شري دسم گرنتھ

صفحو - 447


ਅੜਿਲ ॥
arril |

ARIL

ਭਾਜਿ ਜਛ ਸਬ ਗਏ ਤਬਹਿ ਹਰਿ ਮਹਾ ਬਲ ॥
bhaaj jachh sab ge tabeh har mahaa bal |

جڏهن سڀئي يڪشا ڀڄي ويا، تڏهن سري ڪرشن وڏي قرباني ڪئي

ਰੁਦ੍ਰ ਅਸਤ੍ਰ ਦੀਓ ਛਾਡ ਸੁ ਕੰਪਿਯੋ ਤਲ ਬਿਤਲ ॥
rudr asatr deeo chhaadd su kanpiyo tal bital |

جڏهن سڀئي يڪشا ڀڄي ويا، تڏهن طاقتور ڪرشن رودرستر (رودر جي حوالي سان بازو) ڪڍي ڇڏيو، جنهن ڪري زمين ۽ ارضي دنيا لرزجي وئي.

ਤਬ ਸਿਵ ਜੂ ਉਠਿ ਧਾਏ ਸੂਲ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ॥
tab siv joo utth dhaae sool sanbhaar kai |

پوءِ شيو پنهنجو ترشول کڻي اٿيو ۽ ڊوڙڻ لڳو

ਹੋ ਕਿਉ ਹਰਿ ਸਿਮਰਿਓ ਹਮੈ ਇਹੈ ਜੀਅ ਧਾਰ ਕੈ ॥੧੪੯੯॥
ho kiau har simario hamai ihai jeea dhaar kai |1499|

هن سوچيو ته ڪيئن رب ڪرشن کيس ياد ڪيو هو؟ 1499.

ਸੰਗ ਰੁਦ੍ਰ ਕੈ ਰੁਦ੍ਰ ਚਲੇ ਭਟ ਉਠਿ ਤਬੈ ॥
sang rudr kai rudr chale bhatt utth tabai |

رودر ۽ سندس ٻيا جنگي جوان به ساڻس گڏ هلڻ لڳا

ਏਕ ਰਦਨ ਜੂ ਚਲੇ ਸੰਗ ਲੈ ਦਲ ਸਬੈ ॥
ek radan joo chale sang lai dal sabai |

گنيش به پنهنجي سموري فوج سان گڏ هو

ਔਰ ਸਕਲ ਗਨ ਚਲੈ ਸੁ ਸਸਤ੍ਰ ਸੰਭਾਰ ਕੈ ॥
aauar sakal gan chalai su sasatr sanbhaar kai |

ٻيا سڀئي گانا، پنهنجا هٿيار کڻي، گڏ هليا ويا

ਹੋ ਕੌਨ ਅਜਿਤ ਪ੍ਰਗਟਿਓ ਭਵ ਕਹੈ ਬਿਚਾਰ ਕੈ ॥੧੫੦੦॥
ho kauan ajit pragattio bhav kahai bichaar kai |1500|

اهي سڀ سوچي رهيا هئا ته دنيا ۾ اهو عظيم هيرو ڪير هو، جنهن کي مارڻ لاءِ کين 1500 سڏيو ويو هو.

ਦੋਹਰਾ ॥
doharaa |

DOHRA

ਕੋ ਭਟ ਉਪਜਿਯੋ ਜਗਤ ਮੈ ਸਬ ਯੌ ਕਰਤ ਬਿਚਾਰ ॥
ko bhatt upajiyo jagat mai sab yau karat bichaar |

اهي سڀ سوچي رهيا آهن ته دنيا ۾ پيدا ٿيندڙ اهو عظيم ڪير ٿي سگهي ٿو

ਸਿਵ ਸਿਖਿ ਬਾਹਨ ਗਨ ਸਹਿਤ ਆਏ ਰਨਿ ਰਿਸਿ ਧਾਰਿ ॥੧੫੦੧॥
siv sikh baahan gan sahit aae ran ris dhaar |1501|

ديوتا شيو ۽ سندس گانا، سندن غضب ۾، سندن گهرن مان ٻاهر آيا. 1501.

ਪ੍ਰਲੈ ਕਾਲ ਕਰਤਾ ਜਹੀ ਆਏ ਤਿਹ ਠਾ ਦੌਰਿ ॥
pralai kaal karataa jahee aae tih tthaa dauar |

جيڪو طوفان جو ڪارڻ آهي، (اهو) اتي ڊوڙندو آيو آهي.

ਰਨ ਨਿਹਾਰਿ ਮਨ ਮੈ ਕਹਿਯੋ ਇਹ ਚਿੰਤਾ ਕੀ ਠੌਰ ॥੧੫੦੨॥
ran nihaar man mai kahiyo ih chintaa kee tthauar |1502|

جڏهن لڙائي جو ديوتا پاڻ ميدان جنگ ۾ پهتو ته انهن لاءِ اهو ميدان حقيقت ۾ پريشانيءَ جو ميدان بڻجي ويو.

ਗਨ ਗਨੇਸ ਸਿਵ ਖਟਬਦਨ ਦੇਖੈ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰਿ ॥
gan ganes siv khattabadan dekhai nain nihaar |

(شيو جو) گانا، گنيشا، سيوا، ڇهن منهن وارو (لارڊ ڪارٽيڪ) اکين سان (توجه سان) ڏسندو آهي.

ਸੋ ਰਿਸ ਭੂਪਤਿ ਜੁਧ ਹਿਤ ਲੀਨੇ ਆਪ ਹਕਾਰਿ ॥੧੫੦੩॥
so ris bhoopat judh hit leene aap hakaar |1503|

اڳي ئي جڏهن گنيش، شيو، دتاتريا ۽ گاناس جنگ جو ميدان ڏسي رهيا هئا، تڏهن راجا پاڻ کين جنگ ڪرڻ لاءِ چيلنج ڪيو.1503.

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਰੇ ਸਿਵ ਆਜ ਅਯੋਧਨ ਮੈ ਲਰਿ ਲੈ ਹਮ ਸੋ ਕਰ ਲੈ ਬਲ ਜੇਤੋ ॥
re siv aaj ayodhan mai lar lai ham so kar lai bal jeto |

”اي شيو! اڄ توهان وٽ جيڪا به طاقت آهي، ان کي هن جنگ ۾ استعمال ڪريو

ਐ ਰੇ ਗਨੇਸ ਲਰੈ ਹਮਰੇ ਸੰਗ ਹੈ ਤੁਮਰੇ ਤਨ ਮੈ ਬਲ ਏਤੋ ॥
aai re ganes larai hamare sang hai tumare tan mai bal eto |

اي گنيش! مون سان وڙهڻ جي ايتري طاقت آهي؟

ਕਿਉ ਰੇ ਖੜਾਨਨ ਤੂ ਗਰਬੈ ਮਰ ਹੈ ਅਬ ਹੀ ਇਕ ਬਾਨ ਲਗੈ ਤੋ ॥
kiau re kharraanan too garabai mar hai ab hee ik baan lagai to |

”هيلو ڪارتيڪيا! ڇا لاءِ تون انا پرست ٿي رهيو آهين؟ توهان کي هڪ تير سان ماريو ويندو

ਕਾਹੇ ਕਉ ਜੂਝ ਮਰੋ ਰਨ ਮੈ ਅਬ ਲਉ ਨ ਗਯੋ ਕਛੁ ਜੀਅ ਮਹਿ ਚੇਤੋ ॥੧੫੦੪॥
kaahe kau joojh maro ran mai ab lau na gayo kachh jeea meh cheto |1504|

اڃا ته ڪجهه به نه ٿيو آهي، جنگ ۾ وڙهندي مرڻ ڇو ٿا چاهيو؟” 1504.

ਸਿਵ ਜੂ ਬਾਚ ਖੜਗੇਸ ਸੋ ॥
siv joo baach kharrages so |

شِو جو خطاب خُرگ سنگهه کي:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਬੋਲਿ ਉਠਿਯੋ ਰਿਸਿ ਕੈ ਸਿਵ ਜੂ ਅਰੇ ਕਿਉ ਸੁਨ ਤੂ ਗਰਬਾਤੁ ਹੈ ਏਤੋ ॥
bol utthiyo ris kai siv joo are kiau sun too garabaat hai eto |

شيو ڪاوڙ ۾ چيو، ”اي بادشاهه! تون ايترو فخر ڇو آهين؟ اسان سان جهيڙو نه ڪريو

ਏਤਨ ਸਿਉ ਜਿਨਿ ਰਾਰਿ ਮੰਡੋ ਅਬਿ ਹੀ ਲਖਿ ਹੈ ਹਮ ਮੈ ਬਲੁ ਜੇਤੋ ॥
etan siau jin raar manddo ab hee lakh hai ham mai bal jeto |

تون هاڻي ڏسندين ته اسان ۾ ڪهڙي طاقت آهي!

ਜੌ ਤੁਮ ਮੈ ਅਤਿ ਪਉਰਖ ਹੈ ਅਬ ਢੀਲ ਕਹਾ ਧਨੁ ਬਾਨਹਿ ਲੇਤੋ ॥
jau tum mai at paurakh hai ab dteel kahaa dhan baaneh leto |

جيڪڏهن تو وٽ ايتري طاقت آهي، ته پوءِ هاڻي سست ڇو آهين، تير ۽ ڪمان کي پڪڙي.

ਜੇਤੋ ਹੈ ਦੀਰਘ ਗਾਤ ਤਿਹਾਰੋ ਸੁ ਬਾਨਨ ਸੋ ਕਰਿ ਹੋ ਲਹੁ ਤੇਤੋ ॥੧੫੦੫॥
jeto hai deeragh gaat tihaaro su baanan so kar ho lahu teto |1505|

”جيڪڏهن تو ۾ حوصلو وڌيڪ آهي ته پوءِ دير ڇو ٿو ڪرين، تير ۽ ڪمان پنهنجي هٿن ۾ ڇو نه ٿو وٺي؟ تنهنجو جسم تمام وڏو آهي ۽ ان کي پنهنجي تيرن سان ڇهڻ سان مان ان کي روشن ڪري ڇڏيندس.“ 1505.

ਖੜਗੇਸ ਬਾਚ ਸਿਵ ਸੋ ॥
kharrages baach siv so |

شِوَ کي خطاب ڪندي کھرگ سنگهه جي تقرير:

ਸਵੈਯਾ ॥
savaiyaa |

سويا

ਕਿਉ ਸਿਵ ਮਾਨ ਕਰੈ ਇਤਨੋ ਭਜਿ ਹੈ ਤਬ ਹੀ ਜਬ ਮਾਰ ਮਚੈਗੀ ॥
kiau siv maan karai itano bhaj hai tab hee jab maar machaigee |

”اي شيو! تون ايترو فخر ڇو آهين؟ هاڻي جڏهن خوفناڪ لڙائي ٿيندي، تڏهن ڀڄي ويندؤ

ਏਕ ਹੀ ਬਾਨ ਲਗੈ ਕਪਿ ਜਿਉ ਸਿਗਰੀ ਤੁਮਰੀ ਅਬ ਸੈਨ ਨਚੈਗੀ ॥
ek hee baan lagai kap jiau sigaree tumaree ab sain nachaigee |

هڪڙي تير جي لڳڻ سان، تنهنجو سڄو لشڪر بندر وانگر نچندو

ਭੂਤ ਪਿਸਾਚਨ ਕੀ ਧੁਜਨੀ ਮਰਿ ਹੈ ਰਨ ਮੈ ਨਹੀ ਨੈਕੁ ਬਚੈਗੀ ॥
bhoot pisaachan kee dhujanee mar hai ran mai nahee naik bachaigee |

”ڀوتن ۽ ڀوتن جي سموري لشڪر ختم ٿي ويندي ۽ ڪو به نه بچندو.

ਤੇਰੇ ਹੀ ਸ੍ਰਉਨਤ ਸੋ ਸੁਨਿ ਆਜੁ ਧਰਾ ਇਹ ਆਰੁਨ ਬੇਖ ਰਚੈਗੀ ॥੧੫੦੬॥
tere hee sraunat so sun aaj dharaa ih aarun bekh rachaigee |1506|

اي شيو! ٻڌ، تنهنجي رت سان ڀريل هيءَ ڌرتي اڄ ڳاڙهي پوشاڪ پائيندي.

ਤੋਟਕ ਛੰਦ ॥
tottak chhand |

ٽوٽڪا اسٽينزا

ਸਿਵ ਯੌ ਸੁਨਿ ਕੈ ਧਨੁ ਬਾਨ ਲੀਓ ॥
siv yau sun kai dhan baan leeo |

اهو ٻڌي شيو ڪمان ۽ تير کڻي ويو

ਕਸਿ ਕਾਨ ਪ੍ਰਮਾਨ ਲਉ ਛਾਡਿ ਦੀਓ ॥
kas kaan pramaan lau chhaadd deeo |

اهي ڳالهيون ٻڌي، شيو پنهنجي ڪمان ۽ تير کي مٿي کنيو ۽ پنهنجي ڪمان کي پنهنجي ڪن تائين ڇڪي، تير ڪڍي ڇڏيو، جيڪو بادشاهه جي منهن تي لڳو.

ਨ੍ਰਿਪ ਕੇ ਮੁਖ ਲਾਗ ਬਿਰਾਜ ਰਹਿਓ ॥
nrip ke mukh laag biraaj rahio |

(اهو تير) بادشاهه جي منهن تي لڳو،

ਖਗਰਾਜ ਮਨੋ ਅਹਿ ਰਾਜ ਗਹਿਓ ॥੧੫੦੭॥
khagaraaj mano eh raaj gahio |1507|

1507ع ۾ نانگن جي راجا کي گرود پڪڙيو.

ਬਰਛੀ ਤਬ ਭੂਪ ਚਲਾਇ ਦਈ ॥
barachhee tab bhoop chalaae dee |

بادشاھه ھڪدم ڀلو اُڇليو

ਸਿਵ ਕੇ ਉਰ ਮੈ ਲਗ ਕ੍ਰਾਤਿ ਭਈ ॥
siv ke ur mai lag kraat bhee |

پوءِ راجا پنهنجو ٿلهو هنيو، جيڪو شيو جي سيني تي لڳي ويو

ਉਪਮਾ ਕਬਿ ਨੇ ਇਹ ਭਾਤਿ ਕਹੀ ॥
aupamaa kab ne ih bhaat kahee |

(اها) سندس مثال هن طرح شاعر فرمائي آهي،

ਰਵਿ ਕੀ ਕਰ ਕੰਜ ਪੈ ਮੰਡਿ ਰਹੀ ॥੧੫੦੮॥
rav kee kar kanj pai mandd rahee |1508|

اهو ظاهر ٿيو ته سج جي شعاع ڪنول جي مٿان ٿي رهي هئي. 1508.

ਤਬ ਹੀ ਹਰਿ ਦ੍ਵੈ ਕਰਿ ਖੈਂਚਿ ਨਿਕਾਰੀ ॥
tab hee har dvai kar khainch nikaaree |

تڏھن ئي شيو ٻنھي ھٿن سان ٻاھر ڪڍيو

ਗਹਿ ਡਾਰ ਦਈ ਮਨੋ ਨਾਗਨਿ ਕਾਰੀ ॥
geh ddaar dee mano naagan kaaree |

پوءِ شيو پنهنجي ٻنهي هٿن سان ان کي ٻاهر ڪڍيو ۽ ان نانگ کي ڪاري نانگ وانگر زمين تي اڇلائي ڇڏيو.

ਬਹੁਰੋ ਨ੍ਰਿਪ ਮ੍ਯਾਨ ਤੇ ਖਗੁ ਨਿਕਾਰਿਓ ॥
bahuro nrip mayaan te khag nikaario |

پوءِ بادشاهه تلوار کي ميان مان ڪڍي ڇڏيو

ਕਰਿ ਕੈ ਬਲੁ ਕੋ ਸਿਵ ਊਪਰ ਡਾਰਿਓ ॥੧੫੦੯॥
kar kai bal ko siv aoopar ddaario |1509|

پوءِ راجا پنهنجي تلوار کي ڍڳي مان ڪڍي وڏي طاقت سان شيو تي ڌڪ هنيو.1509.

ਹਰ ਮੋਹਿ ਰਹਿਓ ਗਿਰ ਭੂਮਿ ਪਰਿਓ ॥
har mohi rahio gir bhoom pario |

شيو بيهوش ٿي زمين تي ڪري پيو.

ਮਨੋ ਬਜ੍ਰ ਪਰਿਓ ਗਿਰਿ ਸ੍ਰਿੰਗ ਝਰਿਓ ॥
mano bajr pario gir sring jhario |

شيو بي هوش ٿي زمين تي ائين ڪري پيو، جيئن جبل جي چوٽي وجر جي ڌڪ سان هيٺ ڪري پئي.