ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 505

ਮਨਿ ਧਨ ਛੀਨਿ ਤਾਹਿ ਤੇ ਲਯੋ ॥

man dhan chheen taeh te layo |

அவரிடம் இருந்து பணமாக பணம் பறிக்கப்பட்டுள்ளது

ਤੋਹਿ ਤ੍ਰੀਆ ਕੋ ਅਤਿ ਦੁਖੁ ਦਯੋ ॥੨੦੬੯॥

tohi treea ko at dukh dayo |2069|

அவனிடமிருந்த நகையைப் பறித்துக்கொண்டு உன் மனைவி சத்யபாமாவுக்குப் பெரும் துன்பத்தை உண்டாக்கிவிட்டான்.”2069.

ਜਬ ਜਦੁਪਤਿ ਇਹ ਬਿਧਿ ਸੁਨਿ ਪਾਯੋ ॥

jab jadupat ih bidh sun paayo |

இதைக் கேட்ட ஸ்ரீகிருஷ்ணர்,

ਛੋਰਿ ਅਉਰ ਸਭ ਕਾਰਜ ਆਯੋ ॥

chhor aaur sabh kaaraj aayo |

இதைக் கேட்ட கிருஷ்ணன், மற்ற எல்லா நிச்சயதார்த்தங்களையும் விட்டுவிட்டு அவர்கள் பக்கம் வந்தான்

ਹਰਿ ਆਵਨ ਕ੍ਰਿਤਬਰਮੈ ਜਾਨੀ ॥

har aavan kritabaramai jaanee |

(கிருஷ்ணன் வந்த தகவல்) பர்மக்ரித்தை அடைந்தது

ਸਤਿਧੰਨਾ ਸੋ ਬਾਤ ਬਖਾਨੀ ॥੨੦੭੦॥

satidhanaa so baat bakhaanee |2070|

க்ரத்வர்மா கிருஷ்ணரின் வருகையைப் பற்றி அறிந்ததும், அவர் ஷட்தன்வாவிடம் கூறினார், 2070

ਅੜਿਲ ॥

arril |

ARIL

ਕਹੁ ਸਤਿਧੰਨਾ ਬਾਤ ਅਬੈ ਹਮ ਕਿਆ ਕਰੈ ॥

kahu satidhanaa baat abai ham kiaa karai |

ஓ சதிதானா! இப்போது சொல்லுங்கள், நான் என்ன செய்ய வேண்டும்?

ਕਹੋ ਪਰੈ ਕੈ ਜਾਇ ਕਹੋ ਲਰਿ ਕੈ ਮਰੈ ॥

kaho parai kai jaae kaho lar kai marai |

“ஓ ஷத்தவனா! இப்போது நாம் என்ன செய்ய வேண்டும்? நீங்கள் சொன்னால், நாங்கள் ஓடிப்போவோம் அல்லது சண்டையிட்டு சாவோம்

ਦੁਇ ਮੈ ਇਕ ਮੁਹਿ ਬਾਤ ਕਹੋ ਸਮਝਾਇ ਕੈ ॥

due mai ik muhi baat kaho samajhaae kai |

இரண்டிலும் உள்ள ஒன்றை எனக்கு விளக்கவும்.

ਹੋ ਕੇ ਉਪਾਇ ਕੈ ਸ੍ਯਾਮਹਿ ਮਾਰੈ ਜਾਇ ਕੈ ॥੨੦੭੧॥

ho ke upaae kai sayaameh maarai jaae kai |2071|

அவர்களில் ஒருவரைப் பற்றி எனக்கு அறிவுரை கூறி அறிவுறுத்துங்கள், ஏதேனும் படி இருந்தால் சொல்லுங்கள், அதன் மூலம் கிருஷ்ணரைக் கொல்லலாம்.2071.

ਕ੍ਰਿਤਬਰਮਾ ਕੀ ਬਾਤ ਸੁਨਤ ਤਿਨਿ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ॥

kritabaramaa kee baat sunat tin yau kahiyo |

கிருத்பர்மாவின் பேச்சைக் கேட்டபின், அவர் இவ்வாறு கூறினார்.

ਜਦੁਪਤਿ ਬਲੀ ਪ੍ਰਚੰਡ ਹਨਿਯੋ ਅਰਿ ਜੋ ਚਹਿਯੋ ॥

jadupat balee prachandd haniyo ar jo chahiyo |

க்ரத்வர்மாவின் வார்த்தைகளைக் கேட்டபின், “நீங்கள் கொல்ல விரும்பும் எதிரியான கிருஷ்ணர், அவர் ஒரு வலிமைமிக்க மற்றும் வலிமையான போர்வீரன்.

ਤਾ ਸੋ ਹਮ ਪੈ ਬਲ ਨ ਲਰੈ ਪੁਨਿ ਜਾਇ ਕੈ ॥

taa so ham pai bal na larai pun jaae kai |

“அவரை எதிர்த்துப் போரிடக்கூடிய வலிமை என்னிடம் இல்லை

ਹੋ ਕੰਸ ਸੇ ਛਿਨ ਮੈ ਮਾਰਿ ਦਏ ਸੁਖ ਪਾਇ ਕੈ ॥੨੦੭੨॥

ho kans se chhin mai maar de sukh paae kai |2072|

அவர் எந்த சிறப்பு முயற்சியும் இல்லாமல், கன்சா போன்ற நபரை ஒரு நொடியில் கொன்றார். ”2072.

ਬਤੀਆ ਸੁਨਿ ਤਿਹ ਕੀ ਅਕ੍ਰੂਰ ਪੈ ਆਯੋ ॥

bateea sun tih kee akraoor pai aayo |

அவருடைய வார்த்தைகளைக் கேட்டு (பர்மக்ரித்) அக்ரூரரிடம் வந்தார்.

ਪ੍ਰਭੁ ਦੁਬਿਧਾ ਕੋ ਭੇਦ ਸੁ ਤਾਹਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥

prabh dubidhaa ko bhed su taeh sunaayo |

அவனுடைய வார்த்தைகளைக் கேட்ட அவன் அக்ரூருக்கு வந்து அவனிடம் கிருஷ்ணரைப் பற்றிய இருமையைப் பற்றிப் பேசினான்.

ਤਿਨ ਕਹਿਯੋ ਅਬ ਸੁਨਿ ਤੇਰੋ ਇਹੀ ਉਪਾਇ ਹੈ ॥

tin kahiyo ab sun tero ihee upaae hai |

இப்போது இதுதான் உனது வழி (தப்புவதற்கு) என்றார்.

ਹੋ ਪ੍ਰਭ ਤੇ ਬਚ ਹੈ ਸੋਊ ਜੁ ਪ੍ਰਾਨ ਬਚਾਇ ਹੈ ॥੨੦੭੩॥

ho prabh te bach hai soaoo ju praan bachaae hai |2073|

அவர் பதிலளித்தார், "இப்போது எடுக்கக்கூடிய ஒரே ஒரு படி உள்ளது, அது இறைவனிடமிருந்து உயிரைக் காப்பாற்றுவதற்காக ஓடுவதுதான்." 2073.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਦੈ ਮਨਿ ਤਾਹਿ ਉਦਾਸ ਭਯੋ ਕਿਹ ਓਰਿ ਭਜੋ ਚਿਤ ਮੈ ਇਹ ਧਾਰਿਯੋ ॥

dai man taeh udaas bhayo kih or bhajo chit mai ih dhaariyo |

நகையை (பர்மக்ரித்) கொடுத்த பிறகு, அவன் எந்தப் பக்கம் தப்பி ஓடுவது என்று அவன் மனதிற்குள் துக்கமடைந்தான்.

ਮੈ ਅਪਰਾਧ ਕੀਓ ਹਰਿ ਕੋ ਮਨਿ ਹੇਤੁ ਬਲੀ ਸਤ੍ਰਾਜਿਤ ਮਾਰਿਯੋ ॥

mai aparaadh keeo har ko man het balee satraajit maariyo |

அவரிடம் நகையைக் கொடுத்துவிட்டு, க்ரத்வர்மா வருத்தமடைந்து, எந்தப் பக்கம் ஓடுவது என்று நினைத்தார். நகைக்காக சத்ராஜித்தை கொன்று கிருஷ்ணரிடம் குற்றம் செய்தேன்

ਤਾਹਿ ਕੇ ਹੇਤੁ ਗੁਸਾ ਕਰਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸਭੈ ਅਪਨੋ ਪੁਰਖਤ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥

taeh ke het gusaa kar sayaam sabhai apano purakhat sanbhaariyo |

காரணத்திற்காக, கிருஷ்ணர் தனது வலிமைக்கு ஆதரவாக மிகுந்த கோபத்துடன் திரும்பி வந்துள்ளார்

ਜਉ ਰਹਿ ਹਉ ਤਊ ਮਾਰਤ ਹੈ ਏਹ ਕੈ ਡਰੁ ਉਤਰ ਓਰਿ ਸਿਧਾਰਿਯੋ ॥੨੦੭੪॥

jau reh hau taoo maarat hai eh kai ddar utar or sidhaariyo |2074|

நான் இங்கே தங்கினால் என்னைக் கொன்றுவிடுவான் என்று பயந்து வடக்கே ஓடினான்.2074.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਸਤਿਧੰਨਾ ਮਨਿ ਲੈ ਜਹਾ ਭਜ ਗਯੋ ਤ੍ਰਾਸ ਬਢਾਇ ॥

satidhanaa man lai jahaa bhaj gayo traas badtaae |

சத்தண்ணா முத்துவை எடுத்துக்கொண்டு எங்கே ஓடிவிட்டானோ என்று பயந்தான்.

ਸ੍ਯੰਦਨ ਪੈ ਚੜਿ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਤਹ ਹੀ ਪਹੁੰਚਿਯੋ ਜਾਇ ॥੨੦੭੫॥

sayandan pai charr sayaam joo tah hee pahunchiyo jaae |2075|

ஷட்தவன் பயந்து, அந்த நகையை தன்னுடன் எடுத்துக் கொண்டான், அவன் எங்கு ஓடிப்போனானோ, கிருஷ்ணன் தன் தேரில் அங்கு சென்றான்.2075.

ਪਾਵ ਪਿਆਦੋ ਸਤ੍ਰ ਹੋਇ ਭਜਿਯੋ ਸੁ ਤ੍ਰਾਸ ਬਢਾਇ ॥

paav piaado satr hoe bhajiyo su traas badtaae |

எதிரி (சத்தன்னா) பயந்து காலால் ஓடிக்கொண்டிருந்தான்.

ਤਬ ਜਦੁਬੀਰ ਕ੍ਰਿਪਾਨ ਸੋ ਮਾਰਿਯੋ ਤਾ ਕੋ ਜਾਇ ॥੨੦੭੬॥

tab jadubeer kripaan so maariyo taa ko jaae |2076|

பகைவர் பயந்து காலடியில் ஓட, கிருஷ்ணன் அவனை அங்கேயே தன் வாளால் கொன்றான்.2076.

ਖੋਜਤ ਭਯੋ ਤਿਹ ਮਾਰ ਕੈ ਮਨਿ ਨਹੀ ਆਈ ਹਾਥਿ ॥

khojat bhayo tih maar kai man nahee aaee haath |

அவரைக் கொன்ற பிறகு, (அவர்) துண்டிக்கப்பட்டார், ஆனால் அவர் மணியைத் தொடவில்லை.

ਮਨਿ ਨਹੀ ਆਈ ਹਾਥਿ ਯੌ ਕਹਿਯੋ ਹਲੀ ਕੇ ਸਾਥ ॥੨੦੭੭॥

man nahee aaee haath yau kahiyo halee ke saath |2077|

அவரைக் கொன்று தேடியும் நகை கிடைக்கவில்லை, நகை கிடைக்காத செய்தியை பல்ராமிடம் தெரிவித்தார்.2077.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਐਸੇ ਲਖਿਯੋ ਮੁਸਲੀ ਮਨ ਮੈ ਸੁ ਪ੍ਰਭੂ ਹਮ ਤੇ ਮਨਿ ਆਜ ਛਪਾਈ ॥

aaise lakhiyo musalee man mai su prabhoo ham te man aaj chhapaaee |

அவர்களிடமிருந்து நகையை மறைத்துவிட்டதாக பல்ராம் பிரதிபலித்தார்

ਲੈ ਅਕ੍ਰੂਰ ਬਨਾਰਸ ਗਯੋ ਮਨਿ ਕਉ ਤਿਹ ਕੀ ਨ ਕਛੂ ਸੁਧਿ ਪਾਈ ॥

lai akraoor banaaras gayo man kau tih kee na kachhoo sudh paaee |

அக்ரூரரின் இருப்பிடம் தெரியவில்லை, ஆனால் அவர் நகையை எடுத்துக்கொண்டு பனாரஸ் சென்றதாக வதந்தி பரவியது.

ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਮੋ ਇਕ ਸਿਖ੍ਯ ਹੈ ਭੂਪਤਿ ਜਾਤ ਤਹਾ ਹਉ ਸੋ ਐਸੇ ਸੁਨਾਈ ॥

sayaam joo mo ik sikhay hai bhoopat jaat tahaa hau so aaise sunaaee |

(பலராமன்) இவ்வாறு (சொல்லி) ஓதி, ஓ கிருஷ்ணா! ஒரு ராஜா என் வேலைக்காரன், நான் அவனிடம் சென்றேன்.

ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਕਹਿ ਜਾਤ ਰਹਿਯੋ ਜਦੁਬੀਰ ਕੀ ਕੈ ਮਨ ਮੈ ਦੁਚਿਤਾਈ ॥੨੦੭੮॥

yau bateeyaa keh jaat rahiyo jadubeer kee kai man mai duchitaaee |2078|

“ஓ கிருஷ்ணா! அங்கே எனக்கு ஒரு மாணவர் இருக்கிறார், அவர் ஒரு ராஜா, நான் அங்கு செல்கிறேன், ”என்று பல்ராம், கிருஷ்ணனின் கவலையை நினைத்து, பனாரஸை நோக்கி செல்லத் தொடங்கினார்.2078.