ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 526

ਠਾਢੈ ਰਹੈ ਦੋਊ ਸੈਨ ਦੋਊ ਹਮ ਮਾਡਿ ਹੈ ਯਾ ਭੂਅ ਬੀਚ ਲਰਾਈ ॥੨੨੬੫॥

tthaadtai rahai doaoo sain doaoo ham maadd hai yaa bhooa beech laraaee |2265|

கிருஷ்ணர் அங்கிருந்து புறப்பட்டுச் சென்றபோது, இரு படைகளும் உரத்த குரலில், “இரு படைகளும் அவரவர் இடத்தில் இருக்கட்டும், இப்போது நாம் இருவரும் அதாவது நானும் பண்ட்ரிக்கும் இந்தப் போர்க்களத்தில் போரிடுவோம்.”2265.

ਯਾ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਾਯੋ ਸੁਨੋ ਸਭ ਮੈਹੋ ਤੇ ਤੈ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਕਹਾਯੋ ॥

yaa ghan sayaam kahaayo suno sabh maiho te tai ghan sayaam kahaayo |

(ஓ சுரமியோனே! நீ) அனைத்தையும் கேள், அவன் (தன்னை) 'ஞானி ஷ்யாம்' என்று அழைத்தான், நானும் 'ஞானி ஷ்யாம்' என்று அழைக்கப்படுகிறேன்.

ਯਾ ਤੇ ਸੈਨ ਸ੍ਰਿਗਾਲ ਲੈ ਆਯੋ ਹੈ ਹਉ ਹੂ ਤਬੈ ਦਲੁ ਲੈ ਸੰਗਿ ਧਾਯੋ ॥

yaa te sain srigaal lai aayo hai hau hoo tabai dal lai sang dhaayo |

கிருஷ்ணர் சொன்னார், “நான் என்னை கன்ஷ்யாம் என்று அழைக்கிறேன், அதனால்தான் ஷ்ரகல் தனது படைகளுடன் தாக்க வந்தான்.

ਕਾਹੇ ਕਉ ਸੈਨ ਲਰੈ ਦੋਊ ਆਪ ਮੈ ਕਉਤੁਕ ਦੇਖਹੁ ਠਾਢਿ ਸੁਨਾਯੋ ॥

kaahe kau sain larai doaoo aap mai kautuk dekhahu tthaadt sunaayo |

“இரு படைகளும் ஏன் ஒன்றுக்கொன்று சண்டையிட வேண்டும்? அவர்கள் நின்று பார்க்கட்டும்

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਲਰਬੋ ਰਨ ਮੈ ਹਮਰੋ ਅਰੁ ਯਾਹੀ ਹੀ ਕੋ ਬਨਿ ਆਯੋ ॥੨੨੬੬॥

sayaam bhanai larabo ran mai hamaro ar yaahee hee ko ban aayo |2266|

எனக்கும் புண்ட்ரிக்கும் சண்டையிடுவது பொருத்தமாக இருக்கும்.”2266.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਮਾਨਿ ਬਾਤ ਠਾਢੇ ਰਹੇ ਸੈਨ ਦੋਊ ਤਜਿ ਕ੍ਰੁਧ ॥

maan baat tthaadte rahe sain doaoo taj krudh |

(பகவான் கிருஷ்ணரின்) வார்த்தைக்குக் கீழ்ப்படிந்து, கோபத்தைக் கைவிட்டு, இரு சேனைகளும் அசையாமல் நின்றன.

ਦੋਊ ਹਰਿ ਆਵਤ ਭਏ ਹਰਿ ਸਮਾਨ ਹਿਤ ਜੁਧ ॥੨੨੬੭॥

doaoo har aavat bhe har samaan hit judh |2267|

இந்த முன்மொழிவுக்கு உடன்பட்டு, இரு படைகளும் கோபத்தைக் கைவிட்டு அங்கேயே நிற்க, வாசுதேவர்கள் இருவரும் போரிட முன்னோக்கிச் சென்றனர்.2267.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਆਏ ਹੈ ਮਤਿ ਕਰੀ ਜਨੁ ਦੁਇ ਲਰਬੇ ਕਹੁ ਸਿੰਘ ਦੋਊ ਜਨੁ ਆਏ ॥

aae hai mat karee jan due larabe kahu singh doaoo jan aae |

போதையில் இரண்டு யானைகள் அல்லது இரண்டு சிங்கங்கள் ஒன்றுடன் ஒன்று சண்டையிட வந்ததாகத் தோன்றியது

ਅੰਤਕਿ ਅੰਤ ਸਮੈ ਜਨੁ ਈਸ ਸਪਛ ਮਨੋ ਗਿਰਿ ਜੂਝਨ ਧਾਏ ॥

antak ant samai jan ees sapachh mano gir joojhan dhaae |

இரண்டு சிறகுகள் கொண்ட மலைகள் ஒன்றுக்கொன்று சண்டையிடுவதற்காக இறுதிநாளில் பறப்பது போல் தோன்றியது.

ਕੈ ਦੋਊ ਮੇਘ ਪ੍ਰਲੈ ਦਿਨ ਕੇ ਨਿਧਿ ਨੀਰ ਦੋਊ ਕਿਧੋ ਕ੍ਰੋਧ ਬਢਾਏ ॥

kai doaoo megh pralai din ke nidh neer doaoo kidho krodh badtaae |

அல்லது பிரளயத்தின் இரண்டு நாட்களும் மாறி மாறி வந்தன, அல்லது இரண்டு கடல்கள் சீற்றமாக இருக்கும்.

ਮਾਨਹੁ ਰੁਦ੍ਰ ਹੀ ਕ੍ਰੋਧ ਭਰੇ ਦੋਊ ਹੈ ਮਨ ਮੈ ਲਖਿ ਯੌ ਕਬਿ ਪਾਏ ॥੨੨੬੮॥

maanahu rudr hee krodh bhare doaoo hai man mai lakh yau kab paae |2268|

அல்லது மேகங்கள் இடிமுழக்கமாகி ஆவேசத்தில் பொழிந்து கொண்டிருந்தன, அவர்கள் கோபம் கொண்ட ருத்ரர்களாகத் தோன்றினர்.2268.

ਕਬਿਤੁ ॥

kabit |

கேபிட்

ਜੈਸੇ ਝੂਠ ਸਾਚ ਸੋ ਪਖਾਨ ਜੈਸੇ ਕਾਚ ਸੋ ਅਉ ਪਾਰਾ ਜੈਸੇ ਆਂਚ ਸੋ ਪਤਊਆ ਜਿਉ ਲਹਿਰ ਸੋ ॥

jaise jhootth saach so pakhaan jaise kaach so aau paaraa jaise aanch so ptaooaa jiau lahir so |

பொய்யானது உண்மைக்கு எதிராகவும், கல்லுக்கு எதிராக கண்ணாடியும், நெருப்புக்கு எதிராக பாதரசமும், அலைக்கு எதிராக இலையும் நிற்க முடியாது.

ਜੈਸੇ ਗਿਆਨ ਮੋਹ ਸੋ ਬਿਬੇਕ ਜੈਸੇ ਦ੍ਰੋਹ ਸੋ ਤਪਸੀ ਦਿਜ ਧ੍ਰੋਹਿ ਸੋ ਅਨਰ ਜੈਸੇ ਨਰ ਸੋ ॥

jaise giaan moh so bibek jaise droh so tapasee dij dhrohi so anar jaise nar so |

எப்படி அறிவுக்கு எதிராகப் பற்றும், ஞானத்திற்கு எதிரான தீமையும், துறவியான பிராமணனுக்கு எதிராகவும், மிருகம் மனிதனுக்கு எதிராகவும் இருக்க முடியாது.

ਲਾਜ ਜੈਸੇ ਕਾਮ ਸੋ ਸੁ ਸੀਤ ਜੈਸੇ ਘਾਮੁ ਸੋ ਅਉ ਪਾਪ ਰਾਮ ਨਾਮ ਸੋ ਅਛਰ ਜੈਸੇ ਛਰ ਸੋ ॥

laaj jaise kaam so su seet jaise ghaam so aau paap raam naam so achhar jaise chhar so |

அவமானம் எப்படி காமத்தை எதிர்த்து நிற்க முடியாது, குளிர் வெப்பத்தை எதிர்த்து நிற்க முடியாது, இறைவனின் பெயருக்கு எதிரான பாவம், நிரந்தர பொருளின் முன் தற்காலிக பொருள், தர்மத்தின் மீது கஞ்சத்தனம் மற்றும் மரியாதைக்கு எதிரான கோபம்.

ਸੂਮਤਾ ਜਿਉ ਦਾਨ ਸੋ ਜਿਉ ਕ੍ਰੋਧ ਸਨਮਾਨ ਸੋ ਸੁ ਸ੍ਯਾਮ ਕਬਿ ਐਸੇ ਆਇ ਭਿਰਯੋ ਹਰਿ ਹਰਿ ਸੋ ॥੨੨੬੯॥

soomataa jiau daan so jiau krodh sanamaan so su sayaam kab aaise aae bhirayo har har so |2269|

அவ்வாறே இந்த இரண்டு வாசுதேவர்களும் எதிரெதிர் குணங்களைக் கொண்டவர்கள் ஒருவரையொருவர் எதிர்த்துப் போரிட்டனர்.2269.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਜੁਧੁ ਭਯੋ ਅਤਿ ਹੀ ਸੁ ਤਹਾ ਤਬ ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਚਕ੍ਰ ਸੰਭਾਰਿਯੋ ॥

judh bhayo at hee su tahaa tab sree brij naaeik chakr sanbhaariyo |

ஒரு கடுமையான போர் நடந்தது, பின்னர் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் (சுதர்சன்) சக்கரத்தை கைப்பற்றினார்.

ਮਾਰਤ ਹਉ ਤੁਹਿ ਏ ਰੇ ਸ੍ਰਿਗਾਲ ਮੈ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਇਮ ਸ੍ਯਾਮ ਪਚਾਰਿਯੋ ॥

maarat hau tuhi e re srigaal mai sayaam bhanai im sayaam pachaariyo |

அங்கு பயங்கரமான போர் நடந்தபோது, இறுதியில் கிருஷ்ணர் தனது வட்டு பிடித்தபடி ஷ்ரகாலிடம் சவால் விடுத்து, “நான் உன்னைக் கொல்கிறேன்.

ਛੋਰਿ ਸੁਦਰਸਨ ਦੇਤ ਭਯੋ ਸਿਰੁ ਸਤ੍ਰੁ ਕੋ ਮਾਰਿ ਜੁਦਾ ਕਰ ਡਾਰਿਯੋ ॥

chhor sudarasan det bhayo sir satru ko maar judaa kar ddaariyo |

(இதைச் சொல்லிவிட்டு, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர்) சுதர்சன சக்கரத்தை விட்டுவிட்டு, எதிரியின் தலையில் அடித்து, (அவரை) சிதைத்தார்.

ਮਾਨਹੁ ਕੁਮ੍ਰਹਾਰ ਲੈ ਤਾਗਹਿ ਕੋ ਚਕ ਤੇ ਫੁਨਿ ਬਾਸਨ ਕਾਟਿ ਉਤਾਰਿਯੋ ॥੨੨੭੦॥

maanahu kumrahaar lai taageh ko chak te fun baasan kaatt utaariyo |2270|

அவர் தனது விவாதத்தை (சுதர்சன சக்ரா) வெளியேற்றினார்.

ਦੇਖਿ ਸ੍ਰਿਗਾਲ ਹਨਿਯੋ ਰਨ ਮੈ ਇਕ ਕਾਸੀ ਕੋ ਭੂਪ ਹੁਤੋ ਸੋਊ ਧਾਯੋ ॥

dekh srigaal haniyo ran mai ik kaasee ko bhoop huto soaoo dhaayo |

ஸ்ரீகாள் போரில் கொல்லப்பட்டதைக் கண்டு, (அப்போது இருந்த) காசியின் அரசன் ஒருவன் தாக்கினான்.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਸੋ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਅਤਿ ਹੀ ਤਿਹ ਆਇ ਕੈ ਜੁਧ ਮਚਾਯੋ ॥

sree brijanaath so sayaam bhanai at hee tih aae kai judh machaayo |

இறந்த ஷ்ரகாலைப் பார்த்து, காசியின் ஒரு மன்னன் முன்னேறினான், அவன் கிருஷ்ணனுடன் பயங்கரமான போரை நடத்தினான்.

ਮਾਰਿ ਮਚੀ ਅਤਿ ਜੋ ਤਿਹ ਠਾ ਸੁ ਤਬੈ ਤਿਹ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਚਕ੍ਰ ਚਲਾਯੋ ॥

maar machee at jo tih tthaa su tabai tih sayaam joo chakr chalaayo |

அந்த இடத்தில் நிறைய அடி இருந்தது, அந்த நேரத்தில் ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் (மீண்டும்) சக்கரத்தை ஓட்டினார்.

ਜਿਉ ਅਰਿ ਆਗਲਿ ਕੋ ਕਟਿਯੋ ਸੀਸੁ ਤਿਹੀ ਬਿਧਿ ਯਾਹੀ ਕੋ ਕਾਟਿ ਗਿਰਾਯੋ ॥੨੨੭੧॥

jiau ar aagal ko kattiyo sees tihee bidh yaahee ko kaatt giraayo |2271|

அங்கு ஒரு பெரிய அழிவு ஏற்பட்டது மற்றும் ஹீரோவும் கிருஷ்ணா தனது வட்டு டிஸ்சார்ஜ் மற்றும் முந்தைய அரசன் போல் மன்னரின் தலையை வெட்டினார்.2271.

ਸ੍ਰੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਜੂ ਜਬ ਏ ਦੋਊ ਸੈਨ ਕੇ ਦੇਖਤ ਕੋਪਿ ਸੰਘਾਰੇ ॥

sree brij naaeik joo jab e doaoo sain ke dekhat kop sanghaare |

இந்த இரு படைகளும் கிருஷ்ணர் கோபத்தில் வீரனை அழிப்பதைக் கண்டனர்

ਫੂਲ ਭਈ ਮਨ ਸਬਨਨ ਕੇ ਤਬ ਬਾਜ ਉਠੀ ਸਹਨਾਇ ਨਗਾਰੇ ॥

fool bhee man sabanan ke tab baaj utthee sahanaae nagaare |

அனைவரும் மகிழ்ச்சியடைந்தனர் மற்றும் கிளாரியோனெட்டுகள் மற்றும் டிரம்ஸ் இசைக்கப்பட்டன

ਅਉਰ ਜਿਤੇ ਅਰਿ ਬੀਰ ਹੁਤੇ ਸਭ ਆਪਨੇ ਆਪਨੇ ਧਾਮਿ ਸਿਧਾਰੇ ॥

aaur jite ar beer hute sabh aapane aapane dhaam sidhaare |

பல எதிரி வீரர்கள் இருந்ததைப் போலவே, அவர்கள் அனைவரும் தங்கள் வீடுகளுக்குச் சென்றனர்.

ਫੂਲ ਪਰੇ ਨਭ ਮੰਡਲ ਤੇ ਘਨ ਜਿਉ ਘਨਿ ਸ੍ਯਾਮ ਪੈ ਸ੍ਯਾਮ ਉਚਾਰੇ ॥੨੨੭੨॥

fool pare nabh manddal te ghan jiau ghan sayaam pai sayaam uchaare |2272|

பகைவர் படையின் வீரர்கள் தம் இல்லங்களுக்குப் புறப்பட்டுச் செல்ல மேகங்களில் இருந்து வரும் மழையைப் போல கிருஷ்ணர் மீது வானிலிருந்து மலர் மழை பொழிந்தது.2272.

ਇਤਿ ਸ੍ਰੀ ਬਚਿਤ੍ਰ ਨਾਟਕ ਗ੍ਰੰਥੇ ਕ੍ਰਿਸਨਾਵਤਾਰੇ ਸ੍ਰਿਗਾਲ ਕਾਸੀ ਕੇ ਭੂਪ ਸਹਤ ਬਧਹ ਧਿਆਇ ਸੰਪੂਰਨੰ ॥

eit sree bachitr naattak granthe krisanaavataare srigaal kaasee ke bhoop sahat badhah dhiaae sanpooranan |

பச்சித்தர் நாடகத்தில் கிருஷ்ணாவதாரத்தில் "காசி அரசனுடன் சேர்ந்து ஷ்ரகாலைக் கொன்றது" என்ற தலைப்பில் அத்தியாயத்தின் முடிவு.

ਅਥ ਸੁਦਛਨ ਜੁਧੁ ਕਥਨੰ ॥

ath sudachhan judh kathanan |

இப்போது சுதக்ஷாவுடன் நடந்த போரின் விளக்கம் தொடங்குகிறது

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਸੈਨ ਭਜਿਯੋ ਜਬ ਸਤ੍ਰਨ ਕੋ ਤਬ ਆਪਨੇ ਸੈਨ ਮੈ ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਆਏ ॥

sain bhajiyo jab satran ko tab aapane sain mai sayaam joo aae |

எதிரியின் படைகள் ஓடியதும், கிருஷ்ணன் தன் படைக்கு வந்தான்

ਆਵਤ ਦੇਵ ਹੁਤੇ ਜਿਤਨੇ ਤਿਤਨੇ ਹਰਿ ਪਾਇਨ ਸੋ ਲਪਟਾਏ ॥

aavat dev hute jitane titane har paaein so lapattaae |

அங்கிருந்த அந்த தெய்வங்கள், அவன் காலில் ஒட்டிக்கொண்டன

ਦੈ ਕੈ ਪ੍ਰਦਛਨ ਸ੍ਯਾਮ ਸਭੋ ਤਿਨ ਸੰਖ ਬਜਾਇ ਕੈ ਧੂਪ ਜਗਾਏ ॥

dai kai pradachhan sayaam sabho tin sankh bajaae kai dhoop jagaae |

அனைவரும் கிருஷ்ணரை வழிபட்டு, தூபம் ஏற்றிய பின் சங்கை வாசித்தனர்.

ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਸਭ ਹੂ ਮਨ ਮੈ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਬੀਰ ਸਹੀ ਕਰਿ ਪਾਏ ॥੨੨੭੩॥

sayaam bhanai sabh hoo man mai brij naaeik beer sahee kar paae |2273|

அவர்கள் கிருஷ்ணரைச் சுற்றி வலம் வந்து, சங்குகளை ஊதி, தூபங்களை எரித்து, கிருஷ்ணரை உண்மையான ஹீரோவாக அங்கீகரித்தனர்.2273.

ਉਤ ਕੈ ਉਪਮਾ ਗ੍ਰਿਹਿ ਦਛ ਗਏ ਇਤਿ ਦ੍ਵਾਰਵਤੀ ਬ੍ਰਿਜ ਨਾਇਕ ਆਯੋ ॥

aut kai upamaa grihi dachh ge it dvaaravatee brij naaeik aayo |

அந்தப் பக்கம் தக்ஷன், கிருஷ்ணனைப் புகழ்ந்து தன் வீட்டிற்குச் சென்று, இந்தப் பக்கம் கிருஷ்ணன் துவாரகைக்கு வந்தான்.

ਜਾਇ ਉਤੈ ਸਿਰੁ ਭੂਪ ਕੋ ਕਾਸੀ ਕੇ ਬੀਚ ਪਰਿਯੋ ਪੁਰਿ ਸੋਕ ਜਨਾਯੋ ॥

jaae utai sir bhoop ko kaasee ke beech pariyo pur sok janaayo |

காசியில் அந்தப் பக்கம், மன்னனின் வெட்டப்பட்ட தலையைக் காட்ட மக்கள் வேதனைப்பட்டனர்

ਭਾਖਤ ਭੇ ਸਭ ਯੌ ਬਤੀਯਾ ਸੋਈ ਯੌ ਕਹਿ ਕੈ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਸੁਨਾਯੋ ॥

bhaakhat bhe sabh yau bateeyaa soee yau keh kai kab sayaam sunaayo |

எல்லாரும் (மக்கள்) இப்படிப் பேச ஆரம்பித்தார்கள், இதைத்தான் கவிஞர் ஷ்யாம் விவரித்தார்.

ਸ੍ਯਾਮ ਜੂ ਸੋ ਹਮਰੇ ਜੈਸੇ ਭੂਪਤਿ ਕਾਜ ਕੀਯੋ ਫਲੁ ਤੈਸੋ ਈ ਪਾਯੋ ॥੨੨੭੪॥

sayaam joo so hamare jaise bhoopat kaaj keeyo fal taiso ee paayo |2274|

கிருஷ்ணனிடம் அரசன் கடைப்பிடித்த நடத்தையின் வெகுமதி என்று அவர்கள் இப்படிப் பேசினார்கள்.2274.

ਜਾ ਚਤੁਰਾਨਨ ਨਾਰਦ ਕੋ ਸਿਵ ਕੋ ਉਠ ਕੈ ਜਗ ਲੋਕ ਧਿਆਵੈ ॥

jaa chaturaanan naarad ko siv ko utth kai jag lok dhiaavai |

பிரம்மா, நாரதர், சிவன் ஆகியோரை உலக மக்கள் வழிபடுகிறார்கள்.

ਨਾਰ ਨਿਵਾਇ ਭਲੇ ਤਿਨ ਕੋ ਫੁਨਿ ਸੰਖ ਬਜਾਇ ਕੈ ਧੂਪ ਜਗਾਵੈ ॥

naar nivaae bhale tin ko fun sankh bajaae kai dhoop jagaavai |

பிரம்மா, நாரதர், சிவன் ஆகியோர் மீது மக்கள் தியானம் செய்து, தூபம் ஏற்றி, சங்கு ஊதி, தலை வணங்கி வழிபடுகின்றனர்.

ਡਾਰ ਕੈ ਫੂਲ ਭਲੀ ਬਿਧਿ ਸੋ ਕਬਿ ਸ੍ਯਾਮ ਭਨੈ ਤਿਹ ਸੋ ਸਿਰ ਨਾਵੈ ॥

ddaar kai fool bhalee bidh so kab sayaam bhanai tih so sir naavai |

கவிஞர் ஷ்யாம், மலர்களை நன்றாகச் சமர்ப்பித்து, அவர்களை வணங்குகிறேன் என்கிறார்.

ਤੇ ਬ੍ਰਿਜਨਾਥ ਕੇ ਸਾਧਨ ਕੋ ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਗਾਵਤ ਪਾਰ ਨ ਪਾਵੈ ॥੨੨੭੫॥

te brijanaath ke saadhan ko gun gaavat gaavat paar na paavai |2275|

அவர்கள் குனிந்த தலையுடன் இலைகளையும் பூக்களையும் வழங்குகிறார்கள், இந்த பிரம்மாக்கள், நாரதர் மற்றும் சிவன் போன்றவர்களால் கிருஷ்ணரின் மர்மத்தைப் புரிந்துகொள்ள முடியவில்லை.2275.