அவர்களின் தேர்களின் குதிரைகள் மற்றும் தேரோட்டிகள் அனைவரும் காயமடைந்தனர் மற்றும் இராணுவத்துடன், அவர்கள் அனைவரும் யமனின் இருப்பிடத்திற்கு அனுப்பப்பட்டனர்.1392.
டோஹ்ரா
சப்பல் சிங், சதுர் சிங், சஞ்சல் சிங் மற்றும் பல்வான்;
சப்பல் சிங், சதுர் சிங், சித்தார் சிங், சௌப் சிங் போன்ற பெரும் போர்வீரர்கள் அங்கு இருந்தனர்.1393.
சத்ரா சிங், மான் சிங் மற்றும் சத்ரா சிங் (இவர்) பாலி வீரர்கள்
சத்தர் சிங், மான் சிங், ஷதர் சிங் போன்றவர்கள், அங்கு இருந்த வலிமைமிக்க தளபதிகள்.1394.
ஸ்வய்யா
பத்து அரசர்களும் கோபத்தில் காரக் சிங் மீது விழுந்தனர்
அவர்கள் வந்தவுடன் அவர்கள் தங்கள் வில்லிலிருந்து பல அம்புகளை எய்தினார்கள்
தேர்களின் பதினாறு குதிரைகளும் பத்து வலிமைமிக்க வீரர்களும் அங்கே கொல்லப்பட்டனர்
இருபது தேரோட்டிகளும் முப்பது தேர் உரிமையாளர்களும் அப்போது இறந்தனர்.1395.
காரக் சிங் மீண்டும் முன்னோக்கி ஓடினார், போரில் ஏழு குதிரைகள் மற்றும் பல வீரர்களைக் கொன்றார்
அதே நொடியில் காரக் சிங் மேலும் ஐம்பது பெரிய வீரர்களைக் கொன்றார் என்று கவிஞர் ஷியாம் கூறுகிறார்
காட்டில் சிங்கத்தைக் கண்டு மான்கள் ஓடுவது போல் பத்து அரசர்களின் படையில் பெரும் பகுதியினர் ஓடினர்.
ஆனால் அந்தப் போரில் வலிமைமிக்க காரக் சிங் பெரும் ஆத்திரத்தில் உறுதியாக நின்றார்.1396.
கேபிட்
பத்து அரசர்களும் போரில் கலந்து கொண்டனர்
அவர்கள் தங்கள் படைகளை துன்பத்தில் ஈடுபடுத்தி, யாருக்கும் பயப்பட மாட்டார்கள் என்று உறுதியளித்தனர், இந்த பத்து மன்னர்களும் கோபமடைந்து, அந்த வலிமைமிக்க வீரரான காரக் சிங்குக்கு முன்னால் சென்றனர்.
கவி ஷ்யாம் கூறுகையில், கரக் சிங் கோபமடைந்து வில்லை இழுத்து காதில் வைத்தார்.
காரக் சிங் மிகுந்த கோபத்தில் வில்லைத் தன் காது வரை இழுத்தபோது, அவன் ஒவ்வொரு அரசனையும் பத்து அம்புகளால் கொன்றான், இருப்பினும் மன்னர்கள் யானைகளைப் போல பெரியவர்களாகவும், போரில் வல்லவர்களாகவும் இருந்தனர்.1397.
டோஹ்ரா
ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் ஐந்து வீரர்கள் எதிரிகளைத் தாக்குகிறார்கள்
கிருஷ்ணாவின் மற்ற ஐந்து வீரர்கள் எதிரியின் மீது விழுந்தனர், அவர்களின் பெயர்கள் சகத் சிங், சத்தர் சிங், சாவ் சிங் மற்றும் கவுர் சிங் போன்றவை.1398.
சோர்தா