ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 1004


ਪਕਰਿ ਰਾਵ ਕੋ ਤਰੇ ਦਬਾਯੋ ॥੧੮॥
pakar raav ko tare dabaayo |18|

ராஜா அவனைத் தழுவத் தொடங்கியபோது, அவன் அவனைப் பிடித்துக் கீழே இறக்கினான்.(I8)

ਨ੍ਰਿਪ ਕੋ ਪਕਰਿ ਭੁਜਨ ਤੇ ਲਿਯੋ ॥
nrip ko pakar bhujan te liyo |

ராஜாவை கைகளால் பிடித்தான்

ਗੁਦਾ ਭੋਗ ਤਾ ਕੋ ਦ੍ਰਿੜ ਕਿਯੋ ॥
gudaa bhog taa ko drirr kiyo |

அவனைத் தன் கைகளால் பிடித்துக்கொண்டு, உடலுறவு வைத்து அவனை அழித்தார்.

ਤੋਰਿ ਤਾਰਿ ਤਨ ਰੁਧਿਰ ਚਲਾਯੋ ॥
tor taar tan rudhir chalaayo |

அரசனின் உடலில் இருந்து (ஆசனவாய் என்று பொருள்) அதை உடைத்தபின் இரத்தம் வழிந்தது.

ਅਧਿਕ ਰਾਵ ਮਨ ਮਾਝ ਲਜਾਯੋ ॥੧੯॥
adhik raav man maajh lajaayo |19|

அவர் இரத்தம் வர அவரைக் கிழித்தார், ராஜா தன்னைப் பற்றி மிகவும் வெட்கப்பட்டார்.(19)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

தோஹிரா

ਗੁਦਾ ਭੋਗ ਭੇ ਤੇ ਨ੍ਰਿਪਤਿ ਮਨ ਮਹਿ ਰਹਿਯੋ ਲਜਾਇ ॥
gudaa bhog bhe te nripat man meh rahiyo lajaae |

ரத்து பாலினத்துடன்; ராஜா தன்னை மிகவும் அவமானப்படுத்தியதாக உணர்ந்தான்.

ਤਾ ਦਿਨ ਤੇ ਕਾਹੂੰ ਤ੍ਰਿਯਹਿ ਲਯੋ ਨ ਨਿਕਟਿ ਬੁਲਾਇ ॥੨੦॥
taa din te kaahoon triyeh layo na nikatt bulaae |20|

அன்றிலிருந்து மற்ற பெண்களின் திறமையைக் கெடுப்பதைக் கைவிட்டார்.(20)(1)

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਚਰਿਤ੍ਰ ਪਖ੍ਯਾਨੇ ਤ੍ਰਿਯਾ ਚਰਿਤ੍ਰੇ ਮੰਤ੍ਰੀ ਭੂਪ ਸੰਬਾਦੇ ਇਕ ਸੌ ਚੌਤੀਸਵੋ ਚਰਿਤ੍ਰ ਸਮਾਪਤਮ ਸਤੁ ਸੁਭਮ ਸਤੁ ॥੧੩੪॥੨੬੭੨॥ਅਫਜੂੰ॥
eit sree charitr pakhayaane triyaa charitre mantree bhoop sanbaade ik sau chauateesavo charitr samaapatam sat subham sat |134|2672|afajoon|

134 வது உவமையின் மங்களகரமான கிருதர்கள் ராஜா மற்றும் அமைச்சரின் உரையாடல், ஆசீர்வாதத்துடன் முடிந்தது. (134)(2670)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

தோஹிரா

ਦੁਹਿਤਾ ਸਾਹੁ ਫਿਰੰਗ ਕੀ ਜਾ ਕੋ ਰੂਪ ਅਪਾਰ ॥
duhitaa saahu firang kee jaa ko roop apaar |

ஷா ஃபராங்கிற்கு ஒரு மகள் இருந்தாள், அவள் மிகவும் அழகாக இருந்தாள்.

ਤੀਨਿ ਭਵਨ ਭੀਤਰ ਕਹੂੰ ਤਾ ਸਮ ਔਰ ਨ ਨਾਰਿ ॥੧॥
teen bhavan bheetar kahoon taa sam aauar na naar |1|

மூன்று களங்களிலும், அவளுடன் யாரும் ஒப்பிட முடியாது.(1)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

சௌபேயி

ਅਬਦੁਲ ਨਾਮ ਮੁਲਾਨਾ ਭਾਰੋ ॥
abadul naam mulaanaa bhaaro |

அப்துல் என்ற பெரிய முலானா இருந்தார்.

ਸਹਿਰ ਜਹਾਨਾਬਾਦਿ ਉਜਿਯਾਰੋ ॥
sahir jahaanaabaad ujiyaaro |

ஜெகன்பாத் நகரில் அப்துல் என்ற மௌலானா (முஸ்லிம்) பாதிரியார் ஒருவர் வசித்து வந்தார்.

ਹਾਜਰਾਤਿ ਜਬ ਬੈਠਿ ਮੰਗਾਵੈ ॥
haajaraat jab baitth mangaavai |

அவர் உட்கார்ந்து 'ஹஜ்ரத்தி' (ஜின் பேய்கள்) வரவழைக்கும் போது.

ਦੇਵ ਭੂਤ ਜਿਨਾਨ ਬੁਲਾਵੈ ॥੨॥
dev bhoot jinaan bulaavai |2|

தியானத்தில் இருக்கும் போது, அவர் பிசாசுகள், பேய்கள் மற்றும் பேய்களை அழைப்பார்.(2)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

தோஹிரா

ਦੇਵ ਭੂਤ ਜਿਨਾਤ ਕਹ ਲੇਵੈ ਨਿਕਟ ਬੁਲਾਇ ॥
dev bhoot jinaat kah levai nikatt bulaae |

பிசாசு, பிசாசு, பேய் போன்றவற்றைத் தன் அருகில் வரச் சொல்வான்.

ਜੌਨ ਬਾਤ ਚਿਤ ਮੈ ਰੁਚੈ ਤਿਨ ਤੇ ਲੇਤ ਮੰਗਾਇ ॥੩॥
jauan baat chit mai ruchai tin te let mangaae |3|

மேலும் அவர் எதைத் திட்டமிட்டாலும், அவற்றை நிறைவேற்றச் செய்வார்.(3)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

சௌபேயி

ਤਾ ਪੈ ਪਰੀ ਬਹੁਤ ਚਲਿ ਆਵੈ ॥
taa pai paree bahut chal aavai |

பல தேவதைகள் அவரைச் சந்திப்பார்கள்.

ਕੋਊ ਨਾਚਿ ਉਠ ਕੋਊ ਗਾਵੈ ॥
koaoo naach utth koaoo gaavai |

பல இனிய காற்றோட்டம் அவருக்கு வந்தது; சிலர் அவருக்காக பாடினர், சிலர் நடனமாடினர்.

ਭਾਤਿ ਭਾਤਿ ਕੇ ਭਾਵ ਦਿਖਾਵਹਿ ॥
bhaat bhaat ke bhaav dikhaaveh |

பந்த் வெவ்வேறு சைகைகளைக் காட்டினார்.

ਦੇਖਨਹਾਰ ਸਭੇ ਬਲਿ ਜਾਵਹਿ ॥੪॥
dekhanahaar sabhe bal jaaveh |4|

அவர்கள் கோக்வெட்ரியை காட்சிப்படுத்தினர், இது பார்வையாளர்களால் பாராட்டப்பட்டது.(4)

ਲਾਲ ਪਰੀ ਇਕ ਬਚਨ ਉਚਾਰੋ ॥
laal paree ik bachan uchaaro |

சிவப்பு தேவதை சொன்னாள்

ਸਾਹ ਪਰੀ ਸੁਨੁ ਬੈਨ ਹਮਾਰੋ ॥
saah paree sun bain hamaaro |

ஒருமுறை சிவப்பு தேவதை விளக்கியது மற்றும் கருப்பு தேவதை பதிலளித்தது.

ਸੁੰਦਰਿ ਕਲਾ ਕੁਅਰਿ ਇਕ ਭਾਰੀ ॥
sundar kalaa kuar ik bhaaree |

கலா குறி என்ற மிக அழகான பெண் இருக்கிறாள்.

ਜਨੁਕ ਰੂਪ ਕੀ ਰਾਸਿ ਸਵਾਰੀ ॥੫॥
januk roop kee raas savaaree |5|

'கலா குன்வர் ஒரு அழகான பெண், அவள் மகத்துவத்தின் சுரங்கம் போல.(5)

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

தோஹிரா

ਤਾਹੀ ਤੇ ਬਿਧਿ ਰੂਪ ਲੈ ਕੀਨੇ ਰੂਪ ਅਨੇਕ ॥
taahee te bidh roop lai keene roop anek |

'அவளிடம் வசீகரத்தை கடன் வாங்கி பிரம்மா பல அன்பர்களை படைத்துள்ளார்.

ਰੀਝਿ ਰਹੀ ਮੈ ਨਿਰਖਿ ਛਬਿ ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਸਹਿਤ ਬਿਬੇਕ ॥੬॥
reejh rahee mai nirakh chhab man kram sahit bibek |6|

'அவளைப் பார்த்து, உடல் மற்றும் ஆன்மா இரண்டிலும், நான் திருப்தி அடைகிறேன்.(6)

ਚੌਪਈ ॥
chauapee |

சௌபேயி

ਤਾ ਕੀ ਪ੍ਰਭਾ ਜਾਤ ਨਹਿ ਕਹੀ ॥
taa kee prabhaa jaat neh kahee |

அவளுடைய அழகை விவரிக்க முடியாது.

ਜਾਨੁਕ ਫੂਲਿ ਮਾਲਿਤੀ ਰਹੀ ॥
jaanuk fool maalitee rahee |

'அவள் வணக்கத்திற்கு அப்பாற்பட்டவள், மலர் பெண்களின் விருப்பமானவளாகத் தோன்றுகிறாள்.

ਕਵਨ ਸੁ ਕਬਿ ਤਿਹ ਪ੍ਰਭਾ ਉਚਾਰੈ ॥
kavan su kab tih prabhaa uchaarai |

அவரது புத்திசாலித்தனத்தை எந்தக் கவிஞன் போற்ற முடியும்.

ਕੋਟਿ ਸੂਰ ਜਨੁ ਚੜੇ ਸਵਾਰੇ ॥੭॥
kott soor jan charre savaare |7|

'ஆயிரக்கணக்கான சூரியன்களை உருவகப்படுத்திய அவள் குணங்களை யாரால் சொல்ல முடியும்?'(7)

ਮੁਲਾ ਬਾਤ ਸ੍ਰਵਨ ਯਹ ਸੁਨੀ ॥
mulaa baat sravan yah sunee |

முல்லா அனைத்தையும் காதுகளால் கேட்டான்

ਬਿਰਹ ਬਿਕਲ ਹ੍ਵੈ ਮੂੰਡੀ ਧੁਨੀ ॥
birah bikal hvai moonddee dhunee |

மௌலானா இப்படிச் சொல்லியதைக் கேட்டதும் வெறி பிடித்தார்.

ਏਕ ਦੇਵ ਭੇਜਾ ਤਹ ਜਾਈ ॥
ek dev bhejaa tah jaaee |

(அவர்) அங்கு ஒரு டியோவை அனுப்பினார்

ਤਾ ਕੀ ਖਾਟ ਉਠਾਇ ਮੰਗਾਈ ॥੮॥
taa kee khaatt utthaae mangaaee |8|

அவன் ஒரு பேயை அவளிடம் அனுப்பி அவளது படுக்கையை ஏற்றினான்.(8)

ਵਾ ਸੁੰਦਰਿ ਕੋ ਕਛੁ ਨ ਬਸਾਯੋ ॥
vaa sundar ko kachh na basaayo |

அந்த அழகு வாழவில்லை

ਮੁਲਾ ਕੇ ਸੰਗ ਭੋਗ ਕਮਾਯੋ ॥
mulaa ke sang bhog kamaayo |

அவள் பாதுகாப்பற்றவள், அவள் மௌலானாவை காதலிக்க வேண்டியிருந்தது.

ਬੀਤੀ ਰੈਨਿ ਭੋਰ ਜਬ ਭਯੋ ॥
beetee rain bhor jab bhayo |

இரவு கடந்து காலை வந்ததும்

ਤਿਹ ਪਹੁਚਾਇ ਤਹੀ ਤਿਨ ਦਯੋ ॥੯॥
tih pahuchaae tahee tin dayo |9|

இரவு கடந்ததும், அவள் மீண்டும் படகில் அழைத்துச் செல்லப்பட்டாள்.(9)

ਐਸੀ ਬਿਧਿ ਤਿਹ ਰੋਜ ਬੁਲਾਵੈ ॥
aaisee bidh tih roj bulaavai |

இவ்வாறே (முல்லா) தினமும் அவரை அழைப்பார்.

ਹੋਤ ਉਦੋਤ ਫਿਰੰਗ ਪਠਾਵੈ ॥
hot udot firang patthaavai |

அதே வழியில், அவர் ஒவ்வொரு இரவும் அவளை அழைத்துச் சென்று, பின்னர் அவளை ஃபராங் ஷாவிடம் திருப்பி அனுப்புவார்.

ਮਨ ਮਾਨਤ ਕੇ ਕੇਲਨ ਕਰੈ ॥
man maanat ke kelan karai |

அவர் மனதுக்கு பிடித்தபடி விளையாடினார்