனிடம் ராதா அவனைப் பார்த்து வெட்கப்படவில்லை என்று சொல்