ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 344

ਗੁਹਿ ਕੈ ਬਨ ਫੂਲਨ ਸੁੰਦਰ ਹਾਰ ਸੋ ਕੇਲ ਕਰੈ ਤਿਨ ਡਾਰਿ ਗਰੈ ॥

guhi kai ban foolan sundar haar so kel karai tin ddaar garai |

பன் மலர்களால் அழகான மாலைகள் செய்து கழுத்தில் போடுவோம்.

ਬਿਰਹਾ ਛੁਧ ਕੋ ਤਿਹ ਠਉਰ ਬਿਖੈ ਹਸ ਕੈ ਰਸ ਕੈ ਸੰਗਿ ਪੇਟ ਭਰੈ ॥੫੦੩॥

birahaa chhudh ko tih tthaur bikhai has kai ras kai sang pett bharai |503|

அழகிய மாலைகளை அணிந்து காதல் விளையாட்டில் நம்மை உள்வாங்குவோம், விளையாட்டால் பிரிவின் வேதனையை முடிப்போம்.503.

ਆਇਸੁ ਮਾਨਿ ਤਬੈ ਹਰਿ ਕੋ ਸਭ ਧਾਇ ਚਲੀ ਗੁਪੀਆ ਤਿਹ ਠਉਰੈ ॥

aaeis maan tabai har ko sabh dhaae chalee gupeea tih tthaurai |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் அனுமதியைக் கேட்டு, கோபியர்கள் அனைவரும் ஓடி அந்த இடத்திற்குச் சென்றனர்.

ਏਕ ਚਲੈ ਮੁਸਕਾਇ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਏਕ ਚਲੈ ਹਰੂਏ ਇਕ ਦਉਰੈ ॥

ek chalai musakaae bhalee bidh ek chalai harooe ik daurai |

கிருஷ்ணர் கூறியதை ஏற்று, அனைத்து கோபிகளும் அந்த இடத்தை நோக்கி நகர்ந்தனர், ஒருவர் சிரித்துக்கொண்டே நடக்கிறார், மற்றொருவர் மெதுவாக நடக்கிறார், ஒருவர் ஓடுகிறார்.

ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਉਪਮਾ ਤਿਹ ਕੀ ਜਲ ਮੈ ਜਮੁਨਾ ਕਹੁ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਹਉਰੈ ॥

sayaam kahai upamaa tih kee jal mai jamunaa kahu gvaarin haurai |

(கவிஞர்) ஷ்யாம் அவர்கள் ஜம்னாவில் உள்ள கோபியர்கள் தண்ணீரைத் தூக்கி வீசுகிறார்கள் என்று பாராட்டுகிறார்.

ਰੀਝ ਰਹੈ ਬਨ ਕੇ ਮ੍ਰਿਗ ਦੇਖਿ ਸੁ ਅਉਰ ਪਿਖੈ ਗਜ ਗਾਮਨ ਸਉਰੈ ॥੫੦੪॥

reejh rahai ban ke mrig dekh su aaur pikhai gaj gaaman saurai |504|

கோபியர்கள் யமுனையின் நீரை நீந்துவதாகவும், யானையின் நடையில் உள்ள பெண்கள் தங்கள் மனதின் விருப்பப்படி செயல்படுவதைக் கண்டு, காட்டின் மான்களும் மகிழ்ச்சி அடைகின்றன என்று கவிஞர் ஷியாம் கூறுகிறார்.504.

ਸ੍ਯਾਮ ਸਮੇਤ ਸਭੈ ਗੁਪੀਆ ਜਮੁਨਾ ਜਲ ਕੋ ਤਰਿ ਪਾਰਿ ਪਰਈਯਾ ॥

sayaam samet sabhai gupeea jamunaa jal ko tar paar pareeyaa |

ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் உட்பட அனைத்து கோபியர்களும் நீராடி ஆற்றைக் கடந்துள்ளனர்

ਪਾਰ ਭਈ ਜਬ ਹੀ ਹਿਤ ਸੋ ਗਿਰਦਾ ਕਰ ਕੈ ਤਿਹ ਕੋ ਤਿਸਟਈਯਾ ॥

paar bhee jab hee hit so giradaa kar kai tih ko tisatteeyaa |

கோபியர்கள் அனைவரும் கிருஷ்ணருடன் யமுனையைக் கடந்து மறுபக்கம் சென்று ஒன்று கூடி வட்டமாக நின்றனர்.

ਤਾ ਛਬਿ ਕੀ ਅਤਿ ਹੀ ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਨੈ ਮੁਖ ਤੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁਨਈਯਾ ॥

taa chhab kee at hee upamaa kab nai mukh te ih bhaat suneeyaa |

கவிஞர் அந்த உருவத்தின் தீவிர உருவகத்தை (அவரது) முகத்திலிருந்து இப்படிச் சொன்னார்.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਭਯੋ ਸਸਿ ਸੁਧ ਮਨੋ ਸਮ ਰਾਜਤ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਤੀਰ ਤਰਈਯਾ ॥੫੦੫॥

kaanrah bhayo sas sudh mano sam raajat gvaarin teer tareeyaa |505|

இந்தக் காட்சி இப்படித் தோன்றியது.

ਬਾਤ ਲਗੀ ਕਹਨੇ ਮੁਖ ਤੇ ਕਵਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਮਿਲ ਕੈ ਸਭ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ॥

baat lagee kahane mukh te kav sayaam kahai mil kai sabh gvaarin |

கோபியர்கள் அனைவரும் சேர்ந்து ஸ்ரீ கிருஷ்ணனிடம் பேச ஆரம்பித்தனர் என்கிறார் கவிஞர் ஷியாம்.

ਚੰਦ੍ਰਮੁਖੀ ਮ੍ਰਿਗ ਸੇ ਦ੍ਰਿਗਨੀ ਲਖੀਯੈ ਤਿਨ ਭਾਨ ਅਨੰਤ ਅਪਾਰਨਿ ॥

chandramukhee mrig se driganee lakheeyai tin bhaan anant apaaran |

சந்திரனைப் போலவும், காளைக் கண்களையுடனும் இருந்த அனைத்து கோபியர்களும் தங்களுக்குள் பேசிக் கொண்டனர்:

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਸਾਥ ਕਰੀ ਚਰਚਾ ਮਿਲਿ ਕੈ ਬ੍ਰਿਜ ਕੀ ਸਭ ਸੁੰਦਰ ਬਾਰਨਿ ॥

kaanrah ke saath karee charachaa mil kai brij kee sabh sundar baaran |

பிரஜையின் அந்த அழகான பெண்கள் அனைவரும் ஸ்ரீ கிருஷ்ணனுடன் ஒன்றாக விவாதிக்க ஆரம்பித்தனர்.

ਛੋਰਿ ਦਈ ਗ੍ਰਿਹ ਕੀ ਸਭ ਲਾਜ ਜੁ ਹੋਇ ਮਹਾ ਰਸ ਕੀ ਚਸਕਾਰਨਿ ॥੫੦੬॥

chhor dee grih kee sabh laaj ju hoe mahaa ras kee chasakaaran |506|

பிரஜாவின் விரும்பத்தகாத பெண்மணிகள் கிருஷ்ணனுடன் அன்பைப் பற்றி விவாதம் செய்து, இந்த மகத்தான இன்பத்தில் மூழ்கி, தங்கள் கூச்சத்தையெல்லாம் கைவிட்டனர்.506.

ਕੈ ਰਸ ਕੇ ਹਰਿ ਕਾਰਨੁ ਕੈ ਕਰਿ ਕਸਟ ਬਡੋ ਕੋਊ ਮੰਤਰ ਸਾਧੋ ॥

kai ras ke har kaaran kai kar kasatt baddo koaoo mantar saadho |

ஒன்று ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் சாறு பெற மிகவும் கடினமாக உழைத்து மந்திரத்தை உருவாக்கியுள்ளார்.

ਕੈ ਕੋਊ ਜੰਤ੍ਰ ਬਡੋਈ ਸਧਿਯੋ ਇਨ ਕੋ ਅਪਨੇ ਮਨ ਭੀਤਰ ਬਾਧੋ ॥

kai koaoo jantr baddoee sadhiyo in ko apane man bheetar baadho |

கோபியர்களின் மனம் காதலில் அல்லது கிருஷ்ணரின் மீதுள்ள ஈடுபாட்டின் காரணமாக அல்லது மந்திரம் அல்லது சக்தி வாய்ந்த யந்திரத்தின் காரணமாக மிகவும் கலங்குகிறது.

ਕੈ ਕੇਹੂੰ ਤੰਤ੍ਰ ਕੇ ਸਾਥ ਕਿਧੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹੈ ਅਤਿ ਹੀ ਕਰਿ ਧਾਧੋ ॥

kai kehoon tantr ke saath kidho kab sayaam kahai at hee kar dhaadho |

அல்லது ஒரு தந்திரத்தின் காரணமாக அது மிகுந்த அச்சத்தில் எரிகிறது

ਚੋਰਿ ਲਯੋ ਮਨੁ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਕੋ ਛਿਨ ਭੀਤਰ ਦੀਨ ਦਯਾਨਿਧਿ ਮਾਧੋ ॥੫੦੭॥

chor layo man gvaarin ko chhin bheetar deen dayaanidh maadho |507|

தாழ்ந்தவர்களிடம் கருணை காட்டும் கிருஷ்ணர், கோபியர்களின் மனதை நொடிப்பொழுதில் திருடிவிட்டார்.507.

ਗੋਪੀ ਵਾਚ ॥

gopee vaach |

கோபியர்களின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਕਾਨ੍ਰਹ ਕੇ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਸਾਥ ਕਹਿਯੋ ਹਮ ਕੋ ਤਜਿ ਕੈ ਕਿਹ ਓਰਿ ਗਏ ਥੇ ॥

kaanrah ke gvaarin saath kahiyo ham ko taj kai kih or ge the |

கோபியர்கள் கிருஷ்ணரிடம், "எங்களை விட்டுவிட்டு எங்கே சென்றாய்?"

ਪ੍ਰੀਤਿ ਬਢਾਇ ਮਹਾ ਹਮ ਸੋ ਜਮੁਨਾ ਤਟਿ ਪੈ ਰਸ ਕੇਲ ਕਏ ਥੇ ॥

preet badtaae mahaa ham so jamunaa tatt pai ras kel ke the |

கோபியர்கள் கிருஷ்ணனிடம், "எங்களை விட்டுவிட்டு நீ எங்கே சென்றாய்? நீங்கள் எங்களை நேசித்தீர்கள் மற்றும் யமுனைக் கரையில் எங்களுடன் காதல் விளையாட்டில் மூழ்கியிருந்தீர்கள்

ਯੌ ਤਜਿ ਗੇ ਜਿਮ ਰਾਹਿ ਮੁਸਾਫਿਰ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਿਯੋ ਤੁਮ ਨਾਹਿ ਨਏ ਥੇ ॥

yau taj ge jim raeh musaafir sayaam kahiyo tum naeh ne the |

நீங்கள் எங்களுடன் அறிமுகமில்லாதவர் அல்ல, ஆனால் ஒரு பயணி தனது தோழரைக் கைவிடுவது போல எங்களை விட்டுச் சென்றீர்கள்.

ਫੂਲ ਖਿਰੇ ਮੁਖ ਆਏ ਕਹਾ ਅਪਨੀ ਬਿਰੀਆ ਕਹੂੰ ਭਉਰ ਭਏ ਥੇ ॥੫੦੮॥

fool khire mukh aae kahaa apanee bireea kahoon bhaur bhe the |508|

எங்கள் முகங்கள் இங்கே பூக்களைப் போல மலர்ந்திருந்தன, ஆனால் நீங்கள் ஒரு கறுப்புத் தேனீயைப் போல வேறு எங்கோ சென்றுவிட்டீர்கள்.

ਅਥ ਚਤੁਰ ਪੁਰਖ ਭੇਦ ਕਥਨੰ ॥

ath chatur purakh bhed kathanan |

இப்போது நான்கு வகையான புருஷர்களின் வேறுபாடு பற்றிய விளக்கம் தொடங்குகிறது

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਨਰ ਏਕ ਅਕੀਨ ਹੀ ਪ੍ਰੀਤ ਕਰੈ ਇਕ ਕੀਨ ਕਰੈ ਇਕ ਕੀਨ ਜੁ ਜਾਨੈ ॥

nar ek akeen hee preet karai ik keen karai ik keen ju jaanai |

நேசிக்கப்படாமலேயே நேசிக்கும் சிலர் இருக்கிறார்கள்

ਏਕ ਨ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕੇ ਭੇਦ ਜਨੈ ਜੋਊ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਰੈ ਅਰਿ ਕੈ ਤਿਹ ਮਾਨੈ ॥

ek na preet ke bhed janai joaoo preet karai ar kai tih maanai |

காதலிக்கும்போது மட்டுமே நேசிப்பவர்களும், அன்பை நன்மையாகக் கருதுபவர்களும் இருக்கிறார்கள், அன்பில் வேறுபாடுகளை அறிந்து, அன்பை மனதில் ஏற்றுக்கொள்பவர்களும் இருக்கிறார்கள்.

ਸੋ ਨਰ ਮੂੜ ਬਿਖੈ ਕਹੀਯੈ ਜਗਿ ਜੋ ਨਰ ਰੰਚ ਨ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਛਾਨੈ ॥

so nar moorr bikhai kaheeyai jag jo nar ranch na preet pachhaanai |

உலகில் நான்காவது வகை மனிதர்கள் அன்பை கொஞ்சம் கூட புரிந்து கொள்ளாததால் முட்டாள்கள் என்று அழைக்கப்படுவார்கள்.

ਸੋ ਚਰਚਾ ਰਸ ਕੀ ਇਹ ਭਾਤਿ ਸੁ ਗ੍ਵਾਰਿਨੀਆ ਸੰਗਿ ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਖਾਨੈ ॥੫੦੯॥

so charachaa ras kee ih bhaat su gvaarineea sang kaanrah bakhaanai |509|

கோபியர்களும் கிருஷ்ணரும் அத்தகைய விவாதத்தில் ஆழ்ந்துள்ளனர்.509.

ਗੋਪੀ ਬਾਚ ॥

gopee baach |

கோபியர்களின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਗ੍ਵਾਰਿਨੀਆ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹੈ ਕਰਿ ਨੇਹ ਕੋ ਅੰਤਿ ਦਗਾ ਕੋਊ ਦੈ ਹੈ ॥

gvaarineea ih bhaat kahai kar neh ko ant dagaa koaoo dai hai |

கோபியர்கள் இவ்வாறு (கிருஷ்ணரிடம்) ஆணி அடிப்பவர் இறுதியில் ஏமாற்றுவார் என்று கூறினார்கள்.

ਦੋ ਜਨ ਛਾਡਿ ਪਰੋ ਹਰਿ ਗਯੋ ਜਨ ਜੋ ਛਲ ਸੋ ਤਿਹ ਕੋ ਹਰਿ ਲੈ ਹੈ ॥

do jan chhaadd paro har gayo jan jo chhal so tih ko har lai hai |

காதலை முடித்துவிட்டு யார் ஏமாற்றுகிறார்கள் என்று பார்ப்போம் என்று கோபியர்கள் சொல்கிறார்கள். கிருஷ்ணர் தன் எதிரில் நிற்கும் எதிரியை விட்டுவிட்டு ஒருவரின் நலனுக்காக எப்போதும் தயாராக இருப்பவர், ஏமாற்றப்பட்டதால் தன்னை ஏமாற்றிக் கொள்கிறார்.

ਜੋ ਬਟਹਾ ਜਨ ਘਾਵਤ ਹੈ ਕੋਊ ਜਾਤ ਚਲਿਯੋ ਪਿਖ ਕੈ ਮਧਿਮੈ ਹੈ ॥

jo battahaa jan ghaavat hai koaoo jaat chaliyo pikh kai madhimai hai |

வழியில் (பயணிகளைக்) கொல்பவன் வழியில் இருப்பவர்களைக் கொல்வது போல, (மேலே சொன்ன குண்டர்களில் இவனும் கருதப்பட வேண்டும்).

ਪੈ ਖਿਝ ਕੈ ਅਤਿ ਹੀ ਗੁਪੀਆ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਤਿਨ ਕੀ ਸਮ ਏ ਹੈ ॥੫੧੦॥

pai khijh kai at hee gupeea ih bhaat kahiyo tin kee sam e hai |510|

�� அவர் மழைக்காலத்தில் ஒருவருடன் சேர்ந்து பதுங்கியிருந்து ஒரு டகோயிட்டின் வடிவத்தை உறுதிப்படுத்தி, தனது தோழரை வழியில் கொன்றுவிடுகிறார், �� கிருஷ்ணா அத்தகைய நபர் என்று கோபமாக கூறினார் .510.

ਜਬ ਹੀ ਇਹ ਗ੍ਵਾਰਿਨ ਬਾਤ ਕਹੀ ਤਬ ਹੀ ਤਿਨ ਕੇ ਸੰਗ ਕਾਨ੍ਰਹ ਹਸੈ ॥

jab hee ih gvaarin baat kahee tab hee tin ke sang kaanrah hasai |

கோபியர்கள் இதைச் சொன்னபோது, கிருஷ்ணர் அவர்களுடன் சிரித்தார்

ਜਿਹ ਨਾਮ ਕੇ ਲੇਤ ਜਰਾ ਮੁਖ ਤੇ ਤਜ ਕੈ ਗਨਕਾ ਸਭ ਪਾਪ ਨਸੇ ॥

jih naam ke let jaraa mukh te taj kai ganakaa sabh paap nase |

அவர், யாருடைய பெயரை உச்சரித்தாலும், கனிகை போன்ற பாவியின் பாவங்கள் அழிந்தன

ਨ ਜਪਿਯੋ ਜਿਹ ਜਾਪ ਸੋਊ ਉਜਰੇ ਜਿਹ ਜਾਪ ਜਪਿਯੋ ਸੋਊ ਧਾਮ ਬਸੇ ॥

n japiyo jih jaap soaoo ujare jih jaap japiyo soaoo dhaam base |

எங்கெல்லாம் அவர் பெயர் நினைவில் இல்லையோ, அந்த இடம் வெறிச்சோடியது

ਤਿਨ ਗੋਪਿਨ ਸੋ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹਿਯੋ ਹਮਹੂੰ ਅਤਿ ਹੀ ਰਸ ਬੀਚ ਫਸੇ ॥੫੧੧॥

tin gopin so ih bhaat kahiyo hamahoon at hee ras beech fase |511|

கிருஷ்ணர் கோபியரிடம் இப்படிச் சொன்னதாக அவரது பெயரை நினைவு கூர்ந்த அவர், "உங்கள் காதல் இன்பத்தில் நான் பயங்கரமாக சிக்கிக்கொண்டேன்" 511.

ਕਹਿ ਕੈ ਇਹ ਬਾਤ ਹਸੇ ਹਰਿ ਜੂ ਉਠ ਕੈ ਜਮੁਨਾ ਜਲ ਬੀਚ ਤਰੇ ॥

keh kai ih baat hase har joo utth kai jamunaa jal beech tare |

இந்த வார்த்தைகளை உச்சரித்த கிருஷ்ணர் புன்னகையுடன் எழுந்து யமுனையில் குதித்தார்

ਛਿਨ ਏਕ ਲਗਿਯੋ ਨ ਤਬੈ ਤਿਹ ਕੋ ਲਖਿ ਕੈ ਜਮੁਨਾ ਕਹ ਪਾਰ ਪਰੇ ॥

chhin ek lagiyo na tabai tih ko lakh kai jamunaa kah paar pare |

ஒரு நொடியில் யமுனையைக் கடந்தான்

ਲਖਿ ਕੈ ਜਲ ਕੋ ਸੰਗ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਭਗਵਾਨ ਮਹਾ ਉਪਹਾਸ ਕਰੇ ॥

lakh kai jal ko sang gopin ke bhagavaan mahaa upahaas kare |

கோபியர்களையும், யமுனை நீரையும் பார்த்ததும் கிருஷ்ணர் மனம் விட்டு சிரித்தார்

ਬਹੁ ਹੋਰਨਿ ਤੈ ਅਰੁ ਬ੍ਰਯਾਹਨਿ ਤੈ ਕੁਰਮਾਤਨ ਤੈ ਅਤਿ ਸੋਊ ਖਰੇ ॥੫੧੨॥

bahu horan tai ar brayaahan tai kuramaatan tai at soaoo khare |512|

கோபியர்கள் மிகவும் கட்டுப்படுத்தப்பட்டாலும், குடும்ப நடைமுறையை நினைவுபடுத்தினாலும், அவர்கள் கிருஷ்ணரிடம் மயங்குகிறார்கள்.512.

ਕਾਨ੍ਰਹ ਬਾਚ ॥

kaanrah baach |

கிருஷ்ணரின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਰਜਨੀ ਪਰ ਗੀ ਤਬ ਹੀ ਭਗਵਾਨ ਕਹਿਯੋ ਹਸਿ ਕੈ ਹਮ ਰਾਸ ਕਰੈ ॥

rajanee par gee tab hee bhagavaan kahiyo has kai ham raas karai |

இரவு வந்ததும், கிருஷ்ணர் சிரித்துவிட்டு, ராசாவின் விளையாட்டை விளையாடுவோம் என்றார்.

ਸਸਿ ਰਾਜਤ ਹੈ ਸਿਤ ਗੋਪਿਨ ਕੇ ਮੁਖ ਸੁੰਦਰ ਸੇਤ ਹੀ ਹਾਰ ਡਰੈ ॥

sas raajat hai sit gopin ke mukh sundar set hee haar ddarai |

இரவானதும், கிருஷ்ணர் புன்னகையுடன் கூறினார், "வா, காம விளையாட்டில் ஈடுபடுவோம்," கோபிகளின் முகத்தில் சந்திரன் போன்ற பிரகாசம் இருந்தது, அவர்கள் தங்கள் கழுத்தில் மலர்களால் மாலைகளை அணிந்தனர்.