ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 385

ਪੈਸਠਵੇ ਦਿਨ ਪ੍ਰਾਪਤ ਭੇ ਗੁਰ ਸੋ ਉਠ ਕੈ ਬਿਨਤੀ ਇਹ ਕੀਨੀ ॥

paisatthave din praapat bhe gur so utth kai binatee ih keenee |

அறுபத்தைந்தாவது நாளில் அவர்கள் தங்கள் குருவின் முன் சென்று அவரிடம் (மதப் பரிசை ஏற்கும்படி) வேண்டினர்.

ਤਉ ਗੁਰ ਪੂਛਿ ਕਿਧੌ ਤ੍ਰੀਯ ਤੇ ਸੁਤ ਹੂੰ ਕੀ ਸੁ ਬਾਤ ਪੈ ਮਾਗਿ ਕੈ ਲੀਨੀ ॥

tau gur poochh kidhau treey te sut hoon kee su baat pai maag kai leenee |

குரு தன் மனைவியுடன் பேசிவிட்டு இறந்த மகனுக்கு உயிர் கொடுக்கச் சொன்னார்

ਸੋ ਸੁਨਿ ਸ੍ਰਉਨਨ ਬੀਚ ਦੁਹੂੰ ਜੋਊ ਵਾਹਿ ਕਹੀ ਤਿਹ ਕੋ ਸੋਈ ਦੀਨੀ ॥੮੮੬॥

so sun sraunan beech duhoon joaoo vaeh kahee tih ko soee deenee |886|

சகோதரர்கள் இருவரும் முனிவரின் வார்த்தைகளைக் கேட்டு, விரும்பிய பரிசை வழங்க ஒப்புக்கொண்டனர்.886.

ਬੀਰ ਬਡੇ ਰਥਿ ਬੈਠਿ ਦੋਊ ਚਲਿ ਕੈ ਤਟਿ ਸੋ ਨਦੀਆ ਪਤਿ ਆਏ ॥

beer badde rath baitth doaoo chal kai tatt so nadeea pat aae |

சகோதரர்கள் இருவரும் தங்கள் தேர் எறும்பின் மீது ஏறி கடல் கரைக்கு வந்தனர்

ਤਾਹੀ ਕੋ ਰੂਪੁ ਨਿਹਾਰਤ ਹੀ ਬਚਨਾ ਤਿਨਿ ਸੀਸ ਝੁਕਾਇ ਸੁਨਾਏ ॥

taahee ko roop nihaarat hee bachanaa tin sees jhukaae sunaae |

கடலைக் கண்டு தலை குனிந்து தாங்கள் வந்த பொருளைக் கடலிடம் கூறினர்

ਏਕ ਬਲੀ ਇਹ ਬੀਚ ਰਹੈ ਨਹੀ ਜਾਨਤ ਹੈ ਤਿਨ ਹੂੰ ਕਿ ਚੁਰਾਏ ॥

ek balee ih beech rahai nahee jaanat hai tin hoon ki churaae |

கடல் சொன்னது, இங்கே ஒரு வலிமைமிக்கவன் வாழ்கிறான், ஆனால் அவன்தான் உன் குருவின் மகனைக் கடத்தியிருக்கிறானோ என்று எனக்குத் தெரியவில்லை.

ਸੋ ਸੁਨਿ ਬੀਚ ਧਸੇ ਜਲ ਕੇ ਕਰਿ ਕੋਪ ਦੁਹੂੰ ਮਿਲਿ ਸੰਖ ਬਜਾਏ ॥੮੮੭॥

so sun beech dhase jal ke kar kop duhoon mil sankh bajaae |887|

இதைக் கேட்ட சகோதரர்கள் இருவரும் சங்குகளை ஊதிக் கொண்டு தண்ணீருக்குள் நுழைந்தனர்.887.

ਬੀਚ ਧਸੇ ਜਲ ਕੇ ਜਬ ਹੀ ਇਕ ਰੂਪ ਭਯਾਨਕ ਦੈਤ ਨਿਹਾਰਿਯੋ ॥

beech dhase jal ke jab hee ik roop bhayaanak dait nihaariyo |

தண்ணீருக்குள் நுழையும் போது, பயங்கரமான உருவம் கொண்ட ஒரு அரக்கனைக் கண்டார்கள்

ਦੇਖਤ ਹੀ ਤਿਹ ਕੋਪ ਭਰੇ ਗਹਿ ਆਯੁਧ ਪਾਨਿ ਘਨੋ ਰਨ ਪਾਰਿਯੋ ॥

dekhat hee tih kop bhare geh aayudh paan ghano ran paariyo |

அவரைப் பார்த்த கிருஷ்ணர் தனது ஆயுதத்தை கையில் பிடித்துக்கொண்டு பயங்கரமான சண்டையைத் தொடங்கினார்

ਜੁਧ ਭਯੋ ਦਿਨ ਬੀਸ ਤਹਾ ਤਿਹ ਕੋ ਜਸੁ ਪੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰਿਯੋ ॥

judh bhayo din bees tahaa tih ko jas pai kab sayaam uchaariyo |

கவிஞர் ஷ்யாமின் கூற்றுப்படி, இந்தப் போர் இருபது நாட்கள் தொடர்ந்தது

ਜਿਉ ਮ੍ਰਿਗਰਾਜ ਮਰੈ ਮ੍ਰਿਗ ਕੋ ਤਿਮ ਸੋ ਕੁਪਿ ਕੈ ਜਦੁਬੀਰਿ ਪਛਾਰਿਯੋ ॥੮੮੮॥

jiau mrigaraaj marai mrig ko tim so kup kai jadubeer pachhaariyo |888|

சிங்கம் மானைக் கொல்வது போல, யாதவர்களின் அரசனான கிருஷ்ணனும் அந்த அரக்கனை வீழ்த்தினான்.888.

ਇਤਿ ਦੈਤ ਬਧਹ ॥

eit dait badhah |

அரக்கன் கொலையின் முடிவு.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਮਾਰ ਕੈ ਰਾਕਸ ਕੋ ਤਬ ਹੀ ਤਿਹ ਕੇ ਉਰ ਤੇ ਹਰਿ ਸੰਖ ਨਿਕਾਰਿਯੋ ॥

maar kai raakas ko tab hee tih ke ur te har sankh nikaariyo |

அரக்கனைக் கொன்ற பிறகு, கிருஷ்ணர் தனது இதயத்திலிருந்து சங்கை எடுத்தார்

ਬੇਦਨ ਕੀ ਜਿਹ ਤੇ ਧੁਨਿ ਹੋਵਤ ਕਾਢਿ ਲੀਯੋ ਸੋਊ ਜੋ ਰਿਪੁ ਮਾਰਿਯੋ ॥

bedan kee jih te dhun hovat kaadt leeyo soaoo jo rip maariyo |

எதிரிகளைக் கொன்றதன் மூலம் கிடைத்த இந்த சங்கு வேத மந்திரங்களை ஒலித்தது

ਤਉ ਹਰਿ ਜੂ ਮਨ ਆਨੰਦ ਕੈ ਸੁਤ ਸੂਰਜ ਕੇ ਪੁਰ ਮੋ ਪਗ ਧਾਰਿਯੋ ॥

tau har joo man aanand kai sut sooraj ke pur mo pag dhaariyo |

பின்னர் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் மகிழ்ச்சியுடன் சூரியனின் மகனின் (யாமராஜர்) நகரத்திற்குச் சென்றார்.

ਸੋ ਲਖ ਕੈ ਹਰਿ ਪਾਇ ਪਰਿਯੋ ਮਨ ਕੋ ਸਭ ਸੋਕ ਬਿਦਾ ਕਰਿ ਡਾਰਿਯੋ ॥੮੮੯॥

so lakh kai har paae pariyo man ko sabh sok bidaa kar ddaariyo |889|

இவ்வாறே, மிகவும் மகிழ்ச்சியடைந்த கிருஷ்ணர், யம லோகத்தில் நுழைந்தார், அங்கு மரணத்தின் கடவுள் வந்து அவரது காலில் விழுந்தார், இதனால் அவரது அனைத்து துக்கங்களும் நீக்கப்பட்டன.889.