ஸ்ரீ தசம் கிரந்த்

பக்கம் - 447

ਅੜਿਲ ॥

arril |

ARIL

ਭਾਜਿ ਜਛ ਸਬ ਗਏ ਤਬਹਿ ਹਰਿ ਮਹਾ ਬਲ ॥

bhaaj jachh sab ge tabeh har mahaa bal |

யக்ஷர்கள் அனைவரும் ஓடிப்போனபோது, ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் பெரிய யாகம் செய்தார்

ਰੁਦ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ ਦੀਓ ਛਾਡ ਸੁ ਕੰਪਿਯੋ ਤਲ ਬਿਤਲ ॥

rudr asatr deeo chhaadd su kanpiyo tal bital |

எல்லா யக்ஷர்களும் ஓடிவிட்ட பிறகு, வலிமைமிக்க கிருஷ்ணர் ருத்ராஸ்திரத்தை (ருத்ராவுடன் தொடர்புபடுத்தும் கை) வெளியேற்றினார், இது பூமியையும் பூமியையும் நடுங்கச் செய்தது.

ਤਬ ਸਿਵ ਜੂ ਉਠਿ ਧਾਏ ਸੂਲ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ॥

tab siv joo utth dhaae sool sanbhaar kai |

அப்போது சிவன் தன் திரிசூலத்தைப் பிடித்துக் கொண்டு எழுந்து ஓடினார்

ਹੋ ਕਿਉ ਹਰਿ ਸਿਮਰਿਓ ਹਮੈ ਇਹੈ ਜੀਅ ਧਾਰ ਕੈ ॥੧੪੯੯॥

ho kiau har simario hamai ihai jeea dhaar kai |1499|

பகவான் கிருஷ்ணர் அவரை எப்படி நினைவு கூர்ந்தார்?1499 என்பதை அவர் பிரதிபலித்தார்.

ਸੰਗ ਰੁਦ੍ਰ ਕੈ ਰੁਦ੍ਰ ਚਲੇ ਭਟ ਉਠਿ ਤਬੈ ॥

sang rudr kai rudr chale bhatt utth tabai |

ருத்ராவும் அவனது மற்ற வீரர்களும் அவருடன் செல்ல ஆரம்பித்தனர்

ਏਕ ਰਦਨ ਜੂ ਚਲੇ ਸੰਗ ਲੈ ਦਲ ਸਬੈ ॥

ek radan joo chale sang lai dal sabai |

கணேஷும் தன் படையுடன் வந்தான்

ਔਰ ਸਕਲ ਗਨ ਚਲੈ ਸੁ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ॥

aauar sakal gan chalai su sasatr sanbhaar kai |

மற்ற அனைத்து கணங்களும், தங்கள் ஆயுதங்களை எடுத்துக்கொண்டு நகர்ந்தன

ਹੋ ਕੌਨ ਅਜਿਤ ਪ੍ਰਗਟਿਓ ਭਵ ਕਹੈ ਬਿਚਾਰ ਕੈ ॥੧੫੦੦॥

ho kauan ajit pragattio bhav kahai bichaar kai |1500|

உலகில் பிறந்த அந்த வலிமைமிக்க வீரன் யார், யாரைக் கொல்வதற்காக அவர்கள் அழைக்கப்பட்டார்கள் என்று அவர்கள் அனைவரும் யோசித்துக்கொண்டிருந்தனர்.1500.

ਦੋਹਰਾ ॥

doharaa |

டோஹ்ரா

ਕੋ ਭਟ ਉਪਜਿਯੋ ਜਗਤ ਮੈ ਸਬ ਯੌ ਕਰਤ ਬਿਚਾਰ ॥

ko bhatt upajiyo jagat mai sab yau karat bichaar |

உலகில் பிறந்த அந்த வல்லமை படைத்தவன் யாராக இருக்க முடியும் என அனைவரும் யோசித்து வருகின்றனர்

ਸਿਵ ਸਿਖਿ ਬਾਹਨ ਗਨ ਸਹਿਤ ਆਏ ਰਨਿ ਰਿਸਿ ਧਾਰਿ ॥੧੫੦੧॥

siv sikh baahan gan sahit aae ran ris dhaar |1501|

சிவபெருமானும் அவருடைய கணங்களும், கோபத்தில், தங்கள் இருப்பிடத்தை விட்டு வெளியே வந்தனர்.1501.

ਪ੍ਰਲੈ ਕਾਲ ਕਰਤਾ ਜਹੀ ਆਏ ਤਿਹ ਠਾ ਦੌਰਿ ॥

pralai kaal karataa jahee aae tih tthaa dauar |

பிரளயத்தைச் செய்பவன், (அவன்) அங்கு ஓடி வந்தான்.

ਰਨ ਨਿਹਾਰਿ ਮਨ ਮੈ ਕਹਿਯੋ ਇਹ ਚਿੰਤਾ ਕੀ ਠੌਰ ॥੧੫੦੨॥

ran nihaar man mai kahiyo ih chintaa kee tthauar |1502|

போர்க்களத்தில் கரையும் கடவுள் தானே வந்தபோது, அவர்கள் களமே கவலைக் களமாக மாறியது.1502.

ਗਨ ਗਨੇਸ ਸਿਵ ਖਟਬਦਨ ਦੇਖੈ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰਿ ॥

gan ganes siv khattabadan dekhai nain nihaar |

(சிவனின்) கண, விநாயகர், சிவன், ஆறுமுகம் கொண்ட (கார்த்திகே) கண்களால் (கவனமாக) பாருங்கள்.

ਸੋ ਰਿਸ ਭੂਪਤਿ ਜੁਧ ਹਿਤ ਲੀਨੇ ਆਪ ਹਕਾਰਿ ॥੧੫੦੩॥

so ris bhoopat judh hit leene aap hakaar |1503|

ஏற்கனவே கணேஷ், சிவன், தத்தாத்ரேயர் மற்றும் கணனர்கள் போர்க்களத்தைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தபோது, அங்கேயும், பின்னர் மன்னனும் அவர்களைப் போரிடச் சவால் விட்டான்.1503.

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਰੇ ਸਿਵ ਆਜ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਲਰਿ ਲੈ ਹਮ ਸੋ ਕਰ ਲੈ ਬਲ ਜੇਤੋ ॥

re siv aaj ayodhan mai lar lai ham so kar lai bal jeto |

“ஓ சிவா! இன்று உனக்கு என்ன பலம் இருக்கிறதோ, அதை இந்தப் போரில் பயன்படுத்து

ਐ ਰੇ ਗਨੇਸ ਲਰੈ ਹਮਰੇ ਸੰਗ ਹੈ ਤੁਮਰੇ ਤਨ ਮੈ ਬਲ ਏਤੋ ॥

aai re ganes larai hamare sang hai tumare tan mai bal eto |

ஓ கணேஷ்! என்னுடன் சண்டையிடும் அளவுக்கு உங்களுக்கு வலிமை இருக்கிறதா?

ਕਿਉ ਰੇ ਖੜਾਨਨ ਤੂ ਗਰਬੈ ਮਰ ਹੈ ਅਬ ਹੀ ਇਕ ਬਾਨ ਲਗੈ ਤੋ ॥

kiau re kharraanan too garabai mar hai ab hee ik baan lagai to |

“ஹலோ கார்த்திகேயா! நீங்கள் எதற்காக அகங்காரமாக மாறுகிறீர்கள்? நீங்கள் ஒரே அம்பினால் கொல்லப்படுவீர்கள்

ਕਾਹੇ ਕਉ ਜੂਝ ਮਰੋ ਰਨ ਮੈ ਅਬ ਲਉ ਨ ਗਯੋ ਕਛੁ ਜੀਅ ਮਹਿ ਚੇਤੋ ॥੧੫੦੪॥

kaahe kau joojh maro ran mai ab lau na gayo kachh jeea meh cheto |1504|

இன்னும் ஒன்றும் தவறில்லை, போரில் போரிடும்போது நீ ஏன் இறக்க விரும்புகிறாய்?” 1504.

ਸਿਵ ਜੂ ਬਾਚ ਖੜਗੇਸ ਸੋ ॥

siv joo baach kharrages so |

கரக் சிங்கிடம் சிவனின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਬੋਲਿ ਉਠਿਯੋ ਰਿਸਿ ਕੈ ਸਿਵ ਜੂ ਅਰੇ ਕਿਉ ਸੁਨ ਤੂ ਗਰਬਾਤੁ ਹੈ ਏਤੋ ॥

bol utthiyo ris kai siv joo are kiau sun too garabaat hai eto |

சிவன் கோபத்தில் பேசினான், “அரசே! நீ ஏன் பெருமைப்படுகிறாய்? எங்களுடன் சண்டையிடாதீர்கள்

ਏਤਨ ਸਿਉ ਜਿਨਿ ਰਾਰਿ ਮੰਡੋ ਅਬਿ ਹੀ ਲਖਿ ਹੈ ਹਮ ਮੈ ਬਲੁ ਜੇਤੋ ॥

etan siau jin raar manddo ab hee lakh hai ham mai bal jeto |

எங்களிடம் என்ன பலம் இருக்கிறது என்பதை நீங்கள் இப்போது பார்ப்பீர்கள்!

ਜੌ ਤੁਮ ਮੈ ਅਤਿ ਪਉਰਖ ਹੈ ਅਬ ਢੀਲ ਕਹਾ ਧਨੁ ਬਾਨਹਿ ਲੇਤੋ ॥

jau tum mai at paurakh hai ab dteel kahaa dhan baaneh leto |

உன்னிடம் அதிக சக்தி இருந்தால், இப்போது ஏன் தளர்கிறாய், வில் அம்பைப் பிடித்துக்கொள்.

ਜੇਤੋ ਹੈ ਦੀਰਘ ਗਾਤ ਤਿਹਾਰੋ ਸੁ ਬਾਨਨ ਸੋ ਕਰਿ ਹੋ ਲਹੁ ਤੇਤੋ ॥੧੫੦੫॥

jeto hai deeragh gaat tihaaro su baanan so kar ho lahu teto |1505|

"உங்களுக்கு அதிக தைரியம் இருந்தால், நீங்கள் ஏன் தாமதிக்கிறீர்கள், ஏன் உங்கள் வில் மற்றும் அம்புகளை உங்கள் கைகளில் எடுக்கக்கூடாது? நீங்கள் மிகப் பெரிய உடலைக் கொண்டிருக்கிறீர்கள், அதை என் அம்புகளால் துளைத்து, நான் அதை ஒளிரச் செய்வேன்." 1505.

ਖੜਗੇਸ ਬਾਚ ਸਿਵ ਸੋ ॥

kharrages baach siv so |

சிவனை நோக்கி கரக் சிங்கின் பேச்சு:

ਸਵੈਯਾ ॥

savaiyaa |

ஸ்வய்யா

ਕਿਉ ਸਿਵ ਮਾਨ ਕਰੈ ਇਤਨੋ ਭਜਿ ਹੈ ਤਬ ਹੀ ਜਬ ਮਾਰ ਮਚੈਗੀ ॥

kiau siv maan karai itano bhaj hai tab hee jab maar machaigee |

“ஓ சிவா! நீ ஏன் பெருமைப்படுகிறாய்? இப்போது பயங்கரமான சண்டை நடக்கும் போது, நீங்கள் ஓடிவிடுவீர்கள்

ਏਕ ਹੀ ਬਾਨ ਲਗੈ ਕਪਿ ਜਿਉ ਸਿਗਰੀ ਤੁਮਰੀ ਅਬ ਸੈਨ ਨਚੈਗੀ ॥

ek hee baan lagai kap jiau sigaree tumaree ab sain nachaigee |

ஒரே அம்பு எய்தினால், உங்கள் படைகள் அனைத்தும் குரங்கு போல் ஆடும்

ਭੂਤ ਪਿਸਾਚਨ ਕੀ ਧੁਜਨੀ ਮਰਿ ਹੈ ਰਨ ਮੈ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਬਚੈਗੀ ॥

bhoot pisaachan kee dhujanee mar hai ran mai nahee naik bachaigee |

"பேய்கள் மற்றும் பிசாசுகளின் அனைத்து இராணுவமும் அழிக்கப்படும், எஞ்சியிருப்பவர்கள் யாரும் இருக்க மாட்டார்கள்.

ਤੇਰੇ ਹੀ ਸ੍ਰਉਨਤ ਸੋ ਸੁਨਿ ਆਜੁ ਧਰਾ ਇਹ ਆਰੁਨ ਬੇਖ ਰਚੈਗੀ ॥੧੫੦੬॥

tere hee sraunat so sun aaj dharaa ih aarun bekh rachaigee |1506|

ஓ சிவனே! கேளுங்கள், உங்கள் இரத்தத்தால் நிரம்பிய இந்த பூமி இன்று சிவப்பு ஆடையை அணியும். ”1506.

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥

tottak chhand |

டோடக் சரணம்

ਸਿਵ ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਲੀਓ ॥

siv yau sun kai dhan baan leeo |

இதைக் கேட்ட சிவன் வில்லையும் அம்பையும் எடுத்தார்

ਕਸਿ ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਛਾਡਿ ਦੀਓ ॥

kas kaan pramaan lau chhaadd deeo |

இந்த வார்த்தைகளைக் கேட்ட சிவன், வில்லையும் அம்புகளையும் உயர்த்தி, வில்லைத் தன் காது வரை இழுத்து, அம்பு எய்த, அது மன்னனின் முகத்தைத் தாக்கியது.

ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਮੁਖ ਲਾਗ ਬਿਰਾਜ ਰਹਿਓ ॥

nrip ke mukh laag biraaj rahio |

(அந்த அம்பு) அரசனின் முகத்தில் பட்டது.

ਖਗਰਾਜ ਮਨੋ ਅਹਿ ਰਾਜ ਗਹਿਓ ॥੧੫੦੭॥

khagaraaj mano eh raaj gahio |1507|

கருடன் பாம்புகளின் அரசனைப் பிடித்ததாகத் தோன்றியது.1507.

ਬਰਛੀ ਤਬ ਭੂਪ ਚਲਾਇ ਦਈ ॥

barachhee tab bhoop chalaae dee |

அரசன் உடனே ஈட்டியை எறிந்தான்

ਸਿਵ ਕੇ ਉਰ ਮੈ ਲਗ ਕ੍ਰਾਤਿ ਭਈ ॥

siv ke ur mai lag kraat bhee |

பின்னர் மன்னன் தனது ஈட்டியை தாக்கினான், அது சிவனின் மார்பில் மோதியது

ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਨੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹੀ ॥

aupamaa kab ne ih bhaat kahee |

(அது) அவனுடைய உவமையைக் கவிஞர் இவ்வாறு கூறுகிறார்.

ਰਵਿ ਕੀ ਕਰ ਕੰਜ ਪੈ ਮੰਡਿ ਰਹੀ ॥੧੫੦੮॥

rav kee kar kanj pai mandd rahee |1508|

கதிரவனின் கதிர் தாமரையின் மேல் படர்ந்தது போல் தோன்றியது.1508.

ਤਬ ਹੀ ਹਰਿ ਦ੍ਵੈ ਕਰਿ ਖੈਂਚਿ ਨਿਕਾਰੀ ॥

tab hee har dvai kar khainch nikaaree |

அப்போதுதான் சிவன் இரு கைகளாலும் (ஈட்டியை) வெளியே இழுத்தார்

ਗਹਿ ਡਾਰ ਦਈ ਮਨੋ ਨਾਗਨਿ ਕਾਰੀ ॥

geh ddaar dee mano naagan kaaree |

பின்னர் சிவன் தன் இரு கைகளாலும் அதை வெளியே இழுத்து, அந்த ஈட்டியை ஒரு கருப்பு நாகம் போல பூமியில் வீசினார்.

ਬਹੁਰੋ ਨ੍ਰਿਪ ਮ੍ਯਾਨ ਤੇ ਖਗੁ ਨਿਕਾਰਿਓ ॥

bahuro nrip mayaan te khag nikaario |

பிறகு அரசன் வாளை உறையிலிருந்து எடுத்தான்

ਕਰਿ ਕੈ ਬਲੁ ਕੋ ਸਿਵ ਊਪਰ ਡਾਰਿਓ ॥੧੫੦੯॥

kar kai bal ko siv aoopar ddaario |1509|

பிறகு மன்னன் தன் வாளை உடுப்பிலிருந்து உருவி, மிகுந்த பலத்துடன் சிவன் மீது அடித்தான்.1509.

ਹਰ ਮੋਹਿ ਰਹਿਓ ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਪਰਿਓ ॥

har mohi rahio gir bhoom pario |

சிவன் மயங்கி தரையில் விழுந்தார்.

ਮਨੋ ਬਜ੍ਰ ਪਰਿਓ ਗਿਰਿ ਸ੍ਰਿੰਗ ਝਰਿਓ ॥

mano bajr pario gir sring jhario |

சிவபெருமான் மயக்கமடைந்து, வஜ்ராவின் அடியால் கீழே விழும் மலையின் உச்சியைப் போல தரையில் விழுந்தார்

குறியீட்டு அட்டவணை (1 - 1428)

ஜாபு பக்கம்: 1 - 10

அகால் உஸ்தாத் பக்கம்: 11 - 38

பச்சித்தர நாடகம் பக்கம்: 39 - 73

சாண்டி சரித்தர் உகட் பிலாஸ் பக்கம்: 74 - 99

சாண்டி சரித்தர் பக்கம்: 100 - 118

வார் ஸ்ரீ பகவதி ஜி கி பக்கம்: 119 - 126

ஞானப் பிரபோத பக்கம்: 127 - 154

சௌபீஸ் அவதார் பக்கம்: 155 - 610

பிரஹ்மா அவதார் பக்கம்: 611 - 634

ருத்ரா அவதார் பக்கம்: 635 - 708

ஷபத் ஹஜாரே பக்கம்: 709 - 712

33 ஸ்வையாய் பக்கம்: 712 - 716

ಖால್ಸா ಮಹಿಮಾ பக்கம்: 716 - 716

ஷஸ்த்ர நாம் மாலா பக்கம்: 717 - 808

சரித்திரோபக்யான பக்கம்: 809 - 1388

ஜபர்நாமா பக்கம்: 1389 - 1394

ஹிகாயத் பக்கம்: 1394 - 1428